წმ. პანტელეიმონის მეოხება პარამეტრები

[marine]

"წმ. პანტელეიმონის ეს ხატი დაიწერა ათონის წმ. მთაზე და 1882 წელს წააბრძანეს რუსეთში.

წმ. პანტელეიმონის დედათა მონასტრის მონაზონი ტაბითას თქმით, არ იციან, როგორ მიაბრძანეს ეს ხატი მათ მონატერში. მისივე თქმით, ის ძველისძველია, ჯერ კიდევ 10 წლის წინ იყო ისეთი მუქი, რომ სახე არ უჩანდა და სულ ახლახანს განათდა, წმიდანის ლოყაზე კი გაჩნდა თეთრი ლაქა.

ეს წმინდანი კურნავს სულსა და ხორცს. მონაზონ ტაბითას თქმით, ზოგიერთები მიდიან ხატთან ოპერაციის წინ, შემდგომ კი ვლიდნება, რომ ოპერაცია აღარაა საჭირო. ზოგადად, ამ ხატს მონასტერი არ დაუტოვებია მხოლოდ თათრეთი დაუშვეს გამონაკლისი.

- ხუთი წლის წინ ხატს წამოუვიდა მირონი. ეს მოვლენა განსაცდელის მაუწყებელია. მალევე მონასტერში დაიწვა ცხოველთა ეზო. მაგრამ რაც ხდება ყველაფერი უკეთესობისკენ - თითქმის იგივე ადგილზე ჩვენ ავაშენეთ ტაძარი, - იხსენებს მონაზონი.

ბევრია შემთხვევა, როცა წმ. პანტელეიმონი დაეხმარა ადამიანებს განკურნებაში.

- ჩვენ ყველას ვუყვებით ერთ ისტორიას:

ერთ კაცს ასტკივდა თავი და ცოლმა ურჩია, ნაკურთხი ქუდი დაეფარა. ის კი უარყოფდა - თავი დამანებე, არ დავიხურავო. შემდგომ კი ეს ცოლის ჯიბრით გააკეთა. ტკივილი მყისიერად გაქრა. ამის მერე ის ყოველდღე მოდიოდა ჩენთან, - იხსენებს დედა ტაბითა.

პანტელეიმონს მამა წარმართი ჰყავდა, დედა - ქრისტიანი. ამიტომ ადამიანები მას მოსაქცევი ახლობლებისთვისაც ევედრებიან წყალობას, - თქვა მონაზონმა"

/იულია სოროკინა/

[marine]

"ერთი ათონელი მონაზონი ყვებოდა წმინდა პანტელეიმონის გამოცხადებაზე: 1879 წლის 1 სექტემბერს: მარჯვენა ფეხი ამტკივდა, კელიაში შინაურული საშუალებებით ვწამლოდი, რვა დღის მანძილზე, მაგრამ არაფერმა მიშველა, მასზე დაყრდნობა აღარ შემეძლო. ავიღე ჯოხი და მონასტრის საავადმყოფოში წავედი. ფეხი ამასობაში გამისივდა. ექიმმა გამსინჯა და მითხრა: "თქვენ რევმატიზმი გაქვთ, რამდენიმე თვე გარეთ არ უნდა გახვიდეთ და სიცივეს აარიდოთ თავი".

ძალზე შევწუხდი, რადგან სუფთა ჰაერზე სიარულს ვიყავი მიჩვეული, მთელი ათი დღე ყავარჯნებით დავდიოდი. მალამოს ვისვამდი, წამალს ვსვამდი, მაგრამ არაფერს მშველოდა. ვხედავდი, რომ შველა არსაიდან იყო და წმინდა პანტელეიმონისადმი ლოცვა დავიწყე.

სამი დღის მერე, პირველ სექტემბერს, ღამის სამ საათზე, სრულიად ცხადში ვიხილე ახალგაზრდა კაცი, რომელმაც სამჯერ გვერდში ხელი წამკრა და მითხრა: "შენ გძინავს, მე კი მოვედი". მე ეშმაკის ზმანებად ჩავთვალე და ჯვრის ნიში გამოვისახე. ვუყრებდი ყმაწვილს - იყო 18 წლამდე, ნათელი შესამოსლით. მან მითხრა: "უკვე სამი დღეა რაც შენ მიხმობ და მეც მოვედი". ამასთან წამლის მინაში ჩასხმული ზეთი მაჩვენა და მითხრა: "მე აქედან გადმოგისხამდი, მაგრამ მჭირდება, შორი გზა მიდევს, სადაც ძალზე მძიმე ავადმყოფები მელოდებიან, შენ კი ზემოთა ტაძარში, ჩემი ხატიდან ზეთი აიღე და სნეული ფეხი დაიზილე დღეში ორჯერ, მანამ კი თბილი წყლით დაიბანე იგი."

მეორე დღეს იღუმენს ამის კურთხევა ვთხოვო, მან ნებართვა მომცა. იმავე დღესვე ჩემი თხოვნით წმინდა პანტელეიმონს ხატის კანდელის ზეთი მომიტანეს და ექიმს კი თბილი წყლით დაბანვის ნებართვა ვთხოვე, რაზეც მან მითხრა: "როგორც ინებებთ, ოღონდ, ნახეთ, რომ უფრო უარესად არ გახდე". დავიბანე ფეხი, ზეთს დღეში ორჯერ ვიცხებდი. 4 სექტემბერს გამითავდა ზეთი და მე კი უკვე ყავარჯნების გარეშე შევძელი სიარული. ფეხი სრულიად განმეკურნა."