ქართველ მეფეთა სასამართლო განჩინებანი, სამართლიანობის განცდა საქართველოში |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ქართველ მეფეთა სასამართლო განჩინებანი, სამართლიანობის განცდა საქართველოში |
კანონისტი |
Jun 5 2008, 12:00 PM
პოსტი
#1
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
გუშინწინ გადავაწყდი ამ მასალებს ინტერნეტში
გაეცანით თქვენც და მიხვდებით, როგორი სამართლიანობის განცდა ჰქონიათ ჩვენს დიდ მეფეებს. ამის წამკითხავი, კიდევ უფრო ვრწმუნდები, რამხელა მნიშვნელობა აქვს სამართლიან სასამართლოს სახელმწიფოში ერეკლე II-ს საჩივრით მიმართა მამუკა გუგულაშვილის ქვრივმა. თავის არზაში ქვრივი ჩიოდა, რომ მუხრანბატონის აზნაურიშვილს უკანონოდ, მსახურად წაეყვანა მისი ათი წლის შვილი. მეფემ საჩივარი განიხილა და გადაწყვეტილება ქვრივის სასარგებლოდ მიიღო. მან სახლთუხუცეს იოვანე მუხრანბატონს უბრძანა, აზნაურიშვილს ობოლი ბავშვი დედისთვის დაებრუნებია, რადგან ჯერ მხოლოდ “ყმაწვილი” იყო: “რადგან ყმაწვილი ყოფილა ისევ თავის დედას მოსცეს თავისი შვილი იმ შენმა აზნაურიშვილმა. გაიზარდოს და ისე იმსახუროს, უნდა დააცალოს მანამდისინ თხუთმეტი, თექვსმეტი წლის შეიქმნას”. ერეკლე II-ს ქვრივმა არზა 1785 წლის 27 იანვარს გაუგზავნა. მეფემ განაჩენი მეორე დღესვე, 28 იანვარს გამოიტანა. ქიზიყის მოურავი ზაქარია ენდრონიკაშვილი და დავით აფხაზი () ერთმანეთს ედავებოდნენ სოფელ კარდანეხსა და ბაკურციხეში მდებარე მამულს. ორივე მოდავე მხარემ მეფესთან იჩივლა. ერეკლე II-მ, მსაჯულების თანდასწრებით, საქმე განიხილა. დავით აფხაზმა სასამართლოში წარადგინა მეფე კოსტანტინეს მიერ გაცემული წყალობის წიგნი, რომლითაც დადასტურდა, რომ სადაო მამული მისი კუთვნილება იყო. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, სადაო მამული დავით აფხაზს მიაკუთვნეს - “რაც დავინახეთ (საბუთებში), ესრეთ განვსაჯეთ, როგორც დაგვიწერია, თავიანთი წიგნებიდამ მოხდა ეს სამართალი, სხვას ნურავის დააბრალებენ რასმე”. მოსამართლემ დავით ენდრონიკაშვილს დაუდგინა, რომ ხუთი თვის ვადაში სასამართლოში წარედგინა სადაო მამულის კუთვნილების დამადასტურებელი საბუთი. დადგენილი ვადის გასვლის შემდეგ, მას ჩივილის უფლება აღარ მიეცემოდა. განაჩენს ბეჭდებით ამტკიცებენ: ალავერდელი მიტროპოლიტი ანტონი, დედოფალი დარეჯანი, მეფისძე გიორგი, ბატონიშვილი ვახტანგი. განაჩენი გამოტანილია 1788 წლის 11 ივლისს. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
mak |
Jun 5 2008, 01:33 PM
პოსტი
#2
|
M A R I A M ჯგუფი: Members პოსტები: 668 რეგისტრ.: 31-March 08 მდებარ.: TBILISI. წევრი № 4,377 |
გუშინწინ გადავაწყდი ამ მასალებს ინტერნეტში გაეცანით თქვენც და მიხვდებით, როგორი სამართლიანობის განცდა ჰქონიათ ჩვენს დიდ მეფეებს. ამის წამკითხავი, კიდევ უფრო ვრწმუნდები, რამხელა მნიშვნელობა აქვს სამართლიან სასამართლოს სახელმწიფოში ერეკლე II-ს საჩივრით მიმართა მამუკა გუგულაშვილის ქვრივმა. თავის არზაში ქვრივი ჩიოდა, რომ მუხრანბატონის აზნაურიშვილს უკანონოდ, მსახურად წაეყვანა მისი ათი წლის შვილი. მეფემ საჩივარი განიხილა და გადაწყვეტილება ქვრივის სასარგებლოდ მიიღო. მან სახლთუხუცეს იოვანე მუხრანბატონს უბრძანა, აზნაურიშვილს ობოლი ბავშვი დედისთვის დაებრუნებია, რადგან ჯერ მხოლოდ “ყმაწვილი” იყო: “რადგან ყმაწვილი ყოფილა ისევ თავის დედას მოსცეს თავისი შვილი იმ შენმა აზნაურიშვილმა. გაიზარდოს და ისე იმსახუროს, უნდა დააცალოს მანამდისინ თხუთმეტი, თექვსმეტი წლის შეიქმნას”. ერეკლე II-ს ქვრივმა არზა 1785 წლის 27 იანვარს გაუგზავნა. მეფემ განაჩენი მეორე დღესვე, 28 იანვარს გამოიტანა. ქიზიყის მოურავი ზაქარია ენდრონიკაშვილი და დავით აფხაზი () ერთმანეთს ედავებოდნენ სოფელ კარდანეხსა და ბაკურციხეში მდებარე მამულს. ორივე მოდავე მხარემ მეფესთან იჩივლა. ერეკლე II-მ, მსაჯულების თანდასწრებით, საქმე განიხილა. დავით აფხაზმა სასამართლოში წარადგინა მეფე კოსტანტინეს მიერ გაცემული წყალობის წიგნი, რომლითაც დადასტურდა, რომ სადაო მამული მისი კუთვნილება იყო. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, სადაო მამული დავით აფხაზს მიაკუთვნეს - “რაც დავინახეთ (საბუთებში), ესრეთ განვსაჯეთ, როგორც დაგვიწერია, თავიანთი წიგნებიდამ მოხდა ეს სამართალი, სხვას ნურავის დააბრალებენ რასმე”. მოსამართლემ დავით ენდრონიკაშვილს დაუდგინა, რომ ხუთი თვის ვადაში სასამართლოში წარედგინა სადაო მამულის კუთვნილების დამადასტურებელი საბუთი. დადგენილი ვადის გასვლის შემდეგ, მას ჩივილის უფლება აღარ მიეცემოდა. განაჩენს ბეჭდებით ამტკიცებენ: ალავერდელი მიტროპოლიტი ანტონი, დედოფალი დარეჯანი, მეფისძე გიორგი, ბატონიშვილი ვახტანგი. განაჩენი გამოტანილია 1788 წლის 11 ივლისს. რა საინტერესოაა -------------------- უფალო,კაცი ვარ მე ცოდვილი და ვერ გულისხმა-ვჰყოფ, რაი ჯერ-არს ქმნად ჩემდა, გარნა შენ,მოწყალეო,გულიხმიერ მყავ მე, რაითა ჯერისაებრ ვიქმოდი ყოველსა.ამინ.
|
xornabujeli |
Jun 23 2008, 06:50 AM
პოსტი
#3
|
giorgi ჯგუფი: Members პოსტები: 1,304 რეგისტრ.: 24-July 07 მდებარ.: Zveli Tbilisi. წევრი № 2,509 |
გუშინწინ გადავაწყდი ამ მასალებს ინტერნეტში გაეცანით თქვენც და მიხვდებით, როგორი სამართლიანობის განცდა ჰქონიათ ჩვენს დიდ მეფეებს. ამის წამკითხავი, კიდევ უფრო ვრწმუნდები, რამხელა მნიშვნელობა აქვს სამართლიან სასამართლოს სახელმწიფოში ერეკლე II-ს საჩივრით მიმართა მამუკა გუგულაშვილის ქვრივმა. თავის არზაში ქვრივი ჩიოდა, რომ მუხრანბატონის აზნაურიშვილს უკანონოდ, მსახურად წაეყვანა მისი ათი წლის შვილი. მეფემ საჩივარი განიხილა და გადაწყვეტილება ქვრივის სასარგებლოდ მიიღო. მან სახლთუხუცეს იოვანე მუხრანბატონს უბრძანა, აზნაურიშვილს ობოლი ბავშვი დედისთვის დაებრუნებია, რადგან ჯერ მხოლოდ “ყმაწვილი” იყო: “რადგან ყმაწვილი ყოფილა ისევ თავის დედას მოსცეს თავისი შვილი იმ შენმა აზნაურიშვილმა. გაიზარდოს და ისე იმსახუროს, უნდა დააცალოს მანამდისინ თხუთმეტი, თექვსმეტი წლის შეიქმნას”. ერეკლე II-ს ქვრივმა არზა 1785 წლის 27 იანვარს გაუგზავნა. მეფემ განაჩენი მეორე დღესვე, 28 იანვარს გამოიტანა. ქიზიყის მოურავი ზაქარია ენდრონიკაშვილი და დავით აფხაზი () ერთმანეთს ედავებოდნენ სოფელ კარდანეხსა და ბაკურციხეში მდებარე მამულს. ორივე მოდავე მხარემ მეფესთან იჩივლა. ერეკლე II-მ, მსაჯულების თანდასწრებით, საქმე განიხილა. დავით აფხაზმა სასამართლოში წარადგინა მეფე კოსტანტინეს მიერ გაცემული წყალობის წიგნი, რომლითაც დადასტურდა, რომ სადაო მამული მისი კუთვნილება იყო. სასამართლოს გადაწყვეტილებით, სადაო მამული დავით აფხაზს მიაკუთვნეს - “რაც დავინახეთ (საბუთებში), ესრეთ განვსაჯეთ, როგორც დაგვიწერია, თავიანთი წიგნებიდამ მოხდა ეს სამართალი, სხვას ნურავის დააბრალებენ რასმე”. მოსამართლემ დავით ენდრონიკაშვილს დაუდგინა, რომ ხუთი თვის ვადაში სასამართლოში წარედგინა სადაო მამულის კუთვნილების დამადასტურებელი საბუთი. დადგენილი ვადის გასვლის შემდეგ, მას ჩივილის უფლება აღარ მიეცემოდა. განაჩენს ბეჭდებით ამტკიცებენ: ალავერდელი მიტროპოლიტი ანტონი, დედოფალი დარეჯანი, მეფისძე გიორგი, ბატონიშვილი ვახტანგი. განაჩენი გამოტანილია 1788 წლის 11 ივლისს. გაიხარე დავით,ერეკლე მეფის სამართლიანობაზე მეც წამიკითხავს,სახლში მოვძებნი მასალებს და მერე დავდებ... -------------------- "Nosce te ipsum – შეიცან თავი შენი."
---------------------------------------------- "აქა ვდგავარ და სხვაგვარად არ ძალმიძს." ''მთავარში - ერთობა, სადაოში - თავისუფლება, მაგრამ ყველაფერში - სიყვარული! ''მოგვეცი ძალა უფალო,რათა უმადურობით არ განგეშოროთ! ამინ!" ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "Lord Jesus, I believe you are the Son of God. Thank you for dying on the cross for my sins. Please forgive my sins and give me the gift of eternal life. I ask you in to my life and heart to be my Lord and Savior. I want to serve you always." |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 11th May 2024 - 12:51 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი