IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

12 გვერდი V « < 6 7 8 9 10 > »   
Reply to this topicStart new topic
> მარტვილობა, "ეძიებდე ქრისტესთვის სიკვდილს"
marine
პოსტი Jul 5 2018, 05:48 PM
პოსტი #141


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"კლიმენტი ალექსანდრიელი ამბობს, რომ მოწამეობა ყველაზე დიდი მსხვერპლია, ყველაზე დიდი ჰიმნია, რაც შეიძლება ადამიანმა ამ სამყაროში ღვთის წინაშე იგალობოს"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 7 2018, 02:57 PM
პოსტი #142


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"რუსმა ჯარისკაცებმა 1820 წლის 4 მარტს სამშობლოს დიდი სიყვარულისთვის შეიპყრეს ქართველი მღვდელმთავრები - დოსითეოს ქუთათელი, ექვთიმე გაენათელი და არქიმანდრიტი გრიგოლი. წელამდე ტომრები ჩამოაცვეს, ხელები უკან შეუკრეს და სცემეს. მიტროპოლიტ დოსითეოსს წინააღმდეგობა გაუწევია და ხიშტებით დაუჩხვლეტიათ. გასისხლიანებული და ხელებშეკრული დასვეს ცხენზე და სურამიდან გორის გზას გაუყენეს. შუა გზაში დოსითეოსი გარდაცვლილა და ჩუმად დაუკრძალავთ ანანურის ეკლესიაში "ღვთისმშობლის ხატის წინ ორ არშინ დაშორებული".

წმინდა ექვთიმე გაენათელი, არქიმანდრიტ გრიგოლთან ერთად, ნოვგოროდში წაიყვანეს. იმპერატორი ალექსანდრე I დიდი პატივით დახვედრია წმინდა ექვთიმეს, მაგრამ მღვდელმთავარი არ მორიდებია და საქართველოს ეკლესიისა და ერის თავისუფლების წართმევისთვის, სამშობლოს დამცველების წამებისთვის მისთვის "ახალი ნერონი" უწოდებია, რისთვისაც სვირის მონასტერში გაუგზავნიათ.

წმინდა მღვდელმთავარი 1822 წლის 21 აპრილს გარდაიცვალა. ერთი გადმოცემით, ის ღამით ბალიშით დაუხრჩვიათ. წესის აგებისას მღვდელმთავარი წამოდგა კუბოში, იქ მყოფნი მარჯვენა ხელით აკურთხა, კვლავ მიწვა და მიიძინა. ყველა შიშმა შეიპყრო, მაგრამ უფრო მეტად რუსები დაფრთხნენ და არ გაამჟღავნეს ეს ამბავი.

მღვდელმთავრის გარდაცვალებამდე არქიმანდრიტ გრიგოლს ჩვენება უხილავს. წმინდა ექვთიმეს მისთვის უთქვამს: - "ჰე, აღვფუვდი მე, ავღორძინდი მე, განვახლდი მე". 2005 წლის 9 აპრილს წმინდა ექვთიმეს ნაწილნი გელათში დაიკრძალა. 8 აპრილს, 3 საათზე, როცა წმინდა ექვთიმეს ნეშტი სამღვდელოებამ და უამრავმა ხალხმა "წმინდაო ღმერთოს" გალობით გელათის მონასტერში გადაასვენა ქუთაისის ხარების ეკლესიიდან, აღესრულა სასწაული: მზეს ირგვლივ ცისარტყელა შემოეჭდო, თუმცა იმ დღეს არ უწვიმია. 2005 წელსვე ორივე წამებული მღვდელმსახური საქართველოს ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 8 2018, 07:19 PM
პოსტი #143


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მტარვალებმა მათ [წმინდა მოწამე ზონონს და ზინას] რკინის მარწუხებით დაუწყლულეს სხეული, ჭრილობებს ძმრითა და მარილით უღიზიანებდნენ, გახურებული შანთით უწვავდნენ განსაკუთრებით მგრძნობიარე ადგილებს, ბოლოს კი ცეცხლიან ორმოში ჩაყარეს და ადუღებული ზეთი დაასხეს... ღვთის მადლით სასწაულებრივად გადარჩენილ წმინდანებს თავები მოჰკვეთეს".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 17 2018, 06:28 PM
პოსტი #144


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მეფის ბრძანებით, გალესილი მახვილებით და დანებით დაუსერეს წმინდანს [მერკვირის] სხეული, ქვემოთ კი ცეცხლი შეუნთეს. მისმა სისხლმა კოცონიც კი ჩააქრო".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Sep 18 2018, 09:57 AM
პოსტი #145


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"წმინდა ექვთიმე ღირსმოწამე ქრისტიანულ ოჯახში დაიბადა. უმაღლესი ელინური სასწავლებლის დამთავრების შემდეგ ათონზე ბერად შედგომა განიზრახა, მაგრამ კონსტანტინოპოლიდან წასვლა ვერ მოახერხა, გადაწყვიტა, შორი გზა მოევლო. გზაში ყველანაირ ცოდვაში დაეცა ყმაწვილი და რადგანაც ასეთი ცხოვრება ბევრ ფულს მოითხოვდა, ხშირად უწევდა ვალების აღება.

ერთხელ, ბუქარესტში ყოფნისას, გამაჰმადიანება მოინდომა - სიამოვნებათა მიღებაში ხელს არაფერი შეუშლიდა და იმედი ჰქონდა, კონსტანტინოპოლში ადვილად ჩავიდოდა. მოკლედ, იესო გაცვალა ცრუწინასწარმეტყველ მაჰმადზე. მაგრამ ეტყობა, ღვთის სულმა ბოლომდე არ დატოვა. წინადაცვეთილს ჭრილობა სტკიოდა.

ამ დროს გაახსენდა მამისეული ღვთისმოშიშება, ქრისტიანული რწმენის სიწმინდე და თრთოლით მოუხმო იესოს სახელს. გაიხსენა მოწყალე ზეციური მამაც, რომელიც მზად არის მიიღოს მოქცეული უძღები შვილი. უნდოდა მთელი გულით მოეხმო უფლისთვის, მაგრამ ამის კადნიერება არ ჰქონდა, ერთადერთი - ცრემლებიღა დარჩენოდა, რათა პეტრესავით დაეტირა თავისი დაცემა. გაიქცა. დაიჭირეს. მეორედაც გაიქცა და რუსეთის საელჩოს დახმარებით ათონზე აღმოჩნდა. სულიერად მოძლიერების შემდეგ წავიდა კონსტანტინოპოლს, აღიარა ქრისტე, დაგმო მაჰმადი და მოწამებრივად აღესრულა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Sep 24 2018, 05:12 PM
პოსტი #146


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"წმინდა ხარლამპე მოღვაწეობდა II საუკუნეში, იმპერატორ სეპტიმიუს სევერუსის (193-211 წ.წ.) ზეობისას. იგი თესალიის ქალაქ მაგნეზიის ეპისკოპოსი გახლდათ. როცა იმპერატორმა წამოიწყო ქრისტეს ეკლესიის წინააღმდეგ ბრძოლა, წმინდა ხარლამპე უშიშრად ქადაგებდა სახარებას და მოუწოდებდა ქრისტიანებს, არ ეღალატათ უფლისთვის. რა თქმა უნდა, თვითონ გარეგნობაც კი ამ ხანდაზმული მღვდელმთავრისა (იგი მაშინ 113 წლისა გახლდათ) განამტკიცებდა მორწმუნეებს.

იგი შეიპყრეს, მმართველ ლუციანეს და მისი ჯარის მთავარ ლუციუსს მიჰგვარეს. მას შემდეგ, რაც წმინდა ხარლამპემ კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზე უარი თქვა, მისი წამება ბრძანეს. ჯალათებმა გააშიშვლეს, თავდაყირა დაკიდეს და რკინის ბრჭყალებით ტყავის აჭრა დაუწყეს, თავიდან ფეხებამდე ტყავი გააცალეს.

სისხლდაწრეტილი ხარლამპე კი მადლობდა მათ: "გმადლობთ, რადგან გაატყავეთ ჩემი ხრწნადი სხეული და ამით განაახლეთ სული ჩემი, რომელიც ისწრაფვის ახალი საუკუნო სიცოცხლისკენ". ჰკვირობდნენ ჯალათები, - ქრისტემ ბერიკაცის სახე ხომ არ მიიღო, რომ ასეთი წამების შემდეგ ცოცხალი დარჩაო. ამ ცხადი სასწაულის მერე ჯალათებმა ქრისტე იწამეს, რაც საკუთარი სისხლით დაამტკიცეს. წმინდა პორფირე და წმინდა ბაპტოსი - ასე ერქვათ იმ ახალმოწამეებს.

მაშინ გაცეცხლებულმა ლუციუსმა თვითონვე იწყო წმინდა ხარლამპეს წამება, მაგრამ როგორც კი შეეხო წმინდანის სხეულს, ლუციუსს, თითქოს მახვილით ჩამოსხიპესო, ხელები იდაყვებიდან მოსცილდა და წმინდანის სხეულს მიეწება, ჩამოეკიდა.

- ეს კაცი ჯადოქარია... მიშველე, მმართველო! - შეჰღაღადა ლუციუსმა და მიწაზე დაემხო.

მმართველმა კი, როცა დაინახა თავისი სარდლის ხელები მიწებებული მოწამის სხეულს, გამძვინვარდა, მიიჭრა წმინდა ხარლამპესთან და სახეში შეანერწყვა. იმავე წამს მმართველს თავი უკან შემოუტრიალდა. მაგნეზიელებს შიში დაეცათ, შეჰღაღადეს წმინდანს: "დაუტევე რისხვა, შენ ხომ გიბრძანეს, რომ ბოროტს ბოროტით არ უნდა მიაგო". "იცის ღმერთმა, რომ გულში ბოროტება არ მაქვს და ენაზე სიცრუე! - თქვა წმინდანმა, - თქვენ თვითონ ხედავთ, რომ ქრისტე ღმერთმა დასაჯა უსჯულო მმართველნი, იგი გვაძლევს ჩვენ საუკუნო სიცოცხლეს, უწმინდურებს კი წარწყმედს". მაშინ მრავალმა მაგნეზიელმა იწამა ქრისტე.

ლუციუსიც ჩაუვარდა მუხლებში და განკურნება სთხოვა, თუ განმკურნავ, იესოს ვიწამებო.

წმინდანმა ღმერთს შესთხოვა მისი განკურნება. უეცრად ზეციდან მოესმა: "ხარლამპე, მიწიერო ლამპარო, განმანათლებელო ზეცისაც, მსახურო ანგელოსთაო, თანამკვიდრო წინასწარმეტყველთა, მეგობარო მოციქულთა, მოწამეთა თანამებრძოლო, ჩემთან საუბრის ღირსქმნილო - მომესმა შენი ლოცვები და მივიღე სიტყვანი შენთა ბაგეთა. დაე, აღსრულდეს შენი ლოცვა და განიკურნონ ეს სნეულნი".

ლუციუსი და მმართველი ლუციანე იმწამსვე განიკურნენ. ლუციუსი დაემხო მოწამის ფერხთან და ნათლისღება სთხოვა, მმართველმა კი ქრისტიანთა დევნა დროებით შეწყვიტა, "სანამ ყველაფერს იმპერატორს არ მოვახსენებო", - თქვა. ლუციანე გაემგზავრა სევერიუსთან პისიდიის ანტიოქიაში. "ჩვენთან მოვიდა ერთი კაცი "გალილეველთა" საზოგადოებიდან, - უთხრა ლუციანემ იმპერატორს, - მან მრავალნი ჩამოაშორა ღმერთებს, განკურნა სნეულნი, მათ შორის სარდალი ლუციუსი, რომელმაც ქრისტე ირწმუნა. თითქმის მთელი მაგნეზია მოაქცია თავის რწმენაზე. მეც განმკურნა და ამის საუწყებლად მოვედი შენს მეფურ დიდებულებასთან".

გაბრაზებულმა სევერიუსმა ჯარისკაცები გაგზავნა წმინდა ხარლამპესთან - ჯერ ტანჯეთ და მერე მომიყვანეთო. ჯარისკაცებმა წმინდანს სხეულში რკინის ლურსმნები ჩააჭედეს. გრძელ წვერზე კი თოკი მოაბეს და ყელზე შემოახვიეს. გზას რომ გაუდგნენ, მაგნეზიიდან 50 ვერსის მანძილზე ერთი ცხენი მობრუნდა და კაცის ხმით თქვა: "სამასო მხედარო - სამგზის შებილწულნო მსახურნო ეშმაკისა! განა ვერ ხედავთ ამ კაცის გვერდით იესო ქრისტეს და სულიწმინდას? განათავისუფლეთ იგი, ვისი შეკვრაც არ შეგიძლიათ, რათა თვითონაც განთავისუფლდეთ სულიერ ბორკილთაგან".

იმპერატორმა ბრძანა, წმინდა ხარლამპე, მკერდში სამი მარგილი ჩაურჭეთ, მერე კი ცოცხლად დაწვითო. რამდენიმე საათი იდგა ცეცხლში წმინდა ხარლამპე, მაგრამ უვნებელი დარჩა. გაოცებულმა იმპერატორმა ჰკითხა, - რამდენი წლის ხარ, ვისი ოჯახიდან და რომის ღმერთებს რატომ არ სცემ თაყვანსო. მოწამემ უპასუხა, რომ მას სწამს ქრისტე, როგორც ერთადერთი ჭეშმარიტი ღმერთი. სევერიუსი დააფიქრა მისმა პასუხმა, მოისურვა, დარწმუნებულიყო, მართლა ახდენდა თუ არა ხარლამპე სასწაულს. მოიყვანეს ერთი კაცი, რომელსაც 35 წელი ეშმაკი ტანჯავდა და წმინდა ხარლამპეს ფეხებთან დააწვინეს, მასში შესული ეშმაკი მოჰყვა, თუ როგორ პოვა ამ კაცში ბინა. მას თურმე სიხარბით მეზობელი მოუკლავს. წმინდა ხარლამპეს ლოცვით ეშმაკმა დატოვა მისი სხეული.

იმპერატორმა სამი დღის წინ გარდაცვლილი მისი ამალის წევრი ჭაბუკის გვამი მოატანინა და წმინდანს ჰკითხა: - მკვდარს თუ აღადგენო. "კაცთაგან შეუძლებელი ღვთისგან შესაძლებელიაო", - ბრძანა წმინდა ხარლამპემ, ილოცა და ჭაბუკი აღდგა.

იმპერატორი თითქოს დარწმუნდა წმინდა ხარლამპეს უბრალოებაში, მაგრამ მერე ერთი დიდებულის, კრისპის მიერ წაქეზებულმა, ჯადოქარი ეძახა წმინდანს. ბრძანა, ანთებული ჩირაღდნებით სახე მოუწვითო, მაგრამ როგორც კი სახესთან მიუტანეს ჩირაღდნები, იქიდან ცეცხლი გამოვარდა და 70 მოსეირე დაწვა. სანამ კრისპი გაცხარებული ედავებოდა ქრისტეს ბუნებაზე ქრისტიან არისტარქს, იმპერატორმა საშინელი სიძულვილით ღვთისგმობა დაიწყო, მშვილდში ისარი ჩადო, ზეცაში გაისროლა და უფალი გამოიწვია, - შენ წინააღმდეგ დიდ არმიას ვაგზავნი, ჩამოდი, თორემ ზეციდან მიწაზე ჩამოგათრევ, მზეს ჩავაქრობ და ამ ხელებით შეგიპყრობო. იმწამსვე იძრა მიწა, ცაში საშინელი ჭექა-ქუხილი და ელვა ატყდა. იქ მყოფთ თავზარი დაეცათ. მეფე და კრისპი კი ჰაერში ჩამოეკიდნენ, თითქოს უხილავ ხელს ეპყრა. იმპერატორმა ვედრება დაუწყო წმინდა ხარლამპეს, - გადამარჩინე და ჭეშმარიტ ღმერთს განვადიდებო.

სევერიუსს მისმა ქალიშვილმა გალინამაც შესთხოვა, ეწამა ჭეშმარიტი ღმერთი იესო ქრისტე, მერე კი წმინდა ხარლამპეს ჩაუვარდა მუხლებში და მამის გათავისუფლება სთხოვა.

წმინდა ხარლამპემ ილოცა და მეფე და კრისპი მიწაზე დაეშვნენ. სევერიუსი და დიდებულები სასახლეში დაბრუნდნენ და სამი დღე არ გამოჩენილან, თავს დატეხილ ღვთის რისხვაზე ფიქრობდნენ.

სამწუხაროდ, იმპერატორი ჭეშმარიტი ღმერთის აღიარების მერე ისევ თავის კერპებს დაუბრუნდა და წმინდა ხარლამპესაც უბრძანა, ღმერთებისთვის მსხვერპლი შეეწირა. წმინდანმა "უგუნური" უწოდა მის სურვილს. გაბრაზებულმა იმერატორმა ბრძანა, ტუჩებზე ნემსკავი წამოაცვით და მთელი ქალაქი შემოატარეთო. გალინამ უსაყვედურა მამას, გაახსენა თავს დატეხილი ღვთის რისხვა და მოუწოდა, ღვთის კაცი გაეთავისუფლებინა. იმპერატორმა შვილსაც უბრძანა კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვა. ორმოცდაათ მოქანდაკეს ახალი კერპები ერთ ღამეში გააკეთებინა და გალინას უთხრა: - ხედავ, ჩვენი ღმერთებიც მკვდრეთით აღდგნენო. შვილი დაემუქრა, - ახალ კერპებსაც ისევე დავამსხვრევ, როგორც ძველები მოვსრეო. მერე კი მიუბრუნდა ზევსის ქანდაკებას და უთხრა: ჰოი, მკვდრეთით აღმდგარო ზევსო, გიბრძანებ, კვლავ მკვდართა სამეფოში დაბრუნდეო და კერპების მსხვრევას შეუდგა. გაცხარდა მეფე და ჯავრი წმინდა ხარლამპეზე იყარა, - ის ერთ უწესო ქვრივ დედაკაცს გადასცა შესაგინებლად. მაგრამ ამ ქალმაც, როცა იხილა წმინდანის სასწაულები, იწამა ქრისტე და გახდა მისი აღმსარებელი.

კრისპმა იმპერატორს ურჩია, ხარლამპესთვის თავი მოეკვეთა. იმპერატორიც დაყაბულდა - თუ ასე არ მოიქცეოდა, პროვინციაში ყველანი გაქრისტიანდებოდნენ.

როცა დასასჯელ ადგილას მიჰყავდათ, გახარებულმა წმინდანმა მადლობა შესწირა ღმერთს, ამ დროს ცაში ქუხილი გაისმა, ზეციდან ზეციურ ანგელოსებთან ერთად თვით უფალი იესო ქრისტე ჩამობრძანდა. მეუფე დიდებისაი დაბრძანდა ტახტზე და წმინდა ხარლამპეს მიმართა: "ჩემთვის დიდად ვნებულო ხარლამპე, მოვედი ჩემთან - ყოველივეს მოგცემ".

უდიდესი წყალობაა ჩემთვის, ღმერთო, - უპასუხა მოწამემ, - რომ შენი დიდების ხილვის ღირსმყავი. ხოლო, უფალო, თუ შენთვის სათნოა, განვადიდო შენი სახელი, "დაე, იმ ადგილს, სადაც ჩემი სხეული განისვენებს და სადაც პატივისცემით მომიხსენებენ, არასოდეს შეემთხვეს არცა შიმშილი, არცა ჭირი, არცა განმხრწნელი ქარი, დამღუპველი ნაყოფისა, დაე, იმ ადგილას გამეფდეს მშვიდობა, კეთილდღეობა, პურისა და ღვინის უხვება. იხსენი, უფალო, ის ადამიანები, რამეთუ თვითონაც იცი, რომ ისინი ხორცის და სისხლისგან შედგებიან. მიუტევე მათ ცოდვები და მიეცი მიწიერ ნაყოფთა უხვება, რათა განძღენ და განსცხრენ ხელთა თვისთა ნამუშაკევით, განმადიდებელნი შენნი, თავიანთი ღმერთისა, ყოველთათვის სიკეთის მიმნიჭებლისა, ზემოდან მოპკურებული ცვარი, დაე, ექცეთ განმკურნებლად. უფალო ღმერთო ჩემო! მიჰფინე ყველას მადლი შენი!"

მაშინ მოესმა ხმა უფლისა: "დაე, მოხდეს თხოვისაებრ შენისა, მხნე მხედარო ჩემო". უფალი ზეცად ამაღლდა ანგელოზებთან ერთად და მათ მიჰყვა წმინდა ხარლამპეს სული.

მეომრებმა უთხრეს იმპერატორს, რაც იხილეს და დასძინეს, - მახვილით თავის წარკვეთის გარეშე თავისით აღესრულაო. სევერიუსმა გალინას დასჯა ვეღარ გაბედა. გალინამ კი, მეფის ნეტარმა ქალიშვილმა, წმინდა ხარლამპეს სხეული ახალთახალ თეთრ სუდარაში გაახვია, სცხო მირონი და ნელსაცხებელი და ოქროს ლუსკუმაში ჩაასვენა. წმინდა ხარლამპე 202 წლის 10 თებერვალს აღესრულა და სიკვდილის შემდგომაც მრავალი სასწაული მოახდინა. წმინდა მღვდელმოწამე ხარლამპეს პატიოსანი თავი საბერძნეთში, მეტეორაზე, წმინდა სტეფანეს სახელობის მონასტერშია დასვენებული. "


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Oct 16 2018, 07:22 PM
პოსტი #147


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"იმპერატორ დიოკლეტიანეს მიერ ქრისტიანების დევნისას თებაიდაში მმართველად დანიშნეს არიანე (იგი შემდგომი ქრისტესკენ მოიქცა და მოწამის გვირგვინის ღირსი შეიქმნა. მისი ხსენება ძვ. სტ. 14 დეკემბერსაა). სხვა ქრისტიანებთან ერთად მასთან საწამებლად მიიყვანეს ახალგაზრდა ეკლესიის წიგნისმკითხველი ტიმოთეც. იგი ოცი დღის დაქორწინებული იყო ქალწულ მავრაზე.

- ვინ ხარ და რა თანამდებობა გიკავია? - ჰკითხა მთავარმა.

- ქრისტიანი ვარ და ღვთის ეკლესიის წიგნისმკითხველი, - უპასუხა ტიმოთემ.

- ნუთუ არ შეგიტყვია მეფის ბრძანება, რომ სიკვდილს მიეცეს ყველა, ვინც ჩვენს ღმერთებს მსხვერპლს არ შესწირავს?

- მე მთელი გულით მწამს და მივეკუთვნები ჩემს უფალს, იესო ქრისტეს, ამიტომაც არ შემიძლია მსხვერპლი თქვენს ღმერთებს შევწირო.

- განა ვერ ხედავ, შენს წინ დაწყობილ საწამებელ იარაღს? - ჰკითხა მთავარმა.

- შენ ვერ ხედავ ღვთის ანგელოზებს, რომლებიც მე განმაძლიერებენ.

- შენი წიგნები მომეცი, რომ მათში ჩადებული ჯადოსნური ძალის არსი შევიტყო, - უთხრა არიანემ.

- განა ვინმე გაიმეტებს შვილებს სასიკვდილოდ? ჩემი წიგნები - ჩემი შვილებია, და როცა მათ ვკითხულობ, წინ უფლის ანგელოზები მიდგებიან, - მიუგო ტიმოთემ.

მთავარი გაბრაზდა, მსახურებს გავარვარებული შამფურები მოატანინა და წმინდა ტიმოთეს ყურებში გაუყარა. მას ორივე თვალი გადმოსცვივდა.

- ღმერთებისთვის მსხვერპლის შეწირვა არ გინდოდა და აი, თვალისჩინი დაკარგე, - უთხრა არიანემ.

- ჩემი ხორციელნი თვალნი ბევრ უღირს რამეს ხედავდნენ და ახლა ევნენ; ჩემი შინაგანი თვალნი კი განანათლებენ ჩემს თვალებს, - მიუგო ტიმოთემ.

მთავრის ბრძანებით, ტიმოთეს ხელები უკან შეუკრეს, პირში ხის ნატეხი ჩაუდეს, ფეხებით ჩამოკიდეს და მეტი ტანჯვისთვის კისერზე ქვა ჩამოჰკიდეს.

წმინდა ტიმოთეს ტანჯვა იმდენად საშინელი იყო, რომ თვით ჯალათებს შეეწყალათ და სთხოვეს მთავარს, ასეთი მკაცრი არ ყოფილიყო.

არიანემ ტიმოთეს ცოლის მოყვანაც ბრძანა. როცა წმინდა მავრა წარადგინეს მთავრის წინაშე, მას "შეებრალა" ის და უთხრა: - თანავუგრძნობ შენს უბედურებას, რომ ასეთი ახალგაზრდა უნდა დაქვრივდე. გიბრძანებ: ჩაიცვი საუკეთესო ტანსაცმელი, დაივარცხნე თმა, იცხე ნელსაცხებელი, მიდი შენს ქმართან და დაითანხმე, ღმერთებს მსხვერპლი შესწიროს, რათა მართლა არ დაქვრივდე. თუ დაითანხმებ, ოქრო-ვერცხლით აგავსებო.

მავრა ისე მოიქცა, როგორც არიანემ უბრძანა, განმშვენებული მივიდა ქმართან. წმინდა ტიმოთემ მისგან მომდინარე კეთილსურნელება რომ იგრძნო, მამას, ხუცეს პიკოლნოს შესძახა, რომელიც იქვე იდგა და შვილის ტანჯვას უცქერდა: - მიქენი კეთილი საქმე, რაიმე სამოსი მომაფარე სახეზე, რათა არ ვიყნოსო ვნების აღმძვრელი სულის გამხრწნელი სურნელი, რომელიც მავრას სამოსიდან მოდის. ეს სურნელი წარმწყმედელია სულისა და საძაგელია მართალთა და წმინდა ადამიანებისთვისო.

შეწუხდა მავრა: - ჩემო საყვარელო ტიმოთე! ასე რატომ მამცირებ, რით გაწყენინე, ჩვენ ხომ სულ ოცი დღეა, შევუღლდით და წესიერად არც კი მიცნობ. მე შორს ვარ იმ მანკიერებისგან, რასაც მწამებ. შენი ტანჯვის შემყურე მწარედ ვტირი და მეც გული მეტანჯება. თუ ვალის გამო გტანჯავენ, ყველაფერს გავყიდი შენს დასახსნელადო.

წმინდა ტიმოთემ უთხრა: "დაო ჩემო მავრა! ჩემი სულიერი თვალებით დაგინახე, როცა შინიდან გამოდიოდი. მოვიდა შენთან ეშმაკი და შენს გულს ამსოფლიური ნუგეშისცემის გასაღები მოარგო. დაუტევე ამსოფლიური ამაოება, და გამომყევი ამ დიდებულ ღვაწლში, რათა ღმერთმა მადლმოსილ გვირგვინთა ღირსი გაგვხადოს თავის სამეფოში".

- როცა შენსკენ მოვდიოდი, - უთხრა მას მავრამ, - მართლაც ავსებული მქონდა გული მიწიერი სურვილებით, მაგრამ შენი საუბრის მერე ღვთის მადლი მომეფინა. იცოდე, ჩემო საყვარელო ძმაო, რომ მეც იგივე მსურს, რაც შენ.

- თუ ჭეშმარიტებას ამბობ, მაშინ წადი მთავართან და ამხილე, - უთხრა ტიმოთემ.

- მეშინია საწამებელ იარაღთა სიმრავლის, ვაითუ ვერ დავითმინო ტანჯვა, მე ხომ ძალზე ახალგაზრდა, ჩვიდმეტი წლისა ვარ.

- გწამდეს ღმერთისა, ჩვენი უფლის იესო ქრისტესი და ეს სატანჯველნი ნელსაცხებლად მოგეჩვენება, იმ ცვარად მოგეჩვენება, რომელიც განგიგრილებს ძვლებს და შეგიმსუბუქებს ტანჯვას, - უთხრა ტიმოთემ.

მერე კი წმინდა მოწამემ ღმერთს მავრას სულიერი გაძლიერება შესთხოვა - "უფალო, ქენი ისე, რომ არც მიწაზე გავეყაროთ ერთმანეთს და არც ზეცაშიო". მერე მავრა მთავართან გაუშვა.

- ჰოი, საცოდავო არიანე! - მიმართა მავრამ მთავარს, - ოქრო-ვერცხლს ჩემი სულის წარსაწყმედად დამპირდი. შენ მხოლოდ კაცთა დაღუპვა გსურს, მაგრამ მე ვეღარაფრით მაცდუნებ, რამეთუ შეჭურვილვარ ჩემი უფლის, იესო ქრისტეს რწმენით.

არიანე მრჩევლებს მიუბრუნდა, - ხომ გითხარით, ტიმოთე მოგვია-მეთქი. აგერ თავისი ცოლიც მაოჯადოვაო. მერე მავრას მიმართა, - კიდევ დაფიქრდი: თუ ქვრივობა გაგიჭირდება, ჩემს საუკეთესო ასმეთაურს შეგრთავ, რომელიც მაგ შენს პირველ ქმარზე კეთილშობილი იქნებაო.

წმინდა მავრამ მტიცედ უთხრა: - მე უარი ვთქვი ამსოფლიურ ამაოებაზე. ამიტომაც არც შენი ასმეთაური მჭირდება. ჭეშმარიტად გეუბნები. მე დავეწინდე ჩემს ზეციურ სასიძოს, იესო ქრისტეს, ძეს ღვთისას. მისი მჯერა და არ მეშინია შენი უსამართლო სამსჯავროსი.

არიანემ ბრძანა, თმა დააცალეთო. წმინდა მავრას ღერა-ღერა ამოგლიჯეს თმა.

მთლიანად დააგლიჯეთ თმა, - უბრძანა ჯალათს მთავარმა და მავრას მიუბრუნდა, - თუ მსხვერპლს არ შესწირავ ღმერთებს, უარესი სატანჯველი მოგელისო.

წმინდა მავრამ უპასუხა:

- ახლა კი ვხვდები, მთავარო, რომ თვით ქრისტე მიმიღებს თავისთან და შემინდობს უმეცრებით ჩადენილ ცოდვებს, რადგანაც დავყევი შენს ბოროტ რჩევას და თმა განვიმშვენე. ამ თმის ამოგლეჯით აღმეხოცება ეს ცოდვა.

მთავარი განრისხდა და ბრძანა, მავრას ხელებზე თითები დააჭერითო. წმინდანმა უთხრა: კარგს მიშვრები, რამეთუ წამართმევ თითებს, რომლითაც სხეულზე ამაო სამკაულებს ვიკეთებდი. თითთა მოკვეთით კი ეს ცოდვაც მომეკვეთებაო.

რძლის სიმტკიცით გაოცებულმა ხუცესმა მიმართა, - შვილო მავრა, როგორ შეძელი გაძლება ტკივილებისაო. "ისე, როგორც შენ უცქერი ვენახის სხვლას, როცა ზედმეტ რტოებს აცლიან ნარგავს, ასე ვუცქერდი ჩემი თითების წაკვეთას, რადგან ტკივილს ვერ ვგრძნობდი", - უპასუხა რძალმა.

არიანემ მდუღარეწყლიან ქვაბში ჩააგდო წმინდა მავრა. ის წყალში უვნებელი იდგა და მთავარს ეუბნებოდა: "კვლავ გმადლობ, რომ ჩემი ცოდვათაგან განწმენდა ინებე. ეს სატანჯველი მე უხრწნელ გვირგვინს მიწნავს. მაგრამ ძალზე გიჩქარია ჩემი წყალში ჩაგდება, რომელიც ძალზე ცივია და ვერანაირ ტკივილს ვერ ვგრძნობო".

განრისხდა მთავარი, ჯარისკაცებმა ხომ არ მომატყუესო. მივიდა ქვაბთან და წმინდა მავრას უბრძანა, მუჭით წყალი ჩამისხი ხელებშიო.

წმინდანი ასეც მოიქცა. მთავარი ტკივილისაგან დაიკლაკნა. ხელი დაეწვა და ტყავი წასძვრა: "კურთხეულია მავრას ღმერთი და არ არის სხვა ღმერთი მის გარეშე, რამეთუ მის მიერ განდიდდა ახლა მავრაო", - თქვა არიანემ და მავრას ქვაბიდან ამოყვანა ბრძანა. მაგრამ მაშინვე შევიდა მის გულში ეშმაკი და წმინდა გოგონას ისევ მსხვერპლის შეწირვა უბრძანა. "თუ არადა, მაგ პირს, რომელსაც ღმერთების განდიდება არ უნდა, ნაკვერჩხლებით აგივსებო".

გაუხარდა წმინდა მავრას, - ამით ხომ განიწმინდება ჩემი ბაგეები, წმინდა ესაია წინასწარმეტყველის მსგავსად. ესეც არ არის საკმარისი. მთელ ჩემს სხეულს შემოუწყვე ნაკვერჩხლები და დაწვი, რათა ქრისტეს საკმევლად ვიქცე და კეთილსურნელება აღიწიოს ზეცამდეო.

მთავარმა გამდნარი ფისით სავსე ლამპრის მოტანა ბრძანა. შეძრწუნებულმა ხალხმა სთხოვა: - შეწყვიტე, მთავარო, რამეთუ განგვაცვიფრა მისმა მოთმინებამო.

წმინდა მავრამ მათ მიმართა: "დაე, ყველამ თავის მოვალეობაზე იზრუნოს, ჩემთვის ნურვინ გაირჯება, რამეთუ მყავს ჩემი შემწე და მცველი - ღმერთი, რომლის იმედიც მაქვსო და მთავარს მიუბრუნდა, - გგონია, ამ პატარა ლამპრით შემაშინებ? განა მაგაზე დიდი არ იყო ქვაბი, რომელშიც ჩამაგდე? ეგ ცხელი ფისი დილის ნამად ეპკურება ჩემს სხეულსო.

წმინდანის სიტყვებით ძლეულმა მთავარმა წმინდა ტიმოთესა და წმინდა მავრას ჯვარცმა ბრძანა, ოღონდ ისე, რომ მათ ერთმანეთის ტანჯვისთვის ეცქირათ.

საწამებლად მიმავალი მავრას შეჩერება დედამ სცადა, მაგრამ ვერ შეძლო.

ცხრა დღე და ღამე დაჰყო ცოლ-ქმარმა ჯვარზე. ისინი ერთმანეთს განამხნევებდნენ, წმინდა ტიმოთე დილიდან საღამომდე დამოძღვრიდა ცოლს, საღამოდან გათენებამდე კი წმინდა მავრა ანუგეშებდა ქმარს. ეუბნებოდა, - არ დავიძინოთ, რათა უფალმა ჩვენმა მღვიძარენი გვიხილოსო. თანაც აფრთხილებდა, ეშმაკი ჩასაფრებულია ჯვართან და მზად არის შეურაცხგვყოსო.

წმინდა მავრამ ქმარს თავისი ხილვა მოუყვა: "გამომეცხადა ვინმე კაცი, მითხრა: "უფლის ანგელოზი ვარ და ეს რძითა და თაფლით სავსე თასი შესვი, რომ ტკივილი შეგიმსუბუქდესო". ვკითხე, - ვინ აღგძრა ჩემს დასახმარებლად-მეთქი. როცა ვლოცულობდი, შევამჩნიე, ის დასავლეთით იყურებოდა და მივხვდი, სატანა იყო, ჩემთან საცდუნებლად მოსული. მერე მეორე კაცი ვიხილე, რომელმაც რძის და თაფლის მდინარესთან მიმიყვანა და მითხრა, შესვიო. ვუთხარი: არც წყალს და არც სხვა მიწიერ სასმელს არ შევსვამ, ვიდრე ქრისტესთვის სიკვდილის სასმისს არ ვიხმევ-მეთქი. ის კაციც გაქრა და მდინარეც. ვნახე ასევე კაცი. სახე მზესავით უბრწყინავდა. ზეცაში ამიყვანა, მანახა ტახტი, რომელზეც თეთრი სამოსი იყო გადაფენილი და ზედ გვირგვინი იდო. შენთვის არის გამზადებულიო, - მითხრა. უფრო ზევით ამიყვანა და სხვა ტახტზე ასევე კოხტად დადებული თეთრი სამოსი და გვირგვინი დამანახა, - ეს კიდევ შენი ქმრისა არისო. ვკითხე, ეს ტახტები გვერდიგვერდ რატომ არა დგას-მეთქი. დიდი განსხვავებაა შენსა და შენს ქმარს შორის. განა მისი შეგონების შემდეგ არ შეუდეგ მოწამეობის ღვაწლს? მისი მიზეზით დაიწნა შენთვის გვირგვინი. ახლა კი დაბრუნდი შენს სხეულში, ხვალ დილით, ექვს საათზე, უფლის ანგელოზები მოვლენ თქვენს წასაყვანად, მაგრამ იფხიზლეთ, რომ ეშმაკმა კვლავ არ გამოგცადოთო".

მართლაც, მეორე დღეს, დილით მოვიდნენ უფლის ანგელოზები მოწამეთა სულების ზეცად აღსაყვანად. წმინდა მავრამ მიმართა იქ შეკრებილთ: "ძმანო და დანო! გაიხსენეთ, რომ ჩვენც ვცხოვრობდით ერისკაცულად, როცა კაცთა შორის ვიყავით. მერე კი უფლის მიერ ვცხოვრობდით, ვითარცა მონანი ღვთისა. და აი, უკვე მალე მივირქვამთ უხრწნელ გვირგვინებს ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ხელთაგან. ასევე მოიქეცით თქვენც, იმის აღსრულებისას, რასაც ადამიანური ბუნება მოითხოვს, ეცადეთ, აღასრულოთ ისიც, რაც სათნო არის ღვთისთვის. მიიღებთ ცოდვათა მიტევებას და უხრწნელ გვირგვინებს მეუფისა და ღვთისა ჩვენისაგან!"

როცა წმინდა მავრამ დაამთავრა სათქმელი, წმინდა ცოლ-ქმარმა სულნი თვისნი ჩააბარა უფალს. მათი მარტვილობა დაახლოებით 286 წელს აღესრულა. წმინდა ეკლესიამ წმინდა ტიმოთესა და წმინდა მავრას ხსენების დღედ 3 მაისი (ახ. სტ. 16 მაისი) დააწესა. შეგვეწიოს მათი წმინდა ლოცვა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Oct 25 2018, 01:30 PM
პოსტი #148


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ახლა არ გვახსოვს, სად გვაქვს წაკითხული ერთი ღმრთისმოსავი ადამიანის შესახებ, რომელიც მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში ევედრებოდა უფალს, რომ მისთვის მოწამეობრივი სიკვდილის შესაძლებლობა მიეცა და როცა მისი მშვიდობიანი აღსასრულის დრო მოახლოვდა, წუხილით თქვა: "უფალმა ჩემი ლოცვა არ შეისმინა". მაგრამ წარმოთქვა თუ არ ეს სიტყვები, გაიგო, რომ მთელი მისი ცხოვრება მოწამეობრივი იყო და რომ უფალმა იგი მოწამეობად შერაცხა".

/არქიმანდრიტი სოფრონი (სახაროვი)/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 11 2019, 07:08 PM
პოსტი #149


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"განრისხებულმა მმართველმა სიმაღლიდანაც გადმოაგდებინა ქრისტიანი გოგონა [წმ. მოწამე ტრიფენე] თუმცა არც ამ შემთხვევაში ევნო რამე. მრავალფერი სატანჯველის დათმენისა და ქრისტეს მხნედ აღიარების შემდეგ წმინდანი გამძვინვარებულ ხარს დააფლეთინეს".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Feb 12 2019, 07:16 PM
პოსტი #150


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"...დუკასი და კიდევ რამდენიმე მტარვალი ბოღმით ლოგინად ჩაცვივდნენ, მიუხედავად ამგვარი საზარელი წამებისა, ერთი კვნესაც კი რომ არ წამოსცდენია არც ერთ წამებულს [ევგენიოსი, კანდიდე, ვალერიანე და აკილა].

რამდენიმე დღის შემდეგ როცა შეიტყო დუკასმა, რომ ლოგინად ჩავარდნილი თითქმის ყველა მტარვალი ამოწყდა და ცოცხალი აღარავინ გადარჩენილა, შეეშინდა. ბრძანა, მოწამეები ჩამოეხსნათ ხეებიდან და საპყრობილეში გამოეკეტათ რამდენიმე ხნით".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Mar 7 2019, 06:41 PM
პოსტი #151


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ეს საკვირველი მოწამენი მუხლებზე დამხობილნი ევედრებოდნენ ღმერთს, შეენდო მათი ჯალათებისთვის

"ჩინეთში ჩადენილი ევროპის ბოროტება. ჯერ კიდევ ცოტა ხნის წინ, XIX საუკუნეში, ევროპა სამყაროს ყველაზე კულტურულ ნაწილად მიიჩნევდა თავს. იმ დროს ის ლამის მთელ კაცობრიობას ბატონობდა, მათ შორის ჩინელ ხალხსაც. მაგრამ როგორც ერთ დროს მეფე სოლომონმა თავი ვერ შეიკავა იმ სიმაღლეზე, სადაც ღვთის მოწყალებამ აიყვანა, დაეცა და თაყვანი სცა კერპებს, ასე დაემართა ევროპასაც. თავბრუდამხვევი სიმაღლიდან, სადაც აიყვანა იგი ღვთის განგებულებამ, რათა ყოფილიყო სინათლე და მცველი ყველა ხალხისა, ამპარტავნების ქარმა შეარხია და დაეცა, ხელები კი თავის თანამოძმე ღვთის ხალხთა სისხლში ჰქონდა ამოსვრილი. მას მერე აღარ ამდგარა და ღმერთმა იცის, ადგება კი ოდესმე.

1897 წელს ევროპა ააფორიაქა გერმანიის იმპერატორის, ვილჰელმის შეძახილმა: "ყვითელი საფრთხე!" ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩინეთი სახიფათოა ევროპელთათვის, ამიტომ უნდა დაჩაგრო, დაიმონო და ამით დაიცვა საკუთარი თავი. მაშინდელი უძლიერესი სახელმწიფოს მეთაურის შეძახილს მთელი ევროპა გამოეხმაურა. დაიწყო საშინელი ჩაგვრა და ძარცვა ჩინეთისა. თეთრი კაცების ხელები მათი ყვითელი ძმების სისხლით შეიღება. ჩინელთა უბრალო სისხლმა შეჰღაღადა ყველა ხალხის შემოქმედს, როგორც ერთ დროს აბელის სისხლმა - ღმერთს, ძმისმკვლელი კაენის წინააღმდეგ. და უთხრა ღმერთმა კაენს: "რაი ესე ჰყავ? ხმაი სისხლისა ძმისა შენისა ღაღადებს ჩუენ-და-მო ქუეყანით" (შესაქმე 4:10).

"მოკრივეთა აჯანყება". მაგრამ ჩინელებიც კაცები არიან, ხორცისა და სისხლისგან შემდგარნი. ამასთან, მოუნათლავნიც, მაცხოვრის კეთილი მოძღვრების გარეშე მცხოვრებნი. 1900 წელს ჩინელების ჯგუფი აუჯანყდა "თეთრ ეშმაკებს", როგორც ისინი ევროპელებს ეძახდნენ. აჯანყებულებს მოკრივეებს უწოდებდნენ და ამიტომაც მათ ჯანყს "მოკრივეთა აჯანყება" დაერქვა. მათთვის ევროპელები იყვნენ ბოროტმოქმედნი, მძარცველები და ტირანები და მათ ხოცვას მიჰყვეს ხელი. სძულდათ ყოველივე ევროპული და მათ შორის რწმენა, რომელიც ევროპელმა მოციქულებმა მიუტანეს. თეთრი ადამიანებისადმი სიძულვილი იმავე დროს ქრისტიანებისადმი სიძულვილიც იყო. ამიტომაც აჯანყებულთა რისხვა თავიანთ ქრისტიანებს, ანუ მონათლულ ჩინელებსაც დაატყდათ თავს. ამ სისხლიანი ჯანყისას დაიღუპა ათასამდე მართლმადიდებელი ჩინელი, რომელთაც ქრისტეს მოწამეებად თვლიან (225 კაცი წმინდანადაა შერაცხული). სწორედ ჩინელ ქრისტესმოწამეთა ვნებასა და სიკვდილზე გვსურს მოგითხროთ.

თვითმხილველის მონათხრობი. იმ დროს არსებობდა და ახლაც არსებობს რუსეთის სულიერი მისია პეკინში, ჩინეთის დედაქალაქში. ამ მისიის ხელმძღვანელი გახლდათ არქიმანდრიტი ინოკენტი, შემდგომ მიტროპოლიტი. მან, როგორც თვითმხილველმა, ამგვარად აღწერა ეს სისხლიანი ამბები: "პეკინში მართლმადიდებელ ჩინელთა მოწამეობის მთავარ დღედ 1900 წლის 11 ივნისი იქცა. 10-ში დილიდანვე ქუჩებში ფურცლები გამოაკრეს და უღმერთოებს ქრისტიანთა დარბევას მოუწოდებდნენ. ისინი სიკვდილით ემუქრებოდნენ ყველას, ვინც მათ დამალვას გაბედავდა. 11 ივნისის განთიადისას "მოკრივეები" ანთებული ჩირაღდნებით მთელ პეკინს მოედვნენ და იწყეს ქრისტიანთა სახლებზე თავდასხმები. იჭერდნენ ქრისტიანებს, აწამებდნენ და ქრისტეს უარყოფას აიძულებდნენ. ტანჯვისა და სიკვდილის შიშით ბევრმა უარყო რწმენა და კერპებს თაყვანისცა.

ბევრი არ შეშინდა და გმირულად აღიარა ქრისტეს რწმენა. საშინელი იყო მათი ხვედრი. ზოგს მუცელს უფატრავდნენ, თავებს ჰკვეთდნენ, სახლებში ცოცხლად წვავდნენ. ქრისტიანებზე ნადირობა და ხოცვა-ჟლეტა მომდევნო დღეებშიც გაგრძელდა. სახლების გადაწვის შემდეგ ქრისტიანები ქალაქის გალავნის გარეთ გაიყვანეს, წარმართული ტაძრების წინ ჩაამწკრივეს, დაკითხეს და მერე ცოცხლად დაწვეს".

გმირულად ვნებულნი. თვითმხილველი უღმერთოები თვითონვე ჰყვებოდნენ ჩინელი მართლმადიდებლების გასაოცარი სიმამაცის შესახებ, რომლითაც ისინი სასიკვდილოდ მიდიოდნენ. ესენი იყვნენ:

პავლე ვანი, კატეხიზატორი, რომელიც ბაგეზე ლოცვით მოკვდა წამებისას.

ია ვენი, მისიასთან არსებული სკოლის მასწავლებელი, ორჯერ აწამეს. "მოკრივეებმა" თავდაპირველად მას მახვილით სხეული დაუსერეს, მკვდრად მიიჩნიეს და მიწა მიაყარეს. ის გონს მოვიდა, კვნესა დაიწყო. დარაჯმა ის თავის ოთახში გადაიყვანა, მაგრამ როცა შეიტყვეს, აჩეხეს და მოკლეს. ორივეჯერ ია ვენმა წამება მამაცურად, ღირსეულად დაითმინა და სიხარულით აღიარა ქრისტეს რწმენა ჯალათების წინაშე.

იოანე ძი, რვა წლისა, შვილი მოკლული ჩინელი მღვდლისა. აჯანყებულებმა დაჩეხეს. ყურები მოჰკვეთეს, მკერდი დაუსერეს. როცა ჯალათებმა ჰკითხეს, - თუ გტკივაო, ქრისტეს პატარა გმირმა ღიმილით უპასუხა: - "ქრისტესთვის წამება მტკივნეული არ არის!" მაშინ მას თავი მოჰკვეთეს და ცხედარი დაწვეს.

ცხოვრება მოწამისა ძი ჩუნისა. იგი ბავშობაში მონათლეს, ათი წლისა კატეხიზატორად დაადგინეს. 25 წლისას მღვდლად ხელი დაასხა იაპონიის ეპისკოპოსმა ნიკოლოზმა. რუსები მას მიტროფანეს ეძახდნენ. ძი ჩუნი ადრე დაობლდა და ბებიამ, ეკატერინემ გაზარდა. დედამისი მარინა, ერთ-ერთ ქალთა სკოლაში ასწავლიდა. მისიის მაშინდელმა ხელმძღვანელმა არქიმანდრიტმა პალადიმ განსაკუთრებული ყურადღება მიაქცია ახალგაზრდა ძი ჩუნს და სახელგანთქმულ მასწავლებელს, ლუნ იუანის მიაბარა, რათა სამღვდელოდ მოემზადებინა.

ძი ჩუნი თავმდაბალი კაცი იყო, ყურადღებიანი, ფაქიზი, თანამგრძნობი და მშვიდობისმოყვარე. მღვდლად კურთხევას ვერ ბედავდა. ამბობდა: "მშიშარა და უნიჭო ვარ, ასეთი ხარისხის მიღებაზე როგორ გავკადნიერდებიო".

მაგრამ მისიის ხელმძღვანელმა და თავისმა მასწავლებელმა ურჩიეს და მორჩილების გამო დათანხმდა, თუმცა გრძნობდა, როგორც მღვდელს, მძიმე და მოწამებრივი ხვედრი ელოდა. მღვდელი, ძი ჩუნი მთავარი თანაშემწე იყო არქიმანდრიტ ფლავიანესი საღვთისმსახურო და სასულიერო წიგნების ჩინურ ენაზე გადათარგმნის საქმეში. იგი 15 წელი ემსახურა ღმერთსა და თავის ხალხს. ამასთან მრავალ განსაცდელს დაითმენდა. 1900 წლის 1-ელ ივნისს აჯანყებულებმა გადაწვეს რუსული მისიის შენობაც. ხანძარს გამოქცეულმა ქრისტიანებმა თავი მამა ძი ჩუნის სახლს შეაფარეს. მათ შორის ისეთნიც იყვნენ, ვისაც ეს ღვთის კაცი არ უყვარდა, მაგრამ შემწყნარებელმა მღვდელმა მიიღო ისინი. როცა დაინახა, ზოგიერთი შეშინდა და შეირყა, ძი ჩუნმა ისინი ღვთის სახელით გაამხნევა და გააძლიერა. ყოველდღიურად მიდიოდა ნახევრად დამწვარ ტაძარში და ლოცულობდა.

10 ივნისს, დაახლობით 10 საათზე "მოკრივეებმა" ალყაში მოაქციეს ძი ჩუნის სახლი. იქ ამ დროს 70 ქრისტიანი იყო. ზოგიერთმა გაქცევა მოახერხა, ხოლო ვინც სუსტი იყო, ქალებთან და ბავშვებთან დარჩა. არსად წასულა მამა ძი ჩუნიც, არც დამალვა უფიქრია. იჯდა ეზოში და "მოკრივეებს" ელოდა. ამ უღმერთოებმა კი იცოდნენ, რომ იგი მღვდელი იყო და განსაკუთრებით ბრაზობდნენ მასზე. მისცვივდნენ გაშიშვლებული მახვილებით და მკერდი განუგმირეს. სასიკვდილოდ დაჭრილი მღვდელი დაეცა და ჩააბარა სული უფალს. მერე უღმერთოები სახლში შეცვივდნენ და ამოხოცეს იქ დამალული ქრისტიანები.

1903 წელს ჩინეთის იმპერიაში სიმშვიდემ დაისადგურა. პეკინში წმინდა მოწამეების სახელზე ტაძარი ააგეს და მღვდელ ძი ჩუნის ნეშტი, სხვა მოწამეებთან ერთად, საკურთხევლის ქვეშ დაკრძალეს. იმ ადგილას, სადაც ძი ჩუნი დაიღუპა, დიდი ჯვარი აღიმართა. ყოველ 10 ივნისს (ახ. სტ.), ღვთისმსახურების მერე ამ ჯვრის წინ ლიტანია აღესრულება. ასე დიდებულად დაასრულა მიწიერი ცხოვრება ქრისტეს უდრეკმა მეომარმა და გადასახლდა სასუფეველში. იქიდან, ვითარცა მფარველი ანგელოზი, ამხნევებდა თავის მოწამე თანამოძმეებს.

ერთი ოჯახის მოწამეობის ამბავი. მღვდელ ძი ჩუნს ჰყავდა ცოლი ტატიანა, ლის გვარიდან, და სამი ვაჟი: ესაია, სერგი და იოანე. ესაიას ჰყავდა ცოლი მარიამი. ყველა ისინი ეწამნენ ქრისტესთვის, ცოცხალი გადარჩა მხოლოდ სერგი, რომელიც შემდგომ დეკანოზი გახდა.

