ძველი აღთქმიდან დღემდე, დეტალური განმარტებები პარამეტრები

[ნათია]

როგორც შევთანხდით ვიწყებთ ძველი აღთქმიდან დეტალურ განხილვას, განმარტებებს წმ. მამების მიხედვით

თითო-თითო თავი განვიხილოთ, სანამ შეკითხვები არ ამოიწურება მანამდე ნუ გადავალთ მომდევნო თავზე

დაბადება

თავი პირველი

1. თავდაპირველაღ ღმერთმა შექმნა ცა და მიწა.

2. მიწა იყო უსახო და უდაბური, ბნელი იდო უფსკრულზე და სული ღვთისა იძვროდა წყლებს ზემოთ.

3. თქვა ღმერომა: იყოს ნათელი ! და იქმნა ნათელი.

4. და ნახა ღმერთმა, რომ ნათელი კარგი იყო, და გაჰყარა ღმერთმა ნათელი და ბნელი.

5. ნათელს ღმერთმა უწოდა დღე და ბნელს უწოდა ღამე. იყო საღამო, იყო დილა - პირველი დღე.

6. თქვა ღმერთმა: იყოს წყალთა შორის მყარი და გაჰყაროს წყლები.

7. გააჩინა ღმერთმა მყარი და გაჰყარა ერთმანეთისგან წყალი, რომელიც არის მყარს ქვემოთ, და წყალი, რომელიც არის მყარს ზემოთ. და იქმნა ასე.

8. მყარს ღმერთმა უწოდა ცა. იყო საღამო, იყო დილა - მეორე დღე.

9. თქვა ღმერთმა: შეგროვდეს ერთგან ცისქვეშეთის წყალი და გამოჩნდეს ხმელეთი. და იქმნა ასე.

10. ხმელეთს ღმერთმა უწოდა მიწა და შეგროვილ წყალს უწოდა ზღვა. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

11 . თქვა ღმერთმა: აღმოაცენოს მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი, ხე ნაყოფიერი, თესლოვანი ნაყოფის მომტანი მიწაზე თავისი გვარისდა მიხედვით. და იქმნა ასე.

12. წარმოშვა მიწამ მცენარეული - ბალახი, თესლის მთესველი თავისი გვარისდა მიხედვით, და ხე, თესლოვანი ნაყოფის მომტანი, თავისი გვარისდა მიხედვით.

13. იყო საღამო, იყო დილა - მესამე დღე.

14. თქვა ღმერთმა: იყოს მნათობები ცის მყარზე დღისა და ღამის გასაყრელად, დროჟამის აღმნიშვნელად - დღეებისა და წელიწადებისა;

15. იყვნენ მანათობლებად ცის მყარზე რომ გაანათონ მიწა. და იქმნა ასე.

16. გააჩინა ღმერთმა ორი მთავარი მნათობი, - დიდი მნათობი დღის განმგებლად და მცირე მნათობი ღამის განმგებლად - და ვარსკვლავები.

17. დასხა ისინი ღმერთმა ცის მყარზე, რომ გაენათებინათ მიწა,

18. განეგოთ დღე და ღამე, გაეყარათ ნათელი და ბნელი. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

19. იყო საღამო, იყო დილა - მეოთხე დღე.

20. თქვა ღმერთმა: აფუთფუთდეს წყალში სულდგმული; მიწის ზემოთ კი, ცის მყარზე, ფრინველმა იფრინოს. და იქმნა ასე.

21 . შექმნა ღმერთმა დიდი თევზები და ყოველი სულდგმული, მცურავი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით, რაც-კი წყალში ფუთფუთებს, და ყველა ფრთოსანი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

22. აკურთხა ღმერთმა ისინი და თქვა: ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ ზღვები. ფრინველებმა იმრავლონ მიწაზე.

23. იყო საღამო, იყო დილა - მეხუთე დღე.

24. თქვა ღმერთმა: წარმოშვას მიწამ სულდგმული თავთავისი გვარისდა მიხედვით - პირუტყვი, ქვემძრომი და მიწის მხეცები თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. და იქმნა ასე.

25. გააჩინა ღმერთმა ნადირი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით, საქონელი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით და ქვემძრომი თავ-თავისი გვარისდა მიხედვით. დაინახა ღმერთმა, რომ კარგი იყო.

26. თქვა ღმერთმა: გავაჩინოთ კაცი ჩვენს ხატად, ჩვენს მსგავსებად. ეპატრონოს ზღვაში თევზს, ცაში ფრინველს, პირუტყვს, მთელს დედამიწას და ყველა ქვემძრომს, რაც კი მიწაზე დახოხავს.

27. შექმნა ღმერთმა კაცი, თავის ხატად შექმნა იგი, მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი.

28. აკურთხა ღმერთმა ისინი და უთხრა: ინაყოფიერეთ და იმრავლეთ, აავსეთ დედამიწა, დაეუფლეთ მას, ეპატრონეთ ზღვაში თევზს, ცაში ფრინველს, ყოველ ცხოველს, რაც კი დედამიწაზე დახოხავს.

29 . თქვა ღმერთმა: აჰა, მომიცია თქვენთვის ყოველი ბალახი, თესლის მთესველი, რაც კი დედამიწის ზურგზეა, და ყოველი ნაყოფიერი ხე, თესლის მთესველი. ეს იყოს თქვენი საზრდო.

30. მიწის ყველა მხეცს, ცის ყველა ფრინველს, ყველა ქვემძრომს, რასაც კი სიცოცხლის სული უდგას, მწვანე ბალახი ჰქონდეს საჭმელად. და იქმნა ასე.

31. დაინახა ღმერთმა ყოველივე, რაც გააჩინა, და აჰა, ძალიან კარგი იყო. იყო საღამო, იყო დილა - მეექვსე დღე.

ვისაუბროთ ამ თავის გარშემო...


აბა შეკიხვები, გთხოვთ კომპეტენტურმა პირებმაც დაგვეხმარონ, თორემ მარტო ვერაფერს გავხდებით

[A.V.M]

,,იუდაიზმში სქესობრივი ცხოვრება ადამიანის ძირითად მოვალეობას წარმოადგენს. ამ მცნების აღსრულება მან უშუალოდ ღვთისაგან მიიღო, როდესაც დაევალა გამრავლება და ქვეყნიერების ავსება. უფრო მეტიც, იუდაიზმისათვის ქმნილებისათვის გამრავლების უნარის მინიჭება (და შესაბამისად ამ უნარის რეალიზება) გახდა საფუძველი იმისა, რომ ღმერთმა შემოქმედება აღარ გააგრძელა.
ებრაული ტრადიცია დადებითად უყურებს ქალის სექსუალურ ლტოლვას და მამაკაცს ავალდეულებს ქალის სექსუალური სურვილების დაკმაყოფილებას (ზომიერების ფარგლებში). ებრაულ კანონმდებლობაში, ამ მხრივ, რაბინიზმისათვის ჩვეული ფორმალიზმი შეინიშნება. მაგალითად, ჯანმრთელ მამაკაცს ევალება ყოველ ღამეს დედაკაცის სექსუალური მოთხოვნა დააკმაყოფილოს (გარდა რამდენიმე დღისა). ის, ვინც მძიმე ფიზიკური შრომით არის დკავებული, მას თავისი სექსუალური მოვალეობის შესრულება ცოლის მიმართ კვირაში ორჯერ ევალება, ხოლო ის ვინც თორას სისტემატურად სწავლობს, მას - კვირაში ერთხელ მაინც (აქედანაც კარგად ჩანს რაბინული დამოკიდებულება თორის შესწავლისადმი). ცოლ-ქმრული ურთიერთობა სასტიკად იკრძალება პირველი და მეორე ტაძრის დანგრევის აღსანიშნავად დადგენილ მარხვის დღესა და განწმენდის დღეს (როდესაც განტევების ვაცის გამორჩევა ხდება).
რაბინები სექსუალურ ცხოვრებაში თავშეკავებას დიდ გმირობად განიხილვენ. აი, რამდენიმე მოსაზრება ებრაელი მოძღვრების ფურცლებიდან: „ვინ არის ძლიერი? ის ვინც საკუთარ ვნებებს აღვირს სდებს.“ „ზოგიერთი ადამიანისათვის არაფერია იმაზე რთული თორაში, ვიდრე ვნებებისაგან თავშეკავებისა და აკრძალული სექსუალური კავშირისაგან თავის არიდების მცნების შესრულება.“ იმისათვის, რომ აღვირახსნილი სექსუალური ურთიერთობა თავიდან იქნას აცილებული, იკრძალება ცოლისა და ქმრის ცალ-ცალკე ცხოვრება.
იუდაიზმი კატეგორიულად კრძალავს მამათმავლობასა და ზოოფილიზმს (ცხადია, ბიბლიურ უწყებაზე დაფუძნებით). ამ დანაშაულის ჩამდენს იუდაიზმი უპირობოდ სიკვდილს განუსაზღვრავს. საინტერესოა, რომ ლესბოსელობის შესახებ ბიბლიაში არაფერია ნათქვამი. აქედან გამომდინარე, იუდაიზმში ამ ცოდვასთან დკავშირებით მხოლოდ მიდრაში საუბრობს და ლესბოსელ ქალებს სიკვდილის ნაცვლად გამათრახებას განუწესებს. საინტერესოა, რომ მამათავლობის ტავიდან ასახილებლად რაბინთა ჯგუფმა მოითხოვა მამაკაცებს აკრძალვოდათ მარტოებს ერთ ჭერ ქვეშ ღამის გათენება, თუმცა ეს მოსაზრება არ იქნა ბოლომდე გაზიარებული და არც კანონმდებლობაში შესულა. თანამედროვე ისრაელში მამათმავლობა ისჯება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუკი მოხდა ძალადობა ან არასრულწოვანის შეცდენა.
სექსუალურ ცხოვრებასთან დაკავშირებით იუდაიზმს მთელი რგირ წესები აქვს შემუშავებული, რომელთაგანაც საყურადღებოა კატეგორიული აკრძალვა გათხოვილ ან დანიშნულ ქალთან სექსუალურ ურთიერთობაზე. ცხადია, ეს ღალატად აღიქმება. ღალატის შემთხვევაში ისჯება როგორც ქალი, ასევე მამაკაცი, რომელთანაც მოხდა ღალატი. ქორწინებამდე ქალწულების დაკარგვა ასევე ღალატად და უმძიმეს დანაშაულად ითვლება. მთელი სიმძიმე იუდაური კანონმდებლობისა უკავშირდება იმას, რომ ძველაღმოსავლური კანონთა ნუსხებისაგან განსვავებით, სადაც ქალის ღალატი მამაკაცისადმი ქმრის შეურახყოფად აღიქმებოდა, იუდაიზმში ქმრის ღალატი არამხოლოდ მეუღლის, არამედ ღმერთის შეურაცხყოფადაც ითვლებოდა. სწორედ ამიტომ იყო, რომ ოჯახურ ღალატში დამნაშავეს არავითარი დანდობა არ ჰქონდა. ქმრის ეჭვის შემთხვევაში, როდესაც მას ფაქტები ხელთ არ ჰქონდა, მოქმედებას იწყებდა ქალის მიერ „მწარე წყლის“ დალევის ტრადიცია. საინტერესოა, რომ თალმუდის მიხედვით, მოღალატეების დასჯა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, თუ მათ ღალატამდე იცოდნენ, რა დანაშაულზე მიდიოდნენ (აქედან გამომდინარე, ცხადია ოჯახური სიწმინდის შესახებ თავიდანვე შეაგონებდნენ იუდეველებს). ასევე საინტერესოა ის, რომ ბიბლიისაგან განსხვავებით, რომელიც ოჯხის სიწმინდის მოღალატეებს ქვებით ჩაქოლვას ან ცეცხლში დაწვას გნუწესებდა, თალმუდი, როგორც უფრო ჰუმანურს, დახრჩობა-ჩამოხრჩობას განაწესებს.
ძველი ებრაული ტრადიციისა და იუდაიზმის შეხედულების შედეგია ის, რომ ღალატისათვის მამაკაცი არ ისჯება. საქმე ის გახლავთ, რომ ერთი მხრივ მამაკაცს მხარს უჭერს ძველი ებრაული ტრადიცია პოლიგამიისა, ხოლო მეორე მხრივ ის ფაქტი, რომ უძველესი კონცეფციის ტანახმად მამაკაცი ცოლს ყიდულობდა და ამიტომაც მასზე ექსკლუზიური უფლება გააჩნდა.
იუდაიზმი კატეგორიულად კრძალავს კანონიერად შობილი ებრაელის ქორწინებას იმაზე, რომელიც ან სისხლის აღრევის ან დედის უსუფთაო ცხოვრების შედეგად იშვა.ამ კანონის დარღვევა გამათრახებით ისჯება.
უცხო რჯულის მქონესთან სექსუალური კავშირი იმის გამო, რომ შემდეგ მასზე ექორწინა, კანონი ებრაელს ასევე გამათრახებით ისჯებოდა. უცხო ტომელთან სექსუალური ურთიერთობა მხოლოდ ტკბობის მიზნით იყო ნებადართული და ის სასჯელს არ ითვალისწინებდა. ამ შემთხვევაში მხოლოდ მსუბუქი გამათრახება იქნებოდა გამოყენებული ჭკუის სასწავლებლად.
სპეციფიკური აკრძალვა უხებოდა (ან სულაც ეხება) იუდაიზმის რელიგიურ მსახურს. მას ეკრძალება სქესობრივი კავშირი ქმარგაშორებულ, მეძავ ან ქორწინებამდე ქალწულება დაკარგულ ქალთან. ამ კანონის დარღვევისათვის, როგორც სასულიერო პირი, ასევე ქალი გამათრახებით ისჯება. უზენაეს რელიგიურ მსახურს იუდაიზმი ქვრივთან კავშირსაც კი უკრძალავს. აღნიშნული წესის დარღვევის შემთხვევაში ისიც კი ექვემდებარებოდა გამათრახებას.
ყველაფერთან ერთად, საინტერესოა ისიც, რომ გაუპატიურებისათვის მამაკაცი მძიმედ არ ისჯებოდა. მას მხოლოდ ქალის მამისათვის 50 ვერცხლის გადახდა და ამ ქალის ცოლად მოყვანა ევალებოდა. თუმცა აქ მოქმედებდა ის პრინციპი, რომ ამ ქალს ქმარი ვერასოდეს გაცილდებოდა. თალმუდს ამ მხრივ არაფერი შეუცვლია. მხოლოდ ის არის გათვალისწინებული, რომ თუ ქალი უარს იტყვის მოძალადეზე გათხოვებაზე, მაშინ მმკაცი ყოველგვარი მოვალეობისაგან არის თავისუფალი. თანამედროვე ისრაელში გაუპატიურებისათვის 14 წლით თავისუფლების აღკვეთაა გათვალისწინებული, ხოლო ჯგუფური ძალადობისათვის - 20 წელი.''

https://www.facebook.com/krialosani/posts/474244912710911:0