უნაყოფო ლეღვის ხე პარამეტრები

[მარიამი]

მარკოზის სახარებას ვკითხულობდი ახლა და ამ საკითხზე ჩავფიქრდი:

"ხოლო მეორე დღეს, ბეთანიიდან წამოსულს მოშივდა;
შორიდან დაინახა გაფოთლილი ლეღვის ხე და მივიდა, იქნებ ზედ რამე ვიპოვოო, მაგრამ მისულმა ვერაფერი ნახა ფოთლების გარდა, ვინაიდან ჯერ კიდევ არ მოეწია ლეღვის მწიფობას.
და უთხრა მას: აღარავის ეგემოს შენი ნაყოფი უკუნისამდე" (თავი 11)

მართალი გითხრათ, დიდხანს არ მიძებნია განმარტება, ახლო-მახლო მოვიძიე და კარგად მაინც ვერ გავიგე.
როგორც ვხვდები, უნაყოფო ლეღვის ხეს შედარებულია ის ადამიანი, ვისაც თავისი ცხოვრებით კეთილი ნაყოფი არ მოაქვს. მაგრამ სახარებაში წერია, რომ არ იყო ნაყოფის გამოღების დრო. რატომ ელოდა უფალი ნაყოფს დროზე ადრე?
აქვე მეორე ეპიზოდი გამახსენდა ასევე უნაყოფო ხეზე, რომლის მოჭრაც უნდოდა ბატონს და მსახურის თხოვნით გადადო ნაყოფის მოლოდინში. ანუ, აქ თითქოს უფალი საწინააღმდეგოდ იქცევა.

იქნებ გამარკვიოთ, ვინმემ თუ იცის განმარტება.

[marine]

"თუმცა არსებობს ქრისტეს სასწაული, რომელსაც არავითარი კონკრეტული სიკეთე არ მოუტანია ერთი კონკრეტული პიროვნებისათვის. მას საიდუმლო მნიშვნელობა ჰქონდა და წინასწარ მოასწავებდა მთელი კაცობრიობისათვის მინიჭებულ სიკეთეს - ცხონებას. ეს სასწაული იყო გახმობა უნაყოფო ლეღვის ხისა, რომელსაც მხოლოდ ფოთლები ესხა. ამ ხეს ძველი აღთქმაც ახსენებს სამოთხის ხეებს შორის, როდესაც ჩვენი წინაპრების დაცემის ამბავს გაადმოგვცემს. ლეღვის ხის ფოთლები ადამ და ევამ გამოიყენეს სიშიშვლის დასაფარად, რომელსაც ვერც კი ამჩნევდნენ, სანამ ცოდვას ჩაიდენდნენ, მაგრამ როგორც კი სცოდეს, მაშინვე შენიშნეს. შესაძლოა, სამოთხის ბაღში მდგომი ლეღვის ხის ნაყოფი იყო სწორედ აკრძალული ხილი. უფალმა ლეღვის ხეზე ვერ ჰპოვა ნაყოფი და არც იყო ამ ხისგან ნაყოფის გამოღების დრო. მაგრამ მაცხოვარმა ნება მისცა თავის ხორციელ ბუნებას უდროო სურვილისა: ამით შეიძლება აიხსნას წინაპართა არასწორი სურვილი, რომელიც უფალმა, ისევე როგორც კაცთა ყველა სისუსტე, იტვირთა და განაქარვა. რაკი ნაყოფი ვერ ჰპოვა, უფალმა უარყო ფოთლებიც, უარყო თვით ამ ხის არსებობა: უკვე მზადდებოდა სხვა ხე - ძელი ჯვარისა - კაცთა გამოსახსნელად, ხე, რომელიც კაცთა წარწყმედის იარაღად იქცა, უფლის ბრძანებით გახმა. საიდუმლო სასწაული მოხდა მხოლოდ უფლის მოწაფეების, მისი საიდუმლო მოძღვრების მიმდევართა თანდასწრებით. ეს სასწაული იყო ცოტა ხნით ადრე ღმერთკაცის ვნებასა და ჯვარცმამდე, რომელმაც ხსნა მოუტანა კაცობრიობას"

/წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი/