IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

> დიდი მარხვა (მოსამზადებელი ეტაპი), მოგზაურობა აღდგომისაკენ
afxazi
პოსტი Feb 6 2010, 01:35 PM
პოსტი #1


დავითი
***

ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე
პოსტები: 8,814
რეგისტრ.: 7-March 07
წევრი № 1,291



ცოტა დაგვიანებით, თუმცა მაინც ვხსნი ამ მნიშვნელოვან თემას. ვფიქრობ უადგილა შეხსენება იმისა, თუ რას წარმოადგენს აღდგომა თავისი მნიშვნელობით ზოგადად ეკლესიის და კონკრეტულად თითოეული ადაიანის ცხოვრებაში. ძალიან მიშვნელოვანია ის პერიოდი, რაც წინ უძღვის აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს. დავესესხები მამა ალექსანდრე შმემანს, რომ დიდი მარხვა ეს მართლმადიდებელი ეკლესიის იმ სათავეების ყოველდღიური მომლოცველობაა, სადაც ცხადი ხდება თუ როგორი უნდა იყოს ქრისტიანის ცხოვრება.

ასე რომ ხსენებული მოძღვრის თქმისა არ იყოს ვიმოგზაუროთ აღდგომისკენ და ცხოველად შევიგრძნოთ ამ მოგზაურობის დროს გასავლელი ყოელი დღის მნიშვნელობა.

თითოეულის იმედი მაქვს, რომ იაქტიურებს და მაქსიმალურად შეავსებს, ინფორმაციული თვალსარისით, ჩვენს ცოდნას ამ პერიოდის თითოეული დღის მიშვნელობის შესახებ.

დავიწყოთ მოსამზადებელი ეტაპით, განვლილი კვირეების და მომავალი კვირისაც.


პროტოპრესვიტერი ალექსანდრე შმემანი

დიდი მარხვა

დიდი მარხვა: მოგზაურობა აღდგომისაკენ


კაცი რომ გზას დაადგება, უნდა იცოდეს თავისი მოგზაურობის მიზანი. ასეა მარხვაც. მარხვა ხომ, ძირითადად, სულიერი მოგზაურობაა, მისი მიზანი კი აღდგომაა, პასექი - „დღესასწაული დღესასწაულთა“. მარხცა პასექის აღსრულების, ჭეშმარიტი გამოცხადების სამზადისია. ამიტომ დასაწყისშივე უნდა შევეცადოთ, ჩავწვდეთ მარხვისა და პასექის კავშირს, რადგანაც ეს კავშირი რაღაცა მეტისმეტად არსებითს გვიცხადებს, რაღაც გადამწყვეტსა და მნიშვნელოვანს ჩვენი ქრისტიანული სარწმუნოებისა და ცხოვრებისათვის.

განა საჭიროა იმის განმარტება, რომ აღდგომა გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ერთ-ერთი დღესასწაული, უფრო მეტია, ვიდრე წარსული მოვლენის ყოველწლიური აღნიშვნა და პატივისცემა?

ყველა, ვისაც ერთხელ მაინც განუცდია აღდგომის ღამის უზენაესი სიხარული, მზიან დღეზე უფრო უნათლესი, დამეთანხმება. მაგრამ რისი სიხარულია ეს? რატომ გვალობთ სააღდგომო ცისკარზე, რომ „აწ ყოვლითურთ აღვისო ნათლითა ზედა, ქვეყანა და ქვესკნელი?“ რა აზრით ვდღესასწაულობთ „სიკუდილითა სიკუდილისა მოკუდინებასა, შემუსრვასა ჯოჯოხეთისასა, დასაბამსა და მიზეზსა ახლისა ცხორებისასა“? - ყველა ამ შეკითხვაზე ერთი პასუხია: ახალი ცხოვრება, რომელიც თითქმის ორი ათასი წლის წინათ გამობრწყინდა საფლავიდან, და მიეცა ყველას, ვინც ქრისტე იწამა. იგი მოგვეცა ჩვენი ნათლისღების დღეს, როცა, პავლე მოციქულის სიტყვისაებრ, ჩვენ „თანა-დავეფლენით ქრისტესა ნათლისღებითა სიკუდილისა მისისაჲთა, რაჲთა, ვითარცა ქრისტე აღდგა მკუდრეთით, ეგრეთვე ჩუენ განახლებითა ცხორებისაჲთა ვიდოდეთ“. მაშასადამე, პასექის დღესასწაულზე ჩვენ ვდღესასწაულობთ ქრისტეს აღდგომას, როგორც ოდესღაც მომხდარს, რაც დღესაც ხდება ჩვენს პირად ცხოვრებაში. რადგანაც ყოველმა ჩვენგანმა მიიღო ახალი ცხოვრების ეს ნიჭი, შეიძინა მისი მიღებისა და მისით ცხოვრების უნარი. ეს ნიჭი რადიკალურად ცვლის ჩვენს მიმართებას ყოველივესადმი ამქვეყნად, და თვით სიკვდილთანაც კი. ის გვაძლევს საშუალებას, სიხარულით ვამტკიცოთ: „სიკვდილი არ არსებობს!“ რა თქმა უნდა, ამ ცხოვრებაში ჩვენ ჯერ კიდევ პირისპირ ვხვდებით სიკვდილს, ერთ დღეს იგი ჩვენც მოგვაკითხავს. მაგრამ ჩვენ გვწამს, რომ თავისი სიკვდილით ქრისტემ სიკვდილის თვით არსი შეცვალა, აქცია ის გადასვლად, პასექის დღესასწაულად, პასექად, ანუ ზეციურ სასუფეველში გადასვლად, და ამგვარად, ყველაზე დიდი ტრაგედია საბოლოო გამარჯვებად გარდაქმნა „სიკვდილითა სიკვდილისა დამთრგუნველმა“ - საკუთარი სიკვდილით ჩვენი სიკვდილის გამანადგურებელმა. მან თავისი აღდგომის მონაწილენი გაგვხადა. ამიტომაც ვამბობთ ჩვენ სააღდგომო საცისკრო მსახურების დასასრულს, რომ „აღდგა ქრისტე და ცხორებაჲ მოქალაქობს; აღდგა ქრისტე და არცაღა ერთი მკუდართაგანიღა არს საფლავსა შინა“ (იოანე ოქროპირი).

ასეთი აკლესიის რწმენა, რომელიც წმინდანთა ურიცხვი სიმრავლის მიერაა დადასტურებული და დამტკიცებული. და მაინც, განა ყოველდღე საკუთარი გამოცდილება არ გვიდასტურებს, რომ ჩვენ სინამდვილეში ძალიან იშვიათად გვაქვს ამგვარი რწმენა, რომ ჩვენ წამდაუწუმ ვკარგავთ მას და ვღალატობთ იმ „ახალ ცხოვრებას“, რომელიც მოგვენიჭა, და რომ არსებითად ჩვენ ისე ვცხოვრობთ, თითქოს ქრისტე მკვდრეთით არ აღმდგარა და თითქოს ამ ერთადერთ უმნიშვნელოვანეს მოვლენას ჩვენთვის არავითარი აზრი არ ჰქონდეს? ყოველივე ამის მიზეზი ჩვენი სისუსტეა, რადგანაც შეუძლებელია ჩვენთვის მუდამ „სარწმუნოებით, სასოებითა და სიყვარულით“ ცხოვრება იმ დონეზე, რომელზეც ქრისტემ აღგვიყვანა, როცა გვითხრა: „ეძიებდით პირველად სასუფეველსა ღმრთისასა და სიმართლესა მისსა“ (მთ. 6, 33). ჩვენ უბრალოდ გვავიწყდება ეს, იმდენად ჩაძირულნი ვართ ყოველდღიურ საზრუნავში. და ამ დავიწყების გამო ვსუსტდებით. ამ დავიწყების, ცოდვით განუწყვეტელი დაცემის გამო ჩვენი ცხოვრება კვლავ „ძველია“, - წვრილმანი, ბნელი, ყოველგვარ აზრს მოკლებული:უაზრო აღსასრულისკენ მიმავალი უაზრო მოგზაურობა. ჩვენ სიკვდილიც კი გვავიწყდება, ის კი მოულოდნელად, ჩვენი სასიამოვნო ცხოვრების ლამის შუაგულში გვპოულობს: საშინელი, გარდაუვალი, უაზრო. ზოგჯერ კი შევიგნებთ ხოლმე ჩვენს სხვადასხვა „ცოდვას“ და ვინანიებთ კიდეც, მაგრამ მაინც არ ვეძლევით იმ ახალ ცხოვრებას, რომელიც ქრისტემ განგვიცხადა და გვიწყალობა. ისე ვცხოვრობთ, თითქოს ქრისტე არც არასდროს მოსულა ქვეყნად. ეს ერთადერთი ნამდვილი ცოდვაა, უღრმესი ტრაგედია და სევდა ჩვენი ნომინალური ქრისტიანობისა.

თუ ჩვენ ამას მივხვდებით და ვაღიარებთ, მხოლოდ მაშინ შევძლებთ იმის გაგებას, თუ რა არის აღდგომა და რატომაა აუცილებელი მის წინ დიდი მარხვა. მხოლოდ მაშინ შევძლებთ იმის გაგებას, რომ ეკლესიის ყველა ლიტურგიკული ტრადიცია, მთელი მისი საღვთისმსახურო ციკლი, უპირველეს ყოვლისა, იმისთვის არსებობს, რომ კვლავ დაგვეხმაროს იმ ახალი ცხოვრების დანახვასა და გემოსხილვაში, ცხოვრებისა, რომელსაც ასე ადვილად ვშორდებით და ვღალატობთ, რათა მონანიებით კვლავ დავუბრუნდეთ მას. როგორ შეიძლება გვიყვარდეს და გვსურდეს იმის მიღება, რასაც არ ვიცნობთ? როგორ შეიძლება ამქვეყნად ყველაზე მაღლა დავაყენოთ ის, რასაც არ ვიცნობთ, სიხარული, რომელიც არ გვიგრძვნია? ერთი სიტყვით, როგორ შეგვიძლია ვეძიოთ სასუფეველი, რომლის შესახებ არავითარი წარმოდგენა არ გვქონია? დასაბამიდან და დღემდე საეკლესიო ღვთისმსახურება ერთადერთი შესასვლელია ამ სასუფეველში, ახალ ცხოვრებასთან ზიარებაა. ეკლესია თავისი ლიტურგიკული ცხოვრების საშუალებით გვიცხადებს იმას, „რომელი თუალმან არა იხილა და ყურსა არა ესმა და გულსა კაცისასა არა მოუჴდა, რომელი განუმზადა ღმერთმან მოყუარეთა თჳსთა“ (1 კორ. 2,9). პასექი ამ ლიტურგიკული ცხოვრების ცენტრია, მისი გული და მწვერვალია, მზეა, რომლის სხივები ყველგან აღწევს. ყოველ წელიწადს იხსნება კარი ქრისტეს სასუფევლის ბრწყინვალებისკენ, გვეძლევა წინასწარი შეგრძნება ჩვენთვის აღთქმული მარადიული სიხარულის, მთელი ქვეყნიერების აღმვსები დიდებისა და გამარჯვებისა: „სიკვდილი აღარ არსებობს“. მთელი საეკლესიო ღვთისმსახურება აგებულია აღდგომის დღესასწაულის ირგვლივ: ამიტომაც საწელიწადო სალიტურგიო წრე, დღესასწაულთა და მარხვათა მიმდევრობა აღდგომისაკენ მიმართულ მოგზაურობდა წარმოგვიდგება. ეს დასასრულია, რომელიც ამავე დროს, დასაწყისიცაა: ყოველივე ძველის დასასრული და ახალი ცხოვრების დასაწყისი, ქრისტეს მიერ განცხადებულ სასუფეველში ამა სოფლიდან განუწყვეტელი გადასვლა.

მაგრამ ძველი ცოდვიანი და წვრილმანი ცხოვრების დამარცხება და შეცვლა არც ისე ადვილია. სახარება ადამიანისაგან ითხოვს ძალისხმევას, რომლისთვისაც იგი თავსი ჩვეულებრივ მდგომარეობაში სრულიად უძლურია. ჩვენ უხილავთან ბრძოლისკენ მოგვიწოდებენ: ახალი მიზნის, ცხოვრების, ახალი წესისაკენ მოგვიხმობენ, მაგრამ ეს ჩვენს ძალებს აღემატება. თვით მოციქულებმაც კი, როცა მოძღვრის სწავლებას ისმენდნენ, გაოგნებულებმა იკითხეს: „ვითარ შესაძლებელ არს ესე?“ („როგორაა ეს შესაძლებელი?“). მართლაც, არაა ადვილი უარის თქმა ცხოვრების წვრილმან იდეალზე, რომელიც ყოველდღიური საზრუნავისაგან, ცხოვრებისეული სახსრების მუდმივი ძიებისაგან, სიამოვნებებისაგან შედგება - ყველაფრისგან, რაც ასე შორსაა ჩვენი ნამდვილი მიზნის - სრულყოფილებისაგან: „იყვენით თქვენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ სრულ არს“ (მთ. 5,48). სოფელი ესე მთელი მისი „მასმედიით“ გვეუბნება: იყავით ბედნიერნი, იცხოვრეთ უზრუნველად, იარეთ ფართო გზით. ქრისტე კი სახარების მიერ გვეუბნება: იარეთ ბრძოლისა და ტანჯვის ვიწრო გზით, რადგან ეს ნამდვილი ბედნიერების ერთადერთი გზაა. ეკლესიის დახმარების გარეშე როგორ უნდა გავბედოთ ეს საშინელი არჩევანი, როგორ შევძლოთ მონანიება და იმ ნათელ და სიხარულით აღსავსე აღთქმასთან დაბრუნება, რომელსაც ყოველწელიწადს აღდგომის დღეს გვაძლევს ეკლესია? სწორედ ამისთვისაა საჭირო მარხვა. ეს დახმარების ხელია, რომელსაც ეკლესია გვიწვდის; სინანულის სკოლაა, რომელსაც ერთადერთს ძალუძს ჩვენი მომზადება იმისთვის, რომ შევხვდეთ აღდგომას, არა მხოლოდ როგორც ჭამის, სმისა და დასვენების ნებართვას, არამედ როგორც ჩვენში არსებული „სიძველის“ ნამდვილ აღსასრულსა და ახალ ცხოვრებაში შესასვლელს.

ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში მარხვის უმთავრესი ამოცანა იყო კათაკმეველთა, ანუ ქრისტიანობაზე ახლად მოქცეულთა მომზადება ნათლისღებისათვის, რომელიც სააღდგომო ლიტურგიისას სრულდებოდა. მაგრამ მაშინაც, როცა ეკლესია იშვიათად ნათლავს მოზრდილებს, და როცა თვით კათაკმვლობის ინსტიტუტი (დაწესებულება) აღარ არსებობს, დიდი მარხვის მთავარი მნიშვნელობა იგივე რჩება. რადგანაც მიუხედავად ამისა, რომ მონათლულები ვართ, ჩვენ წამდაუწუმ ვკარგავთ და ვღალატობთ იმას, რაც ნათლისღებისას მივიღეთ. ამიტომაც აღდგომის დღესასწაული ჩვენი ყოველწლიური დაბრუნებაა ჩვენ საკუთარ ნათლისღებასთან, დიდი მარხვა კი გვამზადებს ამ დაბრუნებისთვის, განუწყვეტელი ძალისხმევისთვის, რომელიც პასექისაკენ, ქრისტეს მიერ ახალ ცხოვრებაში საბოლოო გადასვლისაკენ მიგვიძღვის. ჩვენ ვნახავთ, რომ დიდი მარხვის ღვთისმსახურება დღემდე ინარჩუნებს პირვანდელ ხასიათს, მისთვის დამახასიათებელ სახეს, შეგონებისას, თითქოს კვლავ ნათლისღებისათვის მომზადებას გულისხმობდეს. მაგრამ ეს არაა წარსულის „არქეოლოგიური“ ნაშთები, არამედ ჩვენთვის ნამდვილად არსებითი რამ. ამიტომაც დიდი მარხვა და აღდგომის დღესასწაული ყოველ წელს ახალ აღმოჩენად გვევლინება და გვძენს იმას, რაც მოგვეცა მაშინ, როცა ჩვენი ნათლისღებისას მოვკვდით და მკვდრეთით აღვდექით.

მოგზაურობა, მომლოცველობა! მაგრამ როცა დიდი მარხვის „ნათელ სევდაში“ ვაბიჯებთ, ვხედავთ, რომ გზის დასასრული შორსაა, ძალიან შორს. ჩვენი მიზანი, დასასრული გზისა, - სააღდგომო სიხარულია, ზეციური სასუფევლის დიდების ბრწყინვალებაში შესვლაა. და ამ შორეული ნათელის ანარეკლი გვინათებს „მარხვის ჭმუნვას“, „სულიერ გაზაფხულად“ აქცევს მას. ღამე შეიძლება ხანგრძლივი და ბნელი იყოს, მაგრამ მთელი გზის განმავლობაში გვეჩვენება, რომ ჰორიზონტს რიჟრაჟის იდუმალი და კაშკაშა სხივი ანათებს. ნუ ჴუებულ-მყოფ სასოებისაგან ჩუენისა (ნუ დამაცარიელებ იმედისაგან), კაცთმოყვარეო!


--------------------
სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის

კლიმენტი ალექსანდრიელი


User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

პოსტი ამ თემაში
afxazi   დიდი მარხვა (მოსამზადებელი ეტაპი)   Feb 6 2010, 01:35 PM
ნონა   აფხაზი აქ მარტო შმ...   Feb 6 2010, 01:43 PM
მხევალი ნინო   ნონა ნონა, დიდმარხ...   Feb 6 2010, 01:58 PM
afxazi   ნონა შმემანის სიტყ...   Feb 6 2010, 02:06 PM
ნონა   მხევალო, დათო, მადლ...   Feb 6 2010, 02:37 PM
lingvo   რა კარგადაა ნათქ...   Feb 6 2010, 06:40 PM
მარიამი   მამა ალექსანდრე შმ...   Feb 6 2010, 10:39 PM
newbie   რა ლამაზია, როგორ ...   Feb 7 2010, 12:16 AM
lingvo   ეს მონაკვეთი განს...   Feb 7 2010, 10:14 PM
newbie   საშინელი სამსჯავრ...   Feb 9 2010, 11:33 PM
tamuna m   რახანც დაგვიანები...   Feb 10 2010, 12:04 AM
tamuna m   http://www.orthodoxy.ge/tserilebi/shmemani/mezvere...   Feb 10 2010, 02:25 PM
tamuna m   http://www.orthodoxy.ge/tserilebi/shmemani/samsjav...   Feb 11 2010, 01:42 AM
სოფიო1977   მე საზღვარგარეთ ვც...   Feb 13 2010, 11:50 AM
tamuna m   მართლმადიდებელ ად...   Feb 13 2010, 01:44 PM
mr.satadarigo   afxazi მადლობა   Feb 13 2010, 01:59 PM
newbie   მარხვა არის მკურნა...   Feb 14 2010, 01:38 AM
afxazi   როგორც მოგეხსენებ...   Feb 15 2011, 11:25 AM
marine   "ქართლში გავრცელ...   Feb 22 2015, 11:18 PM
marine   "მარხვა დიდ სიმტკ...   Mar 1 2015, 09:43 PM
marine   "როგორც უსაზრდელ...   Mar 1 2015, 10:42 PM
marine   "მღვიძარება, მარხ...   Mar 10 2015, 11:18 PM
marine   "მოსე ღმრთის მხილ...   Mar 11 2015, 07:19 PM
marine   "დიდი მარხვის სულ...   Mar 24 2015, 09:35 PM
marine   "თუკი ვინმეს ცოდვ...   Mar 27 2015, 10:28 PM
marine   "ყველაზე დიდ მტრა...   Apr 10 2015, 07:56 PM
marine   “სვინკლიტიკიას [ალ...   Apr 10 2015, 08:37 PM
marine   "თუ რომელიმე ვნებ...   Apr 10 2015, 10:18 PM
marine   "ხორციელ ბრძოლაშ...   Apr 12 2015, 01:09 PM
marine   "მოღვაწის მარხვი...   Jun 13 2015, 03:11 PM
marine   "ოთხშაბათსა და პა...   Jun 17 2015, 11:12 AM
marine   "როდის არის უნაყო...   Jun 19 2015, 10:25 PM
marine   "მარხვა არის მთავ...   Jul 22 2015, 11:52 AM
marine   "წინასწარმეტყვე...   Jul 22 2015, 06:46 PM
marine   "მარხვა კურნავს ს...   Jul 22 2015, 09:54 PM
marine   "წმინდა მართლმად...   Jul 22 2015, 10:52 PM
marine   "მარხვა და საერთო...   Aug 6 2015, 11:17 PM
marine   "ძალიან ავად იყო [...   Aug 6 2015, 11:29 PM
marine   "ხორციელ კაცს ღმე...   Aug 7 2015, 01:12 PM
marine   "ვინც მარხულობს მ...   Aug 9 2015, 03:58 PM
marine   "მას [ღირსი პაისი ...   Sep 8 2015, 11:06 PM
marine   „ერთხელ ჰკითხეს [ღ...   Sep 8 2015, 11:25 PM
marine   „განგრძობილი მარხ...   Sep 9 2015, 11:30 AM
marine   "როცა კაცი შინაგა...   Sep 9 2015, 08:19 PM
marine   "ერთხელ მამა გაბრ...   Oct 9 2015, 12:40 PM
marine   "პურის საწყაო კი ...   Oct 9 2015, 09:00 PM
marine   “სიყვარულის საქმე ...   Oct 9 2015, 09:13 PM
marine   "აღვსებული იყო მა...   Oct 19 2015, 11:16 PM
marine   "ქანცგამცლელი მა...   Nov 3 2015, 08:54 PM
marine   "როდესაც ვმარხულ...   Nov 7 2015, 10:41 PM
marine   "ჯობია, ენას აღვი...   Nov 9 2015, 07:30 PM
marine   "უმაგალითო იყო მი...   Nov 18 2015, 06:49 PM
marine   "ყოველგვარი სახი...   Nov 18 2015, 07:04 PM
marine   „თუ კაცი მას სულის ...   Nov 18 2015, 08:48 PM
marine   "სხვა მრავალრიცხ...   Nov 24 2015, 10:29 PM
marine   მარხვა დაიწყო... მა...   Nov 26 2015, 11:12 PM
marine   ,,მარხვით, რამდენსა...   Nov 28 2015, 09:54 PM
marine   "ჭამაც ჩვეულებაზ...   Dec 10 2015, 09:00 PM
marine   "საჭმელზე უნდა თქ...   Dec 12 2015, 10:10 PM
marine   "შიმშილი საუკეთე...   Dec 13 2015, 11:01 PM
marine   "ხოლო ვინც გონივრ...   Dec 16 2015, 10:54 PM
marine   "ყოველგვარ საცდუ...   Dec 22 2015, 09:35 PM
marine   "ეშმაკი ახლო მეგო...   Dec 29 2015, 12:51 PM
marine   "მარხვა მაღალი"   Jan 11 2016, 08:08 PM
marine   "ეს დიდი მარხვა უ...   Mar 5 2016, 09:32 PM
marine   "უფალს ვთხოვ, მარ...   Mar 9 2016, 10:53 PM
marine   "დიდი მარხვა - ზეი...   Mar 11 2016, 12:10 PM
marine   "მარხვის უვნებელ...   Mar 26 2016, 11:01 PM
marine   "გისურვებ, დიდი მ...   Aug 12 2016, 10:46 PM
marine   "ჩუმი სიხარულით ვ...   Jan 29 2017, 01:26 PM
marine   "დიდმარხვის პირვ...   Feb 1 2017, 05:01 PM
marine   "დიდ მარხვაში ისი...   Feb 2 2017, 11:09 AM
marine   "როცა დიდმარხვის ...   Feb 2 2017, 09:39 PM
marine   + + "ვიდრე შევუდგე...   Mar 8 2017, 10:33 AM
marine   "დღესასწაულის მო...   Apr 5 2017, 10:28 AM
marine   "ესთიგმენუს მონა...   Apr 17 2017, 11:24 AM
marine   "კლარჯეთის ყველა ...   Jul 22 2017, 10:59 AM
marine   "ნეტარი ავგუსტინ...   Aug 11 2017, 12:16 PM
marine   "ტოლედოს მე-8 კრებ...   Aug 12 2017, 11:23 PM
marine   "ძველ აღთქმაში, ა...   Aug 13 2017, 04:20 PM
marine   "მარხვებში (განსა...   Aug 14 2017, 12:42 PM
marine   "უკვე იწყება მარხ...   Aug 21 2017, 06:42 PM
marine   "თითოეული მონაზო...   Sep 1 2017, 09:05 AM
marine   "მარხვის ბოლო კვი...   Dec 30 2017, 10:22 AM
marine   + + "დიდი მარხვის დ...   Feb 5 2018, 07:19 PM
marine   "წლითიწლობით ერთ...   Feb 13 2018, 07:31 PM
marine   მიტევების კვირა ...   Feb 16 2018, 08:45 PM
marine   "და რამდენადაც გუ...   Feb 17 2018, 10:54 AM
marine   "შეეცადეთ, ამ მარ...   Feb 18 2018, 08:53 PM
marine   "შენდობა იმას უნდ...   Feb 18 2018, 09:08 PM
marine   "ძალიან ძნელია მი...   Feb 20 2018, 09:29 AM
marine   "ყველას გვყავს ად...   Feb 24 2018, 09:37 AM
marine   "დიდმარხვის წინ, ...   Mar 17 2018, 10:50 AM
marine   "სამწუხაროდ, გაის...   Jul 18 2018, 09:36 PM
marine   "ღვთის წყალობით, ...   Aug 3 2018, 06:50 PM
marine   "დიდი მარხვაც მალ...   Feb 16 2019, 03:22 PM
marine   "მარხვისათვის მო...   Feb 25 2019, 07:54 PM
marine   "ბედნიერი მარხვა ...   Mar 17 2019, 02:03 PM
marine   "ხვალ იწყება დიდი...   Mar 19 2019, 03:36 PM
marine   "დაკვირვებული ვა...   Apr 23 2019, 03:32 PM
2 გვერდი V  1 2 >


Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 1st November 2024 - 03:47 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი