![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
afxazi |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
კათოლიკური ეკელსიის მიერ გამოცემულ კათეხიზმოში ამგვარი რამ წერია:
რა არის შეწყალება? შეწყალება არის ღვთის სასჯელთა მიტევება დროებითი ცოდვებისათვის, რომლებიც როგორც დანაშაული, უკვე მიტევებულია... ეკლესიის ეს მოძღვრება და პრაქტიკა რომ გავიგოთ, საჭიროა მხედველობაში ვიქონიოთ, რომ ცოდვას აქვს ორმაგი შედეგი. მძიმე ცოდვა ჩვენ ღვთის თანაზიარობას გვაკლებს, გვართმევს უნარს მივიღოთ მარადიული ცხოვრება, რასაც ცოდვის "მარადიული სასჯელი" ეწოდება. მეორე მხრივ, ყოველი ცოდვა, მისატევებელიც კი, იწვევს შექმნილ არსებთან არაჯანსაღ დაკავშირებას, რაც განწმენდას საჭიროებს როგორც ამქვეყნად, ასევე სიკვდილის შემდეგ, იმ მდგომარეოაბში, რომელსაც განსაწმენდელი ეწოდება. ამგვარი განწმენდა გვათავისუფლებს ცოდვის ეგრეთ წოდებული "დროებითი სასჯელისაგან". ეს ორი სასჯელი არ უნდა განვიხილოთ, როგორც შურისძიების რაღაც სახე, რომელსაც ღმერთი გარდან გვადებს, არამედ როგორც თვით ცოდვის ბუნებიდან გამომდინარე მოქცევას, რომელიც მხურვალე სიყვარულიდან მოედინება, შეუძლია სრულ განწმენდამდე მიიყვანოს ცოდვილი, ისე რომ არავიტარის სასჯელი არ დაედოს. მე მგონი სამართლიანად იყო გაკვირვებული მარკოზ ეფესელი, როდესაც ამბობდა, "თქვენ (კათოლიკებმა) რაღაც საოცარი განყოფა გააკეთეთ, როდესაც თქვით, რომ ყოველი ცოდვა ორი ასპექტით უნდა გავიგოთ: 1. თვით ღმერთის შეურაცხყოფა; 2. სასჯელი ამის გამო. ამ ორი ასპექტიდან ღმრთის შეურაცხყოფა ნამდვილად შეიძლება მიტევებულ იქნეს სინანულისა და ბოროტისაგან მოქცევის შემდეგ, მაგრამ, სასჯელს ყველა შემთხვევაში ექვემდებარება. ასე რომ, ამ ცნების საფუძველზე, აუცილებელია, რომ ცოდვათაგან განთავისუფლებულნი მათს გამო სასჯელს მაინც დაექვემდებარონ. მაგრამ ჩვენ ვუშვებთ იმის თქმას, რომ საკითხის ასე დაყენება აშკარა და საყოველთაო ჭეშმარიტებას ეინააღმდეგება: თუკი ჩვენ ვხედავთ, რომ მეფე ამნისტიისა და პატიების შემდეგ, დამნაშავეს აღარ სჯის, მით უმეტეს ღმერთი, რომლის მრავალი თვისებათაგან კაცთმოყვარება განსაკუთრებით გამორჩეული თვისებაა, თუმცაღა სჯის ადამიანს, მის მიერ ცოდვის ჩადენის შემდეგ, მაგრამ, მას შემდეგ, რაც აპატია სასჯელისაგან დაუყონებლივ ათავისუფლებს. და ეს ბუნებრივია, რამეთუ თუ ღმერთის შეურახყოფას სასჯელამდე მივყავართ, მაშინ, როცა დანაშაული გაუქმებულია, თვით დანაშაულის შედეგი, ე.ი. სასჯელი, აუცილებლობის ძალით უქმდება. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 23rd June 2024 - 08:48 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი