წმინდანების მეოხება სნეულების დროს პარამეტრები

[marine]

"წიგნში წავიკითხე მეუფე იოანეს [მაქსიმოვიჩი] შესახებ, რომელიც ადამიანებს განსაცდელისას ეხმარება; მეც წმინდანს დახმარებისთვის მივმართე და შეწევნამაც არ დააყოვნა:

ღრძილთან ძვალი გამომეზარდა. საშინელი ტკივილი დამეწყო.

მე დავიწყე წმ. იოანესადმი ტროპარის კითხვა. წავისვი მისი წმიდა ნაწილებზე ნაკურთხი ზეთი; მივიდე წმინდანის ფოტო მტკივნეულ ადგილზე. თავადაც ვერ მივხვდი, როგორ გამიარა ტკივილმა - შევამოწმე, აღმოჩნდა, რომ ღრძილიდან ამოზრდილი ძვალი აღარ ჩანდა, ვერც კი მივხვდი, სად უნდა გამქრალიყო, ღრძილი კი დამცხრომოდა. სულ მალე გადავიღე რენტგენი და გავარკვიე, რაც მოხდა, მაგრამ, რაც მთავარია, ტკივილი აღარ მაწუხებდა, ისე, რომ ამ მხარეს ჭამაც კი შემეძლო - ეს ჩემთვის სასწაულია!

მეუფე იოანე ყოველთვის მეხმარება, როგორც კი მის მიმართ წავიკითხავ ლოცვებს, თითქოს მთელი ძალით ჩამოვეკიდე მის მანტიას - დაე, მაპატიოს მეუფემ.

მე მადლიერი ვარ წმიდა მეუფეების იოანესი, სპირიდონის, ნიკოლოზის, ასევე მოწამე მეფის ოჯახის, ნეტარი ქსენიასი და მატრონასი, და ყველა წმინდანისა, რომლებიც ღვთისა და ყოვლადწმიდას წინაშე ჩვენ ცოდვილთა მეოხნი არიან".

/მხევალი ღვთისა ფოტინე, 2020, ივლისი/



"როცა მამა არსენთან [კაბადოკიელი] ავადმყოფი მიჰყავდათ, ის არასოდეს ინტერესდებოდა, მის წინ ვინ იდგა, თურქი თუ ქრისტიანი, მაგრამ ჰკითხავდა, რითი იყო კაცი ავად, რათა მისთვის შესაბამისი ლოცვა წაეკითხა. საღმრთო მადლის ძალით სნეულების განკურნებით, იგი თურქებს ჩვენი სარწმუნოების ძალას აჩვენებდა და ამგვარად აიძულებდა მათ პატივი ეცათ მართლმადიდებლობისთვის.

ერთხელ, თავისი მედავითნისა და თანაშემწის, პროდრომოსის თანხლებით სოფლების შემოვლისას მამა არსენი დაბა სინასოსში მივიდა. ადგილობრივმა თურქებმა აუკრძალეს მას ქრისტიანებთან შეხვედრა. მამა არსენს მათთან კამათი არ დაუწყია, მხოლოდ პროდრომოსს უთხრა:

- წავიდეთ და ნახავ, როგორ გამოგვეკიდებიან თურქები.

ნახევარი საათი იარეს, მერე კი ჰაჯიეფენდი შეჩერდა, მუხლნი მოიდრიკა და ხელები ლოცვით ზეცისკენ აღაპყრო. თუ აქამდე მშვიდი ამინდი იყო, უეცრად ღრუბელი მოგროვდა და კოკისპორული წვიმა წამოვიდა, რომელსაც გრიგალი ახლდა. სოფელ სინასოსს მეხი არყევდა. თურქები მაშინვე მიხვდნენ თავიანთ შეცდომას და ორი ზეფთია (ცხენოსანი შიკრიკი) დაადევნეს მამა არსენს. ზეფთიები მუხლებში ჩაუვარდნენ მას, მთელი სოფლის სახელით ბოდიში მოუხადეს და უკან დაბურნება სთხოვეს. მამა არსენმა მათ აპატია და სინასოსში დაბრუნდა. სოფელს ოთხივე მხარეს ჯვარი გადასახა, ქარიშხალი შეწყდა და კვლავ მზემ გამოანათა"



"უდიდესი წმინდა მამა სვიმეონ მესვეტე ღვთისაგან ბოძებული ძალით სასწაულებრივად კურნავდა ადამიანებს, მაგრამ ამ დროს თვითონ ცალი ფეხი დამპალი ჰქონდა და მასზე მატლი ეხვია. ერთხელ ერთ-ერთმა მომლოცველმა მისი სნეული ფეხის ხილვისას თქვა, - ეს რომ წმინდანი იყოს, ასეთ დღეში როგორ იქნებოდა, სხვა როგორ განკურნავს, როდესაც საკუთარი თავი ვერ განუკუნავსო. ამ დროს მას ხელში სვიმეონ მესვეტის ფეხიდან გადმოვარდნილი მატლი ჩაუვარდა და ბრილიანტად იქცა. წმინდა სვიმეონი ამ განსაცდელის გამო მადლობდა ღმერთს"

[marine]

"მთაწმინდაზე დაბრუნებულმა მამა დანიელმა წმინდა პანტელეიმონის მონასტრიდან თავისი ნივთები წამოიღო და ძველ ვატოპედში წავიდა. იქ ჯერ კიდევ კარგად მოწყობაც ვერ მოასწრო, რომ ნეფრიტის მწვავე შეტევები დაეწყო. ამჯერად "საწერტელი ხორცთა" ძალზე მტკივნეული აღმოჩნდა მამა დანიელისთვის და რამდენიმე კვირა ლოგინს მიეჯაჭვა იგი.

მონასტრის უხუცესები სიყვარულით ემსახურებოდნენ ბერს, მაგრამ უმეტესი სიყვარული და მზრუნველობა მთაწმინდის დიდმა ექიმმა - ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელმა გამოავლინა.

ვატოპედში ღვთისმშობელს განსაკუთრებულ პატივს მიაგებენ. ამ მონასტრის მთავარი ტაძარი ხარების სახელზეა ნაკურთხი. აქვეა მისი სასწაულთმოქმედი ხატები, აგრეთვე - სასწაულთმოქმედი სარტყელი, რომელიც ადრე კონსტანტინოპოლში, ვლაქერნის ტაძარში ინახებოდა. მამა დანიელსაც განსაკუთრებული კრძალვა ჰქონდა ყოვლადწმიდა დედოფლის მიმართ და მხურვალე ცრემლებით შესთხოვა, არ მიეტოვებინა სნეულების სარეცელზე. ეჭვიც არ შეპარვია, რომ შეწევნას მიიღებდა. და მართლაც, ყოვლადწმიდა ღვითსმშობლის დადების დღესასწაულზე (ძველი სტილით 31 აგვისტოს) ავადმყოფი მოულოდნელად განიკურნა, და თანაც ეს განკურნება იყო სრული! სასტიკ სნეულებას, რომელიც ათი წლის მანძილზე ტანჯავდა, იგი აღარასოდეს შეუწუხებია. და ნუთუ შეძლებდა, სიტყვები მოენახა, რათა ღირსეულად შეემკო ყოვლადწმიდა დედა მონაზვნებისა? "ჰოი, ყოვლადწმიდაო დედოფალო ღვთისმშობელო, უმაღლესო წმინდათა ანგელოზთა და მთავარანგელოზთაო, და ყოველთა დაბადებულთა უპატიოსნეო, შეუწევნელთა შემწეო, უსასოთა სასოო, გლახაკთა შესავედრებელო, მწუხართა ნუგეშინისმცემელო, მშიერთა გამომზრდელო, შიშველთა სამოსელო, სნეულთა მკურნალო, ცოდვილთა ცხოვრებაო და ყოველთა ქრისტეანეთა შემწეო და შესავედრებელო..."

/არქიმანდრიტი ქერუბიმი/