![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ann_ann9 |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() ana L ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 23-November 07 წევრი № 3,233 ![]() |
გამიგია ცოდვები 7 თაობაზე გადადისო მოდი ამაზე ვისუბროდ( ტუ მსგავსი თემა გახსნილია მაშინ ადმინისტრაციას მოუხდი ბოდიშსს და შეუძლია გააუქმოს)
|
![]() ![]() |
marine |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() მ_ა_კ_ა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 61,813 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 ![]() |
"იმ წლებში, როდესაც ალბანეთში, ძველი ილირიის ტერიტორიაზე, დაიწყო უღმერთოს გავრცელება, მის ცბიერ მმართველს არ უნდოდა, რომ ეს მის საკუთარ ინიციატივად გამოჩენილიყო. მან ორგანიზება გაუწია ე.წ. მოძრაობას, რათა ყველასთვის ეჩვენებინა, თითქოს უღმერთობა ხელისუფლებიდან კი არა, ხალხისგან მოდიოდა. მას შემდეგ, რაც მან ხალხი ღვთისგან განდგომის ღვინით დაათრო, მათ თავიანთი სულიერი სიბრმავით თვითონვე დაიწყეს ყველაფრის განადგურება, რაც რწმენას შეახსენებდა.
ერთ სოფელში, როგორც ჩრდილოეთ ეპირელი ვასილი მიყვებოდა, სკოლა ეკლესიის გვერდით იდგა. მასწავლებელი იყო ბერძენი. - ის დაუცხრომლად გვასწავლიდა, , რომ სჯობს, არ გვქონდეს რელიგია, ქრისტე, ეკლესია, რადგან ეკლესიის აკრძალვები ჩვენს ცხოვრებას წამებად აქცევს. იმდენად დამაჯერებლად გვიქადაგებდა, რომ ერთ დღეს შევცვივდით ეკლესიაში, ხატები ჩამოვხსენით და ნაგავივით ჩავყარეთ სატვირთო მანქანის ძარაში. ტვინი ისე გამოგვირეცხეს, ვერ ვხვდებოდით, რას ვაკეთებდით. მე თვითონვე ჩამოვხსენი ქრისტეს ხატი ეპისკოპოსის საყდრიდან და ჩავაგდე სახელმწიფო სატვირთო მანქანაში. ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა, თითქოს თავად ღმერთი ტოვებდა ჩვენს ქვეყანას. იმ წამს, როცა ხელები გავშალე ხატის ჩამოსახსნელად, ჩემი თვალები ქრისტეს თვალებს შეხვდა. მის მზერაში საყვედური ვიგრძენი, თითქოს მეუბნებოდა: "რა დაგიშავე, რომ მაძევებ აქედან?" მაგრამ გავიფიარე: "გინდა თუ არ გინდა, ჩემი ცხოვრებიდან წახვალ. სახელმწიფომ ბრძანა, რომ ალბანეთში შენი ხსოვნაც კი გაქრეს". გავიდა წლები, შევქმენი ოჯახი. როდესაც ჩვენი ქალიშვილი ევანგელია დაიბადა, ძლივს შევხედე თვალებში და ვთქვი: "ეს მზერა მეცნობა, მაგრამ საიდან, არ მახსოვს. მოგვიანებით, როცა გაირკვა, რომ ევანგელია შობიდანვე ინვალიდი იყო, ერთ დედაბერთან წავიყვანე, რომელიც ხალხს ბალახებით მკურნალობდა. და როცა მან მითხრა, - ეს ღვთის რისხვაა, ის განუკურნებელიაო, გამახსენდა ქრისტეს მზერა ჩემი სოფლის ეკლესიის ხატიდან და მას მერე მშვიდობას ვერსად ვპულობ. მრცხვენია, შევხვდე საყვედურიან მზერას ჩემი ქალიშვილისას, ასე მგონია, მეუბნება: "მამიკო, მამათა სჭამეს კაწახი და კბილნი შვილთანი მოლხვეს". "აი, რა სასარგებლო ამბებს ხვდება ხოლმე მოძღვარი აღსარების მიღებისას" /არქიმანდრიტი გრიგოლი (ზუმისი)/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 29th June 2025 - 07:24 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი