ნაციონალური ხატები, რამდენად მისაღებია პარამეტრები

[tamuna m]

მაინტერსებს თქვენი აზრი ნაციონალურ ხატებთან დაკავშირებით.
ნუ იმის მოყოლას არ დავიწყებ, თუ როგორ განსხვავდება ნაციები ერთმანეთისგან.
ადგილობრივ მოსახლეობას აქვს თავიანთი დამახასიათებელი მხატვრული სისტემა.
სადაც მკაფიოდ გამოიხატება მათი სახე, იქნება ეს - კანის ფერი თუ ნაქვთები.
რამდენად მართებულია ქრისტეს თუ სხვა წმინდანების ამ ფორმით დახატვა.
ისტორიულად ვიცით, რომ ისინი თეთრკანიანები იყვნენ (არ ვთვლი მოსე შავს და ა. შ.).
მაგრამ თუ ეს აადვილებს ლოცვას, გასაგები, ახლო და შინაური ხდება, რატომაც არა?
ცალკე შეიძლება ვიმსჯელოთ ქრისტეზე, როგორც ღმერთზე და ის აქ უკვე ყველა ეროვნებასა, თუ ნაციაზე მაღლა დგას და ძნელია ჩარჩოში მოაქციო.
მოკლედ გავშალოთ თემა.
თვალსაჩინოებისთვის რამდენიმე ხატს დავდებ:








აქაც შეოხედეთ
http://exeget.panikarolinka.ru/misc/nationality.html

[datoooooo]

ამ თემასთან ყოველთვის მკაცრი ვარ იმიტომ რომ ამ ხატის ავტორი მკრეხელობაში გადადის.კანის ფერის გარდა დარღვევაა თმისა და წვერის განლაგება,მაცხოვარს მართლმადიდებლურ ხატებში ყოველთვის გრძელი და დაწყობილი თმა და წვერი აქვს.აბა ეს რაუბედურებაა ეგრედწოდებული ბლანჟე და მოკლედ შეჭრილი თმა)) და კიდევ კისერზე მძივები.რაც შეეხება სომხურ მინიატურებს მე თავიდანვე ავგნიშნე ის რომ თუ ამ ხატებს შევხედავთ ხელოვნების ნიმუშებს მე მომწონს,მაგრამ რაღათქმაუნდა დარგვევები აქაც არის,მაგალითად ის რომ ღვთისმშობელს არ აქვს ქალწულების აგმნიშვნელი ნიშანი,სიმბოლო,მხრებსა და თავზე,რაც ნიშნავს იმას რომ ღვტისმშობელი იყოქალწული იესოს დაბადებამდე,დაბადებისას და დაბადების მერე,ანუ ყოვლად უბიწო.

[Hercules]

ამ თემასთან ყოველთვის მკაცრი ვარ იმიტომ რომ ამ ხატის ავტორი მკრეხელობაში გადადის.კანის ფერის გარდა დარღვევაა თმისა და წვერის განლაგება,მაცხოვარს მართლმადიდებლურ ხატებში ყოველთვის გრძელი და დაწყობილი თმა და წვერი აქვს.აბა ეს რაუბედურებაა ეგრედწოდებული ბლანჟე და მოკლედ შეჭრილი თმა))

მაცხოვრის გრძელი თმით გამოსახვა გვიანდელი მოვლენაა, რადგან ძველი ქრისტიანებისთვის მიუღებელი იყო გრძელი თმის ტარება და მაცხოვარსაც მოკლე თმით გამოსახავდენ. ასევე ისტორიულად საეჭვოა რომ ქრისტეს ღია ფერის კანი და მითუმეტეს ცისფერი თვალები ჰქონოდა, როგორც თანამედროვე რუსულ ხატებში გვხვდება.
ჩემთვის უფრო მიუღებელი ის რუსული ხატებია, რომელთა შესრულების სტილიც პეტრე I-ს დროს შემოვიდა. კანონიკური ანდრეი რუბლოვისა და თეოფანე ბერძენის ხატწერის მანერაა.