რა არის ჯოჯოხეთი პარამეტრები

[ილია]

ჯოჯოხეთს შესახებ დავწეროთ. მე მაქ უამრავი შეკითხვა, ვის რაგვაინტერესებს ვიმსჯელოთ,
ჯოჯოხეთში მყოფ სულების ლოცვას შეისმენს უფალი?
ჯოჯოხეთის შექმნის მიზანი რაარის? ანუ არცერთი სული არ ქრება თუ როგორ ვთქვა? მარადიულად არსებობს ყველა სული?

[KAIROS]

კითხვა ეხება ''ჯოჯოხეთის მარადიულობის'' საკითხს.

ორიგენის მთავარი არგუმენტი პავლე მოციქულის სიტყვებია, რომ
''ღმერთი იქნება ყველგან და ყველაფერში''

- მაშ მოვა დრო და ჯოჯოხეთიც აღარ იარსებებს?


- რას ფიქრომ პავლეს ამ ნათქვამზე?

გაგვიხარდა შენი გამოჩენა ზურაბ,

საკითხს რაც შეეხება, ეს ერთგვარად ორიგენეს დამახასიათებელი აზროვნებაა, სამწუხაროდ აქ ახლა დრო არა მაქვს, ორიგენეზე ჩავღრმავდეთ, თუმცა ეკლესიის ისტორიაში მალე გავხსნი ახალ თემას და იქ ვისაუბრებთ, ახლა უბრალოდ პავლეს სიტყვები დავინახოთ ჯოჯოხეთთან მიმართებაში: ისმის კითხვა, რა შეიცვლება ღმერთის მდგომარეობა მეორედ მოსვლის ან რაღაც დროის ან რაღაც პერიოდის გასვლის შემდეგ? ან რა ახლა არაა ღმერთი ყველგან და ყველაფერში? ორიგენეს მიერ საკუთარ სწავლებაზე იქნა მორგებული ეს ციტატა და არა პირიქით, სინამდვილეში კი "იქნება"-ში იგულისხმება საბოლოო მშვიდობის, საბოლოო ნეტარების, საბოლოო გარჩევის დამყარება, ეშმაკის საბოლოო დამარცხება და მართალთა სრული და მარადიული ნეტარების დაწყება!

რაც შეეხება ორიგენეს ამ სწავლებას, ის ჯაჭვივითაა დაკავშირებული მის სხვა მცდარ სწავლებასთან, სადაც ის ასახელბდა, ეშმაკის დაცემის ნამდვილ მიზეზ "მოყირჭებას", აქ გასაგებია უკვე რომ პირველ ადგილზე არათუ ნებელობითი არჩევანი და მერე ამ მცდარ არჩევანში ურყევი გამყარება კი არ არის წამოწეული, არამედ უბრალოდ მადლში უცვლელი მდგომარეობის "მოყირჭება", ამის საწინააღმდეგო მოყვანილი კონტარგუმენტით შეგვიძლია გამოვყენოთ ამ საკითხთან დაკავშირებითაც, მამებმა სამოთხისეული ნეტარება შეადარეს ფერდობიდან დაგორებულ ლოდს, რომელიც ყოველ წამში უფროდაუფრო სწრაფად მიდის, ახლა წარმოვიდგინოთ მუდმივი ფერდობი და მუდმივად დაგორებული ლოდი ანუ მუდმივად მატებადი სიჩქარე, მიახლოებით ასეა სამოთხეში და შესაბამისად ასევეა ჯოჯოხეთშიც, თუკი სასუფეველში მუდმივად "უახლოვდებიან" ღმერთს და მუდმივად იზრდება მათი ნეტარება, ჯოჯოხეთში კი პირიქით მუდმივად "შორდებიან" და მუდმივად ზრდადია მათი ტანჯვაც, ერთიც და მეორეც გამოწვეული მხოლოდამხოლოდ თავისუფალი ნებით... ანუ, კარგად დაწერე:

ერთისათვის უფლის გვერძე ყოფნა საუკუნე ნეტარებაა;
მეორესათვის კი - საუკუნე ტანჯვა;
... და ამ დროს, უფალი უცვლელია როგორც ერთისათვის ასევე მეორესათვის
- მას ორივეერთნაირად უყვარს.


ჯოჯოხეთის კარები შიგნიდანაა ჩაკეტილი!!!

იხარე,

კაიროსი!

[ზურა]

ღმერთმა გადლოცოთ

ან რა ახლა არაა ღმერთი ყველგან და ყველაფერში?

ჭეშმარიტად!
სწორედ ესაა, ასე ვთქვათ - საკითხის ქვაკუთხედი.

ერთისათვის უფლის გვერძე ყოფნა საუკუნე ნეტარებაა;
მეორესათვის კი - საუკუნე ტანჯვა

***

ჯოჯოხეთის მცნების არსის აღთქმა საკმაოდ სტერეოტიპული და დამახინჯებულია.
აქ თავი რომ არ მოგაწყინოთ საკუთარი ლაქლაქით:

- დაინტერესებულთ მსურს შევთავაზო ჩემი ერთი ძალიან საყვარელი და პატივცემული
ქრისტიან ღვთისმეტყველის ნაშრომი. მსურველს საშუალება ექნება მოუსმინოს მოს ერთ-ერთ განთქმულ ნაწარმოებს, რომელიც სწორედ ამ თემას ეხება.
არ გადავამეტებ თუ ვიტყვი, რომ ეს ის იშვიათი შემთხვევა, როდესაც მართლმადიდებელი ღვთისმეტყველები
ძალზედ პოზიტიურად უყურებენ სხვა ქრისტიანული კონცეფციის წარმომადგენელი ღვთისმეტყველის მოსაზრებებს.
ინგლისელი ღვთისმეტყველ კლავ ლუისის მიერ, XX საუკუნის დასაწყისში გამოთქმულ მოსაზრებებზე დაფუძნებულ ფართოდ ჩამოყალიბებულ აზრებს, ხშირად მოისმენთ იგივე (აქ ხშირად ნახსენები) კურაევისა თუ ოსიპოვის ლექციებში.

მაშ ასე, მოთხრობის მოკლე შინაარსი:
ტრადიციულად, ჯოჯოხეთიდან სამოთხეში სამოგზაუროდ მოემართება ავტობუსი;
ჯოჯოხეთის ბინადარნი ათვალიერებენ სამოთხეს, ხვდებიან თავის ძველ ნაცნობებს...
მათ შეუძლიათ სამოთხეში დარჩენა...
ძველი ნაცნობები, ახლობლები, საყვარელი ხალხი, თხოვენ რომ დარჩნენ...
მაგრამ.... მათ ეს არ შეუძლიათ! ... უბრალოდ აღარ შეუძლიათ..
ისინი თავად კეტავენ ჯოჯოხეთის კარს...

Клайв Стейплз Льюис
''Расторжение брака''

http://www.predanie.ru/mp3/Lewis/
http://www.tvspas.ru/audioarhiv01/1audiobooks_names/?ID=3744

***

KAIROS
რაც შეეხება ორიგენს... აქ მართლაც ძააალიან ბევრის თქმა შეიძლება.
არ დავმალავ- მას მე სიმპატიით ვუყურებ.

მართლმადიდებლობის სვეტად წოდებული წმ. ბასილი დიდი და მართლმადიდებლობაში, ღვთისმეტყველობის [დიდი ასოთი] წოდების სამი მქონედან ერთ-ერთი წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი , მას საკუთარ მასწავლებლად მოიხსენიებნენ;
ეპისკოპოსი წმ. დიონის ალექსანდრიელი, რომელმაც საველის ერესი საეკლესიო კრებაზე (261წ.) ანათემას გადასცა, ორიგენის მეთვალყურეობის ქვეშ იზრდებოდა;
რომელიც (ორიგენი) 18 წლის ასაკიდან, 30 წელიწადი ხელმძღვანელობდა განთქმულ სასულიერო სასწავლებელს ალექსანდრიაში.

ქრისტიანობის დასაცავად და ასევე მისიონერული საქმიანობისათვის, ორიგენი მიმართავდა ფილოსოფიას და ეძებდა საერთოს ბიბლიურ სიბრძნესა და საყოველთაოდ აღიარებულ ელინთა ფილოსოფიას შორის. თავისთავად ეს, ძალზედ მნიშვნელოვანი და საჭირო ეტაპი იყო ქრისტიანულ ღვთისმეტყველობაში

სხვათაშორის, ერესთან ჭიდილში ის მკაცრად იცავდა იმ დროისათვის
ეკლესიაში არსებულ ტრადიციულ ხედვასა და გავრცელებულ აზრს;
ფაქტობრივად იმას რასაც ჩვენც ვიზიარებთ; მაგრამ რატომ და როგორ ვიზიარებთ?!
ეს ჯერ კიდევ უნდა გაცხადებულიყო/ახსნილიყო...
მაშინ კი, დასაწყისში, ქრისტიანული ღვთისმეტყველობა პირველ ნაბიჯებს დგავდა;
ამიტომ დეცემა, ხშირად განპირობებული იყო არა სუბიექტური შეხედულობებისაგან,
არამედ არსებული ობიექტური ფაქტორებისაგან.

სამწუხაროდ, ორიგენის მოსწავლეებმა და მიმდევრებმა იმდაგვარად შეავსეს/ხელზე დაიხვიეს მისი სწავლება, რომ მისი სიკვდილიდან 300 წლის მერე - სწავლება ერესად შეირაცხა.

უფრო მეტსაც ვიტყვი, ის რაც ამ თემას ეხება

მართლმადიდებლობის სვეტად წოდებული, წმიდა ბასილ დიდის საქმის გამგრძელებელი,
ეკლესიის მამა, განთქმულ კაპადოკიელთა წარმომადგენელი წმიდა გრიგოლ ნოსელის
ინიციატივით კონსტანტინეპოლის მთავარეპისკოპოსად დადგინდა ეკლესიის
უდიდესი მამა და ღვთისმეტყველი დიდი ასოთი, წმიდა გრიგოლ ღვთისმეტყველი - რომელიც
იზიარებდა ''აპოკატასტასის'' [(a)pokata/stasij] იდეას,
... და რაც 543 წელს კონსტანტინეპოლის საეკლესიო კრებაზე ანათემას გადაეცა.

(a)pokata/stasij - ბერძ. ''აღდგენა, დაბრუნება საწყის მდგომარეობაში''
სწავლების არსი: საბოლოოდ ყოველგვარი ბოროტება მოისპობა, ყველა გადარჩება,
ჯოჯოხეთი არ აიარსებებს...

სწავლების ფუძემდებელი - ორიგენი

sofi89
ზევით ნათქვამი შემიძლია შევავსო ხსენებული კითხვა/პასუხით

I კორინთელთა მიმართ 15:28.
ხოლო რაჟამს დაემორჩილოს მას ყოველი,
მაშინ თავადიცა ძე დაემორჩილოს მას,
რომელმან-იგი დაამორჩილა მას ყოველი,
რაჲთა იყოს ღმერთი ყოვლად ყოველსა შინა.

- Здравствуйте, уважаемый отец Рафаил!

''Когда же все покорит Ему,
тогда и Сам Сын покорится Покорившему все Ему,
да будет Бог все во всем.'' [IКор.15:28]

Бог будет "Все во всем" - т. э. Во время Своего последнего пришествия Иисус Христос поставит последнюю точку в Своей победе над дьяволом и затем Бог - Отец, Сын и Святой Дух - будет править всем творением.
- А как же Ад?
- Не указывает ли это на тот факт, что в конце концов Ад как токового не станет?
- Исходя из этого, куда денутся грешники?

Архимандрит Рафаил:
- Зураб! Ад будет вычеркнут из памяти Божьей и предан забвению. Сатана и грешники хоть существуют, но они не живы, - они духовные мертвецы. Ад – это антибытие, это вечная смерть без уничтожения. Поэтому, под словом "все во всем" подразумеваются те, кто имеют вечную жизнь. Так, например, самое загадочное из числовых знаков "нуль" сам по себе, вне других чисел – существует и не существует. Не существует в том смысле, что он указывает на отсутствие, а не на присутствие. Ад – это отсутствие жизни, это темный негатив бытия. Он выпал из любви Божией, выпал из памяти святых и превратился в великое ничто. Эту мысль трудно понять, так как у нас другие категории бытия. Помоги вам, Господи.

ანუ... მამა რაფაელის აზრით: ჯოჯოხეთი იარსებებს, მაგრამ დავიწყებული იქნება, უფლის მეხსიერებიდან ამოვარდება და ა.შ. ამიტომ როდესაც ნათქვამია, რომ უფალი იქნება ყველგან და ყოველივეში - ამ ყველაფერში არშედის ე. წ. ''დავიწყებული ჯოჯოხეთი''

მე ვერ დავეთანხმე ამ მოსაზრებას და ამის შესახებ არაერთხელ გამოვთქვი აზრი აქ...
უფალი ყველგან არის და იქნება... უბრალოდ

ერთისათვის უფლის გვერძე ყოფნა საუკუნე ნეტარებაა;
მეორესათვის კი - საუკუნე ტანჯვა

გაიხსენე როგორ თხოვდნენ ავი სულები მაცხოვარს: - განგვშორდი, ნუ გვაწვალებ, ნუ გვტანჯავ...


უფალო შეგვიწყალე.