პირველი საუკუნეების ეკლესია, დევნებიდან კონსტანტინე დიდამდე ( I - IV სს.) პარამეტრები

[KAIROS]

ეს ეპოქა ყველაზე წმიდაა და ყველაზე სათუთი, ახალდაბადებული და თავგანწირული, ეს არის ღვთის სასწაულის ისტორია, ჭეშმარიტების ქადაგების ისტორია...
შევეცადოთ დავუბრუნდეთ ფესვებს, ვისწავლოთ მათგან, გავიგოთ მათი ისტორიები, მათი ცხოვრება, აქ მოვყვეთ მოწამეთა ისტორიები, მოციქულთა ღვაწლი, აქვე დავდოთ წიგნები და სტატიები ( რომელიც შესაბამისად იქნება ასევე ღვთისმეტყველების ბიბლიოთეკაში) რომლებიც პირველი ოთხი საუკუნის ქრისტიანობაზე ისაუბრებს...
აბა გთხოვთ იაქტიუროთ, მოძებნოთ და აქ თავი მოვუყაროთ ყველა ინფორმაციას, რომელიც ამ საუკუნეებზე მოგვიყვება:

აქ ახლა პირველ საეკლესიო ისტორიკოსს გთავაზობთ: ევსები კესარიელს

http://www.4shared.com/file/13075045/3d408...KL_ISTORIA.html

ეს კი პირველ ქრისტიანულ ღვთისმსახურებას შეეხება:

http://www.4shared.com/file/11631280/d93f2...__LITURGIA.html

აბა, გელით

პატივისცემით,

კაიროსი!

[მარიამი]

გაგრძელება

ლატერანის წმ. იოანე ნათლისმცემლის ბაზილიკა
(San Giovanni in Laterano)

ლატერანის წმ. იოანე ნათლისმცემლის ბაზილიკა პირველი დიდი საკულტო ნაგებობაა, რომელიც ქალაქის გალავნის შიგნით ააგო იმპერატორმა კონსტანტინემ, რომელიც 313 წ. გამოცემული მილანის ედიქტით ქრისტიანებს რწმენის თავისუფლებას ანიჭებდა. ლატერანების ოჯახის საცხოვრებელთან ახლოს მდებარე ეს ადგილი კონსტანტინემ გამოირჩია, როგორც მისი პირადი საკუთრება (მართლაც, აქ იდგა იმპერატორის პირადი დაცვის ყაზარმა - equites singulares), როგორც ფორუმიდან და დიდი წარმართული ტაძრებიდან მოშორებული ადგილი, რომელიც არაქრისტიანებს ნაკლებად დააბრკოლებდა. ბაზილიკა დგას უფრო ადრინდელი ნაგებობების, მათ შორის, ყაზარმის ადგილზე. მისი მშენებლობა დაიწყო 313-314 წლებს შორის პაპი მილკიადეს (311-313) ან სილიბისტროს (313-335) დროს მაცხოვრის სახელზე. წმ. იოანე ნათლისმცემლის და წმ. იოანე მახარებლის სახელი მოგვიანებით, გრიგოლ დიდის დროს (590-604) ეწოდა. ჩრდილოეთის უბანში, ჩრდილო-აღმოსავლეთით, აღიმართა საპატრიარქო, რომის ეპისკოპოსის, ანუ პაპის რეზიდენცია, ხოლო ჩრდილო-დასავლეთით, აფსიდის უკან - სანათლავი, ერთადერთი შენობა, რომელიც კონსტანტინეს დროიდან შემორჩა. აქ წელიწადში ერთხელ, აღდგომას, პაპი ნათლობის საიდუმლოს აღასრულებდა. ბაზილიკის დღევანდელი სახე არ შეესაბამება პირვანდელს, ადრექრისტიანულს, მიუხედავად იმისა, რომ ბორომინის მიერ 1646-1650 წ.წ. ბაროკოს სტილში შესრულებული ნავების რეკონსტრუქცია არსებითად იმეორებს კონსტანტინესეული ბაზილიკის პროპორციებს, ასევე სივრცის დანაწევრებისა და შუქის განაწილების პრინციპს. პირვანდელ ბაზილიკას ისევე, როგორც დღევანდელს, ხუთნავიანი ბაზილიკის გეგმა ჰქონდა. ცენტრალური ნავი მთავრდებოდა ფართოფანჯრებიანი, ნახევრადწრიული ფორმის ღრმა აფსიდით და განაპირა ნავებიდან იგი გამოყოფილი იყო წითელი გრანიტის არქიტრავულად დაკავშირებული 19 სვეტის რიგით. შუქი შემოდიოდა თაღოვან საყრდენებზე მოთავსებული ოთხკუთხა სარკმლებიდან. შიდა ნავები უფრო დაბალი იყო და ნახევარწრიული ფორმის სარკმლებით ნათდებოდა. განაპირა ნავებისგან მათ ყოფდა მაღალ ბაზისიანი და თაღებით დაკავშირებული ძველებური მწვანე მარმარილოს 21 სვეტი. განაპირა ნავები უფრო დაბალი და ნაკლებ განათებული, მთავრდებოდა ორი მცირე ზომის განყოფილებით, რომლებიც ნაწილობრივ ექსტერიერში გადიოდა და ქმნიდნენ ერთგვარ ტრანსეპტულ ნავს (სურ. 6). ბაზილიკის კედლები, სავარაუდოდ, მარმარილოთი იყო მოპირკეთებული და მოხატული ფანჯრების სიმაღლეზე. ცენტრალური ნავის იატაკი ძველებური ყვითელი მარმარილოთი იყო დაფარული, აფსიდის კონქი კი - ფურცლოვანი ოქროთი.
კონსტანტინეს დროინდელი საპატრიარქოს კვალი მიწის ზედაპირზე შემორჩენილი არ არის. დღევანდელი ლატერანის სასახლე სიქსტე V დროით თარიღდება (1585-1590), ასევე Scala Sancta - „წმინდა კიბე“ (შენობა, რომელშიც იერუსალიმის პრეტორიუმიდან ჩამოტანილი კიბეა. ეს კიბე პილატეს სამსჯავროზე მიყვანილმა მაცხოვარმა აიარა. მინის საფარის ქვეშ მაცხოვრის წმინდა სისხლის ლაქები მოჩანს. მორწმუნეები ამ კიბებე ჩოქვით ადიან - მთარგმნელის შენიშვნა). შენობაში ჩართულია ადრექრისტიანული სტრუქტურებიც, როგორიცაა XIII ს. Sancta Sanctorum, V-VI ს.ს. ფრესკით, სადაც ნეტარი ავგუსტინეა გამოსახული, ასევე შუასაუკუნოვანი სტრუქტურებიც, როგორიცაა XIII ს. Sancta Sanctorum-ის სამლოცველო. შუა საუკუნეების საპატრიარქოს სატრაპეზო თავის დროზე ლეონ III (795-816) ბრძანებით ააგეს და მოხატეს.
არსებითად ადრექრისტიანულია ბაპტისტერიუმი, გეგმით თავდაპირველად წრიული, ამჟამად კი რვაკუთხა ნაგებობა, რომელიც V ს.-ში გადაკეთდა. ინტერიერში ცენტრალურ სივრცეს ყოფს თაღებით დაკავშირებული 8 სვეტი, რომელიც გუმბათით გვირგვინდება.
ნაგებობის შინ მდებარე ორმკლავიანი ატრიუმი, ამჟამად წმ. სეკუნდას და წმ. რუფინას, ან წმ. კვიპრიანეს და წმ. იუსტინეს კაპელები, შემკული იყო ნაწილობრივ დღესაც შემორჩენილი მოზაიკებით და მარმარილოს ინკრუსტაციებით.
ახლანდელი შესასვლელის მარჯვნივ და მარცხნივ მდებარე წმ. იოანე ნათლისმცემლის და წმ. იოანე ღვთისმეტყველის სამლოცველოები პაპი ილარიონის დროინდელია (V ს.). თაღში შემორჩენილია თავდაპირველი მოზაიკის ფრაგმენტი შუაში მისტიკური კრავით. შედარებით გვიანდელია წმ. ვენანციუსის სამლოცველო, პაპი იოანე IV დროს აგებული და პაპი თეოდორეს დროინდელი დეკორით (VII ს.).