ადამიანის სული პარამეტრები

[George Leluashvili]

A.V.M

ნამდვილად წყვეტს არსებობას,მაგრამ სხვაა სამშვინველი და სხვა სული. (ეს კი იცი და აღარ გავაგრძელებ)

სული სულ სხვა ფენომენია და მაინც არ მიყვარს ხოლმე იმის თქმა, რომ ცხოველს სული გააჩნია. უკიდურეს შემთხვევაში ვამბობ, რომ ცხოველს გააჩნია სული, მაგრამ არა უკვდავი.

სული მესმის, როგორც უკვდავი, მარადიული არსება და ის რათქმაუნდა შეუძლებელია მწერს, ცხოველს, მცენარეს გააჩნდეს.

ცხოველს გააჩნია აზროვნების, ინსტიქტური მოქმედების უნარი, რასაც ქრისტიანული ტერმინოლოგიით რომ ვთქვათ, სამშვინველი ეწოდება.

[აბდალა]

George Leluashvili

სული მესმის, როგორც უკვდავი, მარადიული არსება და ის რათქმაუნდა შეუძლებელია მწერს, ცხოველს, მცენარეს გააჩნდეს.

შეუძლებელი რატომაა? რაიმე ლოგიკით, თუ რადგან მართლმადიდებლობა არ აღიარებს?

ღმერთი თავადაა ყოვლად ნეტარი და მას არანაირად არ სჭირდება თავისთვის შეიქმნას ის, რაც მას კიდევ უფრო "გააბედნიერებს".

"არ სჭირდება" არ ნიშნავს "არ უნდას"...

ამ დავას ლოგიკური პასუხი არა აქვს, ასე რომ ჯობია დავ-ზავდეთ.

[George Leluashvili]

აბდალა

შეუძლებელი რატომაა?

იმიტომ, რომ ღვთაებრივი არსი არასოდეს დაყვანება ღორამდე!
შეიძლება ადამიანი თავისი ზნეობრივი ცხოვრებით ღორზე უარესი იყოს, მაგრამ ღორის სხეულის შემოსვა, მის ღვთაებრივ ხატებას აყენებს შეურაცხყოფას.

"არ სჭირდება" არ ნიშნავს "არ უნდას"...

ღმერთს რასაც უნდა, იმას იქმს

[აბდალა]

George Leluashvili

იმიტომ, რომ ღვთაებრივი არსი არასოდეს დაყვანება ღორამდე!

ჯერ ერთი თუ ასეთი ბინძურია თუნდაც ღორი, მაშინ რატომ მიირთმევ და რატომ აბინძურებ მისით სულის ტაძარს (ანუ შენს სხეულს)?

ღორის სხეულის შემოსვა, მის ღვთაებრივ ხატებას აყენებს შეურაცხყოფას.

ვერანაირ შეურაცხყოფას ვერ აყენებს. როგორც ლოტოსი იზრდება სიბინძურეში, მაგრამ ოდნავადაც არ ბინძურდება, ისევეა ატმაც და პარამატმაც - ღვთაებრიობის ეს ორი გამოვლინება, რომელიც სხვადასხვა სასიცოცხლო ფორმებშია.

[აბდალა]

ინტერვიუს გაგრძელება:

ა.კ. და მაინც, შესაძლებელია თუ არა ცნობიერების ბუნების გაგებასთან მიახლოვება განსაკუთრებული სულიერი პრაქტიკის, სამადჰიში ჩაძირვის, ასკეზების გარეშე, რამდენადაც ეს ყველაფერი არამეცნიერულს ჰგავს, არამედ შეცნობის ჩვეულებრივი, ობიექტური მეთოდების გზით?

გ.მ. ცნობიერების ბუნებიუს გაგების მცდელობებმა გარესამყაროს ჩვენთვის ჩვეული გრძნობითი აღქმის მეთოდებით, მიგვიყვანეს ხელოვნური ინტელექტისა პრობლემის დაყენებამდე და კომპიუტერების გაჩენამდე. მეცნიერები, რომლებიც ცოდნის ამ დარგის სათავეებში იდგნენ XX საუკუნის 50-იან წლებში, მათ შორის ალან ტიურინგი, იმედოვნებდნენ, რომ ძალიან მალე შეძლებდნენ ხელოვნური ინტელექტის შექმნას, ანუ ცნობიერების შთაბერვას მატერიაში. ყოველ შემთხვევაში ასეთი შეხედულებები აქვთ ე.წ. კონცეფციის „ძლიერი ხელოვნური ინტელექტის“ მიმდევრებს. ამ წარმოდგენების მომხრეები იქიდან გამოდიან, რომ აზროვნება, ეს მხოლოდ მეხსიერებაში არსებული ინფორმაციის გადამუშავების პროცესია: ანალიზი, სინთეზი და თვითპროგრამირება, და შესაბამისად ადრე თუ გვიან ამას კომპიუტერიც მოახერხებს. ამ თვალთახედვის ერთ-ერთი დამფუძნებელი წერს: „უფრო მეტიც, ასეთი პროგრამა უბრალოდ გონების მოდელი არ იქნება; იგი სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით თვითონ იქნება გონება, იგივე აზრით, როგორც ადამიანური გონებაა - გონება.“ თუმცა მიუხედავად საწყისი ოპტიმიზმისა, ამ პრობლემის შესწავლას მივყავართ იქამდე, რომ ცნობიერების ელემენტარული ფუნქციები არ დაიყვანება იმ მექანიკურ გამოთვლით პროცესებამდე, რომლებიც კომპიუტერის მიერ მოდელირებულ ტვინში მიმდინარეობს. თავისი არსით კომპიუტერი მცირედ თუ განსხვავდება არითმომეტრისგან - ორივეს საფუძვლად უდევს მკვეთრად მექანიკური პროცესები. კომპიუტერს შეუძლია სწრაფად გამოთვალოს, ან შეასრულოს სხვა ძალიან რთული ლოგიკური ოპერაციები, მაგრამ მას არ ესმის, რას აკეთებს. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, იგი ახდენს განვითარებული ცნობიერების გარეგნული გამოვლინებების სიმულირებას, მაგრამ ამ პროცესების ვერანაირ ერთობლიობას ვერ მივყავართ გამაცნობიერებელი ინდივიდის შექმნამდე, იმ დამკვირვებლამდე, რომლის შესახებაც ჩვენი საუბრის დასაწყისში ვილაპარაკეთ. ამ პრობლემით დაკავებული მეცნიერები ოპტიმისტურად ამატებენ: „ჯერ არ ესმის“, იმედოვნებენ რა, რომ კომპიუტერული ოპერაციების ბანალური გართულება ახალი თვისების შექმნამდე მიიყვანს მათ. მაგრამ არსებობენ ასევე მეცნიერები, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ მანქანა ვერასოდეს იაზროვნებს რეალურად, რამეთუ აზროვნების თუნდაც ელემენტარული აქტს საფუძვლად უდევს გამოუთვლელი პროცესები, ანუ პროცესები, რომელთა ფორმალიზებაც, ანუ თანმიმდევრულ ლოგიკურ სერიამდე დაყვანა შეუძლებელია. ამის ირიბ მტკიცებულებად ის ფაქტი გვევლინება, რომ ხელოვნური ინტელექტის შექმნის ყველაზე თვალსაჩინო წარუმატებლობებს ისეთი მარტივი პრობლემის გადაწყვეტის დროს აწყდებიან, რომელსაც ადვილად გაუმკლავდება ნებისმიერი, თუნდაც ინტელექტუალურად ყველაზე განუვითარებელი ადამიანი, მაგალითად ამოცანა ერთი კატეგორიის საგნების გამოცნობაზე. თავად იმ ფაქტს, რომ ნებისმიერ ბავშვს, რომელიც არ იცნობს ფორმალურ ლოგიკას, ადვილად შეუძლია ამ პრობლემების გადაწყვეტა, მივყავართ იმ აზრამდე, რომ მის აზროვნებას საფუძვლად უდევს არა ფორმალურად ლოგიკური პროცესები, არამედ პრინციპულად განსხვავებულნი.

კვლავ მოვიყვანოთ პენროუზის, „ძლიერი ხელოვნური ინტელექტის“ კრიტიკოსის, სციტატა: „ჯერ-ჯერობით ვერცერთი კომპიუტერით მართვადი რობოტი ვერ შეეჯიბრება თუნდაც პატარა ბავშს თუნდაც ისეთ მარტივ საქმეში, როგორიცაა ნახატის გაფერადება; კომპიუტერს არ ესმის, რომ ამისთვის საჭიროა ფერადი ფანქარი, რომელიც ოთახის მეორე ბოლოში აგდია, რომ უნდა მივიდეს, აიღოს და დანიშნულებისამებრ გამოიყენოს. თუ ამაზე მიდგება საქმე, იმ ჭიანჭველას შესაძლებლობებიც კი, რომელიც თავის ყოველდღიურ ჭიანჭველურ საქმიანობას ასრულებს, გაცილებით უფრო აღემატება ყველაფერ იმას, რასაც კომპიუტერული მართვის ყველაზე რთული სისტემების მეშვეობით ასრულებენ. ჩვენს თვალწინაა კომპიუტერების განსაკუთრებულად ეფექტური მოქმედების გასაოცარი მაგალითი - მხედველობაში მაქვს საჭადრაკო კომპიუტერების უკანასკნელი ნიმუშები. აი იმის გაგება კი, რომელიც ამ გამოსათვლელ წესებს უდევს საფუძვლად, გამოთვლისთვის მიუწვდომელი ფენომენი აღმოჩნდა.“ პენროუზი დამაჯერებლად ამტკიცებს, ადამიანის აზროვნების პრინციპულად გამოუთვლელ ბუნებას მათემატიკური აზროვნების მაგალითზე, და ამისთვის იყენებს ჰედელის ცნობილ თეორემას არასრულობის შესახებ. მისი არგუმენტის აზრი იმაშია, რომ აწყდება რა მიღებული სისტემების საზღვრებში გადაუწყვეტელ ამოცანათა აქსიომებს, ადამიანური გონება ადვილად ავსებს აქსიომათა სისტემას და ამით ჭრის მათ, ანუ გამოდის ლოგიკის ცნების ფარგლებიდან და ჭეშმარიტების ერთგულირჩება. ვერანაირი კომპიუტერი, პრინციპში, ვერ ამოიცნობს ჭეშმარიტებას, თუკი მისი გაგება მასში ჩადებული ლოგიკის ფარგლებს სცდება. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, დასრულებული ლოგიკური ოპერაციების რიცხვი ნებისმიერ კომპიუტერში შეზღუდულია, ამიტომ ნებისმიერი კომპიუტერული პროგრამა პერიოდულად „ეკიდება“, აწყდება რა პრობლემას, რომლის გადაჭრაც მასში ჩადებული აქსიომების ფარგლებსი ვერ ხერხდება. ადამიანს კი თავისი აზროვნების პროცესში ახალი აქსიომების გენერირება შეუძლია, და ეს ეხება არა მხოლოდ მათემატიკურ აზროვნებას. ადამიანის აზროვნება, თუმცა კი შეიცავს ფორმალურ-ლოგიკურ კომპონენტს, თავისი საფუძვლით გამოუთვლელია. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ადამიანის, და მნიშვნელოვანწილად ცხოველის ქცევის ბოლომდე ალგორითმიზირება შეუძლებელია, რადგანაც ის თავისი არსით თავისუფალია, ანუ დაფუძნებულია ჭეშმარიტების უშუალოდ ხედვაზე ან გრძნობაზე. სულის ეს თვისება - უშუალოდ დაინახოს ან ამოიცნოს ჭეშმარიტება - ვედურ ფილოსოფიაში იწოდება აპაროკშა-გიანად, პირდაპირ, ჩვენი გრძნობათა ორგანოებისა და ჭკუისგან დამოუკიდებელ ცოდნად. ნებისმიერი მიუკერძოებელი ადამიანისთვის დიდი მტკიცებულებების გარეშეც კი ცხადია, რომ კომპიუტერები ვერ ისწავლიან ბედნიერების, ტკივილის, სიყვარულის ნამდვილად განცდას, მუსიკით ტკბობას, ლექსებზე ტირილს, ჰარმონიის ან სამართლიანობის შეგრძნებას, შთაგონების განცდას, თანაგრძნობას ან მონანიებას. ასეთი გამოცდილება არ ექვემდებარება ალგორითმიზაციას, რამეთუ ეს სულის, გამაცნობიერებელი, ან მოაზროვნე „მეს“პრეროგატივაა.

ჩემი აზრით, ხელოვნური ინტელექტის პრობლემის მკვლევარების ფუნდამენტალური შეცდომა იმაში მდგომარეობს, რომ ისინი ტოლობის ნიშანს სვამენ ატრიბუტულ ცნობიერებას (რომლის მოდელირებაც შეიძლება) და კონსტიტუციურ ცნობიერებას შორის (რომელიც მოდელირებას პრინციპულად არ ექვემდებარება). ცნობიერების, როგორც ატმას, სულის თვისების შესწავლა და მოდელირება შესაძლებელია, მაგრამ მაგრამ ცნობიერება, როგორც ატმას არსი, მოდელირებას არ ექვემდებარება და შეუცნობელია გარეგნული საშუალებებით. სწორედ სულის გარეგნული, ატრიბუტული ცნობიერება ვლინდება ადამიანის ან ცხოველის ტვინის მეშვეობით. ტვინი, ეს მხოლოდ და მხოლოდ ბიო-კომპიუტერია, მაგრამ ამ კომპიუტერის მომხმარებელი ცნობიერების მატარებელი ატმაა, სულია. ტვინი, ისევე როგორც ნებისმიერი კომპიუტერი, ლოგიკის წესების საფუძველზე მოქმედებს, მაგრამ ამ ლოგიკას თავად სული აწესებს, რომელიც ლოგიკის საზღვრებს მიღმა იმყოფება და შეუძლია უშუალოდ შეიგრძნოს ჭეშმარიტება. ამ თვალსაზრისით ნებისმიერი ნამდვილი პოეტი ან კომპოზიტორი ინტუიტიურად გაცილებით უფრო ახლოსაა ცნობიერებისჭეშმარიტი ბუნების გაგებასთან, რომელიც დაფუძნებულია ჭესმარიტების უშუალო ხედვაზე, ვიდრე თავისი ცნობიერების სინათლით დაბრმავებული მეცნიერი, რადგანაც ჭეშმარიტი შემოქმედების ნებისმიერი აქტი - ეს იდეების სამყაროსთან შეხებაა, რაც მხოლოდ ბუნებით მის მსგავს სულს ძალუძს.

თავად ვედები ყველაფრის გაზომვას და ლოგიკამდე დაყვანას მაიას, უწოდებენ - „ილუზიას“ რომელიც ყველა ცოცხალ არსებას თან ახლავს ამ სამყაროში. „ჰარმონიის ალგებრით გაზომვის“ ამ მცდელობამ იქამდე მიგვიყვანა, რომ ჩვენი სამყაროდან თანდათანობით იდევნება ყველაფერი გამოუთვლელი, რადგანაც ისინი თავად თავიანთი არსებობის ფაქტით აღიზიანებენ მეცნიერებს. ჩვენც ასევე, თანდათანობით, სულთან ერთად ვდევნით ჩვენი ცხოვრებიდან მსხვერპლის გაღების უნარს, სიყვარულს, სილამაზეს, და სრულიად გამოთვლადი და ახსნადი სექსით ვცვლით მათ.

[George Leluashvili]

აბდალა

ჯერ ერთი თუ ასეთი ბინძურია თუნდაც ღორი, მაშინ რატომ მიირთმევ და რატომ აბინძურებ მისით სულის ტაძარს (ანუ შენს სხეულს)?

ჯერ ერთი ღორის ხორცის მირთმევა სულ სხვაა და ღორად გახდომა სულ - სხვა.
მეორეც - ვერავინ იტყვის, რომ ღორის ბინძურ ხორცს ვჭამთ.

ვერანაირ შეურაცხყოფას ვერ აყენებს. როგორც ლოტოსი იზრდება სიბინძურეში, მაგრამ ოდნავადაც არ ბინძურდება, ისევეა ატმაც და პარამატმაც - ღვთაებრიობის ეს ორი გამოვლინება, რომელიც სხვადასხვა სასიცოცხლო ფორმებშია.

სხეული სულის თანამგზავრი, მისი ორგანო და შეიძლება ითქვას, თანამშრომელიც კია.
თავად სულზეა დამოკიდებული, დამდაბლდეს და სხეულის მონა გახდეს, თუ ნათელმოსილ სულს დაუქვემდებაროს მორჩილ შემსრულებლად და თანაშემწედ ქცეული სხეული.

სულის წყალობით შეიძლება სხეული უწმიდურებისა და სიბილწის ცოდვის ჭურჭელი შეიქნას, ან მასთან ერთად ღვთის განდიდების თანამონაწილე გახდეს. ამიტომ, თუკი ადამიანი ცხოველს ემსგავსება თავისი ზნეობრივი ცხოვრებით, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მაინცდამაინც ის ცხოველი გახდეს.

[აბდალა]

George Leluashvili

სხეული სულის თანამგზავრი, მისი ორგანო და შეიძლება ითქვას, თანამშრომელიც კია. თავად სულზეა დამოკიდებული, დამდაბლდეს და სხეულის მონა გახდეს, თუ ნათელმოსილ სულს დაუქვემდებაროს მორჩილ შემსრულებლად და თანაშემწედ ქცეული სხეული.

გეთანხმები.

სულის წყალობით შეიძლება სხეული უწმიდურებისა და სიბილწის ცოდვის ჭურჭელი შეიქნას, ან მასთან ერთად ღვთის განდიდების თანამონაწილე გახდეს. ამიტომ, თუკი ადამიანი ცხოველს ემსგავსება თავისი ზნეობრივი ცხოვრებით, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მაინცდამაინც ის ცხოველი გახდეს.

კარგად ვერ გავიგე, რისი თქმა გინდა, მაგრამ მგონი აქაც გეთანხმები.




ინტერვიუს მოგვიანებით დავასრულებ. ერთი კითხვაღა დარჩა...

[George Leluashvili]

აბდალა

კარგად ვერ გავიგე, რისი თქმა გინდა, მაგრამ მგონი აქაც გეთანხმები.

იმის, რომ ვერ გამიგია რატომ ფიქრობთ, რომ თუკი ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობს, მაინცდამაინც კიდევ ერთხელ უნდა დაიბადოს, ოღღონდ ცხოველად, რათა ვალი მოიხადოს, როცა ის თავის წინა ცხოვრებაში ისედაც ცხოველს იყო მიმსგავსებული.

[აბდალა]

George Leluashvili

იმის, რომ ვერ გამიგია რატომ ფიქრობთ, რომ თუკი ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობს, მაინცდამაინც კიდევ ერთხელ უნდა დაიბადოს, ოღღონდ ცხოველად, რათა ვალი მოიხადოს, როცა ის თავის წინა ცხოვრებაში ისედაც ცხოველს იყო მიმსგავსებული.

იმიტომ რომ ცხოველის სხეული უფრო ფართო გასაქანს აძლევს მის ცხოველურ მისწრაფებებს. თუმცა აუცილებელი სულაც არაა, რომ ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობდეს და ცხოველად დაიბადოს. თავად "უზნეობა" ფარდობითი ცნებაა, და თანაც კარმის კანონის გარდა სხვა კანონებიც მოქმედებენ, განსაკუთრებით ახლა... ანუ ვგულისხმობ წყალობის კანონს და სიყვარულის კანონს.

თუმცა ის, რომ ცხოველად მოვა პიროვნება, არ ნიშნავს, რომ ღმერთს იგი არ უყვარს. რა ქნას, მის სურვილებს ადამიანის სხეული არ ეყოფა და ღმერთი მოძალადე არაა, რომ ძალით ჩასვას იმ სხეულში, რომელიც ზეცაში ხედვისთვისაა გამიზნული და არა ბალახის (ან სხვა რამის) ჭამისთვის. სიტყვა "ანთროპოს" ბერძნულიდან ითარგნება როგორც "ის ვინც ზემოთ იყურება".

შეგიძლია ახლაც კი ჩაატარო გამოკითხვა (აქ არა ოღონდ ) ხალხს რომ დაუსვა კითხვა, "შემდეგი ცხოვრება რომ იყოს, რად დაიბადებოდიო", ბევრი გეტყვის: პეპელას, ჩიტს, ლომს, (კიდე კაი "კრაკადილობა" არავის უნდა, ეტყობა "კრაკადილად" იძულებით იბადებიან, იმიტომაც მოსდის ცრემლები)

[toka@]

აბდალა
და შენ გჯერა ამ ყველაფრის? 2012 წლის დიდტირაჟიანი ფანტასტიკური ფილმის ახალი სცენარივითაა..

[აბდალა]

toka@

და შენ გჯერა ამ ყველაფრის?

ახლა ცოტა სხვანაირად მოქმედებს კარმის კანონი და ძალიან უნდა მოინდომო, შემდეგ ცხოვრებაში რომ ცხოველად დაიბადო, მაგრამ პრინციპი ეგრე მუშაობს. უბრალოდ რადგან ახლა კალი იუგაა და ჭაობში მდგომებს დიდ სისუფთავეს ვერავინ მოგვთხოვს, წყალობაც მეტი მოდის...

ხოლო ის, ვინც ნამეტანი "მიჰქარავს", ჯოჯოხეთში ხვდება ცოტა ხნით (ნუ ეს "ცოტა ხანი" ძალიან ფარდობითი ცნებაა), კარგად გაიხეხება გოგირდიან წყლებში და მერე ისევ ეძლევა ადამიანად დაბადების შანსი (ნუ მანამდე შეიძლება 1-2 ცხოვრება ცხოველადაც გაატაროს, ჯოჯოხეთური ტანჯვების დასავიწყებლად დრო რომ ჰქონდეს

არ ვხუმრობ, მართლა ასეა მოწყობილი მიწის კანონები...

პ.ს. მე მაგალითად ჯოჯოხეთიდან ვარ დაბრუნებული და შეიძლება წინა ცხოვრებაში სულაც მანგუსტი ვიყავი

[toka@]

აბდალასაინტერესოა.. სწორედ ახლა ვსწავლობ ტქვენს რელიგიას,იმედია რარაცა კარგს მაინც ვიპოვნი.. ისე მანგუსტობა არ მინდა მე ალბად ლომფხვი ვიქნები

[George Leluashvili]

აბდალა

იმიტომ რომ ცხოველის სხეული უფრო ფართო გასაქანს აძლევს მის ცხოველურ მისწრაფებებს. თუმცა აუცილებელი სულაც არაა, რომ ადამიანი უზნეოდ ცხოვრობდეს და ცხოველად დაიბადოს. თავად "უზნეობა" ფარდობითი ცნებაა, და თანაც კარმის კანონის გარდა სხვა კანონებიც მოქმედებენ, განსაკუთრებით ახლა... ანუ ვგულისხმობ წყალობის კანონს და სიყვარულის კანონს.თუმცა ის, რომ ცხოველად მოვა პიროვნება, არ ნიშნავს, რომ ღმერთს იგი არ უყვარს. რა ქნას, მის სურვილებს ადამიანის სხეული არ ეყოფა და ღმერთი მოძალადე არაა, რომ ძალით ჩასვას იმ სხეულში, რომელიც ზეცაში ხედვისთვისაა გამიზნული და არა ბალახის (ან სხვა რამის) ჭამისთვის. სიტყვა "ანთროპოს" ბერძნულიდან ითარგნება როგორც "ის ვინც ზემოთ იყურება".

რეინკარნაციის აღიარება გულისხმობს, როგორც სულის არსებობის მაღალი ფორმებიდან დაღმასვლის შესაძლებლობას, ისე მის უკუ - პროცესსაც. ასეა ხომ?
ეს კი სიკეთისა და ბოროტების განმასხვავებელი კრიტერიუმის არარსებობას მოასწავებს

მართლაც, თუ სულის მაღალ, ზეციურ რანგში მყოფობა არ შეიცავს სიხარულის სისრულეს, რამეთუ იქაც შესაძლებელი და მეტიც, გარდუვალია ცოდვა, ხოლო ამავე დროს ხეს, თაგვს, მაიმუნს, ღორს, შეიძლება რაიმე სათნოება გააჩნდეთ, რაც მათ უკეთესი გარდასხეულებისაკენ მიიყვანს.
თუ ვაღიარებთ, რომ სული, რომელიც ზეცაში იმყოფება, ცოდვაში ჩავარდნის გამო სხეულებრივ ცხოვრებას იწყებს და შემდეგ კვლავ ზეცად ბრუნდება, გამოდის, რომ სხეულებრივი სიცოცხლე ხელს უწყობს ცოდვისაგან განწმენდას, ხოლო სულიერი ცხოვრება ზეცაში ბოროტების საწყისად გვევლინება

[აბდალა]

toka@

სწორედ ახლა ვსწავლობ ტქვენს რელიგიას,იმედია რარაცა კარგს მაინც ვიპოვნი..

თუ იმ განწყობით სწავლობ, რომ "წარმართული სექტაა", ერთი კაი სექტოლოგის ლინკებს მოგცემ და იქიდან ისწავლე...

და თუ პირველწყაროდან გაინტერესებს ეს სწავლება, მაშIნ ბჰაგავად-გიტა წაიკითხე... მაგრამ შეიძლება გაცდუნოს, ამიტომ ჯობია მართლმადიდებელი სექტოლოგის ნარკვევები წაიკითხო

[toka@]

აბდალა

მაშIნ ბჰაგავად-გიტა წაიკითხე

შენ წარმოიდგინე წავიკითხე.. რამ უნდა მაცდუნოს,ცხოველად ყოფნის სურვილმა?

[George Leluashvili]

აბდალა
ჰო მართლა, ეხლა რადჰანათჰა სვამის ამ ვიდეოს ვუსმენ.


მინდა აღვნიშნო მისი მშვიდი და სასიამოვნო საუბრის ფორმა.
ნეტა იმდენი ინგლისურიც მესმოდეს, კარგად რომ გავიგო რის შესახებ ლაპარაკობს

[აბდალა]

George Leluashvili

მართლაც, თუ სულის მაღალ, ზეციურ რანგში მყოფობა არ შეიცავს სიხარულის სისრულეს, რამეთუ იქაც შესაძლებელი და მეტიც, გარდუვალია ცოდვა, ხოლო ამავე დროს ხეს, თაგვს, მაიმუნს, ღორს, შეიძლება რაიმე სათნოება გააჩნდეთ, რაც მათ უკეთესი გარდასხეულებისაკენ მიიყვანს. თუ ვაღიარებთ, რომ სული, რომელიც ზეცაში იმყოფება, ცოდვაში ჩავარდნის გამო სხეულებრივ ცხოვრებას იწყებს და შემდეგ კვლავ ზეცად ბრუნდება, გამოდის, რომ სხეულებრივი სიცოცხლე ხელს უწყობს ცოდვისაგან განწმენდას, ხოლო სულიერი ცხოვრება ზეცაში ბოროტების საწყისად გვევლინება

ტყუილად ნუ მეკამათები თუ კაცი ხარ! მართლმადიდებელს რომ ეთქვა ახლა ეს შენთვის, მშვენივრად გასცემდი პასუხს ვაიშნავური გადმოსახედიდან!

toka@

შენ წარმოიდგინე წავიკითხე.. რამ უნდა მაცდუნოს,ცხოველად ყოფნის სურვილმა?

ნუ ღელავ, შენ ცხოველად არ დაიბადები, ახლა რომ დაიწყო ყეფა, მაინც...

[toka@]

აბდალა
უჰ შენ გაგახარებს ღმერთი არ ამოვისუნთქე კაცმა? მადლობა რომ მანუგეშე არადა მეგონა ეგაა და ბობიკა ან ჩაპა,ან კიდევ ჯეკა გავხდები მეთქი

[George Leluashvili]

აბდალა

ტყუილად ნუ მეკამათები თუ კაცი ხარ! მართლმადიდებელს რომ ეთქვა ახლა ეს შენთვის, მშვენივრად გასცემდი პასუხს ვაიშნავური გადმოსახედიდან!

მაგრამ ხომ იცი, რომ რეინკარნაციის სასტიკი წინააღმდეგი ვარ

[A.V.M]

მე რომ წეროდ მოვევლინე ამ ქვყანას რა ძმაო? პრობლემები გაქვს?

(ხო მართლა.ვაღიარებ რო მაგარი საინტერესოა ინდუიზმი.)
(რა მნიშვნელობა აქვს ამას,მარა მაინც)