მეფუტკრეობა პარამეტრები

[marine]

"აჭარული მასალით, კინტრიშის ხეობაში "ადამიანს პირველად ფუტკარი ხის ღრუში უნახავს, ხე გამოუმორავს და თაფლიან-ფუტკრიანად სახლში მოუტანია. თაფლისთვის რომ ფუტკარი ვერ მოუშორებიათ "ფუტი უკრავთ" (ფუტი დაუხრჩოლებიათ) და ასე დაუმონებიათ იგი. სახელი ფუტკარიც აქედან გაჩენილა".

/საქართველოს ისტორიის პალიტრა, "შუა საუკუნეების ქართული ხალხური კულტურა", გვ. 151/

[marine]

ფუტკრების დაბრუნება

"ერთ კვირა დღეს მონაზვნების უმეტესობა ხატის გადასვენებაზე წავიდა რომელიღაც ოჯახში. ამასობაში მამა გაბრიელი [აღმსარებელი და სალოსი] ძალიან ცუდად გახდა: კუჭიდან სისხლს იღებდა და ჩვენ, რამდენიმე მონაზონი, ვინც მონასტერში ვიყავით დარჩენილები, ვემსახურებოდით და ვედროებით გაგვქონდა სისხლი მისი სენაკიდან. ერთი-ორი საათი გვერდიდან ვერ მოვშორდით.

- ახლა სიკვდილი, აი, ასე დამტრიალებს თავს, - ამბობდა და ჰაერში თითით წრეს ხაზავდა.

ცოტა რომ მოკეთდა, რუსიკო ბუაჩიძემ, ჩვენი მონასტრის დამ, სთხოვა, მოგვიყევით როგორ დააბრუნეთ სკაში ფუტკრებიო. მამა გაბრიელმა უცბად თითქოს ცოტათი დაირცხვინა: არ ელოდა, რომ ჩვენც გვეცოდინებოდა ეს ამბავი. მაგრამ მეტი გზა აღარ ჰქონდა და მოგვიყვა:

- ვხედავ, ფუტკრების მთელი გუნდი გამოვიდა სკიდან და გაფრინდა. მივედი მამა იოანეს საფლავზე და ვეუბნები: შენ ხომ შეგვპირდი, სულით მუდამ თქვენთან ვიქნებიო, დაგვეხმარე, დააბრუნე ფუტკრები-მეთქი, და იმ მხარეს, საითკენაც გაფრინდნენ, ჯვარი გადავსახე. უცბად მთელი გუნდი შემოტრიალდა, ისევ სკასთან მიფრინდნენ და სათითაოდ შევიდნენ სკაში. იოანე [საუბარია ბეთანიის მონასტრის იმდროინდელ წინამძღვარზე - მამა იოანე შეყლაშვილზე] გაკვირვებული მიყურებს.

ეს ამბავი ისე თავმდაბლურად მოგვიყვა მამა გაბრიელმა, თითქოს თვითონ არაფერი გაეკეთებინოს ფუტკრების დასაბრუნებლად".

/მონაზონი ათანასია/