ძველი აღთქმიდან დღემდე, დეტალური განმარტებები პარამეტრები

[ნათია]

როგორც შევთანხდით ვიწყებთ ძველი აღთქმიდან დეტალურ განხილვას, განმარტებებს წმ. მამების მიხედვით

თითო-თითო თავი განვიხილოთ, სანამ შეკითხვები არ ამოიწურება მანამდე ნუ გადავალთ მომდევნო თავზე

დაბადება

თავი პირველი

1. თავდაპირველაღ ღმერთმა შექმნა ცა და მიწა.

2. მიწა იყო უსახო და უდაბური, ბნელი იდო უფსკრულზე და სული ღვთისა იძვროდა წყლებს ზემოთ.

3. თქვა ღმერომა: იყოს ნათელი ! და იქმნა ნათელი.

4. და ნახა ღმერთმა, რომ ნათელი კარგი იყო, და გაჰყარა ღმერთმა ნათელი და ბნელი.

5. ნათელს ღმერთმა უწოდა დღე და ბნელს უწოდა ღამე. იყო საღამო, იყო დილა - პირველი დღე.

6. თქვა ღმერთმა: იყოს წყალთა შორის მყარი და გაჰყაროს წყლები.

7. გააჩინა ღმერთმა მყარი და გაჰყარა ერთმანეთისგან წყალი, რომელიც არის მყარს ქვემოთ, და წყალი, რომელიც არის მყარს ზემოთ. და იქმნა ასე.

8. მყარს ღმერთმა უწოდა ცა. იყო საღამო, იყო დილა - მეორე დღე.

9. თქვა ღმერთმა: შეგროვდეს ერთგან ცისქვეშეთის წყალი და გამოჩნდეს ხმელეთი. და იქმნა ასე.

10. ხმელეთს ღმერთმა უწოდა მიწა და შეგროვილ წყალს უწოდა ზღვა. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

11 . თქვა ღმერთმა: აღმოაცენოს მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი, ხე ნაყოფიერი, თესლოვანი ნაყოფის მომტანი მიწაზე თავისი გვარისდა მიხედვით. და იქმნა ასე.

12. წარმოშვა მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი თავისი გვარისდა მიხედვით, და ხე, თესლოვანი ნაყოფის მომტანი, თავისი გვარისდა მიხედვით.

13. იყო საღამო, იყო დილა - მესამე დღე.

14. თქვა ღმერთმა: იყოს მნათობები ცის მყარზე დღისა და ღამის გასაყრელად, დროჟამის აღმნიშვნელად - დღეებისა და წელიწადებისა;

15. იყვნენ მანათობლებად ცის მყარზე რომ გაანათონ მიწა. და იქმნა ასე.

16. გააჩინა ღმერთმა ორი მთავარი მნათობი, - დიდი მნათობი დღის განმგებლად და მცირე მნათობი ღამის განმგებლად - და ვარსკვლავები.

17. დასხა ისინი ღმერთმა ცის მყარზე, რომ გაენათებინათ მიწა,

18. განეგოთ დღე და ღამე, გაეყარათ ნათელი და ბნელი. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

19. იყო საღამო, იყო დილა - მეოთხე დღე.

20. თქვა ღმერთმა: აფუთფუთდეს წყალში სულდგმული; მიწის ზემოთ კი, ცის მყარზე, ფრინველმა იფრინოს. და იქმნა ასე.

21 . შექმნა ღმერთმა დიდი თევზები და ყოველი სულდგმული, მცურავი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით, რაც-კი წყალში ფუთფუთებს, და ყველა ფრთოსანი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

22. აკურთხა ღმერთმა ისინი და თქვა: ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ ზღვები. ფრინველებმა იმრავლონ მიწაზე.

23. იყო საღამო, იყო დილა - მეხუთე დღე.

24. თქვა ღმერთმა: წარმოშვას მიწამ სულდგმული თავთავისი გვარისდა მიხედვით - პირუტყვი, ქვემძრომი და მიწის მხეცები თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. და იქმნა ასე.

25. გააჩინა ღმერთმა ნადირი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით, საქონელი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით და ქვემძრომი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

26. თქვა ღმერთმა: გავაჩინოთ კაცი ჩვენს ხატად, ჩვენს მსგავსებად. ეპატრონოს ზღვაში თევზს, ცაში ფრინველს, პირუტყვს, მთელს დედამიწას და ყველა ქვემძრომს, რაც კი მიწაზე დახოხავს.

27. შექმნა ღმერთმა კაცი, თავის ხატად შექმნა იგი, მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი.

28. აკურთხა ღმერთმა ისინი და უთხრა: ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ დედამიწა, დაეუფლეთ მას, ეპატრონეთ ზღვაში თევზს, ცაში ფრინველს, ყოველ ცხოველს, რაც კი დედამიწაზე დახოხავს.

29 . თქვა ღმერთმა: აჰა, მომიცია თქვენთვის ყოველი ბალახი, თესლის მთესველი, რაც კი დედამიწის ზურგზეა, და ყოველი ნაყოფიერი ხე, თესლის მთესველი. ეს იყოს თქვენი საზრდო.

30. მიწის ყველა მხეცს, ცის ყველა ფრინველს, ყველა ქვემძრომს, რასაც კი სიცოცხლის სული უდგას, მწვანე ბალახი ჰქონდეს საჭმელად. და იქმნა ასე.

31. დაინახა ღმერთმა ყოველივე, რაც გააჩინა, და აჰა, ძალიან კარგი იყო. იყო საღამო, იყო დილა - მეექვსე დღე.

ვისაუბროთ ამ თავის გარშემო...


აბა შეკიხვები, გთხოვთ კომპეტენტურმა პირებმაც დაგვეხმარონ, თორემ მარტო ვერაფერს გავხდებით

[azazeli]

ომიკური კრიზისის დაძლევის პერიოდი უნდა დაიწყოს ახლა. აქაბსაც უხარია მაგრამ იეზებიელს არ უხარია სამწუხაროდ, რადგან 850 ქურუმი ერთ დღეში დაუკლეს ხევში. აქაბმა მოუყვა ყველაფერი, თუ როგორ დაუხოცა 850 ქურუმი. იეზებიელი წერილს მიწერს ელიას სადაც ეუბნება: მე თუ ვარ იეზებიელი და შენ თუ ხარ ელია, ასე და ასე მიყონ ღმერთებმა და უფრო მეტიც მომისართონ თუ ხვალე ისევე არ მოგექცე შენ როგორც შენ მოექეცი თითოეულ მათგანს. ელიას შეეშინდა, ადგა და წავიდა რათა თავი გადაერჩინა, თავდაპირველად ის მიდის იუდას ბერშებაში სადაც თავის მსახურს ტოვებს, თავად კი უდაბნოში გავიდა, ერთი დღის სავალზე. მივიდა ბუჩქთან სიკვდილი ინატრა და თქვა: ახლა კი კმარა უფალო, წაიღე ჩემი სული რადგან ჩემს მამა–პაპაზე უკეთესი არ ვარ. სწორედ ამ დროს ჩაეძინება ელიას და მოდის მასთან ვიღაც კაცი[3] რომელიც ეუბნება მას: ელია ადექი ჭამე! გაიხედა ელიამ და დაინახა სასთუმალთან ნამცხვარი და დოქით წყალი ედო, შეჭამა, შესვა და კვლავ მიიძინა. კვლავ მოხდება სიზმრისეული ჩვენება, და კვლავ შეჭამს ელია ნამცხვარს და დალევს წყალს, რადგანაც ანგელოზის სიტყვისამებრ შორი გზა აქვს ელიას გასავლელი. რომელიც თავის თავში, ორმოც დღე–ღამიან მოგზაურობას გულისხმობს, საბოლოვოდ ელია მიადგება ადგილს რომელსაც ხორების მთა ეწოდება. რა გინდა აქ ელია, ეკითხება ღმერთი. შემშურდა შურით შენი უფალო რამეთუ აღარავინ დარჩა შენი თაყვანისმცემელი. არაფრით არავარ უკეთესი ჩემს მამა–პაპაზე. ახლა წაიღე სული ჩემი ჩემგან. რას ნიშნავს შემშურდა შურით შენით? რას ნიშნავს კაცი აღარამყავს? აბა ვინ არის თავის მსახური, აბა ვინ არის ის 50–50 მსახური? საქმე ის გახლავთ რომ აქ ელია ძალიან გავს მოსეს, რომელიც დაიღალა. აღარავინ აღარ ეიმედება ამ სამეფოში. უფალი ეუბნება: აჰა ხვალ ნახავ მიწისძვრას, მაგრამ მასში არ არის ღმერთი, ნახავ ცეცხლს და არც ცეცხლშია ღმერთი, ნახავ ქარიშხალს არც ქარიშხალშია ღმერთი, აჰა ჩქამი და ნიავი და ნიავშია ღმერთი. მეორე დღესაც განმეორდება ზუსტად იგივე დიალოგი. ამ ნიავის ხმა როდესაც გაიგონა ელიამ მოსასხამი სახეზე აიფარა, ისევე როგორც თავის დროზე მოსემ უთხრა ღმერთს შენი დიდება მახილვინეო და სახე დაიფარა. 7.000 კაცი გვყავს რომელსაც ფეხი არ მოუდრეკია ბაალის კერპთან და არ უკოცნიათ მისთვის, ახლა აქედან გაბრუნდი და ელისეს ცხე,(შენს მემკვიდრედ) შემდგომ აზაელს სცხე დამასკოში.ხოლო ისრაელში იეჰუს. ვინც აზაელის მახვილს გადაურჩება იმას იეჰუ მოკლავს. 3 დავალება. 1) აზაელის ცხება დამასკოში გულისხმობს სახელმწიფოს გადატრიალებას 2) იეჰუს ცხება ისრაელზე გულისხმობს სახელმწიფო გადატრიალების მოხდებას, 3) ელისეს ცხება კი გულისხმობს იმ საწინასწარმეტყველო სკოლის გამოცოცხლებას რომელიც ისრაელში უკვე სულს ღაფავს.

შემდეგი ბიბლიური პასაჟი გახლავთ ნაბუთეს ვენახის შესახებ თხრობა, როგორც მოგეხსენებათ იზრეყელის ველზე საზაფხულო რეზიდენცია ჰქონდათ ისრაელის მეფეებს. აი ამ საზაფხულო რეზიდენციის მახლობლად ერთ ისრაელიანელ კაცს ნაბუთეს ჰქონდა ვენახი, აქაბი ეტყვის ნაბუთეს: მომყიდე შენი ვენახი, საბოსტნედ მექნება ელისე, შენ კი ელისეს მიწას მოგცემ (ანუ უკეთეს მიწას) ნაბუთეს პასუხი მარტივია: ღმერთმა ნუ ქნას ჩემი მამა–პაპის მიწა ვინმეს მივცე. და ეს ლოგიკურიცაა რადგანაც მიწა გვარიდან გვარშიც კი არ უნდა გადავიდეს. აქაბი მოწყენილი, დაღვრემილი ადის სახლში. იეზებიელი ამ დაღვრემილობის მიზეზს ეკითხება და აქაბი უყვება მიწის შესახებ. ახლა კი აჩვენებ რომ მეფე ხარ შენ ისრაელისა ეუბნება იეზებიელი აქაბს. იეზებიელი ეუბნება უხუცესებს: მონახეთ ორი ნაძირალა რომელსაც პირის–პირ დაუსვამთ ნაბუთეს და რომელებიც ცილს დასწამებენ მას, (ვითომდა მეფესა და ხალხს აგინებდა იგი) ამის შემდგომ კი ჩაქოლეთ ნაბუთე შვილებთან ერთად. შვილებთან ერთად რატომ? ერთი მარტივი მიზეზის გამო რამეთუ მიწას მემკვიდრე არ ჰყავდეს. ასეთი ორი ნაძირალის მონახვა არცეთ ეპოქაში არ ყოფილა ძნელი (და სხვათაშორის არც ეხლა დაჭირდება კაცს დიდი ძალისხმევა) მონახავენ ამ ორ ნაძირალას დაუსვავენ ნაბუთეს, დასწამებენ ცილს, და ჩაქოლავენ მასაც და მთელს მის ოჯახს ქვებით. შევიდა იეზებიელი და თქვა: ახლა ჩადით და დაეპატრონეთ ნაბუთეს ვენახს. აქაბს გაუხარდა ჩავიდა და დაეპატრონა. ახლა აქაბი და იეზებიელი რომ დავაყენოთ და შევადაროთ , იეზებიელი უფრო გარყვნილია ვიდრე აქაბი, მაგრამ აქაბის პრობლემა იცი რაშია? იეზებიელის ეს გარყვნილება და ვერაგობა მას სიამოვნებას ანიჭებს. ელია მივა აქაბთან, აქაბი რომ დაინახავს ელიას კიდევ მომნახეო ჩემო მტერო. ელია ეტყვის: ამას ამბობს უფალი ისრაელისა: ნაბუთეს სისხლს ლოკავდნენ ძაღლები, იქ ალოკავენ შენს სისხლსაც, იეზებიელის სისხლსაც იქ ალოკავენ არავის დაგიტოვებთ უფალი მოდგმიდან იმისათვის რაც გააკეთეთ. აქ დაშორდებიან ელია და აქაბი. და წმინდა წერილში გამაოგნებელი და სულისშემძვრელი სიტყვები წერია: შეინანაო აქაბმა, მიწაზე იწვა და ტიროდაო. უფალი ეუბნება ელიას: ხედავ როგორ შეინანა აქაბმა? ამიტომ მის სიცოცხლეში არ დავათევ მას ამ უბედურებას. აქაბის სინანულიც კი უფლამდე ადის. და ნათქვამია, იუდას სინანულიც ავიდოდა ღმერთამდე რომ შეენანებინა მასო.

ამის შემდგომ წმინდა წერილი მოგვითხრობს იმ ბრძოლის შესახებ რომელშიც სასიკვდილოდ იჭრება მეფე აქაბი, ამით კი სრულდება ის წინასწარმეტყველება რომელიც ღმერთმა გააცხადა ელია წინასწარმეტყველის პირით.

[1] ქარმელის მთის ქედის განშტოება შთამბეჭდავად ეშვება ხმელთაშუა ზღვისკენ. ფაქტობრივად, ქარმელი არის მთაგრეხილი, რომლის სიგრძე დაახლოებით 48 კილომეტრია და ზღვის დონიდან 545 მეტრზეა აზიდული. ქარმელის მთები წარმოადგენს სამარიის მთების გაგრძელებას. მთავარი ქედის ჩრდილო-დასავლეთით, ხმელთაშუა ზღვაში შეჭრილი ქარმელის კონცხი ძალიან ლამაზი სანახავია (ქებ. 7:5). „ქარმელი“ ნიშნავს წალკოტს. ეს სახელწოდება ნამდვილად შესაფერისია, რამდენადაც ამ ნაყოფიერ ადგილზე ხარობს ვაზის ცნობილი ჯიშები, ხეხილი და ზეთისხილი. ესაიას 35:2-ში ქარმელი აღდგენილი ისრაელის დიდების სიმბოლოა

[2] ნეტარი თეოდორიტე. ისტორიულ წიგნთა განმარტებანი.


[3] (ვიღაც კაცად წმ. წერილში მოიხსენიება ანგელოზი)

ელია წინასწარმეტყველი არ მომკვდარა, იგი უფალმა ცოცხლად აღიტაცა ზეცად. შეგნებულად არ გავამახვილებ იმ ბიბლიურ თხრობაზე ყურადრებას რომელიც ელიას ცად აყვანებას მოგვითხრობს. მაგრამ ერთ დეტალზე მაინც შევაჩერებ თქვენს ყურადღებას რომელიც აღნიშნულ ფაქტს უკავშირდება. ელია ზეცად კი არ ამაღლდა, არამედ ადგილი შეიცვალა. წმიდა გრიგოლ პალამა გვაძლევს განმარტებას, რომ აქ ადგილი გვაქვს არა ამაღლებასთან არამედ ადგილ მონაცვლეობასთან. რადგან პირველი ამაღლება ეკუთვნის მაცხოვარს, რომელმაც გამოიხსნა კაცობრიობა პირველქმნილი ცოდვისაგან. ენოქს და ელიას ეს არ ეკუთვნით გამომსხნელობით მისიას რაც შეეხება, ამდენად ისინი ვერ ამაღლდებოდნენ ზეცად. ჩვენ წმიდა წერილში გვაქვს მითითება რომ ელიას ხშირად იტაცებდა უფლის სული ერთი ადგილიდან მეორეზე, ამიტომ ჩვენ მიჩვეული ვართ ელიასთან დაკავშირებით ასეთ გადაადგილებებს. თუმცა ვფიქრობ აქ კიდევ სხვა გადაადგილებასთან გვაქვს საქმე.

http://prozeliti.wordpress.com/2014/06/06/...3%98-%E1%83%AB/
ირაკლი ასტამაძე.