ტრადიციები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ტრადიციები |
marine |
Apr 1 2022, 02:16 PM
პოსტი
#21
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ქართველთა გადარჩენაში დიდი როლი ითამაშა საქორწინო ტრადიციებმაც. ქართვეული მხოლოდ თავისიანზე ქორწინდებოდა.
ეს თავისიანი კი მისთვის მართლმადიდებელი იყო. ეთნიკურ წარმომავლობას მნიშვნელობა არ ჰქონდა. მთავარი ის იყო, რომ მართლმადიდებლობამიღებული არაქართველი უკვე ქართველად ითვლებოდა და მათი ამ გზით ქართულ ეთნიკურ ორგანიზმში შემოყვანაც ადვილდებოდა. საყურადღებოა, რომ ქართველობაზე დაქორწინების ტრადიციას ინახავენ თურქეთსა და ირანში მცხოვრები ქართველები, რაც არსებითად მათი უცხო ეთნიკურ გარემოში ეთნიკურობის შენარჩუნების გარანტიაა" /საქართველოს ისტორიის პალიტრა, "ქართველი ხალხის ეთნიკური ისტორია", გვ. 122/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
May 2 2022, 02:12 PM
პოსტი
#22
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"გლოცვას თან ახლდა გარკვეული ტიპის აკრძალვები, რომლებიც გარდაცვალების დღიდან იწყებოდა და ოჯახის გარდა სოფელსაც ეხებოდა. თუშ-ფშავ-ხევსურეთში პირველი ასეთი ტიპის აკრძალვა მარხვა იყო, რომელსაც მიცვალებულის დაკრძალვამდე იცავდა ოჯახი და გვარი, თუმცა ადრე ეს მთელ სოფელზე ვრცელდებოდა და, როგორც ჩანს, საერთო-ქართულ მოვლენას წარმოადგენდა. სანამ მიცვალებული "მიწად არ მვიდოდა", სოფელში ხორცეულს არავინ ჭამდა. მგლოვიარე ოჯახი ყოველგვარ გასართობს აკლდებოდა, ფანდურსაც კედელზე შებრუნებით დაკიდებდნენ, რასაც "ფანდურის უკუღმ შეკიდებას" ეძახდნენ. სოფელიც ასევე ეკრძალვოდა მხიარულებასა და გართობას, თუ ხატობა მოდიოდა, რაც თავისთავად მხიარულებას გულისხმობდა, მაშინ თვითონ ჭირისუფალი "გასტეხდა ფანდურს" ანუ ხალხში გავიდოდა, ფანდურს დაუკრავდა და სხვებსაც შესთავაზებდა დაკვრას, თუმცა აკრძალვა მხოლოდ სოფელს ეხეობდა, ოჯახი კი გლოვას წლისთავამდე განაგრძობდა".
/საქართველოს ისტორიის პალიტრა, "შუა საუკუნეების ქართული ხალხური კულტურა", გვ. 361/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st November 2024 - 03:38 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი