ვნებები და მათთან ბრძოლა პარამეტრები

[marine]

"გულისყურმღვიძარე კიდევ უფრო მეტად ცდილობ, აკონტროლო საკუთარი თავი ათასგვარი ვნებისგან დასაცავად და უფალთან თანწყობით იცხოვრო".

[marine]

"კერპნი ვნებათანი აღვმართენ მე უბადრუკმან, არამედ მოწყალეო, სინანული ჩემი მიითვალე".

/ანდრია კრიტელის დიდი კანონი/

[marine]

"ფიზიკური შრომა შხამსაწინააღმდეგო წამალია ხორციელი ვნებებითა და სიამაყით მოწამლულთათვის".

[marine]

"მოღვაწეობა და ღვაწლი ის ძალაა, რაც ვნებებისგან გვათავისუფლებს და სამოღვაწეო სრულყოფილებას გვაზიარებს".

[marine]

"თუკი შემოგთავაზებდნენ ოქროს თასს მსოფლიოში საუკეთესო ღვინით და გეტყოდნენ: "დალიე, მაგრამ იცოდე, რომ ფსკერზე მორიელია" - დალევდი?
მიწიერ სიამოვნებათა ყოველ ფიალაში მორიელი იბადება. თვით ეს ფიალებიც სულაც არაა იმდენად ღრმა, რომ მორიელი სულ ახლოს არ იყოს ჩვენს ბაგეებთან."

/წმინდა ნიკოლოზ სერბი/

[marine]

"სათნოებათა გვირგვინი სიყვარულია; ვნებათა გვირგვინი - საკუთარი ცოდვების გამართლება".

[marine]

"ვნებები გონებას აცარიელებენ"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"თუ შეძლებ საკუთარ მავნე ვნებებთან, სურვილებთან, ნებასთან ბრძოლას და მათ დაძლევას, ეს უფრო მეტად სათნო იქნება უფლისთვის, ვიდრე თუნდაც ადრე უდაბნოში მოღვაწე ყველა მამასთან შედარებით მკაცრად მარხვის დაცვა და ხორცის დათრგუნვა. ასობით მონა-ქრისტიანიც რომ გყავდეს გამოხსნილი, განთავისუფლებული არაკეთილისმყოფელის ხელიდან, ეს მაინც არ გიხსნის, თუ ამასთან საკუთარი ვნებების ტყვეობაში იმყოფები".

/მამა ნიკოდიმოს მთაწმინდელი/

[marine]

"მოდაც ვნებაა, აზარტია, ფულის შოვნისა თუ სხვათათვის თავის მოწონების საშუალება. წმინდა ნიკოლოზ სერბი ბრძანებდა: "ვინც მოდას კარნახობს და თავს ახვევს ქარაფშუტულ სამყაროს, მხოლოდ კომერციული ანგარიშით ხელმძღვანელობს. ისინი კულტურასა და განათლებაზე იმდენს ფიქრობენ, რამდენსაც ბაყაყი - ვარსკვლავებზე. ისინი დიდი ქალაქების ჩვეულებრივი ბარბაროსები არიან, ფულის შოვნის ვირტუოზები. ჰყავთ თავიანთი აგენტები, დიზაინერები, მხატვრები, კაცთა ვნებებისა და სისუსტეების ზედმიწევნით მცოდნენი".


"არ არის ამქვეყნად უფრო დიდი გამარჯვებული, ვიდრე ის, ვინც საკუთარ თავზე იმარჯვებს და საკუთარ ვნებებზე ბატონობს."

[marine]

"ერთხელ წმინდა ბენედიქტეს ეშმაკმა განსაცდელი შეამთხვია: ცხვირწინ შაშვმა დაუწყო ტრიალი. წმინდა კაცს მისი დაჭერა რომ სდომოდა, ხელს გაყოფდა და მისწვდებოდა, მაგრამ მან ჯვარი გამოსახა და ჩიტი გაფრინდა. ამას მოჰყვა მასში ისეთი ხორციელი აღძვრა, როგორიც არასოდეს განუცდია. უეცრად მან ქალი იხილა, რომელიც მისი გონების თვალთ ეშმაკმა მოუვლინა. მის დანახვაზე გულში ისეთი ვნების ცეცხლი აღენთო, რომ უდაბნოს დატოვებაც კი სურდა. მაგრამ მალე, ღვთის მადლით, მზერა საკუთარ თავს მიაპყრო, დაინახა მასში თესლი ვნებისა, გაიძრო სამოსი, წიწვებსა და ჭინჭარზე მანამ იგორა, ვიდრე სხეული არ დაესერა. იარებმა განუკურნა სხეულში აღძრული გრძნობა, მოაუძლურა ავხორცობა. საკუთარ თავს სასჯელად გარედან (სხეულზე) ცეცხლი შეუნთო, რითიც შიგნით მოკიდებული ალი ჩააქრო, ამით სძლია ცოდვას. როგორც შემდგომში თვითონ უყვებოდა მოწაფეებს, იმ დროიდან მოყოლებული, ხორციელი ვნება მასში ისე მოთვინიერდა, რომ მსგავსი რამ აღარ უგრძნია. მრავალნი ტოვებდნენ სოფელს და ისწრაფოდნენ მოღვაწეობას მისი ხელმძღვანელობით. ვნებათაგან განთავისუფლებული უკვე სამართლიანდ შეიქნა სხვათათვის სათნოებათა მასწავლებელი. ამიტომაც დააწესა მოსემ, რომ ლევიტელებს მსახურება ოცდახუთი წლიდან და უფრო მეტი ასაკისას დაეწყოთ და მხოლოდ 50 წლისანი გამხდარიყვნენ წმინდა ჭურჭლის მცველები."

[marine]

"ჩემო პეტრე, ცნობილია, რომ სიყმაწვილეში ხორციელი ვნებები (განსაცდელები) მძვინვარებენ, 50 წლიდან კი ხორციელი მცხუნვარება გრილდება. წმინდა ჭურჭელი კი სარწმუნო კაცთა გონება არის. ამიტომაც, როცა რჩეულნი ჯერ კიდევ განსაცდელისკენ (ვნებისკენ) არიან მიდრეკილნი, აუცილებელია ისინი სხვებს დავუმორჩილოთ და დავავალოთ, მსახურებით, მორჩილებითა და ღვაწლით გათანგვა. ხოლო როცა მშვიდ ასაკში განსაცდელის ცეცხლი სუსტდება, ისინი წმინდა ჭურჭლის მცველნი და ადამიანთა სულების დამმოძღვრელნი ხდებიან."

/წმ. გრიგოლ დიოლოღოსი/

[marine]

"იესო ქრისტე - ღმერთი ღმერთთაგანია, ნათელი - ნათლისაგან, რომელიც დღეს, ხვალ და მარად ღვთაებრივი დაუსრულებელი ცხოვრების პროცესში იშვება წიაღთა ღვთისა მამისაგან... უფალმა თავისი განხორციელებით, ცხოვრებით, ჯვარცმითა და აღდგომით ადამიანი სულიერი სრულყოფის ახალ საფეხურზე აიყვანა, ზეციური ნათლით განაბრწყინვა, ღვთაებრივ სიყვარულს აზიარა. მას რომ მივეახლოთ, სიტყვით და საქმით ქრისტიანულად უნდა ვიცხოვროთ, უნდა დავძლიოთ ვნებები და ცოდვისმიერი მისწრაფებები. მაშინ სული ჩვენი იქცევა სპეტაკ ტაძრად და უფალი ღირსგვყოფს, მასში დაივანოს".

/ილია მეორე/

[marine]

"როდესაც ნეტარმა მოსემ [უნგრელი] შეძლო საკუთარი ვნებები დაემარცხებინა, უფლისგან მიეცა ძალა სხვებს დახმარებოდა იმავე განსაცდელის დაძლევაში. ერთ-ერთი ძმა, საკუთარ თავს ებრძოდა, მასთან დახმარებისთვის მივიდა და უთხრა:

- რასაც მიბრძანებ, სიკვდილამდე შევასრულებ.

ღირსმა მოსემ უთხრა:

- მთელი სიცოცხლის მანძილზე ერთი სიტყვაც არ უთხრა ქალებს.

ბერმა პირობა მისცა. მაშინ ნეტარი მამა, ბიბლიური მოსეს მსგავსად, რომელიც კვერთხით სასწაულებს ახდენდა, ბერს თავისი კვერთხით შეეხო და მასში მაშინვე განადგურდა ყველანაირი უწმინდური ვნება და ფიქრი".

[marine]

"ზოგჯერ ღმერთი იმასაც დაუშვებს, რომ კაცმა სამარცხვინო საქმე აღასრულოს და ამას იქმს იმ მიზნით, რომ თვით ამ ადამიანში სხვა, უფრო ბილწი და დამღუპველი ვნება აღმოფხვრას. ასე, მაგალითად, როცა ვინმე თავს იქებს ქველი საქმეებით და მართალი მორწმუნეობით, ღმერთი დაუშვებს ხოლმე მის სიძვა-მრუშების ცოდვაში ჩავარდნას, რათა სწორედ ასეთი დაცემის შედეგად მოეგონს გონს, გულისხმა-ჰყოს თავისი უძლურება, თავი დაიმდაბლოს, ქედი მოიხაროს და წრფელი აღსარებისთვის შეუვრდეს უფლის მონანულ გულს."

/წმ. იოანე დამასკელი/

[marine]

"რომ გამოიცნო რა სურს უფალს, ვნებებისგან უნდა განთავისუფლდე".

/დეკ. ტარიელ ჟღენტი/

[marine]

"ვნების შხამი არათუ მაღიზიანებს, არამედ ხშირი ჩასუნთქვის შედეგად მისი სიბინძურე განწმენდილ ჰაერად ეჩვენება ჩემს ცოდვილ სულს."

[marine]

"- როცა ადამიანი სასულიერო გზას აირჩევს, ხასიათი ეცვლება თუ იგივე რჩება?

- როდესაც ეკლესიაში მოვდივართ, ადამიანის საუკეთესო თვისებები კიდევ უფრო ვითარდება, უკვე ღმერთში, სიკეთითა და ვნებებთან ბრძოლით. რაც უფრო მეტად წარემატება ადამიანი, არსებული სათნოებანი უფრო უძლიერდება და ზრუნავს მათ მოსაპოვებლადაც, რომლებიც არ გააჩნია. ეს ღვთით ხდება, ამის ძალას ღმერთი გვაძლევს. თუ თავგანწირვით მუშაობ საკუთარ თავზე, ბოროტება, რომელიც ჩვენშია, უკან იხევს და დგება მომენტი, როდესაც ცოდვილი ვნებები წყვეტენ მოქმედებას. ეს უკვე სიწმინდის მდგომარეობაა, რაც შესაძლებელია მხოლოდ და მხოლოდ ქრისტესთან ერთად."

/მეუფე ანდრია (გვაზავა)/

[marine]

"ალექსანდრიაში ერთი ბერი ცხოვრობდა. ვიდრე ბერად აღიკვეცებოდა, მას ქალაქში ერთ ქალთან შეხვედრა მოუწია. ეს ქალი ისე მაცდურად იყო ჩაცმული, რომ ბერს საშინელი მრუშობის ბრძოლა დაეწყო. ეშმაკი წლების მანძილზე არ ანებებდა თავს. ერთხელაც ბერმა ამ ქალის გარდაცვალების ამბავი შეიტყო. იმ ღამეს მან მონაზვნის მოსასხამი წაიღო და საფლავის ამოსათხრელად წავიდა. გახრწნილი სხეულის ნაშთები მოსასხამში გაახვია და თავის კელიაში წამოიღო. როცა ბოროტი სული ბრძოლას დაუწყებდა და მრუშობის ცოდვისკენ უბიძგებდა, ბერი მოსახსამს გახსნიდა და გახრწნილი სხეულის სიმყრალეს დაყნოსავდა. მაშინ ხვდებოდა, რომ ყველაფერი ამაო და წარმავალია, მოეგებოდა გონს და ამბობდა: მეც ამ დღეში აღმოვჩნდები, მეც ეს მელისო.

იოანე კიბისაღმწერელი წერს: როცა შეხედავ ადამიანს და მის ცდუნებაში მოყვები, დაიწყე ფიქრი, მადლობა ღმერთს, ასეთი ლამაზი ადამიანი გააჩინა ამ წუთისოფელშიო. მეორე საშუალებაც არსებობს ხორციელი ხიბლის დაძლევისა: წარმოიდგინე, რომ ეს მომხიბლავი ადამიანი კუბოში წევს. განა შეიძლება მიცვალებულის მიმართ ვნება გაგიჩნდეს? ასე რომ, როდესაც სხვა გთავაზობს ცდუნებას, არ უნდა მიიღო, მაგრამ ის სხვაც უნდა ფიქრობდეს იმაზე, რომ თავისი ცხოვრების წესით ადამიანები ცოდვაში არ ჩააგდოს და მათი სულები არ დააზიანოს."

[marine]

"ერთხელ წმინდა გაბრიელი [ქიქოძე] ბახვს ეწვია. წირვის შემდეგ ჩვეულებისამებრ ხალხს ესაუბრა "ცოდვაზე, რომლისთვისაც სიცოცხლეშივე ისჯება ადამიანი". ეს ცოდვა იყო სქესობრივი თავშეუკავებლობით სნეულება. გაბრიელმა ისეთი ხელოვნებით და მჭევრმეტყველურად, მაგრამ მარტივად აღწერა ამ სნეულებისგან გამოწვეული ტანჯვა, რომ ყველა ჩააფიქრა. როცა წმინდა გაბრიელმა სიტყვა დაასრულა, ხალხი არ დაიშალა, ჯგუფებად დაიყო და გაბრიელის სიტყვის გამო სჯა-ბაასი გამართა. ერთმა ადგილობრივმა აზნაურმა თქვა: მე საშინელ მდგომარეობაში ჩამაყენა ეპისკოპოსის ქადაგებამ, მეგონა, ჩემზე ლაპარაკობდა, დამალვა მინდოდა, ხან იქით მივაწყდი, ხან აქეთ, მაგრამ ვერ მოვახერხე, ვერსად შევაფარე თავიო."

[marine]

"თუკი ადამიანს სურს, რომ ვნებებს ებრძოლოს, მისთვის არ უნდა არსებობდეს დიდი და მცირე ცოდვა."

/მამა გიორგი რაზმაძე/