ბუნების ხელოვნება პარამეტრები

[marine]

ჩანჩქერი

"ჩანჩქერი... წვეთი წვეთს მისდევს, თითქოს ხელშესახებად, გზას იკვლევენ კლდეებსა და ქიმებს შორის. მათი გზის დასაწყისი იქ არის, სადაც გაზაფხულზე, მთის მწვერვალებზე, მზეზე მოელვარე თოვლი კაშკაშებს. ეს წვეთები ძალზე სუსტები და მორცხვები არიან, მათ უზომოდ უჭირთ ქვებს შორის ერთმანეთის მოძებნა! ყურს თუ მივუგდებთ, კაჭარებს შორის, მათ წკრიალა მუსიკას გავიგონებთ, თითქოს პაწაწინა ზანზალაკები სიცოცხლის ჩასახვის მელოდიას ახმოვანებენ...
იქნებ, სწორედ იმიტომ, რომ ჩანჩქერები არც ერთ სუსტსა და პაწია წვეთს არ კარგავენ, იქ სადაც ციცაბო კლდეები ერთმანეთზე აყუდებულან, სადაც ცაში აწვდენილან სოჭები, ისინი თავისი ხმაურითა და მოზეიმე ძლიერებით აზანზარებენ ირგვლივ მდებარე ქედებსა და ტყეებს?"

/ბერი სვიმეონ ათონელი/

[marine]

"ერთხელ, დილით, ტყეში მარტო წავედი. ყველაფერი დილის ცვრით იყო დანამული და მკრთალად ციმციმებდა მზეზე. მალე ერთ ხევში აღმოვჩნდი და, რომ გადავიარე, კლდეზე ჩამოვჯექი. ჩვემს გვერდით უხმაუროდ მოედინებოდა ცივი ნაკადული, მე კი ვლოცულობდი. სრული სიმყუდროვე სუფევდა, საერთოდ არაფერი ისმოდა. ცოტა ხანში, ამ სიმყუდროვეში გაისმა ტკბილი, დამათრობელი თმა, რომელიც შემოქმედს უგალობდა. მიმოვიხედე ირგვლივ, მაგრამ ვერაფერი შევნიშნე. ბოლოს ჩემს მოპირდაპირე მხარეს, ხის ტოტზე ჩიტი დავინახე; ბულბული იყო. მესმოდა, როგორ გალობდა, ლამის ენა მოიტეხა, ჭიკჭიკისგან ყელი გაებერა. ეს პაწაწინა ჩიტუნა ფრთებს მთელი ძალით წევდა უკან, რომ ძალა მოეკრიბა და გამოეცა ასეთი საამური ხმები, ასეთი მშვენიერი გალობა! ჰოი, ნეტავ ერთი ჭიქა წყალი მქონოდა, რომ ბულბულს დაელია და წყურვილი მოეკლა!"

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/