ფერარა-ფლორენციის პარამეტრები

[mr_morrison]

თუ ვინმეს გაქვთ ამ საეკლესიო კრების შესახებ სტატიები გთხოვთ ატვირთოთ

[marine]

"XV საუკუნის სიგელ-გუჯრებში მანგლელ-თბილელ ეპისკოპოსებად მოსხენიებულნი არიან იოანე და გრიგოლი. იოანე მანგლელ-თბილელ ეპისკოპოსად მოხსენიებულია 1432-1440, 1441 წლებში, ხოლო გრიგოლი - 1442 წელს. ვფიქრობთ, სწორედ ეს ეპისკოპოსები ესწრებოდნენ ფერარა-ფლორენციის საეკლესიო კრებას", - ბრძანებს ისტორიკოსი ო. ჟუჟუნაძე ნაშრომში: "XV საუკუნის პირველი ნახევრის საქართველოს საგარეო პოლიტიკის ისტორიისთვის".

იგივე ავტორი რუსული, ბერძნულ-ლათინური და ქართული წყაროების შეჯერებით ადგენს, რომ ფლორენცია-ფერარას კრებაზე საქართველომ გააგზავნა სამი წარმომადგენელი: თბილის-მანგლისის ეპისკოპოსები - გრიგოლი და იოანე და წარჩინებული თავადი, რომლის სახელი უცნობია. მისი მიზანი, როგორც ჩანს, იყო ევროპასთან სამხედრო-პოლიტიკური კავშირის დადება თურქეთის წინააღმდეგ, მაგრამ კრებაზე გამოჩნდა, რომ რომის პაპი მუქარითა და იძულებით მოითხოვდა კათოლიკური და მართლმადიდებელი ეკლესიების თავისი ეგიდის ქვეშ გაერთიანებას.

ამასთანავე, მუსულმანებისგან მართლმადიდებელი ქვეყნების დაცვის არავითარ გარანტიას არ იძლეოდა. ხანგრძლივი კამათისა და ფიზიკური ზეწოლის შედეგად უმრავლესობა იძულებული გახდა, ხელი მოეწერა გაერთიანების აქტისთვის, მხოლოდ უმცირესობამ, მათ შორის ქართველებმა, ხელი არ მოაწერეს სამარცხვინო შეერთებას. ერთ-ერთი პირველი წარგზავნილი, ეპისკოპოსი გრიგოლი განერიდა ძალადობას, გაიქცა კრებიდან და დაბრუნდა სამშობლოში.

მეორე ეპისკოპოსმა - იოანემ გადაიცვა მათხოვრის სამოსი, აიღო საქართველოდან წაღებული ფული, მიმოდიოდა იტალიაში და ყველგან ქადაგებდა პაპ ევგენის დანაშაულებრივ საქმიანობაზე, ამხელდა მის ცოდვებს. თავადმა კი პაპის დაჟინებულ მოთხოვნებს ბრძნული პასუხი გასცა.

ამგვარი იყო მართლმადიდებელ ქართველთა აღმსარებლობა. სამწუხაროდ, ჩვენში სათანადო პატივით არ არიან დაფასებული ათონზე, ივერონში, ლათინთაგან მოწვეტილი ივერიელნი, ფერარა-ფლორენციის კრებაზე წმინდა მარკოზ ეფესელის თანამებრძოლი ქართველი მღვდელმთავარნი."