ტატიანა 44 წლისა იყო. იმ საშინელ 10 ივნისის ღამეს ის რაღაცნაირად გადარჩა, მაგრამ მეორე დღეს შეიპყრეს 19 ჩინელ ქრისტიანთან ერთად. ისინი მიიყვანეს ქალაქგარეთ, "მოკრივეთა" ბანაკში, რომელსაც სიაო ინ ფანს ეძახდნენ. აქ ტატიანასა და სხვებს თავები მოჰკვეთეს. მერე იმ ადგილას ღარიბთა თავშესაფარი დაარსდა.

ესაია 23 წლის იყო. ის არტილერიაში მსახურობდა. "მოკრივეებმა" იცოდნენ მისი ქრისტიანობის ამბავი, 7 ივნისს შეიპყრეს და თავი მოჰკვეთეს პინ-ცე-მინის კარებთან.

იოანე სულ 8 წლისა იყო. მღვდელი ძი ჩუნის მკვლელობის დღეს პატარა იოანეც შეიპყრეს. დაუსერეს ბეჭები, მოჰკვეთეს ფეხის თითები, მოსჭრეს ყური და ცხვირი. მარიამმა იგი სიკვდილს გადაარჩინა - ტუალეტში დამალა. მეორე დღეს შიშველი ბიჭი იხილეს კართან მჯდარი. ჰკითხეს, - არ გტკივაო. ბიჭმა თავი გაიქნია - ქრისტეს ძალამ დაუყუჩა ტკივილი. ქუჩის ბავშვები დასცინოდნენ - ერ-მაო-ძაო, რაც ეშმაკის მსახურს ნიშნავს. მათ დაცინვას პატარა იოანე პასუხობდა: "მე მწამს ჭეშმარიტი ღმერთი და სულაც არ ვარ ერმაოძა". პატარამ წყალი ითხოვა. არ დაალევინეს. პროტასი ჩანი და იროდიონ სიუ მაშინ ჯერ კიდევ მოუნათლავნი იყვნენ. ახსოვთ ზურგდასერილი, ფეხის თითებდასხეპილი იოანე. ის ტკივილს ვერ გრძნობდა. როცა "მოკრივეებმა" კვლავ შეიპყრეს, ის მშვიდად, უშიშრად გაჰყვა მათ. ვიღაც მოხუცს შეებრალა პატარა, - ბავშვმა რა დააშავა, მისი მშობლები არიან დამნაშავენი, რომ იგი ეშმაკის მსახური გახადესო. სხვები კი დასცინოდნენ. იოანე მათ არ უსმენდა.

მარიამი, ესაიას ცოლი და მღვდელ ძი ჩუნის რძალი, 19 წლისა იყო. დარბევამდე ორი დღით ადრე მამამთილის სახლში მოვიდა, რათა მათთან ერთად მომკვდარიყო. როცა 10 ივნისს "მოკრივეებმა" ალყა შემოარტყეს მღვდლის სახლს, მარიამი ყველაფერს აკეთებდა სხვების გადასარჩენად. ხალხი გარეთ გაჰყავდა და გალავანზე გადაცოცებაში ეხმარებოდა. როცა "მოკრივეებმა" და ჯარისკაცებმა კარები შემოამტვრიეს და ეზოში შემოცვივდნენ, მარიამი თამამად წინ აღუდგა და ამხილა ისინი ამდენი უდანაშაულო ხალხის დახოცვის გამო. თავდამსხმელები გაქვავდნენ და მარიამი აღარ მოკლეს, თუმცა ხელი დაუსერეს და ფეხი მოაჭრეს. მაზლმა სერგიმ სამჯერ სცადა მისი დარწმუნება, გაქცეულიყო და თავი გადაერჩინა, მაგრამ მარიამმა მხნედ უპასუხა: - მე აქ დავიბადე, ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ეკლესიასთან და აქვე მინდა მოვკვდეო და დარჩა. მალე ნეტარი მარიამიც მოკლეს.

ალბაზინელები. ქრისტეს მოწამეთა შორის ალბაზინელებიც იყვნენ. ისინი შთამომავლები გახლდნენ იმ სახელგანთქმული ალბაზინელებისა, რომელთაც ჯერ კიდევ 1685 წელს პეკინში ქრისტეს სარწმუნოება შემოიტანეს. ყველას არ შეუძლია მოწამეობა, ეს უდიდესი ჯილდოა და მხოლოდ იმათ მიეცემათ, რომელთაც განსაკუთრებულად უყვართ ცოცხალი უფალი. ალბაზინელთა დიდი სიყვარულისა და ერთგულების გამო უფალმა მათი შთამომავლობა მოწამეობის გვირგვინებით დააჯილდოვა. ალბაზინელები მონგოლთა ერთ-ერთი ტომია, რომელიც რუსეთის ციმბირის სამხრეთით ცხოვრობს. მათ ჯერ კიდევ XVII საუკუნეში მიიღეს მართლმადიდებელი სარწმუნოება.

კუი ლინგი, ჰაი ციჰუანი, მისი ძმა ვიტო და ანა ჟუი, მრავალ სხვა ალბაზინელთან ერთად, მხნედ შეეგებნენ სიკვდილს. უღმერთოებმა ისინი ჯერ აწამეს და მერე დახოცეს. ეს საკვირველი მოწამენი მუხლებზე დამხობილნი ევედრებოდნენ ღმერთს, შეენდო მათი ჯალათებისთვის."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Apr 3 2019, 06:02 PM
პოსტი #152


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ყველას არ შეუძლია მოწამეობა, ეს უდიდესი ჯილდოა და მხოლოდ იმათ მიეცემათ, რომელთაც განსაკუთრებულად უყვართ ცოცხალი უფალი"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი May 24 2019, 06:18 PM
პოსტი #153


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ქრისტესათვის სიკვდილი სიცოცხლეა"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jun 26 2019, 08:33 PM
პოსტი #154


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ყველა ქრისტიან ერს ჰყავს მოწამე, მაგრამ ქართველი ერი ერთსულოვნად, მთლიანად არის მოწამე".

/მეუფე დანიელი (დათუაშვილი)/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 2 2019, 04:12 PM
პოსტი #155


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ნეტარი ქრისტესთვის სიკვდილის სურვილით აღინთო და უფალს შეევედრა, გზა ეჩვენებინა"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 17 2019, 11:34 AM
პოსტი #156


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"თანდათან აენთო მის გულში მოწამეობის ნაპერკალი"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jul 21 2019, 08:45 PM
პოსტი #157


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"[ახალმოწამე ავქსენტი კონსტანტინეპოლელი] ყველას გასაგონად გაიძახოდა, რომ იყო ქრისტიანი დედის მუცლითგან და სიკვდილიც ქრისტიანული ექნებოდა"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 9 2019, 10:02 PM
პოსტი #158


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ნერონის მეფობის დროს ქრისტიანთა დევნა დაიწყო. მათ ჯვარზე აკრავდნენ, ცირკში მხეცებს მიუსევდნენ, ლომებს აგლეჯინებდნენ, კოცონზე წვავდნენ; ნერონის ბაღში ბოძზე მიაბამდნენ და წვავდნენ, რომ ასეთი ცოცხალი ჩირაღდგნებით გაენათებინათ იმპერატორის ბაღი, როდესაც იქ სეირნობდა თვით ნერონი, რომის წარჩინებულნი და ხალხი".


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Aug 13 2019, 07:27 PM
პოსტი #159


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მრავალი წამებულის სახელი ჩვენთვის უცნობი დარჩა"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Sep 20 2019, 11:41 AM
პოსტი #160


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,438
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"პავლეს [ნეოკესარიელი] ხელები არ ჰქონდა, რადგან ლიკინიუსის ბრძანებით, გახურებული რკინით მოკვეთეს"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

12 გვერდი V « < 6 7 8 9 10 > » 
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 19th March 2024 - 01:34 PM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი