![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ninca |
![]()
პოსტი
#1
|
ninca ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 192 რეგისტრ.: 11-November 06 წევრი № 450 ![]() |
ხშირად ვფიქრობ სულიერი ცხოვრების ისეთ ავადობაზე, როგორიცაა ხიბლი. მინდა ჩემს ქრისტესმიერ დებსა და ძმებსაც გაგიზიაროთ აზრები და თქვენც გამოთქვათ მოსაზრებანი. წმ. ეპისკოპოსი ეგნატე ბრიანჩანინოვი წერს: " ჩვენ ყველანი ხიბლში ვართ." ეს რომ გავიგოთ, საჭიროა გავიაზროთ ის, რომ ძველი მოღვაწენი დიდ ყურადღებას აქცევდნენ განცდას თვისთა ცოდვათას.სისოი დიდთან მივიდა ერთი ბერი და უთხრა: მე სულ მახსოვს ღმერთიო, რაზედაც წმინდანმა უპასუხა, რომ ამაზე უფრო დიდი ისაა, დაინახო საკუთარი თავი ყველა ქმნილებაზე უღირსად (რასაკვირველია, სწორად თუ მივუდგებით ამ საკითხს, სასოწარკვეთაში არ ჩავვარდებით).
ადამიანთა უმრავლესობა ვერ გრძნობს თავის ცოდვილ ბუნებას და ამდენად არც სინანული აქვს. ამიტომაც შეიძლება ითქვას, რომ ხიბლში არიან. ჩვენც, დედაეკლესიის შვილები, არ ვართ ღრმა სინანულში, ამდენად ჩვენც ხიბლში ვიმყოფებით. განა გულის სიღრმეში რომ შევიხედოთ , არ მოგვაჩნია, რომ "რაღაც" ვართ. მაშ თუ ასე არ არის, რატომ არ ვითმენთ შურაცხყოფას, აბუჩად აგდებას.. გულში ხომ ვგონია, რომ ვიღაცაზე უკეთესი ვართ ან ვიღაც ჩვენზე უარესია.. რას ნიშნავს თქვენთვის "ჩვენ ყველანი ხიბლში ვართ?" ან როგორ ახსნიდით საყოველთაო ხიბლსა და პირადულს? |
![]() ![]() |
ninca |
![]()
პოსტი
#2
|
ninca ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 192 რეგისტრ.: 11-November 06 წევრი № 450 ![]() |
გიორგობას გილოცავ, გიორგი! შენი მფარველი წმინდანის მეოხებით ღვთის ერთგულებასა და მისთვის თავდადებას გისურვებ.
შენი კითხვა არ ვიცი სწორად თუ გავიგე. გვეკითხები, რომ განგვიცდია თუ არა ხიბლი? თან უბრალო ენით გსურს საუბარი, მგონი, პრაქტიკული გამოცდილებიდან.. თუ ასეა, ვიტყოდი, რომ განმიცდია, რასაკვირველია. დიდხანს მეგონა, რომ ჩემში არსებული რაღაც ვნება ჩაკვდა და არ მაწუხებდა, მერე კი მოულოდნელად ისე შემომიტია, ღმერთმა დამანახა, რომ ეს თუ არ მაწუხებდა ჩემი "დამსახურება" კი არ იყო, არამედ ღვთის მადლი. მე კი ოცნებით რაგაც სიმაღლეზე მესახებოდა ჩემი თავი. აღმოჩნდა, რომ სულიერების პირველ საფეხურზეც არ ვყოფილვარ. "რას შევუმოსივარ სულიერად?" საკუთარი უღირსების შეგნებას, რომ უფლის შეწევნისა და დახმარების გარეშე არარაობა ვარ, მეტი ძალით "მივეწებე" ღმერთს. ვგრძნობ ჩემს დავრდომილობას, უსუსურობას, მაგრამ ვიცი, რომ უძლურებაში მყოფს რომ მიხილავს, ღმერთი შემიწყალებს. ამ იმედით ვაგრძელებ სიცოცხლეს. |
Pianist |
![]()
პოსტი
#3
|
Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 14-April 07 წევრი № 1,652 ![]() |
გიორგობას გილოცავ, გიორგი! შენი მფარველი წმინდანის მეოხებით ღვთის ერთგულებასა და მისთვის თავდადებას გისურვებ. შენი კითხვა არ ვიცი სწორად თუ გავიგე. გვეკითხები, რომ განგვიცდია თუ არა ხიბლი? თან უბრალო ენით გსურს საუბარი, მგონი, პრაქტიკული გამოცდილებიდან.. თუ ასეა, ვიტყოდი, რომ განმიცდია, რასაკვირველია. დიდხანს მეგონა, რომ ჩემში არსებული რაღაც ვნება ჩაკვდა და არ მაწუხებდა, მერე კი მოულოდნელად ისე შემომიტია, ღმერთმა დამანახა, რომ ეს თუ არ მაწუხებდა ჩემი "დამსახურება" კი არ იყო, არამედ ღვთის მადლი. მე კი ოცნებით რაგაც სიმაღლეზე მესახებოდა ჩემი თავი. აღმოჩნდა, რომ სულიერების პირველ საფეხურზეც არ ვყოფილვარ. "რას შევუმოსივარ სულიერად?" საკუთარი უღირსების შეგნებას, რომ უფლის შეწევნისა და დახმარების გარეშე არარაობა ვარ, მეტი ძალით "მივეწებე" ღმერთს. ვგრძნობ ჩემს დავრდომილობას, უსუსურობას, მაგრამ ვიცი, რომ უძლურებაში მყოფს რომ მიხილავს, ღმერთი შემიწყალებს. ამ იმედით ვაგრძელებ სიცოცხლეს. ![]() ![]() ![]() ...მე თვიტონ მეზიზგება პროფესორობა..მარა რავი ეხლა ეს აუცილებელი იყო რო მეთქვა...რათა მენიშნებინა რისი თქმაც მინდოდა ![]() ..ანუ არის ხიბლი..და არის ამპარტავნება...რაღაცა აქვს საერთო ამ ორს...მარა... დაუკვირდი კარგად და მიხვდები ![]() |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th June 2025 - 12:55 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი