უშვილობის ტვირთი პარამეტრები

[marine]

"უფალი ზოგ ოჯახს მრავალ შვილს უვლენს, ზოგს კი არცერთი არ ჰყავს, და ეს, უზენაესი განგებით, იმ მიზეზითა და მიზნით, რომ მათ სხვისი ობოლი გაზარდონ და ამით დაიმკვიდრონ საუკუნო სიცოცხლე. ხშირია შემთხვევები, როცა ქალს ექიმები იმედს გადაუწურავენ და იგი სხვის მიერ გაჩენილ, მიუსაფარ ბავშვს იშვილებს, მრავალმოწყალე ღმერთი კი, ამის წილ, მას შვილიერების კარს უღებს და საკუთარ შვილებსაც აჩენს".

[marine]

უნაყოფო ცოლს - შვილების შესახებ

"ღრმად მწუხარებ იმის გამო, რომ შვილები არ გყავს. ქმარს უჩივი, რადგან დამნაშავედ მას თვლი. გყოფნის კადნიერება, რომ შემოქმედის მისამართითაც დრტვინავდე. ცოდვას ნუ დაიდებ, დაემორჩილე უფლის ნებას, რადგან ახალშობილი მისი ნებით ჩნდება, ხოლო მშობლები მხოლოდ კეთილი ნების შემსრულებელნი არიან. სიცოცხლის წიგნში ასეთი მაგალითია: იაკობის ცოლს რაქელს შთამომავლობა არ ჰყავდა, მან ქმარს ყვედრებით უთხრა: მომეცი შვილი, თუ არა და - მოვკვდები. განრისხდა იაკობი ცოლის უგუნურების გამოს გა უპასუხა: განა ღმერთი კი არა - მე განიჭებ შთამომავლობას?! ხდება ისეც, რომ ღმერთი მეუღლეებს არ აძლევს შვილს - ერთ-ერთის ცოდვების გამო. მაგალითად შემთხვევა, რომელიც დავითის ცოლ მელქოლას უკავშირდება: დავითის ახალგაზრდა ცოლმა, მეფე საულის ასულმა, როცა იხილა, თუ როგორ ხტის და ბუქნას მისი მეუღლე სულიერად აღტაცებული სჯულის კიდობნის ირგვლივ, დასცინა მას თავის გულში. ეს დაცინვა არავის გაუგონია და დაუნახავს - ყოვლისმხედველის გარდა, მაგრამ ამისათვის დასაჯა მან დავითის ცოლი და მელქოლას, საულის ქალიშვილს, არ ჰყავდა შთამომავლობა სიკვდილამდე.

შენც გამოსცადე საკუთარი და მეუღლის გულები: გამოიკვლიეთ, ხომ არ შესცოდეთ რაღაცით უფლის წინაშე. თუკი თქვენი ბრალი არ არის, მაშინ უეჭველია, უფლის ნებაა, რომ ობლები იშვილოთ, ჩაიხუტოთ ისინი ღვიძლი შვილების მსგავსად, ეს კი უფლის თვალში უდიდესი გმირობაა. მე ერთ ცნობილ ქალბატონს ვიცნობ, რომელსაც საკუთარი შვილები არ ჰყავს, მაგრამ ომის დაწყებიდანვე აგროვებდა ობლებს და როგორც საკუთარ შვილებს, ისე ზრდიდა. ხოლო აღსარებისას კი ამბობდა: "არავინ და არაფერი მყვარებია ისე, როგორც ბავშვები. ჯერ კიდევ გოგონა ვოცნებობდი, რომ სწრაფად გავთხოვილიყავი, რათა, რაც შეიძლება მეტი შვილები მყოლოდა, მაგრამ არ მომეცა. ორჯერ ვიყავი გათხოვილი, მაგრამ არცერთი ქორწინებისას შვილი არ მყოლია. თუმცა უფალმა სიბერისას შემისრულა თხოვნა და მაჩუქა ათასზე მეტი ბავშვი.ახლა კი მოხუცებულობისას, უსასრულოდ ვხარობ, რომ შემოქმედმა არ მომცა შვილის გაჩენის ნება, რადგანაც მაშინ ორი, სამი, ან შეიძლება ათი შვილი მყოლოდა, მთელი სიცოცხლე მხოლოდ მათზე ვიზრუნებდი და არ მექნებოდა იმის ბედნიერება, რომ საკუთარი მეწოდებინა ათასობით უცხო ბაშვისათვის. დიდება ამისათვის მოწყალე უფალს!

ევედრე ღმერთს წმიდა გულით, როგორც ევედრებოდნენ იაკიმე და ანა. იგი უსაზღვროდ მოწყალეა და მის ძალაუფლებაშია შთამომავლობის მონიჭება. ხოლო თუკი მაინც ვერ მიიღებ სასურველს, ნუ განაწყენდები: აჩუქე შენი სიყვარული ბავშვებს, რომელთაც დედა გარდაეცვალათ. და იწოდები მაშინ დედად და არა - უნაყოფოდ მარადიული სილამაზისა და სიმართლის სამეფოში"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/