კ ი ბ ო პარამეტრები

[marine]

"მამა პორფირე კავსოკალიველი ამბობდა: ვმადლობ ღმერთს, რომელმაც ბევრი სნეულება მიბოძა. ხშირად ვეუბნები მას: "ქრისტე ჩემო, შენი სიყვარული უსაზღვროა!" ის, რასაც ვხედავ, სასწაულია. ჩემს სნეულებათა შორის კიბოც არის - ჰიპოფიზის კიბო მაქვს. იქ გაჩენილი სიმსივნე მხედველობის ნერვს აწვება და უკვე ვეღარ ვხედავ.

ტკივილი უფრო და უფრო მძაფრდება, მაგრამ ვლოცულობ, მოთმინებით ავიღე ქრისტეს ჯვარი. ენა გამეზარდა. ადრე ასეთი არ იყო. ესეც კიბოსგანაა, რომელიც თავში მაქვს. რაც დრო გადის, მდგომარეობა უარესდება. ის გაიზრდება და საუბარი გამიჭირდება. ძალზე ძლიერია ეს ტკივილი, ვიტანჯები, მაგრამ ჩემი ავადმყოფობა მშვენიერია. მე მას ვიღებ, როგორც ქრისტეს სიყვარულს. გული მემუსრება და ვმადლობ ღმერთს. ეს ჩემი ცოდვების გამოა. ცოდვილი ვარ და ღმერთი ჩემს განწმენდას ცდილობს.

როცა 16 წლის ვიყავი, ღმერთს მძიმე სნეულება ვთხოვე, კიბო, რათა მისი სიყვარულისთვის მეტანჯა და განმედიდებინა იგი ტანჯვისას. დიდხანს ვლოცულობდი ასე. მოძღვარმა მითხრა, ეს ეგოიზმია და ღმერთს ამგვარად არ უნდა აიძულებდეო. ღმერთმა იცის, რაც უნდა გააკეთოს. ამგვარად ლოცვა შევწყვიტე. მაგრამ ღმერთმა არ დაივიწყა ჩემი თხოვნა და ამდენი წლის მერე ამგვარი ქველმოქმედება გამოიჩინა ჩემზე!

ღმერთს არ ვთხოვ იმის აღებას, რისი მოცემაც ვთხოვე. მახარებს ის, რაც მაქვს და რომ ჩემი დიდი სიყვარულით ვეზიარები უფლის ვნებებს. ღმერთი აღმზრდის მე, "რამეთუ რომელი უყუარნ უფალსა, სწავლის; და ტანჯის" (ებრაელთა 12,6). ჩემი სნეულება განსაკუთრებული კეთილმოწყალებაა ღვთისა, რომელიც მომიწოდებს, მისი სიყვარულის საიდუმლოში შევიდე და უფლის მადლის დახმარებით ვეცდები, ვუპასუხო ამ სიყვარულს."

[marine]

"მორჩილ ნატალია პუშკინას მუცლის ღრუში ავთვისებიანი სიმსივნე აღმოაჩნდა, რომელიც თანდათან ეზრდებოდა. ექიმებმა ოპერაცია ურჩიეს, თუმცა მან მთელი სასოება უფალზე და მამა სერაფიმეზე [საროველი] დაამყარა და საროვოში გაემგზავრა მონაზონ თებრონიასთან ერთად. მან წმინდანის საფლავზე აღსარება თქვა და ეზიარა.

ღამით ქალებმა დასაძინებლად სენაკს მიაშურეს. ძილის წინ მონაზონმა თერბონიამ კარი შიგნიდან ჩაკეტა. ღამით ნატალია კარის გაღების ხმამ გააღვიძა და ეგონა მონაზონი აღვიძებდა დილის ცისკარზე. უეცრად მარჯვენა მხარზე მსუბუქი შეხება იგრძნო და ჩაესმა ხმა: "შენ მოხვედი გლახაკ სერაფიმესთან განსაკურნებლად. სამჯერ განიბანე ჩემს წყაროში და გამოჯანმრთელდები..." შემდეგ მოესმა ნაბიჯების ხმა, რომლებიც ნელ-ნელა შორდებოდა.

ნატალიამ თვალი რომ გაახილა, რაღაც უჩვეულო, სასიამოვნო ნათელი დაინახა. მან თებრონია გააღვიძა და ყველაფერი უამბო. კარები დაკეტილი იყო, როგორც დატოვეს და ნატალია მიხვდა, რომ ის თავად წმინდანმა მოინახულა. ის ზუსტად ისე მოიქცა, როგორც ბერმა დაარიგა - სამჯერ განიბანა წყაროში და მისი სიმსივნე უკვალოდ გაქრა"