ტროპარ/კონდაკის თარგმნა, დამეხმარეთ პარამეტრები

[აკაკი]

მოკლედ ჩემი მფარველი წმინდანის ხატი ძალიან იშვიათია

ჩვენთან მხოლოდ წმ. აკაკი სინელი ღირსის ხატია ისიც ინტერნეტში და ძალიან პატარა ზომის რომელიც დაზიანებულია..

რამდენიმე დღის წინ უცხოურ საიტზე ვიპოვე დიდი ზომის ხატი წმინდა აკაკის...

რომელის ქვევითაც საბედნიეროდ მისი ტროპარ/კონდაკი ეწერა და გთხოვთ იქნებ დამეხმაროთ და ვთარგმნოთ?!





Troparion of Sts. Thomas of Malea and Akakios of Sinai - Tone 4

O God of our Fathers, always act with kindness towards us; take not Your mercy from us, but guide our lives in peace through the prayers of Saints Thomas and Acacius.


Kontakion - Tone 2 Podoben: "Seeking the highest..."

Forsaking the world, you followed Christ from childhood. Emulating His voluntary humility, you cast down the prideful tyrant. All-wise and venerable Acacius, unceasingly pray for us all!



ღირსი აკაკი მორჩილი, „კლემაქსსა“ შინა მოხსენებული (VI)
7 (20) ივლისი

ღირსი აკაკი მორჩილი - „ჭაბუკი... წრფელი ბუნებითა და ბრძენი გონებითა“ ასიის ერთ-ერთ მონასტერში მოღვაწე ფრიად უდები და ფიცხი ბერის მორჩილებაში იმყოფებოდა. მრისხანე ბერი „არათუ ოდენ გინებითა და შეურაცხებითა, არამედ ცემითა და გვემითა მარადღე სტანჯვიდა მას“. წმიდა მამას, იოანე საბაწმინდელს უთქვამს: „მე ვხედევდ მას მარადდღე გვემასა შინა ფრიადსა და ჭირსა მსგავსად მონისა, სყიდულისა“. ჭაბუკი ყველაფერს სულგრძელებით და მადლობით ითმენდა.

აკაკიმ ცხრა წელი დაჰყო უწყალო ბერთან და მიიცვალა. „დამარხეს იგი სამარხოსა მამათასა“. დასაფლავებიდან ხუთი დღის შემდეგ აკაკის მრისხანე მოძღვარი იმავე მონასტერში დაყუდე-ბულ ერთ წმიდა მამასთან მივიდა და მშუხარებით ამცნო სულიერი შვილის გარდაცვალება. პასუხად მიიღო: „გრწმენინ, ბერო, არა მრწამს, თუმცა მომკვდარ იყო იგი“. მაშინ აკაკის მოძღვარმა ახალ საფლავთან მიიყვანა ბერი. წმიდა მამამ სოფლიდან გასულს ჩასძახა: „ძმაო აკაკი, მოკვედაა?“ ნეტარმა კი სიკვდილის შემდგომაც მორჩილება გამოიჩინა - საფლავიდან გაისმა: „ვითარ შესაძლებელ არს, მამაო, სიკვდილი მორჩილისა“. ეს რომ ესმა, მწარე სინანულმა შეიპყრო მორჩილი ბერის სულიერი მამა და „დავარდა პირსა ზედა თვისსა დიდითა ტირილითა“. ამის შემდეგ იგი აკაკის სამარესთან დამკვიდრდა და ყველა მნახველს სიმდაბლით ეუბნებოდა: „კაცის კვლა მიქმნიეს“.

ეს გადმოცემა თავის „სათნოებათა კიბეში“ მოთმინებისა და მორჩილების მაგალითად მოიყვანა ღირსმა იოანე კიბისაღმწერელმა (ხს. 30 მარტს).