"უდაბნოს ანგელოზი", წმინდა იოანე ნათლისმცემელი პარამეტრები

[marine]

ყველაფერი იოანე ნათლისმცემლის შესახებ ამ თემაში...


"ნათლისღების დროს წმინდა იოანე ნათლისმცემელს ერთი სიტყვაც არ უთქვამს, მხოლოდ ხელით შეეხო იესოს თავს. წმინდა მამათა განმარტებით, ამ შეხებით თვითონ იოანემაც მიიღო ნათლობა ძე ღმერთისგან. შემდეგ ისინი გამოვიდნენ მდინარის ნაპირზე".

/არქიმანდრიტი ზაბულონი (გელაშვილი)/

[marine]

მონაზონმა ისააკმა (1850-1932) მიამბო შემდეგი:

"ოციოდე წლის წინათ (დაახლ. 1900 წ.) სეფისკვერის მცხობელი ვიყავი. ყოველ კვირას, ჩვეულებრივ, 40-50 წყვილ სეფისკვერს ვაცხობდით [წმინდა მთაზე ტარიგი ამოყავთ ერთი სეფიკვერიდან, ხოლო ღვთისმშობლისა და წმინდანთა დასის ნაწილები - მეორედან. შესაბამისად საღვთო ლიტურგიის აღსასრულებლად საჭიროა ორი სეფისკვერი] და მოსაგრეებს ევლოგიად ვაძლევდით. იმ წელს ხორბალი არასაკმარისი იყო. თებერვლის თვეში სავანის ეპიტროპებმა ხორბლის მარაგი აწონეს და იანგარიშეს, რომ ახალი მოსავლის აღებამდე ძლივძლივობით გვეყოფოდა. მათ წინამძღვართან დამიბარეს და სამივემ, წინამძღვარმა და ორმა ეპიტროპმა, მითხრეს:

- მამა ისააკ, ხორბალი ცოტა დარჩა, გამოზოგებითაც კი ძლივძლივობით თუ გვეყოფა. გიხმეთ, რომ გაგაფრთხილოთ: ყოველ ჯერზე მცირე რაოდენობით ცომი უნდა მოზილო, ანუ იმდენი, რამდენიც სავანეს სჭირდება. ამიერიდან მოსაგრეებს სეფისკვერს აღარ დაურიგებ.

ეს სიტყვები მძიმედ მომეჩვენა, მაგრამ საწინააღმდეგო არაფერი მითქვამს. ფქვილი ცოტაოდენი მქონდა დარჩენილი თიხის ჭურჭელში. მოზელის დღე რომ დადგა, ვიფიქრე, როგორ მოვქცეულიყავი. პატიოსანი წინამორბედის ევლოგია შემეწყვიტა მათთვის, სადაც ამდენი საღვთო ლიტურგია აღესრულება? ეს სრულებითაც არ მომეჩვენა მართებულად. ბოლოს გადავწყვიტე და ვთქვი:

- პატიოსანო წინამორბედო, მე შენს ევლოგიას არ შევწყვეტ. დაე, შენმა სიწმინდემ აღასრულოს სასწაული, რათა ახალი ხორბლის მოტანამდე ფქვილი არ გათავდეს.

და, ჰოი, სასწაული! ჭურჭელში ფქვილი არ გამოლეულა ტაძრის დღესასწაულის წინა დღემდე, 22 ივნისამდე, შემდეგ კი ნავმისადგომზე ხორბლით დატვირთული იალქნიანი გემი მოვიდა კალამარიიდან. განა ეს პატიოსანი წინამორბედის სასწაული არ არის?"

- ცხადზე ცხადია, რომ ფქვილი წმ. იოანე ნათლისმცემელმა აკურთხა. ეს ჰგავს სასწაულს წმ. ილია წინასწარმეტყველისას, რომელმაც ქვრივის მცირეოდენი ფქვილი აკურთხა, - მივუგე მე"

/მონაზონი ლაზარე დიონისელი/