ფსიქიკური აშლილობა პარამეტრები

[marine]

"ფსიქიკურ აშლილობათა შემთხვევაში სნეულთათვის მეტად მნიშვნელოვანია მდგომარეობის გაუმჯობესების თვალსაზრისით მათი მხრიდან სხვადასხვა ეკლესიურ, ღვთაებრივ საიდუმლოებებში მონაწილეობის მიღება. ასეთი გადახრების დროს არც თუ იშვიათად მოძღვარი ურჩევს მათ ხშირ აღსარებასა და ზიარებას. აკვიატებული აზრები, შიშები, ბოდვითი იდეები ხშირად ყველაფერთან ერთად დემონური ზემოქმედების გამოხატულების შედეგიცაა, გამოვლენაა ერთგვარი სულიერი ბრძოლისა. ამიტომაც ურმავლეს შემთხვევაში ჭირს მარტოოდენ ფსიქიატრიული, ფსიქოლოგიური ჩარევით, მედიკამენტებით ამ დაპირისპირების მოგება, ბოროტს ვერ დაამარცხებ მხოლოდ სამკურნალო კურსით, ამისთვის აუცილებელია ღვთაებრივი მადლიც, ის მადლი რომელიც მოგვეცემა საეკლესიო საიდუმლოებების შესრულების ჟამს"

/დეკ. დავით ციცქიშვილი/

[marine]

" - შეიძლება თუ არა განიკურნოს ადამიანი, რომელიც ენას უკიდებს?

- გირჩევთ მეტი იმაზე იფიქროთ, თუ რა ილაპარაკოთ და არა იმაზე, როგორ ილაპარაკოთ, რომ თქვენი ბაგეები ყოველთვის უფალს განადიდებდეს, რომ თქვენს სიტყვებს მშვიდობა და ნუგეში მოქონდეს მოყვასისა და თქვენი ახლობლებისათვის.

ყოველ ადამიანს თავისი ნაკლი და ავადმყოფობა აქვს. მიიღეთ ეს, როგორც მისი ჯვარი და ნუ იდარდებთ.

ჩემს პრაქტიკაში ასეთი შემთხვევა იყო: მე, როგორც ფსიქიატრს, დახმარებისთვის მომმართა ახალგაზრდამ, რომელიც საკმაოდ უკიდებდა ენას. მას მკურნალობის ბევრი მეთოდისთვის მიუმართავს, მაგრამ შედეგი ნულის ტოლი ან სრულიად უმნიშვნელო იყო. მე მას შევთავაზე მეთოდი,რომელიც აღწერილი აქვს ცნობილ ავსტრიელ ფსიქიატრსა და ფსიქოლოგს ვიქტორ ფრანკლინს და რომელსაც "პარადოქსული განზრახვა" ეწოდება. რაში გამოიხატება ეს პარადოქსი? იმაში, რომ ადამიანი შინაგანად თავს იმის უფლებას აძლევს, რისიც უკიდურესად ეშინია და არ სურს; ჩვენს შემთხვევაში - ენის მოკიდება.

ყველამ ხომ კარგად ვიცით გამოთქმა - "ძაღლის ნაკბენს ისევ ძაღლის ბალანი არჩენს". აქაც მსგავსი მექანიზმია. მე პაციენტს ვურჩიე, საკუთარი თავისთვის ენის მოკიდების უფლება მიეცა; მეტიც, ეცადა თავისი ნებით გაეძლიერებინა კიდეც იგი. პაციენტი აშკარა უნდობლობით მისმენდა. რა გასაკვირი იყო! იმდენი ხანი მკურნალობდა. აქ კი უცებ... ენის მოკიდების ნება დართეს! ბოლოს მაინც გადაწყვიტა შეესრულებინა ეს "გაუგებარი" რეკომენდაცია და... მალე განიკურნა. უფრო ზუსტად, იგი გათავისუფლდა მიკერძოებისა და ავადმყოფური დამოკიდებულებისაგან და ამიტომ ბევრად უკეთესად ალაპარაკდა.

ეს კი ამგვარად მოხდა: ინსტიტუტში, ლექციაზე, პედაგოგმა მოულოდნელად კითხვების დასმა დაიწყო იმის გასაგებად, თუ როგორ ითვისებდნენ სტუდენტები მასალას. მას ყურადღების გარეშე არც ჩვენი გმირი დაუტოვებია. ახალგაზრდას, როგორც შემდეგ მითხრა, მოულოდნელობისაგან გონება დაებინდა, თითქოს ყელში ფოლადის მუხრუჭი წაუჭირეს. იგი გაწილთდა და სუნთქვა შეეკრა. ამ დროს მიღებული რჩევა გაახსენდა. რადგან სხვა გზა არ იყო, სცადა. თავს ენის მოკიდების უფლება მისცა და გარშემომყოფთა, უპირველესად კი საკუთარი თავის, გასაკვირად სხაპასხუპით წარმოთქვა პასუხი პრაქტიკულად შეუფერხებლად.

მაგრამ ყველაზე მთავარი სხვა რამ იყო - მას გაუჩნდა საკუთარი მეტყველებისა და ემოციების მართვის პოზიტიური გამოცდილება. შემდგომში კიდევ იყო დარღვევები, განსაკუთრებით რთული სტრესული სიტუაციების დროს, როდესაც დაძაბულობის გადალახვას ვერ ახერხებდა, მაგრამ შეძენილი გამოცდილება ყოველთვის აიმედებდა.

ვფიქრობ, ფრანკლის აღნიშნულ მეთოდში ბევრია ქრისტიანული მორჩილებიდან. ალბათ ამიტომაც არის ეფექტური. იქნებ ამ რჩევებიდან რაიმეთი თქვენც გესარგებლათ?"

/მართლმადიდებელი ექიმი-ფსიქიატრი, ფსიქოთერაპევტი, მედიცინის მეცნიერებათა კანდიდატი დიმიტრი ავდეევი/