 არამართლმადიდებლები ცხონდებიან?, რატომაც არა? ;) |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| blue night |
 Dec 10 2009, 03:07 AM
პოსტი
#281
|
|
Member  ჯგუფი: Members პოსტები: 114 რეგისტრ.: 3-November 09 წევრი № 7,680  |
ციტატა(Otherguy @ Dec 10 2009, 01:42 AM)  ეგ ყველაფერი კარგი მაგრამ სანამ მუჰამედის მრავალცოლიანობას და ინცესტს შევეხებით, მოდი ჯერ წმინდა სოლომონ ბრძენის მექალთანეობას მივხედოთ რა... განა მე მყავდა 700 ცოლი და 300 ხასა(თუ პირიქით)... მათ შორის განსხვავებას ვხედავ. მუჰამედი რელიგიის ჩამომყალიბებელია, თან ის მე-8 საუკუნეში ცხოვრობდა, თუ არ ვცდები. მაინც აქვს მნიშვნელობა საუკუნეს. მრავალცოლიანობა სხვაა და ინცესტი კი სულ სხვა, შეუდარებლად დიდი გარყვნილება, ჩემი აზრით. ამის გარდა, თუ ის ქრისტეს წინასწარმეტყველად თვლიდა, რატომ უგულვებელყო მისი მცნება, ან აზრი, თუ გინდათ ასე ვიტყვი, მრუშობასთან დაკავშირებით? ძველ აღთქმაში დასაშვები იყო მრავალცოლიანობა ანუ სოლომონ ბრძენს არ შეუცოდავს. და ისიც არ მესმის, მუჰამედი მაინც რის წინასწარმეტყველად მიიჩნევდა ქრისტეს. თან მაინტერესებს, არსებობს თუ არა ერთი არგუმენტი, რატომ უნდა მჯეროდეს ვინმე მუჰამედის? თუ თქვენ იცით, მადლობას გეტყვით, თუ მეც გამაგებინებთ. |
   |
 
|
| Atman |
Dec 10 2009, 08:53 AM
პოსტი
#282
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
Otherguy
ციტატა მაშინ მიპასუხე, ყველა ადამიანი რომელიც შენ არ გეთანხმება - განვითარება(აზროვნების) აკლია თუ განათლება? მოდი ასე ვთქვათ: მე კონკრეტულს არაფერს ვქადაგებ, რეალურად ჩემთან კამათი შეუძლებელია იმიტომ რომ მე არც არაფერს ვამტკიცებ, მე ვეკამათები სხვებს, რათა დავუნგრიო ილუზიები და შეიძლება ერთი და იგივე კითხვაზე სხვადასხვა ადამიანთან სხვადასხვა პასუხი გავცე. ეს არ ნიშნავს რომ ვიტყუები (თუმცა ზოგისთვის ალბათ ნიშნავს). მე ადამიანებს არ ვყოფ განათლებულობის და ცოდნის მიხედვით, არც გულის მიხედვით და არც სილამაზის მიხედვით (გონებას აქვს გამორჩევისკენ და დაყოფისკენ მიდრეკილება, მაგრამ არა მე). რა თქმა უნდა სხვადასხვა ტიპის ადამიანთან სხვადასხვანაირი ურთიერთობა მაქვს, მაგრამ არანაირად არ ვთვლი რომ რომელიმე რომელიმეზე მაღლა დგას. protestanti ციტატა ჩემი მოკრძალებული და მეგობრული რჩევა :არსებობს ზონდერთემა, სადაც, მამა ანდრია პასუხობს შეკითხვებს.და რადგან, ჩვენ ნაკლებად კომპეტენტურები ვართ და ვოკრუგ და ოკოლო დავაბიჯებთ,იქნებ მისთვის დაგესვათ კითხვები.. მოძღვართან კითხვის დასმის უფრო ეფექტური მეთოდი არსებობს: უშუალო საუბარი. ციტატა და ამ მუჰამედის პოზიტიურად მოხსენიებას შეეშვით. სხვა თუ არაფერი, კაცს, საკუთარი შვილიშვილი ჰყავდა ცოლად. საერთოდ რაზეა საუბარი ამის შემდეგ. ამაზე უკომენტაროდ... ისევ გიმეორებ ნუ განიკითხავ და ნუ ადარებ. -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| Atman |
Dec 10 2009, 09:04 AM
პოსტი
#283
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
blue night
ციტატა მათ შორის განსხვავებას ვხედავ. მუჰამედი რელიგიის ჩამომყალიბებელია, თან ის მე-8 საუკუნეში ცხოვრობდა, თუ არ ვცდები. მაინც აქვს მნიშვნელობა საუკუნეს. მრავალცოლიანობა სხვაა და ინცესტი კი სულ სხვა, შეუდარებლად დიდი გარყვნილება, ჩემი აზრით. ამის გარდა, თუ ის ქრისტეს წინასწარმეტყველად თვლიდა, რატომ უგულვებელყო მისი მცნება, ან აზრი, თუ გინდათ ასე ვიტყვი, მრუშობასთან დაკავშირებით? ძველ აღთქმაში დასაშვები იყო მრავალცოლიანობა ანუ სოლომონ ბრძენს არ შეუცოდავს. და ისიც არ მესმის, მუჰამედი მაინც რის წინასწარმეტყველად მიიჩნევდა ქრისტეს. თან მაინტერესებს, არსებობს თუ არა ერთი არგუმენტი, რატომ უნდა მჯეროდეს ვინმე მუჰამედის? თუ თქვენ იცით, მადლობას გეტყვით, თუ მეც გამაგებინებთ. არავინ გავალდებულებს რომ გჯეროდეს, დაუტევე უბრალოდ როგორც არის და რაც არის  რაც შეეხება მრავალცოლიანობას, იმ ეპოქის არაბეთში ამას დრო მოითხოვდა, ომების გამო იყო მამაკაცების სიმცირე ქალებთან შედარებით, ქალის უქმროდ დარჩენა კი "არალამაზად" ითვლებოდა, ერს (და რელიგიის მიმდევრებსაც) სჭირდებოდათ გამრავლება, ასე რომ ეს ცოდვად არანაირად არ ეთვლება, მითუმეტეს მუჰამედს. და საერთოდ რატომ ადარებთ რელიგიებს? მეათე კლასელი იტყვის მეხუთეკლასელზე რა ცოტა იციან და რა პრიმიტიულ რაღაცეებს სწავლობენო? ყველა ერს და ყველა რელიგიას თავის განვითარების გზა აქვს და თუ ჩვენ ქრისტიანული რელიგია გვაქვს ჩვენ გზას მივხედოთ და სხვებს თავი დავანებოთ, ხოლო თუ არ ვანებებთ და სხვებსაც ვიკვლევთ, მაშინ გამვიკვლიოთ არა კრიტიკის და "ნაგვის" პოვნის, არამედ პირველ რიგში ინტერესის და დაკვირვების კუთხით, თანაც ბოლომდე და ამ რელიგიის უშუალო წარმომადგენლებთან ურთიერთობით. წიგნებით ვერც ერთ რელიგიას ვერ ჩაწვდებით, ნახევრადაც კი! მე პირადად ამ ეტაპზე მართლმადიდებლობას მინდა ძალიან ღრმად ჩავწვდე, ოღონდ ჭეშმარიტ ქრისტიანებთან უშუალო ურთიერთობით პირველ რიგში და არა ბიბლიის კითხვით. ცოდნა და მისტერიები, ვედებზე სრულყოფილი უკეთესი მე პირადად ვერსად ვიპოვე, მაგრამ ცოდნაზე მთავარი ურთიერთობაა. სხვათა შორის ებრაელები მარჯვნიდან მარცხნივ წერენ და აბა უკუღმა (ანუ ქართული მწერლობით სწორად) წაიკითხეთ სიტყვა "თალმუდი"  -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| terra |
Dec 10 2009, 10:21 AM
პოსტი
#284
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
[quote name='Atman' date='Dec 10 2009, 08:53 AM' post='572221']
protestanti მოძღვართან კითხვის დასმის უფრო ეფექტური მეთოდი არსებობს: უშუალო საუბარი. ამაზე უკომენტაროდ... ისევ გიმეორებ ნუ განიკითხავ და ნუ ადარებ. [/quote] აქ ფორუმია ჩემო კარგო, კრებული, და ბევრისთვის (პირადად ჩემთვის) იქნება საინტერესო კომპეტენტური პასუხები. და განკითხვას რაც შეეხება, გეტყვი, რომ განუკითხველობა - სიმართლის ართქმას არ ნიშნავს. გრიგოლი ღმრთისმეტყველს აქვს ნათქვამი, რომ ხშირად : ’’დუმილით ღმერთს ვღალატობთ’’.. მგონი არ გამილანძღავს მუჰამედი (თუმც პატივისცემას არ იმსახურებს) და იქნებ მითხრა, რა სიტყვათა წყობით უნდა აღმენიშნა და გამომეხატა ზემოხსენებული ფაქტი, რომ განკითხვა არ გამომსვლოდა?! ’’ჩვენი პატივცემული, საყვარელი, დიადი მუჰამედი’’ - რაღაც ასე? ამ პანიკურმა ტენდენციამ და მოწოდებებმა არგანკითხვისკენ, ძალიან ცუდი მიმართულებები ჩამოაყალიბა ჩვენს საეკლესიო სივრცეში, თუნდაც. ჩემი აზრი ასეთია : აღვნიშნოთ ფაქტი და სიმართლე და ნუ განვსჯით, მაგრამ თუ საუბრისას შემთხვევით განვსჯით ადამიანს, დაე უფალმა მოგვიტევოს. ====================================== მე პირადად ამ ეტაპზე მართლმადიდებლობას მინდა ძალიან ღრმად ჩავწვდე, ოღონდ ჭეშმარიტ ქრისტიანებთან უშუალო ურთიერთობით პირველ რიგში და არა ბიბლიის კითხვით. ცოდნა და მისტერიები, ვედებზე სრულყოფილი უკეთესი მე პირადად ვერსად ვიპოვე, მაგრამ ცოდნაზე მთავარი ურთიერთობაა. სხვათა შორის ებრაელები მარჯვნიდან მარცხნივ წერენ და აბა უკუღმა (ანუ ქართული მწერლობით სწორად) წაიკითხეთ სიტყვა "თალმუდი" [/quote] ნუნისში ნამყოფი ხარ?  -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
| მაშიკო |
Dec 10 2009, 10:45 AM
პოსტი
#285
|
 მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
ციტატა(Atman @ Dec 9 2009, 05:19 AM) მაშიკო ეს ყველაზე კარგი კითხვა იყო  და მერე პასუხი სადაააა? მე გამიჩნდა შეკითხვა ეხლა ,,მართლმადიდებლები ცხონდებიან?"(შენი აზრით)  -------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| Atman |
Dec 10 2009, 10:57 AM
პოსტი
#286
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
protestanti
ციტატა მგონი არ გამილანძღავს მუჰამედი ციტატა (თუმც პატივისცემას არ იმსახურებს) ციტატა ნუნისში ნამყოფი ხარ? არა მაშიკო ციტატა მე გამიჩნდა შეკითხვა ეხლა ,,მართლმადიდებლები ცხონდებიან?"(შენი აზრით) რა თქმა უნდა! -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| მაშიკო |
Dec 10 2009, 11:11 AM
პოსტი
#287
|
|
მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
ციტატა(Atman @ Dec 9 2009, 10:57 PM) მაშიკო რა თქმა უნდა! გულს გაუხარდა რომ წავიკითხე, თუმცა ვერ დაგეთანხმე...-------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| Atman |
Dec 10 2009, 11:22 AM
პოსტი
#288
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
მაშიკო
ციტატა გულს გაუხარდა რომ წავიკითხე, თუმცა ვერ დაგეთანხმე... რაში ვერ დამეთანხმე? აბა დროებით ხალხო, საღამოს გავაგრძელოთ კამათი -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| terra |
Dec 10 2009, 12:10 PM
პოსტი
#289
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
ციტატა(Atman @ Dec 10 2009, 10:57 AM) protestanti არა малым беш -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
| მაშიკო |
Dec 10 2009, 12:25 PM
პოსტი
#290
|
|
მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
ციტატა(Atman @ Dec 9 2009, 11:22 PM) მაშიკო რაში ვერ დამეთანხმე? რომ ყველა მართლმადიდებელი აუცილებლად ცხონდება.... -------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| Giorgius |
Dec 10 2009, 12:42 PM
პოსტი
#291
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 55 რეგისტრ.: 30-October 09 წევრი № 7,667 |
ციტატა არამართლმადიდებლები ცხონდებიან? თუ კი, მაშინ ქრისტეს განხორციელებას და ჯვარცმას ხომ აზრი ეკარგება...?+ეკლესიის დაარსებას... |
|
|
|
| damiane80 |
Dec 10 2009, 02:15 PM
პოსტი
#292
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
Otherguy
ციტატა 1. რამოდენიმე თვის ბავშვიც ნათლობისას ადასტურებს მაგას? სასწრაფოდ რომ ნათლავენ ბავშვს, ვაიდა მოგვიკვდეს, ჯოჯოხეთში წავაო... აი ჩემო კარგო, ზუსტად ამაში ჩანს ნათლიის ძალიან დიდი როლი. მე არ ვიცი, შენ ვინმეს ნათლია თუ ყოფილხარ (ჩვილს ბავშვს ვგულისხმობ), მაგრამ ასეთ შემთხვევაში ამ სიტყვებს წარმოთქვამენ ნათლიები ანუ ისინი დებენ აღქმას, რომ ნათლულს აზიარებენ უფლის გზას და უფლის გზას მიასწავლიან. ბუნებრივია ბავშვს, როცა გაუზრდება თავისუფალი ნების საფუძველზე შეუძლია არჩევანს გადაუხვიოს (ნუ იქნება ასე!!!), მაგრამ აქ ყურადსაღებია, რომ მშობლები და ნათლია იღებს გადაწყვეტილებას ბავშვის სწორ გზაზე დაყენების შესახებ, ვინაიდან მცირეცწლოვან ბავშვს სათანადო ნება და მისი გამოხატვა არ შეუძლია. ეს დაახლოებით იგივეა, როცა მშობელს ბავშვი სკოლაში შეყავს და წერა-კითხვას ასწავლის, ბევრ ბავშვს ეს არ მოწონს, მისი ნების საწინააღმდეგოდაც შეიძლება მოგვეჩვონოს, მაგრამ მშობელს რომ უყვარს თავისი შვილი და მის მომავალზე ზრუნავს სწორედ ამიტომ შეყავს სკოლაში, რადგან ეს არის მისი ცხოვრებისათვის მნიშვნელოვანი და სწორი გზა და იგი სწორედაც რომ ბავშვის მომავლისათვის კეთდება. დაახლოებით ესევეა ნათლობა ჩვილისა, ვინაიდან უფროსებმა იციან რა არის სწორი გზა ისინი ამ გზაზე უშვებენ ბავშვს, გარდა ამისა, საფრთხეა იმისა, რომ ჩვილი გარდაიცვალოს და რადგან უფროსმა იცის, რომ მისი ცხონება მის მონათვლაშია ზრუნავს მისთვის მანამ, ვიდრე თავად ბავშვი გაააკეთებდეს თავის არჩევანს. განა თითოეული მშობელი, შვილის ნაცვლად არ ყიდულობს მისთვის ტანსაცმელს, საჭმელს ან სათამაშოს. თუკი შვილს შეიძლება ხორციელი საკვები მივცეთ, რატომ არ უნდა მიეცეს მას სულიერი საკვებიც ბავშვობიდან. და ბოლოს, მართლმადიდებლურის სწავლებით ნათლობისას ადამიანის მიეცემა მფარველი ანგელოზი, რაც ასევე ნიშნავს, რომ მშობელი ზრუნავს თავისი შვილის არა მხოლოდ ხორციელ, არამედ სულიერ მფარველობაზე. არ მესმის აქ გაუგებარი რა არის, მე მგონი ყველაფერი ძალიან მარტივია და ცხადია და ამიტომაც გითხარი არ არის საჭირო ჩახუჭუჭება და თავის გადიდება-თქო რაღაც "სიბრძნეებით" და "წვდომებით". ვიცი ყველას მოგვწონს კოლუმბობა ("აღმოჩენები"), მაგრამ ყველა კოლუმბი ვერ იქნება. |
|
|
|
| izi-bartki |
Dec 10 2009, 04:15 PM
პოსტი
#293
|
 შეიყვარეთ სიყვარული ჯგუფი: Members პოსტები: 3,169 რეგისტრ.: 15-June 07 მდებარ.: გაღმა ნაპირი..:) წევრი № 2,203 |
Atman
იყო და არა იყო რა,ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა,. ძალიან მინდოდა ამაზე პასუხის გაცემა მაგრამ სამწუხაროდ ვერ მოვიცალე ახლა მცალიააა ძირითადად,როგორც წესი,ბევრი ზღაპარი ასე იწყება,იყო და არა იყო რა,ანუ ეს იმას ნიშნავს ,რომ თვითონ ზღაპარი,ნახევრად მართალია,ნახევრად ტყუილი,თან იყო,რაც ზღაპარში წერია,თან არც ყოფილა,მაგრამ რაც არ უნდა იყოს,ღვთის უკეთესი რა იქნებოდაო??ხალხი ბრძენია ჩემო კარგებო,იციან რომ ბავშვის გონება ღრუბელივით ისრუტავს ყველაფერს,ხოდა აბა რომელ ბავშვს არ უყვარს ზღაპარი??,ისინი თავიდანვე აჩვევდნენ ,თავიანთ შვილებს რომ რაც არ უნდა იყოს,ცხრათავა დევი,კეთილი,თუ ბოროტი ჯადოქარი,მზეჭაბუკი თუ მფრინავი ხალიჩა ან თუნდაც მთელ სამეფოებში სილამაზით განთქმული დედოფალები,უფლის სიდიადეს ვერაფერი ვერ შეედრება,ყველაზე და ყველაფერზე მაღლა ღმერთია,ვისაც ცოტა რამ მაინც გაეგება ფსიქოლოგიაში,ალბათ დამეთანხმება,თუ რამხელა მნიშვნელობა აქვს ინფორმაციის აღქმის დროს,ტექსტის დასაწყისს და დასასრულს,ამ დროს ადამიანის გონება მოსასმენად სრულ მზადყოფნაშია,თუკი პატარა თავიდანვე ღვთის დიდებაში და სიყვარულში გაიზრდება,რა თქმა უნდა ის ცუდ პიროვნებად არ ჩამოყალიბდება,ხოდა იცოდნენ ეს ყველაფერი ჩვენმა წინაპრებმა და დაწერეს ასეთი მადლიანი ფრაზა ბავშვობაში მიღებული შთაბეჭდილება,ადამაინში ძალიან ღრმად ილექება და მთელი ცხოვრების მანძილზე რჩება ქვეცნობიერში,ასე რომ, იყო და არა იყო რა ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?? არც არაფერი  damiane80 ციტატა აი ჩემო კარგო, ზუსტად ამაში ჩანს ნათლიის ძალიან დიდი როლი. მე არ ვიცი, შენ ვინმეს ნათლია თუ ყოფილხარ (ჩვილს ბავშვს ვგულისხმობ), მაგრამ ასეთ შემთხვევაში ამ სიტყვებს წარმოთქვამენ ნათლიები ანუ ისინი დებენ აღქმას, რომ ნათლულს აზიარებენ უფლის გზას და უფლის გზას მიასწავლიან.ბუნებრივია ბავშვს, როცა გაუზრდება თავისუფალი ნების საფუძველზე შეუძლია არჩევანს გადაუხვიოს (ნუ იქნება ასე!!!), მაგრამ აქ ყურადსაღებია, რომ მშობლები და ნათლია იღებს გადაწყვეტილებას ბავშვის სწორ გზაზე დაყენების შესახებ, ვინაიდან მცირეცწლოვან ბავშვს სათანადო ნება და მისი გამოხატვა არ შეუძლია.ეს დაახლოებით იგივეა, როცა მშობელს ბავშვი სკოლაში შეყავს და წერა-კითხვას ასწავლის, ბევრ ბავშვს ეს არ მოწონს, მისი ნების საწინააღმდეგოდაც შეიძლება მოგვეჩვონოს, მაგრამ მშობელს რომ უყვარს თავისი შვილი და მის მომავალზე ზრუნავს სწორედ ამიტომ შეყავს სკოლაში, რადგან ეს არის მისი ცხოვრებისათვის მნიშვნელოვანი და სწორი გზა და იგი სწორედაც რომ ბავშვის მომავლისათვის კეთდება.დაახლოებით ესევეა ნათლობა ჩვილისა, ვინაიდან უფროსებმა იციან რა არის სწორი გზა ისინი ამ გზაზე უშვებენ ბავშვს, გარდა ამისა, საფრთხეა იმისა, რომ ჩვილი გარდაიცვალოს და რადგან უფროსმა იცის, რომ მისი ცხონება მის მონათვლაშია ზრუნავს მისთვის მანამ, ვიდრე თავად ბავშვი გაააკეთებდეს თავის არჩევანს.განა თითოეული მშობელი, შვილის ნაცვლად არ ყიდულობს მისთვის ტანსაცმელს, საჭმელს ან სათამაშოს. თუკი შვილს შეიძლება ხორციელი საკვები მივცეთ, რატომ არ უნდა მიეცეს მას სულიერი საკვებიც ბავშვობიდან.და ბოლოს, მართლმადიდებლურის სწავლებით ნათლობისას ადამიანის მიეცემა მფარველი ანგელოზი, რაც ასევე ნიშნავს, რომ მშობელი ზრუნავს თავისი შვილის არა მხოლოდ ხორციელ, არამედ სულიერ მფარველობაზე. არ მესმის აქ გაუგებარი რა არის, მე მგონი ყველაფერი ძალიან მარტივია და ცხადია და ამიტომაც გითხარი არ არის საჭირო ჩახუჭუჭება და თავის გადიდება-თქო რაღაც "სიბრძნეებით" და "წვდომებით". ვიცი ყველას მოგვწონს კოლუმბობა ("აღმოჩენები"), მაგრამ ყველა კოლუმბი ვერ იქნება. უკომენტაროდ გეთანხმები გაიხარე შენა-------------------- "რომელმან სუას წყლისა მისგან რომელი მე მივცსე მას,არა სწყუროდეს უკუნისამდე"(იოან.4.14)
"ჭეშმარიტება არ იჩაგრება იმით, რომ ვიღაცა მას არ იზიარებს". შილერი. |
|
|
|
| blue night |
Dec 10 2009, 04:58 PM
პოსტი
#294
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 114 რეგისტრ.: 3-November 09 წევრი № 7,680 |
ციტატა(Atman @ Dec 10 2009, 09:04 AM) blue night არავინ გავალდებულებს რომ გჯეროდეს, დაუტევე უბრალოდ როგორც არის და რაც არის რაც შეეხება მრავალცოლიანობას, იმ ეპოქის არაბეთში ამას დრო მოითხოვდა, ომების გამო იყო მამაკაცების სიმცირე ქალებთან შედარებით, ქალის უქმროდ დარჩენა კი "არალამაზად" ითვლებოდა, ერს (და რელიგიის მიმდევრებსაც) სჭირდებოდათ გამრავლება, ასე რომ ეს ცოდვად არანაირად არ ეთვლება, მითუმეტეს მუჰამედს. და საერთოდ რატომ ადარებთ რელიგიებს? მეათე კლასელი იტყვის მეხუთეკლასელზე რა ცოტა იციან და რა პრიმიტიულ რაღაცეებს სწავლობენო? ყველა ერს და ყველა რელიგიას თავის განვითარების გზა აქვს და თუ ჩვენ ქრისტიანული რელიგია გვაქვს ჩვენ გზას მივხედოთ და სხვებს თავი დავანებოთ, ხოლო თუ არ ვანებებთ და სხვებსაც ვიკვლევთ, მაშინ გამვიკვლიოთ არა კრიტიკის და "ნაგვის" პოვნის, არამედ პირველ რიგში ინტერესის და დაკვირვების კუთხით, თანაც ბოლომდე და ამ რელიგიის უშუალო წარმომადგენლებთან ურთიერთობით. წიგნებით ვერც ერთ რელიგიას ვერ ჩაწვდებით, ნახევრადაც კი! მე პირადად ამ ეტაპზე მართლმადიდებლობას მინდა ძალიან ღრმად ჩავწვდე, ოღონდ ჭეშმარიტ ქრისტიანებთან უშუალო ურთიერთობით პირველ რიგში და არა ბიბლიის კითხვით. ცოდნა და მისტერიები, ვედებზე სრულყოფილი უკეთესი მე პირადად ვერსად ვიპოვე, მაგრამ ცოდნაზე მთავარი ურთიერთობაა. სხვათა შორის ებრაელები მარჯვნიდან მარცხნივ წერენ და აბა უკუღმა (ანუ ქართული მწერლობით სწორად) წაიკითხეთ სიტყვა "თალმუდი" კარგად ვერ მივხვდი, რას ნიშნავს "დაუტევე უბრალოდ როგორც არის და რაც არის". საერთოდ სიფრთხილეს თავი არ სტკივა, ქვეყნად მრავალი ამპარტავანი ადამიანია და უგუნური. თუ ვინმე თავს წინასწარმეტყველს ან წმინდანს უწოდებს და თავის მოძღვრებასაც აარსებს, არ ნიშნავს, რომ იგი მართლა წინასწარმეტყველია. უნდა დაფიქრდე და გაანაალიზო, ვინ არის ის სინამდვილეში. შეიძლება მუჰამედიც ერთერთი მათგანია, თვითმარქვია. ჩემი აზრით, ინცესტი გაცილებით "არალამაზია", (მითუმეტეს შვილიშვილთან , ყველაფერს რომ თავი დაანებო, დიდი ასაკობრივი ზღვარიცაა) აქ არ იყო საუბარი უბრალო მრავალცოლიანობაზე. ამიტომ მუჰამედის მოძღვრება მორალზე ძალიან უაზრობად და კადნიერებად მეჩვენება. გავკადნიერედები და ჩემი პირადი გამოცდილებიდან გეტყვით, ხანდახან მომეჩვენება, რომ რაღაცას მივხვდი, გამიხარდება, ერთი ეჭვიც არ მაქვს, რომ ეს ასე არაა და უცებ მოვა აზრი და ვხვდები, რომ ჩემი წინა ე. წ. მიხვედრა იყო აბსურდი. არადა, მან მე აღმაფრთოვანა და მზად ვიყავი სხვისთვისაც სიხარულით გამეზიარებინა იგი, როგორც სიმართლე. ასე რომ, რელიგიების ბრმად ნდობა არასწორია, უნდა გაანაალიზო, მართლა ისეა როგორც ამბობენ? უნდა ითქვას, განსაკუთრებით რელიგიების ნდობა არ შეიძლება ბრმად, ადამიანი, რომელიც ფიზიკურ კანონებში ვერ გარკვეულა, როგორ იქნება კარგად გარკვეული სულიერ და მითუმეტეს რვთაებრივ საკითხებში.. ეს წმინდანებსაც უჭირდათ, ჭეშმარიტად თავმდაბალ ადამიანებს, მთელი ცხოვრება რომ ღვაწლში იყვნენ.. მუჰამედს ქონდა ღვაწლი? რატომ უნდა იყოს ის ავტორიტეტი, მითუმეტეს უფლის სახე??? გეთანხმები, ადამიანში და რელიგიებშიც უნდა ეძებო კარგი, ნაგავი სანაგვეში. შეიძლება ზოგიერთი სხვა, შედარებით ამაღლებული რელიგია იმიტომ არსებობს, რომ არიან ადამიანები, რომლებიც ვერ ივლიან მართლმადიდებლური გზით, რომელიც ერთადერთი ღმერთთან მისასვლელი ბილიკია, ამიტომ ღმერთი უშვებს სხვა რელიგიების არსებობას, სვამს მათ უფრო ფართო ჩარჩოებში, ასე რომ ვთქვათ. არ ვიცი, ეს მხოლოდ ვარაუდია.. რაღაც შეიძლება არის იმაში, რომ ბუდიზმი შეიძლება პირველ კლასელისთვისაა, ქრისტიანობა პირველკურსელისთვის. მაგრამ ესეც სადაოა, მათ ურთიერთგამომრიცხავი დოგმატიკა აქვთ. რატომაა მაგალითად, უფრო ძნელი დაინახო ღმერთი, როგორც პიროვნება, ვიდრე, როგორც უპიროვნო არსი... იმაშიც გეთანხმები, რომ სულ სხვაა რელიგიის წარმომადგენელთან ურთიერთობით შეიმეცნო რელიგია. ცხადია, ჭეშმარიტ მორწმუნესთან ურთიერთობით, ვითომ მორწმუნესგან იმას უფრო დაინახავ, რაც იმ რელიგიაში არ არის. დღეს არაჭეშმარიტი ქრისტიანი გაცილებით ბევრია, ჩემი აზრით. ძნელია ნამდვილის პოვნა.. თუმცა უნდა ითქვას ისიც, რომ წიგნს ბევრი რამის მოცემა შეუძლია. მაგალითად, თუ მე ვიცნობ დღეს ერთ წმინდანს, ის დამანახებს ღმერთს თავისი კუთხით, მაგრამ თუ როგორ ხედავს წმინდა სილუან ათონელი უფალს, ამას მაშინ გავიგებ, როცა მას თავად გავიცნობ. ეს კი დღეს მე მხოლოდ წიგნით შემიძლია. გამიგია, რომ როცა ეცნობი წმინდანის სწავლებას ან ცხოვრებას, მაშინ ის "იდუმლათ" უკავშირდება შენ სულს. ანუ ესეც ურთიერთობა გამოდის. |
|
|
|
| damiane80 |
Dec 10 2009, 05:29 PM
პოსტი
#295
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
ციტატა(blue night @ Dec 10 2009, 04:58 PM) რაღაც შეიძლება არის იმაში, რომ ბუდიზმი შეიძლება პირველ კლასელისთვისაა, ქრისტიანობა პირველკურსელისთვის. მაგრამ ესეც სადაოა, მათ ურთიერთგამომრიცხავი დოგმატიკა აქვთ. რატომაა მაგალითად, უფრო ძნელი დაინახო ღმერთი, როგორც პიროვნება, ვიდრე, როგორც უპიროვნო არსი... გეთანხმები და +1 ქრისტიანობის მთელი არსი არის პიროვნული ურთიერთობა ღმერთან და არა რაღაც უპიროვნო სუბსტანციაში "ლივლივი" რაც შეეხება, რელიგიათა მსგავსებას და იმას, რომ ყველა მათგანს ცხონებისაკენ მივყავართ ოღონდ სხვადასხვა გზით, ვფიქრობ ეს არასწორია, გავიხსენოთ მაცხოვრის სიტყვები: "მე ვარ გზა და ჭეშმარიტება, ჩემგნით თუ ვინმე შევიდეს, შევიდეს.." ანუ არ არსებობს ორასი გზა არის ერთი, გაიხსენეთ პირველი მცნებაც, "მე ვარ უფალი ღმერთი შენი.." სიმართლე გითხრათ ადრე ვფიქრობდი, რომ ღმერთმა, რადგან სხვადასხვა ხალხები განსხვავებულია მათი მსოფლმხედველობის, ფსიკქიკის, გნებავთ ტრადიციების გათვალისწინებით, თავი ყველა მათგანს განსხვავებულად წარუდგინა, და ყველა ძირითადი რელიგიები მაინც ერთ ღმერთთან მიდის, რადგან დამოკიდებულება ყველგან თითქოს მსგავსია, მაგრამ ეხლა ვფიქრობ, რომ ეს ძალიან მცდარი პოზიციაა. რაც შეეხება მსგავსებას, მე მახსენდება სოკოს მაგალითი, თითქმის ყველა კარგს სოკოს ჰყავს მისი მსგავსი (როგორც იმერეთში იტყვიან "სოკოს მატყუარა"), რომელიც ისე გავს ნამდვილს, რომ მხოლოდ გამოცდილი თვალი თუ გაარჩევს მათ ერთმანეთისაგან, მაგრამ გარეგნული მსგავსება არ ნიშნავს იგივეობას, კარგი სოკო დაგვანაყრებს, მატყუარა კი გვწამლავს, მართლმადიდებლობას ცხონებისკენ მივყავართ, ყველა სხვა რელიგიებს კი წარწყმედისაკენ (რაც უნდა დაუჯერებლად ჯღერდეს ეს ყოველივე), იმიტომ რომ როგორც ნათქვამია "ჯოჯოხეთი არასდროს იტყვის კმარა". და ბოლოს, რაც შეეხება "კეთილი ადამიანების" (არამართლმადიდებლების) ცხონებას, მგონია, რომ ადამიანის სიკეთე, თუ მას სათანადო რწმენა არ აქვს, არის მხოლოდ ზნეობრივი კატეგორია ანუ ასეთ ადამიანს აქვს "ზნეობრივი რჯული". ეს კიდევ ცხონებისათვის საკმარისი ჩემი აზრით არ არის, რადგან არ არის სრულყოფილი. ეს რომ საკმარისი იყოს, აღმოჩნდება, რომ "კეთილი ათეისტი", რომელიც ღმერთის არსებობას უარყოფს და შეიძლება შეურაცხყოფს კიდეც მას, მაგრამ იმავდროულად არის უზომოდ კეთილი და მოყვასისათვის თავდადებული, შეიძლება ცხონდეს!!!!????!!!, რაც ნონსენსია და გამორიცხული ანუ ჩემი აზრით ცხონება შეიძლება მხოლოდ მართლმადიდებლური გზით აქ მეორე საქმეა წარწყმედა, მე ვფიქრობ, რომ არ ცხონება არ ნიშნავს ავტომატურად წარწყმედას, და ყველა ვინც ვერ ცხონდა ერთნაირად იტანჯება. მგონია, რომ როგორც სასუფეველში არის მეტ-ნაკლები იერარქია, ისე უნდა იყოს ჯოჯოხეთში სატანჯველის მიხედვით. მაგალითად არა მგონია დიოკლეტიანეც იმგვარად იტანჯებოდეს, როგორც აქლემის ქურდი, რომელიც ჯოჯოხეთში მოხვდა. ასე რომ თუ ადამიანს კეთილი საქმე აქვს ნაკეთები, ეს სულ მინიმუმ შეამცირებს მის სატანჯველს, ან დაიცავს ამ სატანჯველისაგან, თუმცა ვერ აცხოვნებს. აბა გაიხარეთ პ.ს. წამკითხველმა გაითვალისწინოს, რომ ეს ჩემი პირადი აზრია. |
|
|
|
| blue night |
Dec 10 2009, 05:29 PM
პოსტი
#296
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 114 რეგისტრ.: 3-November 09 წევრი № 7,680 |
ციტატა(izi-bartki @ Dec 10 2009, 04:15 PM) Atman იყო და არა იყო რა,ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა,. იყო და არა იყო რა ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?? არც არაფერი ვეთანხმები შენს პოსტს. მაგრამ ამ ზღაპრული სიტყვების სხვანაირად გაგებაც შემიძლია. თითქოს შენ თვითონ უნდა აირჩიო მართლა იყო თუ არ იყო ის ჯადოსნური ამბავი. შეგიძლია დაიჯერო, შეგიძლია არ დაიჯერო. პირადად მე, მჯერა.  ყველაფერს შემოქმედი ყავს -ღმერთი. ანუ ყველაფერი უკავშირდება ქრისტეს და ყველაფრიდან მისი სიდიადე გამოსჭვივის. არც კონკია იქნებოდა და არც უფლისწული, ღმერთს რომ არ ენება ასე. და ზღაპრებში მუდამ სიკეთე იმარჯვებს, ისე ცხოვრებაშიც, თუმცა დედამიწელებს ეს ასე არ გვეჩვენება ხოლმე, მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობაში ხშირად გვსმენია, როგორ გაიმარჯვა კეთილმა საშინელ ურჩხულზე. ალბათ ნაკლებად გვჯერა ზღაპრების, არადა ღმერთი ყველაზე ზღაპრულია... ღმერთი ყველაზე კეთილიცაა და ამიტომ იმარჯვებს მუდამ სიკეთე, თუნდაც გარეგნულად დამარცხებული იყოს.. ეხლა მივხვდი, რომ ზღაპრების დაჯერებით გაცილებით უფრო ლამაზია, ადვილი და ზღაპრული ცხოვრება.. საერთოდაც, ცხონებაც მემგონი ისევე მარტივად წყდება, როგორც ზღაპრებში. კეთილი იქ, სადაც სიკეთეა და ნეტარება, ბოროტი იქ, სადაც ბოროტებაა და ტანჯვა. თუ შენ ბუდისტი ხარ, მაგრამ კეთილი, იქნები კეთილ ღმერთთან, მე ასე მგონია. აუცილებლად წყალი უნდა დაასხას მღვდელმა, რომ ღმერთთმა მონათლოს? იქნებ იმ ბუდისტს სახარების წაკითხვის გარეშეც შეუძლია იყოს მდაბალი, მშვიდი და ზღაპრულიც... |
|
|
|
| damiane80 |
Dec 10 2009, 05:35 PM
პოსტი
#297
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
blue night
ციტატა(blue night @ Dec 10 2009, 05:29 PM) საერთოდაც, ცხონებაც მემგონი ისევე მარტივად წყდება, როგორც ზღაპრებში. კეთილი იქ, სადაც სიკეთეა და ნეტარება, ბოროტი იქ, სადაც ბოროტებაა და ტანჯვა. თუ შენ ბუდისტი ხარ, მაგრამ კეთილი, იქნები კეთილ ღმერთთან, მე ასე მგონია. აუცილებლად წყალი უნდა დაასხას მღვდელმა, რომ ღმერთთმა მონათლოს? იქნებ იმ ბუდისტს სახარების წაკითხვის გარეშეც შეუძლია იყოს მდაბალი, მშვიდი და ზღაპრულიც... თუ კეთილი ხარ თანაც ძალიან და ღმერთი არ გწამს არცერთი (ათეისტი კომუნისტი ხარ), მაშინ სად მოხვდები, ლენინთან, მავზოლეულმში?? შენს ზემოთ პოსტი წაიკითხე აბა |
|
|
|
| Otherguy |
Dec 10 2009, 05:53 PM
პოსტი
#298
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(damiane80 @ Dec 10 2009, 03:15 PM) Otherguy აი ჩემო კარგო, ზუსტად ამაში ჩანს ნათლიის ძალიან დიდი როლი. მე არ ვიცი, შენ ვინმეს ნათლია თუ ყოფილხარ (ჩვილს ბავშვს ვგულისხმობ), მაგრამ ასეთ შემთხვევაში ამ სიტყვებს წარმოთქვამენ ნათლიები ანუ ისინი დებენ აღქმას, რომ ნათლულს აზიარებენ უფლის გზას და უფლის გზას მიასწავლიან. ბუნებრივია ბავშვს, როცა გაუზრდება თავისუფალი ნების საფუძველზე შეუძლია არჩევანს გადაუხვიოს (ნუ იქნება ასე!!!), მაგრამ აქ ყურადსაღებია, რომ მშობლები და ნათლია იღებს გადაწყვეტილებას ბავშვის სწორ გზაზე დაყენების შესახებ, ვინაიდან მცირეცწლოვან ბავშვს სათანადო ნება და მისი გამოხატვა არ შეუძლია. ეს დაახლოებით იგივეა, როცა მშობელს ბავშვი სკოლაში შეყავს და წერა-კითხვას ასწავლის, ბევრ ბავშვს ეს არ მოწონს, მისი ნების საწინააღმდეგოდაც შეიძლება მოგვეჩვონოს, მაგრამ მშობელს რომ უყვარს თავისი შვილი და მის მომავალზე ზრუნავს სწორედ ამიტომ შეყავს სკოლაში, რადგან ეს არის მისი ცხოვრებისათვის მნიშვნელოვანი და სწორი გზა და იგი სწორედაც რომ ბავშვის მომავლისათვის კეთდება. დაახლოებით ესევეა ნათლობა ჩვილისა, ვინაიდან უფროსებმა იციან რა არის სწორი გზა ისინი ამ გზაზე უშვებენ ბავშვს, გარდა ამისა, საფრთხეა იმისა, რომ ჩვილი გარდაიცვალოს და რადგან უფროსმა იცის, რომ მისი ცხონება მის მონათვლაშია ზრუნავს მისთვის მანამ, ვიდრე თავად ბავშვი გაააკეთებდეს თავის არჩევანს. განა თითოეული მშობელი, შვილის ნაცვლად არ ყიდულობს მისთვის ტანსაცმელს, საჭმელს ან სათამაშოს. თუკი შვილს შეიძლება ხორციელი საკვები მივცეთ, რატომ არ უნდა მიეცეს მას სულიერი საკვებიც ბავშვობიდან. და ბოლოს, მართლმადიდებლურის სწავლებით ნათლობისას ადამიანის მიეცემა მფარველი ანგელოზი, რაც ასევე ნიშნავს, რომ მშობელი ზრუნავს თავისი შვილის არა მხოლოდ ხორციელ, არამედ სულიერ მფარველობაზე. არ მესმის აქ გაუგებარი რა არის, მე მგონი ყველაფერი ძალიან მარტივია და ცხადია და ამიტომაც გითხარი არ არის საჭირო ჩახუჭუჭება და თავის გადიდება-თქო რაღაც "სიბრძნეებით" და "წვდომებით". ვიცი ყველას მოგვწონს კოლუმბობა ("აღმოჩენები"), მაგრამ ყველა კოლუმბი ვერ იქნება. თავს იტყუებ? ნათლობის მერე ბავშვს თავისუფალი ნებით ვინ ზრდის? შვილის მიერ სარწმუნოების ცვლილება აღიქმება როგორც: მშობლების სიძულვილი, მათგან განდგომა რაც შემდეგ მოასწავებს კავშირის გაწყვეტას მშობლებთან... ანუ ალტერნატივა: "ან ჩვენ ან შენი ახალი რელიგია"... მაშინ მითხარი ტერორისტები შვილებს რომ ზრდიან ტერორისტებად, ცუდ რამეს აკეთებენ? შენ გესმის რა რთულია ადამიანისთვის საკუთარი მშობლების რელიგიის დათმობა? არაა ეგრე მარტივად... მითუმეტეს უფალი ამბობს: "ვინც ირწმუნებს და ნათელს იღებს, ცხონდება..." შენ გინდა თქვა რომ 1 წლის ჩვილი სამოთხეში მოხვდება იმის გამო რომ მონათლეს? ეგ ჩემთვის არის სრული აბსურდი და ალოგიზმი... -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| blue night |
Dec 10 2009, 05:55 PM
პოსტი
#299
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 114 რეგისტრ.: 3-November 09 წევრი № 7,680 |
ციტატა(damiane80 @ Dec 10 2009, 05:29 PM) სიმართლე გითხრათ ადრე ვფიქრობდი, რომ ღმერთმა რადგან განსხვავებულია სხვადასხვა ხალხები თავი ყველა მათგანს განსხვავებულად წარუდგინა, მათი მსოფლმხედველობის, ფსიკქიკის, გნებავთ ტრადიციების გათვალისწინებით და ყველა ძირითადი რელიგიები მაინც ერთ ღმერთთან მიდის, რადგან დამოკიდებულება ყველგან თითქოს მსგავსია, მაგრამ ეხლა ვფიქრობ, რომ ეს ძალიან მცდარი პოზიციაა. რაც შეეხება მსგავსებას, გავიხსენოთ სოკოს მაგალითი, თითქმის ყველა კარგს სოკოს ჰყავს მისი მსგავსი (როგორც იმერეთში იტყვიან "სოკოს მატყუარა"), რომელის ისე გავს ნამდვილს, რომ მხოლოდ გამოცდილი თვალი თუ გაარჩევს მათ ერთმანეთისაგან, მაგრამ გარეგნული მსგავსება არ ნიშნავს იგივეობას, კარგი სოკო დაგვანაყრებს, მატყუარა კი გვწამლავს, მართლმადიდებლობას ცხონებისკენ მივყავართ, ყველა სხვა რელიგიებს კი წარწყმედისაკენ (რაც უნდა დაუჯერებლად ჯღერდეს ეს ყოველივე), იმიტომ რომ როგორც ნათქვამია "ჯოჯოხეთი არასდროს იტყვის კმარა". და ბოლოს, რაც შეეხება "კეთილი ადამიანების" არამართლმადიდებლების ცხონებას, მგონია, რომ ადამიანის სიკეთე, თუ მას სათანადო რწმენა არ აქვს არის მხოლოდ ზნეობრივი კატეგორია ანუ ასეთ ადამიანს აქვს "ზნეობრივი რჯული". ეს კიდევ ცხონებისათვის საკმარისი ჩემი აზრით არ არის, რადგან არ არის სრულყოფილი. ეს რომ საკმარისი იყოს, აღმოჩნდება, რომ "კეთილი ათეისტი", რომელიც ღმერთის არსებობას უარყოფს და შეიზლება შეურაცხყოფს კიდეც მას, მაგრამ იმავდროულად არის უზომოდ კეთილი და მოყვასისათვის თავდადებული, შეიძლება ცხონდეს!!!!????!!!, რაც ნონსენსია და გამორიცხული ანუ ჩემი აზრით ცხონება შეიძლება მხოლოდ მართლმადიდებლური გზით აქ მეორე საქმეა წარწყმედა, მე ვფიქრობ, რომ არ ცხონება არ ნიშნავს ავტომატურად წარწყმედას, და ყველა ვინც ვერ ცხონდა ერთნაირად იტანჯება. მგონია, რომ როგორც სასუფეველში არის მეტ-ნაკლები იერარქია, ისე უნდა იყოს ჯოჯოხეთში სატანჯველის მიხედვით. მაგალითად არა მგონია დიოკლეტიანეც იმგვარად იტანჯებოდეს, როგორც აქლემის ქურდი, რომელიც ჯოჯოხეთში მოხვდა. ასე რომ თუ ადამიანს კეთილი საქმე აქვს ნაკეთები, ეს სულ მინიმუმ შეამცირებს მის სატანჯველს, ან დაიცავს ამ სატანჯველისაგან, თუმცა ვერ აცხოვნებს. წამკითხველმა გაითვალისწინოს, რომ ეს ჩემი პირადი აზრია, თუმცა იმაზე დაფუძნებული რაც მისწავლია როგორც მართლმადიდებელს. ძალიან საგულისხმო იყო სოკოს მაგალითი. ჩემი აზრით, რელიგიებს აბსოლიტურად განსხვავებული დამოკიდებულებები აქვთ. მაგალითად, მრავალცოლიანობა ეს იმდენად სიბრმავედ და ნორმიდან გადახრად მეჩვენება (არაფერს ვამბობ ზღაპრებიდან და ბავშვობიდან გადახრაზე), რომ სისულელეა იმაზე ლაპარაკი, რომ ესეც გზაა ღმერთთან მიმავალი. შეიძლება ჭრელი გზა იყოს ვარდისფერი, როცა ის ჭრელია? ან როგორ უნდა მიგიყვანოს ორმა აბსოლიტურად სხვა მარშრუტის გზამ ერთ ადგილას? მე ვფიქრობ, რომ კეთილ ათეისტსაც აქვს შანსი ცხონდეს. უფრო ძნელია არ გწამდეს და იყო კეთილი, ვიდრე-პირიქით. არის სხვა ნიუანსი, შეიძლება ადამიანმა თქვას, რომ ათეისტია, მაგრამ ქვეცნობიერად, ისე, რომ თვითონაც არ იცოდეს, წამდეს. ასე რომ, ძნელია გაიგო სინამდვილეში ვის წამს და უყვარს და ვის არა. ამის გარდა, ვიღაცას შეიზლება ღვთის დაშვებით არ სწამს მხოლოდ და მხოლოდ.