რეინკარნაცია, მხევალ ნინოს თხოვნით პარამეტრები

[შეხვეწილი]

მოკლედ, რას ფიქრობთ ამაზე?

[ნათია]

სულთა გადასახლების ანუ მეტემფსიქოზის თეორიას, რწმენას ადამიანის წინა ცხოვრებაზე ითვალისწინებენ ასტროლოგები პირადი ჰოროსკოპების შედგენისას. თემიდან გადახვევის შიშით, თავს ავარიდებთ დაწვრილებით ახსნა-განმარტებას იმისა, თუ როგორ კლავს ამ თეორიის მიღება ადამიანში რეალური საუკუნო სასჯელის შიშს, როგორ ადუნებს მის სიფხიზლეს და აძლევს საშუალებას ცოდვიან ცხოვრებაში გულგრილად ჩაძირვისა, თუ როგორ აქარწყლებს ადამიანში განხორციელებული ღმერთის, ქრისტე-მაცხოვრისადმი რწმენასა და სასოებას, როგორ ქადაგებს ადამიანის მიერ საკუთარი თავის ცხოვნების შესაძლებლობას, ღმერთის გარეშე, მარტოოდენ საკუთარ, ადამიანურ ძალებზე დაყრდნობით. გვინდა მხოლოდ აღვნიშნოთ, რომ მეტემფსიქოზის თეორია ჭეშმარიტებას არ შეესაბამება, რადგან წმინდა წერილში, როგორც ძველ, ასევე ახალ აღთქმაში გარკვევით და ნათლადაა გადმოცემული, რომ ადამიანი მხოლოდ ერთხელ ევლინება ამ ქვეყანას და მისი მიწიერი ცხოვრების ეს ხანმოკლე პერიოდი განსაზღვრავს მარადიულ ტანჯვას ან ნეტარებას. ამ საკითხებით დაინტერესებულ ზოგიერთ პიროვნებას მეტემფსიქოზის თეორიის დასამტკიცებლად ადგილები მოჰყავს თვით სახარებიდან. მაგრამ აქ საქმე გვაქვს ღვთის სიტყვის თვითნებურ განმარტებასთან, რაც უბრალოდ კადნიერებას წარმოადგენს. საღმრთო წერილი განმარტებულია ეგზეგეტი წმინდა მამების მიერ, რომლებიც ბრწყინავდნენ გამორჩეული ასკეტური ცხოვრებით, სულიერი გამოცდილებითა და სულიწმიდისეული ნიჭებით და რომლებიც უშუალოდ ღვთის მინიშნებით (იხ. იოანე ოქროპირის ცხოვრება) თავს იდებდნენ ესოდენ საპატიო მოვალეობას.

მავანნი ამბობენ, რომ ვითომ ქრისტემ შესანიშნავად უწყოდა სულთა გადასახლების არსებობა და მტკიცებად მოჰყავთ ციტატა იოანესაგან სახარებიდან, სადაც მაცხოვარი ნიკოდიმოსს ეუბნება: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც ხელახლა არ იშობა, ვერ იხილავს ღვთის სასუფეველს“ (იოანე 3, 3). მაგრამ აქ რეალურად საუბარია არა ამ ქვეყნად მეორეედ მოვლინებაზე, ანუ რეინკარნაციაზე, არამედ წმინდა ნათლობის საიდუმლოზე, რომლის დროსაც ადამიანი კვდება ცოდვისათვის და ცოცხლდება ღვთივსათნო ცხოვრებისათვის. აკი თავად იესო განმარტავს ამას შემდეგ მუხლში: „ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც წყლისა და სულისაგან არ იშვება, ვერ შევა ღვთის სასუფეველში“ (იოანე 3, 5). ამასვე გვიდასტურებს პავლე მოციქული რომაელთა მიმართ ეპისტოლეში (რომ. 6, 4-11).

ასევე ადგილს მათესა სახარებიდან, სადაც მაცხოვარი იოანე ნათლისმცემელზე ეუბნება გარშემომყოფთ: „თუ გსურს შეწყნარება, იგია ელია, რომელიც უნდა მოვიდეს“ - ზოგიერთი განმარტავს, თითოს ეს არის ელია თეზბიტელის სულის რეინკარნაცია იოანე ნათლისმცემლის სხეულში. ანალოგიურად იმოწმებენ ლუკას სახარებას, სადაც იოანე ნათლისმცემელზე ნათქვამია: „ის ივლის მის (უფლის) წინაშე ელიას სულით და ძალით“ (ლუკა 1, 17). წმინდა იოანე ოქროპირი ამ ადგილებს შემდეგნაირად განმარტავს, რომ იოანე ნათლისმცემელი ელიად იწოდება არა პირდაპირი აზრით, არამედ სიმბოლურად, რადგან ელიასა და იოანეს შორის დიდი მსგავსებაა მათი მსახურებისა და მისიის მიხედვით: იოანე ნათლისმცემელი მქადაგებელი და წინამორბედია ქრისტეს პირველი მოსვლისა, ხოლო ელია თეზბიტელი მქადაგებელი და წინამორბედი იქნება (ბიბლიური წინასწარმეტყველების თანახმად) ქრისტეს მეორედ მოსვლისა. ამიტომ მაცხოვარი არ ამბობს პირდაპირ - იგი ელიააო, არამედ: „თუ გსურთ შეწყნარება, იგია ელიაო“. თუ გსურთ გულისხმისყოფით და ლმობიერი გულით შეწყნარება იოანეს ქადაგებისა, შეიწყნარეთო მისი სიტყვა როგორც ელიასი, რადგან მოსულია ელიას ძალით და სულით.