ხიბლი, საყოველთაო და პირადი პარამეტრები

[ninca]

ხშირად ვფიქრობ სულიერი ცხოვრების ისეთ ავადობაზე, როგორიცაა ხიბლი. მინდა ჩემს ქრისტესმიერ დებსა და ძმებსაც გაგიზიაროთ აზრები და თქვენც გამოთქვათ მოსაზრებანი. წმ. ეპისკოპოსი ეგნატე ბრიანჩანინოვი წერს: " ჩვენ ყველანი ხიბლში ვართ." ეს რომ გავიგოთ, საჭიროა გავიაზროთ ის, რომ ძველი მოღვაწენი დიდ ყურადღებას აქცევდნენ განცდას თვისთა ცოდვათას.სისოი დიდთან მივიდა ერთი ბერი და უთხრა: მე სულ მახსოვს ღმერთიო, რაზედაც წმინდანმა უპასუხა, რომ ამაზე უფრო დიდი ისაა, დაინახო საკუთარი თავი ყველა ქმნილებაზე უღირსად (რასაკვირველია, სწორად თუ მივუდგებით ამ საკითხს, სასოწარკვეთაში არ ჩავვარდებით).
ადამიანთა უმრავლესობა ვერ გრძნობს თავის ცოდვილ ბუნებას და ამდენად არც სინანული აქვს. ამიტომაც შეიძლება ითქვას, რომ ხიბლში არიან. ჩვენც, დედაეკლესიის შვილები, არ ვართ ღრმა სინანულში, ამდენად ჩვენც ხიბლში ვიმყოფებით. განა გულის სიღრმეში რომ შევიხედოთ , არ მოგვაჩნია, რომ "რაღაც" ვართ. მაშ თუ ასე არ არის, რატომ არ ვითმენთ შურაცხყოფას, აბუჩად აგდებას.. გულში ხომ ვგონია, რომ ვიღაცაზე უკეთესი ვართ ან ვიღაც ჩვენზე უარესია..
რას ნიშნავს თქვენთვის "ჩვენ ყველანი ხიბლში ვართ?" ან როგორ ახსნიდით საყოველთაო ხიბლსა და პირადულს?

[ლეონტი]

ეს ტექსტი ნამდვილად იმსახურებს ქართულ თარგმანს, რადგან პასუხს სცემს ჩვენ კითხვას და შესაძლოა ზოგმა ვერ წაიკთხოს:


Подвизаться без наставника чревато впадением в прелесть. Из-за чего же происходит прелесть? Как её избежать?



Ответ отца Олега Моленко:


В прелесть можно впасть и при святом и опытном наставнике, если не слушаться его.

Прелесть, или иначе - самообольщение и обольщение бесами, происходит от трех основных причин: от неведения (невежества), неопытности и гордости. Гордость, которую еще называют подвижнической гордостью, проявляется в самомнении, самонадеянности, самочинии, самоудостоении, высокоумии, сравнивании себя с другими, что приводит к превозношению, унизительному мнению о других и осуждению их. Этот вид прелести наиболее тяжел и неподатлив врачеванию.

В наше время впавшего в этот вид прелести практически невозможно вывести из нее. Именно от этого вида прелести происходят впадения в ереси, лжеучительствования, лжепророчествования, умоповреждения, психические расстройства, умопомешательства, необузданное и изощренное распутство обольщенных "подвижников". Это приводит к погублению обольщенными других людей, и часто к самогубствам.

Прелесть от неопытности или от неведения легче врачуется, если только не будет подкреплена гордостным самомнением и самооправданием.

Чтобы избежать прелести должно:

1. Озаботиться о тщательном изучении святоотеческого пути спасения.
2. Внимательно изучить труды отцов о прелести.
3. Всячески смиряться и усердно молить Бога об избавлении от всякой самонадеянности.
4. Строить дом своего спасения на благодатном зрении своей греховности, о чем усердно умолять Бога.
5. Не доверять себе и своим суждениям по духовным предметам.
6. Умолять Бога о даровании непрелестного и опытного наставника.
7. О каждом шаге в духовном делании вопрошать Бога, сверяться со святыми отцами или вопрошать наставника (если кто имел счастье обрести его).
8. Все доброе в себе всегда приписывать Богу и Его благодати, и благодарить Бога за каждое преуспеяние.