ფსიქიკური აშლილობა პარამეტრები

[marine]

"ფსიქიკურ აშლილობათა შემთხვევაში სნეულთათვის მეტად მნიშვნელოვანია მდგომარეობის გაუმჯობესების თვალსაზრისით მათი მხრიდან სხვადასხვა ეკლესიურ, ღვთაებრივ საიდუმლოებებში მონაწილეობის მიღება. ასეთი გადახრების დროს არც თუ იშვიათად მოძღვარი ურჩევს მათ ხშირ აღსარებასა და ზიარებას. აკვიატებული აზრები, შიშები, ბოდვითი იდეები ხშირად ყველაფერთან ერთად დემონური ზემოქმედების გამოხატულების შედეგიცაა, გამოვლენაა ერთგვარი სულიერი ბრძოლისა. ამიტომაც ურმავლეს შემთხვევაში ჭირს მარტოოდენ ფსიქიატრიული, ფსიქოლოგიური ჩარევით, მედიკამენტებით ამ დაპირისპირების მოგება, ბოროტს ვერ დაამარცხებ მხოლოდ სამკურნალო კურსით, ამისთვის აუცილებელია ღვთაებრივი მადლიც, ის მადლი რომელიც მოგვეცემა საეკლესიო საიდუმლოებების შესრულების ჟამს"

/დეკ. დავით ციცქიშვილი/

[marine]

"ამჟამად ადამიანები არ ცხოვრობენ უბრალოდ. ამიტომ ისინი არიან ძალიან უყურადღებონი. ისინი ბევრ რამეს ეპოტინებიან და იძირებიან უამრავ საზრუნავში. მე კი ჯერ ვასრულებ ერთა ან ორ საქმეს და შემდეგ ვფიქრობ სხვებზე. მე არასდროს ვკიდებ ხელს ბევრ საქმეს ერთდროულად. ამჟამადაც მე ვფიქრობ რაღაცა ერთზე.

ვასრულებ რა პირველს, ვიწყებ მეორეზე ფიქრს. იმიტომ, რომ მე არ მაქვს სიმშვიდე, თუკი ვიწყებ მეორეს, თუ არ მაქვს დასრულებული პირველი. ბევრი საქმისთვის ერთბაშად ხელის მოკიდებისას ადამიანი თავს კარგავს. მხოლოდ ფიქრიც კი ერთბაშად ყველა ამ საქმეზე - ადამიანს მიიყვანს შიზოფრენიამდე.

ერთხელ ჩემთან კელიაში მოვიდა ყმაწვილი, რომელიც ფხიქიკურად აშლილი იყო. ის მარწმუნებდა, რომ იტანჯებოდა რაღაც მემკვიდრეობითი მგრძნობელობით და ა.შ. "რა მემკვიდრეობითობაზე მელაპარაკები? - ვუთხარი მას. - უპირველს ყოვლისა, შენ გჭირდება დასვენება. შემდგომ დაასრულე სწავლა. ამის მერე წადი ჯარში, საბოლოოდ კი ეცადე, მოეწყო სამსახურში. საბრალომ დამიჯერა და გაიკვალა გზა ცხოვრებაში. ასევე პოულობენ ადამიანები საკუთარ თავს"

/ღირსი პაისი ათონელი/