პირველი საუკუნეების ეკლესია, დევნებიდან კონსტანტინე დიდამდე ( I - IV სს.) პარამეტრები

[KAIROS]

ეს ეპოქა ყველაზე წმიდაა და ყველაზე სათუთი, ახალდაბადებული და თავგანწირული, ეს არის ღვთის სასწაულის ისტორია, ჭეშმარიტების ქადაგების ისტორია...
შევეცადოთ დავუბრუნდეთ ფესვებს, ვისწავლოთ მათგან, გავიგოთ მათი ისტორიები, მათი ცხოვრება, აქ მოვყვეთ მოწამეთა ისტორიები, მოციქულთა ღვაწლი, აქვე დავდოთ წიგნები და სტატიები ( რომელიც შესაბამისად იქნება ასევე ღვთისმეტყველების ბიბლიოთეკაში) რომლებიც პირველი ოთხი საუკუნის ქრისტიანობაზე ისაუბრებს...
აბა გთხოვთ იაქტიუროთ, მოძებნოთ და აქ თავი მოვუყაროთ ყველა ინფორმაციას, რომელიც ამ საუკუნეებზე მოგვიყვება:

აქ ახლა პირველ საეკლესიო ისტორიკოსს გთავაზობთ: ევსები კესარიელს

http://www.4shared.com/file/13075045/3d408...KL_ISTORIA.html

ეს კი პირველ ქრისტიანულ ღვთისმსახურებას შეეხება:

http://www.4shared.com/file/11631280/d93f2...__LITURGIA.html

აბა, გელით

პატივისცემით,

კაიროსი!

[მარიამი]

წმ. პეტრეს ტაძარი

წმ. პეტრეს ბაზილიკა იმპერატორმა კონსტანტინემ და პაპმა სილიბისტრომ ააშენეს მოციქულთა თავის საფლავზე. ეს ადგილი წარმოადგენდა წარმართული ნეკროპოლის ნაწილს რომელიც გაიუსის და ნერონის ცირკთან ახლოს ვატიკანის ბორცვის ფერდობზე მდებარეობდა და სადაც, გადმოცემის მიხედვით, მოციქული მოწამებრივად აღესრულა ქრისტეს შობიდან 64. წელს ნეკროპოლი ცირკის ჩრდილოეთ ნაწილში ვრცელდებოდა, აღმოსავლეთიდან დასავლეთისაკენ (სურ. 7). I და II საუკუნეების მიჯნაზე აქ მრავალი საფლავი აიგო, მათ შორის ზოგი ქრისტიანულიც. მათგან ზოგიერთი, თავდაპირველად წარმართული, შემდეგში ქრისტიანებმა შეამკეს, როგორც, მაგალითად, იულიუსთა მავზოლეუმი. ამ მავზოლეუმის თაღს ამშვენებს მოზაიკა, სადაც იესო გამოსახულია, როგორც მზე-ღმერთი. II ს. ბოლოდან საფლავები სამხრეთისაკენ ისე გავრცელდა, რომ დაფარა უკვე გაუქმებული ცირკის მთავარი ღერძი. ამ მონუმენტებიდან ყველაზე შთამბეჭდავი იყო როტონდა, წინ ატრიუმით, რომელიც ცირკის ობელისკიდან რამდენიმე მეტრით იყო დაშორებული. ეს ობელისკი XVI ს.-ში წმ. პეტრეს მოედანზე გადაიტანეს. პაპი სვიმაქეს დროს (V ს.) როტონდა აკურთხეს წმ. ანდრია მოციქულის სახელზე.

პეტრე მოციქულის საფლავზე, ნეკროპოლის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში, რომელსაც მავზოლეუმები და სასაფლაო უბანი ეკრა გარს, აღმართული იყო მემორიალური მონუმენტი. ის შედგებოდა კედელში გამოკვეთილი ორი, ერთმანეთზე დაშენებული, ნიშისაგან, ხოლო მესამე ნიშა, მიწისქვეშა და ამიტომაც უხილავი, მოციქულის საფლავს უკავშირდებოდა. ქვედა ნიშის კედელზე შემორჩენილია ნაკაწრი ტექსტი მოციქულისადმი ვედრებით. ბაზილიკა დაახლოებით 320-329 წლებში ააგეს, როგორც მონუმენტი, რომელიც პატივს მიაგებდა მოციქულის ხსოვნას და ხალხის უწყვეტ ნაკადს აქ მსახურების აღსრულებას გაუადვილებდა. იმისათვის, რომ ტაძრისთვის პლატფორმა შეექმნათ, კონსტანტინეს არქიტექტორებს დასჭირდათ ნეკროპოლის დაფლვა და, ნაწილობრივ, ბორცვის გასწორება ჩრდილოეთის მხარეს. ბაზილიკის შიგნით 5 ნავი სხვადასხვა ფერის 20 სვეტით იყო გამოყოფილი, ცენტრალურ ნავში არქიტრავულად, ხოლო გვერდითა ნავებში თაღედით დაკავშირებული. აფსიდის ცენტრში დავანებული იყო მოციქულის საფლავი. კონსტანტინეს დროინდელ ბაზილიკას მრავალი ფუნქცია გააჩნდა: მრევლის შესაკრები აუდიტორია, მარტირიუმი, სამლოცველო, დახურული სასაფლაო, ქელეხის პურის გასატეხი ადგილი. მას არ გააჩნდა მუდმივი ტრაპეზი. პირველი ასეთი ტრაპეზი თარიღდება გრიგოლ დიდის დროით, რომელმაც აამაღლა საკურთხეველი და დაფარა მოციქულის საფლავი მის ქვემოთ მდებარე კრიპტაში. მორწმუნეებს საფლავზე მიანიშნებდა ჩარდახი და ტრაპეზი სწორედ საფლავის თავბე (სურ. 8).

პირვანდელი ეკლესიიდან აღარაფერი ჩანს თუ არ ჩავალთ ე.წ. ვატიკანის მღვიმეებში, რომლებიც კონსტანტინეს ნაგებობის, ანუ მიწისქვეშა ნეკროპოლის დონეზე მდებარეობს. თავდაპირველ ბაზილიკაზე შედარებით ზუსტი წარმოდგენა შეიძლება შეგვექმნას ზოგიერთი ძველი გამოსახულების წყალობით: V ს. სპილოს ძვლის ყუთის რელიეფი, XVI ს. ფრესკა, XVII ს. ნახაზები გვიჩვენებენ ბაზილიკის როგორც ინტერიერს, ასევე ექსტერიერს ატრიუმით და გირჩის ფორმის შადრევნით, ასევე ძველი ბაბილიკის ფასადს (სურ. 9).


შემდეგი თავები უშუალოდ კატაკომბებს ეხება. ხვალ გავაგრძელებ. მანამდე კატაკომბების რუკას შემოგთავაზებთ