IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

9 გვერდი V « < 5 6 7 8 9 >  
Reply to this topicStart new topic
> პასუხების დაზუსტება, დასმულ კითხვებზე
terra
პოსტი Apr 20 2010, 12:07 AM
პოსტი #121


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,231
რეგისტრ.: 2-April 08
წევრი № 4,398



თომა

სჯობს მართლაც პირადად მისწერო smile.gif
ძალიან მძიმე შემთხვევაა და დამაბრკოლებელი შეიძლება იყოს ბევრისთვის.
ამიტომ, აუცილებელი არაა ასე საჯაროდ ამის განცხადება.
მე, პირადად, შევდივარ შენს მდგომარეობაში და თანაგიგრძნობ. საშინლად ცუდ სიტუაციაში ხარ ჩავარდნილი.
ღმერთი შეგეწიოს სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში.
ყველას შეიძლება დაემართოს ეს და უარესიც.


საწყენი არაა მგონი smile.gif


--------------------
უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
lovely
პოსტი May 22 2010, 09:57 PM
პოსტი #122


Newbie
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 6
რეგისტრ.: 21-May 10
წევრი № 8,871



სხვა თემაში დავპოსტე, მაგრამ პასუხი ვერ მივიღე... ან ყოველშემთხვევაში ჩემთვის გაუგებარია ასეთი პასუხი...
დავაკოპირებ თვენი ნებართვით...


lovely
ციტატა
მაინტერესებს... რატომ იკეტება ეკლესია საღამოს? ის ხომ ღვთის სახლია და ადამიანს ყოველთვის უნდა შეეძლოს მისვლა.

მე ვიცნობ ადამიანებს, რომელთაც ძალიან გაუჭირდათ ამ ნაბიჯის გადადგმა - რომ ეკლესიაში წასვლის გადაწყვეტილება მიეღოთ..
და დაკეტილი დახვდათ კარიბჭე ( ეს ხდება - ერთ-ერთ დიდ ქალაქში)
და

ადამიანი რომელიც დაკავებულია სამსახურში დილიდან საღამომდე ყოველდღიურად -
ეკლესიაში ვერ უნდა შედიოდეს?



მხევალი ნინო

ციტატა
24 საათიანი მომსახურება გინდა?

ჩემთვის პირადად ძალიან უსუსურია რასაც ამბობ. ანუ შენ ამბობ, რომ უცებ ადამიანს შეიძლება მოუვიდეს გაბრწინება და მოუნდეს ეკლესიაში წავსლა. ამის გამო, ყველა ეკლესია უნდა იყო ღია. ჩვენტან ციი, რომ ღია კი არა, დახურული ეკლესია გაძარცვეს, ამაიტომ, ცხადია ღიას სჭირდება დარაჯი, რომელიც არ დაიძინებს მთელი ღამე, რომ უეცარ გაბრწყინების მომლოდინე ადამიანს ჩაკეტილი კარი არ დაახვედროს.ანუ ამას ერთი დარაჯი არ ეყოფა. ადამიანს ყოველ რამე უძილობა არ შეუძლია. ანუ სხვადასხვა უნდა იყოს დარაჯი. ზოგი ეკლესია ძალიან დიდი და ეგებ ერთიც არ ეყოს. ... ბოჟე მოი... ეს ტექნიკური მხარეა ბოჟე მოი, რაც შეეხება სულიერს, ვერაფრით ვხდები, ღამე ეკლესია რატომ უნდა იყოს ღია.

იცი რა, მთელი თბილისის მასშტაბით ერთი ეკლესია მაინც რომ დავტოვოთ მთელი ღამე ღია, უეცრად ეკლესიაში წამსვლელი მაინც იტყვის საყვედრუს, მე გლდანში ვცხოვრობ და რაღა სიონია ღია, აბა ღამის 3 საათზე იქ როგორ მივიდეო. ხოომ ასეა? დაელოდე დილას და წადი მშვიდად. თუ ლოცვა გინდა, არც სახლშია ლოცვა აკრძAლული. თუ მოძღVართან საუბარი, დილამდე მოიცადე.

თუ მაინც და მაინც ღამე მოუნდა ეკლესიაში წასვლა და ეკლესიაში სიარული ღამე გადაწყვიტა და იმაზე გაბრაზდა რატომ არ დამხვდა ეკლესია ღიაო, დამიჯერე ასეთ ადამიანს ღია რომც დახვედროდა ეკლესია, მაინც არ გახდებოდა ეკლესიური, რადგან ეკლესიაში სიარულის ეს გადაწყვეტილებაა ცხოვრების წესზე, რაც რწმენას ეფუძნება. თუ ერთ წამს რაღაც გაგინათდა გონებაში, გაგაიხრდა და უცებ სანთლს ანთება მოგინდა, ცხადია ეს უცებვე ჩაქრება, გინდა ღია იყო და გინდა დახურული ეკლესია. თუ რწმენაა და სირული გინდა, მაშინ მოიცდი დილამდე. ბოლოს და ბოლოს შენ თუ გეძინება რამე და დასვენება გინდა, ასევეა სხვაც.



Lovely

ციტატა
მხევალი ნინო

რა დაინახ ეასეთი უსუსური

ჯერ ერთი რა გამოთქმაა 24 საათიანი მომსახურება?! ეკლესია კერძო დაწესებულებაა? თუ შპს?

ან რატომ დასცინიხარ ადამიანს რომელსაც შეიძლება სწორედ ეგ "უეცარი გაბრწყინება" ეწვიოს? ადამიანს რომელიც არასოდეს ყოფილა ტაძარში და რომელსაც უმძიმს და სურვილი აქვს - ეკლესიაში მივიდეს და რაც შეიძლება ახლოს იგრძნოს უფალთან თავი - ეს საათებზე უნდა იყოს დამოკიდებული?

(ამ შემთხვევაში საგამოს 6 საათი იყო ნაგულისხმევი, რეგიონში , ერთ ერთ ქალაქში)

და არც საკუთარ სურვილებზე და ჩემს თავზე არ მომიყვანია მაგალითი...
ამავე დროს, არც ერთ დღეში - ადამიანის რწმენაზე მოქცევაში - მეპარება ეჭვი,
და არც იმას ვუარყოფ რომ ეკლესიები იძარცვება..



ნუთუ ასეთი მიუღებელია ეს ყველაფერი რაც ზემოთ დავწერე?
მართლა მაინტერესებს...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
.zakaria.
პოსტი May 22 2010, 10:04 PM
პოსტი #123


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 3,146
რეგისტრ.: 14-February 10
მდებარ.: TIFLIS
წევრი № 8,180



ციტატა(lovely @ May 22 2010, 09:57 PM) *


Lovely
ნუთუ ასეთი მიუღებელია ეს ყველაფერი რაც ზემოთ დავწერე?
მართლა მაინტერესებს...

არარი მიუღებელი ჩემთვის პირადად მეც ბევრჯერ მდომებია საღამოს ან თუგინდ გვიანაც ტაძარში მისვლა


--------------------
ოქროს თევზმა თავი მოიმკვდარუნა,როცა ჩემი სურვილები გავუმხილე.

http://www.youtube.com/watch?v=UEFWEadY9-w
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი May 22 2010, 11:08 PM
პოსტი #124


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



lovely

თუ გული გულობს, ასეთი რამეები პრობლემას ვერ შეგვიქმნის. ისეთი ადამიანი, რომელსაც ეკლესიაში მისვლა სურს ნუგეშის მისაღებად, დასამშვიდებლად, ფაქტიურად ეკლესიაში გარკვეული მოთხოვნილებების გამო მიდის და არა ღვთის სადიდებლად. შეიძლება შეწყალება კი ითხოვოს ასეთმა ადამიანმა ღვთისგან, მაგრამ თუ თავის თავს ჩაუკვირდება, მიხვდება, რომ შეწყალებასაც დამშვიდების, ნუგეშის მიღების მიზნით სთხოვს - ილოცებს და დამშვიდებული, რომ ღმერთი აპატიებს ცოდვებს, წავა სახლში.

მინდა ერთ-ერთი სოციალური კვლევის შედეგებზე გითხრა ორიოდე სიტყვა. დადგინდა, რომ მდიდარი ადამიანების საკმაოდ დიდი ნაწილი, რომლებიც ხშირად ეწევიან ქველმოქმედებას, ამას თურმე საკუთარი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილების მიზნით აკეთებენ.

ასევე გეტყვი ჩემი ერთი ნაცნობის შესახებ. მას მიაჩნია, რომ მამაკაცისთვის მრუშობა დასაშვებია და ეს სულაც არ არის მრუშობა, უბრალოდ ბიოლოგიური მოთხოვნილების დაკმაყოფილებაა და მეტი არაფერი; გოგოს კი არა აქვს ამის უფლება. მე გოგონებს არ ვუთანაგრძნობ ამ შემთხვევაში, პირიქით, ვაკრიტიკებ ამ ადამიანის შეხედულებას აღნიშნულთან დაკავშირებით. ეს ადამიანი ამბობს, რომ უნდა ეკლესიაში სიარულის დაწყება და ვერაფრით გადადგა ეს ნაბიჯი. რომც გადადგას ეს ნაბიჯი, იგი ჯერ-ჯერობით არ შეიცვლის თავის შეხედულებას მრუშობასთან დაკავშირებით. ანუ ამ ადამიანს უნდა ეკლესია თავისი მოთხოვნილების დაკმაყოფილების მიზნით გამოიყენოს. რა მოთხოვნილების? სინდისთან გამართლების მოთხოვნილების დაკმაყოფილების მიზნით. მას აწუხებს სინდისი, რომ ეკლესიაში არ დადის. მაგრამ იმაში არ აწუხებს სინდისი, რომ პერიოდულად მრუშობას ამართლებს მამაკაცისთვის. მე არ მესმის, როგორ შეიძლება ადამიანი აპირებდე ეკლესიაში სიარულის დაწყებას და მის საიდუმლოებებში მონაწილეობას (განსაკუთრებით აღვნიშნავ ქრისტეს ყოვლად-წმიდა და ყოვლად-პატიოსან სისხლთან და ხორცთან მიახლებას - ზიარებას) და არ აპირებდე მრუშობის შესახებ აზრის შეცვლას სწორი მიმართულებით. ეს ალბათ კლასიკური შემთხვევაა, არის სხვა უამრავი შემთხვევა, როდესაც ადამიანებს წარმოადგენაც არა აქვთ, რომ ეკლესიურობის დაწყება გულისხმობს საკუთარი თავის ფერისცვალების გამუდმებულ მცდელობას და ასე აპირებენ სინდისისაგან გათავისუფლებას.

მხევალმა ნინომ ჩემი აზრით სიტყვა "მომსახურება" სწორედ მაგიტომ ახსენა, რომ ადამიანები ეკლესიისგან გარკვეული მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებას ითხოვენ. ადამიანი, რომელიც ასე არ ფიქრობს, იგი ყოველთვის უარს იტყვის არა მხოლოდ ამგვარ მოთხოვნილებებზე, არამედ ეკლესიისაგან მეტი კომფორტის მოთხოვნილებებზეც, იქნება ეს სკამების არსებობა ეკლესიაში, ეკლესიის 24 საათიანი გახსნილობა თუ რაიმე სხვა. ჩვენ უნდა დავფიქრდეთ, არის კი საერთოდ კომფორტი ზოგადად ამ ცხოვრებაში კარგი (არა მხოლოდ ეკლესიურ ქსპექტში, ყოფით ასპექტში)? როგორც წმინდა მამები გვასწავლიან ადამიანი უნდა დაკმაყოფილდეს მხოლოდ აუცილებელს, სხვა დანარჩენზე უარი თქვას. ასკეზა ხომ ბერ-მონაზვნების საქმეაო იკითხავს ადამიანი. ასკეზა ყოველი ადამიანისათვის არის საშუალება უფალთან დაახლოებისა, მაგრამ გარკვეული მიზეზების გამო ერში ეს ვერ განცორციელდება ისე, როგორც მონასტერში. მოდით გავიხსენოთ უფლის იგავი მთესველის შესახებ. ის მარცვლები, რომლებიც გზაზე, კლდოვან ნიადაგზე და ეკალში ჩავარდა დაიღუპა, ხოლო ის მარცვლები, რომლებიც კეთილ ნიადაგზე დაეცა ამოვიდა და გამოიღო ნაყოფი, ზოგმა 30, ზოგმა 60 და ზოგმა 100. ნეტარი თეოფილაქტე ბულგარელის განმარტებით ეს რიცხვები შემდეგს ნიშნავს. "ასი" არის ნაყოფი ბერ-მონაზვნებისა, "სამოცი" არის ნაყოფი საერო პირებისა, რომლებიც თუ სწორად მასოვს არიან ჩვენნაირ ადამიანებზე გაცილებით მაღლა თავიანთი ღვაწლით და "ოცდაათი" არის ნაყოფი რომლის გამოღებასაც ვნატრობთ ჩვენ, უბრალო ერისკაცები. რა თქმა უნდა ადამიანთა ეს სამივე კატეგორია ნატრობს თავიანთი ნაყოფის გამოღებას და გარანტირებული არცერთს არა აქვს, რომ "შედეგი ნულით" არ დაასრულებს ამქვეყნიურ ცხოვრებას. თუმცა როგორც მაცხოვარმა ბრძანა სახარებაში ამ იგავში, არ წარწყმედილა ის მარცვლები, რომლებმაც იმატა სამოცად და ოცდაათად - მათაც, ისევე, როგორც ასად ნამატმა მარცვალმა, გაიხარეს. მაშასადამე, იმის გამო, რომ ერში ისეთი ასკეზა შეუძლებელია, რროგორიც მონასტერში, შედეგიც განსხვავებული გვექნება, მაგრამ არცერთი არ წარვწყმდებით, თუ სიცოცხლის ბოლომდე ვუერთგულებთ უფალს და მაქსიმალურად შევეცდებით მისი მცნებების აღსრულებას.

მაგრამ აქ არ შეიძლება არ შევნიშნოთ ისიც, რომ ადამიანი შედეგისთვის არ უნდა იღწვოდეს, სიმბოლურად 30-ის, 60-ისა თუ 100-ისთვის. ჭეშმარიტ მართლმადიდებელს არ უნდა აინტერესებდეს რა შედეგს მიიღებს, სამოთხის რომელ სავანეში დაივანებს. უფრო მეტიც, მისთვის მნიშვნელობა არ უნდა ჰქონდეს იმასაც კი, რომ ჯოჯოხეთში მოხვდეს. მისთვის მთავარი უნდა იყოს არა სამოთხე და მისი რომელიმე სავანე (ყველა სავანეში სხვადასხვა "დოზით" არისო ნეტარება, როგორც გამიგია), არამედ ღმერთი და ღმრთისადმი ერთგულება. რა თქმა უნდა, თუ ადამიანისთვის ღმრთისათვის ერთგულებაა მთავარი, ის "ავტომატურად" სამოთხეშიც ხვდება, მაგრამ სამოთხე მაინც არ უნდა იყოს მიზანი ადამიანისა. ადამიანის მიზანი უნდა იყოს ღმერთს უერთგულოს ყოველი წუთისა და წამის განმავლობაში მისი ცხოვრების მანძილზე.

და ბოლოს, ადამიანი, რომელიც ამგვარი ცხოვრების დასაწყებად აპირებს ეკლესიაში მისვლას, როგორიც მე შეძლებისდაგვარად აღვწერე ზემოთ (მიზანი: ღმერთი და არა სამოთხე. მიზნის მიღწევის ერთ-ერთი გზა: შეძლებისდაგვარად ასკეზა.), იგი შეწუხდება იმის გამო, რომ ეკლესია დაკეტილი დახვდება ღამით? უფრო სწორედ, ასეთი ადამიანი ეკლესიაში არც მივა მაშინ "როცა თვითონ აწყობს ყველაზე უკეთ", არამედ ასეთი ადამიანი სამსახურში გაეთავისუფლება, ვინმეს სმენას გაუცვლის, საქმეებს გადადებს, ყველა ღონეს იხმარს, რომ ეკლესიაში დღისით მისვლა მოახერხოს. ასეთი ადამიანი სახლში ლოცვის შედეგად ნუგეშის მიღებაზეც არ იფიქრებს, როგორც ბევრი ფიქრობს, არამედ ასეთი ადამიანი იფიქრებს იმ მთავარ საზრუნავზე, თუ როგორ სათნო-ეყოს ღმერთს. ხოლო როდესაც უფალი მას ნუგეშსა და სულიერ სიხარულს მიჰმადლებს, მადლიერებით მიიღებს ამ სიხარულს, გაიხარებს და ადიდებს უფალს.


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი May 23 2010, 04:56 PM
პოსტი #125


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



lovely

ერთსაც დავამატებ.
შეიძლება ადამიანმა იკითხოს, ეგეთი რამეები რაც შენ (ანუ მე) დაწერე, როგორ შეიძლება იცოდეს ეკლესიაში პირველად მისულმაო.

აი ადამიანი, რომელიც უარყოფდა მართლმადიდებლობას, რომელიც ჩვენს ფორუმზე წერდა:
ციტატა(guest1 @ Apr 6 2010, 01:25 AM) *
შენი რწმენის საფუძველი არაფრით არ განსხვავდება ჩემი რწმენის საფუძვლებისაგან. თუ განსხვავდება იმით, რომ შენი რწმენა საბოლოოდ ეგოისტურია, კარგს აკეთებ იმისათვის, რომ სამოთხეში მოხვდე.


საბოლოოდ დაინახა, რომ მართლმადიდებლობა არის ის რელიგია, რომელსაც საერთოდ არ აინტერესებს სამოთხე, არამედ ღმერთისთვის სათნო-ყოფა, ღვთის ერთგულება და დაუბრუნდა დედა ეკლესიას.

ციტატა(guest1 @ Apr 15 2010, 10:04 AM) *

ძმანო მართლმადიდებელნო smile.gif

ლოცვები მჭრიდება გიაურ ქართველს სულის სამკურნალებლად biggrin.gif ვუბრნუდები დედა ეკლესიას smile.gif შემდეგი ლოცვები სად ვნახო:

დილის ლოცვა
საღამოს ლოცვა
მამის ლოცვა
დედის ლოცვა
ჭამის წინ და შემდეგ ლოცვა
საქმის დაწყების წინ და საქმის დამთვარების შემდეგ ლოცვა
მოგზაურობის დროს ლოცვა

საქართველოში არ ვიმყოფები და ეკლესიაში ვერ შევიძენ ამ ლოცვებს. სანამ ჩამოვალ მანამდე მინდა მჭირდება. კიდევ საპატრიარქოს ვებგვერდიც მინდა.

დიდება უფალს და გვფარავდეს ღმერთი ყველას. კიდევ ერთხელ პატიებას გთხოვთ სუყველას, თუ რაიმე გაწყენინეთ. ცოდვილი ვანო გთხოვთ პატიებას და ჩემგან ყველას ყველაფერი გაქვთ ნაპატიები.

თქვენი იმედი მაქვს!


როგორც ხედავ, ამ ადამიანისთვის დაბრკოლებას არ წარმოადგენდა არც ის, რომ საზღვარგარეთ იმყოფება!

ეს ადამიანი ხვდებოდა, რომ ეგოისტურია (უფრო კორექტული იქნება, თუ ვიტყვით - ანგარებიანია) სამოთხის დამკვიდრებისათვის კეთილი საქმეების გაკეთება, დაინახა, რომ მართლმადიდებლობა სწორედაც რომ ღმერთის ძიებას ასწავლიდა და არა სამოთხის ძიებას და გახდა მორწმუნე.

ახლა კიდევ იტყვის ვინმე, რომ ახალბედამ არ შეიძლება იცოდეს ეგეთი რამეებიო?! აი ცოცხალი მაგალითი თქვენს წინაშეა. ამის ცოდნას არ სჭირდება სასულიერო სასწავლებლის დამთავრება და დიპლომის დაცვა. ამის ცოდნას არც საქართველოში ყოფნა სჭირდება, სადაც შენს ენაზე გაიგებ სხვადასხვა მღვლებისა თუ მეუფეების ქადაგებებს ტელევიზორში მაინც. ამის ცოდნას აბსოლუტურად არაფერი სჭირდება, გარდა ჭეშმარიტების ძიებისა. ვინც ჭეშმარიტებას ეძიებს, იპოვის, როგორც ამ ადამიანმა იპოვა და მისთვის არ იქნება არანაირი დაბრკოლება ეკლესიურად გახდომისთვის.

თუ ჭეშმარიტების ძიებაც არ უნდა ადამიანს, ან არ შეუძლია ინტელექტუალურად, იმას მაინც ხომ უნდა ხვდებოდეს, რომ ეკლესია არ არის ფსიქო-სოციალური მკურნალობის ცენტრი, სადაც მთელი კვირის უარყოფითი მუხტებითა და ემოციებით დატვირთული ადამიანები შვებისა და ნუგეშის "ყიდვას" შეძლებენ, რომლის საფასურიც ნებაყოფლობითია, იქნება ეს სანთლის, ხატისა თუ რაიმე სხვის შეძენა. ეს რომ ასე არ არის, ამასაც თუ ვერ ხვდება ადამიანი, მაშინ ის უბრალოდ ბრმაა. მისთვის გაურკვეველია ისიც, თუ რატომ უწესებს ეკლესია მარხვას ადამიანებს. ფიქრობენ, ეკლესია ხომ ადამიანს შვებას აძლევს, მის ნერვულ სისტემას ამშვიდებს და იმედით განმსჭვალავს და ძალებს მატებს, მაშ რაღატომ ითხოვს ამავე დროულად მარხვების დაცვასო, რაღად ტანჯავს ადამიანებს მარხვითო?! ოდნავ ტვინის განძრევაც არ უნდათ, რომ მიხვდნენ, მარხვაც და სხვა ყველაფერიც ადამიანის სულიერი ფერისცვალებისთვის არის.

ასეა ჩემო ძვირფასო ადამიანო,
ეკლესიაში ნომინალურად მისვლა არაა მთავარი, მთავარია რა დამოკიდებულებით მიდიხარ. ხოლო თუ დამოკიდებულება სწორია, შენთვის დაბრკოლებას არაფერი წარმოადგენს.

ნაწილობრივ სწორი მაინც ხომ უნდა იყოს შენი დამოკიდებულება: თუ ვერ ხვდები, რომ სამოთხე არ უნდა გაიხადო მიზნად, არამედ ღმერთი, იმას მაინც ხომ უნდა ხვდებოდე, რომ ეკლესიაში მისვლით შენი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ამქვეყნიური მიზანი კი არ შესრულებულდა და დამთავრდა, არამედ ყველაფერი ახლა უნდა დაიწყოს. ამას იმით მაინც ვერ უნდა ხვდებოდე, რომ ეკლესიური ხალხი აღსარებებს აბარებს და ცდილობენ მეორედ აღარ ჩაიდინონ იგივე ცოდვები?! ან, როგორც ზემოთ ვთქვი, როდესაც ხედავ, რომ ეკლესიური ხალხი მარხულობს, ამანაც ვერ უნდა მიგახვედროს, რომ ადამიანი საკუთარი თავის სრულყოფაზე უნდა ზრუნავდეს "რაღაცისთვის"?! ხოლო თუ რა არის ეს "რაღაცა", ამას მერე გაიგებს, მოგვიანებით, როდესაც მცირე საფუძველი ექნება იმისათვის, რომ მიხვდეს... თუ ამ ელემენტარულებს მაინც ვერ მიხვდა ადამიანი, მისთვის დაბრკოლება იქნება ისიც, რომ ეკლესიის ჭიშკარი გადასაღებია ("გადასაკრასკია"), ზოგიერთი ტაძარი პატარაა და გარედან უსმენენ დინამიკების მეშვეობით მსახურებას, ხანდახან მსახურებების დროს წიმა მოდის, მღვდელს არა აქვს მელოდიურად კითხვის ნიჭი, ეკლესიის ეზოში ხეები არ არის, ან თუნდაც ის, რომ ეკლესია ზღვის დონიდან ოდნავ მაღლაა აშენებული და ერთი 100 მეტრით დაბლა უნდა ყოფილიყო...

საქმე იმაშია, რომ ამელემენტარული რამეების მიხვედრა ყველას კი შეძლია, მაგრამ არ სურთ, რომ მიხვდნენ, არ სურთ თავი შეიწუხონ ასეთ საკითხებზე ფიქრით... არ სურთ დრო დაკარგონ იმაში, რომ გაიგონ რა არის ის რელიგია, რომელსაც მისდევს მისი თანამემამულენი და რომელსაც ეწირებოდნენ 2 000 წლის განმავლობაში ადამიანები. არ სურთ თავი შეიწუხონ და ოდნავ ზედაპირულად მაინც გაიგონ რა არის ის სარწმუნოება, რომლისთვისაც ერთ დღეს 100 000 ადამიანი ეწამა! წიგნში წაკითხვასა და კომპეტენტური ადამიანებისთვის კითხვას აღარ ვჩივი, ფიქრიც ეზაებათ!

მოდი და ეხლა ასეთ ადამიანს დაუყენე 3 დარაჯი თვეში მორიგეობით იმისათვის, რომ ღამის 3 საათზე მივიდეს ეკლესიაში, რისთვის თვითონაც რომ არ იცის!


smile.gif


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tatoabdushelishvili
პოსტი Jun 11 2010, 11:01 PM
პოსტი #126


თათო
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 57
რეგისტრ.: 11-June 10
წევრი № 8,996



მამაო მე მაინტერესებს ნაკურთხია თუ არა ის ხატები რასაც ჩვენ ვყიდულობთ საეკლესიო მაღაზიებში? მადლობთ


--------------------
მიყვარხართ ყველა,გენაცვალოთ თქვენ ბებია თათო :D
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი Jun 12 2010, 12:21 PM
პოსტი #127


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



ციტატა(tatoabdushelishvili @ Jun 12 2010, 12:01 AM) *

ნაკურთხია თუ არა ის ხატები რასაც ჩვენ ვყიდულობთ საეკლესიო მაღაზიებში? მადლობთ


ამ თემაში ("პასუხების დაზუსტება") მოძღვარი აღარ პასუხობს სამწუხაროდ (დროის დეფიციტის გამო), ჩვენ ვპასუხობთ ხოლმე შეძლებისდაგვარად. თუ გნებავთ მოძღვარს დაუსვათ შეკითხვა, გახსენით ახალი თემა ამავე განყოფილებაში და მოძღვარი გიპასუხებთ (თუმცა მოცდა მოგიწევთ).

რაც შეეხება ჩემს პასუხს, მე ვიცი რომ არაა ნაკურთხი ხატები. როდესაც ხატს ვყიდულობ ხოლმე და საკურთხევლად მიმაქვს ეკლესიაში მოძღვარი მეკითხება ვის სახელზე ვაკურთხოვო... მაშასადამე, წინასწარ არ ეცოდინებათ ვინ იქნება ამა თუ იმ ხატის მყიდველი რომ მის სახელზე აკურთხონ. ამის საჭიროებაც არ არის.


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tatoabdushelishvili
პოსტი Jun 12 2010, 01:13 PM
პოსტი #128


თათო
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 57
რეგისტრ.: 11-June 10
წევრი № 8,996



მადლობთ ჩემო კარგო, აუცილებლად ვაკურთხებ დღეს ვაპირებ ჩემ მამაოსთან მისვლას და smile.gif


--------------------
მიყვარხართ ყველა,გენაცვალოთ თქვენ ბებია თათო :D
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი Jun 12 2010, 07:07 PM
პოსტი #129


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



ციტატა(tatoabdushelishvili @ Jun 12 2010, 02:13 PM) *

მადლობთ ჩემო კარგო, აუცილებლად ვაკურთხებ დღეს ვაპირებ ჩემ მამაოსთან მისვლას და smile.gif


დაგლოცოს ღმერთმა smile.gif


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
m_b
პოსტი Jun 18 2010, 04:35 PM
პოსტი #130


Newbie
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 12
რეგისტრ.: 25-March 10
წევრი № 8,480



მოგესალმებით!

აბე
ერთი კითხვა მაქვს ასეთი:

ჩემთან მოვიდა ერთი ადამიანი სახლში, მითხრა რომ უპატრონო ბავშვთა სახლს ეხმარებოდა და ხატი შეიძინეო. ვიფიქრე მოწყალებას გავიღებთქო და შევიძინე.

მაინტერესებს ზოგადად რამდენად მართებულია ხატების ქუჩაში შეძენა.

კიდევ ხატზე ასეთი რამ წერია უკან:
"ზესთამბრძოლო და უფალო, ჯოჯოხეთისა დამთრგუნველო, ვითარცა ხსნილი საუკუნოისა სიკვდილისაგან, ქებულებასა აღვსწერ შენდა მომართ დაბადებული და მონა შენი; არამედ ვითარცა გაქვს მოწყალება გამოუთქმელი, ყოვლისა განსაცდელისაგან მიხსენ მღაღადებელი შენი. იესო, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე."

რატომღაც ვფიქრობ რომ ეს არ არის მართლმადიდებლური, აი რატო წერია: "იესო, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე." და არა "უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი."

თვითონ ხატიც უბრალო ქაღალდზეა დაბეჭდილი აი ისიც:
IPB-ს სურათი

მაინტერესებს არის თუ არა ხატი მართლმადიდებლური და შეიძლება თუ არა დავაბრძანო ჩვეულებრივ სხვა ხატებთან ერთად და თუ არ შეიძლება მაშინ როგორ მოვიქცე?

დიდი მადლობა!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tatoabdushelishvili
პოსტი Jun 21 2010, 12:37 AM
პოსტი #131


თათო
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 57
რეგისტრ.: 11-June 10
წევრი № 8,996



ჩემი აზრით შეილება


--------------------
მიყვარხართ ყველა,გენაცვალოთ თქვენ ბებია თათო :D
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
+ვახტანგი+
პოსტი Jun 21 2010, 01:53 PM
პოსტი #132


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 272
რეგისტრ.: 25-March 09
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,721



m_b
ეს ლოცვა არის უფლისა ჩვენისა იესუ ტკბილის დაუჯდომლიდან. პირველივე კონდაკია დაუჯდომლის. ხატიც და ლოცვაც მართმადიდებლურია. შეგიძლია ეგ ხატი სხვა ხატებთან ერთად დააბრძანო და ეგ ლოცვაც წაიკითხო ხოლმე. smile.gif

მართებულია თუ არა ხატების ქუჩაში შეძენა - ამაზე პასუხი არ მაქვს. არის შემთხვევები როდესაც ბავშვები ფულს აგროვებენ თითქოს ეკლესიისათვის, სინამდივლეში კი იტყუებიან. მაგალითად: მამა დავიდი ბრძანებს რომ, გლდანში დადიოდნენ ბავშვებიო, რომლებიც იძახდნენ, რომ მთავარანგელოზთა ტაძრისთვის ფულის ვაგროვებთო. სინამდვილეში კი ეკლესიას არ გაუგზავნია ბავშვებიო.
ესეც ვიდეოს ლინკი: http://www.youtube.com/watch?v=tjpjDSbEyq8&feature=related


--------------------
"ამიტომაც არის ძნელი ცხოვნება, რომ გვიტკბება აქაური ღირებულებები, რაკი შევეჩვიეთ, არ გვემეტება დასათმობად, რადგან მაღალს ვერ ვწვდებით. მაგრამ ვინც მოინდომებს, პოულობს ისეთ სიხარულს, რომელსაც ვერ მისცემს და ვერც წაართმევს წუთისოფელი" (დეკ.ანდრია კემულარია)
"წუთისოფელი არის შრომა-გასწორებითი კოლონია. ადამიანი კი ცდილობს იქციოს სამოთხედ" (დეკ.ანდრია კემულარია)
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tatoabdushelishvili
პოსტი Jun 21 2010, 04:34 PM
პოსტი #133


თათო
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 57
რეგისტრ.: 11-June 10
წევრი № 8,996



ციტატა(+ვახტანგი+ @ Jun 21 2010, 01:53 PM) *

m_b
ეს ლოცვა არის უფლისა ჩვენისა იესუ ტკბილის დაუჯდომლიდან. პირველივე კონდაკია დაუჯდომლის. ხატიც და ლოცვაც მართმადიდებლურია. შეგიძლია ეგ ხატი სხვა ხატებთან ერთად დააბრძანო და ეგ ლოცვაც წაიკითხო ხოლმე. smile.gif

მართებულია თუ არა ხატების ქუჩაში შეძენა - ამაზე პასუხი არ მაქვს. არის შემთხვევები როდესაც ბავშვები ფულს აგროვებენ თითქოს ეკლესიისათვის, სინამდივლეში კი იტყუებიან. მაგალითად: მამა დავიდი ბრძანებს რომ, გლდანში დადიოდნენ ბავშვებიო, რომლებიც იძახდნენ, რომ მთავარანგელოზთა ტაძრისთვის ფულის ვაგროვებთო. სინამდვილეში კი ეკლესიას არ გაუგზავნია ბავშვებიო.
ესეც ვიდეოს ლინკი: http://www.youtube.com/watch?v=tjpjDSbEyq8&feature=related

ძალიან ცუდათაც მოქცეულან


--------------------
მიყვარხართ ყველა,გენაცვალოთ თქვენ ბებია თათო :D
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
m_b
პოსტი Jun 22 2010, 08:53 AM
პოსტი #134


Newbie
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 12
რეგისტრ.: 25-March 10
წევრი № 8,480



+ვახტანგი+
tatoabdushelishvili
დიდი მადლობა გამოხმაურებისთვის smile.gif
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი Jun 27 2010, 10:48 AM
პოსტი #135


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



ციტატა
მაინტერესებს ზოგადად რამდენად მართებულია ხატების ქუჩაში შეძენა.

ჯობს ეკლესიას დავეხმაროთ.

ციტატა
თქვენ მოგეხსენებათ, რომ ტაძარში მსახურობს ხალხი, ესენი არიან მგალობლები, მესანთლეები, მნათეები, დარაჯები, დამლაგებლები... ხშირად ტაძარში მიმდინარეობს ამა თუ იმ სახის სამუშაო, მაგ. მშენებლობა, მოხატვა, აღდგენა. ამ ყველაფერს სჭირდება თანხები. ტაძრის ერთად-ერთი შემოსავალია გაყიდული სანთლის, წიგნის თუ ხატის შედეგად შემოსული ფული. ჩვენს ტაძარში მაგალითად ოცზე მეტი თანამშრომელია, სასულიერო პირების გარდა. ამავე დროს ვიხდით ყველა არსებულ გადასახადს (დენს, გაზს, წყალს); ასე რომ თუ ტაძარს არ ექნა შემოსავალი, მას გაუჭირდება არსებობა. ის ვინც ტაძარში ყიდულობს სანთელს, სწირავს მას თავისი შემოსავლის რაღაც ნაწილს. ამ შემოწირულობით კი კეთდება ბევრი საქმე.

თბილისის, საბურთალოს სასაფლაოსთან არსებული მაცხოვრის ამაღლების სახელობის ტაძრის წინამძღვარი
დეკანოზი დავით ნოზაძე.


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
terra
პოსტი Jul 9 2010, 01:55 AM
პოსტი #136


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,231
რეგისტრ.: 2-April 08
წევრი № 4,398



chafidze

მხოლოდ სიმართლე უთხარი, ამომწურავად და ნახავ როგორ გაუხარდება.
ეგეც უთხარი, რომ გრცხვენოდა მისვლა და მაინც გადალახე ბარიერი.
ისე კი, შენ ღმერთთან მიდიხარ და არა მამაოსთან.

მე უარესი ჩავარდნები მქონია და უფრო დიდხნიანი, მაგრამ ყოველთვის სიხარულით და ბუნებრივად მიღებდა მამაო.

არაა პრობლემა smile.gif
ძალით ნუ შეიქმნი.


--------------------
უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
აბე
პოსტი Jul 9 2010, 11:22 AM
პოსტი #137


აბესალომ
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,705
რეგისტრ.: 14-December 08
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 6,107



ციტატა(chafidze @ Jul 9 2010, 02:38 AM) *

გამარჯობათ, ერთი კითხვა მაქვს.... : მე და ჩემა ორმა ზმაკაცმა დავიწყეთ ეკლესიაში სიარული თავიდანნ გვიხაროდა რო დავდიოდით ყოველ შაბათ და კვირას და ოთხშაბათს ეკლესიაში ვიყავით, დაახლოვებით ეს გრძელდებოდა 3,4 თვე ამ დროის გავნალობაში მამაო ზეთს გვცხებდა,აგსარებებს ვაბარებდით,და ბოლოს გიორგობა რო იყო მაშინ ვიყავი ეკლესიაში ამ დროის განვაოლობაში არ შევსულვარ ეკლესიაში.... გიორგობაზე მამაომ მაზიარა და მაგრად გამიხარდა,მარა ეხლა ეკლესიაში არ ვყოფილვარ გიორგიბის მერე,არც სახლში ვკითხულობ ლოცვებს,სახშიც ცუდათ ვიქცევი და უფრო ცუდათ ვიქცევიი.... და ეხლა რა მაინტერესებს მაგრად მცხვენია მამაოსთან რო მივიდე და ეს ყველაფერი ვუამბო ამდენი ხანი რო არ დავდიოდი რა პასუხი გავცე??? რო მკითხოს სად იყავივო რა ვუპასუხოო ???
როგორც მოძღვრებისგან მსმენია თავიდან ეკლესიაში სიხარული იმიტომ გვიადვილდება, გვიხარია და აღფრთოვანებული ვართ, რომ ამ დროს ღვთის მადლი მოქმედებს ჩვენზე. შემდეგ ეს მადლი განგვეშორება, რათა უკვე ჩვენ თავად ვიბრძოლოთ (არ დავიზაროთ ლოცვების წაკითხვა, ეკლესიაში სიარული, თავი შევიკავოთ ცუდად მოქცევისგან). უწინ, როდესაც მადლი იყო ჩვენთან და ყველაფერს სიხარულით ვაკეთებდით და არაფერი გვეძნელებოდა, ეგ იმიტომ იყო, რომ ღმერთი იბრძოდა ჩვენს მაგივრად, ანუ ღვთის მადლი იყო ჩვენზე. ახლა კი გამოცდა გვაქვს ჩასაბარებელი. ჩვენ თავად უნდა დავუმტკიცოთ უფალს, რომ გვინდა მასთან მყოფობა, გვსურს მისი გზით სიარული. ამიტომ ამ ეტაპზე თავს ძალა უნდა დავატანოთ და აღვასრულოთ ყოველივე, რაც გვევალება და დავანახოთ უფალს, რომ ჩვენ გვსურს მისი ერთგულება.

არ გეგონოს ძამიკო/დაიკო, რომ მე ზარმაცი არა ვარ. მეც სამწუხაროდ ვერ ჩავაბარე უფლის ეს გამოცდა და აი მხოლოდ რამდენიმე დღის წინ მივიღე გადაწყვეტილება, რომ ლოცვები და ეკლესიაში სიარული არ დავიზარო. 3 დღეა დილა-საღამოს ლოცვები არ დამიზარებია, თავს ძალას ვატან.

შეგვეწიოს უფალი და გაგვაძლიეროს!


--------------------
მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი

(ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება")
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Jul 9 2010, 11:27 AM
პოსტი #138


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



ციტატა
უწინ, როდესაც მადლი იყო ჩვენთან

ცოტა უცნაური პასუხია აბე, გამოდის როცა ადამიანი არ იყო ეკლესიური და საკრამენტალური კავშირი არ ქონდა ღმერთთან, მაშინ იყო მასთან მადლი და მერე უცებ, როცა დაიწყო ასეთი ცხოვრება მადლი აღარ აქვს, არაა სწორი.
სინამდვილეში ენთუზიაზმით იწყება ყველა კარგი საქმე, მონდომებით და სურვილებით, აი როცა ქმედითობაზე მიდგება ჯერი, მერე ჭირს, აი ეს პერიოდი აქვს ჩვენს მეგობარს, და თუ მოინდომებს დაძლევს, დააძლევინებს ის მადლი, რომელიც ზიარების დროს მიიღო, და რომელიც მას არც განშორებია.
ზოგადად კი აჯობებს, რომ ეს კითხვა გადაიტანონ მოძღვრისადმი კითხვაში და იქ უპასუხებენ.


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 9 2010, 04:14 PM
პოსტი #139


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,832
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ციტატა(chafidze @ Jul 9 2010, 01:38 AM) *

გამარჯობათ, ერთი კითხვა მაქვს.... : მე და ჩემა ორმა ზმაკაცმა დავიწყეთ ეკლესიაში სიარული თავიდანნ გვიხაროდა რო დავდიოდით ყოველ შაბათ და კვირას და ოთხშაბათს ეკლესიაში ვიყავით, დაახლოვებით ეს გრძელდებოდა 3,4 თვე ამ დროის გავნალობაში მამაო ზეთს გვცხებდა,აგსარებებს ვაბარებდით,და ბოლოს გიორგობა რო იყო მაშინ ვიყავი ეკლესიაში ამ დროის განვაოლობაში არ შევსულვარ ეკლესიაში.... გიორგობაზე მამაომ მაზიარა და მაგრად გამიხარდა,მარა ეხლა ეკლესიაში არ ვყოფილვარ გიორგიბის მერე,არც სახლში ვკითხულობ ლოცვებს,სახშიც ცუდათ ვიქცევი და უფრო ცუდათ ვიქცევიი.... და ეხლა რა მაინტერესებს მაგრად მცხვენია მამაოსთან რო მივიდე და ეს ყველაფერი ვუამბო ამდენი ხანი რო არ დავდიოდი რა პასუხი გავცე??? რო მკითხოს სად იყავივო რა ვუპასუხოო ???

აუცილებლად მიდი ტაძარში წირვა-ლოცვაზე smile.gif ისევ ისეთი ბედნიერი იქნები smile.gif

შენნაირი ჩავარდნა მეც მქონდა და რომ მივედი ტაძარში, ზეთისცხებისას მამაომ მითხრა, დიდება შენს გამობრწყინებას, რამე ხომ არ გაწყენინე რომ არ დადიოდიო smile.gif მისმა იუმორით ნათქვამმა სიტყვებმა ისე იმოქმედა რომ ახლა ყოველ შაბათ-კვირას დავდივარ და ვეზიარები smile.gif


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
terra
პოსტი Jul 9 2010, 06:15 PM
პოსტი #140


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,231
რეგისტრ.: 2-April 08
წევრი № 4,398



KAIROS
ციტატა
ცოტა უცნაური პასუხია აბე, გამოდის როცა ადამიანი არ იყო ეკლესიური და საკრამენტალური კავშირი არ ქონდა ღმერთთან, მაშინ იყო მასთან მადლი და მერე უცებ, როცა დაიწყო ასეთი ცხოვრება მადლი აღარ აქვს, არაა სწორი.


აბემ იგულისხმა არა ის პერიოდი, სანამ ეკლესიაში მივიდოდით, არამედ ჩვენი ეკლესიური ცხოვრების დასაწყისი პერიოდი.
მეც განმიცდია ზუსტად იგივე და ორივე ხელით ვეთანხმები.


--------------------
უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

9 გვერდი V « < 5 6 7 8 9 >
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 24th April 2024 - 10:48 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი