სამოთხის ჯოჯოხეთის ფიზიკა და აგებულება პარამეტრები

[vaxushti13]

მსურს მივიღო ზუსტი პასუხები შემდეგ საკითხებზე:
1. შეიძლება თუ არა სამოთხეში რაიმე ახლის სწავლა? მაგალითად ადამიანმა სააქაო ცხოვრებში არ იცოდა ფრანგული ენა, შეძლებს იგი ამ ენის სწავლას საიქიოში? ვთქვათ მოძებნა რომელიმე ფრანგი ეროვნების ადამიანის სული და სთხოვა შენი ენა მასწავლეო, გამოვა ეს ამბავი?
2. სამოთხეში როგორ ვიცნობთ ჩვენს სააქაო ნაცნობებს? სულს გარეგნობა იგივე ექნება რაც სიკვდილის მომენტში ჰქონდა იმ პიროვნებას?
3. სამოთხე და ჯოჯოხეთი ფიზიკურად გვერდიგვერდ მდებარეობენ? შეიძლება რომ სამოთხიდან „გადმოიხედო“ და ჯოჯოხეთში „ჩაიხედო“?
4. სამოთხიდან დროებით გასვლა და სადმე გასეირნება შეიძლება? ერთიც ვნახოთ და მოგწყინდა სულ სიამტკბილობაში ყოფნა............
5. სამოთხეში მყოფებმა რამე იციან სააქაო ცხოვრებაზე? მაგალითად თუ რას აკეთებენ მათი ჯერ კიდევ ცოცხალი ნათესავები დედამიწაზე, რა ხდება ჩვენს მიწიერ სამყაროში საერთოდ და ა.შ.
6. თუ კაცს ორი ცოლი ჰყავდა (ცხადია სხვადასხვა დროს) და საბოლოო ჯამში სამივე სამოთხეში მოხვდა მაშინ როგორ გადაწყდება მათი თანაცხოვრების საკითხი? კაცის სული ორივე ცოლის სულთან ერთად „იცხოვრებს“? ეს ვითომ არ გამოიწვევს ეჭვიანობას? წესით ეჭვიანობით შეპყრობილი ადამიანი სამოთხეში კი არ უნდა მოხვდეს, მაგრამ ქორწინება ხომ მხოლოდ ორ ადამიანს შორისაა და მესამე მანდ რაღაც ვერ „ეწყობა“. ან იქნებ სამოთხეში საერთოდ შეუძლებელია უარყოფითი და უარყოფითთან ახლოს მდგომი (იგივე ეჭვიანობა მაგალითად. სიყვარული ხომ ეგოისტური გრძნობაა და ეს არა მგონია ცუდი იყოს, ჰოდა ორივე ცოლს მოუნდება რომ მხოლოდ მას ჰყავდეს ქმარი და არა კონკურენტ ცოლს) გრძნობების არსებობა და ასეთი სამეული მშვენივრად იგრძნობს თავს?
7. შეიძლება სამოთხეში მეცნიერული ცდების ცატარება და ბუნების/საიქოს კანონების შეცნობა? ახალი კინოს ყურება ან წიგნის წაკითხვა შემეძლება? ან მე რომ წიგნი დავწერო და სამოთხეში არსებულ სხვა სულებს გავაცნო შემეძლება?
8. საიქიოს რაიმე კანონი მართავს საერთოდ? ამ კანონებს რაიმე საერთო აქვს ფიზიკის კანონებთან? მაგალითად სამოთხეში შუქი რომ ავანთო (მგონი ისედაც ნათელია მანდ, მაგრამ მაინც) იგი რაიმე განსაზღვრული სიჩქარით გავრცელდება? როგორ ბუნება ექნება ამ სინათლეს, ტალღური თუ ნაწილაკური? შეიძლება სამოთხის და ჯოჯოხეთის აღწერა მეცნიერული მეთოდებით?
9. საერთოდ, სამოთხეში სულმა რა უნდა აკეთოს? სულ ნეტარებაში უნდა იყოს? ღმერთს ნახავს იქ? თუ ნახავს შეეძლება მასთან გასაუბრება და სამყაროს არსის უკეთ შეცნობა?
10. რამდენი ეცოდინება სულს? რა კავშირშია მისი სააქაური ცოდნა საიქიურ ცოდნასთან? იგი მანდ ყველაფერს გაიგებს რაც აინტერესებს?
11. სამოთხე უფრო დიდია თუ ჯოჯოხეთი? საერთოდ, მათ აქვთ რაიმე კონკრეტული ზომა და ფორმა? თუ რომელიმე მაინც უსასრულოა?
12. სად უნდა მოხვდნენ შემდეგი კატეგორიის ადამიანები:
ა) ბიოლოგიურად/გონებრივად ჩამორჩენილები (დაუნის სინდომით დაავადებულები მაგალითად). მათ ხომ არავითარი წარმოდგენა არ აქვთ რელიგიაზე და ვერც ცოდვას ჩაიდენენ. ესე იგი ჯოჯოხეთში არ უნდა მოხვდნენ, მაგრამ სამოთხეში რა დამსახურების გამო უნდა შეუშვან?
ბ) ბიოლოგიურად/ანატომიურად გაუგებარი სქესის ადამიანები (რამდენიმე ათეულ ათასში ერთხელ იბადებიან) რომლებიც მამაკაცებიც არიან და ქალებიც და სრულიად გაუგებარია რომელ სქესთან უნდა იცხოვრონ/ჯვარი დაიწერონ რომ ეს ცოდვად არ ჩაეთვალოთ.
13. სამოთხეში რისი გაკეთება შეეძლება ადამიანს პრინციპულად? მისი ნება, უფლებები და შესაძლებლობები არსებითად შეზღუდულია თუ არა?
14. სამოთხეში სულს შეეძლება ხანგამოშვებით დაიძინოს? თუ სული/ცნობიერება სულ აქტიურობაშია? არ დაიღლება ვითომ?
15. იქნება თუ არა სამოთხეში სულების რაიმე დაყოფა ენების, ერების, რასების და სოციალური ჯგუფების მიხედვით? ვთქვათ, ქართველები ცალკე იქნებიან და პორტუგალიელები ცალკე? თუ აღრევაა ყველანაირი? თუ ვთქვათ ომის დროს დაიღუპნენ სამხედრო მეთაური და რიგითი ჯარისკაცი და ორივე სამოთხეში მოხვდა მაშინ ორივე თანაბარი იქნება? თუ ჯარისკაცს მაინც მოუწევს თავისი უფროსის ბრძანებების შესრულება?
16. შეიძლება ერთი ადამიანის სულს შეუყვარდეს მეორე ადამიანის სული რომელსაც სამოთხეში შეხვდება? შეეძლებათ მათ დაქორწინება და ერთად ცხოვრება?
17. პრინციპულად შესაძლებელია რომ სამოთხეში სულს ცუდი აზრები მოუვიდეს თავში? აი ვთქვათ უცებ სხვა სულზე რომ ცუდი გაიფიქროს, თუ სამოთხეში უბრალოდ არ შეიძლება ცუდი აზრების არსებობაც კი? თუ ასეა, ესე იგი სული გარკვეუწილად შეზღუდულია აზრებში და მოქმედებებში?
ჯოჯოხეთში მყოფ სულს შეუძლია თავში კარგი აზრი მოუვიდეს და ვთქვათ სხვა ცოდვილის დახმარება სცადოს?
18. ადამიანის სული საიქიოში შეინარჩუნებს მის სააქაურ ცოდნას და ინტელექტს?
19. სამოთხეში მყოფმა სულებმა ღმერთს ძალიან რომ სთხოვონ რომელიმე არც ისე ცოდვილი სულის ამოყვანა ჯოჯოხეთიდან სამოთხეში ღმერთი ამ თხოვნას შეუსრულებს მათ?

ამ თემის ავტორი "forum.ge-ზე" არის არწივი9

[A.V.M]

arcivi9

„არ სჭირდება“ ერთია, მაგრამ თუ უბრალოდ უნდა?

რას ქვია უნდა?
ადამ და ევას სამოთხეში ენის ცოდნა უნდოდათ?

და რომელი იყო ეს ენა კერძოდ?

ზრახვა...
(მთაწმინდელების ცხოვრება წაკითხული გაქვს?)

დანახვის გარეშე ვიგრძნობ? საამისოდ ახლოს უნდა მივიდე მასთან?

რა მანძილით შემოსაზღვრავ ადამიანის სულს?

მით უმეტეს თუ ერთფეროვნება არაა! ესე იგი მოწყენაც შესაძლებელია

ეუჰ...
ერთფეროვნებაში შენ არ იწყენ და მრავალფეროვნებაში იწყენ?

საიდან იციან? ვინ აძლევს მათ ინფორმაციას?

სულის მოაზროვნებითობის თვისებიდან გამომდინარე...
როდესაც სხეულშია სული , სხეული ხედავს ხორციელი ვალის საშვალებით , ესმენს ხორციელი ყურის საშვალებით , ყნოსავს ხორციელი ნესტოების საშუალებით და.ა.შ. იმიტომ რომ სულის სამოსელია სხეული .
ხოლო როდესაც სხეულიდან გადის , საკუთარი მოაზროვნებითობით ამყარებს კონტაქტს გარესამყაროსთან და არა ხორციელი ნესტოებით , თვალებით , ყურებით და.ა.შ.

მე სავსებით სერიოზულად ვიკითხე

ხოდა მაშინ სავსებით სერიოზულად მიიღე იესოს პასუხი , რომ იქ არც ქორწინებაა და არც განქორწინება...

არასწორი პასუხია.

თუ სწორი პასუხი იცოდი რაღას მეკითხებოდი?

რასაც ჩვენ ვაკეთებთ ყველაფერი სულაც არაა საჭირო, უბრალოდ ზოგი რამ გვინდა და გვაინტერესებს

და რისთვის გაინტერესებს მაგალითად ანტიკური კულტურის შესწავლა?

ანუ ღმერთს ვერ ვნახავთ?

პირდაპირი მნიშვნელობით რა თქმა უნდა ვერ ვნახავთ და არც არავის უხილავს.
რადგან ქმნილებას არ აქვს იმის დატევნის უფლება , რომ შემოქმედი პირდაპირი მნიშვნელობით დაინახოს.
თვით ანგელოზებსაც , უაღმატებულეს სერაფიმებსაც კი ვერ შეუძლიათ უფლის ხილვა და ,,თვალებს ფრთებით ფარავენ.''

ანუ სულის მიერ დატეული ინფორმაცია შეზღუდულია?

დატეული არა.
თუ დაიტია , ე.ი. ამის დატევნა შეუძლია.
ზოგადად სულის ,,დატევნებისეული ფუნქციაა'' შეზღუდული და გამომდინარეობს მისი შესაძლებლობებიდან.

11. სამოთხე უფრო დიდია თუ ჯოჯოხეთი? საერთოდ, მათ აქვთ რაიმე კონკრეტული ზომა და ფორმა? თუ რომელიმე მაინც უსასრულოა?

რა თქმა უნდა გარკვეული მდებარეობა აქვთ მაგრამ არა მიწიერი გადმოსახედიდან გამომდინარე .
სამოთხე იმ ზომისაა რამდენიც მართალთა სულებს ჭირდებათ და ჯოჯოხეთიც იმ ზომისაა , რამდენც ცოდვილთა სულებისთვისაა საჭირო .
მოკლედ რომ ვთქვათ-,,იმ ზომისაა რამდენის საჭიროებაცაა''უსასრულო არაა , რადგან უსასრულო და ყოვლისმომცველი მხოლოდ ღმერთია.

10. რამდენი ეცოდინება სულს? რა კავშირშია მისი სააქაური ცოდნა საიქიურ ცოდნასთან? იგი მანდ ყველაფერს გაიგებს რაც აინტერესებს?

ვიმეორებ ყველაფერს ვერ გაიგებს რაც აინტერესებს.
მაგ : ჩემ სულს აინტერესებს ღმერთის პირდაპირი მნიშვნელობით ხილვა. ამას ვერ გაიგებს , რადგან არ შეუძლია.

12. სად უნდა მოხვდნენ შემდეგი კატეგორიის ადამიანები:
ა) ბიოლოგიურად/გონებრივად ჩამორჩენილები (დაუნის სინდომით დაავადებულები მაგალითად). მათ ხომ არავითარი წარმოდგენა არ აქვთ რელიგიაზე და ვერც ცოდვას ჩაიდენენ. ესე იგი ჯოჯოხეთში არ უნდა მოხვდნენ, მაგრამ სამოთხეში რა დამსახურების გამო უნდა შეუშვან?
ბ) ბიოლოგიურად/ანატომიურად გაუგებარი სქესის ადამიანები (რამდენიმე ათეულ ათასში ერთხელ იბადებიან) რომლებიც მამაკაცებიც არიან და ქალებიც და სრულიად გაუგებარია რომელ სქესთან უნდა იცხოვრონ/ჯვარი დაიწერონ რომ ეს ცოდვად არ ჩაეთვალოთ.

ეკლესია აღიარებს სამოთხისა და ჯოჯოხეთის არსებობას და კათეგორიულად ეწინააღმდეგება ვთქვათ კათოლიკურ სწავლებას სალხინებელის არსებობის შესახებ .
ანუ ამბობს მკაფიოდ რომ მხოლოდ 2 ადგილი არსებობს-სამოთხე და ჯოჯოხეთი.
მაგრამ 2 ადგილის არსებობა არ ნიშნავს , რომ ამ 2 ადგილში არ არსებობდეს განსაზღვრული დონეები დამსახურების და სამართლიანობისდა შესაბამისად.
რომელი ადამიანის სული სად მოხვდება ზუსტად , ეს ადამიანმა კი არა , მისმა მფარველმა ანგელოზმაც არ იცის.
ჩვენ ვიცით მხოლოდ ერთი , რამ რომ ის ადგილი , სადაც მოხვდება სული არის ყველაზე საუკეთესო მისთვის და ყველაზე სამართლიანი.
ვთქვათ შეურაცხადია ვიღაცა როგორც შენ თქვი.

13. სამოთხეში რისი გაკეთება შეეძლება ადამიანს პრინციპულად? მისი ნება, უფლებები და შესაძლებლობები არსებითად შეზღუდულია თუ არა?

რა თქმა უნდა შეზღუდულია , იმიტომ რომ თავისუფლება ეკლესიის სწავლეით არ ნიშნავს აღვირახსნილობას და იმის კეთებას რაც მე მინდა.
მაგ: მე მინდა ღმერთის პირდაპირი მნიშვნელობით ნახვა.ამას მე ვერანაირად ვერ შევძლებ , თუნდაც სამოთხეში ყველაზე ,,აღმატებულ''ადგილზე მოვხვდე.

14. სამოთხეში სულს შეეძლება ხანგამოშვებით დაიძინოს? თუ სული/ცნობიერება სულ აქტიურობაშია? არ დაიღლება ვითომ?

დაღლილობა , ოფლი და.ა.შ. ეს ყველაფერი ადამიანის დაცემული ბუნებიდან გამომდინარეობს და არა იმიტომ რომ მისი სული ასეთი შექმნა თავდაპირველად ღმერთმა.
სულს იქ დაძინების საშუალება არ ექნება , იმ მარტივი მიზეზის გამო რომ ეს არ სჭირდება მას.

15. იქნება თუ არა სამოთხეში სულების რაიმე დაყოფა ენების, ერების, რასების და სოციალური ჯგუფების მიხედვით? ვთქვათ, ქართველები ცალკე იქნებიან და პორტუგალიელები ცალკე? თუ აღრევაა ყველანაირი? თუ ვთქვათ ომის დროს დაიღუპნენ სამხედრო მეთაური და რიგითი ჯარისკაცი და ორივე სამოთხეში მოხვდა მაშინ ორივე თანაბარი იქნება? თუ ჯარისკაცს მაინც მოუწევს თავისი უფროსის ბრძანებების შესრულება?

ქრისტემ უარყო ყოველგვრი დაყოფა-რასების , ენების , კანის ფერის სქესის და.ა.შ. მიხედვით .
იქ ყველა თანაბარია და იღებს იმ ზომის პატივს თუ სასჯელს რასაც იმსახურებს ცხოვრების მიხედვით და არა იმას თუ რომელ სოციალურ ფენაზე იყო , რამდენი ქონდა ხელფასი , ჩინი და.ა.შ.

16. შეიძლება ერთი ადამიანის სულს შეუყვარდეს მეორე ადამიანის სული რომელსაც სამოთხეში შეხვდება? შეეძლებათ მათ დაქორწინება და ერთად ცხოვრება?

გითხარი უკვე , რომ იესოს სწავლებისმიხედვით , იქ არც ქორწინებაა და არც განქორწინება.

17. პრინციპულად შესაძლებელია რომ სამოთხეში სულს ცუდი აზრები მოუვიდეს თავში? აი ვთქვათ უცებ სხვა სულზე რომ ცუდი გაიფიქროს, თუ სამოთხეში უბრალოდ არ შეიძლება ცუდი აზრების არსებობაც კი? თუ ასეა, ესე იგი სული გარკვეუწილად შეზღუდულია აზრებში და მოქმედებებში?
ჯოჯოხეთში მყოფ სულს შეუძლია თავში კარგი აზრი მოუვიდეს და ვთქვათ სხვა ცოდვილის დახმარება სცადოს?

მოაზროვნებითობა სულის განუყრელი თვისებაა.
სამოთხეში ადამიანის ცუდი აზრი როგორ მოუვა? ცუდი აზრი ბოროტისგანაა , ბოროტს კი სამოთხეში არაფერი ესაქმება.
რაც შეეხება ჯოჯოხეთში მყოფი ადამიანის კარგ აზრზს. ეს რა თქმა უნდა შეიძლება , მაგრამ არა იმ ფორმით როგორც შენ თქვი.
რადგან გვაქვს იესოს სწავლება-რომ თუ ვინმეს განკურნება გინდა ჯერ შენი თავის განიკურნე და მერე სხვისი . ანალოგიურად თუკი ვინმეს შველა შეგიძლია , მოდი ჯერ შენ თავს უშველე.
სხვა მხრივ კი მდიდრისა და ლაზარეს შემთხვევა ამის დასტურია.
მდიდარს მოუვისა ,,კარგი აზრი'' , რომ ლაზარე დაეხმაროს მას.

18. ადამიანის სული საიქიოში შეინარჩუნებს მის სააქაურ ცოდნას და ინტელექტს?

ინტელექტში არ ვიცი შენ რას გულისხმობ.
ისე კი სული თავის მოაზროვნებითობას ხორცშიც და მის გარეთაც ინარჩუნებს...

19. სამოთხეში მყოფმა სულებმა ღმერთს ძალიან რომ სთხოვონ რომელიმე არც ისე ცოდვილი სულის ამოყვანა ჯოჯოხეთიდან სამოთხეში ღმერთი ამ თხოვნას შეუსრულებს მათ?

თუ სული მომაკვდინებელი ცოდვით არაა დაცემული , სამოთხეში მყოფებმა კი არა , მიწაზე მყოფებმაც რომ თხოვონ გულითადი შემწეობა მათ ამოიყვანს.
ეკლესიას აქვს სწავლება , რომ ჯოჯოხეთი იმ ფორმით რა ფორმითაც ახლა არსებობს სამუდამო განსასვენებელი არაა.
იქ მყოფთა სულებისთვის , რომლებიც არ არიან მიუტევებელი ცოდვით დასნეულებულნი ხოლო დედამიწზე მათთვის გაიცემა მოწყალება , ტარდება შეკვეთილი წირვები , იხსენიებენ ლოცვებში და.ა.შ. მეორედ მოსვლის შემდეგ , როდესაც უკვე სამუდამო განსასვენებელი მიეცემათ სულებს , ამოყვანილი იქნებიან ისინი ჯოჯოხეთიდან და მართალთა სულებს შეერევიან...