თემის საბეჭდი ვერსია
დააწკაპუნეთ აქ, რათა იხილოთ თემა ორიგინალ ფორმატში
მართლმადიდებლური ფორუმი _ ღვთისმეტყველება _ ქრისტიანიანობის ქადაგება.
პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Feb 22 2010, 03:40 PM
მაინტერესებს ერში მყოფმა ადამიანმა, რომელიც ცდილობს იცხოვროს ქრისტიანულად, ნუ როგორ გამოსდის ეგ სხვა თემაა, აქვს თუ არა უფლება იქადაგოს ქრისტე თავის მეგობრებში. აი ეგეთი მომენტი მქონდა რომ მეგობარმა ესეთი რამ მითხრა, რომ მელაპარაკები რაღაცეებს ჯერ შენთვითონ იცხოვრე წესიერად და მერე სხვას ასწავლე ჭკუაო. არა ჭკუას ნამდვილად არ ვასწავლიდი, უბრალოდ ქრისტიანული თვალთახედვიდან ვცდილობდი დამენახებინა რაღაც მოვლენა. ანუ ააქვს კი იმას მნიშვნელობა სიმართლეს ვინ ამბობს მატყუარა თუ მართალი ადამიანი, ნუ თუ იცი რომ რასაც ის გეუბნება სიმართლეა? ანუ მარტივად რომ ვთქვათ ქრისტე რომ იქადაგო, ამისათვის საჭიროა რომ მცნებების ზედმიწევნით აღმსრულებელი იყო?
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 22 2010, 04:03 PM
"საქმე მოციქულთას" დასაწყისში ამგვარი სიტყვებია ნათქვამი:
პირველი წიგნით გადმოვეცი ყოველივე ის, თეოფილე, რითაც დაიწყო იესომ თავისი საქმე და სწავლა. (საქმე 1,1)
თუკი მიაქცევთ ყურადღებას აქ აღნიშნულია, რომ ქრისტემ დაიწყო თავისი საქმე და სწავლა, ანუ პირველად მითითებულია საქმე და შემდგომ სწავლა. აქედან კი ცხადი ხდება ქრისტიანული მოღვაწეობის არსი და დანიშნულება. ქრისტე არაფერს არ ასწავლიდა ისეთს, რასაც მანამდე საქმით არ აღასრულებდა.
იაკობ მოციქულის მთელი ეპისტოლე სწორედ ამგვარ მოღვაწეობაზეა აქცენტირებული. მოციქულის თქმით რწმენა საქმის გარეშე მკვდარია. პავლე მოციქული კი მკვეთრად აღნიშნავს, რომ სასწაულმოქმედების უნარიც რომ მქონდეს, სიყვარული თუ არ მაქვს, არაფრად ვღირვარო.
შესაბამისად თუკი ჩვენგან გადაცემულ სწავლებას ზურგს იმავე სწავლების საქმით აღსრულებულობა არ უმაგრებს, ცხადია სწავლება სწავლებად დარჩება, მაგრამ ჩვენი მსმენელი არ მიიღებს მას, რადგან მსმენელი პირველ რიგში მასწავლებლის ზნეობრივ ცხოვრებას ამოწმებს.
ყველა ქრისტიანი იდეაში სამოციქულო მოღვაწეობას უნდა ეწეოდეს, ეს ჩვენი ყველას მოვალეობაა, მაგრამ აუცილებელია ზემოთქმულის გათვალისწინება, რადგან იმას, რასაც ჩვენ ვერ ვგრძნობთ, სხვას ვერ ვასწავლით.
პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Feb 22 2010, 04:21 PM
"საქმე მოციქულთას" დასაწყისში ამგვარი სიტყვებია ნათქვამი:
პირველი წიგნით გადმოვეცი ყოველივე ის, თეოფილე, რითაც დაიწყო იესომ თავისი საქმე და სწავლა. (საქმე 1,1)
თუკი მიაქცევთ ყურადღებას აქ აღნიშნულია, რომ ქრისტემ დაიწყო თავისი საქმე და სწავლა, ანუ პირველად მითითებულია საქმე და შემდგომ სწავლა. აქედან კი ცხადი ხდება ქრისტიანული მოღვაწეობის არსი და დანიშნულება. ქრისტე არაფერს არ ასწავლიდა ისეთს, რასაც მანამდე საქმით არ აღასრულებდა.
იაკობ მოციქულის მთელი ეპისტოლე სწორედ ამგვარ მოღვაწეობაზეა აქცენტირებული. მოციქულის თქმით რწმენა საქმის გარეშე მკვდარია. პავლე მოციქული კი მკვეთრად აღნიშნავს, რომ სასწაულმოქმედების უნარიც რომ მქონდეს, სიყვარული თუ არ მაქვს, არაფრად ვღირვარო.
შესაბამისად თუკი ჩვენგან გადაცემულ სწავლებას ზურგს იმავე სწავლების საქმით აღსრულებულობა არ უმაგრებს, ცხადია სწავლება სწავლებად დარჩება, მაგრამ ჩვენი მსმენელი არ მიიღებს მას, რადგან მსმენელი პირველ რიგში მასწავლებლის ზნეობრივ ცხოვრებას ამოწმებს.
ყველა ქრისტიანი იდეაში სამოციქულო მოღვაწეობას უნდა ეწეოდეს, ეს ჩვენი ყველას მოვალეობაა, მაგრამ აუცილებელია ზემოთქმულის გათვალისწინება, რადგან იმას, რასაც ჩვენ ვერ ვგრძნობთ, სხვას ვერ ვასწავლით.
გასაგებია მაგრამ მე რომ ადამიანს ვუხსნი თუ რამდენად მნიშვნელოვანია მცნებების დაცვა იმას ხომ არ ნიშნავს რომ მე ყველა მცნებას ზედმიწევნით უნდა ვიცავდე, მეც ხომ ჩვეულებრივი ადამიანი ვარ და მეც ბრძოლაში ვარ მასავით, ესეიგი სანამ რაღაც სულიერ მწვერვალებს არ მივაღწევ ხმა ვერ ამომიღია და ეგ არის. მე რომ ჩემი მოძღვარი მაგალითად მესაუბრება ამპარტავნებაზე ეს იმას სულაც არ უნდა ნიშნავდეს ჩემთვის რომ მას ამპარტავნების ცოდბვაზე გამარჯვება აქვს მოპოვებული, ჩვენ ხომ ყველა ბრძოლის პროცესში ვართ ჩაბმულნი და ხან ვიმარჯვებთ და ხან ვმარცხდებით.
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 22 2010, 04:27 PM
Funkenstein
ეს სხვა საქმეა ცხადია. უცოდველი ადამიანი არ არსებობს და მაშინ არც არავის უნდა ჰქონოდა უფლება სხვისთვის რამ ესწავლებინა.
დამეთანხმები ალბათ იმაში, რომ დიდი სხვაობაა ცოდვებთან მებრძოლ ადამიანსა და ზარმაც ადამიანს შორის. სხვაობაა აგრეთვე პირველი მათგანის მხრიდან სწავლების გადაცემასა და მეორის მხრიდან იგივე ქმედების აღსრულებას შორის. სხვაა ვინც იბრძვის და სხვაა ვინც არ იბრძვის. ამ უკანასკნელს უბრალოდ მორალური უფლება არა აქვს ვინმეს რამე ასწავლოს.
პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Feb 22 2010, 04:50 PM
Funkenstein
ეს სხვა საქმეა ცხადია. უცოდველი ადამიანი არ არსებობს და მაშინ არც არავის უნდა ჰქონოდა უფლება სხვისთვის რამ ესწავლებინა.
დამეთანხმები ალბათ იმაში, რომ დიდი სხვაობაა ცოდვებთან მებრძოლ ადამიანსა და ზარმაც ადამიანს შორის. სხვაობაა აგრეთვე პირველი მათგანის მხრიდან სწავლების გადაცემასა და მეორის მხრიდან იგივე ქმედების აღსრულებას შორის. სხვაა ვინც იბრძვის და სხვაა ვინც არ იბრძვის. ამ უკანასკნელს უბრალოდ მორალური უფლება არა აქვს ვინმეს რამე ასწავლოს.
გეთანხმებით მაგრამ აქ კიდე მეორე პრობლემაა, რამდენად აჩვენებ შენ ბრძოლას სხვებს, ხომ შეიძლება რომ შენ იბრძოდე, ამიტომ მორალური უფლებაც გქონდეს სწავლების მარა სხვას ამ შენ ბრძოლებს არ ანახებდე და ისიც შენ უღირსად გთვლიდეს რომ მას რამე ასწავლო. ანუ აქ უკვე გარეგანი, ვიზუალურად აღქმადი ფაქტორები წყვეტს ბევრს.
პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 22 2010, 04:57 PM
Funkenstein
ეს უკვე ინტრიგნობა იქნება
თუკი ადამიანი ყოველგვარი ნიშნის გარეშე გდებს უღირსებაში ბრალს, ეს ცილისწამებაა.
ამ შემთხვევაში ერთი რამაა გასათვალისწინებელი: თუკი ადამიანს არ აქვს სუვილი მიიღოს ჩვენგან გადაცემული სწავლება, ცხადია, მას ძალით ვერ ვაიძულებთ ამას. უნდა ვაცნობიერებდეთ ვის შეიძLება ვესაუბროთ ქრისტიანობის შესახებ. ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს მაცხოვრის სიტყვები, რომ მარგალიტებს "ძაღლებს" არ უნდა ვუყრიდეთ.
პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Feb 22 2010, 05:06 PM
Funkenstein
მარგალიტებს "ძაღლებს" არ უნდა ვუყრიდეთ.
ეგ არის რა
პოსტის ავტორი: newbie თარიღი: Feb 22 2010, 10:07 PM
ნუ გააჩნია ალბათ .. სიტუაციას , ფორმას, ცოდვას
ასეთ შემთხვევაში მცდელობების, ბრძოლების აღნიშვნა რავიცი არ მგონია ცუდი , საზიანო იყოს, ანუ ვიზუალურად თუ ვთქვათ იქმნება ეფექტი, რომ შენ ნაყინს ჭამ არხეინად, და სხვას ეჩხუბები ნაყინს არ მიეკარო , ცეცხლი და წუნწუბაო არ აგცდებაო, შეიძლება არც მოგისმინოს, ანუ მხოლოდ ამ ეფექტის გაქარწყლების მიზნით თქმა შენი სურვილის, მცდელობის შესახებ როგორ გიჭირს თავის დაღწევა ამ ცოდვისგან და მისი მოწოდებაც მცდელობისკენ მგონი უფრო შედეგიანი იქნება..
ზოგადად ქადაგების სურვილი მგონი სიკეთეა ანუ როცა ადამიანი ხედავს ჭეშმარიტების გზას სურვილი ნაცნობების ინფორმირების ალბათ ბუნებრივია, გარკვეულწილად პასუხისმგებლობასაც გრძნობ მათ წინაშე რომ უთხრა , ილოცო, უშველო, მაგრამ ამას მეორე მხარეც აქვს, მე არვიცი ადამიანი ვისაც შენიშვნა , მითითება უყვარს დამნაშავეც რომ ეგონოს თავი, კიარადა ზოგადად ნათქვამ ქადაგებაში, ან აზრში ქრისტიანულ ღირებულებებზე ადამიანმა შეიძლება საყვედური დაინახოს , თავმოყვარეობა შეელახოს, და ეტკინოს. ასეთი ტკივილის გზით კი მის გულამდე სიყვარულის , ქრისტეს სარწმუნოებას ვერ მიიტანს ადამიანი , სიყვარულია საჭირო სიყვარულზე სალაპარაკოდ, და მოყვასის სიყვარული რავი რა ხილია, თეორიულად ალბათ საკუთარი თავივით როცა გიყვარს შეგიძლია განიცადო მისი ტკივილი, უძლურება, სასოწარკვეთილება ქრისტესგან დაშორების გამო, ეს თუ იგრძენი შეიძლება ცრემლებმა ლაპარკიც არ გაცალოს, მაგრამ თუ ეს გრძნობა არ მოდის გულიდან ალბათ გონებით უნდა ივარჯიშოს ადამიანმა, ვთქვათ გაანალიზოს მისი მდგომარეობა, და მისი ყურით მოუსმინოს თავის თავს, ანუ მის ადგილას დააყენოს თავი.. ნუ რაღაც ესეთი ალბათ რავი.. მთელი ხელოვნებააო ადამიანთან ურთიერთობა და ძნელია , იქით ქადაგებებიც არის იქნებ ამ სიტუაციაზეც იკოს რამე ...
პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Feb 23 2010, 12:30 PM
მე არვიცი ადამიანი ვისაც შენიშვნა , მითითება უყვარს დამნაშავეც რომ ეგონოს თავი, კიარადა ზოგადად ნათქვამ ქადაგებაში, ან აზრში ქრისტიანულ ღირებულებებზე ადამიანმა შეიძლება საყვედური დაინახოს , თავმოყვარეობა შეელახოს, და ეტკინოს.
აი მანდ გვერხევა ხოლმე, თავმოყვარეობაა ქე რომ გვღუპავს
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 29 2018, 07:33 PM
"ღმრთის სიტყვის ქადაგება უნდა იყოს ადვილად გასაგები, გულში ჩამწვდომი. მქადაგებლის მთავარი მიზანი არის ნათელმოკლებული ადამიანის ცხონების საქმეში ერთ-ერთ მუშაკად ყოფნა. ამ დროს მისიონერი ეხმარება მსმენელს გულის გახსნაში სულიწმინდის მადლის მისაღებად".
/მამა დიმიტრი ვეკუა/
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 16 2021, 09:46 PM
"არ არის საჭირო, ველაპარაკოთ ღმერთზე ისეთ ადამიანს, ვინც ჯერ არ არის მზად ამ თემაზე სასაუბროდ, რათა ღვთისგმობისთვის არ აღვძრათ. ნუ იჩქარებთ, ილოცეთ მისთვის, ვისი დახმარებაც გსურთ და გადაეცით იგი ღვთის განგებულებას: ღმერთს რეალური ძალა და ხელმწიფება აქვს, ჩვენ კი - მოჩვენებითი"
/არქიმანდრიტი იოანე კრეტიანკინი/
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 9 2021, 06:03 PM
"[პავლე] მოციქული გვიხსნის, რომ ყველანაირი ნიჭი ქრისტეს მოძღვრების, რომელიც ხსნას ქადაგებს, განსამტკიცებლად არის ნაბოძები"
/ნეტარი თეოდორიტე კვირელი/
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 13 2021, 08:49 PM
"ქრისტიანულ სწავლებაზე მაღალი და წმიდა არ არის და არც შეიძლება რაიმე იყოს დედამიწაზე"
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 22 2021, 04:15 PM
"როგორ დავმოძღვრავთ სხვებს, თუ საკუთარი თავის დამოძღვრაზე არ ვიზრუნეთ?"
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 24 2021, 07:57 PM
"ცოდვილ ბაგეებში გამოვლის შემდეგ წმინდა წერილი კვლავ წმიდად რჩება".
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 10 2022, 08:01 PM
"თუ მქადაგებელს არ აქვს პირადი გამოცდილება, მისი ქადაგება ვერ აღწევს გულამდე, ვერ ცვლის ადამიანებს"
/ღირსი პაისი მთაწმინდელი/
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 3 2022, 05:26 PM
"მქადაგებელნი და მასწავლებელნი, რომლებიც ჭეშმარიტებისა და ცხონების ოდენ სიტყვიერი ქადაგებით კმაყოფილდებია, ფილარეტ მოსკოველის თქმით, "არც ისე კარგად ცხოვრობენ, როგორც ასწავლიან", - განა იმ ბოძებს არ ჰგვანან, რომლებიც გზას აჩვენებენ, მაგრამ თავად ადგილიდან არც იძვრიან?"
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 28 2022, 08:15 PM
"ცოდვით დაცემული ადამიანი, რომელიც გლოვობს ცოდვათა გამო, შეუძლებელია ასეთ დროს იგი ქადაგებდეს ან ღვთისმეტყელებდეს. მაგრამ შესაძლოა ადამიანმა იფიქროს: თუ ჭეშმარიტი ქრისტიანობა გლოვაა, მაშინ ვინღა უდნა იქადაგოს ქრისტიანობა? წმინდა მამები საკუთარ თავს ყველაზე დიდ ცოდვილებად მიიჩნევდნენ, მგლოვიარენი იყვნენ, მაგრამ უდიდესი საღვთისმეტყველო ლიტერატურა დაგვიტოვეს. ადამიანი პირველ რიგში უნდა ცდილობდეს ცოდვებისაგან თავის დაღწევასა და განკურნებას, ამის შემდეგ კი შეუძლია დაიწყოს სხვათა სულების მკურნალობა"
პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 18 2024, 05:23 PM
"უდიდესმა მქადაგებელმა ინოკენტი ხერსონელმა მთავარეპისკოპოსმა ერთ-ერთ თავის ქადაგებაში ბრძანა, რომ მქადაგებლის ამოცანა ძალზე მარტივია, რამეთუ წმიდა წერილი ამოუწურავი რაოდენობის თემას იძლევა ქადაგებისათვის. ო, რა მართებული აზრია! რად გინდათ სხვისი ქადაგებების კრებულები, თუკი თვით ბიბლია ამოუწურავ მასალას მოგცემთ ქადაგებისათვის?"
/წმ. ლუკა ვოინო-იასენეცკი/
უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)