ეპისკოპოს სპირიდონ აბულაძის, ქადაგება! პარამეტრები

[George Leluashvili]

afxazi

ძე არის სული რას ნიშნავს?

იქნებ იმას გულისხმობს, რომ ღმერთი სულია, როგორც ამას უფალი ამბობს? (იოანე 4,24)

[A.V.M]

იქნებ იმას გულისხმობს, რომ ღმერთი სულია, როგორც ამას ამბობს უფალი ამბობს?

ვითომ?

[afxazi]

George Leluashvili

იქნებ იმას გულისხმობს, რომ ღმერთი სულია, როგორც ამას უფალი ამბობს? (იოანე 4,24)

მაგრამ როცა ვამბობთ ძეს, როგორც დავწერე, უეჭველად სამების მეორე ჰიპოსტასს ვგულისხმობთ, რადგან ტერმინი ძე მხოლოდ მას მიემართება.

[George Leluashvili]

afxazi

მაგრამ როცა ვამბობთ ძეს, როგორც დავწერე, უეჭველად სამების მეორე ჰიპოსტასს ვგულისხმობთ, რადგან ტერმინი ძე მხოლოდ მას მიემართება.

გასაგებია, მაგრამ ძეც ხომ ისეთივე სულია, როგორიც მამა?

[afxazi]

George Leluashvili

გასაგებია, მაგრამ ძეც ხომ ისეთივე სულია, როგორიც მამა?

კითხვას შეგიბრუნებ, რას ნიშნავს ღმერთი არის სული?

[George Leluashvili]

afxazi

რას ნიშნავს ღმერთი არის სული?

იმას, რომ მისთვის უცხოა ყოველგვარი სხეული, მატერიალურობა.
ღმერთი არის უზენაესი სული.

[ხახაბოელი]

კარგი იქნებოდა თავად მეუფესთვის ეკითხა ვინმეს, თუ რა იგულისხმა, ისე ხორცი ისესხაო, ეგ უფრო ვერ ავხსენი გონებაში, ვიდრე სულიაო, ან ღვთისმშობელს ვეზიარებითო.იმაში კი დარწმუნებული ვარ, რომ მისი სიტყვები რა აზრსაც გამოხატავს პირდაპირ გასაგებად, მეუფეს არ უგულისხმია, აშკარაა, რომ სხვა რამეს გულისხმობდა.

[A.V.M]

მოკლედ და კონკრეტულად ახლა მე ეპისკოპოსები შესახებ საეკლესიო კანონებს დავწერ.ჯერ-ჯერობით არ გამოვიყენებ დიდ სჯულისკანონს და ციტატებს მოვიხმობ მხოლოდ საქართველოს ავტოკეფალური მართლმადიდებელი ეკლესიის მართვა-გამგეობის დებულებიდან რომელიც მიღებულია საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის გაფართოებული ადგილობრივი კრების მიერ.
(1995 წლის 18-19 სექტემბერს.
მცხეთა, სვეტიცხოველი)

თავი II საქართველოს ადგილობრივი მართლმადიდებელი ეკლესიის საეკლესიო კრება - საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდი
9. ირჩევს საქართველოს ეკლესიის მღვდელმთავრებს და ახდენს მათ ხელდასხმას.

11 . საჭიროების შემთხვევაში იღებს გადაწყვეტილებებს მმართველი მღვდელმთავრების პენსიაში გასვლის შესახებ.


აგრეთვე ვნახოთ თუ რამდენად საჭიროა ეპისკოპოსის ამა თუ იმ დარღვევაზე ვინმეს რეაგირება და მოახდენს თუ არა ეს ზეგავლენას კრების მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებაზე:


,,შენიშვნა: ყოველგვარი საჩივრის გარეშე საქართველოს ეკლეაიის საეკლესიო კრება უფლებამოსილია პასუხი აგებინოს იმ მღვდელმთავარს, რომელიც ცხადად არღვევს საეკლესიო კანონებსა და წესდებებს.''

აგრეთვე კარგი იქნება ვნახოთ თუ ვინ და რა არის პირველი და უკანასკნელი ინსტანცია საქართველოში,როდესაც ეპისკოპოსი არღვევს რამე კანონს:

,,§9. საქართველოს ეკლესიის წმ. სინოდი არის უკანასკნელი ინსტანცია იმ სასულიერო და საერო პირებისათვის, რომლებსაც ეპარქიის მმართველმა მღვდელშთავარმა მიუსაჯა მღვდელმსახურების აკრძალვა, სამღვდელო ხარისხიდან განკვეთა, სიკვდილამდე უზიარებლობა ან ეკლესიიდან განკვეთა (ანათემა); აგრეთვე იმ სასულიერო და საერო პირებისათვის, რომლებსაც აქვთ საკმარისი საფუძველი თავიანთი ეპარქიის მმართველი მღვდელმთავრის განაჩენის გასაჩივრებისათვის.''

ახლა ვნახოთ თუ არის კანონიერი ვინმე,როდესაც არ ემორჩილება წმ.სინოდის გადაწყვეტილებას:

,,§15. საქართველოს ეკლესიის წმ. სინოდის დადგენილებები სავალდებულოა საქართველოს ეკლესიის ყოველი წევრისათვის.''

[nk44]

ყველაზე სამწუხარო არის ის რომ ეკლესიის წევრები უწოდებენ მეუფეს მწვალებელს

მაგ დავით ხოსიტაშვილმა ესეთი ტერმინიც კი დაწერა ერთ-ერთ ფორუმზე "სპირიდონიზმი" და მეუფეზე ამბობს რომ მწვალებლობას ქადაგებს

ესაა გულდასაწყვეტი და არა ლათინების ბაპტსტების და სხვა სექტების მიერ ამ თემის გაბუქება ხელოვნურად

[benediqt]

რა ხდება სპირიდონის ქადაგებასთან დაკავშირებით? ახალი არის რამე?

[A.V.M]

რა ხდება სპირიდონის ქადაგებასთან დაკავშირებით? ახალი არის რამე?

ველოდებით მეუფე რას იტყვის თავის სიტყვის შესახებ.
შეცდომა რომაა არ უნდა საუბარი.

[benediqt]

მეუფე რას იტყვის არ ვიცი, მაგრამ მამხილებელი სტატია მიუძღვნეს მეუფის უკიდურეს ცდომილებებს:

ქრიტიანული მოძღვრება მაცხოვრის განკაცების შესახებ

ამ დღეებში ინტერნეტში გავრცელდა ქადაგება, სადაც ერთერთი მაღალიერარქი ქადაგებისას, სამწუხაროდ ამახინჯებს ქრისტოლოგიურ დოგმატს: …ჩვენ ვეზიარებით ქრისტეს სისხლს და ხორცს და თქვენ ალბათ მოგეხსენებათ, რომ ძე ღვთისა სულია და მან ხორცი შეისხა დედა ღვთისმშობელში და ხორცი ისესხა, როგორც ამბობენ წმინდა მამები, და სისხლი ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი მარიამისგან, და როცა სისხლსა და ხორცს მაცხოვრისას ვეზიარებით, ეს არის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის სისხლი და ხორცი და მას ეზიარება მთელი მსოფლიო მართლმადიდებელი. აი, ჩვენ ვისი ქვეყანა ვართ, აი, ვინ არის ჩვენი პატრონი…

ეს უკიდურესი ნესტორიანიზმია. ჩვენი ღრმა რწმენით მქადაგებელმა შეცდომა დაუშვა და არაგანზარხულად იქადაგა მწვალებლობა, მაგრამ იმისათვის რომ მრევლი არ შევიდეს ცდუნებაში, მოკლედ განმარტავთ, რომ ეს ქრისტოლოგიური სწავლება მდგომარეობს შემდეგში: ქრისტემ შეურევნელად, შეურწყმელად, განუყოფელად და განუშორებლად მიიღო ადამიანური ბუნება. აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით მოგვყავს რამოდენიმე ციტატა წმიდა მამათა ნაშრომებიდან.

წმ. იოანე დამასკელი;

(მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა; თავი 46)

” წმინდა ქალწულის მუცელში, ქალწულის წმინდა სისხლთაგან თავის ჰიპოსტასში გარეშემოუწერლად შეაგვამოვნა ხორცი, სულიერქმნილი მოაზროვნეობითი და გონისმივრი სულით. თვით სიტყვა გახდა ხორცის ჰიპოსტასი, ითვისა რა მან ადამიანური ცომის სათავე. ამრიგად, როგორც კი – ხორცი, მაშინვე – ღვთის სიტყვის ხორცი”

საკითხში უკეთ გარკვევისათვის მოგვყავს საკმაოდ ვრცელი ამონარიდები წმ. კირილე ალექსანდრიელის ნაშრომებიდან:

“… 2. თუ ვინმე არ აღიარებს, რომ მამაღმერთის სიტყვა ჰიპოსტასურად შეუერთდა ხორცს, რომ ერთია ქრისტე თავისი ხორცითურთ და რომ თვითვეა, ცხადია, ღმერთიც და ამასთან ადამიანიც, ანათემა!

5. თუ ვინმე იკადრებს თქმას, რომ ღმერთშემოსილი ადამიანია ქრისტე და არა, უმალ, ჭეშმარიტად ღმერთი და ერთი და ბუნებითი ძე, როგორც ხორცქმნილი სიტყვა, და ჩვენს მსგავსად სისხლთან და ხორცთან ზიარებული, ანათემა!

10. საღვთო წერილი ამბობს, რომ ჩვენი აღსარების მღვდელმთავარი და მოციქული გახდა ქრისტე, ხოლო ჩვენს გამო თავისი თავი შესწირა მან ღმერთსა და მამას „კეთილსურნელების საყნოსელად“ (ეფეს. 5.2). ამიტომ, თუ ვინმე იტყვის, რომ ჩვენი მღვდელთმთავარი და მოციქული გახდა არა თვით სიტყვა მამაღმერთისა, რაჟამს იქმნა იგი ხორცი და ჩვენებრ ადამიანი, არამედ – სხვა ვინმე, განსხვავებული მისგან, კერძოდ, ადამიანი, რომელიც ქალისგან იშვა. ანდა თუ ვინმე იტევის, რომ თავისი თავისთვისაც შესწირა მან მსხვერპლი და არა, უმალ, მხოლოდ ჩვენთვის, რადგან არ საჭიროებდა მსხვერპლს ის, ვინც არ იცოდა ცოდვა, ანათემა!

11. თუ ვინმე არ აღიარებს, რომ უფლის სხეული ცხოველმყოფელია და რომ საკუთარია იგი თვით მამაღმერთის სიტყვისა, არამედ – რომ სხვა ვინმესია იგი, სიტყვისგან განსხვავებულისა, რომელიც დაკავშირებულია სიტყვასთან ღირსებით ანუ თითქოსდა მხოლოდ იმით, რომ სიტყვას მასში აქვს მკვიდრობა, და თუ ვინმე არ აღიარებს, რომ იგი, როგორც ვთქვით, ცხოველმყოფელია უმალ იმით, რომ გახდა საკუთარი სხეული სიტყვისა, რომელსაც ძალუძს ცხოველყოს ყოველივე, ანათემა!”

(“თორმეტი ანათემა”)

“ანათემა

თუ ვინმე არ აღიარებს, რომ ჭეშმარიტად ღმერთია ემმანუელი და, ამის გამო, ღვთისმშობელია წმინდა ქალწული, რადგან ხორციელად შვა მან ხორცქმნილი სიტყვა მამაღმერთისა, ანათემა!



ქადაგებისას ასევე გაიჟღერა კიდევ ერთმა მძიმე შეცდომამ, რომ ზიარებისას ადამიანი ეზიარება “ღვთისმშობლის სისხლსა და ხორცს” რაც ასევე უმძიმესი შეცდომაა, რადგან მაზიარებელი ზიარების საიდუმლოში ეზიარება უფლის, იესო ქრისტეს სისხლსა და ხორცს, როგორც საღვთო ზიარების შესახებ, “დოგმატური ღვთისმეტყველების” სახელძღვანელოში წერია: ” ევქარისტია (ბერძნ. εύχαριστία – ზედმიწევნით „სამადლობელი“) არის საიდუმლო, რომლის დროსაც შეწირული პური და ღვინო სულიწმიდის მოქმედებით გარდაიქცევა უფალ იესო ქრისტეს ჭეშმარიტ ხორცად და ჭეშმარიტ სისხლად. შემდგომ მას ეზიარებიან მორწმუნენი ქრისტესთან მჭიდრო ერთობისა და საუკუნო ცხოვრებისათვის. (პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკის “დოგმატური ღვთისმეტყველება”) ხოლო წმ. სვიმეონ თესალონიკელი ბრძანებს: “ზიარება გვაერთებს თვით უფალთან და ვეზიარებით ჭეშმარიტად მის ხორცსა და სისხლს. რადგან ჭამის შედეგად მოვკვდით და დავშორდით სამოთხესა და ღმერთს, ზიარების მიერ კვლავ ახლად ვიძენთ მარადიულ ცხოვრებას და ხრწნილების უკუმგდებელნი ვუერთდებით მას, უკვდავს, მოკვდავქმნილს ხორცით ჩვენს გამო” (წმ. სვიმეონ თესალონიკელი “წმინდა საიდუმლოთა შესახებ”), დამატებით მოვიყვანთ სხვა ამონარიდებსაც ამ თემასათან დაკავშირებით:

ამონაკრები ზიარების ლოცვებიდან:

“ღირს-მყვენ ჩუენ უფალო ხორცსა შენსა ზიარებად დაუსჯელად, და სისხლსა შენსა პატიოსანსა-განწმედად სულთა და ხორცთა. და რათა მექმნეს განმანათლებელ გონებისა და ვადიდებდე, ქრისტე, სახიერებათა შენთა.”

“ვითარცა სთქუ პირველად, ქრისტე, იქმენ აწ ჩემთანა, მდაბლისა ამისა მონისა შენისა, და ჩემთანა დაადგერ, ვითარცა აღმითქუ, რამეთუ, აჰა ესერა ვსჭამ ხორცსა შენსა საღმრთოსა, და ვსვამ სისხლსა შენსა”


დასკვნის სახით უნდა ვთქვათ, რომ ცენტრის ეს მცირე ამონარიდი ქრისტიანული მოძღვრების უმნიშვნელოვანესი დოგმატების შესახებ, მიმართული არაა კერძოდ რომელიმე პიროვნების წინააღმდეგ, არამედ ემსახურება საზოგადოებისათვის ქრისტიანული მოძღვრების მიტანას და მათი შეცდომაში შეყვანისაგან დაცვას.

© წმ. პავლე მოციქულის მართლმადიდებლური ღვთისმეტყვეების ცენტრი – 2012 წელი


სტატია სრულად: http://www.orthodoxtheology.ge/qristologiamodzgvreba/

[nk44]

benediqt

მეუფე რას იტყვის არ ვიცი, მაგრამ მამხილებელი სტატია მიუძღვნეს მეუფის უკიდურეს ცდომილებებს:

კი მართლაც ძალიან გააქტიურდა ამხანაგი ხოსიტაშვილი

სამწუხარო ის არის რომ იარლიყების მიკერებით ისეა დაკავებული რომ არც კი კითხულობს რას ფიქრობს მეუფე ამის შესახებ.

მე რამდენადაც ვიცი წმინდა წერილი მხილების სხვაგვარ ფორმას იცნობს რომლის ერთ-ერთი საფეხური პირადი გასაუბრებაა.

მაგრამ ამხანაგმა ხოსიტაშვილმა გადაწყვიტა ყოველგვარი წესების დაცვის გარეშე ჩაბმულიყო ამ კამპანიაში და პირველივე გამოხმაურებისას მეუფე და მწვალებლობა ერთმანეთან დაეკავშირებინა.

სამწუხაროა რომ ამას სხვა ანტი-მართლმადიებლურ კონფესიებტან ერთად აკეთებს და არაფერი საერთო აქვს მამა-შვილურ და ძმურ მხილებასთან. (თუკი საერთოდ რაიმე არის სამხილებელი)

ღმერთმა შეუნდოს

[დოკერი]

სასულიერო პირის (მითუმეტეს მღვდელმთავრის) შესახებ ასეთი რამეების დაწერა დიდი ცოდვაა. თანაც მსჯელობა მიდის ისეთ საკითხზე რასაც სასულიერო განათლება სჭირდება.

[agmsarebeli]

ბატონი დავითი ჩასაფრებულს გავს

ისიც ჩანს, რომ ამ ცენტრს, მსაგავსი საკითხების განმარტება აუღია თავის თავზე.