თემის საბეჭდი ვერსია
დააწკაპუნეთ აქ, რათა იხილოთ თემა ორიგინალ ფორმატში
მართლმადიდებლური ფორუმი _ ზოგადი რელიგიური საუბრები და სიახლენი _ მნიშვნელოვანი კითხვები
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 08:00 AM
რამდენიმე შეკითხვა მაქვს და პასუხს მხოლოდ კომპეტენტური ადამიანებისგან ველი. ამასტანავე ყოველ პასუხზე გთხოვთ დამისაბუთოთ ბიბლიაში შესაბამისი ადგილი.
რამდენიმე რამ არის ჩემტვის გაუგებარი:
1. როდიდან დაიწყო ქრისტინობაში ჯვრის როგორც ქრისტიანული სიმბოლოს გამოყენება და ვინ შექმნა ეს ტრადიცია?
2. რატომ ვანთებთ სანთლებს. საიდან მოდის ეს ჩვენი წესი და რა კავშირი აქვს ქრისტიანობასთან?
3. რატომ უდნა ვეთაყვანო წმინდანებს? მე ვთვლი რომ მხოლოდ მამა , ძე და სული წმინდა არის ერთადერთი სალოცავი და სათაყვანებელი. მიუხედავად დიდი პატივისცემისა ილია ჭავჭავაძე წმინდანად არ მიმაჩნია და საერთოდ დაბნეული ვარ ზოგადად წმინდანების შესახებ.
4. რა განსხვავებაა სექტას და რელიგიას შორის? რატომ იხსენიებენ ბაბტისტებს, ანგლიკანელებს, იეღოვლებს და სხვა მსგავს მიმდინარეობებს სექტებად როცა ბუზიდმი თურმე რელიგიაა
5. რატომ არისან იმაღლესი სასულიერო პირები ძვირფასეულობით მოჭედილნი და რატომ არ იფარგლებიან უბრალო სამოსით?
6. ღვთიური ცეცხლი რომ გადმოდის იერუსალიმში, მე პირადად არ მჯერა და მგონია რომ უბრლო ტრადიციაა. რატომ არ დაიშვება გადამღები ჯგუფი ადამიანებისა რომ ეს მოვლენა ფაქტად აღიბეჭდოს?
7. რატომ უნდა ვილანძღებოდე როდესაც ამ შეკიტხვებს ვსვავ? და რატომ მიწოდებენ სექტანტს და ეშმაკად ქცეულს როდესაც ვცდილობ გავარკვიო ის რაც მაინტერესებს?
ძალიან გთხოვთ ზემოაღნიშნულ შეკითხვებს თუ უპასუხებთ მომიყვანეთ ადგლები(თავები, სტრიქონები ბბიბლიიდან) სადაც პასუხი დასაბუთებულია.
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 09:50 AM
ჯვარი რომელზეც მაცხოვარი გააკრეს პირველად ადამიანთა დასჯის საშინელი იარაღი იყო და შიშს ჰგვრიდა ხალხს, მაგრამ მაცხოვრის ჯვარცმის შემდეგ ის ჩვენთვის აღარაა შიშის მომგვრელი, არამედ გამოსყიდვის სიმბოლო და ღვთის ძალა. ის ჩვენთვის სათაყვანებელია, რადგან ჯვარზე მოხდა კაცობრიობის გამოსყიდვა. ჯვარზე სიკვდილით დაითრგუნა ეშმაკი
პირველი საუკუნის ქრისტიანები ჯვარს რომ სცემდნენ თაყვანს, ამისი მრავალი არქეოლოგიური საბუთი არსებობს. რომის მიწისქვეშა კატაკომბებში, სადაც ქრისტიანები იკრიბებოდნენ და ღვთისმსახურებას ატარებდნენ, შემორჩენილია ჯვარცმის გამოსახულება წარწერით, სადაც მუხლმოყრილნი არიან ქრისტიანები. ეს და კიდევ მრავალი სხვა საბუთი მოწმობს, რომ ჯვარი ქრისტიანობის ემბლემა და ღრმა მოწიწების საგანი იყო კონსტანტინე დიდის ეპოქამდე დიდი ხნით ადრე (მეფობდა IV ს-ში). წმიდა კონსტანტინემ უბრალოდ დააკანონა მოციქულთა დროიდან დაწყებული და პირველი საუკუნის ქრისტიანებს შორის უკვე დამკვიდრებული ჯვრის თაყვანისცემის წესი.
პირველი ქრისტიანები, რომ თაყვანს სცემდნენ ჯვარს ამას მოწმობს პავლე მოციქულის სიტყვებიც.
„ხოლო მე, ღმერთმა ნუ ქნას, რომ სხვა რამით ვიქადოდე და არა ჯვრით უფლის ჩვენის იესო ქრისტესი, ვისითაც ქვეყანა ჩემთვის ეცვა ჯვარს, და მე ქვეყნისათვის“ (გალ. 6, 14).
''სიტყვა ჯვრის შესახებ სისულელეა მათთვის, რომელნიც იღუპებიან, ხოლო ჩვენთვის, რომელნიც გადავრჩებით, ღვთის ძალაა'' [I კორ I; 18]
რადგანაც მრავალნი, რომელთათვისაც მრავალგზის გეუბნებოდით თქვენ, ხოლო აწ ტირილით გეუბნებით, ისე იქცევიან, როგორც ქრისტეს ჯვრის მტერნი, რომელთა აღსასრული წარწყმედაა'' [ფილიპ. 3, 18-19]
პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 22 2008, 11:36 AM
http://church.ge/index.php?showtopic=1038
"თქვენ საგონებელში ხართ ჩავარდნილნი, რატომ აძლევს მართლმადიდებელი ეკლესია ტაძრებში ასეთი ბრწყინვალების და ფუფუნების უფლებას: ძვირფასი ხატები, ვერცხლის კანდელები, ოქროს ფარჩის სამოსელი და სხვა ძვირადღირებული საგნები; იმისთვის, რომ ამგვარი უბადრუკი ბრწყინვალებით სურს, ზეციური ბრწყინვალების შესახებ შეგვახსენოს;
ეს იმისთვისაა, რომ ცოტა ხნით მაინც გადაიტანოს ადამიანთა ყურადღება მათი მიწიერი სიღარიბიდან ზეციურ სამშობლოზე, მარადიული სიხარულის, ნეტარების სამეფოზე და სხვა სამყარო შეახსენოს;
რათა აჩვენოს მათ ის სიუხვე და ბრწყინვალება, რომელიც უხვად მოედინება სულიერი სამყაროდან და რომელიც ქრისტიანის სულიდანაც უხვად უნდა გარდამოედინებოდეს, სხეულში რომ არის მომწიფებული, როგორც ეს ნათელია მომწყვდეული ტაძრის ქვის კედლებში.
მაგრამ ეს ყველაფერი მხოლოდ ზოგადი შეხსენებაა მაშინ, როდესაც თითოეული საეკლესიო ნივთი ფორმასთან, ფერთან, ნახატთან შესაბამისია და მართლმადიდებლური ტრადიციით თავისი განსაკუთრებული დანიშნულება აქვს. ერთად აღებულნი და ცალკე ისინი სიმბოლურად ცხონების გზასთან დაკავშირებულ ქრისტეს სწავლებას, მის აღთქმას, ან ზეციური სასუფევლის რომელიმე საიდუმლოს გამოხატავენ.
თქვენ ისურვებდით, ყოველივე ეს პურად გექციათ და შეგეჭამათ! შევჭამო, და რა მერე? თუკი სხეული სულიერ საზრდოსაც შეჭამს, რაღა დარჩება სულს? განა არ გსმენიათ, რომ უღმერთოებმა რუსეთში ყველაფერი პურად აქციეს და მაინც შიმშილობენ, ისე შიმშილობენ, როგორც არ უშიმშილიათ ასკალდისა და დირის დროიდან მოყოლებული? არა მხოლოდ პურით ცოცხლობს ადამიანი, არამედ - სულიერი სარჩოთიც. წმიდა ტაძრებში კი ყოველ საგანს ადამიანთა სულებისათვის სულიერი საკვების დანიშნულება აქვს.
შეისწავლეთ ქრისტიანული მოძღვრება: იგი ჩვენთვისაა, მიწიერ მოგზაურთათვის, მნიშვნელოვანი ყველა სხვა მოძღვრებასა და მეცნიერებაზე, და თქვენ ამას მიხვდებით, ხოლო როდესაც მიხვდებით, შეიცვლით აზროვნების წესს."
წმინდა მღვდელმთავარი ნიკოლოზ სერბი (ველიმიროვიჩი)
დავამატებდი, რომ ძვირფასი სამოსით მხოლოდ ღვთისმსახურების დროს იმოსებიან სასულიერო პირები, სხვა დროს კი ჩვეულებრივი შავი სამოსი აცვიათ.
„სექტა“ ლათინური სიტყვაა (სეცტა), მას აქვს ორი შესაძლო წარმომავლობა, სიტყვა sectare - მოკვეთა, გაყოფა; და სიტყვა sequi - ვინმესადმი მიმდევრობა, დამორჩილება, მსახურება. სიტყვა „სექტა“ ქართულ თარგმანში ნიშნავს: 1) ცხოვრების წესს, 2) მეთოდს (ფილოსოფიურ მეთოდს), 3) მოძღვრებას, მიმდინარეობას, სკოლას, დაჯგუფებას, 4) მწვალებლობას (ძირითადი სარწმუნოებრივი მიმდინარეობისაგან გამოყოფას, განშორებასა და გამოცალკევებას).
სიტყვა „სექტა“ არის ლათინური სინონიმი ბერძნული სიტყვისა „ერესი“ - 1) დაპყრობა, მიტაცება, 2) არჩევა 3) ცხოვრების ან აზროვნების არჩეული წესი, 4) მოძღვრება, მიმდინარეობა, სკოლა, 5) მწვალებლობა. შესაბამისად, სიტყვა „სექტა“ გამოიყენებოდა ლათინურენოვან დასავლეთ რომში, ხოლო ბერძნულენოვან აღმოსავლეთ რომში იგივე მნიშვნელობას ღნიშნავდა „ერესი“.
წმიდა წერილში სიტყვა „სექტა“ გვხვდება მხოლოდ ლათინურ ბიბლიაში - ვულგატაში, კერძოდ, აქ რამდენჯერმე სიტყვა „ერესი“ არის ნათარგმნი, როგორც „სექტა“, მაგ: საქ. 24,5 sectae Nazarenorum, 2 პეტრ. 2,1: introducent sectas perditionals და რამდენჯერმე - სიტყვა „მოძღვრება“, მაგ: საქ: 24,14 secundum sectam quam dicunt heresim; საქ 26,5: secuundum certissimam sectam nostrae religions, საქ 28,22: sentis nam de secta hac notum est nobis.
სიტყვა „სექტამ“, როგორც ტერმნიმა, თავისი შინაარსი მნიშვნელობის მიხედვით გარკვეული ისტორიული განვითარება განვლო, კერძოდ:
ა) ანტიკური (ლათინურენოვანი) მწერლები „სექტას“ უწოდებდნენ იმ ფილოსოფიურ სკოლას (და მის მოძღვრებას), რომელსაც ეპყრა არატრადიციული, იმ დროს საყოველთაოდ მიღებული მოძღვრების საწინააღმდეგო სწავლება (ამ მნიშვლნელობით უწოდებს ციცერონი ანტონიონის მიმდევრებს სექტანტებს; ხოლო ძველი რომაელი ისტორიკოსი ტაციტუსი საუბრობს სტოიკოსთა და ცინიკოსთა სექტაზე, აქვს რა მხედველობაში მისი თანამედროვე ფილოსოფიური სკოლები და მათი მოძღვრება);
ბ) პირველი საუკუნეებიდან ტერმინი „სექტა“, ისევე როგორც „ერესი“, უკვე გამოიყენება ქვეყნის, რეგიონის ისტორიულად ძირითადი რელიგიური მიმდინარებობისგან სარწმუნოებრივი სწავლების მიხედვით გამოყოფილი, ახლად დაარსებული რელიგიური საზოგადოებისა და მისი სარწმუნოებრივი აღმსარებლობის აღსანიშნავად. ასე მაგალითად, პლინიუს უმცროსი საუბრობს „ქრისტიანთა სექტაზე“, რომელიც, მისი თქმით, წარმოიშვა იუდეველთა შორის;
გ) როგორც უკვე ითქვა, თავდაპირველად ტერმინი „სექტა“ ისევე როგორც „ერესი“, აღნიშნავდა როგორც (ფილოსოფიურ-რელიგიურ) ცრუ მოძღვრებას, ასევე ცრუ მოძღვრების მიმდევარ საკრებულოს. მაგრამ რეფორმაციის შემდეგ (XVIIს.) თანდათანობით უფრო ვიწროვდება ტერმინ „სექტის“ მნიშვნელობა, კერძოდ ტერმინ „სექტას“ აღარ უწოდებენ ცრუ სარწმუნოებრივ სწავლება-მოძღვრებას, არამედ მხოლოდ ცრუ სარწმუნოებრივი სწავლა-მოძღვრების მიმდევარ დაჯგუფებას და ტერმინ „ერესისაგან“ განსასხვავებლად ეკლესიაში მკვიდრდება ტერმინ „სექტის“ შემდეგი საღვთისმეტყველო განსაზღვრება: „სექტა“ არის რელიგიური თვალსაზრისით ერთმანეთთან ერთობაში მყოფი ადამიანების ორგანიზებული საზოგადოება, რომელიც არ არის სარწმუნოებრივ ერთობაში მართლმადიდებელ ეკლესიასთან, თავის სარწმუნოებრივ სწავლა-მოძღვრების გადმოცემისას ეფუძნება ან იყენებს ბიბლიის არასაეკლესიო განმარტებებს და [ამახინჯებს არათუ ცაკლეულ დოგმატებს (როგორც ერესი), არამედ] ძირეულად უარყოფს მთლიანად საეკლესიო გადმოცემას.
ტერმინი „სექტა“ იძენს ნაწილობრივ განსხვავებულ მნიშვნელობას, როდესაც იგი გამოიყენება რომელიმე არაქრისტიანული რელიგიებისაგან (იუდაიზმი, ისლამი, ინდიზმი, ბუდიზმი) ჩამოყალიბებულ-გამოყოფილი სექტების მიმართ, ამ შემთხვევაში ამ სექტის სახელწოდებას უნდა დავუმატოთ მისი რელიგიური წარმომავლობის მიმანიშნებელი სიტყვა (მაგ.: კრიშნაიტთა ინდუისტური სექტა, ვაჰაბიტთა მუსლიმური სექტა, ბუდისტური სექტა აუმ სინრიკე...);
დ) XX ს-ის დასაწყისში დასავლეთ ევროპის ზოგიერთ ქვეყნებში (მაგ.: საფრანგეთი, იტალია) მკვიდრდება სიტყვა „სექტის“ კანონმდებლობითი განსაზღვრება.
ტერმინ „სექტის განსაზღვრების შესახებ საუბრისას უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ სიტყვა „სექტა“ თავის თავში არ შეიცავს ლანძღვას, დაცინვას ან სხვა რაიმე შეურაცხმყოფელ შინაარსს, ამასთან ერთად, ეკლესიისთვის იგი არის საღვთისმეტყველო შინაარსის მქონე სიტყვა.
მაგრამ რა შეიძლება ითქვას იმის შესახებ, თუ რა გრძნობას ბადებს ეს სიტყვა (შინაარსიდან გამომდინარე) მისი მნიშვნელობის მცოდნე ადამიანში (სექტანტია თუ არასექტანტი იგი), რას შეიგრძნობს იგი ამ სიტყვის გაგონებისას: უპირობოა, რომ იგი მხილებასა და მკაცრ გაფრთხილებას გრძნობს. ისტორიულად ცნობილია, რომ ადამიანებს სჩვევიათ შეცდომების დაშვება და თავის მოტყუება; სამწუხაროდ, მსგავსი რამ არცთუ იშვიათად ხდება ღმერთთან მიმართებაშიც, ამიტომ ეკლესია ამ სიტყვით (სექტა) ამხელს და მიანიშნებს ღმერთთან მიმართებაში ადამიანთ გარკვეული ჯგუფის მიერ დაშვებულ ერთ-ერთ უდიდეს, მეტად სახიფათო და დამღუპველ შეცდომაზე. ეს გაფრთხილება მკაცრია, ამიტომ ეპყრობა ეკლესია ძალზედ სერიოზულად ღმერთის რწმენისა და ადამიანთა ცხონების საკითხს.
არ უნდა ილანძღებოდე ნამდვილად
ამ კითხვებზე ლანძღვის გარეშე შეიძლება პასუხების გაცემა.დანარჩენ კითხვებზე - მერე. იმედი მაქვს აქ რამდენიმე ადამიანის, ჩემზე უკეთესად უპასუხებენ. თუ არადა, მერე მე ვეცდები
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 12:05 PM
რაც შეეხება პირველ შეკითხვას, ჯვრის თაობაზე. ისევ დაბნეული ვარ.
გალ. 6:14 ყველა თარგმანში წერია ჯვარი ამ წინადადებაში მაგრამ ბერძნული სიტყვა რომელიც ორიგინალში იყო გამოყენებული თუ ინტენეტში მოპოვებული წყარო არ ტყუის არის "stauros" რაც როგორც ჩანს "აღმართულ სვეტს ნიშნავს. http://www.catholic.com/thisrock/1991/9110fea1.asp ასევე იმის ვერსიებიც არსებობს რომ ეს საწამებელი ჯოცი T ფორმისა იყო.
საუბარი რომ არის ბიბლიაში "არ შეიქმნათ კერპებიო" რამდენად
გალ 6:14 ში ზოგიერთ ქართულ თარგმანებში წერია "ვიქადოდე" ზოგში კი "დავიკვეხო". ინგლისურ ვერსიებში წერია "boast" ცოტათი დამაბნეველია რა იგულისხმება.
კიდევ იმას დავაკვირდი რომ ვერსად ვერ მოვიძიე ახალ აღთქმაში მითითება რომ ჯვარი უნდა ვატარო ან ვადიდო ან მითუმეტეს ზედ იესოს სხეული გამოვსახო და ისე ვატარო.
კონსტანტინეს რომ არ დაეკანონებინა ჯვარი როგორც ქრისტიანობის სიმბოლო ახლა ეს სიმბოლო არ იქნებოდა ქრისტიანობის სიმბოლო ხო? იესო რომ ნებისმიერი სხვა წესით მოეკლათ, მისი სიკვდილის იარაღი გახდებოდა ჩვენი რელიგიის ერტერთ უმნიშვნელოვანეს სიმბოლოდ თუ არა?
აქვე მაინტერესებს როგორ უთანხმდება შემდეგი წინამორბედს:
გამოსვლა 20: 2 - 5
3. არ გაიჩინოთ ჩემს გარდა სხვა ღმერთები.
4. არ გაიკეთო კერპები, არც რამე ხატი იმისა, რაც არის მაღლა ცაში, დაბლა მიწაზე და წყალში მიწის ქვეშ.
5. არ სცე თაყვანი მათ, არც ემსახურო რადგამ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი....
1 იოანე 5:21
შვილებო, დაიცავით თავი კერპთაგან.
ამას ყველაფერს ვაჯამებ, ვფიქრობ იმაზე რომ ჯვარი როგორც სატაყვანებელი სიმბოლო სწორედ ადამიანმა შექმნა, როდესაც იესო სულიერებაზე ამახვილებს მთელ ყურადღებას, ჯვარი ასეთ მნიშვნელოვან სიმბოლოდ იქცა. მე მესმის რომ ტრადიციადაა ქცეული ეს ყველაფერი მაგრამ რამდენად სურს სინამდვილეში უფალს რომ მას ჯვრის და მითუმეტეს ჯვარზე იესოს სხეულით გამოსახული სიმბოლოთი ეთაყვანებოდნენ არ ვიცი.
აქვე მახსენდება მოოქროვილიდ ა ძვირფასი თვლებით მოჭედილი ჯვრები და ვფიქრობ, ნუთუ იესოს ეს მოსწონს? ნეტა შემეძლოს ამ შეკიტხვაზე ღმერთისგან პასუხის გაცემა. და სხვა კითხვებზეც რომლებიც გამიჩნდა...
პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 22 2008, 12:16 PM
ისტორიულად ცნობილია, რომ ძველ რომში სიკვდილით დასჯის ფორმა იყო ჯვარზე გაკვრა და არა ბოძზე მიკვრა: „უთხრა პილატემ: „წაიყვანეთ და თქვენი რჯულისამებრ განსაჯეთ; იუდეველებმა მიუგეს მას: ჩვენ უფლება არა გვაქვს ვინმეს მოკვლისა. რათა აღსრულდეს იესოს სიტყვა“ (იოან. 18, 31-32); „და მისცემენ მას წარმართთ საგინებელად, საგვემად და ჯვარზე საცმელად; და აღდგება მესამე დღეს“ (მათ. 20, 19).
აქედან ჩანს, რომ ქრისტეს ჯვარცმა არ იყო იუდეველთა ხელში, არამედ მთელ ძალაუფლებას პილატე ფლობდა. ამიტომ უფალი დაისაჯა არა ებრაული, არამედ რომაული კანონებით. პილატემ „მაშინ გაუთავისუფლა მათ ბარაბა, ხოლო იესო გაამათრახებინა და ჯვარზე საცმელად მისცა მათ“ (მათ. 27, 26); „და როცა დაცინვით გული იჯერეს, შემოაძარცვეს ქლამიდი, კვლავ თავისი სამოსი ჩააცვეს, და ჯვარზე საცმელად წაიყვანეს იგი. გზაზე შემოხვდათ ერთი კვირინელი კაცი, სახელად სიმონი; და აიძულეს იგი წამოეღო იესოს ჯვარი“ (მათ. 27, 31-32); „თუ ღმერთის ძე ხარ, ჩამოდი ჯვრიდან“ (მათ. 27, 40). „მაშინ მისცა მათ ჯვარზე საცმელად. ხოლო მათ წაიყვანეს იესო“ (იოან. 9, 16); „და დაეწრა წარწერა პილატემ და დააკრა ჯვარს“ (იოან. 19, 19); „იმ ადგილას, სადაც ჯვარს აცვეს, იყო ბაღი“ (იოან. 19, 41).
იქნებოდა, იმიტომ რომ კონსტანტინემდე დიდი ხნით ადრე, პირველივე საუკუნეებიდან იყო ჯვარი ქრისტიანების თაყვანისცემის საგანი, რაზეც მეტყველებს პირველი საუკუნეების კატაკომბების მხატვრობა.
3. არ გაიჩინოთ ჩემს გარდა სხვა ღმერთები.
4. არ გაიკეთო კერპები, არც რამე ხატი იმისა, რაც არის მაღლა ცაში, დაბლა მიწაზე და წყალში მიწის ქვეშ.
5. არ სცე თაყვანი მათ, არც ემსახურო რადგამ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი....
1 იოანე 5:21
შვილებო, დაიცავით თავი კერპთაგან.
ამაზეც წერია ამ ლინკზე: http://church.ge/index.php?showtopic=1038
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 12:19 PM
ალექსანდრე და მარიამ დიდი მადლობა პასუხებისთვის. ვკითხულობ და პარალელურად გიზიარებთ აზრებს.
მარიამ, გულახდილად გეტყვი და მეხუთე შეკიტხვის პასუხი არ ჩემთვის არაა საკმარისი იმის დასასაბუტებლად რატომ სჭირდება საელესიო პირებს ძვირფასი თვლები და მოკაზმულობა.
ეს იმისთვისაა, რომ ცოტა ხნით მაინც გადაიტანოს ადამიანთა ყურადღება მათი მიწიერი სიღარიბიდან ზეციურ სამშობლოზე, მარადიული სიხარულის, ნეტარების სამეფოზე და სხვა სამყარო შეახსენოს;
რათა აჩვენოს მათ ის სიუხვე და ბრწყინვალება, რომელიც უხვად მოედინება სულიერი სამყაროდან და რომელიც ქრისტიანის სულიდანაც უხვად უნდა გარდამოედინებოდეს
ჩემტვის არ აქვს მნიშვნელობა იმას რაში დაიხარჯებოდა ეს სიმდიდრე, თუმცა ვერავითარ კავშირს ვერ ვხედავ მიწიერი სიღარიბეს და ღვთის ზეციერი სამეფოს კავშირში ამ სიმდიდრეს. ჭეშმარიტი ქრისტიანი არასოდეს არაა ღარიბი. მთავარი ჩვენთვის სულიერი სიმდიდრეა და მე ოქროდა ვერცხლს სულაც არ ვაიგივებ სამოთხესთან. ჩემთვის ოქროდა ვერცხლი სიმდიდრის და სიხარბის სიმბოლოა და სხვა არაფერი.
პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 22 2008, 12:22 PM
სერგი, ბანს მიიღებ, ხომ ხედავ მშვიდი საუბარი მიდის, ნუ რევ ყველაფერს, დავიღალე ამ სულელური პოსტის წაშლით.
პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 22 2008, 12:25 PM
აქვე მახსენდება მოოქროვილიდ ა ძვირფასი თვლებით მოჭედილი ჯვრები და ვფიქრობ, ნუთუ იესოს ეს მოსწონს?
პრობლემა აქ ჯვარშია თუ ძვირფასეულობაში? ჯვარზე ზემოთ წერია და ძვირფასეულობას რაც შეეხება:
იესოს მიწიერი ცხოვრების დროს "იერუსალიმში სოლომონის ტაძარი იდგა, უიშვიათესი საოცრება არქიტექტურისა და სიმდიდრისა მთელს მსოფლიოში. ამ ტაძრის მოსართავად უფრო მეტი ოქრო და ძვირფასეულობა დაიხარჯა, ვიდრე - მთელი ბალკანეთის ეკლესიებზე ერთად აღებული. მთელი სოლომონის ტაძარი ოქროთი იყო გაწყობილი: საკურთხეველიც და კედლებიც. ქრისტე მრავალგზის შესულა ამ ტაძარში, მაგრამ ერთხელაც არ გამოუთქვამს მსგავსი აზრი იმის შესახებ, რომ ეს ყველაფერი საჭიროა, პურად ვაქციოთ და შევჭამოთ. მან ამ ტაძრის დაქცევა იწინასწარმეტყველა და იგი დაიქცა, მაგრამ არა მასში განთავსებული ოქროს, არამედ - ადამიანთა სულებში დასადგურებული უწმინდურების მიზეზით" (წმ. ნიკოლოზ სერბი).
დავამატებდი, რომ მთელი ეს ძვირფასეულობა, ტაძრის მდიდრულად მორთვა, ოქროს ქანდაკებების დადგმა და ა.შ. უფლის პირდაპირი მითითებით მოხდა (ბიბლიაში შეგიძლია წაიკითხო ამის შესახებ).
და თუ ასეა, როცა უფალი პირველ ტაძარს აშენებინებდა ისრაელ ერს, რატომ ამკობინებდა ძვირფასეულობით? ნუთუ იმიტომ, რომ მათში სიხარბის ვნება გაეჩინა? ან ღმერთს თვითონ რამეში სჭირდებოდა ეს სიმდიდრე?
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 12:28 PM
Levani555
დავამატებ მარიამის ნაწერს, ძელი ძველი ქართული სიტყვაა და აღნიშნავს ხეს, მოჭრილ ხეს. ახალ აღთქმაში რამოდენიმე ადგილას მითითებულია სიტყვა ''ძელი'', რომელიც აღნიშნავს თუ რა მასალისაგან იყო დამზადებული ქრისტეს ჯვარი. ქრისტეს წამების იარაღი ფორმით იყო ჯვარი, ხოლო მასალად ხე იყო გამოყენებული. რუსულ ბიბლიაში შესაბამის ადგილას წერია არა ''СТОЛБ'' – ბოძი ან სვეტი, არამედ ''ДРЕВО'' – ხე. ასევეა ბერძნულ და ლათინურ ხელნაწერებშიც. მეორეც – ქრისტე გაასამართლეს რომაული და არა ებრაული კანონებით.
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 12:46 PM
Levani555
აქ ერთ რამეზე უნდა გავამახვილოთ ყურადღება, მაცხოვარმა ძალით კი არ შეიპყრეს, არამედ მან ინება ჯვარზე ასვლა. გავიხსენოთ ტუნდაც რას ეუბნება პეტრეს, როდესაც შესაპყრობად მოვლენ: ''„ჩააგდე მახვილი ქარქაშში... იქნებ გგონია, რომ არ შემიძლია შევევედრო მამას ჩემსას, და წარმომიდგენს ანგელოზთა თორმეტ ლეგიონს და უფრო მეტსაც. როგორღა აღსრულდება წერილი, რომ ასე უნდა მოხდეს?“ (მათ. 26, 52-54).''
აი ეხლა უკვე ვიღაცის სუნი მეცა და დროზე გამასწარი აქედან
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2008, 12:48 PM
ცნობილია, რომ როდესაც უფალი აღდგა, საშინელმა სინათლემ გააკაშკაშა მისი საფლავი, მცველები ზარგანხდილი დაეცნენ ძირს. ეს სინათლე იყო ღვთიური, რადგან არ წვავდა და მხოლოდ ანათებდა. სითბოს გარეშე ნათება კი ვიცით აქვს ფოსფორს და რამდენიმე ელემენტს, მაგრამ ისინი ძალიან სუსტია.
იერუსალიმში ძალიან ძველი საუკუნეებიდან (ზუსტი თარიღი უცნობია) აღესრულება სასწაული: მაცხოვრის საფლავზე საღვთო განგებულებით ინთება სანთლები, იერუსალიმის მართლმადიდებელი პატრიარქის ხელში
ის, თუ რატომ არ დაიშვება სხვა, აიხსნება იმით, რომ ეს არ არის (ღმერთმა მაპატიოს) ფოკუსი, რომ ყველგან დაუშვა გადამღები ჯგუფი. ეს არის სასწაული, რომელიც ღვთისმსახურებისას აღესრულება და კუვუკლიაში მხოლოდ იერუსალიმელი პატრიარქი უნდა იყოს. ეს, ცხადია, არ აკნინებს მის სასწაულებრივ წარმოშობას რამდენიმე მიზეზის გამო:
ა) ცეცხლის გადმოსვლის წინ ხილულად ჩანს სხვადასხვა სასწაულები: ცისფერი ნათება, მოტრიალე ბურთი კუვუკლიის გარშემო და ასე შემდეგ
ბ) ცეცხლი პირველი 10-15 წუთი არ წვავს, რაც ხილული დასტურია იმისა, რომ ცეცხლი "ჩვეულებრივი" არ არის
გ) არავინ იცის ცეცხლი გადმოსვლის ზუსტი დრო. ყოფილა შემთხვევები, როცა რამდენიმე წუთში გადმოსულა, ან - საათიც დაჭირვებია
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 01:27 PM
და თუ ასეა, როცა უფალი პირველ ტაძარს აშენებინებდა ისრაელ ერს, რატომ ამკობინებდა ძვირფასეულობით? ნუთუ იმიტომ, რომ მათში სიხარბის ვნება გაეჩინა? ან ღმერთს თვითონ რამეში სჭირდებოდა ეს სიმდიდრე?
არ ვიცი რატომ, მაგრამ იესოს მსვლის შემდეგ ძალიან ბევრი წესიდ ა კანონი შეიცვალა, მისივე ქადაგების მიხედვით. ჩემთვის კვლავ დაუსაბუთებელია საეკლესიო სიმდიდრე
კანონისტი,
შენ პირადად ხარ მომსწრე იმისა რომ ამ ცეცხლში შეყო ხელი კაცმა და პირველი 10 წუთის განმალობაში ხელი არ დაეწვა?
ღმერთის მწამს, ადამიანის კი არა. მე იერუსალიმის ცეცხლს ვერ ვირწმუნებ თუ ფაქტები არ იქნება. განა იმიტომ ვერ ვირწმუნებ რომ არ მჯერა რომ ღმერთს შეუძლია, რა სისულელეა, ღმერთი ყოვლის შემძლეა, სიცოცხლეზე დიდი სასწაული რა უდნა იყოს, მაგრამ ჩემი აზრით მღვდელმსმსახურები ცეცხლის გადმსვლას თავად აწყობენ ხალხში რწმენის განსამტკიცებლად.
ეს ჩემი მოსაზრებაა და შეურაწმყოფად ნუ მიიღებთ.
სანთლების შესახებ ვერაფერს მეტყვით?
პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 22 2008, 01:31 PM
''ერეტიკოსთა პრესკრიპცია [წინააღმდეგ] ''
1-2. თავად ერესის არსებობა მოწმობს ჭეშმარიტ რწმენაზე.
დღევანდელ დღეს არსებული გარემოებანი გვაიძულებენ, რომ შექმნილი მდგომარეობა შემდეგნაირად შეფასდეს:
- ჩვენ არ უნდა გვიკვირდეს ასე მომრავლებული ერესის ოდენობა;
არც იმის, რომ ასეთი რამ საერთოდ არსებობს;
რამეთუ ამის შესახებ უკვე გვეუწყა (მათე 7:15; 24:4; 11; 24; I ტიმ. 4:1-3)
და არც ის, რომ ისინი წყალს უყენებენ რომელიმე ჩვენთაგანის რწმენას (ისინი სწორედ ამისათვის არსებობენ - გამოცდაში იწრთობა რწმენა).
ბევრში შეშფოთება იბადება და უკვირს ის, რომ ერეს ასეთი ძალა გააჩნია;
არადა სინამდვილეში მათ უფრო უნდა გაუკვირდეთ ის, რომ ერესი საერთოდ არ არსებობდეს!
როდესაც რაიმე განწესებულია გარდაუვალი ყოფისათვის (ანუ არსებობს ამის მიზეზი), მას არ შეუძლია რომ არ იარსებოს, რამეთუ დამოკიდებულია ძალაზე რომლის გამოც ის არსებობს.
ხომ არ გვიკვირს მაგალითად ციებ/ცხელების არსებობის ფაქტი, რომელიც ერთ-ერთია ამ ქვეყანაზე არსებული უამარავი სასიკვდილო და სატანჯველი ავადმყოფობებიდან?! (ის მაინც არსებობს)
ასევე არც ის გვიკვირს, რომ ხალხს კლავს - რადგან სწორედ ამისთვის არსებობს.
ამიტომ, თუ ჩვენ გვაოცებს, რომ ჭეშმარიტული რწმენის დასასუსტებლად მოვლინებული ერესი ასეთია, მაშინ პირველ რიგში უნდა გაგვაოცოს საერთოდ მისი არსებობის ფაქტმა:
- რადგან არსებობს, გააჩნია ძალა, ხოლო რადგან გააჩნია, ამიტომაც არსებობს.
თუმცა ციებ/ცხელება როგორც სიბოროტე, თავისი დანიშნულებითა და ჩვენზე მოქმედებით, რა თქმა უნდა უფრო გვეზიზღება ვიდრე გვაოცებს; რაც ძალა გვაქვს ვერიდებით და ამ დროს უნარი არ შეგვწევს მისი საერთოდ განადგურების.
...
ზოგჯერ მართლაც გასაკვირია, რომ ბოროტებას მსგავსი ძალა გააჩნია, მაგრამ ეს მხოლოდ იმიტომ, რომ: ერესი ძლიერია მისთვის, ვისი რწმენაც სუსტია.
გლადიატორთა ბრძოლაში გამარჯვებული, ხშირად იმარჯვებს არა იმიტომ რომ მამაცი და დაუმარცხებელია, არამედ იმიტომ რომ დამარცხებული სუსტი იყო. შემდეგ იგივე გამარჯვებული უკვე დგება ძლიერის პირისპირ და მარცხდება.
იგივე ითქმის ერესზეც: ის ძლიერია ვიღაცის სისუსტის გამო, მაგრამ უსუსურია თუ ხვდება ძლიერ რწმენას.
3-6. ერესი საზრდოობს სუსტი რწმენით: ჭეშმარიტი რწმენა მასთან წინააღმდეგობაში მოწმდენა.
... არ მესმის ასევე, რა არის გასაკვირი იმაში, თუ ადრე ვიღაცა ითვლებოდა სანდოდ, შემდეგ კი გამოდგა სუსტი, რის გამოც გაგვშორდა?
გაიხსენეთ საული, კეთილი და ღვთისმოშიშე - შურში ამოხდა სული (1მეფ. 18);
გაიხსენეთ დავითი, ვინც თავად უფალმა ცხო მეფედ ისრაელზე, განა მკვლელობასა და გარყვნილობაში არ იქნა დადანაშაულებული? (2მეფ. 11);
სოლომონი, განა თავად უფალმა არ დააჯილდოვა იგი სიბრძნით, რის შემდეგადაც ქალებისა და კერპებისაკენ გაიწია? (3მეფ. 11:4);
მხოლოდ და მხოლოდ ძე ღვთისას ებოძა ყოფნა ცოდვის გარეშე (ებრ. 4: 14-15).
ასე რომ, თუ ეპისკოპოსი, დიაკვანი, ქვრივი, მოძღვარი ან თუნდაც წამებული განუდგება ჭეშმარიტ სარწმუნოებას - ნუთუ ეს გვაძლევს იმის ფიქრის უფლებას, რომ ერესში არსებობს ჭეშმარიტება?
არავინაა ბრძენი, არავინაა ერთგული, არავინაა დიდებული, თუ იგი არაა ქრისტიანი: ქრისტიანი კი მხოლოდ ისაა, ვინც ბოლომდე დაითმენს (მათე 10:22)
შენ, - რადგანაც შენ ადამიანი ხარ - ყველაფერს იცნობ გარეგნულად;
შენ ფიქრობ, როგორც ხედავ, და ხედავ მხოლოდ იმას რაც შენს თვალს წინაა, მაგრამ უფლის თვალნი, როგორც ნათქვამია, დიდგანმზრახველი და მრავალმოქმედია (იერემია. 32:19). ადამიანი უყურებს სახეს, უფალი კი გულს (1 მეფ. 16:7)
...
გაიხსენე! განა არ განეცალნენ მოსწავლეები თავად მაცხოვარსაც კი, როდესაც ცდუნებამ იმარჯვა მათზე? (იოანე 6:66)
ამ დროს განა სხვებმა იფიქრეს, რომ ამის გულისათვის თავადაც უნდა განსდგომოდნენ (?): პირიქით, იმათ ვინც იცოდნენ, რომ ისაა სიცოცხლის სიტყვა, თავად ჭეშმარიტება და უფლის გზავნილი, ბოლომდე მის გვერდით იდგნენ, მიუხედავად იმისა, რომ ქრისტემ გაცლა შესთავაზა, თუ ეს ვინმეს სურდა (იოანე1:1; 6:67-68; 16:30)
სრულებითაც არაა მნიშვნელოვანი თუ მაცხოვარი მოციქულებმა დატოვეს; ვიღაც ფიგელოსმა, ჰერმოგენესმა, ფილეტოსმა, ჰიმენევსმა და ალექსანდრემ (IIტიმ. 1:15; 2:17; Iტიმ. 1:20)
განა თავად ქრისტეს გამცემი არ იყო მოციქული?
ჩვენ გვიკვირს, როდესაც ვიღაცა მის ეკლესიას ტოვებს, მაგრამ ის რასაც ჩვენ ვითმენთ იესო ქრისტეს მსგავსად, მოწმობს იმაზე, რომ ჩვენ ქრისტანები ვართ. ისინი ჩვენგან გავიდნენ - ამბობს მოციქული - თუმცა ჩვენგანნი არ ყოფილან; ვინაიდან ჩვენგანნი რომ ყოფილიყვნენ, ჩვენთავე დარჩებოდნენ (I იოანე 2:19)
...
უფალი გვასწავლიდა, რომ ბევრი მტაცებელი მგელი მოვა ცხვრის სამოსით გამოწყობული (მათე 7:15)
რას წარმოადგენს ეს ცხვრის სამოსი, თუ არა ქრისტიანის სახელის გარეგანი სახე?
რა არის მტაცებელი მგელი, თუ არა ქრისტეს ფარის დატაცების შინაგანი მზაკვრული გრძნობა და ფიქრები?
რაშია ცრურწმენის არსი, თუ არა სიცრუის მქადაგებლებში?
რაშია ცრუ მოციქულთა არსი, თუ არა ყალბი ღვთის სიტყვის მაუწყებლებში?
რაშია ანტიქრისტეს არსი - აწ და მარადის - თუ არა ქრისტეს წინააღმდეგ აჯანყებულნში?
...
15-19. ერეტიკები არ უნდა ეყრდნობოდნენ წმინდა წერილს; ის მათ არ ეკუთვნით და მათ მხოლოდ მისი დამახინჯება ძალუძთ. მათ წმინდა წერილზე მსჯელობის უფლება, ნამდვილად არა აქვთ.
...ისინი მიმართავენ წმინდა წერილს და ამ გამბედაობით ბევრს გული უდრკება.
როგორც კი საქმე კამათამდე მიდის: მტკიცეებს აღონებენ საკუთარი ყბედობით, სუსტებს იტყუებენ, ხოლო ვინც შუაშია, მას კი ეჭვებში ტოვებენ.
ჩვენ მოვაკლებთ მათ ასეთი სარფიან ყოფას, თუ არ დავუშვებთ მათი მოსაზრებების მოსმენას წმინდა წერილის შესახებ.
ამიტომ უნდა შევხედოთ, ვის ეკუთვნის წმინდა წერილი, რომ არ მივუშვათ მასთან ის, ვისაც არც ეკუთვნის და არც იმსახურებს ამას.
ზოგიერთს მოეჩვენება თითქოს, საკითხისადმი ასეთი მიდგომით მსურს თავი ავარიდო კამათს, რადგან გარკვეული უნდობლობით ვუყურებ საკუთარ შესაძლებლობებს.
ეს შეიძლებოდა ასეც ყოფილიყო, რომ არა ის მტკიცე მიზეზები რომლებიც გამაჩნია მე - უპირველეს ყოვლისა, ჩვენი რწმენა ემორჩილება მოციქულს, რომელიც გვიშლის ამპარტავნებთან ძიების მცდელობას და ყურადღების მიქცევას ყოველგავარ ახალ/სხვაგვარ სწავლებისადმი (I ტიმ. 6:3-5) რადგან მათ მხოლოდ და მხოლოდ კამათისა და პაექრობის სენი ჭირთ, საიდანაც წარმოიშობა შური, დავა, გმობა და ბოროტი ეჭვი. ერეტიკოს შეგონების შემდეგ უნდა გავერიდოთ და არა კამათის შემდეგ (ტიტე 3:10)
...
მოციქულმა დაგვიშალა კამათი და მიგვითითა შეგონებაზე, როგორც ერეტიკოსთან ურთიერთობის ერთადერთ და აერთჯერად საშუალებაზე; რადგან ერეტიკოსი ქრისტიანი არაა, და ის არ იმსახურებს იმას, რომ ისე მოვექცეთ როგორც ქრისტიან ძმას ანუ ყველანაირად ვეცადოთ, რომ აცდენილ გზიდას ჩამოვაშოროთ (მათე 18:15-16).
როგორ შეიძლება ეკამათო მწვალებელს წმინდა წერილზე, როდესაც ის არ ცნობს ზოგიერთ საღვთო წერილს (?);
ხოლო რომელსაც ცნობს მასაც არასრულად, ამახინჯებს საკუთარი ჩანაფიქრის სასარგებლოდ, ან ამატებს რაღაცას ან კი საერთოდ ტოვებს მისთვის უსარგებლოს;
ხოლო თუ რაღაცას მთლიანობაში ინარჩუნებს, ისიც ასევე დამახინჯებულია, რადგან მომარაგებულია სხვადასხვა განსხვავებული და ახალი სწავლით.
ასე რომ, არაა საჭირო წმინდა წერილის მოხმობა; არაა საჭირო პაექრობა იქ, სადაც გამარჯვება არ არის... და არც გვჭირდება მსგავსი რამ.
...
ვის ეკუთვნის წმინდა წერილი?
ვისით, ვისი დახმარებით, როდის და ვის გადაეცა სწავლება, რომელიც ადამიანს ქრისტიანად ხდის?
...
20-22. ჭეშმარიტება ეკუთვნის ქრისტეს, შემდეგ კი - მოციქულთა გადმოცემას
...
26-29. ეკლესია - ჭეშმარიტებისა და მოციქულთა ავტორიტეტის ერთადერთი მემკვიდრე''
...
(სრული ტექსტი დასაწყისში დადებულ ბმულზე)
წერილის დაწერის მიზეზს წარმოადგენს: II საუკუნის ბოლოს ქრისტიანული სარწმუნოების ირგვლივ შექმნილი ვითარება - მომრავლებული ერესი; ხაზს ვუსვამ _ II საუკუნის, ჯერ კიდევ რა დროში...
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 01:33 PM
Levani555
აბა ერთი მოგვახსენე, რომელი წესი და კანონი შეიცვალა?
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 01:41 PM
შენ პირადად ხარ მომსწრე იმისა რომ ამ ცეცხლში შეყო ხელი კაცმა და პირველი 10 წუთის განმალობაში ხელი არ დაეწვა?
ჩემი სკეპტიკოსი მეგობარი გოგო იყო იქ იმ დროს და მიუხედავად იმისა, რომ თვლიდა რომ ცეცხლი ტრადიციაა, თავად იხილადა როდესაც ველაპარაკე მისი სიტყვები იყო ასეთი: "როგორ შეიძლება არ დაიჯეროო"
ისე ცეცხლი არ არის ჩვენი რწმენის ნაწილი, სხვაზე გადადი ჯობია, ის არის, არ არის, ეს სინამდვილეში მეათეხარისხოვანია
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 01:44 PM
მნათე გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის. შენ თუ გგონია მე გზას გადახვეული და სიმართლეს აცდენილი კაცი ვარ - ცდები. მე სიმართეს მოწყურებული კაცი ვარ რომლისთვისაც ღმერთი და მისი ჭეშმარიტი ნება ყველა ტრადიციაზე მაღლა დგას. ამას თუ დაიჯერებ იქნებ მერე დამეხმარო შეკითხვებზე პასუხების გაცემაში და თითი კი არ გამოიშვირო.
ასეთი შეკითხვა მაქვს: შესაძლოა რომ მართლმადიდებლური ეკლესია რაიმეში ცდებოდეს? და თუ შესაძლოა "მოსულა" საეკლესიო შეხედულებების შეცვლა სწორი მიამრთულებით? და თუ არაფერში არ ცდება მაშ დაღუპულები არიან ყველა სხვა ქრისტიანები ხომ? კათოლიკები, პროტესტანტები, ბაპტისტები და ა.შ.
აბა ერთი მოგვახსენე, რომელი წესი და კანონი შეიცვალა?
თვალს თუ გამოგთხრიან შენც გამოტხარეო ასე იყო ადრე, იესომ ტქვა ერთ ლოყაში რომ გაგაწნია მეორე შეუშვირეო და ა.შ. კარგი რა. განა არ იცი რმხელა ცვლილებებია ახალ აღთქმაში და რაოდენ დაშორდა ხორციელი სულიერს?
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 01:44 PM
მნათე გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის. შენ თუ გგონია მე გზას გადახვეული და სიმართლეს აცდენილი კაცი ვარ - ცდები. მე სიმართეს მოწყურებული კაცი ვარ რომლისთვისაც ღმერთი და მისი ჭეშმარიტი ნება ყველა ტრადიციაზე მაღლა დგას. ამას თუ დაიჯერებ იქნებ მერე დამეხმარო შეკითხვებზე პასუხების გაცემაში და თითი კი არ გამოიშვირო.
ასეთი შეკითხვა მაქვს: შესაძლოა რომ მართლმადიდებლური ეკლესია რაიმეში ცდებოდეს? და თუ შესაძლოა "მოსულა" საეკლესიო შეხედულებების შეცვლა სწორი მიამრთულებით? და თუ არაფერში არ ცდება მაშ დაღუპულები არიან ყველა სხვა ქრისტიანები ხომ? კათოლიკები, პროტესტანტები, ბაპტისტები და ა.შ.
ეკლესია არის სვეტი ჭეშმარიტებისა, ამიტომ ეკლესია, როგორც სისავსე - არ ცდება, მაგრამ ხალხი - რამდენიც გინდა.
ანუ: ჩვენი რწმენა იყო და არის შეუმცდარი - დოგმატები არის სწორი
ცხონება კი ისევ მართლმადიდბლური ღვთისმეტყველების მიხედვით არის საიდუმლო და ვინ ცხონდება და ვინ არა - ეს ჩვენი საქმე არაა - ასე პასუხობს მართლმადიდებელი ეკლესიის თეოლოგია
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 01:47 PM
კანუდოსელი, ვერ დაგეთანხმები, თუ ცეცხლი ჭეშმარიტი არაა მაშ ჩვენი ეკლესია ცდება. ამას კი განა აღიარებს ეკლესია? ეს მნიშვნელოვანი საკითხია.
მე გეკითხებით ყველას თქვენ, დააყენებდით ღვთის ნებას ეკლესიის და ტრადიციებზე მაღლა რომ გცოდნოდათ რომ ღვთის ნება განსხვავებულია და სხვადასხვა ქრისტიანულ მიმდინარეობებში ბევრი რამ არასწორია?
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 01:49 PM
კანუდოსელი, ვერ დაგეთანხმები, თუ ცეცხლი ჭეშმარიტი არაა მაშ ჩვენი ეკლესია ცდება.
ჯერ ერთი მე ეს არ მითქვამს და მეორეც, ცეცხლი რომ არც არსებულიყო, ამით ჩვენი მართლმადიდებლების რწმენა არ ირღვევა არაფრით - მრწამსი არის ჩვენი ფუძე, ის მთავარია ნამდვილად - დოგმატები ანუ.
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 01:51 PM
Levani555
ძაან პირდაპირ ხომ არ გესმის ამის მნიშვნელობები? ესეიგი ეხლა შენ რომ თვალი გამომთხარო ძალით, ავდეგე მეორეც მოგიშვირო აჰა მეორეც გამომთხარია? მაგარი ლოგიკაა რა
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2008, 01:52 PM
Levani555
შეგიძლია ნახო ვიდეო:
http://www.youtube.com/watch?v=h7rR2N0Jano&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=XlMo41vW14A&feature=related
თუ უშუალოდ გინდა ნახო და შეიგრძნო (რაღაც თბილი, ზეთზე შეხების მსგავსი შეგრძნებააო, ამბობენ. პირადად არც მე ვარ ნამყოფი, ჩვენი ფორუმელი შოთა 2-ჯერ იყო და მას ჰკითხო, შეგიძლია) და თუ ფინანსურადაც გაქვს საშუალება, ჩადი იერუსალიმში
წელს, 26 აპრილს გადმოვა ცეცხლი, უფლის ნებით
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:01 PM
ძველი აღთქმით ღმერთი შურისძიებას დასაშვებად მიიჩნევდა და დართო ამის ნება ხალხს. იესომ ეს აკრძალა და ლოყის ფრაზაც მაგას ემსახურება. იესომ ძალიან ბევრი რამ შეცვალა კარდინალურად. ამას მე უდნა გეუბნებოდეთ განა?
Levani555
შეგიძლია ნახო ვიდეო:
http://www.youtube.com/watch?v=h7rR2N0Jano&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=XlMo41vW14A&feature=related
თუ უშუალოდ გინდა ნახო და შეიგრძნო (რაღაც თბილი, ზეთზე შეხების მსგავსი შეგრძნებააო, ამბობენ. პირადად არც მე ვარ ნამყოფი, ჩვენი ფორუმელი შოთა 2-ჯერ იყო და მას ჰკითხო, შეგიძლია) და თუ ფინანსურადაც გაქვს საშუალება, ჩადი იერუსალიმში
წელს, 26 აპრილს გადმოვა ცეცხლი, უფლის ნებით
არ მიდნა ისეთი სახე მიიღოს ჩვენა საუბარმა თითქოს ყველაფერ ვუარყოფ, თუმცა ასე ცეცხლს ხელს მე სახლში ც გადავატარებ ქაღალდზე. ალის დაბალი ფენები უცებ არ წვავს ხელს.
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 02:03 PM
Levani555
ლოყა არ ვიცი მე, თვალი რომ გამომთხარო მე რა უნდა ვქნა ეგ მითხარი, მეორეც მოგიშვირო ისიც გამომთხარეო?
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:07 PM
თვალს თუ ამოგთხრი, თუ ქრისტიანი ხარ უნდა გამეცალო.
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2008, 02:07 PM
Levani555
მეტი რა ვქნა აბა? მაშინ აანთე 33 სანთელი და გადაატარე მასე ხელი (ან ქაღალდი) გადაიღე ვიდეოზე და გვაჩვენე ერთი, როგორ არ დაიწვება
რა დაბალი ფენები, ვერ ხედავ სად ატარებს ხელს?
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:09 PM
Levani555
მეტი რა ვქნა აბა? მაშინ აანთე 33 სანთელი და გადაატარე მასე ხელი (ან ქაღალდი) გადაიღე ვიდეოზე და გვაჩვენე ერთი, როგორ არ დაიწვება
რა დაბალი ფენები, ვერ ხედავ სად ატარებს ხელს?
რომ გადავიღო და გაჩვენო დააყენებ ეჭქვეშ იერუსალიმის ცეცხლს?
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2008, 02:10 PM
Levani555
ცხადია, არა. რატომ უნდა დავაყენო?
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:11 PM
Levani555
ცხადია, არა. რატომ უნდა დავაყენო?
აბა რა აზრი აქვს ამ ვიდეოს გადაღებას?
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 02:12 PM
სხვაგან მიგყავთ საუბარი...
ცეცხლი არაა ჩვენი ჭეშმარიტების ნიშანი
პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2008, 02:13 PM
Levani555
შენ რომ დარწმუნდე, რომ მართალი არ ხარ
პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Jan 22 2008, 02:13 PM
აბსოლუტურად
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:14 PM
Levani555
შენ რომ დარწმუნდე, რომ მართალი არ ხარ
კარგი გადავიღებ ვიდეოს. მაცადე ცოტა ხანი.
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 02:14 PM
პ.ს.
მრავალი მართლმადიდებელიც აყენებს ამ ცეცხლს ეჭვის ქვეშ - მერე რაა?
ამით არაფერი არ ზიანდება.
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 02:15 PM
ასანტს ვიყიდი და მოვალ. ცოტა დამელოდეთ.
პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 22 2008, 03:13 PM
მიეცით ამ კაცს ასანთი, თორე მოკვდა ძებნით
პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 22 2008, 03:16 PM
Levani555
სახლში გყავს ნენა ვინმე, თუ დავურეკოთ დედაშენს, არ გადაწვა სახლ-კარი...
პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 22 2008, 03:26 PM
აუცილებლად გეტყვით. იმედი მაქვს ამ საღამოს მოვიცლი მაგისთვის
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 22 2008, 05:07 PM
http://www.megaupload.com/?d=FYQSJ70T
აი ვიდეოც.
პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 22 2008, 09:37 PM
საეკლესიო სანთელი - მორწმუნე ადამიანის ლოცვის სიმბოლოა იგი მზადდება ცვილისგან - ყველაზე სუფთა და კეთილსურნელი ნივთიერებისგან, რომელიც მიიღება ყვავილებისგან. იგი ნიშნავს სიწმიდესა და სიწრფელეს ჩვენი შესაწირავისა ღმრთისადმი.
ყოველი საეკლესიო ღმრთისმსახურება სრულდება ანთებული სანთლებისა და კანდლების ფონზე, და ჩვენ ვხედავთ მრავალი სახის სულიერ-სიმბოლურ მნიშვნელობას მათი ანთებისას - აღსანიშნავად იმისა, რომ „...ღმერთმან, რომელმან თქუა, ბნელისაგან ნათელი გამობრწყინვებად, რომელმან გამოაბრწყინვა გულთა შინა ჩუენთა განსანათლებელად მეცნიერებისა დიდებისა ღმრთისა წინაშე პირისა იესუ ქრისტესსა“ (2 კორ. 4,6), „განმანათლებელი სოფლისა სულიერი ნათლით“ (შდრ. ინ. 1,9; 8,12). ანთებული სანთლები ტაძრებში არის ასევე გამოხატულება მლოცველთა კეთილკრძალულებისა, მათი სიყვარულისა და ღმრთისადმი მსხვერპლისა და ამასთან ერთად სიხარულისა და ეკლესიის სულიერი დღესასწაულისა. სანთელი თავისი წვით გვახსენებს დაუღამებელ ნათელს, რომელიც ცათა სასუფეველში განამხიარულებს მართალთა სულებს, რომელნიც ამქვყენად სათნო-ეყვნენ ღმერთს.
ძველ აღთქმაში, როდესაც აიგო ღმრთის პირველი ტაძარი - კარავი წამებისა, „მსახურებები აღესრულებთდა სანთლების გამოყენებით, როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს“ (შდრ. გმს. 40. 4,25).
ძველი აღთქმის ეკლესიის მსგავსად სანთლებისა და კანდლების ზეთით ანთება გახდა ახალაღთქმისეული ეკლესიის ღმრთისმსახურების უცვალებელ კუთვნილებად.
მოციქულთა საქმეებში უწყებულია, რომ „მოვედით მათ თანა ტროადად მეხუთესა დღესა და ერთსა მას შაბათსა შეკრებულ რაჲ იყვნეს მოწაფენი იგი განტეხად პურისა.. იყვნეს სანთელნი მრავალნი ოქროსა მას ზედა, სადა-იგი შეკრებულ ვიყვენით“ (საქმ. 20. 6,7,8).
მოხსენება დიდი რაოდენობით სანთლებისა მეტყველებს არამარტო მათი განათებისთვის გამოყენებაზე, არამედ მათ სულიერ მნიშვნელობაზეც.
ძველქრისტიანული წესის საფუძველზე - შეტანას სანთლისა მწუხრის ღმრთისმსახურებაზე, ისტორიულად მას ჩაენაცვლა თანამედროვე თანმიმდევრობა მწუხრის მსახურებისა, კერძოდ, მწუხრის შესვლით და გალობით უძველესი საეკლესიო საგალობლისა „ნათელი მხიარული“, რომელშიც ჰპოვა გამოხატულება ქრიატიანულმა სწავლებამ სულიერი ნათლის შესახებ, რომელიც ანათებს ადამიანს, ასევე ქრისტეზე - წყაროზე მადლიანი ნათლისა. ცისკრის მსახურების თანმიმდევრობაც დაკავშირებულია ასევე ქრისტეს შეუქმნელი ნათლის იდეასთან, რომელიც განცხადდა მისი განკაცებითა და მკვდართაგან აღდგომით. „არასდროს სრულდება ღმრთისმსახურება სანთლების გარეშე ჩვენთან, - ამბობს ტერტულიანე (II ს.), - მაგრამ ჩვენ მას გიყენებთ არა მარტო იმისთვის, რომ განვდევნოთ ღამის წყვდიადი, ლიტურგია სრულდება ჩვენთან დღის სინათლეზეც, არამედ იმისთვის, რომ ანთებული სანთლებით ქრისტე სხვაგვარ-ვთქვათ (აქ: გამოგსახოთ, გამოვხატოთ) - ნათელი შეუქმნელი, რომლის გარეშეც ჩვენ შუადღის დროსაც კი დავიკარგებოდით წყვდიადში“. „აღმოსავლეთის ყველა ეკლესიებში, - წერს ნეტარი იერონიმე (IV ს.), - როდესაც იკითხება სახარება, ინთება სანთლები, მზის ბრწყინვალების დროსაც, ასევე არა წყვდიადის განსადევნელად, არამედ სიხარულის აღსანიშნავად, რათა ხილული ნათლის სახით დავინახოთ ის ნათელი, რომლთს შესახებაც თქმულია ფსალმუნში: სანთელ არს ფერხთა ჩემთა შჯული შენი და ნათელ - ალაგთა ჩემთა“ (ფს. 118,105).
„კანდლები და სანთლები არის მარადიული ნათლის წინასახე, ასევე აღნიშნავს ნათელს, რომლითაც ბრწყინავენ მართალნი“, - ამბობს წმ. სოფრონი, იერუსალიმელი პატრიარქი (VII ს.).
მართლმადიდებელი ადამიანები ტაძარში ყოფნის დროს შედიან ლოცვით ერთობაში უფალთან, ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობელთან, წმიდანებთან და ანთებენ მათი ხატების წინ სანთლებს. ხატის წინ ანთებული სანთელი - ეს არის ნიშანი ჩვენი რწმენისა და იმედისა, ღმრთის მადლიანი შეწევნისა, რომელიც ყოველთვის უხვად ეძლევა ყველას, ვინც რწმენითა და ლოცვით შეევედრება უფალს და მის წმიდანებს. ანთებული სანთელი - სიმბოლოა ჩვენი ძლიერი და მარადიული სიყვარულისა ღმრთისადმი.
პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Jan 22 2008, 11:43 PM
http://www.megaupload.com/?d=FYQSJ70T
აი ვიდეოც.
რა ვიდეოა არაფერი არაა შიგ. უეჭველი ნაფტალინიდან ამოებული ლინკი გაქვს და აქ ამზეურებ
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 23 2008, 12:03 AM
Levani555
აღდგომის ცეცხლი არ წვავდა ხალხს რამოდენიმე წუთის განმავლობაში!
ეხლა შენ აიღე ერთი მოზრდილი სანთელი (ზოგს რამოდენიმე მიოზრდილი სანთელი ერთად ჰქონდა მიდებული) წაუკიდე ცეცხლი მიიდე სახეზე და გაიჩერე თუმდაც ერთი წუთი. თუმცა მინდა ავღნიშნო რომ მართლმადიდებლობის ჭეშმარიტება ამ სასწაულით არ გასნსაზღვრება.
მე გეკითხებით ყველას თქვენ, დააყენებდით ღვთის ნებას ეკლესიის და ტრადიციებზე მაღლა რომ გცოდნოდათ რომ ღვთის ნება განსხვავებულია და სხვადასხვა ქრისტიანულ მიმდინარეობებში ბევრი რამ არასწორია?
შეუმცდარი არის ეკლესია როგორც ერთობა!
ანუ შეიძლება შეცდეს პატრიარქი ან საეკლესიო კრება მაგრამ ეკლესია როგორც ქრისტეს სხეული რომელშიც მკვიდრობს სულიწმინდა (იგივე ღმერთი) შეუმცდარია.
ძირითადი ქრისტიანული დოგმები განმტკიცებულია სულიწმინდის - ღმერთის მიერ სხვადასხვა საეკლესიო კრებებზე ამიტომ ისინი შეუმცდარია. ეხლა რაღაც ტრადიცია ან თუნდაც სწავლება შეიძლება საეჭვოა (იქნება რომელიმე მცდარი კიდეც) მაგრამ ძირეული დოგმები მიღებული მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე უტყუარია!
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 23 2008, 05:46 AM
მარიამ მადლობა ინფორმაციისთვის, თუმცე მე ჯერჯერობით სანთლების დანთების ტრადიციის დასაწყისს და ამის მიზეზს ბიბლიიდან ნვერ ვხედავ.
ძველ აღთქმაში გამოსვლა 40 4,25 ში საუბარია ლამპრებზე, (იყოს თუნდაც ეს სანთლები, მაგრამ ეს ძველი ართქმაა და ქრისიტანები ძველი აღთქმის რიტუალებს რომლებიც ღმერთმა მოსეს დაავალა არ ვაკეებთ.
რაც შეეხება საქმ. 20. 6,7,8 აქ რომ სანთლები/ლამპრები არის ანთებული ეს იმას არ ნიშანავს რომ სანთლები სალოცავად აქვთ ან იმას რომ ღვთის ნებაა სანთლები გამოვიყენოთ სალოცავად.
დამეტანხმები იმაში მე თუ ვივარაუდებ, რომ სანთლების დანთება ლოცვასთან ერთად როგორ რიტუალიდ ა არა როგორც გასანათებელი საშუალება სწორედ ეკლესიის შემოღებულია და მსგავსი მითითება ახალ აღთქმაში არ არსებობს?
დემიურგ, შეუმცდარი მემგონი მარტო ღმერთს შეუძლია იყოს. ეკლესიას მისი მმართთავი პირები წარმართავენ და შეუცდომელი ადამიანები მემგონი არ არსებობს. იმასაც თუ გავითვალისწინებთ, რომ დიდი რაოდენობის საეკლესიო ტრადიციების აქართველოში ბიზანტიიდან შემოვიდა მაშინ რა გასაკვირია რომ შეცდომები იქნას დაშვებული ზოგიერთ კონკრეტულ საკითხთან დაკავშირებით?
ჯვარის როგოც ქრისტიანობის სიმბოლოდ გამოყენების საკითხი ჩემთვის ჯერ კიდევ გაურკვეველია. ანუ ამ ეტაპზე მე მეტი ინფორმაცია მჭირდება იმისათვის რომ დავრწმუნდე რომ ჯვრის (და თუნდაც ხატების და წმინდანების) თაყვაის ცემა არ ეწინააღმდეგება ღვთის ნებას: გამოსვლა 20 3,4 და ასევე ქრისტეს სწავლებებს. ანუ ეს ჯერ არ მაქვს ჩემში გადაწყვეტილი
თუმცა ურო მეტად დარწმუნებული ვარ რომ ჯვარზე გაკრული იესოს ჯვრები არ უნდა იყოს ღვთის ნების გამომხატველი. თქვენ რას ფიქრობთ?
პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jan 23 2008, 06:17 AM
არა ძმაო რა ვირუსი, ვინრარის არქივია შიგ ორი ფაილია 40 40 მეგაბაიტიანი ქვიქტაიმის ვიდეოები. კარგად არ ჩანს ცეცხლზე ხელის გადატარება იმიტომ რომ ცუდი კუთხით გადავიღე. ახლა ავდგები და უფრო კარგ ვიდეოს გავაკეტებ
ახლახანს ვნახხე ეს ვიდეო. ისე მაგას ღრმა ბავშვობაში მეც ვაკეთებდი მაგრამ არ დამწვარვარ
საკმაოდ დიდი სხვაობააა იმასა და ამ ფაქტს შორის
და კიდევ მინდა გითხრა რომ ეშმაკიც ახდენს თავის სასარგებლოდ სასწაულებს და ცეცხლის გამო უფლისადმი სიყვარული არ უნდა დაკარგო
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 23 2008, 06:32 AM
ახლახანს ვნახხე ეს ვიდეო. ისე მაგას ღრმა ბავშვობაში მეც ვაკეთებდი მაგრამ არ დამწვარვარ
საკმაოდ დიდი სხვაობააა იმასა და ამ ფაქტს შორის
და კიდევ მინდა გითხრა რომ ეშმაკიც ახდენს თავის სასარგებლოდ სასწაულებს და ცეცხლის გამო უფლისადმი სიყვარული არ უნდა დაკარგო
მისმინე, აქ უფალი, ეშმაკი, ცდუნება და შეცდომაში შესვლა არაფერ შუაშია. ძალიან საღად მოაზროვნე ადამიანი ვარ და გეტყვი რომ ღმერთში ეჭვის შეტანას და კაცში ეჭვის შეტანას შორის დიდი სხვაობაა. მე იმას ვამბობ, რომ კაცი(ამ შემთხვევაში საეკლესიო პირები) ანთებს ცეცხლს, ეუბნება ხალხს რომ ღმერთმა გააკეთა ეს, იმისათვის რომ მათი რწმენა გაამყაროს და მერე ამაში ეჭვის შეტანის უფლებას იმ მიზეზით არ გვაძლევს რომ ღმერთში ეჭვის შეტანა არ შეიძლება. საქმე იმაშია რომ მე ღვთის ყოვლისშემძლეობის ეჭვი არ მეპარება, უბრალოდ ვთვლი, რომ დღესდღეობით ხალხს არ უდნა სჭირდებოდეს რწმენის გასამყარებად ამ რიტუალის ყურება. და თუ მე ვცდები და ეს მართლა ღმერთის მიერ მოვლენილი ცეცხლია, მაშ გაფაქტდეს.
ჩემი აზრით ეკლესია არასოდეს არ დაუშვებს ამ ფაქტის გადაღებას ან მოწმეების დასწრებას, იმიტომ რომ ნათელი გახდება როგორ ხდება ამ ცეცხლის ანთება და ამდენი ხნის ტრადიცია ფარსი აღმოჩნდება. ხანდახან ტყუილისაღიარებას ისეთ შედეგები მოაქვს( ამ შემთხვევაში უამრავი ადამიანის გაწბილება) რომ ამას ეკლესია არ დაუშვებს.
აქვე თუ ვინმე გავაღიზიანე ჩემი შეხედულებებით, მინდა გითხრათ რომ მე არავის "შეცდენას" და "ცდუნებას" არ ვცდილობ, უბრალოდ ვდგავარ სიმართლის დადგენის საკუთარ გზაზე.
პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 23 2008, 12:32 PM
Levani555
სასწაულის ძირითადი მახასიათებელი ის კი არ არის, რომ ცეცხლი არ წვავს, ეს ერთ-ერთი ნიშანია, არამედ ის, რომ ცეცხლი ჩნდება სასწაულებრივ. ამ სასწაულს თან ახლავს თვითონ ტაძარშიც ციფეი ნთება თუ ცისფერი ალი. ამას თვითმხილველები ამბობენ და სხვათა შორის ვიდეოზეც კარგად ცანს. რაც შეეხება იმას, რომ ცეცხლი არ წვავს, შენ ჩაწერლ ვიდეოში, და ჩვენს ბავშვობაში ჩატარებული ცდბის დროს ანუ ცეცხლზე ხელის გადატარება და აშ. მე მგონი ყველას პირველი მიზანი ის იყო, რომ ცეცხლს სწრაფად გარიდებოდა, რადგან ცეცხლი წვავს. ეს ცეცხლი თავდაპირველად არ წვავას და როგორც ჩვენმა ფორუმელმა შოტამ ტქვა, ის ისრაელში ცხოვრობს, ზეთისმაგვარია, ანუ განსხვავდება ჩვეულებრივი ცეცხკისგან.
ამასთან, აქ მნიშვნელოვანი ცეცხლი კი არა რწმენაა. შენ ეძებ რაღაცას ამ ცეცხლში, რომ მისი სასაულებრივი ბუნება დააკნინო ან უარყო, იმიტომ, რომ არ გწამს. ესაა აქ მთავარი. რომც შეწყდეს ცეცხლის გარდამოსვლა, ეს ჩვენს რწმენას არც არაფერს დააკლებს. ცეცხლის გამო არავის არ გვწამს ქრისტესითუმცა არიან ადამიანები, რომლებიც სასწაულის შემდეგ აღიარებენნ უფალს, ალბათ ამისთვისაც არის საჭირო სასწაული.
შენ, რომც ნახო ესცეცხლი, დაინახო მისი განსხვავება სხვა ცეცხლისგან, შეიძლება არც ამან შეცვალოს შენში არაფერი. მთავარი ცეცხლი არაა.
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Jan 23 2008, 12:36 PM
Levani555
ერთ ფრთიან გამონათქვამს გეტყვი. ამ ცეცხლის არსებობა მხოლოდ იმიტომაა დასაჯერებელი რომ იქ სომეხი სასულიერო პირები ესწრებიან და მიაქვთ კიდეც ცეცხლი.
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 23 2008, 12:38 PM
Levani555
მეც ეგ ვთქვი რომ შეუმცდარი მარტო ღმერთია
ხოლო რატოა ეკლესია როგორც ერთობა შეუმცდარი თუ მხოლოდ ღმერთია შეუმცდარი?
იმიტომ რომ მასში მკვიდრობს სულიწმინდა. იმიტომ რომ ეკლესია არის ცოცხალი სხეული, რომლის ასოეებიც ვართ ჩვენ და რომლის თავია იესო ქრისტე. ანუ როდესაც მსოფლიო საეკლესიო კრებები იღებდა გადაწყვეტილებებს მასში უხილავად მონაწილებდა სულიწმინდა, რომელიც არის შეუმცდარი. და რატომ არის სულიწმინდა შეუმცდარი? იმიტომ რომ ღმერთია!
თუმცა ურო მეტად დარწმუნებული ვარ რომ ჯვარზე გაკრული იესოს ჯვრები არ უნდა იყოს ღვთის ნების გამომხატველი. თქვენ რას ფიქრობთ?
მოდი ჯერ ეს თემა წაიკითხე და კითხვები თუ დაგებადება ამ თემაშივე დასვი
http://church.ge/index.php?showtopic=1038
ამ თემში მონაწილეობდა როგორც მომხრეები ისევე მოწინააღმდეგეები
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 23 2008, 07:21 PM
Levani555
მეც ეგ ვთქვი რომ შეუმცდარი მარტო ღმერთია
ხოლო რატოა ეკლესია როგორც ერთობა შეუმცდარი თუ მხოლოდ ღმერთია შეუმცდარი?
იმიტომ რომ მასში მკვიდრობს სულიწმინდა. იმიტომ რომ ეკლესია არის ცოცხალი სხეული, რომლის ასოეებიც ვართ ჩვენ და რომლის თავია იესო ქრისტე. ანუ როდესაც მსოფლიო საეკლესიო კრებები იღებდა გადაწყვეტილებებს მასში უხილავად მონაწილებდა სულიწმინდა, რომელიც არის შეუმცდარი. და რატომ არის სულიწმინდა შეუმცდარი? იმიტომ რომ ღმერთია!
მოდი ჯერ ეს თემა წაიკითხე და კითხვები თუ დაგებადება ამ თემაშივე დასვი
http://church.ge/index.php?showtopic=1038
ამ თემში მონაწილეობდა როგორც მომხრეები ისევე მოწინააღმდეგეები
ეკლესიაში რამდენადაც მე ვხვდები იგულისხმება მთელი საეკლესიო სისტემა. არ ვიცი რატომ მკვიდრობს მასში სული წმინდა, გთხოვ განმიმარტე( სასურველია ციტატები ბიბლიიდან )
პოსტის ავტორი: rien თარიღი: Jan 23 2008, 08:48 PM
პირველად როცა გავიგე რო თუ ერთ ლოყაში გაგარტყამენ მეორეც უნდა მიუშვიროო,ცოტა დავინებიი .ამის მერე გავიდა რაღაც დროო და ერთმა ჩემმა მასწავლებელმაა(რომელი ძალიან განთლებული პიროვნებაა)მითხრა რომ როცა ერთ ლოყაში გაგარტყავენ მეოე იმიტო უნდა მიუშვირო როო შენი შეცდომა გაპატიოს დ მოგეფეროსო.რავი იმ ადამიანს ძაან ვენდობი,მაგრამ ცოტა ეჭვი მეპარებაა და თუ შეგოძლიათ მითხარით მართალია ის რა მითხრა?
პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jan 23 2008, 09:17 PM
Levani555
6. ღვთიური ცეცხლი რომ გადმოდის იერუსალიმში
დაზუსტებით ვერ გეტყვი მარა მე როგორც ვიცი, იყო რამოდენიმე შემთხვევა როდესაც ცეცხლი არ გადმოსულა და შემდეგ დიდი ტრაგიდიაც მომხდარა იმ წელს სხვადასხვა ქვეყნებში.
კიდევ ის მინდა გითხრა რო თუ სასწაულის არ გჯერა მაშინ უფლისაც არ გჯერა რო ყოვლის შემძლეა
იმედია მალე დაადგები უფლის გზას
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 23 2008, 11:37 PM
იმედია მალე დაადგები უფლის გზას
სასწაულის განა არ მჯერა, მე ეჭვი არ მეპარება იმაში, რომ ღმერთი ყოვლის შემძლეა. უბრალოდ ვთვლი, რომ იერუსალიმშ ცეცხლის გადმოსვლა ღმერთის მიერ არ ხდება და ამას მღვდელმსახურები აკეთებენ. განა ვერ ხედავ განსხვავებას?
ჩემი ვალია ტრადიციებზე მაღლა დავაყენო ღვთის ნება. და იმისათვის რომ გავარკვიო რაა ღვთის ნება და დანაბარები, ამისათვის გამოკვლევაა საჭირო ინფორმაციის და ესაა ის რასაც ახლა მე ვაკეთებ.
სიმართლე იმაში მდგომარეობს, რომ იესომ გვაცნობა ნება და დანაბარები ღმერთის, ზუსტად ჩამოგვიყალიბა თავის სწავლებებში როგორი ცხოვრებით უდნა ვიცხოვროთ. ქრისტიანმა სიბოროტეს სიკეთით უდნა უპასუხოს, დაუმსახურებელ სიბოროტესაც კი უნდა უპასუხო სიკეთით ან გაეცალო.
პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jan 24 2008, 12:14 AM
Levani555
სასწაულის განა არ მჯერა, მე ეჭვი არ მეპარება იმაში, რომ ღმერთი ყოვლის შემძლეა. უბრალოდ ვთვლი, რომ იერუსალიმშ ცეცხლის გადმოსვლა ღმერთის მიერ არ ხდება და ამას მღვდელმსახურები აკეთებენ. განა ვერ ხედავ განსხვავებას?
და შენ თუ ეგრე თვლი რომ არ ხდება უფლის მიერ მაშინ ამდენიხანი რატომ ხდება ცეცხლის გადმოსვლა?
რატომ უშვებს უფალი ამდენი საუკუნის განმავლობაში სამღვდელოებამ ცრუ რწმენა ჩაუნერგოს მოსახლეობას?
განა უფალს უნდა სამღვდელოება ხალხს ატყუებდეს? ყოვლისშემძლეობის თუ გჯერა მაშინ უფალი რატომ არ სჯის იმ სამღვდელოებას ვინც ასე ატყუებს ხალხს?
რას ეძახი ტრადიციას?
სამღვდდელოების პატივისცემა და კატოლიკოს პატრიარქების დაფასება არის ტრადიცია?უფალი ხომ გვასწავლის ნუ განიკითხავ სხვას თუ არ გინდა განიკითხო!
შეიყვარე, რომ უფალმა შეგიყვაროს!
სიმართლე იმაში მდგომარეობს, რომ იესომ გვაცნობა ნება და დანაბარები ღმერთის, ზუსტად ჩამოგვიყალიბა თავის სწავლებებში როგორი ცხოვრებით უდნა ვიცხოვროთ. ქრისტიანმა სიბოროტეს სიკეთით უდნა უპასუხოს, დაუმსახურებელ სიბოროტესაც კი უნდა უპასუხო სიკეთით ან გაეცალო.
გეთანხმები რომ აუცილებელია ბოროტებას სიკეთით უპასუხო,
ერთ ლოყაში რომ გაგარტყამენ მეორე უნდა მიუშვირო და თუ მეორეშიც გაგარტყა მაშინ ყველაფერი უნდა გაყიდო და ხმალი იყიდო და შეებრძოლო! ხმლით შებრძოლება არ ნიშნავს ბოროტებას, იმიტომ რო ამ შემთხვევაში ის ადამიანი როდესაც მეორეთ გაგარტყამს აღარ არის ადამიანი, მას უკვე ეშმაკი მართავს.
მემგონი საბოოლოოდ გაგეცი შეძლებისდაგვარად პასუხი,
და თუ პასუხი არ გაქვს ჩემ კონტრ შეკითხვებზე მაშინ აზრიც არ აქვს შენთან დამესიჯებას
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 24 2008, 01:08 AM
Levani555
როგორც ვხედავ შენ ძირითადად საღვთისმეტყველო საკითხები გაინტერესებს, ამიტომ უფრო კარგი იქნებოდა ეს თემა ღვთისმეტყველებაში რომ გაგეხსნა მაგრამ ამას არ აქვს არსებითი მნიშვნელობა
მოდი სანამ ეკლესიაში სულიწმინდის მოქმედებაზე გაგცემდე პასუხს მანმადე უშუალოდ ეკლესიის ერთიანობაზე ვისაუბროთ.
სანამ დავიწყებდე მინდა გითხრა, რომ ეკლესია არის არა სისტემა, არამედ ერთი ცოცხალი ორგანიზმი. ეკლესიის შინაგანი ერთობა ისევე მიუწვდომელია ადამიანის გონებისთვის როგორც სამების საიდუმლო. ამის ჩაწვდომა მხოლო რწმენით არის შესაძლებელი.
“წმინდაო მამაო, დაიცავი შენი სახელით ესენი, რომლებიც შენ მომეცი, რათა ჩვენსავით ერთნი იყვნენ” (იოან. 17,11)
“რათა ყველა ერთი იყოს, როგორც შენ ჩემში, მამაო, და მე შენში, რათა სისინიც იყვნენ ჩვენში… და დიდება, რომელიც შენ მომეცი, მათ მივცე, რათა ერთნი იყვნენ, როგორც ჩვენ ვართ ერთნი (იოან. 17, 21-22)
ეს სიტვები არსობრივად გამოხატავს ეკლესიის ერთობის საიდუმლოს. ანუ არსობრივად ეკლესიაში ისეთივე ერთობაა, როგორც სამების სამივე იპოსტასს შორის. ანუ როგორც სამების სამივე პირი არის ერთი, ღმერთის სახით, ისევე ერთია ეკლესია, რომელიც შედგება სხვადასხვა ასოებისგან (პირებისგან).
ზოგადად ადამიანთა ერთობა განსხვავებულია სამებისგან. ი.რ. ადამიანები თავისი ინდივიდუალობით და ბუნებით განსხვავებულები არიან ერთმანეთისგან და არ შეიძლება ისინი მოვიაზროთ როგორც ერთი ორგანიზმი. მაგრამ ეკლესიის შემთხვევაში განსხვავებული სიტუაციაა. ანუ მაგალითად, როდესაც ადამიანი აკეთებს იმას რაც არა ეკლესიურია ანუ არაქრისტიანულია - ჩადის ცოდვას, ის ამით თავს განაშორებბს ეკლესიისგან. რატომ? ი.რ. ეკლესია როგორც ერთი ცოცხალი ორგანიზმი უნდა იყოს ერთსულოვანი გონებრივად და აზრობრივად. ანუ თუ ერთსულოვანი არ ხარ მაშინ არც ერთი იქნები ხომ? ანუ ამ შემთხვევაში არც ეკლესია იქნება ერთი მთლიანი ორგანიზმი. ამიტომაც ამბობს პავლე მოციქული: “ხოლო მე შეგაგონებთ, ძმებო, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით, რომ ყველანი ამბობდეთ ერთსა და იმავეს და არ იყოს თქვენში განხეთქილება, არამედ გეართიანებულნი იყოთ გონვებით და აზრით.” (I კორ. 1,10)
არ ვწყვეტ ღვთისადმი მადლობას თქვენთვის, გიხსენებთ ჩემს ლოცვებში, რათა მოგცეთ თქვენ ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ღმერთმა, დიდების მამამ, სიბრძნისა და გამოცხადების სული მის შესაცნობად, და განათლდნენ თქვენი გულის თვალები, რათა იცოდეთ, რა არის მისი მოწოდების იმედი და როგორია მისი დიდებული მემკვიდრეობის სიმდიდრე წმინდათათვის. და რა განუზომელია მისი ძალის სიდიადე, ჩვენს მიმართ, ვისაც მოქმედებათა მიხედვით გვწამს მისი ძალის ძლიერება, რომლითაც მან იმოქმედა ქრისტეში, მკვდრეთით რომ აღადგინდა იგი და თავის მარჯვნივ დასვა ზეცაში ყველა მთავრობაზე, ხელმწიფებაზე, ძალაზე, უფლებაზე და ყოველივე სახელზე მაღლა, რაც კი სახელდებულია არა მარტო ამ საუკუნეში, არამედ მომავალშიც. და ყოველივე დაამორჩილა მის ფეხთა ქვეშ და დაუდგინა იგი ყველაფერზე მაღლა ეკლესიას, რომელიც არის მისი სხეული, სისავსე აღმავსებლისა ყოველივესი ყოველივეთი. (ეფ. 1:16-23)
თუ ამ ნაწყვეტის წაკითხვის შემდეგ წაიკითხავ წითელ ფონტში ჩასმულ ციტატებს დაინახავ, თუ რა არის ეკლესია!
ეკლესია არის ღმერთის მიერ დადგენილი ადამიანთა ერთობა, რომლის თავიც არის თავად იესო ქრისტე.
ანუ როგორც ერთია ღმერთი და ერთია ეკლესია ისევე ერთია სულიწმინდა! ღმერთის წყალობით ჩვენზე გადმოდის სულიწმინდა მაგრამ გადმოდის როგორ? დანაწევრებულად? რათქმაუნდა არა! იმიტომ რომ არ შეიძლება სულიწმინდის დანაწევრება რადგან ერთია იგი! ანუ სულიწმინდის მადლი გადმოდის ადმიანთა ერთობაზე, ცოცხალი ორგანიზის ასოების (ნაწილების) ერთიანობაზე, ქრისტეს სხეულზე, რომელიც ეკლესიაა. თქვენ კი ქრისტეს სხეული ხართ, ხოლო ცალ ცალკე – მისი ასოები (I კორ 12 27)
ამიტომ ეკლესია როგორც ერთობა არ შეიძლება ცდებოდეს იმიტომ რომ ის ლაპარაკობს სულიწმინდის მადლით წყალობით!
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 24 2008, 07:18 AM
შოთაძე,
არამგონია შენ კომპეტენტური იყო ამ საკითხებში შენი პასუხებიდან გამომდინარე. საწყენად არ გეუბნები.
დემიურგ:
პირველი ორი მაგალით ვერ გავიგე რა შუაში იყო. მესამე: კორ. 1,10 ისედაც დარღვეულია, ნახე რამდენი მიმდინარეობაა ქრისტიანობის. ეშმაკმა თავისი ქნა და შექმა ცრუ სარწმუნოებების კორიანტელი. ესრთნაირად იქადაგეთ და არ აირიოთო ის თქვა, ეკლესიაში აგერთიანდითო არა.( მგონი)
ეფ. 1:16-23 - ში ქრისტეზე საუბარი, თუ როგორ ჩააბარა მამა ღმერთმა იესოს ყველაფერი, და დასვა ეკლესიის თავში. თუმცა "ეკკლესია" აქ მრა გაგებითაა ნათქვამი ისაა საინტერესო, ქრისტეს დროს არ იყო ეკლესიები, იყო ებრაელთა ტავშეყროს ადგილები, ანუ იმდროინდელი სინაგოგები. ტან აქ არაფერია ნათქვამი ასეთი შენობების აგებაზე და იქ ლოცვაზე ან ეკლესიაზე იმ ფორმიტ რა ფორმიტაც ჩვენ დღეს გვაქვს.
რაც მეტს ვკითხულობ მით მეტის გაგების სურვილი მიჩნდება, ალბათ ამ მაგალიტებზე უფრო მნიშვნელოვანი მტიცებულებები არსებობს? თუ ესაა სულ ის რაც ღმერთს ეკესიის ტაობაზე აქვს ნათქვამი?
მოციქულთა საქმეები 17: 29 <- ამაზე რას ფიქრობთ?
პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jan 24 2008, 08:59 AM
levani55
და შენ თუ ეგრე თვლი რომ არ ხდება უფლის მიერ მაშინ ამდენიხანი რატომ ხდება ცეცხლის გადმოსვლა?
რატომ უშვებს უფალი ამდენი საუკუნის განმავლობაში სამღვდელოებამ ცრუ რწმენა ჩაუნერგოს მოსახლეობას?
განა უფალს უნდა სამღვდელოება ხალხს ატყუებდეს? ყოვლისშემძლეობის თუ გჯერა მაშინ უფალი რატომ არ სჯის იმ სამღვდელოებას ვინც ასე ატყუებს ხალხს?
კარგი იქნება ამ კითხვაზე თუ მიპასუხებ
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 24 2008, 03:11 PM
Levani555
ეს არის შინაგანი ერთობის გამოხატულება. ერთობის რომელიც ქმნის ერთ სხეულს. არა მრავალ სხეულს ორგანიზაციის სახით ერთმანეთთან დაკავშირებულს, არამედ ერთს მრავალი ასოთი (ნაწილით). თქვენ კი ქრისტეს სხეული ხართ, ხოლო ცალ ცალკე – მისი ასოები (I კორ 12 27)
თუ ერთნაირად ქადაგებ მაშინ გაერთინაებულიც იქნები ხომ? ანუ იქნები ერთი ეკლესიის წევრი.
ქრისტინაული მიმდინარეობა ბევრია მაგრამ ჭეშმარიტი მათგან მხოლოდ ერთია!
ლევან ეკლესია არ არის მარტო შენობა
ამაზე ხომ დავწერე? აქ წერია, რომ ეკლესია არის მისი სხეული ხოლო ჩვენ კიდევ ამ სხეულის ნაწილი ვართ. შენობა კი არ არის მისი სხეული, არამედ ეკლესია როგორც ერთობა და არა როგორც შენობა.ქრისტიანები ადრე იმიტომ იკრიბებოდენ სინაგოგებში რომ მათ შორის გაყოფა ჯერ არ იყო მომხდარი. ამის შემდეგ ისინი იკრიბებოდნენ სახლებში, კატაკომბებში და სხვა ადგილებზე, რომლებიც იგივე ეკლესებია. ამიტომკ როდესაც ქრისტიანობა მოძლიერდა (რაც მთავარია გახდა სახელმწიფო რელიგია მთელ რიგ ქვეყნებში.) კატაკომბები არ იქნებოდა კარგი გადაწყვეტა არა? ეხლა მეფე მთელი თავისი ამალით პლიუს ამას ქალაქის მოსახლეობა ღვთისმსახურების ჩასატარებლად კატაკომბებში ხომ არ დაიწყებდა ძრომიალს?
თუმცა მინდა დავამატო რომ ეკლესია (როგორც შენობა) მნიშვნელობანია. ღმერთმა თავად უთხრა სოლომონ მეფეს რომ აეგოთ ტაძარი, რომელსაც წმინდა უწოდა და იქ მიეგოთ პატივი ღმერთისთვის. ეკლესიის აგება რომ არ ყოფილიყო აუცილებელი მაშინ ღმერთი იტყოდა წადით და სადაც გინდათ იქ შეიკრიბეთ და ილოცეთო. ეს ეხლა რათქმაუნდა არ ნიშნავს იმას რომ გინდა თუ არა მარტო ეკლესიაში უნდა ილოცო.
ღვთისმსახურება ყოველთვის სრულდებოდა ქრისტიანულ ეკლესიებში. ამის მაგალითები ბიბლიაშიც ბევრია. მაგალითად პავლე მოციქულის კორინთელ მიმართთა პირველი წერილის 14 თავი. ისე კითხვა 12 თავიდან დაიწყე ნაწილობრივ შენს მიერ ზემოთ დასმულ კითხვებზეც ნახავ პასუხებს.
"და რაკი ღვთის მოდგმა ვართ, არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ღმერთი ჰგავს ოქროს ნდა ვერცხლს, ანდა ქვას, ანდა ხატს, ადამინის ხელოვნებით და მოგონებით შექმნილს"
თუ ჩვენ შევეცდებით გავიგოთ ეს ტექსტი მხოლოდ ამ ციტატის საშვალბით შეიძლება ვერც მივხვდეთ რაზეა აქ ლაპარაკი. ხოლო თუ მთლიან ტექსტს წავიკითხავთ მივხვდებით თუ რას გულისხმობდა აქ პავლე მოციქული.
პავლე აქ ელაპარაკებბოდა ბერძნებს. ბერძნებს ჰქონდათ მრავალი ქანდაკებები მიძღვნილი სხვადასხვა ღმერთების მიმართ. "და რაკი ღვთის მოდგმა ვართ" ამით პავლე ეუბნება რომ თუ ღთის მოდგმა ვართ მაშინ ღმერთი უნდა გვგავდეს ჩვენ და არა იმ ღმერთებს, რომლებიც გამოსახული იყვნენ ძაღლის და ადამიანის ფანტაზიის ნაყოფის სახით. ანუ ღმერთი არ არის "ადამინის ხელოვნებით და მოგონებით შექმნილი".
როგორც ვატყობ შენ ეს ხატთაყვანისცენის საპირისპიროდ მოიყვანე...
ის ღმერთები, რომლებსაც გამოსახავდნენ ათენელები იყო ადამიანის ფანტაზიის ნაყოფი ან კიდევ ჩვეულებრივი დემონები. რატომ? იმიტომ რომ მათ არ ჰქონდათ ღმერთი არც ნანახი და არც შეცნობილი.
სიტყვა გახდა ხორცი დ დაემკვიდრა ჩვენს შორის, და ჩვენ ვიხილეთ მისი დიდება, როგორც მამისაგამ მხოლოდშობილისა, მადლითა და ჭეშმარიტებით აღსავსე (იოან 1,14)
ხატებზე ჩვენ გამოვსახავთ არა ღმერთს, რომელიც არ გვინახავს არმედ სიტყვას (ღმერთს) რომელიც გახდა ხორცი და დაემკვიდრა ჩვენს შორის.
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 24 2008, 08:00 PM
შოთაძე
რატომ უშვებს უფალი ამდენი საუკუნის განმავლობაში სამღვდელოებამ ცრუ რწმენა ჩაუნერგოს მოსახლეობას?
განა უფალს უნდა სამღვდელოება ხალხს ატყუებდეს? ყოვლისშემძლეობის თუ გჯერა მაშინ უფალი რატომ არ სჯის იმ სამღვდელოებას ვინც ასე ატყუებს ხალხს?
ჩემს აზრს მოგახსენებ. ამდენი ხანო ცეცხლის "გადმოსვლა" იმიტომ ხდება ჩემი აზრით რომ ამას მღვდელმსახურები ამდენი ხანი აკეთებენ, როგორც ტრადიცია. არ ვიცი როდის დაიწყო ეს, მაგრამ საკვირველს იმაში რომ ყოველ წელიწადს შეიკრიბოს ხალხი და უყუროს როგორ გამოიტანს ცეცხლს მღვდელმთავარი ოთახიდან სადაც სხვა არავინ დაიშვება - საკვირველს ვერაფერს ვხედავ.
შემ მეკითხები თუ რატომ უშვებს ამა ყველაფერს ღმერთი? ჩემი აზრით ეს იმ კითხვათა შორის შედის როგორიცაა: რატომ უშვებს ღმერთი ავადმყოფობას? რატომ უშვებს ღმერთის მკვლელობას? რატომ უშვებს ღმეთი ამდენი ცრუ რელიგიის არსებობას? და პასუხი კი მარტივია - ღმერთი კი არ უშვებს ამას ყველაფერს, არამედ ხელს არ უშლის. ეს მსი ნებაა, რათა მისცეს ადამიანებს თავისუფალი არჩევანი. კაცი იმას აკეთებს რაც კი მოეპრიანება. ყველაფერს უფალი მოკითხავს კაცს როდესაც ამის დღე მოვა.
რას ეძახი ტრადიციას? blink.gif სამღვდდელოების პატივისცემა და კატოლიკოს პატრიარქების დაფასება არის ტრადიცია?
უფალი ხომ გვასწავლის ნუ განიკითხავ სხვას თუ არ გინდა განიკითხო!
შეიყვარე, რომ უფალმა შეგიყვაროს!
მე რა ვიცი პატივისცემაში შენ რას გულისხმობ, მაგრამ - ხო, ჩემი აზრით ტრადიციებმა მოიტანა სწორედ ის რაც შენ ჩამოთვალე, და სხვა მრავალი ადათ წესი - რომელსაც ჩემი აზრით მე ჯერ ვერ ვუპოვე საფუძველი.
განკითხვა რა შუაშია? მე ვცდილობ დავადგინო ღვთის ნება და შემდეგ ვეცადო მის ასრულებას. მე მიყვარს ადამიანები, და როდესაც იესოს სწავლებები და იგავები მახსენდება მტერისადმიც მიჩნდება სიბრალული და სიყბვარულის გრძნობა.
ერთ ლოყაში რომ გაგარტყამენ მეორე უნდა მიუშვირო და თუ მეორეშიც გაგარტყა მაშინ ყველაფერი უნდა გაყიდო და ხმალი იყიდო და შეებრძოლო! ხმლით შებრძოლება არ ნიშნავს ბოროტებას, იმიტომ რო ამ შემთხვევაში ის ადამიანი როდესაც მეორეთ გაგარტყამს აღარ არის ადამიანი, მას უკვე ეშმაკი მართავს.
ვერ დაგეთანხმები. მე რამდენადაც ვიცი, ქრისტეს/ღმერთის ნებაა რომ ძალადობას ძალადობით არ ვუპასუხოთ, არამედ სიკეთით და არ აქვს მნიშვნელობა რომელი ჯერია სიბოროტის შემოტევის. შენ თუ ხმალს აიღებ ხელში მაშინ სატანამ თავის საწადელს მიაღწია.
დემიურგ,
მოყვანილი ციტატებიდან და ამონარიდებიდან ბიბლიისა მე გულახდილად გეტყვი ვერ ვნახე იმის მითითება რომ ეკლესია - როგორც ერთობა თავის შენობებით და ნივთებით რაიმე ნაირად კავშIრშია იმ "ეკლესიასთან" რაზედაც ბიბლიაში მიდის საუბარი.
სოლომონ მეფეს რომ ტაძარი ააგებინა ღმერთმა ეს ხომ ძველი აღთქმიდანაა და აქ ებრაულ ტაძარზეა საუბარი. მაშინ ადათ წესებიც კონკრეტულად ჰქონდათ მიცემული ადამიანებს ღმერთისგან. ქრისტეს მოსვლის შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა. ერთობას და ერთნაიარდ ქადაგებას რომ გვავალებს ღმერთი გასაგებია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ იმას რასაც ვქადაგებთ სიმართლეა ( ანუ საუბარია ბიბლიის ინტერპრეტაციაზე).
და ყოველივე დაამორჩილა მის ფეხთა ქვეშ და დაუდგინა იგი ყველაფერზე მაღლა ეკლესიას, რომელიც არის მისი სხეული, სისავსე აღმავსებლისა ყოველივესი ყოველივეთი. (ეფ. 1:16-23)
ეს თუ ერთადერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი დასაბუთებაა იმისა რასაც შენ მე მეუბნები - კერძოთ რომ ეკლესია <- ისე როგრც ჩვენ დღეს ვიცით არის ქრიესტეს სხეული - მაშინ საინტერესო იქნება ის ფაქტი, რომ იმ დროს როდესაც ეს დაიწერა არ იყო ეკლესია არც როგორც შენობა და არც როგორც ერთიანობა ისე როგორც დღეს ვიცით ჩვენ და ჩამოყალიბდა საუკუნეების მანძილზე თავის უამრავი დანამატებით. ამ უკანასკნელს კი ვერ მოვუძებნე ადგილი ბიბლიაში რომ ვიცოდე ომ ეს სწორენ ნებაა ღვთისა.
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 24 2008, 09:43 PM
Levani555
აბა რებს წერ ეხლა? ერთი და იგივე მერამდენედ დავწერო? აზრი ეკარგება შენთან დიალოგს
ამიტომ პირდაპირ გკითხავ რომელი ნივთი არ მოგწონს ეკლესიაში?
პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 24 2008, 10:44 PM
Levani555
რაღაც უაზრობაზე დაობ ხვდები მაინც ამდენ სამღვდელოებზე და პტრიარქზე მატყუარებს რო იძახი რამხელა ცოდვაში იგდებ ტავს რაში სჭირდებათ ტყუილი როცა იციან რომ უფალი ისედაც უშვებს სასწაულებს დედამიწაზე? არალოგიკურობას იძახი
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 24 2008, 10:53 PM
დემიურგ: "არ მომწონს ნივთი" კი არა "ვერ ვუპოვე ბიბლიაში დასაბუთება" და პირველ გვერდზე არის ჩამონათვალი, გადახედე.
ლაშა, მე კი არ ვდავობ, არამედ ვცდილობ გავარკვიო ის რაც მაინტერესებს. ჩემი ცოდვების გამო შენ ნუ შეწუხდები, მე მატყუარა არ მიწოდებია არავისთვის და სანამ რამეს დაწერდე კარგად გადაიკითხე ხოლმე ჩემი ნაწერი.
თქვენ არ ვიცი რა მდენად დეტალურად იცით ის საკითხები რის გარშემოც მე კითხვები მაქვს. ალბათ უმჯობესი იქნებოდა რომელიმე სასულიერო პირს გაეცა პასუხი, მაგრამ არა მგონია ფორუმებზე იყოს ასეთი ვინმე? თუ ვცდები?
საპატრიარქოს ააქვს თუ იცით შეკითხვების გაგზავნისათვის რაიმე ელფოსტა?
პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 24 2008, 11:00 PM
Levani555
წმინდანების, ხატების და ჯვრების თაყვანისცემაზე პასუხი შესაბამის თემაშია, რომლის ლინკიც დაგიდე. დანარჩენზე აქ გაგცეს პასუხი.
ეხლა იმედია გაჯიუტებასთან არ გვაქვს საქმე. თუ კი მაშინ აქ თვით ბიბლიაც უძლურია!
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 24 2008, 11:37 PM
ალბათ შენს ადგილზე რომ ვიყო მეც ჯიუტად მომეჩვენებოდა ჩემი თავი. გავაგრძელებ კითხვას, გამოკვლევას და როდსაც საშუალება მომეცემა გავესაუბრები მართლმადიდებელ მამაოს.
ხატების, წმინდანების და ჯვრების ტემას გადავიკითხავ უფრო გულდასმით.
სანთლების, ეკლესიის და ღვთიური ცეცხლის გადმოსვლასთან დაკავშირებით ჯერჯერობით არ მყოფნის ინფორმაცია.
დიდი მადლობა
პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 25 2008, 12:28 AM
Levani555 ზოგადად შენს კითხვებზე ეს წაიკითხე
წმ. ბასილი დიდი (IV ს.) ცხადად განმარტავს სამოციქულო გადმოცემას შემდეგი სიტყვებით:
„ეკლესიის მიერ მიღებულ დოგმატებსა და ქადაგებათაგან ზოგი წერილობითი მითითების სახით, ზოგიერთი კი მოციქულთა გადმოცემიდან საიდუმლო მემკვიდრეობით მივიღეთ. ორივეს ღვთისმსახურების თანაბარი ძალა აქვს. ამას ვერავინ შეეწინააღმდეგება, თვით საეკლესიო დადგენილებებში ნაკლებად განსწავლულიც კი. რადგანაც, თუ თითქოსდა ნაკლებმნიშვნელოვან დაუწერელ ჩვეულებათა უარყოფას გავბედავთ, ამით უეჭველად შევბღალავთ სახარებაში ყველაზე მთავარს. მეტიც, სამოციქულო ქადაგებებიდან უშინაარსო, ცარიელი სახელი დაგვრჩება. მაგალითად, ჯერ გავიხსენოთ პირველი და ყველასთვის საერთო: ვინ გვასწავლა წმიდა წერილში, რომ უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს სახელზე მვედრებელნი პირჯვარს უნდა იწერდნენ? რომელი წმიდა წერილი გვასწავლის, რომ ლოცვის დროს პირი აღმოსავლეთისაკენ ვიბრუნოთ? რომელმა წმიდანმა დაგვიტოვა წერილობით მოხმობის სიტყვები ევქარისტიული პურის და სასმელის კურთხევისას?! ჩვენ არ ვკმაყოფილდებით იმ სიტყვებით, რომლებიც სახარებასა და სამოციქულოშია ნახსენები. მანამდეც და შემდგომაც წარმოვთქვამთ დაუწერელი სწავლებიდან მიღებულ სიტყვებსაც, რომელთაც საიდუმლოთა აღსრულებაში დიდი ძალა აქვთ. ასევე - რომელი წმიდა წერილით ვაკურთხებთ წყალს, საცხებ ზეთს ან თვით მოსანათლავ ადამიანს?! განა დაფარული და საიდუმლო გადმოცემით არა?! კიდევ რა - რომელმა დაწერილმა სიტყვამ გვასწავლა ზეთისცხება, საიდან მოდის ნათლობასთან დაკავშირებული სამჯერ შთაფლვა წყალში ადამიანისა, რომელი წერილიდან იქნა აღებული სატანასა და მისი ანგელოზების განგდება და სხვა?! იმ საჯაროდ ართქმული და დაფარული სწავლებიდან ხომ არა, რომელიც ჩვენმა მამებმა უსიტყვოდ, ცნობისმოყვარეთაგან მიუწვდომლად შეინახეს?! ისინი საფუძვლიანად იყვნენ მომზადებულნი, დუმილით დაეცვათ საიდუმლოთა სიწმიდე. სხვანაირად რა უწესობა იქნებოდა, წერილობით განეცხადებინათ სწავლება მასზედ, რისი შეხედვის ნებაც არ ჰქონდათ უნათლავთ?! 5.
კონკრეტულად შენს კითხვებზე პასუხი შეგიძლია ნახო აქ
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli.htm
და სხვა წმინდა მამებთანაც ამ საიტზე.
პოსტის ავტორი: Levani555 თარიღი: Jan 25 2008, 01:58 AM
solomony
სულ დავიბენი. ამ წერილით მე ის გავიგე რომ ნაწილი წეს ჩვეულებისა უბრალოდ "საიდუმლოდ" იქნა შმონახულიდ ა არ აქვს წერილობითი წყარო ან რაიმე რაზედაც დაყრდნობა შეიძლება?
იმ საჯაროდ ართქმული და დაფარული სწავლებიდან ხომ არა, რომელიც ჩვენმა მამებმა უსიტყვოდ, ცნობისმოყვარეთაგან მიუწვდომლად შეინახეს?! ისინი საფუძვლიანად იყვნენ მომზადებულნი, დუმილით დაეცვათ საიდუმლოთა სიწმიდე.
რა საიდუმლო? ხალხნო, გამოდის რომ მართლმადიდებლური ქრისტიანობა ნაწილობრიც დაფუძნებულია საიდუმლოდ გადმონახულ წესებს რაც წერილობით არ იყო ბიბლიაში? გამარკვიეთ რა, სულ დავიბენი. მე რამდენადაც ვიცი ქრისტეს ქადაგებდა და ეუბნებოდა ხალხს გაევრცოთ მისი ქადაგებანი, ეუწყათ სხვებისთვის ის რა მან ხალს უთხრა, და რა საიდუმლოებებზეა აქ საუბარი?
პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 25 2008, 02:11 AM
აქ საუბარია წმინდა გადმოცემაზე
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/pomazanski/1.htm#4
აქ ნახე ვრცლად წმინდა გარდამოცემის განმარტება
ჩემს მიერ ზემოთ მოყვანილი ბასილი დიდის განმარტება პასუხს სცემს კითხვას როცა სხვა რელიგიის წარმომადგენლები კითხულობენ დაუშვათ რატომ აკეთებთ ამს ან იმას რაც სახარებაში არ წერიაო მაგ ლოცვის დროს აღმოსავლეთით რომ უნდა დადგე და სხვა.
პოსტის ავტორი: levan gelovani თარიღი: Jan 29 2008, 06:49 PM
ლევან, რამდენჯერ გასცეს შენს დასმულ კითხვებს ძალიან სწორი და დასაბუთებული პასუხები, მაგრამ შენ მაინც არ გჯერა, განა ეს სიჯიუტე არ არი მართლმადიდებლობის წინააღმდეგ?
და თუ გგონია რომ მათ არ იციან ამ კითხვებზე პასუხები (თუმცა გაგცეს პასუხი და მეტი რაღა გინდა ვერ გავიგე), შეგიძლია ეს კითხვები სასულიერო პირებსაც დაუსვა, არც ისე ძნელია მათი ნახვა, თუ გინდა ჩვენი ფორუმის მოძღვრებს დაუსვი ეს შეკითხვა (მამა ირაკლი, მამა ანდრია, მამა დავითი და სხვებიც თუ არიან არ ვიცი), და თუ არა შედი ნებისმიერ ეკლესიაში, ნახე მოძღვარი და მას კითხე, დარწმუნებული ვარ რომ ყველა გიპასუხებს ამ კითხვებზე სათანადოდ.
პოსტის ავტორი: kisssky თარიღი: Nov 3 2009, 01:20 AM
მარიამ, გულახდილად გეტყვი და მეხუთე შეკიტხვის პასუხი არ ჩემთვის არაა საკმარისი იმის დასასაბუტებლად რატომ სჭირდება საელესიო პირებს ძვირფასი თვლები და მოკაზმულობა.
ჩემტვის არ აქვს მნიშვნელობა იმას რაში დაიხარჯებოდა ეს სიმდიდრე, თუმცა ვერავითარ კავშირს ვერ ვხედავ მიწიერი სიღარიბეს და ღვთის ზეციერი სამეფოს კავშირში ამ სიმდიდრეს. ჭეშმარიტი ქრისტიანი არასოდეს არაა ღარიბი. მთავარი ჩვენთვის სულიერი სიმდიდრეა და მე ოქროდა ვერცხლს სულაც არ ვაიგივებ სამოთხესთან. ჩემთვის ოქროდა ვერცხლი სიმდიდრის და სიხარბის სიმბოლოა და სხვა არაფერი.
შენი აზრით, ოქრო და ძვირფასეულობა ლამაზი არ არის? თუ კი, არ ფიქრობ, რომ რაც ყველაზე ლამაზია უნდა იყოს იმ ადგილას, რომელსაც ღვთის სახლი ქვია? ღვთის, რომელსაც უძვირფასესი სამკაულიც კი ვერ შეამკობს, რადგან იგი უსაზღვრო მშვენიერებაა... ტაძრის შემკობა მადლიერების, სიყვარულის და ღვთის დიდების სურვილის გამოხატულებაა და სხვა არაფერი. ამის მიხვედრა არც ისე რთული უნდა იყოს. თუ ფიქრობ, რომ ძვირფასი ქვები ულამაზოა, ეს შენი გემოვნების საქმეა. მაგრამ უმრავლესობა ასე არ ფიქრობს და ამიტომაც ამკობს ტაძრებს... თუმცა, მე ვიტყოდი, რომ დღევანდელი ტაძრების შემკობა უკეთესადაც შეიძლება და ძალიან სამწუხაროა, რომ ვისაც ამის სურვილი აქვს, ფული არ აქვს, ხოლო ვისაც აქვს,საკუთარი თავის შემკობა უფრო უხარია..
პოსტის ავტორი: სოფიო1977 თარიღი: Dec 17 2009, 01:07 PM
ერთი კითხვა მაქვს და თუ სასულიერო პირი მიპასუხებს ძალიან კარგი იქნება,თუ არა ვინმეს თუ გაგიგიათ ,ან თუ არსებობს პატიმრისათვის შესაწევნათ რაიმე სასწაულმოქმედი ხატ?.არომელი სპეციალური ლოცვა უნდა ვიკითხო?ერთი ლოცვა არის ლოცვანში პატიმართათვის,ეგ ვიცი. რომელი ფსალმუნი შეეწევათ მსჯავრდებულებს განსაკუთვრებით.
ფორმუმზე წავიკითხე სასწაულმოქმედი ხატის შენ ხარ ვენახის შესახებ,რომელიც დავაადებულთა განსაკუთვრებით შემწეა,ასეთივე თუ გაგიგიათ მსჯავრდებულთა შემწე დაწერეთ რა
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)