"გული ვისგანაც მოგეცა - მასვე ეკუთვნის!" პარამეტრები

[marine]

ვისაუბროთ გულის ფენომენზე, თუ როგორია ის მართლმადიდებლურ რელიგიაში, ჩვენსავე გულებში, შემოქმედებაში და ა.შ.


" გული ვისგანაც მოგეცა - მასვე ეკუთვნის!"


/წმიდა გაბრიელ ბერი/


"ერთმანეთისადმი გულის ჩუქება, რომ შეიძლებოდეს ძალიან ცოტა თუ გაიმეტებდა, მაგრამ შეეცდებოდა სხვისთვის ამოეძრო და მოყვარე ადამიანისთვის იგი მიეძღვნა. ისე, თეორიულად ამ მეთოდს ხშირად მივმართავთ. გულს ვინმე თუ გვატკენს მაშინათვე ლანძღვითა და ,,რკინის ენით" ამოვაძრობთ მფეთქავ გულს, გავანადგურებთ და ქუჩაში შემხვედრთ მივართმევთ. ადვილად ნუ გავიმეტებთ ერთმანეთს. გული ისეთი ძვირფასია, იქ მფეთქავი ,,სიყვარულის სისხლი" მუდმივად უნდა გადავუსხათ ერთმანეთს".

/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/

„ცხელი გულის სხივი“

/ელგუჯა მაღრაძე/


***

შენი სითბო
მომენატრა
ხელების,
შენი გული მინდა
გულთან ვიგულო,
ზედაშე ხარ ქვეყნად
ფერთა ფერების,
თვით ღიმილზე
ჩამოღვრილო
მზის გულო.

/აჩიკო ჯოჯიშვილი/

[marine]

გული ადამიანს ერთი აქვს – როცა ის ეძებს დროებითს, მაშინ ივიწყებს მარადიულს. როცა კი მიმართავს მარადიულს და უღრმავდება მას, მაშინ ივიწყებს დროებითს და აღარ ადარდებს ის. ორმაგ საზრუნავს – დროებითსა და მარადიულზე, ორმაგ სიყვარულს – დროებითისა და მარადიულისა ვერ იტევს გული. აუცილებლად აღვსილია ის ორიდან ერთით – ან დროებითით ან მარადიულით.

წმინდა ტიხონ ვორონეჟელის სენაკური წერილებიდან.