ფიზიოლოგიური მოთხონილების სტატუსით გამართებული ცოდვ |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ფიზიოლოგიური მოთხონილების სტატუსით გამართებული ცოდვ |
q.w.e |
Jun 8 2014, 04:57 PM
პოსტი
#1
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
გამარჯობათ
ამ თემაზე ბევრი დაწერილა,ამ ფორუმზეც,მამაოსაც დავუსვი კითხვა და ზოგადად ძალიან აქტუალურია ეს საკითხი იმ ყმაწვილთAთვის რომელთა ჰორმონების ჩამოყალიბების ეტაპი მიმდინარეობს. მაინტერესებს რა ოქროს შუალედი უნდა დავიცვა იმისათვის რომ არც ჩუკენობის ცოდვაში ჩავვარდე და არც ძილსა შინდა დაცემა შემემთხვეს ხშირად?არ არის აუცილებელი მარტო მედიცინური და"ლოგიკური"გზებით ამიხსნათ ყოველივე მისტიკურიც ჩემთვის მისაღEბი იქნება.ის რომ ჩუკენობის ცოდვა ბევრად მძიმეა საკუთარ თავზე მაქ გამოცდილი,თავიდან მამაოსთვის ამის დაწერა ძალიან მრცხვენოდა მაგრამ მერე თავს ძალა დავატანე მოვინანიე დაახლოებით ნახევარი წლის უკან და იმედია ამ ცოდვას აღარ დავუბრუნდები არაფრის ფასად.თუმცა მას შემდეგ მტანჯავს ძილსა შინა დაცემა კვირაში მინიმუმ ერთხელ ,ხშირად 2 ჯერ მაინც მემთხვევა,თანაც არც თუ ისე ადვილია ამ ცოდვით დაცემის შემდეგ მოიწესრიგო თავი როგორც სულიერად(50 მეტანია და ლოცვა)ასევე ფიზიკურად(ჰიგიენურად)ისე რომ ოჯახის წევრებმა არ გაიგოს,თუმცა ამ მიზეზების გამო არ ვაპირებ დავუბრუნდე ჩუკენობის ცოდვას(თუ ძაან არ დამიბნელდა გონება) მაინტერესებს თქვენი პირადი გამოცდილება ამ საკითხთან დაკავშირებით....რას..მირჩევდით?? |
q.w.e |
Jun 12 2014, 12:47 PM
პოსტი
#2
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა ღმერთისგან დაშორებას რაც შეეხება, ჩვენ რეალურად ღმერთი რა არის მაგაზე წარმოდგენაც არ გვაქვს, არც ის ვიცით რა არის ღმერთთან სიახლოვე. თავს რომ რაღაცნაირად ვგრძნობთ ლოცვის შემდეგ ეგ გვგონია უფალთან დაახლოება. ღმერთი რა არის რეალურად კი არა სრულყოფილად არ ვიცით და ადამიანი უბრალოდ ვერჩააწვდება მას ადამიანის რესურსებს აღემატება ამის გაანალიზება ხოლო ღმერთთან სიახლოვე რა არის ეს შეიძლება ვიგრძნოთ ,არაფერ შუაში არაა ლოცვის შემდეგ რას ვგრძნობთ მაგრამ ამ ლოცვას რომ ღვთის წყალობით შესაბამისი საქმეც მოყვება ეგ უკვე ღმერთთან სიახლოვეა,თუმცა ეს სიახლოვე რა თქმა უნდა არ არის რაღაც სტატიკა,იგი დინამიურია და იმისათვის რომ ეს მდგომარეობა შევინარჩუნოთ მაქსიმალურად უნდა ვეცადოთ ჩვენი ცოდვების სიმძიმის დანავა და ამასთAნავე იმის გაანალიზება თუ რა უნდა ვაკეთოთ ციტატა აი ნახავ, მოიშორებ მაგ ცოდვასაც და მიხვდები, რომ მაგის შემდეგ ღმერთს შეიძლება უფრო დაშორდე, ვიდრე დაუახლოვდე. ვერ ვვდები რატომ ფიქრობ ასე ანუ რას ამბობ რომ ცოდვის მოშორება იმისათვის რომ ღმერთან უღირსი მაგრამ მაინც რაღაც დონის პიროვნული კავშირი დავამყარო არაფერს ნიშნავს?რაღაც ბუნდოვანება და უადგილო კკრიტიკა ჩანს შენს ფოსტებში ციტატა ავაზაკზე მეტი ცოდვა არამგონია აქ რომელიმეს გვქონდეს, მაგრამ გაცილებით შორს ვართ ღმერთისგან მგონი აქცნტები არაზუსტად გაქ დასმული ავაზაკის დონეზე ჩვენს თავს ვერ დავაყენებთ არა მხოლოდ ცოდვის სიმცირისა თუ სიდიდის გამო ,არამედ მისი უდიდესი აღსარების უნარის გამო მან უუდიდესი კეთილგონიერება გამოიჩინა და ამ რადიკალურად კრიტიკულ მომენტში შეძლო მეტამორფოზა განეცადა რათა ზიარებოდა ჭეშმარტებას ციტატა იმის თქმა მინდა, რომ წესებზე ვართ ორიენტირებულები, რაღაც ცოდვებს დავსდევთ, განკითხვას და დილის ლოცვას რომ არ წაიკითხავ და ეგეთ რაღაცებს, ამ მექანიკური რაღაცების დევნაში კიდევ მთავარი გვავიწყდება. (არ მკითხო რა არის მთავარი) ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ ეს წესები და რელიგიის მათემატიკური აღწერა არაა მთავარი და ძირითადად რაც ღმერთს გვაშორებს, ჩვენი არასწორი დამოკიდებულებებია და არა ცოდვები. რასაც შენ წერ ანუ ცოდვების მათემატიკური აღწერა და ასე შემდეგ ესეც საჭიროა რაღაც დონეზე თუმცა მეათეარისხოვანია უპირვეელესია ქრისტიანობის რეალური გაანალიზება და მორჩილება , ქრისტიანული მაქსიმალისტური ზნეობის ჩამოყალიბება და ა.შ ხოლო მარტო წესების შესრლება რომლის ერთ ერთი გამოხატულება შენ თქმით ჩემს მიერ გახსნილი თემაა პირდაპირ მიუთითებს რომ ამ საკითხს ფარისევლურად შევეე,არ ვვუარყოფ რომ ჩემში სხვა მანკიერებასთანერთად ფარისევლობაცაა თუმცა კონკრეტულ საითხს ასე არ შევხებივარ.დამოკიდებულებას რაც შეეხება ,ჩემი აზრით ამა თუ იმ ცოდვაზე ყურადრების გამახვილება კი არა ცოდვისადმი შეგუებაა არასწორი დამოკიდებულება ციტატა თუ ცოდვას ისე განვსაზღვრავთ როგორც შენ თქვი, მაშინ, რათქმაუნდა, მართალი ხარ. მაგით იდეაში იმის თქმა მინდოდა, რომ თუკი საკუთარი ცოდვისადმი სწორი დამოკიდებულება გექნება, მაგალთად როგორც ავაზაკს ქონდა, შეიძლება იმაზე წინ დადგე, ვისაც ეს ცოდვები ფიზიკურად არც ჩაუდენია (ფარისევლები). ამით კი ის გამოდის, რომ მთავარი მაინც ადამიანის აზროვნებაა და არა ფიზიკური ცოდვების ჩადენა არჩადენა. რათქმაუნდა ეს არ გულისხმობს იმას, რომ ცოდვის ჩადენა სწორია ან დიდს არაფერს აშავებს... მოიცა და რამაინტერესებს შენი აზრით ცოდვა მე როგორ განვსაზღვრე ? კონკრეტულად შეგიძლია რომელი წინადადება ან სიტყვა არ მოგეწონა რომლის პასუხადა დამიწერე რომ ძალიან რთულად იყო საქმე?იქნებ მართლა შევცდი რავი ვეცდები გამოვასწორო თუ გამაგებინე რა იყო ჩემი შეცდომა,არადა მე მგონია რომ ეს თემა იმიტომ შევქმენი რომ ჩემზე უფროსი თაობისგან რომელმაც ეს ეტაპი გაოიარა მიმეღო კონკრეტული რჩევები რა უნდა გამეკეთებინა. |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 21st June 2024 - 05:42 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი