იმედი და სასოება უფლისა პარამეტრები

[marine]

"უფალი მაშინ შეეწევა ადამიანს, როცა მას სხვა იმედი აღარ რჩება".

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"სასოება ღვთისა ბუნებითად თან სდევს მტკიცე რწმენას. სასოების გარეშე ადამიანი უღუზო ხომალს ემსგავსება. ბევრი რამ შეიძლება ადამიანმა დაკარგოს ცხოვრების გზაზე და შემდეგ კვლავ დაიბრუნოს, მაგრამ თუკი იგი იმედს კარგავს - ეს ყველაფრის დაკარგვის ტოლფასია.

სადაც არ არის იმედი - იქ არ არის არც სიხარული და არც რწმენა ღვთისა. წმინდა წერილი გვასწავლის, რომ ღვთის მსასოებელი არ შერცხვება წინაშე კაცთა, - უფალი გაამართლებს მის იმედს და ანუგეშებს.

მაგრამ ადამიანში სასოებაც ჯანსაღი უნდა იყოს. ამიტომ მორწმუნეს დიდი სიფრთხილე და სიფხიზლე მართებს. არსებობს ცრუ იმედი, რომელიც დროულად უნდა განიკურნოს.

ცრუ იმედი იოლი ამოსაცნობია, - ამგვარად "მსასოებელნი" თვალს არ უსწორებენ რეალობას და ილუზორულ სამყაროში ინაცვლებენ. სულისთვის ეს მეტად საშიში მდგომარეობაა, რადგან ცრუ იმედი, ისევე, როგორც ნებისმიერი სიცრუე, ღუპავს ადამიანს.

ფსიქოლოგმა ვიქტორ ფრანკლმა გამოიკვლია, რომ ოსვენციმის საკონსენტრაციო ბანაკში, სადაც იგი თავადაც იმყოფებოდა, პირველ რიგში ის ადამიანები იღუპებოდნენ, რომლებსაც მალე გათავისუფლების იმედი ჰქონდათ. ისინი საკუთარ წარმოდგენებში გათავისუფლების თარიღებსაც კი სახავდნენ და როდესაც ეს თარიღი დგებოდა და მათი მოლოდინი არ მართლდებოდა, - სასოწარკვეთილება ეუფლებოდათ და იღუპებოდნენ.

ცრუ იმედი ცხვრის ტყავში გახვეული სასოწარკვეთილებაა! განსაკუთრებით სახიფათოა, თუკი ცრუ იმედი ადამიანების ჯგუფს ან მთელ ერს ეუფლება!"