რადგან კატეხიზაციის შესახებ თემა არსებობს, გადავწყვიტე გამეხსნა თემა საეკლესიო საიდუმლოთა შორის უმნიშვნელოვანესი საიდუმლოს შესახებ. ვისაუბროთ ნათლისღების შესახებ მისი რეალური არსის გათვალისწინებით და არა იმ ფსევდო შეხედულებიდან გამომდინარე, რაც სამწუხაროდ დღეს მკვეთრად შეიგრძნობა.
დავწეროთ ეკლესიის მამათა ნაწერები ამ კუთხით.
afxazi
ნათლისღება მხოლოდ წყლითაა შესაძლებელი?
ნონა
ნონა
მცირე შესავალს გავაკეთებ. რამდენიმე წლის წინ ჩვენთან იყო დავა იმის შესახებ თუ რა აღასრულა მაცხოვარმა ნათლისღების ჟამს. ზოგიერთები მიიჩევდნენ, რომ მაცხოვრის მიერ აღსრულებული ნათლობა არაფრით განსხვავდებოდა იოანეს მიერ აღსრულებული ნათლისღებისგან, ანუ ისიც სინანულისმიერი იყო. ამის შესახებ ედიშერ ჭელიძემ დაწერა პატარა პუბლიკაცია სადაც მრავალი არგუმენტის დამოწმებით გააბათილა ეს ცრუ შეხედულება. აი ამ წიგნიდან მინდა მოვიყვანო ეს არგუმენტები.
ციტატები ლიტურგიკული ძეგლებიდან.
"დღეს წყლითა და სულითა წმიდითა, ქრისტე ღმერთო, ბუნებაი კაცთაი დაძუელებული ცოდვისაგან, განაახლე" (ნათლისღების საგალობლები, იხ. უძველესი იადგარი, თბ. 1981 წ., გვ. 28-30).
"დღეს ნათლისღებითა შენითა, ქრისტე, უფროისად ქველისმოქმედ მაცხოვარო ჩუენო, ბუნებაი წყალთაი განსწმინდე და მას შინა ნათელღებულნი გიღაღადებთ, კაცთმოყვარე" (იქვე, გვ. 38. 33-35).
"რომელმან განსწმინდე, ქრისტე, წყალთა ბუნებაი და მას შინა მორწმუნენი სულისა წმიდისა თანაზიარ ჰყვენ" (იქვე, 48. 31-32).
"დღეს განაახლე ყოველი ბუნებაი კაცთაი ნათლისღებითა შენითა" (იქვე, 50. 37-38).
პირველ საუკუნეთა ძეი, თანადიდებული მამისაი და სულისა წმიდისაი იორდანედ მოხუედ დღეს ნათლისღებად იოანეისგან განშიშულდი ხორცითა, აცხოვნე პირველშექმნული ადამი" (იქვე, 51. 5-7).
"რომელმან დასჯილნი ცოდვითა, ბნელსა შინა მსხდომარენი, ჭეშმარიტითა ნათლისღებითა შენითა განათავისუფლენ, ქრისტე მეუფეო, გადიდებთ შენ" (იქვე, 53. 40-42).
"შენ მაცხოვარ, მოხუედ იორდანედ განთავისუფლებად დასაბამითგან დამონებულთა ცოდვათა" (იქვე, 55. 18-19).
"წყალთა მიერ იორდანისათა მეორედ შობაი აჩუენა" (იქვე, 62. 10-11).
"რომელმან იორდანეს ნათელი მოიღო და განანთლა ნათესავი კაცთაი, უფალსა უგალობდეთ" (იქვე, 65. 17-18).
"მაცხოვარი ჩუენი, მო-რაი-ვიდა იორდანესა, ნათელ-იღო იოვანესგან და განანთლნა მყოფნი ბნელისანი" (იქვე, 65. 26-27).
"დღეს განთავისუფლდა ადამ და განიხსნა კრულებისაგან ნათესავი კაცთაი, რამეთუ შემუსრა უფალმან წყალთა მათ შინა თავები ვეშაპისაი ნათლისღებითა" (იქვე, გვ. 68. 3-5).
"იორდანისაგან განსწმინდე სოფელი ცოდვათაგან, მეორედ შობაი მოჰმადლე და სული წმიდაი მიანიჭე" (იქვე, 69. 24-25).
"დაძუელებული ადამ იორდანისა წყლითა განაახლე" (დღესა ნათლითა შემოსილსა დასდებელნი, მიქაელ მოდრეკილის იადგარი, წიგნი II, თბ. 1978, გვ. 153.11).
"დღეს იორდანისა წყალნი იხარებენ ნათლისღებასა შენსა, მაცხოვარ, და იშუებენ მადლით, რამეთუ ბუნებაი წყალთაი იკურთხა სულითა წმიდითა" (იქვე, 154. 2-3).
"განშიშულებული იხილვე იორდანეს, რომლითაცა შეჰმოსე ადამს, განხრწნილსა ურჩებითა, სამოსელი უხრწნელი, ნათელი შეუქმნელი ნათლისღებითა შენითა იორდანეს" (იქვე, 161. 26-27).
"ნათელი ნათლისაგან შობილი, სიტყუაი მხოლოი, ხორცითა ნათლისღებად მოვალს დღეს იორდანეს იოვანესა, რომლისა ხილვითა იხარებდეს მთანი წინაშე პირსა მეუფისასა, რომელი მოვიდა განთავისუფლებად ადამისა ყოვლით ნაშობით მისით, რაითა წმიდა-მყვნეს და განმანათლნეს წყლითა და სულითა" (იქვე, 161. 34-37).
"ტყავისა სამოსელსა განიძარცვავს დღეს ადამ იორდანესა შინა და შეიმოსს ნათლისაა სამოსელსა საღმრთოითა მით მადლითა, სულისაგან და წყლისა განახლებულსა. მდინარე მადლისაი და საშუებელი სულისაი მასუ ჩუენ ნათლისღებით შენითა დღეს, ძეო მხოლოდშობილო, და განბანაი ცოდვათაი მომანიჭე, სახიერ, ნათლისღებითა" (იქვე, 162-163).
"რაჟამს შთაჰხედ ხორცითა იორდანისა წყალთა, განშიშულებულმან შეჰმოსე ადამს პირველგანხრწნილსა უხრწნელებისა მადლი და მაცხოვნენ ჩუენ" (იქვე, 163. 29-30).
"იოანესებრ იხსენ სიღრმეთაგან ბნელისათა, ქრისტე, ადამ პირველშექმნული და მიჰფინე ნათელი მიუაჩრდილებელი ნათლისღებითა" (იქვე, 167. 1-2).
"დღეს სიონი შვილმრავალ იქმნების მეორედშობითა ზეგარდამოითა" (იქვე, 170. 4-5).
"წმიდა არს უფალი, რომელსა ჰნებავს დღეს განწმენდაი წყლითა სიწმიდისაითა მწინკულსა ადამის ურჩებისასა და შემოსად ნაშობთა მისთა მადლი სულისაი" (იქვე, 173. 98-99).
"... შობითა მის ზეგარდამოითა წყლისაგან და სულისა, სიონო, შეიმოსე დღეს ნაცვლად უსუპისა მის და მატყლისა მეწამულისა სამოსელი ბრწყინვალეი, სულისაგან განახლებული" (იქვე, 174. 8-10).
"ნათელს-იღებს დღეს ქრისტე და აღმოსვლასა მისსა მიერ წყლით, აღმოიყვანებს ურჩებით დაბნელებულსა მას კაცთა ბუნებასა და განუხუამს მათ ბჭეთა სამოთხისათა, რომელნი-იგი დაეხშენ გარდასვლითა მცნებათაითა" (იქვე, 187. 25-27).
"ნათელ-იღო იორდანისა წყალთა და მაცხოვნნა ყოველნი" (იქვე, 149.18).
"წყლისა მიერ და სულისა აღბეჭდავს დღეს და ჰყოფს მათ ერ საზეპურო" (იქვე. 188. 36-37).
"პირველ ადამისა აღთქუმული საწადელი აღმისრულე ჩუენ, ქრისტე, სახიერებით, რამეთუ ღმერთ-ჰყავ ადამი ნაშობითურთ, რაჟამს თავადი კაც-იქმენ კაცთა მხსნელად და განმაახლენ განხრწნილნი განბანითა" (იქვე, 193.6-7).
"შეაძრწუნე წყალთა ბუნებაი, უფალო, მოსლვითა შენითა და მოგუეც მათ მიერ მეორედ შობაი მადიდებელთა შენთა" (იქვე, 199. 28-29).
"ყოველნი ბუნებანი კაცობრივნი იორდანისა წყალთა განაახლნა მაცხოვარმან" (იქვე, 202. 4-5).
"შენ, უფალო, მოხუედ ახოცად ცოდვათა პირველთა იორდანეს ნათლისღებითა დღეს ადამ მამისა ჩუენისათა" (იქვე, 202. 15-16).
"მსხდომარეთა ბნელსა იხილეს ნათელი ნათლისღებითა მაცხოვრისაითა" (იქვე, 206. 6-7).
როგორც აბსოლუტურად აშკარაა, ექვსი იანვრის უფლის ნათლისღება ესაა მის მიერ კაცობრივი ბუნების მონათვლა "წყლითა და სულითა წმიდითა", ესაა ნათლისღება - "წყალთა ბუნების განმწმენდელი", "კაცთა ყოველი ბუნების განმაახლებელი", "პირველშექმნული ადამის მაცხოვნებელი", "ცოდვით დასჯილთა და ბნელსა შინა მსხდომარეთა განმათავისუფლებელი", "მეორედ მშობელი", "კაცთა ნათესავის განმანათლებელი", "ადამის განმათავისუფლებელი", "დასაბამითგან ცოდვით დამონებულთა განმათავისუფლებელი", "კაცთა ნათესავის კრულებისაგან განმხსნელი", "წყალთა შინა ვეშაპის თავების შემმუსვრელი", "მეორედ შობის მომმადლებელი და სულიწმიდის მომნიჭებელი", "ცხორებად საუკუნოდ მეორედ მშობელი", "დაძუელებული ადამის განმაახლებელი", "ადამისთვის უხრწნელი სამოსელის, შეუქმნელი ნათლის შემმოსველი", "განმათავისუფლებელი ადამისა ყოვლით ნაშობით მისით", "განმანათლებელი წყლითა და სულითა", "სულისაგან და წყლისა განმაახლებელი", "ზეგარდამო მეორედმშობელი", "ადამის ნაშობთა სულის მადლით შემმოსველი", "ზეგარდამო მშობელი წყლისაგან და სულისა", "სამოთხის ბჭეთა განმხუმელი", "წყლისა მიერ და სულისა აღმბეჭდელი", "ერ საზეპურო მყოფელი", "ღმერთმყოფელი ადამისი ნაშობითურთ", "განხრწნილთა განმაახლებელი განბანით", "მეორედშობის მომცემელი", "ცოდვათა პირველთა ამხოცელი".
ერთ-ერთ გაზეტში, სასულიერო პირი ამბობს, რომ ბავშვის განბანის შემდეგ, მისი პირველი მიმრქმელი არის ნამდვილი ნათლია. დანარცენები მხოლოდ მოწმეები. ასეთი რამე პირველად გავიგე. ეგებ თქვენც დაწეროთ რა იცით ამის შესახებ.
მხევალი ნინო
მსგავსი არც ერთი მოძღვრისგან არ მომისმენია...
მხევალი ნინო
afxazi
მე როგორც გმიგია მომაკვდავი ადამინის მონათვლა შენც შეგიძლია მაგრამ მისი გადარჩენის შემთხვევაში მოძღვარმა უნდა გააგძელოს საიდუმლოს აღსრულება, ზუსტად არ ვიცი როგორ არის მაგრამ ასე მაქ გაგონილი
puskuu
აუცილებელია ყოველი ადამიანი მოინათლოს ეკლესიური წესით და სამღვდელო სასულიერო პირის მიერ, მაგრამ გამონაკლის შემთხვევაში, თუ ადგილმდებარეობის მიზეზით, ან სიჩქარის გამო არ ხერხდებოდეს მომაკვდავისათვის მღვდლის მოყვანა და მომაკვდავი ითხოვს, ან ჩვენს შეკითხვაზე თანახმაა, რომ მოინათლოს, მაშინ შესაძლებელია და აუცილებელიც, რომ მომაკვდავთან მყოფმა საერო ადამიანმა, ნებისმიერი ასაკის კაცმა ან ქალმა (მხოლოდ მონათლულმა) დაეხმაროს და მონათლოს მომაკვდავი, რომელიმე წმიდანის სახელის დარქმევით და ნათლობის შემდეგი ფორმულის დაცვით:
ნათელს იღებს მონა ღვთისა (ან მხევალი) სახელითა მამისათა (დავასხამთ თავზე წყალს) ამინ. და ძისათა, (დავასხამთ თავზე წყალს) ამინ. და სულისა წმიდისათა, (დავასხამთ თავზე წყალს) ამინ. აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
შესაძლებელია აგონიაში მყოფი მომაკვდავიც მოინათლოს, თუ კი გვსმენია, რომ მას ჰქონდა სურვილი ნათლობისა.
ასეთი ნათლობის შემდეგ, თუ მომაკვდავი გარდაიცვალა ის ითვლება მონათლულად, ხოლო გადარჩენის შემთხვევაში აუცილებელია მღვდელმა დაასრულოს ნათლობის წესი.
ხშირად ჩვენს თვალწინ იღუპებიან მოუნათლავი ადამიანები და არ ვიცით უმთავრესად რითი დავეხმაროთ. ზემოთხსენებული ცოდნისა და გულისხმიერების საფუძველზე კი მრავალი ადამიანი შეიძლება აშორდეს მარადიულ სატანჯველს. ჩვენ კი მომაკვდავის დახმარება დიდ სიკეთეში ჩაგვეთვლება. http://orthodoxy.wanex.net/skhva/natloba.htm
ალბათ წინააღმდეგი არავინ იქნება, პირიქით, სასიხარულოც იქნება, რომ ნათლისღების წინ, როგორც ადრეულ ხანებში იყო, ეკლესიამ მოსანათლად განმზადებულთათვის კატეხიზატორული სკოლა, სკოლები დააფუძნოს... განსწავლოს (მოძღვარმა) ნათლისღების მსურველი თითოეული პიროვნება, აუხსნას, თუ რას ნიშნავს ნათლისღება, ვის იღებს (უერთდება) ამ საიდუმლოთ, რა პასუხისმგებლობაა ეს და ა.შ.
კიი კათაკმევლობა ისევ რომ იყოს კარგი იქნებოდა და კიდევ მიმრქმელს, ახლანდელ დროში ნათლიად წოდებულსაც თუ კარგად შეასწავლიან ან შეაგნებინებენ თავის პასუხისმგებლობებს კარგი იქნება.
აკაკი
მშვენიერი იქნება...
და რაღაც იურიდიული პროცესის ფორმაც აღარ ექნება ამ უდიდეს საიდუმლოს...
მე ჩემი ნათლია თვა;ით არ მინახავს აგერ უკვე 21 წელი გავიდა მგონი
ეს ზევითა პოისტისთვის უნდა მიმეწერა
ჩემი ნათლული - ალექსანდრე , ნათლობისას :
,, რაოდენთა ქრისტეს მიერ , ნათელგვიღებიეს და ქრისტე შეგვმოსიეს , ალილუია .''
http://www.radikal.ru
A.V.M
ჰეჰ გურამ აწი შენ იცი როგორი ნათლია იქნები
G_saxva
ვნახოთ ...
ნათლული განგებ არ ამყავდა აქამდე . აქ კი სხვა გზა არ მქონდა...
A.V.M
ისე პირველი ნათლულიც ეგეთი უნდა
A.V.M
არ მინდოდა ნათლულის ყოლა , მარა უარი ვერ ვთქვი...
A.V.M
რათა უნათლულო კაცი რა კაცია
"ღვთაებრივი ნათლისღებისას ცოდვები მოგვეტევება, წინაპართა შეფიცულისგან ვთავისუფლდებით და სულიწმინდის გარდამოსვლით ვართ ნაკურთხნი"
/წმ. სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი/
"ანასტასიმ მთაწმინდაზე წასვლა გადაწყვიტა, მაგრამ პონტოური ტრადიციით, ერთი ნათლული მაინც უნდა ჰყოლოდა, რომ მომავალში ქრისტეს არ განეკითხა".
"უბრალო წყალი გახდა წყალი - განსაკუთრებული, რომელსაც ვერას დააკლებს დრო და ჟამი".
/მეუფე ზოსიმე (შიოშვილი)/
"იესო ქრისტე იოანე ნათლისმცემელთან ერთად შევიდა მდინარე იორდანეში. ნათლობის წინ ხალხი ცოდვებს აღიარებდა ამ დიდი წინასწარმეტყველის წინაშე. იესო უცოდველი იყო, ამიტომ სათქმელი არაფერი ჰქონდა. საეკლესიო გადმოცემის თანახმად, იოანე, ხალხს რომ ნათლავდა, წარმოთქვამდა: "ნათელს გცემთ ჩემს შემდგომ მომავალი მესიის სახელით". როდესაც მის წინაშე თვითონ მესია დადგა, იოანეს ერთი სიტყვაც არ უთქვამს. მხოლოდ ხელით შეეხო იესოს თავს. წმინდა მამათა განმარტებით, ამ შეხებით თვითონ იოანემაც მიიღო ნათლობა ძე ღმერთისგან. ამის შემდეგ ისინი გამოვიდნენ მდინარის ნაპირზე".
/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
"იესო ქრისტე იოანე ნათლისმცემელთან ერთად შევიდა მდინარე იორდანეში. ნათლობის წინ ხალხი ცოდვებს აღიარებდა ამ დიდი წინასწარმეტყველის წინაშე. იესო უცოდველი იყო, ამიტომ სათქმელი არაფერი ჰქონდა. საეკლესიო გადმოცემის თანახმად, იოანე, ხალხს რომ ნათლავდა, წარმოთქვამდა: "ნათელს გცემთ ჩემს შემდგომ მომავალი მესიის სახელით". როდესაც მის წინაშე თვითონ მესია დადგა, იოანეს ერთი სიტყვაც არ უთქვამს. მხოლოდ ხელით შეეხო იესოს თავს. წმინდა მამათა განმარტებით, ამ შეხებით თვითონ იოანემაც მიიღო ნათლობა ძე ღმერთისგან. ამის შემდეგ ისინი გამოვიდნენ მდინარის ნაპირზე".
/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
"ნათლისღების დროს მან გვიჩვენა სიმდაბლის მაგალითიც - ღმრთის ძემ ადამიანისგან ნათლობა ინება. მაშ, საღმრთო სიმართლე ისაა, რომ ვიმსახუროთ სიმდაბლით".
/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
"ქრისტე იესუმ როდესაც ნათელ-იღო, იყო შუაღამე. ისე, როგორც ქრისტეშობა მოხდა შუაღამიდან ცისკრის გარდასავალზე. რათა ამით ეჩვენებინა, რომ ქრისტე როდესაც მოვიდა, წყვდიადი იყო ცოდვების გამო დედამიწაზე, ხოლო მან ნათელი მოჰფინა მთელს დედამიწას, მთელს ქვეყნიერებას როგორც შობით, ესრეთ ნათლისღებით".
/დეკ. არჩილ მინდიაშვილი/
"დღეს კვლავ ხდება ჩვენ თვალწინ დიდი სასწაული - უბრალო წყალი გახდება წყალი-განსაკუთრებული, რომელსაც ვერას დააკლებს დრო და ჟამი"
/მეუფე ზოსიმე (შიოშვილი)/
"ყველაზე მძიმე შებღალვა, რაც კი შეიძლება ადამიანმა მოიფიქროს, ეს არის ფურთხი, ჩვენ კი ნათლობისას სამგზის შევაფურთხებთ ეშმაკს. ამას არასოდეს გვაპატიებს, ამიტომ უნდა შევიჭურვოთ ქრისტეს მცნებათა დაცვით, მისდამი სიყვარულითა და ნდობით. შეუძლებელია ადამიანის გადარჩენა მოთმინებითი ჯვრის გარეშე".
/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/
"და ვიდრე დაჰფლავს ძველ ადამს, წმინდა მამა გვასწავლის, მანამდე უნდა აკურთხოს იოანეც, უნდა აკურთხოს იორდანეც და მერმეღა აღმოშობს ახალი ადამი, ახალი ადამიანი და ამას ჩვენ ვუწოდებთ წმინდა მამათა მიერ მეორე შობას, მეორე დაბადებას"
/დეკ. არჩილ მინდიაშვილი/
"და გარდამოხდა და დაადგრა ტრედის სახით". რატომ სწორედ ტრედის სახე მიიღო? რადგან ტრედი ფრინველთა შორის ყველაზე სუფთაა, არაწმინდა ადგილას არასოდეს დაჯდება, უმანკო და უბოროტო ფრინველია. ყოვლადწმიდა სამება გამოხატავს, რომ სული მამისა არის წმიდა და უმნაკო. ალბათ, ამ ტრედმა მოგაგონათ ის მტრედიც, რომელიც წარღვნის შემდეგ გამოჩნდა ნოეს კიდობანთან და ზეთისხილის რტო მოუტანა ნიშნად იმისა, რომ წყალმა დაიწია და ღვთის რისხვა შეწყდა".
/დეკ. არჩილ მინდიაშვილი/
"ძველი ადამიანი, რომელმაც ღვთისგან ბოძებული სრული ნათელი, სრული სიხარული და სრული ბედნიერება მიიღო, რომლისთვისაც შეიქმნა ადამი და რაც შემდგომ მანვე დაკარგა, ემბაზში იძირება და კვდება".
"ნათლისღების ემბაზში უბრალო წყალი კი არ არის, არამედ ქრისტეთი აღსავსე წყალია"
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"უფალი წყალში ინათლება, წყალს თავად მიანიჭებს მადლს, ნათელს. წყალი საოცარი სტიქიაა. წყალში შექმნა პირველი სიცოცხლე ღმერთმა და წყლითვლე მოახდინა წარღვნა. იგი სიცოცხლის მომნიჭებელი არის ერთი მხრივ, განმწმენდელიც, განმბანელიც და ამავე დროს, ძალზე საშიშიც, თუ ადამიანის წინააღმდეგ აბობოქრდა".
/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/
"საეკლესიო სამართლის სფეროში ნათლობას აქვს ისეთივე მნიშვნელობა, როგორიც სახელმწიფო სამართალში - ფიზიკურ დაბადებას (დაბადება არის იურიდიული აქტი, რომ გახდე ამა თუ იმ ქვეყნის მოქალაქე. ასევე სულიერი შობა არის იურიდიული აქტი, რომ გახდე ეკლესიის წევრი)".
"მართლმადიდებელი ეკლესია გმობს კათოლიკეთა პრაქტიკას: მოუნათლავის მიერ ნათლობის "აღსრულებას" და თვითნათლობას. დაუშვებელია არაქრისტიანისგან ნათლობა".
"სამგზის ამოშობა წყალში".
/ბაჩანა რაზიკაშვილი/
"კონსტანტინე [დიდი] სიკვდილის წინ, მალვიის ბრძოლიდან ოცდახუთი წლის შემდეგ მოინათლა".
"ნათლისღებამდე უნდა იმარხულონ ნათლისმცემელმაც და ნათლულმაც, ასევე სხვებმაც, თუკი ძალუძთ, ნათლულს უბრძანე, იმარხულოს ერთ-ორი დღე".
/დიდაქე/
"სახელი, იოანეც, ზეცამ შეურჩია მომავალ წინასწარმეტყელს"
"ნათლობის მიღების მსურველები იოანეს მდინარე იორდანეში შეჰყავდა, აქ იღებდა მათგან აღსარებას და ღმერთს ევედრებოდა მათი ცოდვების მიტევებას. ამის შემდეგ იგი წარმოთქვამდა: "გნათლავთ მომავალი მესიის სახელით", - გვაუწყებს საეკლესიო გადმოცემა".
"მდინარე იორდანე ერმონის მთისწინეთიდან დაახლოებით, 1000 მ. სიმაღლიდან ჩამოედინება და ხეობით მკვდარი ზღვისკენ მიედინება, თითქმის კილომეტრნახევრის მანძილზე ეშვება, რის გამოც მიიღო სახელწოდება "იორდანე" - ვარდნილი, დაშვებული, ჩამოსული. უფლის ნათლისღების ადგილზე მლოცველებს წელიწადში მხოლოდ ერთხელ უშვებენ - 18 იანვარს. რადგან ეს ადგილი სასაზღვრო ზონაა, აქ იკრიბება უამრავი მართლმადიდებელი. ამ დღეს მორწმუნენი დიდი სასწაულის მომსწრენი ხდებიან - იორდანე იწყებს აღმა სვლას. ბუნების კანონები იცვლება, რათა ადამიანებმა გულისხმაჰყონ ძალი ღმრთისა და თაყვანი-სცენ მას, რაც მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესიის წიაღშია შესაძლებელი.
უფლის ნათლისღების დღეს იერუსალიმის პატრიარქი მდინარე იორდანეს აკურთხებს და მასში სამგზის შთაფლავს ჯვარს. ჯვრის მესამედ შთაფვლისას მდინარე იორდანე ჩერდება და რამდენიმე წუთის განმავლობაში წყალი საპირისპირო მიმართულებით მიედინება, როგორც ეს მოხდა უფლის მდინარეში ჩასვლის დროს.
ნათლისღების დღესასწაულზე და მის წინა დღეს ყველა მართლმადიდებლურ ტაძარში სრულდება წყალკურთხევა დიდი აიაზმის წესით და ნაკურთხი წყალი ურიგდება მორწმუნეებს. ამ წყალს უფლის მიერ კურთხეული იორდანეს მადლი ეძლევა. და, ჩვეულებრივი წყლისგან განსხვავებით, არ იხრწნება"
.
"ნათლულზე ისე უნდა ვფიქრობდეთ, როგორც საკუთარ შვილზე".
/მღვდელ-მონაზონი ანდრია (სარია)/
" - რამდენად საპასუხისმგებლოა ნათლიობა?
- ნათლია უნდა იყოს ის, ვინც სულიერად ცოცხალია და განუცდია სულიწმინდის მადლის მოქმედება. მას შეუძლია "ატაროს ჩვილი მღვრიე წყლებში".
ნათლულის მშობლების გარდაცვალების შემთხვევაში, ნათლიამ მშობლის ფუნქცია უნდა იტვირთოს.
ნათლია მოწოდებულია, სასუფევლის კარამდე მიიყვანოს თავისი ნათლული".
/სქემარქიმანდრიტი იოაკიმე პარი/
"ეკლესიის დევნის წლებში კომუნისტური ხელისუფლება ცდილობდა, მღვდლებს ნათლისღების საიდუმლო არ აღესრულებინათ. მამებს ზოგჯერ უხდებოდათ ღვთის საქმის აღსრულება ისე, რომ მის მოსალოდნელ შედეგებზე არ ეფიქრათ.
ერთხელ ახალგაზრდა მღვდელმონაზონ იოანესთან (კრესტიანკინი) საიდუმლო მისიით მივიდნენ. ვინმე მაღალჩინოსნის 6 წლის გოგონას მონათვლა მოსურვებია. საიდან შეიტყო მან ნათლისღების შესახებ, საიდუმლოდ დარჩა. გოგონამ ტირილითა და სიჯიუტით აიძულა მშობლები, მისთვის დაეთმოთ. მამა იოანემ უარი ვერ უთხრა. მათთან შინ შუაღამისას მივიდა. გოგონასთვის თეთრი პირსახოცი მოეფარებინათ, ქერა თმაზე დიდი თეთრი ბაფთა მოეკრათ. პატარა ზეციურ ქმნილებას ჰგავდა. ძილი ერეოდა, მაგრამ ჯიუტად ებრძოდა, ყველა სმენად იყო გადაქცეული.
საიდუმლო აღსრულდა. მაგრამ ეს ამბავი შეუმჩნეველი არ დარჩენია ხელისუფლებას. ვინ მონათლაო, - კითხულობდა ხელისუფლება. იზმაილოვის ეკლესიის მღვდელმაო. რომელმაო. მამა იოანე ცოტა ხნის გარდაცვლილმა ტაძრის წინამძღვარმა "გადაარჩინა" - მის ახალთახალ საფლავთან მიიყვანეს გამომძიებელი. გარდაცვლილმა მღვდელმა უჩუმრად აიღო თავისი თანამოძმის "დანაშაული" და საქმეც ამით დაიხურა."
"ნათლისღებისას ჩვენ შთავეფლებით იმ წყალში, რომელსაც შეეხო ქრისტე თავისი სიწმინდით და ამიტომ ღვთაებრივი ცეცხლით აღსავსე წყალი წვავს სიკვდილს. ამდენად, უნდა გვახსოვდეს, რომ ნათლისღებისას ადამიანი წყალში შთაფვლით სიმბოლურად კვდება და ისევ აღდგება.
ადამიანი თავით რომ ჩააყუდო წყალში, ხომ კვდება? და ნათლობისას, როცა თავით წყლის ქვეშ აღმოვჩნდებით, უნდა ვიგულისხმოთ, რომ დაგვიდგა სიკვდილის ჟამი და ამ სტიქიიდან მხოლოდ ღვთის ხმა თუ გამოგვიყვანს. შემდეგ ხდება წყლიდან გამოსვლა, რაც წარმოადგენს სიმბოლურად აღდგომას. სუნთქვას ახლებურად ვიწყებთ, ჩვენ განწმენდილნი ვართ ჩვენი პირველშობილი ცოდვისგან - ღვთისგან განდგომისგან, ღმერთთან გაუცხოებისგან. ჩვენ ვიწყებთ ახალ ცხოვრებას, ახლა უკვე ვართ ქრისტიანები. უკვე ჩვენში ვატარებთ ქრისტეს სიწმინდეს უკვდავებასთან ერთად, რომელიც მოგვეცა."
მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი
საინტერესოა, რომ ნათლობა შიძლეაბა აღსრულდეს ქვიშის გარდა, სისხლითა და აღმსარებლობით, ასევე ცრემლებით ))
"იუდეველი თეოდორე ქრისტიანებთან ერთად ალექსანდრიიდან ასურეთში მიდიოდა. როცა ასურეთის უდაბნოში შევიდნენ, ცუდად გახდა, ფეხის გადადგმა აღარ შეეძლო. თანამგზავრებმა გადაწყვიტეს, დაეტოვებინათ და წასულიყვნენ. თეოდორემ მათ შესტირა: - გაფიცებთ ცისა და ქვეყნის შემოქმედს, დედამიწაზე კაცთა სახსნელად მოსულს. ნუ დამტოვებთ იუდეველთა რწმენაში, მომნათლეთ და ისე გააგრძელეთ გზაო. მათ უთხრეს: არაფერი შეგვიძლია, არც მღვდლის ხარისხი გვაქვს და წყალიც არსად არისო. თეოდორემ კიდევ ერთხელ სთხოვა. მათ თეოდორეს ტანთ გახადეს, ძალისძალობით ფეხზე დააყენეს. ერთმა მათგანმა ხელით ქვიშა აიღო, თეოდორეს თავზე გადააყარა და თქვა: "ინათლება მონა ღვთისა თეოდორე, სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა". "ამინ", - დაუმოწმეს სხვებმა. როგორც კი ეს უცნაური ნათლობა დასრულდა, თეოდორემ თავი ჯანმრთელად იგრძნო და ქრისტიანებთან ერთად გზა გააგრძელა.
ალექსანდრიაში მივიდნენ ეპისკოპოს დიონისესთან. მან კრება მოიწვია და თეოდორეს ქვიშით მონათვლის ამბავი მოუთხრო. "ვინც არ იშვას წყლისა და სულიწმინდისგან, არ შეუძლია ღვთის სასუფეველში შესვლაო", - თქვეს მღვდელმთავრებმა და თეოდორე მოსანათლად მდინარე იორდანეზე გაგზავნეს."
"ნათლისღების ემბაზში უბრალო წყალი კი არ არის, არამედ ქრისტეთი აღსავსე წყალია".
"ერთხელ 350-კაციან ჯგუფში ერთი ნათელღებული ქალი გამოვარჩიე. ვიკითხე, ვინ არის-მეთქი. თურქია, რომელმაც წმინდა ნათლისღება მიიღოო. სახე უბრწყინავდა. მის გვერდით ყველა ბარბაროსად ჩანდა".
/ღირსი პაისი ათონელი/
"მუხლმოყრილს ბევრი რამ შემითხოვია ჩემი ნათლიის, მეუფე გრიგოლის საფლავზე და ასრულებულა კიდეც. თუ არ ასრულებულა, მივუხვედრებივარ, რომ ეს თხოვნა არ ყოფილა ჩემი სულისთვის სასარგებლო".
+
"დღესაც ნათლისღებისას მთელ მსოფლიოში წყლის სტიაქია მაკურნებელ ძალას იძენს".
"ხევში სტუმრობისას მეუფე იობის ნათლია, ქალბატონი მზია ნავროზაული გავიცანი. როგორც კი მითხრა, მეუფის ნათლია ვარო, ინტერესმა მძლია და შევეცადე, ბევრი რამ გამეგო მათი ნათელმირონობის შესახებ.
- მეუფე იობის ნათლია ვარ, - ვენაცვალე იმასა. 1963 წლის 5 ოქტომბერს მყავს მონათლული ვლადიკავკაზში სამწელ-ნახევრისა. მაშინ ოცი წლისა ვიყავი. ძალიან მიხარია, რომ ასეთი კარგი ნათლული მყავსო, - მითხრა ქალბატონმა მზიამ.
- იფიქრებდით, რომ თქვენი ნათლული ეპისკოპოსი გახდებოდა?
- არა, რას წარმოვიდგენდი! ისე, თავიდანვე ჭკვიანი ბავშვი იყო. ნათლობისას ახალგაზრდა მღვდელმა მკითხა, - რას დაანათლავო. მე არაფერი გამაჩნია და ჩემს ნიჭს დავანათლავ-მეთქი. რას ვიფიქრებდი, ელგუჯაი მაგას მიაღწევდა. დიდად ნასიამოვნები ვარ, რომ ჩემი ნათლული უფალს და ხალხს ემსახურება."
"როგორც მიწისქვეშა წყლები კვებავენ მცენარეთა ფესვებს და ეს წყლები არასდროს დაშრება სამყაროს აღსრულებამდე, ისე ნათლობის დროს მიღებული სულიწმინდის მადლი არასდროს დაკნინდება. რაც უნდა დიდი ცოდვა ჩაიდინოს ადამიანმა, მადლი მაინც მოუწოდებს სინანულისკენ, სიკეთისკენ."
"წმინდა გრიგოლ ღვთისმეტყველი გამოყოფს იმ ადგილს, სადაც მაცხოვარმა ჩვენმა იესო ქრისტემ ნათელიღო. წმინდანის სწავლებით, იესომ ნათელიღო იქ, სადაც ისუ ნავემ, ძველი აღთქმის მამამთავარმა, ილოცა, გამოსახა ნიში პატრონი ჯვრისა და უკუიქცა იორდანე და გამოჩნდა ხმელეთი, როგორც მანამდე მკვდარმა ზღვამ დაიხია უკან მოსეს ლოცვით და ისრაელი ფარაონის რისხვას გადაურჩა".
"აიღე საღმრთო წიგნები და ნახავ, რომ დიდია და მთავარი წყალი და ოთხ გამორჩეულ წესთაგან უმჯობესი. ანგელოზთა სამკვიდრებელია ცა და წყალთაგან არის. ქვეყანა ადამიანთა სამკვიდრებელია და წყალზეა დაფუძნებული, და ყოველივეს შექმნამდე სული ღვთისა იქცეოდა წყალთა ზედა (დაბ. 1.2). ქვეყნის დასაბამი წყალია, სახარების დასაბამი იორდანეა. ისრაელის გათავისუფლება ფარაონისაგან ზღვით მოხდა და ცოდვათაგან გავთავისუფლდებით სიტყვით, წყლით განბანვით (ეფეს. 5. 26). სადაც კი ვინმეს აღთქმა მიეცა, იქ უთუოდ წყალიც იყო: წარღვნის შემდეგ დაიდვა შჯული ნოეს მიმართ, ისრაელს სჯული წყლით სხურების შემდეგ მიეცა... ილია ზეცად ამაღლდა, მაგრამ ჯერ იორდანე გიარა. აარონი ჯერ განიბანა და შემდეგ გახდა მღვდელთმოძღვარი."
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"მამა იაკობ ევბეელზე ამბობდნენ, იმდენად წმინდა და განკრძალული იყო, რომ ხელით საკუთარ სხეულსაც არ ეხებოდაო. ვინ იცის, რამდენი ბავშვი მოუნათლავს, მაგრამ არასოდეს უცქერდა მათ. მამა იაკობი თვითონვე ამბობდა, - არასოდეს მინახავს, როგორ გამოიყურება ბავშვის სასქესო ორგანოებიო."
"ხორციელ წინადაცვეთას ტკივილი და წყლულები ახლავს, სულიერ ნათლისღებას კი - ცუარი სიცოცხლისა და კურნება გულისა."
/წმ. ბასილი დიდი/
"741 წელს ლეონ III გარდაიცვალა. ტახტზე ავიდა მისი ძე, ფანატიკოსი ხატმებრძოლი კონსტანტინე V. მტრულად განწყობილ წრეებში მას კოპრონიმს უწოდებდნენ - აქაოდა, მონათვლისას ემბაზში ჩაისვარაო, და მიუხედავად იმისა, რომ არაბებთან ბრძოლაში არაერთი გამარჯვება მოიპოვა, ბიზანტიური წყაროები მასზე უარესად არც ერთ იმპერატორს არ იხსენიებდნენ."
"ნათლისღების მარგალიტი უნდა ამობრწყინდეს ჩვენს გულში".
/დეკ. ლუკა ბუცხრიკიძე/
"- რამდენად საპასუხისმგებლოა ნათლიობა?
- ნათლია უნდა იყოს ის, ვინც სულიერად ცოცხალია და განუცდია სულიწმინდის მადლის მოქმედება. მას შეუძლია "ატაროს ჩვილი მღვრიე წყლებში".
ნათლულის მშობლების გარდაცვალების შემთხვევაში, ნათლიამ მშობლის ფუნქცია უნდა იტვირთოს.
ნათლია მოწოდებულია, სასუფევლის კარამდე მიიყვანოს თავისი ნათლული".
/სქიმარქიმანდრიტი იოაკიმე პარი/
"- შეიძლება თუ არა მოვნათლოთ ერთი ოჯახის რამდენიმე წევრი, მაგალითად, დედა და შვილი, დედმამიშვილები და ა.შ. ან ჩვენი წინაპრის მიერ მონათლული ადამიანის შთამომავალი?
- ერთმა ადამიანმა შეიძლება მონათლოს ერთი ოჯახის რამდენიმე წევრი, ასევე შეიძლება მოვნათლოთ ჩვენი წინაპრის მიერ მონათლული ადამიანის შთამომავალი, მაგრამ ნათელმირონობის შებრუნება არ უნდა მოხდეს უშუალოდ ნათლიისა და ნათლულის ოჯახებს შორის, მაგალითად, ჩვენს მიერ მონათლულმა ადამიანმა არ უნდა მონათლოს ჩვენი შვილი."
/მამა გიორგი რევიშვილი/
ნათლისღების საღმრთო საიდუმლოშიც მამა ვისაც ნათლავს, ის ძითაც ინათლება და იკურთხება, და ვინც ძით ინათლება, ის სულიწმინდის მიერ ნათლდება და იკურთხება საღმრთო მადლის ზემოქმედებით, რამეთუ წმინდა სამების ქმედება ერთიანია.
/წმინდა ათანასე ალექსანდრიელი/
"ნათლისღების ემბაზში უბრალო წყალი კი არ არის, არამედ ქრისტეთი აღსავსე წყალია."
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"ნათლისღების საიდუმლოს აღსრულებისას წყალში სამგზის შთაფლვით თქვენც სამგზის კვდებოდით და სამგზისვე ხელახლა იშვებოდით, ასე რომ, ნათლისღების მაცხოვნებელი წყალი საფლავადაც შეიქმნა თქვენთვის და მშობელ დედადაც. მაგრამ ეს უბრალო მოგონება როდია უფალ იესო ქრისტეს სამდღიანი სიკვდილისა და მკვდრეთით აღდგომისა, ეს სრულიად ახალი და უჩვეულო საქმეა. ჩვენ სინამდვილეში როდი ვკვდებით და ასევე სინამდვილეში როდი დავეფლვით, არც ნამდვილადვე ვეცმებით ჯვარს და შემდგომ მკვდრეთით აღვდგებით, - არა, არამედ ეს მიმსგავსება უფლის ვნებასა და მკვდრეთით აღდგომასთან მხოლოდ სახისმიერია, ხატოვანია, ჩვენი ხსნა - ცხონება კი ჭეშმარიტად, ნამდვილად აღესრულება."
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"ნათლისღებით ჩვენ ვხდებით ქრისტეს სხეულის ნაწილები და როცა ვცოდავთ, ამით ვხდებით ღვთის მკვლელები და ისევ უარვყოფთ ქრისტეს, მას შემდეგ, რაც შევუერთდით. ეს ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა."
/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/
"მირიანმა ბრძანა ხალხის ქრისტიანული განათვლა"
"სრული სახით ღმერთი გამოჩნდა ნათლისღების დროს, ამიტომაც არის ნათლისღება კიდევ უფრო მნიშვნელოვანი. წმინდა სამება მანამდე კაცობრიობამ არ იცოდა რა იყო. ამ დღეს კი ნახა - მამა ზეციდან, ძე - წყალში მდგომარე და სულიწმინდა მტრედის სახით გადმოსული".
"მახსოვს, ბეთანიაში ახალი მისული რომ ვიყავი, იქ რამდენიმე ხანდაზმული ქალბატონი ამობრძანდა, დაემხნენ მამა იოანესა და მამა გიორგის საფლავზე - მათი მონათლულები ვართო. ნათლიებისადმი ასეთი სითბო და სიყვარული არსად მინახავს..."
"ნაკურთხი წყალი არის საღვთო მადლის ხატი: იგი განწმედს მორწმუნე ადამიანებს სულიერ სიბილწეთაგან, განანათლებს და განამტკიცებს მათ მაცხოვნებელი ღვაწლისათვის."
/მამა თავმას ჩოხელი/
"წმინდა მამების თქმით, ერთ-ერთი უდიდესი მღვდელმოქმედება, რომელიც ქვეყნიურ სტიქიებზე აღესრულება, არის წყალკურთხევა"
"წმინდა იოანე ოქროპირი ამბობდა, რომ წმინდა ღვთივგანცხადებული ნაკურთხი წყალი მრავალი წლის განმავლობაში უხრწნელი რჩება, არის ახალი, სუფთა და სასიამოვნო დასალევი, თითქოსდა ახალი ამოხაპული იყოს კამკამა წყაროდან. ეს არის საღვთო მადლის მიერ აღსრულებული სასწაული, რომელსაც ახლაც ცხადად ხედავს თითოეული ჩვენგანი!."
"იოანე დაემორჩილა და მონათლა იესო. ზეციერმა მეუფემ მდაბლად დაუხარა თავი თავის მონას, შემოქმედმა - თავის ქმნილებას".
"კაცობრიობის ნათლისღება და ამასთანავე მთელი ბუნების კურთხევა მაცხოვრის მეორედ მოსვლამდე გაგრძელდება, ხოლო ამის შემდეგ განადგურდება ახლანდელი სამყარო და ახალი მიწა შეიქმნება, სადაც მხოლოდ ღვთის სიმართლე დაივანებს".
"წყლის ბუნების" განათლება"
"წყლის კურთხევისას მასში ჯვრის სამგზის შთაფვლა სიმბოლურად მიანიშნებს უფლის სამგზის შთაფვლაზე იორდანეში იოანე ნათლისმცემლისგან ნათლისღების ჟამს".
"დიდ აიაზმად იწოდება ნათლისღების დღესასწაულზე ნაკურთხი წყალი, დიდი აიაზმა იკურთხება ვნების შვიდეულშიც. მცირე აიაზმა კი ეწოდება პარაკლისებსა და სხვა საეკლესიო მსახურებათა დროს ნაკურთხ წყალს. მცირე აიაზმის კურთხევა მოძღვარს ნებისმიერ დროს შეუძლია".
"ნათლობა პირადი სულთმოფეონობაა. ნათლობის დროს ჩვენზე გადმოდის სულიწმინდა და მისი მადლი. სულიწმინდა გარდამოდის მტრედის სახით, თუმცა ჩვენ, ადამიანები, ამას ვერ ვხედავთ, მაგრამ იყვნენ ადმიანები ეკლესიის ისტორიაში, ვინც ეს დაინახეს ნათლობისას.
არამარტო ეკლესიის ისტორიაში ყოფილა ამგვარი შემთხვევა, უბრალო ადამიანებიც მინახავს, ვისაც დაუნახავს მტრედის სახით ადამიანზე გადმოსული სულიწმინდა. ჩემს მრევლში იყო შემთხვევა, როცა ბავშვზე მონათვლისას ფრთები დაინახე, ფოტოც კი არის გადაღებული. ანუ, მფარველი ანგელოზი შევიდა მასში და ფრთები გამოაჩინა სამი წლის ბავშვთან. თუმცა ასეთ ხილვებს უნდა ვერიდოთ და უნდა ვირწმუნოთ უხილავი ღმერთი".
/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/
"ჯვარი, რომელიც მიუტანეთ თქვენს ნათლულს და ღვთისმსახურმა ჩამოჰკიდა მას - თქვენსა და თქვენს ნათლულს შორისაა. ღმერთმა დაგიფაროთ, რომ რომელიმემ უარყოს ან არ ატაროს იგი, თქვენ - თქვენი ნათლიის მიერ ბოძებული, მან კი - თქვენ მიერ ბოძებული. თქვენ, ნათლიას, მოგეკითხებათ ნათლულის რელიგიური ზნეობა. ამისათვის უდგებით თქვენ მას ნათლობის მამად, ე.ი. სულიერ მამად".
"სამჯერ წყალში შთაფლვა მოასწავებს ქრისტეს სამი დღე დაფლვას და შემდეგ მკვდრეთით აღდგომას".
"ნათლისღების დღესასწაულზე, ზუსტად შუაღამისას, წყალი ყველგან იწყებს ღელვას, ნიშნად იმისა, რომ ამ დროს იორდანეში შებრძანდა მაცხოვარი".
"ნათლობის შემდეგ ადამიანს ენიჭება ახალი სიცოცხლე. იგი არის ეკლესიის წევრი და ეკლესიის ცოცხალი უჯრედი. მონათლული ადამიანი არის დაცული და არ არის ადვილად მისაწვდომი ბოროტი არსებისათვის. იგი ხდება დაცული მფარველი ანგელოზით, რომელიც მხოლოდ მონათლულ ადამიანს ჰყავს".
"ნათლისღება არ არის სასურველი საიდუმლო, ეს არის სავალდებულო, ასევე განუმეორებელი საიდუმლოება. არ შეიძლება ადამიანმა ნათელ იღოს და რაღაც არ მოეწონოს, ან მღვდელი, ან ნათლია, ან თავისი განწყობილება და მეორედ მოინათლოს".
"თანამედროვე ნათლიას თავის მოვალეობად მიაჩნია, უყიდოს ნათლულს ჯვარი, შესაწირავი შესწიროს მოძღვარს, სადღესასწაულო ტრაპეზზე შესვას ღვინო, ნათლულის ჯანმრთელობის სადღეგრძელო, შემდეგ გაუჩინარდეს გარკვეული ვადით. ნათლულს კი სალაპარაკოდ დარჩეს: "ესა და ეს კაცია ჩემი ნათლია, ოქროს დიდი ჯვარი მაჩუქა" და ა.შ. როგორც ვხედავთ, ყოველივე ეს საკმაოდ ადვილი, შინაარსით კი ცარიელი საქმეა"
---
"ნეტარი თეოფილაქტე იესოს ნათლობის შესახებ წერდა: "ამით გვასწავლის, რომ განსაცდელებს განსაკუთრებით ნათლობის შემდეგ უნდა ველოდოთ". ასე რომ, შეცდა, ვისაც ეგონა, რადგან მოინათლა, ყველაფერი წესრიგშია. ომი მხოლოდ ახლა იწყება!"
"მხოლოდ ნათლობა არაფერს ნიშნავს, თუკი მას ქრისტიანული ცხოვრება არ დაერთო".
/მამა საბა ბიკაშვილი/
"ნათლობა ეშმაკის გამოწვევაა და ომიც მაშინვე იწყება."
/მღვდელი ოლე სტენიაევი/
"სააიაზმე"
"ამ საიდუმლოს არსზე თვით სახელიც მიგვითითებს - ბნელში მყოფი იღებს ნათელს".
"ამგვარად, ნათლისღების შემდეგ ჩვენზე გადმოდის ნათელი უფლისა და შეგვიძლია, მისი მეოხებით ვებრძოლოთ ბოროტს. მანამდე კაცს არ მფარველობს უფლის ძალა, - ძალა, რომლითაც შეიძლება, ეშმაკს სძლიო, - ნათლისღებისას კი ღმერთი ადამიანს უბოძებს ანგელოზს, რომელიც იცავს მას და ყველანაირად ეხმარება ბოროტებისგან გათავისუფლებაში.
თუმცა აქაც თავისუფალია ადამიანი; მას შეუძლია, ნათლისღების შემდეგ კვლავ ბნელში ჩაინთქას ან, პირიქით, ამ ნათლის წვეთით იაროს მთელი ცხოვრება, ნათელი, რომელიც მასში შემოვიდა, უნათებდეს ყოველივეს თავის გზაზე".
/მეუფე სტეფანე (კალაიჯიშვილი)/
"ოცდაათი წლის ასაკამდე იესო ნაზარეთში ცხოვრობდა. ოცდაათი წლისა კი გაცხადდა კაცობრიობის წინაშე, როდესაც მდინარე იორდანეში წმინდა იოანე ნათლისმცემელთან მივიდა და მოინათლა. ნათელიღო იესომ და აჩქარებით ამოვიდა წყლიდან, ხელები ზეცად აღაპყრო და დაიწყო ლოცვა ზეციური მამის წინაშე, რათა მას დაელოცა ძის მოღვაწეობა ცოდვილი კაცობრიობის გადასარჩენად. მაშინ იესოს თავზე გაიხსნა ცა ელვის ძლიერი ნათებით და იხილა იესომ სულიწმინდა, მტრედის სახით გარდამომავალი, რომელიც დააჯდა მხარზე. და იყო ხმა ზეციდან: "ესე არს ძე ჩემი საყვარელი, რომელიც მე სათნო-ვიყავ".
წმინდა იოანე ოქროპირი ნათლისღების ამ ეპიზოდს ასე განმარტავს: "ეს არის ჩემი საყვარელი, მხოლოდშობილი ძე, ჩემგან საუკუნეების უწინ შობილი და დაუსაბამო, "რომლისგანაც ყოველი შეიქმნა", ჩემი სწორი ძალაში, ხელმწიფებასა და დიდებაში.
ეს არის ჩემი ძე, მასშია ყოველი ჩემი ნება-სურვილი, სისრულე მთელი ჩემი სახიერებისა, ვისგანაც ხალხზეც გადმოვა ჩემი სიყვარული. ასე საზეიმოდ განუცხადა მამა ღმერთმა არა მარტო იოანეს, არამედ ყველას, ვინც იწამებს ქრისტეს, რომ ნათელღებული იესო ჭეშმარიტი მესიაა, ქრისტე მაცხოვარი ქვეყნისა.
და რომ არ ეფიქრათ, ხმა ზეციდან იოანეს ეკუთვნოდაო, სულიწმინდა თავისი გარდამოსვლით თითქოს თითით ანიშნებდა როგორც იოანეს, ასევე იქ მყოფთ, რომ ეს სიტყვები იესოს მიმართ წარმოითქვა. მაშინ ალბათ იკითხავენ - რატომ არ ირწმუნეს იუდეველებმა იესო ქრისტე? თავიანთი გულქვაობის გამო", - გვპასუხობს წმინდა იოანე ოქროპირი."
მდინარე იორდანე
"მკვდარი ზღვა ხმელეთის უდაბლეს ადგილას - ზღვის დონიდან ოთხასი მეტრით დაბლა მდებარეობს და იგი ერთგვარი სიმბოლოა ადამიანთა სულიერი სიკვდილისა. მის მახლობლად, მდინარე იორდანეში, ნათელ-იღო მაცხოვარმა.
მდინარე იორდანე ერმონის მთისწინეთიდან დაახლოებით ათასი მეტრის სიმაღლიდან ჩამოედინება და ხეობით მკვდარი ზღვისკენ მიედინება. მდინარე თითქმის კილომეტრნახევრის მანძილზე ეშვება, რის გამოც მიიღო სახელწოდება "იორდანე" - ვარდნილი, დაშვებული, ჩამოსული.
უფლის ნათლისღების ადგილზე მლოცველებს წელიწადში მხოლოდ ერთხელ უშვებენ - 18 იანვარს, რადგან ეს ადგილი სასაზღვრო ზონაა. აქ იკრიბება უამრავი მართლმადიდებელი. ამ დღეს მორწმუნენი დიდი სასწაულის მომსწრენი ხდებიან - იორდანე იწყებს აღმა სვლას. ბუნების კანონები იცვლება, რათა ადამიანებმა გულისხმაყონ ძალი ღვთისა და თაყვანისცენ მას, რაც მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესიის წიაღშია შესაძლებელი."
"კითხვა: ჩემი შვილი 18 იანვარს არის დაბადებული, როდესაც მძიმე მარხვა ემთხვევა. შეიძლება ამ დღეს დაბადების დღის აღნიშვნა?
პასუხი: თუ აღნიშვნაში სუფრის გაშლას გულისხმობთ, უმჯობესია, ეს საქმე გადადოთ, მით უფრო, რომ საბაბიც გეძლევათ – მეორე დღეს ნათლისღების ბრწყინვალე დღესასწაულია".
"კითხვა: მინდა, რომ ჩემს შვილს რამდენიმე ნათლია ჰყავდეს. ეკლესიურად არის თუ არა განსაზღვრული ნათლიების რაოდენობა?
პასუხი: უპირველესად, გაითვალისწინეთ, რომ ნათლიობა არა მხოლოდ ოჯახების დანათესავება, არამედ ნათლიის უდიდესი პასუხისმგებლობა და მოვალეობაა ნათლულის წინაშე. ნათლიამ მუდმივად უნდა იზრუნოს ნათლულის სულიერ ცხოვრებაზე. ამ მოვალეობის შესრულება ერთ ადამიანსაც შეუძლია, თუმცა შეგიძლიათ, ბავშვი რამდენიმესაც მოანათვლინოთ. ეცადეთ, აქაც, ისევე როგორც ნებისმიერ საქმეში, ზომიერება დაიცვათ"
"კითხვა: ჩემი ნათლია, სამწუხაროდ, გარდაიცვალა. როგორ უნდა წარვმართო ჩემი სულიერი ცხოვრება მომავალში?
პასუხი: ნათლიის დანიშნულებაა ადამიანის სულიერ ცხოვრებაზე ზრუნვა. ზრდასრულ ადამიანს ეკლესიის გზით და წმიდა მამათა სწავლების მეოხებით აქვს ჭეშმარიტებასთან ზიარების საშუალება, რასაც იგი, თუ მოინდომებს, ნათლიის გარეშეც შეძლებს. რაც შეეხება თქვენს დამოკიდებულებას ნათელმირონობისადმი, მუდმივად უნდა ილოცოთ თქვენი ნათლიის სულისთვის."
"კითხვა: მართლა ეპატიება თუ არა ნათლობის დროს ადამიანებს მანამდე ჩადენილი ყველა ცოდვა?
პასუხი: ნათლობის საიდუმლოს აღსრულებისას ადამიანს მიეტევება მანამდე ჩადენილი ყველა ცოდვა, თუმცა ქრისტიანები, როგორც წესი, 40 დღისა უნდა მოინათლონ. პატარა ასაკში მონათვლა აუცილებელია, რადგან მხოლოდ უფალმა უწყის, როდის დასრულდება ადამიანის ამქვეყნიური ცხოვრება და ნათლობის გარეშე ის ვერ დაიმკვიდრებს ცათა სასუფეველს."
"კითხვა: უნდა მოინათლოს თუ არა ადამიანი ხელმეორედ, როდესაც იეღოველების სექტიდან ისევ მართლმადიდებლობას უბრუნდება?
პასუხი: ნათლობის საიდუმლო ერთხელ სრულდება, ამიტომ თუ ადამიანი შეცდა, გახდა სექტანტი და მიიღო მონაწილეობა სექტანტების რიტუალებში, მართლმადიდებელი მოძღვარი მას დაუწესებს ეპიტიმიას (საეკლესიო სასჯელს). საერთოდ, ასეთი საკითხებისთვის უმჯობესი იქნება თუ ეპისკოპოსს მიმართავთ."
"კითხვა: ჩემი ნათლია, სამწუხაროდ, იეღოველი გახდა. როგორ მოვიქცე?
პასუხი: ეს მართლაც სამწუხარო ამბავია, მაგრამ მთავარი ის არის, რომ თქვენი ნათლობის საიდუმლო აღსრულებულია და თქვენ უფლის მფარველობაში იმყოფებით. როგორც წესი, ნათლია ვალდებულია, იზრუნოს ნათლულის სულიერ ცხოვრებაზე, მაგრამ რადგან თქვენი ნათლია შეცთომილია, ამჯერად, თქვენ აღასრულეთ ქრისტიანული ვალი და ილოცეთ მისთვის. ესაუბრეთ და შეაგონეთ, რომ მცდარია მისი ნაბიჯი. თუმცა ეს სიყვარულითა და მოთმინებით გააკეთეთ."
"მისი უწმიდესობის კურთხევით მოვნათლე ქალბატონი თამარ ჩოფიკაშვილი-ვესტი თავის ვაჟებთან ერთად. საოცარი სიძე გვყავს - რიჰარდ ვესტი, მსოფლიო მნიშვნელობის ასტრონომი, რომელმაც ცა "ქართული ვარსკვლავებით" შეავსო. იგი თავის აღმოჩენილ ვარსკვლავებს ქართველთა სახელებს არქმევს"
/დეკ. ამირან ამირანაშვილი/
"კოლაში სათავეს იღებს მტკვარი სხვადასხვა წყაროებიდან და მისი ერთ-ერთი სათავე იწოდება აიაზმად"
"შევიდა ანგელოზთა მეუფე იორდანეს ზვირთებში და აკურთხა წყლის ბუნება, რითაც განკურნა კიდეც მთელი სამყარო"
/წმ. იოანე ოქროპირი/
-------------
"ნაკურთხი წყალი დიდი წყურვილით მიიღე, სულისა და ხორცის განსაწმენდად; არ დაივიწყო დალევა"
"არსებობს მცდარი აზრი! - თითქოს იმდენი უნდა მონათლო, რამდენიც გთხოვს და არ შეიძლება უარის თქმა. სინამდვილეში რამდენსაც ეპატრონები, იმდენის მონათვლა შეგიძლია და თუ შენ გეეჭვება, მაშინ სხვა მონათლავს, ვინც ეპატრონება და შენ პასუხისმგელობა აგცილდება"
/წმ. გაბრიელი, აღმსარებელი და სალოსი/
"ნათლობის დროს დიდი მადლი გადმოდის ნათლიაზე და ასევე დიდი პასუხისმგებლობაც ეკისრება მას თვის ნათლულის ცხოვრებაზე"
/წმ. გაბრიელი, აღმსარებელი და სალოსი/
"სულიწმინდის ბეჭდით არის დაბეჭდილი შენი სულის ყოველი შესასვლელი, მირონცხების ბეჭდით იბეჭდება მთელი შენი სხეული"
/წმ. ეფრემ ასური/
"მამა იერონიმე სტრიდონელი წერდა: "თავისი შობით ძე ღვთისა ქვეყნიერებას საიდუმლოდ მოევლინა, ხოლო ნათლისღებით - სრულყოფილად"
"თვით უფლისათვის ნათლისღება იყო მისი კურთხევა მსახურებისათვის"
"წყალი ასველებს მხოლოდ სხეულს, ღვთის სული კი განმსჭვალავს სულსაც და სხეულსაც"
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"ქრისტიანული ნათლობა, ეს არის სიკვდილი ცოდვისა, ხელახალი შობა სულისა, სამოსელი ნათელი. ღვთის ხატების პირველსახის აღდგენის დასაწყისი ცოდვით დაცემულ ადამიანში"
"ადამიანთა მოდგმა უკვე აღარ არის მიწას მიჯაჭვული, არ დახოხავს, როგორც ქვეწარმავალი, არამედ როგორც ფრთოსანი ჩიტი, გამოდის ნათლობის წყლებიდან. ამიტომ იყო, რომ სულიწმიდა ნათლობის წყლებზე გამოცხადდა, როგორც ფრინველი, რათა კიბის გარეშე აეყვანა ცაზე ნათლობის ემბაზით შობილი თავისი ბარტყები. იგი მოუწოდებს თავის ბარტყებს საფრენად. აი, ასეთ ახალ სამყაროს ქმნის ღმერთი. ყოველი ადამიანი, შობილი წყლითა და სულით, არის ზეციური ბარტყი მას შემდეგ, რაც იესო შევიდა წყალში".
"თუ ხორციელი შობით ადამის შთამომავლები ვართ, ნათლისღებით, სულიწმიდის მადლით ახალი ადამის - უცოდველი იესო ქრისტეს შთამომავლები ვხდებით"
"გილოცავთ ნათლისღებას. ნათლისღების მადლი შეგეწიოთ! დიდი აიაზმის მადლი შეგეწიოთ! დღეს უნდა ასხუროთ ნაკურთხი წყალი თქვენს სახლებს, თქვენს ეზო-კარს და მადლი სულისა წმინდისა მოეფინება და განიდევნება ბოროტი სული. ეს არის უდიდესი დღესასწაული, როცა მადლი ღვთისა დაისადგურებს ჩვენ შორის"
/ილია მეორე/
"ღვთის განცხადება - ეს არის შეხვედრა ღვთისა და ადამიანისა. ამ დღეს ადამიანები შეხვდნენ ყოვლადწმიდა სამებას"
"დასაბამი ქვეყნიერებისა წყალია, დასაბამი სახარებისა - იორდანე"
"ჟამი ნათლისღებისა - ადამიანთა მთელი ცხოვრებაა"
"ნათლობა ბეჭედია რწმენისა"
"ქრისტიანობის კარიბჭე ნათლობაა"
/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/
"ნათლობის დროს ემბაზში ადამიანი ხელახლა იბადება, იცვლება მისი არა მარტო სულიერი თუ მშვინვიერი, არამედ ხორციელი სამყაროც. ადამიანი იძენს იმ თვისებებს, რომლებიც აქამდე არ ჰქონდა. ეს არის განღმრთობის, თეოზისის დასაწყისი, ეს არის პირადი სულთმოფენობა. ნათლობისას უფალი მადლს გარდამოავლენს ჩვენზე, გვაძლევს პოტენციალს ვნებათა დამარცხებისა, საკუთარი თავის უარყოფისა და ქრისტეს შედგომისა."
/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/
"საყოველთაოა ასევე ნათლისღება სამოციქულო ეკლესიისა, რადგან ემბაზი, რომელშიც ნათლობა აღესრულება, "სულიერი საშოა" - მასში უნდა იშვას და განახლდეს სულიერად თითოეული ადამიანი. ერთია ჭეშმარიტი ნათლისღება, რადგან ერთია მამა, ძე და სულიწმინდა. წყალში სამჯერ შთაფლვით (მამის, ძის და სულიწმინდის სახელით), ზეთის, მირონის ცხებითა და თმის შეკვეცით აღესრულება მისი ხილული სახე, ხოლო უხილავად ადამიანის სული იშვება, იბადება ქრისტეში, ივსება, იმოსება სულიწმინდის მადლით და იკურთხება მამა ღმერთის მიერ საოცარი კეთილსურნელებით, მაცოცხლებელი ძალით, ნათელი გონებით მდიდრდება ახალმონათლულის სული, რომელიც სამარადისო აღდგომის, ხორციელი განახლებისა და მისით ამაღლებისთვის კარს უხსნის, ამზადებს მას. ამინ!"
/დავით სურგულაძე/
შაჰადა და ნათლისღება
"მუსლიმის ხუთი ძირითადი მოვალეობიდან პირველია "შაჰადა" ("მოწმობა"), რაც ფაქტობრივად ნიშნავს, იყო მუსლიმი. ეს არის მუსლიმური რწმენის აღიარება. შაჰადა გამოიხატება ფორმულით: "მე ვადასტურებ, რომ არ არის სხვა ღმერთი, გარდა ალაჰისა და მუჰამედია მისი მოციქული". ეს ფორმულა არ არის ყურანში, მაგრამ იგი მუსლიმთა თვითშეგნების საფუძველია და მისი წარმოთქმა სავალდებულოა ყოველი მუსლიმისთვის. ის უნდა გამოითქმოდეს სრული შთაგონებითა და დარწმუნებით. შაჰადას ხშირი განმეორება ნიშნავს მის აღიარებასაც, რაც თავისთავად გამოხატავს პიროვნების მუსლიმობის დადასტურებასაც. ეს კი ისლამურ რწმენაში ყველაზე სწორი გზაა სამოთხისკენ - არა მარტო კეთილ მუსლიმს, არამედ ცოდვილსაც შეიძლება ჰქონდეს სამოთხეში განცხრომის იმედი, მაშინ როცა არამუსლიმთ ჯოჯოხეთის მარადიული წამება უწერიათ. როდესაც არამუსლიმი შაჰადას წარმოთქვამს მაჰქამაში, ყადის წინაშე, მუსლიმი მოწმეების თანდასწრებით, ის მუსლიმი ხდება.
ქრისტიანად გახდომის პირველი აუცილებელი პირობა რწმენით ნათლისღებაა, რადგან თავად მაცხოვარი ბრძანებს: "რომელსა ჰრწმენეს და ნათელიღოს, ჰსცხონდეს; ხოლო რომელსა არა ჰრწმენეს, დაისაჯეს" (მარკ. 16,16). ნათლისღების საიდუმლო ერთ-ერთია შვიდ საეკლესიო საიდუმლოთაგან. მართლმადიდებლური სწავლებით, ნათლისღებაში მორწმუნე განმართლდება და განიწმინდება როგორც პირველქმნილი, ისე პირადი ცოდვებისგან, რომლებიც ჩაუდენია ნათლისღებამდე. აღსანიშნავია, რომ ნათლისღების ჟამს მოსანათლი (ან მიმრქმელი ნათელღებადის მაგივრად) კითხულობს "მრწამსს". მრწამსი ანუ რწმენის სიმბოლო არის მოკლე გადმოცემა იმ ძირითადი სარწმუნოებრივი დებულებებისა, რომელთა აღიარება და შესრულება ყოველი ქრისტიანისთვის აუცილებელია. ნათელღებადის მიერ მრწამსის წაკითხვა ნიშნავს იმას, რომ ის ეთანხმება, აღიარებს და ინათლება იმ ჭეშმარიტებების მიმართ, რაც მრწამსშია გადმოცემული.
ისლამისგან განსხვავებით, მართლმადიდებლობაში, ქრისტიანი რომ გახდე, საკმარისი არაა მხოლოდ ნათლისღება და მრწამსის აღიარება. რწმენა საქმით უნდა დაამტკიცო. ამის შესახებ წმინდა წერილი გვასწავლის: "საქმით მართლდება კაცი და არა მხოლოდ რწმენით, რადგან როგორც სხეულია მკვდარი სულის გარეშე, ასევე რწმენაც მკვდარია საქმეთა გარეშე" (იაკ. 2,24-26).
"- ქრისტიანული სწავლებით, მშობლებმა შვილი ეკლესიურ ცხოვრებას ბავშვობიდანვე უნდა მიაჩვიონ. დღეს ამას ზოგი თავისუფალი აზრის აღკვეთად მიიჩნევს და თვლის, რომ ყველამ თავად უნდა მიაგნოს საკუთარ მრწამსს, თავად გადაწყვიტოს, რომელი ეკლესიის წევრობა სურს...
- მართლაც, არსებობს რელიგიური მიმდინარეობები, რომელთა მიმდევრები ბავშვს არ ნათლავენ - მის სრულწლოვანებას ელიან, რათა თვითონ გადაწყვიტოს, სურს თუ არა ამ რელიგიის აღიარება. ძველად არც ქრისტიანები ნათლავდნენ ჩვილებს. მორწმუნენი 30 წლისანი ინათლებოდნენ. მაგრამ ბევრი ამ ასაკს ვერ აღწევდა და ამ ქვეყნიდან მოუნათლავი მიდიოდა, ამიტომაც კართაგენის საეკლესიო კრებაზე დადგინდა, რომ ჯეროვანი იყო ყრმათა და ჩვილთა მონათვლა. ნათლობა ნათლიების რწმენის საფუძველზე ხდებოდა (ამიტომაც იყო და არის ნათლიობა უდიდესი პასუხისმგებლობა, ვალდებულება ღვთის წინაშე).
ამრიგად, ყრმათა მონათვლა მართებულია, რათა ადამიანის სულში ბავშვობიდანვე ჩაითესოს კეთილი თესლი, რომელმაც კეთილი ნაყოფი უნდა გამოიღოს. ეს თავისუფალი ნების შეზღუდვა არ არის. თუ ადამიანი მოინდომებს, მერეც შეუძლია სხვა რელიგიის არჩევა. მშობელი კი მოვალეა, შვილი ეკლესიურად აღზარდოს. ბავშვი, რომელიც ქრისტიანულ წეს-ჩვეულებებზე იზრდება, გაცილებით ჯანსაღად ვითარდება. მისი ნორჩი გული აღარ ირყვნება ათასგვარი გახრწნილებით, სუფთა და სპეტაკი რჩება."
/მამა ირაკლი კუთხაშვილი/
"ნათლია ვალდებულია, იყოს სამაგალითო ადამიანი ნათლულისთვის"
"ნათლისღების დროს, ყოველი ადამიანის დაცემულ ბუნებაში მყოფი სატანა, ადამიანისგან განიდევნება"
"ნათლისღებამდე ადამიანი ცოდვის შხამს, მთელი თავისი შედეგების სიმძიმით თავის თავში ატარებს. ის... სატანის ზეგავლენას განიცდის, რომელიც მასზე მბრძანებლურად მოქმედებს... ნათლისღება ადამიანს ყველა ამ ბოროტებისაგან ათავისუფლებს... ის (ადამიანი) სატანის ბატონობისაგან თავისუფლდება, და ახლა უკვე მას ადამიანზე ძალაუფლება და მასში თვითნებურად მოქმედების ძალა ეკარგება".
/წმ. თეოფანე დაყუდებული/
"საიდუმლოების ლოცვებიდან აშკარად ჩანს, რომ თუ დადებითი თვალსაზრისით, ნათლობა ქრისტესთან შეკავშირების მეშვეობით ადამიანის სულიერ აღორძინებას წარმოადგენს, უარყოფითი მხრივ ნათლობა, უწინარეს ყოვლისა, არის მონათლული ადამიანის ეშმაკის მონობისგან განთავისუფლება"
"სიტყვა აიაზმა მომდინარეობს ბერძნული სიტყვისგან "აგიოს", რაც წმინდას, განწმენდილს ნიშნავს"
"ჩვენი პატრიარქისგან მომისმენია, - იმ დროის ნაკურთხი წყალი მაქვს, როდესაც დავიბადე და დღემდე უხრწნელიაო".
/დეკ. დავით ქვლივიძე/
"ნათლისღებისას სულიწმინდის საიდუმლო მოქმედებით ქრისტიანი ქრისტეს სხეულს, ეკლესიას უერთდება. საიდუმლო კი მადლის უხილავ მოქმედებაში მდგომარეობს: წყალი სხეულს განწმენდს, სულიწმინდა კი გონებისათვის მიუწვდომლად თვით სულს განბანს".
/დეკ. დავითი (ხაჭაპურიძე)/
"საერთოდ, ნათლობის დროს ხდება ჯვარცმა, როდესაც ადამიანი ინათლება, ის ემსგავსება ჯვარცმად გამზადებულ იესო ქრისტეს. ნათლისღების დროს ემბაზი წარმოადგენს ქრისტეს საფლავს. წყალში სამგზის შთაფლვა განასახიერებს ქრისტეს სიკვდილს და სამ დღე საფლავში დაფლვას, - ქრისტე სამი დღე იყო დაფლული საფლავში და მესამე დღეს აღდგა. წყლიდან ამოსული ადამიანი ემსგავსება იესო ქრისტეს, ამიტომაც ნათლობა არის მიმსგავსება ჯვარცმისა. იესო ქრისტეს ჯვარცმას ნათლისღებასაც ეძახიან: იცით ნათლისღებით ნათლისღება, რომლითაც მე? - ბრძანებს უფალი ჯვარცმის წინ, ამიტომაც არის რომ ახალ აღთქმაში ნათლისღება ჯვარცმის განსახიერებას წარმოადგენს".
/დეკ. დავით ქვლივიძე/
"ქრისტეს მიერ წყლის გაწმენდაზე ეშმაკთაგან ერთი ასეთი გადმოცემა არის გაზეთის "საფარა N1" ფურცხლებზე. იგი მოუძიებია წმიდა ექვთიმე თაყაიშვილს და ასე წარმოგვიდგება: როცა ევას კაენის მშობიარობის ვადა მოუახლოვდა, ხშირად ტიროდა, რადგანაც სიკვდილისა ეშინოდა. ერთხელაც მასთან გაჩნდა სატანა და ჰკითხა ტირილის მიზეზი. როცა კითხვაზე პასუხი მოისმინა, სატანამ უთხრა, რომ იგი გადაარჩენდა ევას სიკვდილისგან თუ მიჰყიდდა ყველა მისი შთამომავლის სულს. ევა მაშინვე დაეთანხმა. სატანამ მოიტანა ერთი ქვა, დაწერა მასზე ევას პირობა და ცოლ-ქმარს მოაწერინა ხელი, შემდეგ კი ეს ქვა იორდანეში გადააგდო, რათა სამუდამოდ დაფარული ყოფილიყო იგი ადამიანთა თვალთაგან. ამ ქვას თვალის ჩინივით უფრთხილდებოდნენ და დარაჯობდნენ ეშმაკები, რომ შემთხვევით არ ამოეღო ადამიანს თავისი საჭიროებისათვის. ნათლისღების დროს ქრისტე სწორედ ამ ქვაზე დადგა, რომელზეც ადამისა და ევას პირობა ეწერა. ქვა მაშინვე გადაიქცა მარილად, დაიფშვნა და შეჭმული იქნა თევზების მიერ. ასე გახეთქა იესო ქრისტემ "ხელით წერილი" ადამისა და ევას მიერ სატანისათვის მიცემული და პირველი ადამიანების შთამომავლობა გამოხსნილი იქნა სატანის კლანჭებისაგან. (ეს გამოხსნა სრულყოფილ იქნა ჯვარზე.) სწორედ ამით შემუსრა წყალში მიმალული ყველა ეშმაკი, გაწმინდა წყალი და მიანიჭა მას ის სულიერი ძალა, რომელიც მას აქვს ნათლობისას".
---------------------
"მონათლულს გულზე ჰკიდებენ ჯვარს იმისათვის, რომ მუდამ ახსოვდეს: არ შეიძლება ცხონება, თუ არ სწამს ჯვარცმული ქრისტე და თუ არ დაიცავს მის მიერ ბოძებულ მცნებებს"
"დაახლოებით ათი წლის წინ აჭარიდან ახალგაზრდა დამიკავშირდა.
თქვენთან შეხვედრა მსურს, მუსლიმ ოჯახში დავიბადე, მაგრამ ქრისტიანობას კარგად მინდა გავეცნო, მერე მოვინათლებიო...
ვერ მოვისვენე, ზაფხული იდგა, დავადექი გზას აჭარისკენ...
შევხვდი, ზღვის სანაპიროზე გავედით. უამრავი ვისაუბრეთ... აზროვნებით, მენტალობით, შინაგანად ქრისტიანი იყო...
ორი-სამი დღე დავრჩი... ჩვენ ვხვდებოდით ერთმანეთს, ვსაუბრობდით, ბევრს ვსაუბრობდით...
მეოთხე დღეს ის ჩემი ნათლული გახდა, პეტრე დავარქვი...."
/მამა პეტრე კვარაცხელია/
"სინათლის მიღება ყველას არ შეუძლია. ვინც სიბნელეს დიდი ხნით მიეჩვია, მას მზის სხივი უფრო მეტად აბნელებს...
ნათლისღება კი აუცილებელია მარადიული სიცოცხლისთვის!...
გ ი ლ ო ც ა ვ თ !.."
/მამა პეტრე კვარაცხელია/
"თუ სულიერი მშობლები ვართ ვინმესი, ანუ ნათლობის საიდუმლოს თანაზიარნი, ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს და თუ საქმის ვითარება არ გვაძლევს უფლებას მივიღოთ უშუალო მონაწილეობა ჩვენი ნათლულების აღზრდაში, ვალდებულები ვართ, ვილოცოთ მათთვის. მაგრამ ჩვენ არც ვლოცულობთ სათანადოდ და თუ ისინი ღმრთის მგმობელები გაიზრდებიან, ან თუნდაც ურწმუნონი, ამაში მშობლებთან ერთად ჩვენც ვიქნებით დამნაშავენი".
/არქიმანდრიტი იოანე კრესტიანკინი/
"ნაკურთ წყალს უდიდესი მოწიწებით უნდა მოვექცეთ. უდიერად მოპყრობის შემთხვევაში გაიხრწნება. არ შეიძლება ბაგით შევეხოთ ბოთლს, რომელშიც ნაკურთხი წყალია, ან თავდაუხურავი დავტოვოთ".
/დეკ. დავით ქვლივიძე/
"მოციქულთა ზოგიერთი თანამედროვე წერს, რომ იესო ქრისტემ მონათლა პეტრე და ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი, პეტრემ კი ყველა დანარჩენი მოციქული".
/ბერი ექვთიმე ზიგაბენი/
" - რატომ გამოიყენება წყალი ნათლისღების საიდუმლოს აღსრულების დროს?
- მაცხოვარი პირდაპირ ამბობს, - ვინც არ იშვების წყლითა და სულით, მას ვერ ხელეწიფების ხილვად სასუფევლისა ღვთისა, ანუ წყალი არის სულიერი შობის ერთ-ერთი იარაღი, როგორც ხორციელი შობის იარაღია დედა და მამა, ასევე არის სულიერი შობის იარაღი - სული და წყალი, სულიერი შობა სულიწმიდით და წყლით ხდება. ეს პირდაპირ უფალმა დააწესა, უფალმა დაადგინა".
/დეკ. დავით ქვლივიძე/
"ნათლობის წმინდა ემბაზი "საფლავიცაა" და "დედა ეკლესიის წიაღიც": აქ კვდება ძველი ადამიანი, იბადება ახალი, იგი უარყოფს განხრწნადს - იღებს უამრავ უხრწნელ სიკეთესთან მიახლების უფლებას! ამიტომაცაა, რომ ეს საიდუმლოება "ცოდვათა მიტევების" საიდუმლოდ კი არ სახელდება, არამედ "ნათლისღების", "მეორედ შობის" საიდუმლოდ, "კვალად შობის საბანელად"!
/არქიმანდრიტი ლაზარე (აბაშიძე)/
"წმიდა ნათლისღების წყალობით ცოდვას ადამიანზე ბატონობის ძალა ჩამოერთმევა"
/წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი/
"ეკლესიაში მონათლულ ადამიანს, ნათლობისას საიდუმლოდ ენიჭება მადლი, რომელიც მასში დაფარულად მკვიდრობს; შემდეგ კი იმისდა მიხედვით, თუ როგორ აღასრლებს ის მცნებებსა და შინაგანად სასოებს უფალს, ეს მადლი უკვე თავს იჩენს მორწმუნე ადამიანში".
/ღირსი მარკოზ მოსაგრე/
"ვინაიდან ადამიანი ორი ნაწილისგან შედგება - სულისა და სხეულისგან, ამიტომ განწმენდაც ორნაწილედია: უსხეულო - უსხეულოსთვის და სხეულებრივი - სხეულისთვის. წყალი წმენდს სხეულს, სულიწმიდა კი სულს ბეჭდავს, რათა უფალს შევუდგეთ წმინდა წყლით განბანილი სხეულითა და მოსხურებული გულით"
/წმ. კირილე იერუსალიმელი/
"ნათლისღება არის ადამიანის ეკლესიის წევრად ჩარიცხვის საიდუმლო, ქრისტეს ძალით მამა ღმერთისათვის მისი შვილების გზით. ამგვარად, ნათლობა ეკლესიის საერთო საქმეა და ზეიმია"
"წმინდა კირილე იერუსალიმელის სიტყვით, კურთხევის შემდეგ მოსანათლისთვის წყალი "კუბოდ და დედად" იქცევა. კუბოდ იმიტომ, რომ ემბაზში ჩასვლით ადამიანი მსგავსებით უერთდება ქრისტეს სიკვდილს; დედად იმიტომ, რომ სანათლავი სიკვდილის მიერ მისი ხელახალი დაბადება ხდება"
"იორდანეში ჩასვლით უფალმა იესო ქრისტემ წყალიცა და მასთან ერთად სამყაროს ყველა სტიქია და საერთოდ მატერია აკურთხა. ამ მოვლენის შემდეგ მთელმა ბუნებამ კვლავ შეიძინა ძალა მადლისმიერ ნიჭთა მიღებისა და გარკვეულწილად მადლის შენახვისა. ამაშია წყლისა და სხვა სტიქიათა და საგანთა კურთხევის საფუძველი. წყალი ძველთაგან იყო განწმენდის, ხოლო მასში შთაფლვა - სინანულის სიმბოლო. ამასთანავე, როგორც სიცოცხლისათვის აუცილებელი, იგი სიცოცხლის სიმბოლოც იყო"
"ყველა ქრისტიანს უნდა ახსოვდეს, რომ ნათლისღების საიდუმლოში ბოძებული ტალანტი, საწინდარი ახალი ცხოვრებისა, პირადი ძალისხმევით, ზოგერ კი მთელი მცხოვრების ღვაწლით მრავლდება"
"უკვე თვით ნათლისღების საიდუმლოს განსაზღვრება მეტყველებს იმაზე, რომ იგი ადამიანის ცხოვრებაში ძირეულ გარდატეხასთანაა დაკავშირებული. ქრისტიანად გახდომა მხოლოდ მრწამსის ან თუნდაც ცხოვრების წესის შეცვლას არ ნიშნავს, იგი სრულ გარდაქმნას, ახალ ადამიანად გადაქცევას გულისხმობს".
"ნათლისღება არის საიდუმლო, რომელშიც მორწმუნე წყალში სამგზის შთაფვლისა და მის მნათლავის მიერ ყოვლადწმიდა სამების, მამისა და ძისა და სულიწმიდის სახელის მოწოდების დროს, ხორციელი, ცოდვილი ცხოვრებისათვის კვდება და სულიწმიდის მიერ სულიერ და წმინდა ცხოვრებაში აღდგება. ამით ახალმონათლული ეკლესიაში შედის და მისი წევრი ხდება".
"თუ წყალში არის გარკვეული მადლი, მაშინ ეს წყლის ბუნებაში კი არ არის, არამედ სულის მყოფობაშია. რადგან ხატება ნათლისღებისა, რაც ამჟამად გიხსნით, არის არა ჭუჭყის ჩამორეცხვა ხორციდან, არამედ წრფელი სინდისის სწრაფვა ღვთისაკენ".
/წმ. ბასილი დიდი/
"ვინც ინათლება, თავისუფლდება და განიწმინდება ყოველი ცოდვისაგან - არა მხოლოდ სიტყვისა და საქმისაგან, არამედ ვნებიანი აზრებისაგანაც".
/წმ. ბასილი დიდი/
"ემბაზის წყალი უბრალო სითხე არ არის, ეს წყალი სულიწმიდის მადლით არის გაჯერებული"
/მღვდელი დანიელ სისოვი/
"მონათლული სხეულს კი არ განიშორებს, არამედ ცოდვილიან შებილწულ სამოსს"
/ნეტარი თეოდორიტე კვირელი/
"კურთხეულნო ქრისტიანენო, საჭიროა, რომ მათ, ვინც ნათლისღება წმინდა სამების სახელით მივიღეთ, თავი დავიცვათ ეშმაკის ყველა საქმისა და მანქანებისაგან, რათა არ წავბილწოთ ჩვენი ცოდვებით წმინდა ნათლობის მადლი და არ დავარღვიოთ ჩვენი აღთქმა, რომელიც მივეცით ქრისტეს"
/წმ. ანთიმოზ ივერიელი/
"როგორც ცნობილია, ნათლისღებისას ადამიანში თავად ღვთის ძე ეკვრება ჯვარს, რადგან ჩვენი ხორცი სხვაგვარად, ქრისტე იესოს მიმართ ჯვარცმის გარეშე, ვერ განშორდება ცოდვას, როგორც დაწერილია: "ვინც მოვინათლეთ იესო ქრისტეს მიერ, მის სიკვდილში მოვინათლეთ" (რომ. 6.3)".
/წმ. ამბროსი მედიოლანელი/
"ნათლისღების" - შეიმეცნეთ, რომ მონანიებას მოსდევს ნათლობა. რადგან მონანიება თავისთავად ვერ განგვწმენდს, ამიტომ ვინათლებით, რომ ყველაფერი ქრისტეს მადლის საქმე იყოს"
/ნეტარი თეოფილაქტე ბულგარელი/
"უფალი ერთხელ მოკვდა და აღდგა, სიკვდილს აღარ აქვს ძალა მაზე. ასე რომ, არ არსებობს მეორედ ნათლობა, როგორც არ არსებობს მეორედ ჯვარცმა"
/ნეტარი თეოფილაქტე ბულგარელი/
"ეკლესიაში თითოეული მონათლულის სახით მარადიულად იბადება ქრისტე"
/წმ. ანდრია კესარიელი/
--------------------------------------------
---------------------
"როცა ვამბობთ: "ინათლება მონა ღმრთისა" - ბავშვი ქრისტიანი ხდება, და ეს ნიშნავს, რომ ეს ადამიანი უკვე მონათლულია, ის ქრისტიანია. მისი გულიდან და მთელი არსებიდან გადის დემონური ენერგია, ის განიძარცვება ძველი კაცისგან და ქრისტეს შეიმოსავს, მის გულს მადლი დაფარავს და ის ერთი მთლიანი ხდება ქრისტესთან".
/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/
"მახსოვს, ათონის წმინდა მთაზე, ახალ სკიტში, სადაც ჩვენ ვცხოვრობდით, რამდენიმე ებრაელი გვესტუმრა, სამი თუ ოთხი კაცი. ერთ-ერთ მათგანში რაღაც განსაკუთრებული იგრძნობოდა. როცა ამის შესახებ ვკითხეთ, გვითხრა, რომ იგი ოცდაშვიდი წლისაა და ყრმობისას მართლმადიდებელი ქრისტიანი იყო. რა მოხდა მერე? დედა კვიპროსელი ჰყავდა, ებრაელს გაჰყვა ცოლად. როცა ბავშვი შეეძინა, მონათლა. ორი წლის მერე დედა ქმარს გაშორდა და შვილი მამას დაუტოვა. ანუ, ფქტობრივად, დედა ნანახი არ ჰყავდა, მაგრამ იცოდა, რომ ის ქრისტიანი ქალის შვილი იყო და მონათლული. დანარჩენით კი ჩვეულებრივი ებრაელი გახლდათ: დადიოდა სინაგოგაში, არ სწამდა ქრისტე და ბერძნული ენაც არ იცოდა. მაგრამ, რადგან მონათლული იყო, შიგნით მადლს ატარებდა".
/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/
"თუ სულიერი მშობლები ვართ ვინმესი, ანუ ნათლობის საიდუმლოს თანაზიარნი, განა ვასრულებთ ჩვენ მოვალეობებს ნათლულის მიმართ? თუ მხოლოდ მონათლულის მშობლებთან უფრო მჭიდრო მეგობრული კავშირის დასამყარებლად ჩავიდინეთ ეს? ვეხმარებით თუ არა მშობლებს მათი შვილის აღზრდაში? ჩვენ ხომ ემბაზთან ფიცით უარვყავით და განვაგდეთ ეშმაკი და განუვდექით ყოველთა საქმეთა მისთა. ეს არ უნდა დაგვავიწყდეს და თუ საქმის ვითარება არ გვაძლევს უფლებას, მივიღოთ უშუალო მონაწილეობა ჩვენი ნათულების აღზრდაში, ვალდებულები ვართ, ვილოცოთ მათთვის. მაგრამ ჩვენ არ ვლოცულობთ სათანადოდ და თუ ისინი ღმრთის მგმობელები გაიზრდებიან, ან თუნდაც ურწმუნონი, ამაში მშობლებთან ერთად ჩვენც ვიქნებით დამანშავენი".
/არქიმანდრიტი იოანე (კრესტიანკინი)/
"მივიღეთ რა ნათლისღების საიდუმლო, უარვყავით რა ეშმაკი და ყოველივე მისი საქმენი, პირობა დავდეთ, რომ ქრისტერსთან შეერთების შემდეგ მას ვემსახურებით მთელი ჩვენი ცხოვრებით, მაგრამ რამდენჯერ დავარღვიეთ ეს აღთქმა! უფალო, მოგვიტევე ჩვენ, ცოდვილთ!"
/არქიმანდრიტი იოანე (კრესტიანკინი)/
"როგორც წარღვნის წყალმა მთელი დედამიწისაგან წაშალა ყველა ცოდვა და უსჯულოება, წმინდა ნათლისღების წყალიც წმენდს მთელ კაცობრიობას როგორც პირვანდელი ცოდვის, ასევე ბოროტი ნებით ჩადენილი პირადი ცოდვებისაგან".
/წმ. ანთიმოზ ივერიელი/
"ნათლობის საიდუმლოებაში კათოლიკური და მართლმადიდებლური ტრადიციების განსხვავება ნათლობის ფორმულაში და ამ საიდუმლოს აღსრულების წესში გამოიხატება. მოციქულთა კანონების 49-ე წესიდან ამოღებული სიტყვების ნაცვლად "ინათლება მონა ღვთისა სახელითა მამისათა, ამინ და ძისათა, ამინ და სულისა წმიდისათა, ამინ: აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ"; კათოლიკე მღვდელი წარმოთქვამს ფორმულირებას, რომელშიც მისი პირადი თანამონაწილეობაა გამოხატული: "მე გნათლავ შენ სახელითა მამისათა და ძისათა და სუისა წმიდისათა, ამინ".
კათოლიკურ ტრადიციაში მირონცხების საიდუმლოს კონფორმაცია ეწოდება და მას ეპისკოპოსი მირონის ცხებითა და ხელდასხმით აღასრულებს, როდესაც მონათლული სრულწლოვანებას, როგორც წესი, 14 წელს მიაღწევს".
"სამოციქულო წესი ამბობს: "ეპისკოპოსი ან პრესვიტერი, რომელიც მონათლულს ხელახლა მონათლავს, განკვეთილ იყოს"
"ხალხში ხშირად ამბობენ: "ნათელ-მირონობა სისხლით ნათესაობაზე მტკიცეაო". ეს ნიშნავს, რომ "ნათლიად" მოკიდებული ოჯახები ერთმანეთის მიმართ ნათესავებად ითვლებოდნენ და მათ შორის საქორწინო ურთიერთობის დამყარება დაუშვებელი იყო. ნათელ-მირონიც ცხრა თაობის ფარგლებში მოიაზრებოდა. ნათლიად უმეტესად მეჯვარე ხდებოდა. თუმცა შეიძლებოდა იგი სხვაც ყოფილიყო. მეჯვარედ, ნათლიად ამჯობინებდნენ არანათესავს. სამეგრელოში ნათლიას "მორდუ" ჰქვია, გურიაში - "ბუდუა", სხვა კუთხეებში კი - "ნათლია".
ტრადიციულად ქართველი კაცი მშობლებისა და და-ძმების (დედმამიშვილის) შემდეგ, ახლობლად მეჯვარეს, ნათლიას მიიჩნევდა. ნათლიმამასა და ნათლიდედას სულიერ მშობლებად რაცხდა. იმერეთში (ოკრიბაში) წესი იყო, ნათლულს ნათლია წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა მოენახულებინა და ძღვენითა და საპატიო მისართმეველით, ცხრა დასახელების მოსაკითხით, ასევე იქცეოდა ნათლიაც ნათლულის მიმართ".
/საქართველოს ისტორიის პალიტრა, "შუა საუკუნეების ქართული ხალხური კულტურა", გვ. 288/
"ნათლისღების წყალი შინაგანად უზმოზე გამოიყენება, ხოლო გამონაკლის, კრიტიკულ შემთხვევაში - ნებისმიერ დროს"
" - რატომ ნათლავენ ქრისტიანები ადამიანს ბავშვობის ასაკში?
- ბავშვებს პატარაობის ასაკში იმიტომ ნათლავენ, რომ გამოყონ ისინი ურწმუნოთაგან და ჩვენს უფალს, იესო ქრისტეს შეუერთონ; ასევე, რათა ისინი იზრდებოდნენ პირველქმნილი ცოდვის გარეშე, უფლის მადლით მოსილნი; რათა მივსდიოთ მორჩილებით ქრისტეს შეგონებას: "აცადეთ ბავშვებს და ნუ უშლით ჩემთან მოსვლას, ვინაიდან მაგისთანებისაა ცათა სასუფეველი". კიდევ იმიტომ, რომ წმიდა ნათლისღებამ დაიკავა ძველი აღთქმის წინადაცვეთის ადგილი, რომელიც, აგრეთვე, ბავშვობის ასაკში ხდებოდა".
"ქრისტიანულმა ეკლესიამ კიდევ უფრო გააფართოვა იმ პირთა წრე, რომელთა შორისაც ქორწინება ნათესაური კავშირის გამო იკრძალებოდა. ქრისტიანობამ შემოიღო ნათესაობის ახალი სახეობა, ე.წ. "სულიერი ნათესაობა", რომელიც ნათელმირონობით მყარდებოდა. საეკლესიო სამართლის სფეროში ნათლობას იგივე მნიშვნელობა ენიჭებოდა, როგორც სამოქალაქო სამართლის მიხედვით დაბადებას. შეიქმნა შეხედულება, რომ "სულიერი ნათესაობა" ქორწინებისათვის ისეთსავე დამაბრკოლებელ გარემობას წარმოადგენს, როგორც სისხლითი, ვინაიდან ეს არის სულიერი კავშირი შექმნილი უშუალოდ ღმრთის შუამდგომლობით"
/საქართველოს ისტორიის პალიტრა, „ქალები შუა საუკუნეების საქართველოში“, გვ.254/
"ნათლისღება არის იმდენად დიდი დღესასწაული, რომ ყოველი ადამიანი უნდა ეზიაროს ამ მადლს. ეს მადლი უნდა მიიღოს ყოველმა ადამიანმა"
/კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II/
"მონათლული ადამიანი ყოველთვის უნდა ცდილობდეს, ყოველი ძველი, ცოდვისგან წამხდარი ფერი განიძარცვოს და ახალი, განათლებული მადლით შეიმოსოს"
"ნაკურთხი წყლით შეიძლება დაიზილოთ მტკივნეული ადგილები, აკურთხოთ ნივთები, საკვები, საცხოვრებელი სახლი, ეზო და ა.შ. თავის ან სხვა ტკივილის დროს შეიძლება გამოვიყენოთ ნაკურთხ წყალში დასველებული კომპრესები; უძილობის ან ცუდი სიზმრების დროს შეგვიძლია საღამოსაც მივიღოთ მცირე დოზით"
"ქრისტეს მიერ წყლის გაწმენდაზე ეშმაკთან ერთი ასეთი გადმოცემა აის გაზეთის "საფარა N1" ფურცლებზე. იგი მოუძიებია წმიდა ექვთიმე თაყაიშვილს და ასე წარმოგვიდგება: როცა ევას კაენის მშობიარობის ვადა მოუახლოვდა, ხშირად ტიროდა, რამეთუ სიკვდილისა ეშინოდა. ერთხელაც მასთან გაჩნდა სატანა და ჰკითხა ტირილის მიზეზი. როცა კითხვაზე პასუხი მოისმინა, სატანამ უთხრა, რომ იგი გადაარჩენდა ევას სიკვდილისაგან თუ მიჰყიდდა ყველა მისი შთამომავლის სულს. ევა მაშინვე დაეთანხმა. სატანამ მოიტანა ერთი ქვა, დაწერა მასზე ევას პირობა და ცოლ-ქმარ მოაწერინა ხელი, შემდეგ კი ეს ქვა იორდანეში გადააგდო, რათა სამუდამოდ დაფარული ყოფილიყო იგი ადამიანთა თვალთაგან. ნათლისღების დროს ქრისტე სწორედ იმ ქვაზე დადგა, რომელზეც ადამისა და ევას პირობა ეწერა. ქვა მაშინვე გადაიქცა მარილად, დაიფშვნა და შეჭმული იქნა თევზების მიერ. ასე გახეთქა იესო ქრისტემ "ხელით წერილი" ადამისა და ევას მიერ სატანისათვის მიცემული და პირველი ადამიანების შთამომავლობა გამოხსნილი იქნა სატანის კლანჭებისაგან. (ეს გამოხსნა სრულყოფილ იქნა ჯვარზე). სწორედ ამით შემუსრა წყალში მიმავალი ყველა ეშმაკი, გაწმინდა წყალი და მიანიჭა მას ის სულიერი ძალა, რომელიც აქვს მას ნათლობისას".
/ლია ბარბაქაძე, სულხან ჭიკაიძე, "ქრისტიანობის მოკლე ისტორია" გვ. 46/
"მოსკოვის ერთ-ერთ ტაძარში 9 მაისს მივიდა ერთი ვეტერანი და სთხოვა, მაშინვე მოენათლათ. არადა არც ერთი მღვდელი არ იყო ადგილზე და არც მობილური ტელეფონები იყო ხელმისაწვდომი, მოსკოვი კი დიდი ქალაქია. მოხუცს ურჩიეს, მეორე დღეს მოსვლა, მაგრამ ის ძალიან სთხოვდა, რომ იმავე დღეს მოენათლათ, რადგან ვიღაცამ ძილში უთხრა - დღესვე წადი ტაძარში და მოინათლეო.
მოხუცის ხილვას ბახუსს ვერ დააბრალებდნენ - ის სრულებით ფხიზელი იყო. მისი ასაკისა და საბრძოლო ჯილდოების პატივისცემის გამო დაიწყეს მოძღვრების ძიება და ერთს მიაწვდინეს ხმა. ის მოვიდა, მონათლა მოხუცი, სცხო მირონი და შეიყვანა საკურთხეველში, როგორცაა წესი მამრობითი სქესის ახლად ნათელღებულის შემთხვევაში. საკურთხეველში მოხუცმა პირჯვარი გამოისახა, დაიხარა და... გარდაიცვალა.
მან დიდი ცხოვრების გზა განვლო და გარდაიცვალა ზუსტად ნათლობის შემდეგ - ანგელოზებრივი სისუფთავით და თანაც ტაძრის ყველაზე უფრო წმიდა ადგილას - საკურთხეველში. რა დამსახურების გამო ეღირსა ის ასეთ ჯილდოს? - ეს მხოლოდ ღმერთმა იცის".
/მონაზონი ნატალია (კავერზნევა)/
"ერთი ადამიანის ნათლულებს შორის ქორწინება დაუშვებელია. ეს იგივეა, რომ ხორციელმა და-ძმამ იქორწინოს. მაგალითად, საბერძნეთში აქვთ ასეთი წესი, თუკი ადამიანი პირველად მონათლავს გოგოს, მთელი ცხოვრება გოგონებს ნათლავს, თუ ბიჭს - შემდგომ მხოლოდ ბიჭებს. ასევე, საბერძნეთში ძირითადად ერთი ნათლია ჰყავთ, მაგრამ თუ ორი ნათლია ეყოება, მაშინ ორივე უნდა ერთი სქესის - ან ორივე ქალი, ან ორივე კაცი. ასეთი წეს-ტრადიციები თავისთავად გამორიცხავს, რომ ერთი კაცის ნათლულებმა იქორწინონ და ერთი ბავშვის ნათლიები დაქორწინდნენ"
"სახლში მუდამ უნდა გვქონდეს საკმაო ნაკურთხი წყალი და ვიყენებდეთ მას ყოველგვარი საჭიროების დროს - როცა ავად ვართ, ან სადმე მივემგზავრებით, თუკი სიმშვიდე გვაქვს დაკარგული, როცა მოსწავლეები გამოცდაზე მიდიან. კარგად იქცევიან ისინი, ვინც ყოველდღე ჭამამდე სვამენ მცირეოდენ ნაკურთხ წყალს. იგი განამტკიცებს ჩვენს სულიერ ძალებს, რასაკვირველია, თუ ამას ლოცვითა და მოწიწებით ვიქმთ და არა მექანიკურად"
"ჯვარი, რომელიც მოუტანეთ ნათლულს და ღვთისმსახურმა ჩამოჰკიდა მას - თქვენსა და თქვენს ნათლულს შორისაა. ღმერთმა დაგიფაროთ, რომ რომელიმემ უარყოს ან არ ატაროს იგი"
"იღუმენი პავლე მოგვითხრობს:
"ერთხელ ნათლობის მსახურების შესრულების რიგმა მომიწია, მაგრამ აი, რამ დამაბნია: მერიის მაღალი თანამდებობის პირი მოვიდა ცოლთან ერთად კინოკამერის თანხლებით, ქალს კი არ სურდა წყალში შთაფლვა, რომ კინოგადაღებისთვის საგანგებოდ გაკეთებული ვარცხნილობა არ გაეფუჭებინა. არ ვიცოდი, როგორ მოვქცეულიყავი, მამა ვასილიმ [ოპტინელი] შემომთავაზა, შეგცვლიო, ნათლობის წინ იქადაგა და ისე, რომ ქალს გული აუჩუყდა და ვარცხნილობაც გადაავიწყდა. სხვათა შორის, შევნიშნე, რომ ნათლობის წინ ყოველ ჯერზე ქადაგებას ახლებურად ამბობდა. ის ამბობდა იმას, რასაც სული უკარნახებდა იმ ჟამს და რისი თქმაც სურდა იმ კონკრეტული ადამიანებისთვის".
"კარგად ვიცით, რომ მართლმადიდებლობა იწყება ეკლესიით, ეკლესიაში აღესრულება პირველი საფეხური - ნათლობა უფალთან მიახლოებისა, რომელიც ღვთაებრივს ხდის ადამიანს. ამიტომ ნათლობის დროს ყველა ცოდვა არის მიტევებული. ადამიანი განწმენდილია და შემდეგი ეტაპია, როდესაც ადამიანი ფეხს უწყობს ცოდვას. ღმერთმა აქაც მოგვცა საშუალება, განწმენდა აღსარებით, სინანულით და მარხვით. ამისთვის ადამიანი მოდის სწორედ იმ სულიერ საავადმყოფოში, რომელსაც ეკლესია ჰქვია და განიწმინდება თავისი ცოდვებისაგან"
/მიტროპოლიტი ილარიონი (ქიტიაშვილი)/
"ბევრს ჰქონდა შემჩნეული, რომ მამა გიორგის [ბეთანიელი] წინასწარმეტყველებანი ზედმიწევნით სრულდებოდა. ერთხელ მონასტერში უცნობი ახალგაზრდა კაცი მივიდა. უცებ მამა გიორგიმ სახელით მიმართა მას, თუმცა არც კი იცნობდა. გაოცებულ სტუმარს მამა გიორგიმ უპასუხა, - როცა შენ გნათლავდნენ ამა და ამ ეკლესიაში, მეც იქ ვიყავიო. მაგრამ საქმე ის იყო, რომ ეს ამბავი 30 წლის წინ მომხდარიყო, როცა ის კაცი 2 თვის ყრმა იყო"
ნათლისღების დღესასწაულზე წყალი მთელ მსოფლიოში ნაკურთხია
"მთელ რუსეთში სახელგანთქმულ ერთ მოძღვარს ჰკითხეს, მრავალწლიანი პატიმრობისა საღმრთო ლიტურგიას როგორ აღასრულებდიო, რაზეც ხუცესმა მიუგო:
"მღვდლების უმრავლესობამ ლიტურგიის ტექსტი ზეპირად იცოდა. პურს, თუმცა არა ხორბალს, ადვილად ვშოულობდით, ღვინოს შტოშის წვენით ვანაცვლებით, ტრაპეზად, რომელზეც ლიტურგია სრულდება, რომელიმე ბეჭბრტყელ პატიმარ მღვდელს ვირჩევდით ხოლმე. ის წელზევით შიშვლდებოდა, დაწვებოდა და ლიტურგიას სწორედ მის მკერდზე ვასრულებდით - ბანაკში ხომ ყველანი მოწამეები და აღმსარებლები იყვენენ და ნებისმიერ წუთს ქრისტესთვის თავის გასაწირად იყვნენ გამზადებულნი.
"მამაო, ნათლისღების დროს წყალს როგორღა აკურთხებდით? ლიტურგიას ხშირად აღასრულებენ და ამიტომ მისი დაზეპირება ადვილია. სამაგიეროდ, წყალკურთხევის ლოცვები გრძელია და თანაც წელიწადში მხოლოდ ერთხელ იკითხება".
"ამ ლოცვების ზეპირად ცოდნა არც იყო საჭირო, რადგან თუ იმ დღეს დედამიწაზე ერთ მართლმადიდებლურ ტაძარში მაინც აღესრულება წყლის კურთხევის დიდი საიდუმლო, მაშინ, ეკლესიის ლოცვით, რომლის დროსაც ყველა წყლის ბუნება იკურთხება, მსოფლიოს ყველა წყლის ბუნება იკურთხება, მსოფლიოს ნებისმიერი წყალსატევი ნაკურთხი წყლითაა სავსე. ჰოდა, ჩვენც წყალს ნებისმიერი წყაროდან ვიღებდით, რადგან ის უხრწნელი, მადლისმიერი და ნაკურთხი იყო და, ყველა სხვა ნაკურთხი წყლის დარად, წლობით ინახებოდა".
ანტირელიგიური პროპაგანდის სპეციალისტები სულ ცოტა ხნის წინ გვიმტკიცებდნენ, ნაკურთხი წყალი წლობით იმიტომ არ ფუჭდება, რომ მღვდლები მასში უჩუმრად ვერცხლის ზოდებს, ჯვრებსა და ფულს ყრიანო. ამის პასუხად ეკლესიის მრევლის ერთმა გონებამახვილმა წევრმა შემდეგი თავსატეხი მოიგონა: ვერცხლის რამდენი იონი იქნება საჭირო ერთ ლიტრ ნაკურთხ წყალზე, თუკი კურთხევა ჩატარდება ვოლგის შუაგულში მდებარე ყინულჭრილში, სადაც მდინარის სიგანე ერთი კილომეტრია, სიღრმე - შვიდი მეტრი, დინების სიჩქარე - საათში ხუთი კილომეტრი, ხოლო ჯვარი, რომლითაც წყალკურთხევას ღარიბი ტაძრის მღვდელი ჩაატარებს, სულაც ხისა იქნება?"
"[ღირსი ბესარიონ მეგვიპტელი] ყოველგვარი არაწმინდებისაგან თავს ლოცვით და ხორცთა თრგუნვით იმარხავდა და ცდილობდა, წმინდა ნათლისღებით მიღებული სულიერი სამოსი არ შეებილწა"
"ძალიან უყვარდა [მონაზონ პელაგია ქსოვრელს] ნათლისღების დღესასწაული. წირვის შემდეგ, მდინარეზე ჩავდიოდით, ყინულს ჯოხით ჩაამტვრევდა და, ასაკის მიუხედავად, წყალში აუცილებლად განიბანებოდა"
"პარასკევს, [2024 წლის] 19 იანვარს მსოფლიო პატრიარქი იულიუსის კალენდრით ნათლისღების დღესასწაულზე პრუსიის სამიტროპოლიტოს დაბა ტრიგლიას წმინდა ბასილი დიდის სახელობის ტაძარში ღვთისმსახურებას დაესწრო...
მსახურების შემდეგ, მსოფლიო პატრიარქი, მღვდელმთავრები და სხვა სასულიერო პირები ოფიციალურ პირებთან და მრევლთან ერთად სანაპიროზე გავიდნენ, სადაც მსოფლიო პატრიარქმა ჯვრის "წყალში შთაფლვის" რიტუალი აღასრულა.
ჯვრის ამოსატანად წყალში ექვსი მორწმუნე გადახტა. ბატონი ვიქტორ გალიფ იავუზი პირველი მიცურდა ჯვართან. მსოფლიო პატრიარქმა მას გულსაკიდი ჯვარი გადასცა, რის შემდეგაც კიდევ რამდენიმე სადღესასწაულო ღონისძიება გაიმართა. მგალობლებმა ნათლისღების კალანდა და სხვა სადღესასწაულო სიმღერები შეასრულეს".
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)