კ ი ბ ო პარამეტრები

[marine]

"მამა პორფირე კავსოკალიველი ამბობდა: ვმადლობ ღმერთს, რომელმაც ბევრი სნეულება მიბოძა. ხშირად ვეუბნები მას: "ქრისტე ჩემო, შენი სიყვარული უსაზღვროა!" ის, რასაც ვხედავ, სასწაულია. ჩემს სნეულებათა შორის კიბოც არის - ჰიპოფიზის კიბო მაქვს. იქ გაჩენილი სიმსივნე მხედველობის ნერვს აწვება და უკვე ვეღარ ვხედავ.

ტკივილი უფრო და უფრო მძაფრდება, მაგრამ ვლოცულობ, მოთმინებით ავიღე ქრისტეს ჯვარი. ენა გამეზარდა. ადრე ასეთი არ იყო. ესეც კიბოსგანაა, რომელიც თავში მაქვს. რაც დრო გადის, მდგომარეობა უარესდება. ის გაიზრდება და საუბარი გამიჭირდება. ძალზე ძლიერია ეს ტკივილი, ვიტანჯები, მაგრამ ჩემი ავადმყოფობა მშვენიერია. მე მას ვიღებ, როგორც ქრისტეს სიყვარულს. გული მემუსრება და ვმადლობ ღმერთს. ეს ჩემი ცოდვების გამოა. ცოდვილი ვარ და ღმერთი ჩემს განწმენდას ცდილობს.

როცა 16 წლის ვიყავი, ღმერთს მძიმე სნეულება ვთხოვე, კიბო, რათა მისი სიყვარულისთვის მეტანჯა და განმედიდებინა იგი ტანჯვისას. დიდხანს ვლოცულობდი ასე. მოძღვარმა მითხრა, ეს ეგოიზმია და ღმერთს ამგვარად არ უნდა აიძულებდეო. ღმერთმა იცის, რაც უნდა გააკეთოს. ამგვარად ლოცვა შევწყვიტე. მაგრამ ღმერთმა არ დაივიწყა ჩემი თხოვნა და ამდენი წლის მერე ამგვარი ქველმოქმედება გამოიჩინა ჩემზე!

ღმერთს არ ვთხოვ იმის აღებას, რისი მოცემაც ვთხოვე. მახარებს ის, რაც მაქვს და რომ ჩემი დიდი სიყვარულით ვეზიარები უფლის ვნებებს. ღმერთი აღმზრდის მე, "რამეთუ რომელი უყუარნ უფალსა, სწავლის; და ტანჯის" (ებრაელთა 12,6). ჩემი სნეულება განსაკუთრებული კეთილმოწყალებაა ღვთისა, რომელიც მომიწოდებს, მისი სიყვარულის საიდუმლოში შევიდე და უფლის მადლის დახმარებით ვეცდები, ვუპასუხო ამ სიყვარულს."

[marine]

სასწაული, რომელიც მოხდა [მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ივერიის მირონმდინარე] ხატის ყოფნის დროს ლესნის მონასტერში 18.12.91 - 16.06.92 წ.:

"ფრანგ ქალს ორივე მკერდზე სიმსივნე ჰქონდა. მისმა ვაჟმა, როცა ხატის შესახებ შეიტყო, დედას ურჩია, მის წინაშე ელოცა. ქალი ლესნის მონასტერში წავიდა და დედა იღუმენიას ბამბა სთხოვა, რომელმაც პოლიეთინელის პარკით საკმაოდ მშრალი ბამბა მისცა. სახლში დაბრუნებულმა ქალბატონმა ჩანთა წინსაფრის ჯიბეში ჩაიდო, არანაირი მნიშვნელობა არ მიუნიჭებია. რამდენიმე დღის შემდეგ მისი ვაჟი მოდის და ეკითხება, იყო თუ არა ხატთან. დედა პასუხობს, რომ იყო და ჯიბიდან იღებს პარკს ბამბასთან ერთად. ოთახი მყისიერად ივსება მძაფრი კეთილსურნელებით და ვაჟი და დედა ამჩნევენ, რომ ბამბა მისგან გადმოდეგნილი მირონით დასველდა. დედა ამ მირონით მტკივნეულ მკერდს იზელს და ექიმთან ვიზიტის შემდეგ მალევე რწმუნდება, რომ სიმსივნეები გაქრა. ქალბატონი მივიდა მონასტერში და მადლიერებით მოყვა მომხდარის შესახებ".