ბოროტი ადამიანის რწმენა ვის რაში ჭირდება. ეშმაკსაც სწამსო და ძრწის რვთის წინაშე.. მაკარი დიდის ცხოვრებაში ასეთი რამაა აღწერილი ერთხელ მამა მაკარმა, რომელიც უდაბნოში მიდიოდა, მიწაზედაგდებული ადამიანის თავის ქალა იპოვა. როდესაც მოძღვარი პალმის ტოტით შეეხო, ქალამ ხმა გამოსცა: ბერმა ჰკითხა: ვინ ხარ? ქალამ უპასუხა: მე იმ კერპთაყვანისმცემლების ქურუმი ვიყავი, რომლებიც აქ ცხოვრობდნენ. შენ კი, მამა მაკარ, სულიწმიდის ნიჭი გაქვს. როცა გულმოწყალებას იჩენ იმათ მიმართ, ვინც მარადიულ სატანჯველში იმყოფებიან და ლოცულობ მათთვის, ისინი ამით გარკვეულ ნუგეშს ჰპოვებენ. ბერმა ჰკითხა: რაში მდგომარეობს ეს ნუგეში? ქალამ უპასუხა: ჩვენ ცეცხლს შორის ვდგავართ და მოყვასს ვერ ვხედავთ. მაგრამ როცა შენ ჩვენთვის ლოცულობ, ცოტათი მაინც შეგვიძლია ერთმანეთის დანახვა. ამაშია ჩვენი ნუგეში. მაშინ ცრემლებად დაღვრილა მოძღვარმა უთხრა: ვაი, იმ დღეს, როცა იშვა კაცი, თუკი მხოლოდ ასეთი ნუგეში ექნება ტანჯვაში და დასძინა: მაგრამ არის კი ამაზე უფრო მძიმე ტანჯვა-წამება? ქალამ უპასუხა: ჩვენს ქვემოთ უფრო საშინელი ტანჯვაა. _ ვინ არიან იქ? _ იმათ, ვინც უფალი ვერ შევიცანით, ხანდახან მაინც გვიმსუბუქდება სატანჯველი, მაგრამ ისინი, ვინც შეიცნეს უფალი, მაგრამ მაინც ზურგი შეაქციეს მას, არ აღასრულეს მისი ნება, ჩვენს ქვემოთ არიან. ამ საუბრის შემდეგ მამა მაკარიმ ქალა მიწას მიაბარა. მახსენდება ქრისტეს მცნება, ნუ განიკითხავთ და არა განიკითხნეთ. წამიკითხია, როგორ ცხონდნენ ადამიანები მხოლოდ განუკითხველობით. განუკითხველობაც ცხონების გზაა , რომელიც მუსულმანმაც შეიძლება გაიაროს. არასწორმა რწმენამ შეიძლება ხელი არ შეუშალოს სასუფევლის დამკვიდრებისთვის. მე ვფიქრობ, როცა ადამიანი გინდა მართლმადიდებლობაზე მოაქციო, უპირველეს ყოვლისა უნდა ესაუბრო იმ იდეალებზე, რომლებიც აქ არის და არა სარწმუნოებრივ საკითხებზე. აზრი არა აქვს რწმენას, მცნებების დაცვის გარეშე, ხოლო მცნებები დაცვას რწმენის გარეშე მემგონი აქვს აზრი. მე ასე მგონია... თანაც ადამიანმა უფრო ადვილად შეიძლება შეცვალოს ზნეობრივი წესები, თუ კი ის სიდიადეს ეძებს, ვიდრე მამა-პაპათა რწმენა. |
|
|
|
| blue night |
Dec 10 2009, 06:14 PM
პოსტი
#300
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 114 რეგისტრ.: 3-November 09 წევრი № 7,680 |
ციტატა(damiane80 @ Dec 10 2009, 05:35 PM) blue night თუ კეთილი ხარ თანაც ძალიან და ღმერთი არ გწამს არცერთი (ათეისტი კომუნისტი ხარ), მაშინ სად მოხვდები, ლენინთან, მავზოლეულმში?? შენს ზემოთ პოსტი წაიკითხე აბა საქმე იმაშია, რომ ლენინი სიბოროტით გამოირჩეოდა, ამიტომ კეთილ ათეისტს, მასთან და მავზოლეუმთან კავშირი არ აქვს. როცა ათეისტი ღმერთს შეურაცხყოფს, ის ამ დროს შეიძლება სულაც არ აღიქვამს ღმერთს კეთილ, დიდებულ არსებად. ისე, კაცმა რომ თქვას, როგორ უნდა შეურაცხყოს არსება, რომლის არსებობისაც არ ჯერა. მან შეიძლება შეურაცხყოს მორწმუნე, რადგან მორწმუნეობას სისულელედ თვლის. ხოლო თუ ათეისტი შეურაცხყოფს ღმერთს, როგორც სიკეთეს, ან უბრალოდ, ნებისმიერ ადამიანს, მაშინ სულაც არ არის კეთილი. არის ბოროტი და + ათეისტი, რაც ძალიან ცუდია... სხვათაშორის, შეიძლება გაგიგიათ, როგორ ლოცულობდა წმინდა მატრონა ლენინისთვის. უფალმა შეისმინა მისი ლოცვა, მზად იყო ლენინი ეცხონებინა, ოღონდ იმ პირობით, თუ ის ყველაფერს მოინანიებდა, თან საჯაროდ, ამისთვის მას მკვდრეთით აღადგენდა. მატრონა ჯოჯოხეთში მყოფ საწყალ ვლადიმერ ლენინს გამოეცხადა, მაგრამ მან თქვა არა. როგორ გგონიათ, მისი ეს არჩევანი ურწმუნოების ბრალი იყო? მან ხომ უკვე ნათლად იცოდა ყველაფერი, ამის გარდა, იტანჯებოდა. მიეცა ტანჯვიდან დახსნის შანსი , მაგრამ ამაოდ. ამის მიზეზი უფრო ბოროტებით გაქვავებული გული, უსიყვარულობა უნდა იყოს.  შენი წინა პოსტი წავიკითხე, სოკოზე სადაც გიწერია. ამ პოსტს გულისხმობდი? |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 29th July 2025 - 03:12 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge