 წმინდანები, წმინდა ნაწილები, ხატთაყვანისცემა, ... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| Levani555 |
 Jan 25 2008, 12:45 AM
პოსტი
#401
|
|
Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 26 რეგისტრ.: 22-January 08 წევრი № 3,706  |
ციტატა შენითა შევიდე სახლსა შენსა, თაყუანის-ვსცე ტაძარსა წმიდასა შენსა შიშითა შენითა. შევიდეთ საყოფელთა მისთა, თაყუანის-ვსცეთ ადგილსა, სადა დადგეს ფერჴნი მისნი. ეს მიმითითეთ სად წერია რა თუ შეიძლება, გმადლობთ |
   |
 
|
| მარიამი |
Jan 25 2008, 12:54 AM
პოსტი
#402
|
 + + + ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 |
ციტატა შენითა შევიდე სახლსა შენსა, თაყუანის-ვსცე ტაძარსა წმიდასა შენსა შიშითა შენითა. ფსალმუნი 5,8 ციტატა შევიდეთ საყოფელთა მისთა, თაყუანის-ვსცეთ ადგილსა, სადა დადგეს ფერჴნი მისნი. ფსალმუნი 131,7 -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
|
|
|
| sergi_glaxa |
May 16 2008, 01:05 PM
პოსტი
#403
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,015 რეგისტრ.: 12-December 07 წევრი № 3,400 |
ვაგრძელებ ამ აქტუალური და კარგა ხანს მინავლებული თემის შესახებ მსჯელობას..აბა წავიდა....
ვდებ ნაწყვეტებს ადოლფ ჰარნაკის და სხვათა წიგნებიდან: მპერატორი ლეონ III დაიბადა ისავრიში. ეს ადგილი განუ-წყვეტელ თავდასხმებს განიცდიდა მუსლიმანების მხრიდან. გარდა საომარი შეტევებისა, ისინი `სიტყვიერ შეტევებსაც~ ახორციელებდნენ `კერპთთაყვანისმცემლების~, როგორც ისინი ქრისტიანებს უწოდებდნენ, წინააღმდეგ. მუსლიმანები ქრისტიან-ებს ადანაშაულებდნენ მეორე მცნების დარღვევაში: მუსლიმა-ნები ხატებს კერპებად მიიჩნევდნენ. ზოგადად რომ ვთქვათ, თავდასხმები ხატებზე, როგორც თაყვანისცემის საგნებზე, არ იყო ახალი. ჯერ კიდევ VI საუკუნეში სირიელმა ეპისკოპოსმა აკრძალა ქრისტეს, ქალწული მარიამის, მოციქულებისა და წმინდანების გამოსახულებების თაყვანისცემა. მიუხედავად ამისა ხატების რიცხვი განუწყვეტლივ იზრდებოდა. მოზაიკაზე და ფრესკებზე, ბრინჯაოში და სპილოს ძვალზე მხატვრები და სკულპტორები გამოსახავდნენ ქრისტესა და წმინდანებს და მთლიან ბიბლიურ სცენებსაც კი. უბრალო ადამიანებისათვის ხატები მხოლოდ პატივისცემის საგნები კი აღარ იყო, არამედ უფრო მეტად თი-ლისმები, რომლებსაც წარმატება უნდა მოეტანა მათთვის. ადა-მიანები მუხლებზე იჩოქებდნენ მათ წინაშე, ეამბორებოდნენ, ან-თებდნენ სანთლებს, მოსავდნენ გვირგვინებით, ელოდნენ მათგან სასწაულს, თაყვანს სცემდნენ მათ. საეკლესიო ხელმძღვანელები და კრებები მუდმივად აფრთხილებდნენ მორწმუნეებს: ხატები არ წარმოადგენენ ღვთაებებს, ისინი მხოლოდ მათზე გამოსახული პირების გახსენებაა. თუმცა ადამიანები ჩვეულებისამებრ ვერ ამჩნევდნენ ამგვარ განსხვავებას. ხატებისადმი მსგავსი დამოკიდებულების ატმოსფეროში გაზრდილმა ლეონმა, მას შემდეგ, რაც მოახერხა მუსლიმანური საფრთხის უკუგდება, თავისი ყურადღება ხატებს მიაპყრო. 726 წელს მან მოიწვია ეპისკოპოსებისა და სენატორების კრება, რომელზეც მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება: ეკლესიებიდან გა-მოეტანათ ყველა ხატი. ამ ბრძანებით ეკლესიებს ეკრძალებოდათ ჰქონოდათ ქრისტეს და ქალწული მარიამის გამოსახულებები, ამიტომაც ყველა ეკლესიაში დაიწყეს ამ გამოსახულებების დამალვა. უმაღლესი სასულიერო ფენის დიდმა ნაწილმა მხარი დაუჭირა იმპერატორის ბრძანებას, მაშინ როდესაც სასულიეროთა დაბალი ფენის ძირითადი ნაწილი და ბერები გადაჭრით ეწინააღმდეგებოდნენ ამ გადაწყვეტილებას. აღელვებული და აფორიაქებული ბრბო ყოველთვის ეწინააღმდეგებოდა ჯა-რისკაცებს, რომლებიც თვალყურს ადევნებდნენ ბრძანების შესრულებას. ხოლო როდესაც 730 წელს მოწინააღმდეგეთა ბანაკს კონსტანტინეპოლის პატრიარქი გერმანეც შეუერთდა, რომელიც ცდილობდა ეკლესია დამოუკიდებელი გაეხადა იმპერატორისაგან, ლეონმა უყოყმანოდ გადააყენა ის. პაპმა გრიგოლ II-მ ანათემას გადასცა ხატმებრძოლები, რამაც კიდევ უფრო გაამწვავა დაპირისპირება რომსა და კონსტანტინეპოლს შორის. დაპირისპირების არსი, რა თქმა უნდა, უფრო ღრმა იყო, ვი-დრე ხატების თაყვანისცემა. ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ხატმებრძოლები ხდებოდნენ პურიტანები, რომელთა ხელოვნების ქმნილებათა გამოყენებაში ფარულ კერპთაყვანისმცემლობას ხედავდნენ. და რადგანაც ყველა ხატმებრძოლი იმპერატორი წარმოშობით ისავრიდან იყო, ამ კონფლიქტის საფუძველში იდო აზიური პროტესტი ბერძნული ხელოვნების წინააღმდეგ. მომავალში ამასთან დაკავშირებით კვლავ წამოიჭრა განკაცების ღვთისმეტყველური გაგების საკითხი. ხატმებრძოლები გამოდიოდნენ ყოველგვარი მხატვრული განკაცების წი-ნააღმდეგ. თუმცა მორწმუნეების ის ნაწილი, რომელიც გამო-დიოდა ხატების დასაცავად (მათ ხატთაყვანისმცემლებს უწოდებდნენ), ხატმებრძოლებს განკაცების უგულებელყოფაში ადანაშაულებდნენ. ქრისტეს ხატები ითვლებოდა იმის შეხსენებად, რომ იესო ადამიანის სახით მოვიდა დედამიწაზე. ხატთაყვანისმცემლები ხატმებრძოლებს მონოფიზიტებად თვლი-დნენ. მიუხედავად იმისა, რომ ლეონი იყო ყველაზე ძლიერი ძალა, რომელიც ხატმებრძოლების ზურგს უკან იდგა, ის მაინცდამაინც დიდი ყურადღებით არ ადევნებდა თვალს 726 წელს მიღებული ბრძანების შესრულებას. მისი სიკვდილის შემდეგ (741 წ.) ეკლესიათა უმეტესობამ კვლავ აღადგინა თავისი ფრესკები და მოზაიკები, რომლებიც შესანიშნავად იყო შენახული. თუმცა მის-მა ძემ, კონსტანტინე V-მ (741-775 წწ.) უფრო მკაცრი პოლიტიკის გატარება დაიწყო. 754 წელს მან შეკრიბა სამასი ეპისკოპოსისგან შემდგარი სინოდი, რომელზედაც ხატების თაყვანისცემა `სისაძაგლედ~ გამოცხადდა. სინოდმა დაადგინა, რომ ხატების მეშვეობით სატანა ცდილობს ეკლესიაში კერპთაყვანისმცემლობა დაამკვიდროს. სინოდმა ისიც დაადგინა, რომ ქრისტეს ერთადერთი ჭეშმარიტი სახე ევქარისტიაა (ზიარება). სინოდის შემდეგ დაიწყო ხატთაყვანისმცემელების დევნა. კონსტანტინეპოლის პატრიარქს, ხანგრძლივი წამების შემდეგ, 767 წელს თავი მოჰკვეთეს. ვინაიდან წინააღმდეგობის ძირითად ძალად ბერ-მონაზვნობა იქცა, კონსტანტინემ მრავალი მონასტერი და სავანე დახურა, მოახდინა მათი ქონების კონფისკაცია, მრავალი საკულტო ნაგებობა საერო საჭიროებებისათვის იქნა გამოყენებული, დანარჩენი კი გაიყიდა. წინააღმდეგობის გამწევი ბერები ციხეებში ჩაყარეს, აწამეს; მრავალ მათგანს ენა ამოგლიჯეს, თვალები დასთხარეს და ცხვირი მოაჭრეს. ეფესოში იმპერატორის ნაცვალმა, თავისი ბატონის სრული მხარდაჭერით, შეკრიბა ყველა ბერი და მონაზონი ქალი და დააყენა არჩევანის წინაშე: ან დაქორწინებულიყვნენ ერთმანეთზე, ანდა დახოცილიყვნენ. რეპრესიებმა პიკს 765-771 წლებში მიაღწია. კონსტანტინეს ძე, ლეონ IV (775-780 წწ.) დიდხანს არ მეფობდა. მის შემდეგ ტახტი მიიღო კონსტანტინე VI-მ (780-797 წწ.), რომელიც ათი წლის იყო. მემკვიდრის სიყმაწვილის გამო, მისი რეგენტი გახდა იმპერატრიცა ირინე. ირინე, ისევე როგორც ქალების უმეტესობა, თაყვანს სცემდა ხატებს. მან შეაჩერა ბრძანების შესრულება, ნება დართო ბერებს დაბრუნებულიყვნენ თავის მონასტრებში და მოიწვია მეშვიდე მსოფლიო კრება ნიკეაში 787 წელს. ამ კრებას ესწრებოდა 350 ეპისკოპოსი, მათ შორის რომის პაპის წარმომადგენლებიც. კრებამ აღადგინა ხატების პატივისცემა (და არა თაყვანისცემა), როგორც წმინდა გამოსახულებებისა და ამ პატივისცემით ღვთისმოსაობისა და რწმენის კანონიერი გამოხატვა. სამწუხაროდ, ამით დაპირისპირება არ შეწყვეტილა. მრავალი ხატმებრძოლი აღმოსავლეთში კვლავ თავისი შეხედულებების ერთგული რჩებოდა, [162] ხოლო იმპერატორები 802-დან 842 წლამდე განაგრძობდნენ ხატთაყვანისმცემლების დევნას, რაც იმპერატორ თეოფილეს (829-842 წწ.) დროს აშკარა რეპრესიებში გადაიზარდა. 843 წელს ხელისუფლებაში კვლავ ქალი, თეოდორა მოვიდა, რომელიც მართავდა მცირეწლოვანი მიქაელ იმპერატორის (842-856 წწ.) სახელით. 843 წელს მან კვლავ დაუშვა ხატებისათვის პატივის მიგების უფლება. ამ დროიდან ხატმებრძოლეობა პრაქტიკულად დამთავრდა. |
|
|
|
| KAIROS |
May 17 2008, 02:54 AM
პოსტი
#404
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა კრებამ აღადგინა ხატების პატივისცემა (და არა თაყვანისცემა), როგორც წმინდა გამოსახულებებისა და ამ პატივისცემით ღვთისმოსაობისა და რწმენის კანონიერი გამოხატვა. "წმიდასა ჯვარსა შენსა უფალო თაყვანს.ვცემ და წმიდა აღდგომასა შენსა ვუგალობ და ვადიდებ"  უხ, შენ ჩახვევა არ იცოდე  რით ვერ გაიგე, სხვაა თაყვანისცემა და სხვაა პატივისცემა , და თვით თაყვანისცემაშიც არის ხარისხები, ჩვენ თაყვანს ვცემთ, თავ ყანას ვცემთ, წმიდანს, მაგრამ ეს ისეთივე თავ ყანის ცემა და თაყვანისცემა არ არის რაც ღმერთს მიეგება, იხ . წინა 10-15 გვერდი -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| sergi_glaxa |
May 17 2008, 11:26 AM
პოსტი
#405
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,015 რეგისტრ.: 12-December 07 წევრი № 3,400 |
ციტატა(KAIROS @ May 17 2008, 02:54 AM)  "წმიდასა ჯვარსა შენსა უფალო თაყვანს.ვცემ და წმიდა აღდგომასა შენსა ვუგალობ და ვადიდებ" უხ, შენ ჩახვევა არ იცოდე რით ვერ გაიგე, სხვაა თაყვანისცემა და სხვაა პატივისცემა , და თვით თაყვანისცემაშიც არის ხარისხები, ჩვენ თაყვანს ვცემთ, თავ ყანას ვცემთ, წმიდანს, მაგრამ ეს ისეთივე თავ ყანის ცემა და თაყვანისცემა არ არის რაც ღმერთს მიეგება, იხ . წინა 10-15 გვერდი მიუხედავად ჩემი შენდამი დიდი პატივისცემისა, ვფიქრობ რომ ალოგიკურს ამბობ. თაყვანისცემის ხარისხები პირველად მესმის. ხალხო დააყენეთ პირველ ადგილზე ის სიტყვები რაც თქვა იესომ, სიტყვები, რომელსაც მკითხაობა და ნამეტანი ფილოსოფია არ ჭირდება. სხვას თუ არა სენ მაინც გექნება წაკითხული: 5. აიყვანა იგი ეშმაკმა მაღალ მთაზე და უჩვენა სამყაროს ყველა სამეფო დროის ერთ წამში. 6. და უთხრა მას ეშმაკმა: მოგცემ შენ ყოველივე ამის ხელმწიფებას და დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული, და ვისაც მინდა, მას მივცემ. 7. თუ დაემხობი და თაყვანს მცემ მე, ყოველივე ეს შენი იქნება. 8. მიუგო იესომ და უთხრა მას: გამშორდი, სატანა, რადგანაც დაწერილია: უფალს ღმერთს შენსას თაყვანი ეცი და მხოლოდ მას ემსახურე ლუკას სახარება 4: 5,6,7,8. რაც არ უნდა ითქვას და როგორც არ უნდა განმარტო, ფაქტი ფაქტად რჩება: ხალხი ეთაყვანება ხეს, საღებავს, ძვლებს, სასულიერო პირებს...(ბევრჯერ მინახავს ხელზე მკოცნელნი მღვდლებისა..ეს გულისამრევად მიმაჩნია საერთოდ)... მოკლედ კაიროს ბატონო მოდი შენ ისე დააკოპირე ხოლმე ადგილები წიგნებიდან როგორც აქამდე აკოპირებდი..ხანდახან მეც დავაკოპირებ..ხოლო პირად კამათს ამ საკითხზე შენთან არ ვაპირებ...  პატივისცემით |
|
|
|
| KAIROS |
May 17 2008, 12:18 PM
პოსტი
#406
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ადგილები წიგნებიდან როგორც აქამდე აკოპირებდი..ხანდახან მეც დავაკოპირებ..ხოლო პირად კამათს ამ საკითხზე შენთან არ ვაპირებ...a075.gif კაი ბატონო, დაკოპირება ძალიან არ მიყვარს, თუ აუცილებლობა არ მოითხოვს, მოდი ახლა სხვა კითხვას დავსვამ ხატებს პატივს მაინც თუ ცემ? საკამათოდ არ გიწერ, უბრალოდ... ისე ტერმინ "თაყვანისცემაზე" კარგ დიალოგს შემოგთავაზებდი, ისევ წმიდა წერილიდან ესლი ხოჩეშ აბა იხარე, და ხინკალი გაამზადონ ხაფხულისათვის კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| sergi_glaxa |
May 19 2008, 10:18 AM
პოსტი
#407
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 3,015 რეგისტრ.: 12-December 07 წევრი № 3,400 |
KAIROS
ციტატა აბა იხარე, და ხინკალი გაამზადონ ხაფხულისათვის კაიროსი! შეკვეთა მიცემულია |
|
|
|
| netvorc |
Jun 22 2010, 04:11 PM
პოსტი
#408
|
 ზეზვა ჯგუფი: Members პოსტები: 154 რეგისტრ.: 14-June 10 მდებარ.: თბილისი წევრი № 9,007 |
ციტატა(გლახა @ Feb 26 2007, 08:15 PM) ხატთაყვნისცემის საფუძვლად ეკლესიამ დადო კანონი (ანუ წესი) ხატთაყვანისცემაზე, თუმცა ეს კანონი დღესაც მოკლებულია ფართოდაღიარებულ დოგმატს (ანუ, მოძღვრებას). დაამყარა რა ხატთაყვნისცემა კანონზე, ეკლესიას აღარ აინტერესებს ეს საკითხი არც საეკლესიო განსაზღვრებებში და არც ღვთისმეტყველებაში, ამიტომაც, ჭეშმარიტებასთან დაბრუნება ეკლესიისათვის ძნელი და არასასურველია, ხოლო საკითხის გადასაწყვეტად ღვთის სიტყვისათვის მიმართვა სრულებით მიუღებლად ჩანს. ყოველგვარი ცვლილება ამ საკითხში მძიმეც არის სარისკოც და არამომგებიანიც. ხოლო იმ მცირეთათვის, ვისაც არ შეეშინდა შეეხედა ფაქტებისათვის და პირადად თავისათვის მოაგვარა ეს საკითხი, ხატთაყვანისცემის უსაფუძვლობა არავითარ ეჭვს არ სტოვებს, და მასზე უარის თქმა სრულებით ლოგიკური და გონივრული აქტია. საიდან მოგაქვს ეს ინფორმაცია? ვისი მტკიცებულებებით ლაპარაკობ? ხატწერა კანონიკურია მართლმადიდებლობაში ხატწერის ისტორია მეორე საუკუნიდან იწყება პირველი ღვთისმშობლის ხატი ჭმინდა ლუკამ დაწერა, და ამ ხატწერას აქვს თავისი კანონიკა და ჩარჩოები, ეს ყველაფერი დამტკიცებულია მართლმადიდებლურ მსოფლიო კრებებზე, რაც შეეხება დასავლეთის ეკლესიას (კათოლიკური) მე არ ვაღიარებ მაგ ეკლესიას, არც ახალშექმნილ რელიგიებს რომლებიც ვითომ ახალი აღთქმით ხელმძღვანელობენ, წყეული იყოს ის ვინც ჭეშმარიტ მართლმადიდებლურ ხატებს არ აღიარებს, წყეული იყოს ის ვინც ჭეშმარიტ მართლმადიდებლურ სანთელს არ აღიარებს, ასევე ის ვინც ანტიმისს, (წამებულთა წმინდა ნაწილებს) არ აღიარებს, ეკლესია ანტიმისის გარეშე არ შენდება. ყველა მართლმადიდებელი ვინც კათაკმეველი ხდება, ყველა გადის რიტუალს რომელიც წყევლის და გმობს ყველაფერს რაც არამართლმადიდებლურია, და რაც მართლმადიდებლობას ეწინააღმდეგება! |
|
|
|
| dzvelmartlmadidebeli |
Jul 10 2010, 11:58 PM
პოსტი
#409
|
 Oldbeliever ჯგუფი: Members პოსტები: 591 რეგისტრ.: 5-June 10 წევრი № 8,957 |
ყოჩაღ Netvorc, ეგრე გააგრძელე!
ნამდვილად ეგრეა, წყეულია და ანათემას გადაცემული ის, ვინც წმიდა ხატებს თაყვანს არ სცემს. "ვიცავთ წერილობით ან დაუწერლად ჩვენთვის დადგენილ არა ახალშემოსულ საეკლესიო გადმოცემას. მათთან ერთად არის ხატი, ფერწერული გამოსახულება, რომელიც სახარების ქადაგებებს თხრობებს უთანხმებს და ჩვენ მიერ ღვთის სიტყვის განხორციელებას არა წარმოსახვით, არამედ ჭეშმარიტ რწმუნებას და მსგავს სარგებლობას ემსახურება. ამრიგად, რადან ერთი მეორეზე უთითებს, უეჭველად ერთი მეორეს განმარტავს. ამით, რაც არსებობს, როგორც სამეუფო გზით მავალნი და ჩვენი წმინდა მამების ღვთივმეტყველი მოძღვრების და კათოლიკე ეკლესიის (ვიცით, რომ ეს არის მასში მცხოვრები წმიდა სულისგან) გადმოცემის მიმდევარნი სრული ჭეშმარიტებით და გულმოდგინე განხილვის შედეგად განვსაზღვრავთ: პატიოსანი და ცხოველმყოფელი ჯვრის გამოსახულების მსგავსად წესია ღვთის წმიდა ეკლესიებში, წმიდა ჭურჭლებზე, სამოსელზე, კედლებზე, ფიცრებზე, სახლებში და გზებზე პატიოსანი და წმიდა ხატები იყოს საღებავებით დახატული, ქვაში გამოკვეთილი და სხვა ამისთვის გამოსადეგი ნივთიერებით შექმნილი, როგორც ჩვენი უფლისა, ღვთისა და მხსნელისა იესუ ქრისტესი, ჩვენი უხრწნელი დედოფლის წმიდა ღვთისმშობლისა, ასევე პატიოსანი ანგელოზებისა, ყველა წმინდანებისა და ღირსი მამებისა. რამდენადაც უმეტესწილად დანახვა შეიძლება ხატზე გამოსახვის გზით, იმდენად მათი მაცქერალნი შეუდგებიან ღვაწლს, მოიგონონ და უყვარდეთ ხატზე გამოსახულთა პირველსახენი, პატივი მიაგონ მათ ამბორით და პატივისმცემელი თაყვანისცემით. არა ჭეშმარიტი ჩვენი სარწმუნოების მიხედვით ღვთის თაყვანისცემით, როგორც შეეფერება ერთიან ღვთაებრივ ბუნებას, არამედ იმგვარი პატივისცემით, როგორც ვეთაყვანებით პატიოსანი და ცხოველმყოფელი ჯვრის გამოსახულებას, წმიდა სახარებას და სხვა სიწმიდეებს, საკმეველით და სანთლების ანთებით პატივი მიეგებათ ისევე, როგორც ძველებს ჰქონდათ კეთილმსახური ადათ-წესი. რადგან პატივი, რომელსაც მივაგებთ ხატს, გადადის პირველსახეზე და ხატის თაყვანისმცემელი თაყვანს სცემს მასზე გამოსახულ არსებას. ასე მტკიცდება ჩვენი წმიდა მამების მოძღვრება, ეს არის გადმოცემა ქვეყნის კიდით-კიდემდე კათოლიკე ეკლესიისა, რომელმაც მიიღო სახარება". დოგმატი ნიკიის VII მსოფლიო კრებაზე შეკრებილი 367 წმიდა მამისა ჩემი მხრიდან დავუმატებდი, რომ ხატების უარმყოფელი ადამიანი გონებაჩლუნგიც უნდა იყოს, რაკიღა "ხისა და საღებავის" თაყვანისცემასა და ხატზე გამოსახული პირველხატის თაყვანისცემას შორის განსხვავებას ვერ ხედავს. -------------------- "ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").
"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"(არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი) |
|
|
|
| Levani Revazishvili |
Oct 8 2011, 03:24 PM
პოსტი
#410
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 8 რეგისტრ.: 14-November 09 მდებარ.: საქართველო, თბილისი წევრი № 7,724 |
ციტატა dzvelmartlmadidebeli ცეცხლს მიეცი დგმატიკონი, შეიყვარე ადამიანები, რომელთაც ჰხედავ & შეიყვარებ მამას, რომელიც დაფარულშია! დოგმატიკას ადამიანები ადგენენ, ცოდვილი, ბოროტი ადამიანები! ერთი გკმარა დოგმატად: იესო ქრისტე არის ღმერთი, რომელიც მოვიდა ხორცში, ჯვარს ევნო ჩვენთვის და აღსდგა დღესა მესამესა! ხოლო ერთიც მცნებად: გიყვარდეს ღმერთი & მოყვასი! .. დანარჩენი ნაგავია, რომელთაც სიცივისკენ და საბოლოოდ განადგურებისკენ მივჰყავართ. ქრისტემ გაგვათავისუფლა! გესმით?.... ;( -------------------- ნუ შეიყვარებთ ამ ქვეყანას, ნურც ამქვეყნიურს რასმე; ვისაც ეს ქვეყანა უყვარს, მამის სიყვარული არ არის მასში.
ვინაიდან ამ ქვეყნად ყველაფერი - გულისთქმა ხორცის, გულისთქმა თვალის და სიამაყე არსებობისა, მამისგან კი არა, ამ ქვეყნისაგან არის. ეს ქვეყანაც გარდავა და მისი გულისთქმაც, ღვთის ნებისმყოფელი კი წარუვალია უკუნისამდე. |
|
|
|
| terra |
Oct 8 2011, 04:00 PM
პოსტი
#411
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
Levani Revazishvili
ციტატა დოგმატიკას ადამიანები ადგენენ, ცოდვილი, ბოროტი ადამიანები! ციტატა დანარჩენი ნაგავია, რომელთაც სიცივისკენ და საბოლოოდ განადგურებისკენ მივჰყავართ. ასეთი აზროვნებით შორს ვერ წახვალ. მეტიც - ღვთის რისხვას მოიმკი. დოგმატებს ადამიანები კი არ ადგენენ, მით უმეტეს ცოდვილი და ბოროტი, არამედ უფალი აწესებს მათ. ღვთის მოცემულს თუ ნაგავს უწოდებ, წმინდა რაღაა შენთვის?! თუ თავს ქრისტიანს უწოდებ, ჩემი რჩევა იქნება, თეოლოგიასა და ეკლესიოლოგიაში გაერკვიო, ელემენტარული კატეხიზაციის დონეზე მაინც. და ამ თვითრჯულობას თავი ანებე. -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
| A.V.M |
Oct 8 2011, 04:22 PM
პოსტი
#412
|
 მადლობა ამ ფორუმს! ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 |
პროტესტანტიზმი დავინახე სადღაც მგონი.
მოიცა დავაკვირდე... -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
|
|
|
| afxazi |
Oct 8 2011, 06:09 PM
პოსტი
#413
|
 დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Levani Revazishvili
ციტატა დანარჩენი ნაგავია, ერთდღიანი ბანი (ისედაც არ იკლავ ფორუმზე შემოსვლისგან მე მგონი თავს). შენ და შენ მსგავსთ თუ რწმენა სვისი რელიგიის შეურაცხყოფა გგონიათ, სიცრუის მამა ყოფილა თქვენი ღმერთი და არა ქრისტე. ქრისტეს რწმენას გადაგებთ და საერთოდ არ იცნობთ ქრისტეს. აბა გულზე ხელი დაიდე და თქვი, გწამს ის რაც მას წამდა? გიყვარს ისე როგორც მას უყვარდა? აკეთებ იმას რასაც ის აკეთებდა?... თავმოყვარეობა არ მოგცეს უფლებას ამ კითხვებს უარყოფითი პასუხი გასცე, მაგრამ გულის სიღრმეში ხომ კარგად უწყი, რომ ქრისტე მხოლოდ ენით გწამს, როგორც ძველი აღთქმის რჯულისმდებლებს სწამდათ თეორიულად. სწორედ თეორიაა თქვენი ღმერთი და არა პრაქტიკა, თორემ ასე გამწარებულები არ იქნებოდით. არ მაინტერესებს შენ რა გწამს, პატივი ეცი სხვას. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 9 2011, 04:07 AM
პოსტი
#414
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ეკლესიის ისტორიკოსი, ევსები კეისარიელი წერს იმპერატორის დის, კონსტანცას მიმართ:
"ახლახანს ჩვენთან მოიტანეს ორი სურათი(eikonos), რომლებზეც ამბობენ რომ ზედ უფალი და პავლე მოციქული არიან გამოსახულნი. საიდან ეს ცოდნა? არავინ იცის უფალი როგორ გამოიყურებოდა და საიდან ამგვარი კადნიერება? ჩვენ არ გვაქვს არანაირი სურათები ეკლესიაში. უფლის ღვთაებრივი ბუნების გამოსახვა შეუძლებელია და მცნებას ეწინააღმდეგება. ხოლო მონის ხატის(tês tou doulou morphês) გამოსახვაც არ შეიძლება, რადგან მისი ხორცი შეერწყა მის ღვთაებრიობას(tê doxê tês theotêtos anakekrasthai). ჩვენთვის არ შეიძლება გამოსახვა ქრისტესი სურათზე, ამას წარმართები აკეთებენ როცა თავიანთი ღმერთის სურათებს ხატავენ..." ეს წერილი როცა გამოიყენეს მსოფლიო კრებაზე იკონოკლასტებმა, არიოზელებად შერაცხეს ისინი, რადგან ევსები თავად არიოზელი იყო. ამიტომ ეს წერილი არგუმენტად არ გამოდგა. ასევე საინტერესოა წმინდა ეპიფანე სალამელის წერილი იმპერატორ თეოდოსისადმი, რომელზეც იყო დიდი დავა მსოფლიო კრებაზე, მაგრამ საბოლოოდ ყალბად შერაცხეს: "რომელ ძველ ეკლესიის მამას დაუხატავს ქრისტეს სურათი და შემდეგ სადმე დაუკიდია? თანაც ამბობენ, რომ იესოს გრძელი თმები ჰქონდა. მაგრამ ბიბლიაში ხომ ნათლად ჩანს რომ იესო ნაზარიტი არ ყოფოლა, რადგან ნაზარიტები ღვინოსაც არ ეკარებიან ხოლო ჩვენ უფალი ღვინოს სვამდა. თანაც, თუ მას გრძელი თმა ჰქონდა, რა საჭირო იყო იუდას ამბორი? ებრაელებს მოკლე თმები ჰქონდათ ზოგადად და იუდას უამბოროდაც შეეძლო მიენიშნებინა ქრისტეს ვინაობაზე, როგორც გრძელი თმის მქონეზე. ო ჭეშმარიტების მოყვარულო იმპერატორო, ხომ ხვდები, რომ ეს ყველაფერი სიბილწეა." ცხადია წერილი თავად საინტერესოა, მაგრამ არ დავიჟინებ რომ წმინდა ეპიფანესია. საინტერესოა ასევე წმინდა იოანე ოქროპირის ნაწერი, ებრაელთა წინააღმდეგ: "მიუხედავად იმისა, რომ მათ ტაძრებში არანაირი კერპი არაა, მაინც..." --- ანუ ერთი ფაქტი ისაა, რომ ებრაელებს არ ჰქონდათ არანაირი სურათები, ამიტომ კერპი ვერც ექნებოდათ. როგორც ჩანს წმინდა იოანე უბრალო სურათებსაც (წინასწარმეტყველთა თუნდაც) გულისხმობს, რომელიც შეიძლება ჰქონოდათ ებრაელებს მაგრამ არ ჰქონდათ. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| afxazi |
Oct 9 2011, 12:38 PM
პოსტი
#415
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Otherguy
ლაშა უფრო და უფრო მარწმუნებ იმაში, რომ შენი ყოველი პოსტი ერთადერთ - ინტრიგას ემსახურება და მას საერთო არაფერი აქვს რაიმე სახით სწორი აზრის გამოთქმასთან, ან მზადყოფნას სწორ აზრთან მისასვლელად. მერამდენედ აკეთებ ერთი და იგივეს, სექტანტივით ამოგლეჯილი ციტატები მოგაქვს და ხალს თითქოს აჯერებ, რომ მართალი ხარ. ეს არის უკიდურესად არასწორი ქმედება და კარგად იცი ეს ყოველივე. ბოლოს და ბოლოს ხომ უნდა გასცდე ამ სექტანტურ მოქმედებებს. ნუ იზავ ისე, რომ ცხვრის ტყავს ამოფარებულ მგელად წარმოაჩინო თავი და იძულებული გამხადო ბანი დაგადო. ეს ციტატები, რაც შენ მოიტანე, რაღაც მიგნება და აღმოჩენა არ არის და თუ ასე გგონია, ძალიანაც შემცდარხარ. ეს და სხვა ციტატები, რომლებიც ხატმებრძოლებს VIII საუკუნეში არგუმენტად მოქონდათ, საკმაოდ ზუსტად განიმარტა VII მს. კრებაზე და აღარავის გასჩენია მას შემდეგ იგივე არგუმენტებით ესარგებლა (ცალკეული გამონათებები არის, თუმცა ეს არის უმეცრებისა და აკვიატებული შეხედულებების შედეგი). ამათ გარდა ხატმებრძოლებს წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველის და სხვა მამთა გამონათქვამებიც მოქონდათ, მაგრამ მათი ზმაკვრობა კარგად გამოჩნდა კრებაზე, სადაც გაცხადდა, რომ ყოველი ასეთი ციტატა მთლიანი კონტექსტის ფონზე მხოლოდ და მხოლოდ კერპების წინააღმდეგ იყო ნათქვამი და არა ხატის წინააღმდეგ (ამ ორ ცნებას შორის რომ დიდი განსხვავებაა, ეს ისედაც ნათელია და არაერთი დოგმატიკოსის მეირაც ნათლად გაინმარტა), ანდა ზოგიერთი ციტატა ნაყალბევი წიგნიდან იყო მოტანილი, რასაც ზოგადად ყველა მწვალებლური გამოვლინების მიმდევრები იქმოდნენ. ხან ვის აბრალებდნენ ამა თუ იმ გამონათქვამის ავტორობას, ხან ვის. მაგ. ბოლოტოვი VII კრებაზე საუბრისას ამბობს: "ხატმებრძოლნი ხატთაყვანისცემის საწინააღმდეგოს ხედავდნენ მამათა იმ გამონათქვამებში, სადაც მამები ღრმა რელიგიურობის გამოსავლენად წმინდანთა ქმედით ბაძვას ასახელებენ და გმობენ მხოლოდ გარეგნულად გამოხატულ ღვთისმოსაობას. სწორედ მსგავსადვე, ხატმებრძOლებს თავიანთ სასარგებლოდ მოჰყავდათ სიტყვები, რომლებიც მხოლოდ კერპთაყვანისმცემლობის წინააღმდეგაა ნათქვამი (წმ. ათანასე ალექსანდრიელი). ამისი კეთება მით უფრო იოლი იყო, რომ კრების მეთაურებს (იგულისხმება 754 წლის ხატმებრძოლთა კრება) თავიანთი პატრისტიკული მტკიცებულებები ცალკეულ ბარათებზე ჰქონდათ ამოწერილი, ხოლო თVით იმ წიგნებს, საიდანაც მოტანილი იყო ესა თუ ის ციტატა (ხშირად კონტექსტიდან ტენდენციურად ამოღებული) არ წარმოადგენდნენ" ("ეკლესიის ისტორია მს. კრებათა ეპოქაში", საეკლესიო ბიბლიოთეკა, ტ. XI, გვ. 674). ეს ყოველივე გამოააშკარავდა VII მს. კრებაზე, სადაც 754 წლის კრების მონაწილენიც ადასტურებდნენ იმას, რომ მათ ატყუებდნენ ხატმებრძოლთა მოთავეები. ევსების ციტატაში კარგად ჩანს, რომ ის კერპებზე საუბრობს. მისი ციტატის ბოლო ნაწილი: ციტატა ჩვენთვის არ შეიძლება გამოსახვა ქრისტესი სურათზე, ამას წარმართები აკეთებენ როცა თავიანთი ღმერთის სურათებს ხატავენ..." სწორედ ამის დასტურია. და თუ მაინც იგი ხატებზე საუბრობდა, მისი ციტატის ეს ნაწილი: ციტატა უფლის ღვთაებრივი ბუნების გამოსახვა შეუძლებელია და მცნებას ეწინააღმდეგება. ხოლო მონის ხატის(tês tou doulou morphês) გამოსახვაც არ შეიძლება, რადგან მისი ხორცი შეერწყა მის ღვთაებრიობას(tê doxê tês theotêtos anakekrasthai). ზუსტად იგივეა, რასაც მოგვიანებით ხატმებრძოლნი ამბობდნენ და რაც სრულიად დამაჯაერებლადაც განიმარტა. ევსები არიანელი იყო (არ აქვს მნიშვნელობა ნახევრად და უფრო ნახევრად) და ის სხვანაირად ვერ დაუშვებდა. ხატზე გამოსიახება არც ბუნება (რაც ყოვლად შეუძლებელია) და არც მხოლოდ კაცება (რაც არის კიდეც ზუსტად ნესტორიანელობა), არამედ ჰიპოსტასი იმ სახით, როგორადაც ის მოევლინა კაცობრიობას. ქრისტე - ეს არის ერთი ჰიპოსტასი ორი ბუნებით, ჩვენ სწორედ ამ ჰიპოსტასს ვცემთ თაყვანს და არ ცალკე მის ადმაიანობას და ცალკე ღმრთეებას (ეს ნესტორიანელობაა). როდესაც ადამიანი სურათზე გამოსიახება, ჩვენ არ ვამბობთ, რომ მისი ბუნება გამოისახა სურათზე, ანდა მისი სული, ან მხოლოდ სხეული, არამედ ვამბობთ, რომ სურათზე ჩანს პიროვნება, სულისა და სხეულის ერთიანობა. ხატზე გამოისახება სწორედ ჰიპოსტასი (როგორც ეჩვენა ის ადამაინებს) და არა მისი საღვთო ან ადამიანური ბუნება, ან მხოლოდ კაცება. ცნობილი რუსი ხატმწერი ლ. უსპენსკი ამბობს: "გამოვსახავთ რა მაცხოვარს, ჩვენ არ გამოვსახავთ არც მის ღმრთეებას, არც მის კაცებას, არამედ მის ჰიპოსტასს, რომელშიც, ქალკედონის დოგმატის გამოთქმით, მიუწვდომლად არის შეერთებული ეს ორი ბუნება - "შეურწყმელად და განუყოფელად". VI მს. კრების 82- კანონი წარმოადგენს ხატის მართლმადიდებლური გაგების მართლაც მწვერვალს. აი რა წერია ამ კანონში: "ზოგ პატიოსან ხატზე გამოსახულია წინამორბედის თითით ნაჩვენები კრავი, რომელიც ჩვენი ჭეშმარიტი ღმერთის, ქრისტეს მადლის სახედ არის შემოღებული და ჩვენთვის წინასწარ მოსწავებულია სჯულის მიერ. მომავალში ყველა ძველ წესს და აჩრდილს, როგორც ჭეშმაირტების სახეს და წინასწარმეტყველებას, ეკლესიისათვის ნაწინასწარმეტყველებს მივიღებთ და უფრო პატივს ვცემთ მადლს და ჭეშმარიტებას, ვთვლით რა მათ სჯულის სისრულედ და ამისთვის ყოვლად სრულ ფერში გამოსახულად წარმოვადგენთ ყველას თვალთა წინაშე სოფლის ცოდვების ამღების, ჩვენი ქრისტე ღმერთის კაცობრივ მსგავსებას, ძველი კრავის ნაცვლად გამოსახულს ხატებში. ვადგენთ ამიერიდან ამას და ამით ღმრთის სიტყვის გარდამატებულ თავმდაბლობას აღვიქვამთ, ვახსენებთ მის ხორციელ მოღვაწეობას, მის ვნებას და მის მხსნელ სიკვდილს და ყოველივე ამის მიერ სოფლის გამოხსნას კეთილად შევიმეცნებთ". (ე. კოჭლამაზაშვილის გამომც. "დიდი სჯულის კანონი", გვ. 567). წმ. პაპი, გრიგოლ I დიალოგოსი: "ის, რაც არის წერილი (ე.ი. ბიბლია) წიგნიერისთვის, ეგევეა ხატი უწიგნურისთვის. მისი (ხატის) მეშვეობით თVით გაუნათლებელი ხალხისთვისაც ნათელია, რას უნდა შეუდგნენ ისინი; ის არის საკითხავი უწიგნურთათვის. ამდენად, ხატი ენაცვლება კითხვას" (ეპისტოლე XIII; PL. 77, col. 1129-1130). იგივეს ამბობს იოანე დამსკელიც: "გამოსახულება არის გასახსენებელი; და რასაც წარმოადგენს წიგნი წერა-კითხვის მცოდნეთათვის, ეგევეა უწიგნურთათვის გამოსახულება; და რაც არის სიტყვა სმენისთვის, ეგევეა გამსოახულება მხედველობისთვის" ("პირველი სიტყვისგება"; PG. 94, col. 1248 C). თეოდორე სტუდიელი: "როგორც ყოველ ადამიანს, თუნდაც ყველაზე სრულყოფილს, ესაჭიროება სახარების წიგნი, ასევე მდგომარეობს საქმე ხატთან მიმართებით, რომელიც (ხატი) მას (სახარებას) ეთანადება" ("ნიკიტა მონაზონისადმი": PG. 99, col. 1537D). ეს რაც შეეხება ზმეობრივ მხარეს. უფრო სიღრმეების შესახებ საუბრობს იგივე იოანდე დამაკელი და კარგი თუ ბოლომდე წაიკითხავთ: http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/89.htm არსებობს აგრეთვე მშვენიერი ქადაგება წმ. გერმანე კონსტანტინოპოლელისა (რაც გამცოემულიცაა) და მასაც თუ წაიკითხავთ კარგი იქნება. დაუსრულებლად შემიძლია ციტატების მოტანა, მაგრამ აზრი არა აქვს. თუ იმისი არ გჯერათ, რაც დავწერე, რა აზრი აქვს უფრო ვრცელ ციტატებს. ერთ რამეს დავამატებ კიდევ: ჯერ კიდევ წმ. ათენაგორა ათენელი განმარტავდა კერპის რაობას ქანდაკებასთან მიმართებაში. მისი თქმით და ეს ასეც იყო, კერპი წარმართებისთვის წარმოადგენდა არა ამის საშუალებით ვიღაცის განსადიდებელ საშუალებას, არამედ უშუალოდ ის კერპი, ის გამსოახულება იყო მათთვის ღმერთი, რომლის მეშვეობითაც ბოროტი ცდილობდა ამთ მოხიბვლას. წმ. იუსტინე მარტვილი იხსენებდა, რომ მას უნახავს ამგვარი კერპი, რომელიც სისხლს სვამდა (ცხადია ბოროტის შეწევნით და არა უშუალოდ). ასე რომ კერპი, ეს არის რაღაც ქანდაკება, რომელიც შუალოდაა თაყვანსაცემი და არა ისე, რომ მისი საშუალებით თითქოს სხვა ვინმეს განადიდებდნენ წარმართები. რაც შეეხება ქანდაკებას, ის შეიძლება ვირაცის ან რაღაცის მოსაგონრად გაკეთდეს, მაგრამ თუკი ადამიანი თაყვანისცემას დაუწყებს ამ ქანდაკებას, მაშინ ისიც კერპად გადაიქცევა მისთვის. რაც შეეხება ხატს, არავინ არ მიიჩნევს მას უშუალო თაყვანისცემის ობიექტად, არამედ მისი საშუალებით თაყვანს ვცემთ განკაცებულ ძე ღმერთს, რომელიც ეჩვენა კაცობრიობას და წმინდანებს, როგორც დამოწაფებულთ უფალთან და რომლებმაც განღმრთობის მწევერვალს მიაღწიეს. ხატი კერპი მაშინ გახდება (და იყო ამის გამოვლინებებიც), როცა უშუალოდ ეს ნივთი გახდება თაყვანისცემის ობიექტი, ყოველგვარი შინაარსის გარეშე. იყო მაგალითად ფაქტები ადრეულ საუკუნეებში, როდესაც ხატიდან საღებავს ფხეკდნენ და ზიარებასთან ერთად იღებდნენ. ეს უკვე კერპთაყვანისმცემლობაა. ამიტომ ყველას ვთხოვ, რომ როდესაც მართლმადიდებლური სარწმუნოების საწინააღმდეგოს დაწერთ, სულ მინიმუმ ელემენტარული მაინც იცოდეთ იმ საკითხის შესახებ,რასაც ეხებით. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 10 2011, 01:28 AM
პოსტი
#416
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
afxazi
მოიცა, რადგან მე დავწერე ეგ ორი წერილი, ამიტომ მაკრიტიკებ? მართლმადიდებლობის საწინააღმდეგო არ დამიწერია არსად... გასაგებია, რომ ვიღაც(ევსები) ცდებოდა, ან რომ წმ. ეპიფანეს წერილი ყალბია - და ეს იქნა დამტკიცებული კრებაზე, მაგრამ თუ კვლავ შეეცდები წერილიდან საპირისპირო აზრის გამოტანას, ყველანაირ წარმოდგენას დავკარგავ შენზე... თუ წერია: "არ შეიძლება უფლის სურათი გვქონდეს" - და აქედან იტყვი, რომ "შეიძლება" - აღარ დავიჯერებ შენ სიტყვებს მაგის მერე... პ.ს. წავიკითხე რაც გიწერია, გასაგებია ყველაფერი, მაგრამ გრძელი თმებით და თეთრკანიანი იესოს გამოსახვას კი ნამდვილად ვეწინააღმდეგები. ამის უამრავი არგუმენტი მაქვს თუ რატომაც და ზემოთაც წერია... რადგან: 1) იესო იყო რიგითი ებრაელი გარეგნულად, რომელიც არ გამოირჩეოდა სხვა ებრაელებისგან - ჰქონდა რასის დამახასიათებელი მუქი ფერის კანი. ეგერ ბერძნებმა პავლე კანის ფერით იცვნეს რომ ებრაელი იყო. ებრაელებს ეთიოპიური წარმოშობის ერად აღიარებდნენ. 2) იესოს არ ჰქონია გრძელი თმა. ეს რომ ბარბაროსი გოთებისგან გადაიღეს ქრისტიანებმა, კარგი ვერაფერი გაუკეთებიათ. ებრაელები იჭრიდნენ თმას მოკლედ, გარდა ნაზარიტთა "სექტისა". იესო ნაზარიტი არ ყოფილა, რადგან იგი ღვინოსაც სვამდა და მკვდრებსაც ეხებოდა. რომ ყოფილიყო, მაშინ იუდას ამბორი რა საჭირო იქნებოდა? ეტყოდა: "გრძელთმიანი და თეთრ-კანიანი ვინც შეგხვდებათ იესო ეგაა."-ო. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| ილია94 |
Jul 11 2012, 08:00 PM
პოსტი
#417
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 129 რეგისტრ.: 9-July 12 წევრი № 12,491 |
დედა ტერეზაზე ვინ რა აზრის ხართ?მე პირადად წმიდანად ვთვლი
-------------------- იხარეთ ორსავე სოფელსა შინა ამინუფალი გვფარვდეს ყველას.ამინ
ერთად დადგომა რომ შევძლოთ, ყველა იმედი არ არის წასული! მთელი ცხოვრებაა ვოცნებობ ეს ოცნებაა ქ ა რ თ უ ლ ი !!! |
|
|
|
| A.V.M |
Jul 11 2012, 08:00 PM
პოსტი
#418
|
|
მადლობა ამ ფორუმს! ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 |
ციტატა მე პირადად წმიდანად ვთვლი -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
|
|
|
| ილია94 |
Jul 11 2012, 08:02 PM
პოსტი
#419
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 129 რეგისტრ.: 9-July 12 წევრი № 12,491 |
არა მაგრამ ძაან ღვთისმოსავი ადამიანი იყო.
რატომ მეკითხები შენი ეკლესიაო?რა შენი არააა ჩვენი ეკლესია? -------------------- იხარეთ ორსავე სოფელსა შინა ამინუფალი გვფარვდეს ყველას.ამინ
ერთად დადგომა რომ შევძლოთ, ყველა იმედი არ არის წასული! მთელი ცხოვრებაა ვოცნებობ ეს ოცნებაა ქ ა რ თ უ ლ ი !!! |
|
|
|
| A.V.M |
Jul 11 2012, 08:06 PM
პოსტი
#420
|
|
მადლობა ამ ფორუმს! ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 |
ციტატა არა მაგრამ ძაან ღვთისმოსავი ადამიანი იყო. შეცდომას ამბობ მაგით.გეთანხმები რომ ბევრი კარგი საქმე გააკეთა,მაგრამ რაღაც გავიწყდება. შეუძლებელია ადამიანი შეირაცხოს წმიდანთა დასში ისე,რომ ამახინჯებდეს წმ.სამების დოგმატს.ყველა კათოკური ეკლესიის წევრი ამახინჯებს მას,მით უმეტეს სასულიერო პირი. ციტატა რატომ მეკითხები შენი ეკლესიაო?რა შენი არააა ჩემი ეკლესია? ეკლესია ჩემიცაა და შენიც,მაგრამ ის ეკლესია რომელშიც მე ვარ(მართლმადიდებლურს ვგულისხმობ) არ აღიარებს წმიდანად დედა ტერეზას(და ვერც ვერასდროს აღიარებს) ასე რომ მე არ მაქვს უფლება იგი ასე მოვიხსენიო -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 2nd July 2025 - 12:51 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2025
Licensed to: church.ge