 როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ?, პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| ზურა |
 Jan 4 2007, 04:18 AM
პოსტი
#1
|
 Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783  |
მშვიდობა თქვენდა!
გილოცავთ სადღესასწაულო დღეებსა და მაცხოვარის შობის მოახლოებას! მსურს აზრი გამოვხატოთ, იმ ღვთისმეტყველურ საკითხზე, რომელიც მემგონი კვლავინდებურად გადაუჭრელად რჩება თანამედროვე მართლმადიდებლური სულიერი განათლების სისტემაში. ... და რაც საკმაო ხანია საფიქრებელს მაძლევს, რადგან მოგეხსენებათ საკითხი მნიშვნელოვანია. არავითარ შემთხვევაში არ ვფიქრობ, რომ სწორედ აქ გაეცემა ამ კითხვას საბოლოო პასუხი  თუმცა ყოველ შემთხვევაში იმედი მაქვს, რომ აზრთა გაცვლას გარკვეული შედეგი მაინც მოყვება. გთხოვთ ყურადღება მიაქციოთ შემდეგს: - ლაპარაკია არა ცოდვაზე, არამედ ცოდვით დაზიანებულ ბუნებაზე უფალო დაგვლოცე! p.s. ... დროში შეზღუდვის გამო მიჭირს იმის თქმა, თუ რა სიხშირით მოვახერხებ გამოხმაურებას, მაგრამ აუცილებლად მოვახდენ რეაგირებას ყოველ ძირითად საკითხზე. -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
   |
 
|
| KAIROS |
Jan 4 2007, 04:41 AM
პოსტი
#2
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
კეთილი იყოს შენი მობრძანება ზურა, რაღაც გამიკვირდა, ძალიან ღრმა ღვთისმეტყველური საკითხი დასვი, არ ვიცი როგორ შეძლებს ფორუმი საკითხის გაშუქებას, მაგრამ მაქსიმუმს შევეცდებით, სამწუხაროდ მე დაგაკლდებით ორიოდ კვირა, მაგრამ არის ხალხი, რომელიც კამათში შემოვა და ფრიად საინტერესო იქნება მიღწეული შედეგი...
უცნაური დამთხვევაა, დღეს ედიშერ ჭელიძემ ერთერთ საუბარში ახსენა, რომ ჩვილები სრულიან უბიწონი იბადებიანო, მაგრამ ბუნებას არ შეხებია, თუმცა ბუნება დაზიანებულია... ახლა სჯობს საკითხი ოდნავ გავშალოთ, როგორ იბადება უბრალო ჩვილი? პირველქმნილი ცოდვით?უცოდველად, მაგრამ დაზიანებული ბუნებით, უცოდველად მაგრამ არადაზიანებული, არამედ ცოდვისაკენ მიდრეკილი ბუნებით... მერე კი გადავიდეთ მაცხოვრის ადამიანურ ბუნებაზე, "ყოვლითურთ მსგავსი, თვინიერ ცოდვისა" გამორიცხავს თუ არა დაზიანებულ ბუნებასაც? ფრიად საინტერესოა... კათოლიკებმა იმაკოლატას დოგმატიც კი მიიღეს, რაც მხოლოდ დედა ღვთისას არ უკავშირდება, რადგამ ღვთისმშობლის უბიწო ჩასახვის დოგმატით, მიდიოდნენ სწორედ უფლის უბიწო და უცოდველი ბუნების შესახებ სწავლამდე... ეგეც საკვლევია... საინტერესოა მოკლედ, მადლობა, თუ რამეს წავაწყდი, აქ გავჩნდები P.S. დამატების სახით: უცებ გამახსენდა შესანიშნავი დამასკელი. სწორედ ასე წერდა "მეშინია შევეხო ნაკვერცხალს ხესთან შეერთებული ცეცხლის გამო" და მაინც ნახეთ რა ვიპოვე მის ნაწერში: "როდესაც ვამბობთ „სრულ ღმერთს და სრულ ადამიანს“, მის ბუნებათა სავსეობასა და უნაკლელობას ცხადვყოფთ" იქნებ "უნაკლელობაში" სწორედ " პირველქმნილი ცოდვისაგან დაუზიანებლობა იგულისხმებოდა"? იქნებ აქ ის ვარაუდია ასახული, რომ ქრისტე ის ახალი ადამია, ანუ ის დაუცემელი ადამი, შესაბამისად "დაუზიანებელი ბუნების" მქონე, ვგონენ ასევე რომ ბუნების დაზიანება ან არ დაზიანება არა მგონია ეწინააღმდეგებოდეს გამოხსნის დოგმატს, ან პირიქით იქნებ ხსნის სწავლებაში სწორედ " დაზიანებული ბუნებამ" შეიტანოს რაიმე ცვლილება? მოკლედ, პირველი დაკვირვებისათვის ასეც საკმარისია... მრავალ შობას! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| ზურა |
Jan 4 2007, 05:33 AM
პოსტი
#3
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783 |
კარგი გამარჯობა კეთილო
კარგი აზრია (დასაწყისია): ციტატა(KAIROS @ Jan 4 2007, 03:41 AM)  ახლა სჯობს საკითხი ოდნავ გავშალოთ, როგორ იბადება უბრალო ჩვილი? პირველქმნილი ცოდვით?უცოდველად, მაგრამ დაზიანებული ბუნებით, უცოდველად მაგრამ არადაზიანებული, არამედ ცოდვისაკენ მიდრეკილი ბუნებით... აქ არამგონია, რომ პასუხი გაგვიჭირდეს, როგორც პავლე გვასწავლის: ''როგორც ერთი ადამიანით შემოვიდა ცოდვა წუთისოფელში და ყველამ შესცოდა, ასევე ერთი ადამიანით შემოვიდა სიკვდილი და ყველა კვდება'' როგორც ვიცით, ქრისტიანობაში ცოდვის სამი გაგებაა. პირველი - ადამიანი ჩადის არასწორ, სინდისის საწინააღმდეგო დანაშაულებრივ ქმედებას. აქ, რა თქმა უნდა, ბავშვები პიროვნულად უცოდველნი არიან. მეორე - მემკვიდრეობითი ცოდვები. მართალია ''მამის ცოდვაზე შვილი არ აგებს პასუხს'' მაგრამ ''კუზიანისათვის'' ვერაფერი შეღავათი ვერ იქნება, თუ ვეტყვით: - შენი ბრალი არაა, რომ კუზიანი ხარ. აქაც ბავშვები პიროვნულად უცოდველნი ითვლებიან - თუმცა წილად ხვდათ კიდევ უფრო დაზიანებული ბუნება. მაგ: რაიმე ვნება განსაკუთრებით უმჟღავნდებათ, თუმცა ჯერ ლაპარაკიც არ იციან და ვერც დადიან... მესამე - ესაა პირველქმნილი, ანუ ადამისეული ცოდვა. ადამის ცოდვა თვისობრივად განსხვავდება. ცოდვის შემდეგ ადამი დასცილდა ღმერთს (სიკეთის, სიცოცხლის, ბედნიერების წყაროს); მასში დაზიანდა ზოგადად ადამიანური ბუნება, რის გამოც მთელი მისი შთამომავლობა უკვე დაზიანებული, ღმერთს დაცილებული, ავადმყოფი ბუნებით იბადება. სწორედ ამიტომ, ჩვენს გადასარჩენად თვით ღმერთის ადამიანად მოსვლა გახდა საჭირო; ჩვილი ბავშვები პიროვნულად უმანკონი არიან, მაგრამ ბუნებით - ცოდვილნი; ანუ მათ სრულად აქვთ მიღებული ადამისეული, დაზიანებული, ღმერთს დაცილებული და ავადმყოფი ბუნება ყველა უმძიმესი შედეგით და რა თქმა უნდა - სიკვდილით. _____________________________ ყველაფერი აქედან.... და არა მარტო აქედან.... აზრი გამომაქვს, რომ მაცხოვარმა მიიღო ადამიას გამო ადამიანის დაზიანებული ბუნება. - რადგანაც იგი იყო სრულყოფილი ადამიანი (ისე როგორც სრულყოფილი ღმერთი) თუმცა..... ყველაფერი გაცილებით რთულადაა და ამ აზრის დასაცავად მიწევს მწვავე დისკუსიების გამართვა  ჯერჯერობით აქ შევჩერდეთ და სხვებსაც მოვუსმინოთ. გფარავდეთ სიყვარულის ღმერთის მადლი! ციტატა(KAIROS @ Jan 4 2007, 03:41 AM) დამატების სახით: უცებ გამახსენდა შესანიშნავი დამასკელი. სწორედ ასე წერდა "მეშინია შევეხო ნაკვერცხალს ხესთან შეერთებული ცეცხლის გამო" და მაინც ნახეთ რა ვიპოვე მის ნაწერში: "როდესაც ვამბობთ „სრულ ღმერთს და სრულ ადამიანს“, მის ბუნებათა სავსეობასა და უნაკლელობას ცხადვყოფთ" იქნებ "უნაკლელობაში" სწორედ " პირველქმნილი ცოდვისაგან დაუზიანებლობა იგულისხმებოდა"? ძალიან კარგი წმიდა მამას აუცილებლად შევეხებით, რადგანაც მას ეკუთვნის ჩვენი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა და მსგავს სიტუაციებში ყოველთვის ვცდილობ პირველ რიგში მას გავეცნო ხოლმე . -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
|
|
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Jan 4 2007, 05:43 AM
პოსტი
#4
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ციტატა რადგანაც იგი იყო სრულყოფილი ადამიანი (ისე როგორც სრულყოფილი ღმერთი) თუმცა..... ყველაფერი გაცილებით რთულადაა და ამ აზრის დასაცავად მიწევს მწვავე დისკუსიების გამართვა და რა არის აქ საკამათო? შენ ეგრე გგონია სხვას ისე გონია უნდა ვიკამათოთ ისეთ თემებზე რომლებიც სულის ცხონებისთვისაა.თორემ არავინ აცდება გზას გინდა მცდარად იცოდეს,მაგრამ სხვაა როცა ვინც მცდარათ იცის ამაზე არ შეჩერდება და აქედან გააკეთებს თავის ჭკუით ახალ აღმოჩენებს რახან ეს მაშინ მერე ესე და ბოლოს თავს ამოჰყოფს განხეთქილებასა და ფანატიზმში.ამიტომ ამაში საკამათოს ვერაფერს ვხედავ.ჯობია ვისაუბროთ გინდაც ვიკამათოთ ვიფიქროთ ისეთ საკითხებზე მაგ რა არის თავმდაბლობა,მორჩილება,სიყვარ ული,სინანული,როგორ ვილოცოთ და აშ და ასეთი თემები ბევრია და გვგონია ვიციტ და სინამდვილეში არ ვიცით ჩემი თავიდან გამომდინარე ვიტყვი.  |
|
|
|
| მნათე |
Jan 4 2007, 12:38 PM
პოსტი
#5
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ზურა
შენი გამოჩენა უხვპოსტიანობის პირდაპირპროპორციულია ციტატა აზრი გამომაქვს, რომ მაცხოვარმა მიიღო ადამიას გამო ადამიანის დაზიანებული ბუნება. - რადგანაც იგი იყო სრულყოფილი ადამიანი (ისე როგორც სრულყოფილი ღმერთი) მეც ასე მივიჩნევ, მაგრამ აქ ერთი საკითხია გამოსაკვეთი, კერძოდ დაუზიანებელ ბუნებას ახასიათებს თუ არა ის მიწიერი მოთხოვნილებები, რომლებიც გვახასიათებს ჩვენ ყველას, მაგალითად ჭამა შესაქმეში ამაზე ერთი მინიშნებაა " და ამცნო უფალმან ღმერთმან ადამს და ჰრქუა: ყოვლისაგან ხისა სამოთხისა ჭამით შჭამო" მაშასადამე აქაც დილემა ალბათ უპირველესად დაზიანებული და დაუზიანებელი ბუნება უნდა გავმიჯნოთ და შემდეგ მაცხოვრის მიწიერ ცხოვრებაში ვიპოვოთ როგორც ერთის, ასევე მეორეს დამახასიათებელი თვისებები. ღმერთს ეყვარებოდეთ ! -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| ზურა |
Jan 4 2007, 05:10 PM
პოსტი
#6
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783 |
აქა მშვიდობა,
ციტატა(solomony @ Jan 4 2007, 04:43 AM) და რა არის აქ საკამათო? შენ ეგრე გგონია სხვას ისე გონია უნდა ვიკამათოთ ისეთ თემებზე რომლებიც სულის ცხონებისთვისაა. თორემ არავინ აცდება გზას გინდა მცდარად იცოდეს, მაგრამ სხვაა როცა ვინც მცდარათ იცის ამაზე არ შეჩერდება და აქედან გააკეთებს თავის ჭკუით ახალ აღმოჩენებს რახან ეს მაშინ მერე ესე და ბოლოს თავს ამოჰყოფს განხეთქილებასა და ფანატიზმში.ამიტომ ამაში საკამათოს ვერაფერს ვხედავ.ჯობია ვისაუბროთ გინდაც ვიკამათოთ ვიფიქროთ ისეთ საკითხებზე მაგ რა არის თავმდაბლობა,მორჩილება,სიყვარ ული,სინანული,როგორ ვილოცოთ და აშ და ასეთი თემები ბევრია და გვგონია ვიციტ და სინამდვილეში არ ვიცით ჩემი თავიდან გამომდინარე ვიტყვი. 1. პირადად მე სურვილი არ მაქვს, რომ მცდარად ვიცოდე. 2. როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ, ეს ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საკითხია, რამეთუ აქ არის ჩადებული ქრისტიანული რწმენის არსი; რატომ ვუწოდებთ მას მაცხოვარს?! რა მიზანი ქონდა მის მოვლინებასა და ჯვარცმას?!...ა.შ. 3. საკამათო ისაა, რაზეც თემის სათაური მიგვითითებს . მოდით კითხვას თქვენ დაგისვავთ: - როგორი ბუნება მიიღო ქრისტემ პირველქმნილი ცოდვით დაზიანებული თუ დაუზიანებელი? დანარჩენს კი თუ თვალის დევნების სურვილი გექნებათ, თემის მსვლელობისას, შედარებით გარკვევით იხილავთ. _______________________________________ ციტატა(მნათე @ Jan 4 2007, 11:38 AM) შენი გამოჩენა უხვპოსტიანობის პირდაპირპროპორციულია ღმერთმა დაგლოცოს ძმაო, სამწუხაროდ, არა მგონია რომ მასე გამოვიდეს... სამწუხაროდ იმიტომ, რომ იცი როგორ მიყვარს რელიგიის ირგვლივ ''ლაქლაქი'' (კვლევა/ძიება) და ამ დროს დაკავებული ვარ ყოველდღიური მიწიერი საფიქრებელით. თუ ღვთის ნება იქნება, მაშინ ვიაქტიურებ, მაგრამ ამავე დროს თავს არ მოგაბეზრებთ ციტატა აქ ერთი საკითხია გამოსაკვეთი, კერძოდ დაუზიანებელ ბუნებას ახასიათებს თუ არა ის მიწიერი მოთხოვნილებები, რომლებიც გვახასიათებს ჩვენ ყველას, მაგალითად ჭამა შესაქმეში ამაზე ერთი მინიშნებაა " და ამცნო უფალმან ღმერთმან ადამს და ჰრქუა: ყოვლისაგან ხისა სამოთხისა ჭამით შჭამო" მაშასადამე აქაც დილემა რაც შეეხება ''აკრძალულ ნაყოფს'', რომელსაც მე ვაზის ხედ მოვიხსენიებ (ყურძენს), სხვები - კი ვაშლის ხედ... აქ საკითხი გაცილებით რთულია, რადგან სავსებით შესაძლებელია, ადგილი გვქონდეს ალეგორიულ ფორმასთან; მაგალითად, გამოვყოფ აღიარებულ ღვთისმეტყველსა და ეკლესიის წმინდა მამა, ნინევიის ეპისკოპოსი წმიდა ისააკ (სირიელი) ასურს; ხსენებულ ბიბლიურ ეპიზოდში წმინდა ზიარების მომენტს ხედავს, ანუ კაცი დაუმსახურებლად ეზიარა, თუმცა მისთვის გამზადებულს.... აქ შევჩერდები ამ საკითხზე. მოდი შედარებით მნიშვნელოვანი ფაქტორი მოვიშველიოთ: - სიკვდილი. პავლე ხომ სავსებით გარკვევით გვეუბნება, თუ რატომ და როგორ შემოვიდა სიკვდილი წუთისოფელში; შესაბამისად - ხრწნადობა (რა თქმა უნდა არ გვავიწყდება: შიში, ცრემლი, წყურვილი, შიმშილი... და ა.შ) მოდი აქ დავუბრუნდეთ წმინდა იოანეს: ციტატა წმინდა იოანე დამასკელი მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა თავი სამოცდამეოთხე ბუნებისეული და უყვედრელი ვნებულებების შესახებ ამასთან, ვაღიარებთ, რომ უფალმა მიიღო ყველა ბუნებისეული და უყვედრელი ვნებულება, რადგან მიიღო მან მთლიანი ადამიანი და ყოველივე ადამიანისეული, გარდა ცოდვისა, რამეთუ ეს უკანასკნელი არის არა ბუნებისეული, არა შემოქმედისგან ჩვენში შთათესილი, არამედ ეშმაკისეული დამთესველობის შედეგად ჩვენს თვითუფლებრივ არჩევანში ნებაყოფლობით შემყარებული და არა ძალადობით ჩვენი დამპყრობი. ანუ: ქრისტემ მიიღო ყველა ბუნებისეული და უყვედრელი ვნებულება; ცოდვა არა, მაგრამ ცოდვის მიერ დაზიანებული ბუნება - დიახ. ციტატა ბუნებისეულია და უყვედრელი ის ვნებულებანი, რაც ჩვენზე არ არის დამოკიდებული და რაც ადამიანურ ყოფაში შემოვიდა იმ სასჯელისგან გამომდინარე, გარდასვლას რომ მოჰყვა. ასეთებია: შიმშილი, წყურვილი, დაშვრომა, ჯაფა, ცრემლი, ხრწნადობა, სიკვდილისგან გარიდება, შიში, ურვა (რისგანაც არის ოფლი, სისხლის კოლტები), ბუნების უძლურების გამო ანგელოზთაგან შემწეობა და სხვა ამგვარი, რაც ბუნებითად არის ყველა ადამიანში. ანუ: ქრისტემ მიიღო ის რაც ადამიანურ ყოფაში შემოვიდა სასჯელისგან (პირველქმნილი ცოდვა) გამომდინარე. - რატომ მიიღო ქრისტემ ეს ყველაფერი? ციტატა ამრიგად, ყოველივე მიიღო ქრისტემ, რომ ყოველივე განეკურნა. გამოიცადა და სძლია მან, რომ ჩვენთვის მძლეობა მოემუშაკებინა და რომ [ჩვენი] ბუნებისთვის მოწინააღმდეგის დასაძლევი ძალა მიეცა, რათა ბუნებას, ძველთაგან ძლეულს, სწორედ იმავე შეტევებით, რითაც დაძლეულ იქნა, დაეძლია ძველთაგან მისი მძლეველი. ამრიგად, ჩვენი ბუნებისეული ვნებულებანი ბუნებითად და ზებუნებრივად იყო ქრისტეში, რადგან ისინი ბუნებითად აღიძვროდნენ მასში, როდესაც ნებართვას აძლევდა იგი ხორცს განეცადა, რაც თვისობრივი იყო მისთვის; ზებუნებუნებრივად კი - იმიტომ, რომ უფალში ბუნებისეულნი ნებელობას არ უძღოდნენ წინ. მართლაც, არაფერი იძულებითი არ განიჭვრიტება მასთან დაკავშირებით, არამედ ნებაყოფლობითია ყოველივე, რადგან ინება რა, მოშივდა, ინება რა, მოსწყურდა, ინება რა, შეეშინდა, ინება რა, მოკვდა მე ვფიქრობ, რომ თემის შეკითხვას პასუხი გაეცა. ქრისტემ მიიღო არა ადამის ბუნება, არამედ დაზიანებული ბუნება! სანამ ამ მოსაზრებისათვის საჭირო დამატებით არგუმენტაციას მოვიყვან, აჯობებს გავჩერდე და ადგილი დავუთმო საწინაღჭმდეგო მოსაზრებას... მაშ ასე, შორს რომ არ წავიდეთ, ვიღებთ ჩვენთვის კარგად ნაცნობ ბმულს: http://orthodoxy.wanex.net/ ციტატა პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი „დოგმატური ღვთისმეტყველება“ იესო ქრისტეს კაცობრივი ბუნების უცოდველობის შესახებ V მსოფლიო კრებამ დაგმო თეოდორე მოპსუესტიელის ცრუსწავლება. იგი ამტკიცებდა თითქოს იესო ქრისტესთვის უცხო არ იყო შინაგანი ცდუნებანი და ვნებათა ჭიდილი. თუ საღვთო წერილი ამბობს, რომ ძე ღვთისა მოვიდა „ხორცთა მათ ცოდვისათა“ (რომ. 8,3), ამით მხოლოდ ხაზს უსვამს, რომ ეს ხორცი ჭეშმარიტად კაცობრივი იყო. აქ ლაპარაკია, ჩვენთვის კარგად ნაცნობ ერესზე, რომელიც ამტკიცებდა, რომ თურმე მაცხოვარს არც: შიოდა, წყუროდა, ცრემლი სდიოდა ... და არც კვდებოდა - ეს ყველაფერი თურმე მოჩვენებითი იყო, უბრალოდ ჭამდა რადგან სხვებიც ჭამდნენ და ა.შ... ეს ერესი დაიგმო და სამუდამოდ განისაზღვრა, რომ ქრისტე იყო სრულყოფილი ადამიანი ანუ ატარებდა ჩვენს მსგავს ბუნებას. აქვე გარკვევით ვხედავთ, რომ ერესანტთა მტკიცებით, თუ ქრისტეს არც შიოდა, არც წყუროდა, არც იხრწნებოდა და მოკვდებოდა.... იგი ადამის ბუნების მატარებელი ყოფილა! ვაგრძელებთ კითხვას: ციტატა მაგრამ იგი არ ატარებდა ცოდვას, პირიქით, სრულიად სუფთა იყო ყოველგვარი ცოდვისგან, პირველქმნილი იქნებოდა იგი თუ ნებელობითი. უფალი თავისი მიწიერი ცხოვრების ჟამს ყოველგვარი ცოდვიანი სურვილისა და შინაგანი ცთუნებისგან თავისუფალი იყო, რადგან კაცობრივი ბუნება მასში არსებობს არა დამოუკიდებლად, არამედ ის ჰიპოსტასურად არის ღმერთთან შეერთებული. ოპს..... ცოდვას რომ არ ატარებდა ვიცით, მაგრამ ''სუფთა იყო პირველქმნილი ცოდვისაგან'' ეს ნიშნავს, რომ მას ქონდა არა დაზიანებული ბუნება, რომელსაც ყოველი ადამიანი ფლობს, არამედ - ადამისეული ბუნება. სანამ გავაგრძელებთ; - რას ფიქრობთ ნათქვამის შესახებ? სად ვხედავ არასწორედ ან არასწორედ ვმსჯელობ? უფალო დაგვლოცე! -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
|
|
|
| ალექსანდრე |
Jan 4 2007, 05:27 PM
პოსტი
#7
|
 Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 |
ციტატა ოპს..... ცოდვას რომ არ ატარებდა ვიცით, მაგრამ ''სუფთა იყო პირველქმნილი ცოდვისაგან'' ეს ნიშნავს, რომ მას ქონდა არა დაზიანებული ბუნება, რომელსაც ყოველი ადამიანი ფლობს, არამედ - ადამისეული ბუნება. აი ეს კარგად ვერ გავიგე, რათქმაუნდა უფალმა მიიღო ადამიანური ბუნება ცოდვის გარდა, მან მიიღო დაზიანებული ბუნება და განკურნა თავის თავში. კარგად ვერ გავიგე, უფალი ხომ ისევე განიცდიდა ტკივილს, სიცივეს, ცვეთას, შიმშილის შეგრძნება ჰქონდა და ა.შ. რომელიც დაზიანებული ბუნების შედეგია, მაგრამ როდეცას მაცხოვარი აღდგა მკვდრეთით მან განკურნა ადამიანის დაზიანებული ბუნება, მისი სხეული უკვე სხვანაირი იყო, მას აღარ სჭირდებოდა არც საკვები და აღარ განიცდიდა ადამიანურ ბუნების სისუსტეებს, ტკივილს, სიცივეს, მის აღმდგარ სხეულს უკვე შეეძლო უპრობლემოდ დახურულ სივრცეში შეღწევა. იქნებ გამარკვიოთ უკეტესად -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
|
|
|
| კანონისტი |
Jan 4 2007, 05:55 PM
პოსტი
#8
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ალექსანდრე
ციტატა კარგად ვერ გავიგე, უფალი ხომ ისევე განიცდიდა ტკივილს, სიცივეს, ცვეთას, შიმშილის შეგრძნება ჰქონდა და ა.შ. რომელიც დაზიანებული ბუნების შედეგია, საქმე ისაა, რომ მაცხოვარს ბუნებით კი არ მოემშია, "ნებსით მოემშია", "ნებსით ცრემლეოდა", "ნებსით მოკუდა". აი ეპისკოპოსების კურთხევაზე რომ ყოფილიყავი, იქ მოისმენდი, წირვის წინ საეპისკოპოსო კანდიდატი ამბობს სჯულის აღსარებას, ანუ რა წამს მას და იქაა ეს სიტყვები... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| ზურა |
Jan 4 2007, 06:10 PM
პოსტი
#9
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783 |
ციტატა(კანონისტი @ Jan 4 2007, 04:55 PM) ალექსანდრე საქმე ისაა, რომ მაცხოვარს ბუნებით კი არ მოემშია, "ნებსით მოემშია", "ნებსით ცრემლეოდა", "ნებსით მოკუდა". აი ეპისკოპოსების კურთხევაზე რომ ყოფილიყავი, იქ მოისმენდი, წირვის წინ საეპისკოპოსო კანდიდატი ამბობს სჯულის აღსარებას, ანუ რა წამს მას და იქაა ეს სიტყვები... ანუ მაცხოვარს არ ქონია ადამიანური ბუნება? მას არ შიოდა სინამდვილეში? სინამდვილეში არ შეწუხებულა ლაზარეს სიკვდილით და ბუნებით არ მოერია ცრემლი? სინამდვილეში არ განიცდიდა წუხილს გეთსიმანიაში და ბუნებით არ ასხავდა სისხლნარევი ოფლი? სინამდვილეში არ განიცდიდა ჯვარზე ვნებებს? სინამდვილეში არ მომკვდარა ადამიანური ბუნება ჯვარზე? ამ ყველაფერს, უბრალოდ ნებით აკეთებდა? -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
|
|
|
| კანონისტი |
Jan 4 2007, 06:54 PM
პოსტი
#10
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ზურა
სხვაა ბუნებითად შიმშილი და სხვაა ნებსით შიმშილი თუმცა შედეგი ერთია - გშია და გინდა საჭმელი და ეს ჭეშმარიტად შიმშილია მაშ რას ნიშნავს სიტყვები: სასუმელი რომელი უკუე მომცა მამამან ჩემმან არა შევსუაა? ანუ ჯვარცმა იყო ნებსით და არა იმიტომ რომ ის ვერ გაექცა მდევნელებს (ნუ იყოფინ!) ის ყოველგვარ ადამიანურ მოთხოვნილებებს იღებდა ნებსით, მაგრამ ტანჯვის შეგრძნება სრული იყო, ანუ ის სრულად შეიგრძნობდა ყოველივეს, მაგრამ ეს ხდებოდა მისი ნებით. ამასთან, როდესაც ბუნებისეულად ვამბობთ ნებას, იძულების მქონედ როდი ვიტყვით მას, არამედ - თვითუფლებრივად, რადგან თუ მოაზროვნეობითია იგი, უთუოდ თვითუფლებრივიცაა. (წმ. იოანე დამასკელი, მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა, თავი 58) ანუ კიდევ ერთხელ: მაცხოვარი იყო სრული ღმერთი და სრული კაცი, ორითა ნებითა, მაგრამ თავისი ნება დაუმორჩილა ღმერთს, ნებსით მიიღო ყოველივე ადამიანური, ნებსით ივნო და ნებსით მოკვდა -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| ზურა |
Jan 4 2007, 07:55 PM
პოსტი
#11
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783 |
ციტატა(კანონისტი @ Jan 4 2007, 05:54 PM) ამასთან, როდესაც ბუნებისეულად ვამბობთ ნებას, იძულების მქონედ როდი ვიტყვით მას, არამედ - თვითუფლებრივად, რადგან თუ მოაზროვნეობითია იგი, უთუოდ თვითუფლებრივიცაა. (წმ. იოანე დამასკელი, მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა, თავი 58) ანუ კიდევ ერთხელ: მაცხოვარი იყო სრული ღმერთი და სრული კაცი, ორითა ნებითა, მაგრამ თავისი ნება დაუმორჩილა ღმერთს, ნებსით მიიღო ყოველივე ადამიანური, ნებსით ივნო და ნებსით მოკვდა ჭეშმარიტად! ანუ დავკონკრეტდები: - ადამიანს შია, წყურია, იტანჯება... ა.შ. და ეს ხდება არა იმიტომ, რომ ადამიანს არჩევანის უნარი ქონდა, არამედ იმიტომ, რომ მას ერგო დაცემული ბუნება. - მაცხოვარს ჭეშმარიტად შიოდა, წყუროდა, იტანჯებოდა... ა.შ და ეს ხდებოდა არა იმიტომ, რომ მას არ ქონდა არჩევანის უნარი, არამედ იმიტომ, რომ საკუთარი ნებით მიიღო ჩვენი დაცემული ბუნება. იმისათვის, რომ განეკურნა იგი და ახალი ადამის შთამომავლობისათვის მიეცა დასაბამი: ციტატა(ალექსანდრე @ Jan 4 2007, 04:27 PM) უფალი ხომ ისევე განიცდიდა ტკივილს, სიცივეს, ცვეთას, შიმშილის შეგრძნება ჰქონდა და ა.შ. რომელიც დაზიანებული ბუნების შედეგია, მაგრამ როდეცას მაცხოვარი აღდგა მკვდრეთით მან განკურნა ადამიანის დაზიანებული ბუნება, მისი სხეული უკვე სხვანაირი იყო, მას აღარ სჭირდებოდა არც საკვები და აღარ განიცდიდა ადამიანურ ბუნების სისუსტეებს, ტკივილს, სიცივეს, მის აღმდგარ სხეულს უკვე შეეძლო უპრობლემოდ დახურულ სივრცეში შეღწევა. მაგრამ..... ჩვენ გვაინტერესებს კითხვა, თუ რა ბუნების მატარებელი იყო ქრისტე? დიახ მან ნებით მიიღო ჩვენნაირი ბუნება, რომ განეკურნა იგი, მაგრამ ჩვენი ბუნება ხომ დაზიანებულია? გამოდის, რომ ნებით მიიღო დაზიანებული ბუნება. სხვაგვარად არც გამოდიოდა, ''რაც არ მიუღია, განუკურნებელია'' ("невоспринятое неисцеляемо'') Прп. Иоанн Дамаскин: "Ведь и Господь, пожалев собственное творение, добровольно принявшее страсть греха, словно посев вражий, воспринял болящее целиком, чтобы в целом исцелить: ибо "невоспринятое неисцеляемо". А что воспринято, то и спасается... Итак, чтобы изгнать из души присеянную врагом болезнь греха, ради этого Он и воспринял душу и воление ее, но греха не сотворил, а чтобы освободить тело от тления и услужения греху, воспринял и тело. Воспринял и наказания за первое грехопадение ..." (Творения. "Мартис". 1997. С. 117). სწორედ იგივეს გვეუბნება წმინდა წერილიც: ღმერთმა მოავლინა თავისი ძე ცოდვილი ხორცის მსგავსებაში და ცოდვის გამო მსჯავრი დადო ცოდვას ხორცში (რომ.8,3) სადაც გარკვევით ვკითხულობთ, რომ ძე ცოდვილ ხორცის მსგავსებაში მოავლინა ანუ ჩვენნაირი ხორცის (!) ... თითქოს ყველაფერი გასაგებია, მაგრამ სწორედ აქ ვაწყდებით სირთულეს, რადგანაც ოპონენტთა მტკიცებით, ქრისტე ''სრულიად სუფთა იყო ყოველგვარი ცოდვისგან, პირველქმნილი იქნებოდა იგი თუ ნებელობითი.'' დიახ სუფთა იყო ცოდვისაგან და ნებით აიღო პირველქმნილი ცოდვისაგან დაცემული ბუნება, მაგრამ გამოდის, რომ მისი ადამიანური ბუნება არ იყო სუფთა ადამისეული ცოდვისაგან. ჯერჯერობით აქ შევჩერდები... საქმე იმაშია, რომ ორივე პოზიციას ამაგრებს ეკლესიის მამათა აზრები; რადგანაც ცალკეული წმინდა მამის(მამათა) აზრი(მოსაზრებანი) არ ითვლება დოგმატიკურად, ძალიან ჭირს სიმართლის გარკვევა. სწორედ ამიტომ ავღნიშნე დასაწყისში, რომ ესაა გადაუჭრელი ღვთისმეტყველური საკითხი. -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
|
|
|
| Sotiris |
Jan 4 2007, 08:21 PM
პოსტი
#12
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,567 რეგისტრ.: 3-November 06 წევრი № 382 |
ამ დისკუსიას თვალს რომ ვადევნებ, შთაბეჭდილება მექმნება, რომ მთელი ეს მოჩვენებითი პრობლემები წარმოქმნილია იმის ვერგაგებიდან, თუ რა არის პირველმამისეული ცოდვა და რა არის უყვედრებელი ვნებულებები.
-------------------- მძიმეწონოსანთა კატეგორია.
ქარის წისქვილებს არ ვებრძვი, კომერციულ საქმიანობაში ვიყენებ მხოლოდ: ქატო იქა, ფქვილი აქა. |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Jan 4 2007, 08:26 PM
პოსტი
#13
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
ახლა დაიწყო დაგნარი და ანათემატიზმების შედგენა
 -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| მნათე |
Jan 4 2007, 08:33 PM
პოსტი
#14
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
Sotiris
ექსორია? ნენა შოთიკო მოიცალე რა პაწა, დაწერე შენც რაცხები -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| ზურა |
Jan 4 2007, 08:35 PM
პოსტი
#15
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 72 რეგისტრ.: 3-January 07 წევრი № 783 |
ციტატა(Sotiris @ Jan 4 2007, 07:21 PM) ამ დისკუსიას თვალს რომ ვადევნებ, შთაბეჭდილება მექმნება, რომ მთელი ეს მოჩვენებითი პრობლემები წარმოქმნილია იმის ვერგაგებიდან, თუ რა არის პირველმამისეული ცოდვა და რა არის უყვედრებელი ვნებულებები. გამარჯობა კეთილო შეიძლება მასეცაა. ამის გასარკვევად უპრიანი იქნებოდა ვრცლად გესაუბრა ამის შესახებ და სასურველია მარტივად აღსათქმელი ენით, რომ თუნდაც მე უვიცმა, შევძლო ჩავწვდე ამ სიღრმეებს. დასაწყისში გავიმეორებ კითხვას: - როგორი ბუნება მიიღო ნებაყოფლობით ქრისტემ? ჩვენნაირი ანუ ადამიანის დაცემული ბუნება... თუ ადამის მსგავსი, რომელიც მოკლებული იყო ჩვენს განცდებს (მათ შორის სიკვდილიც) ალბათ აჯობებს ამაზე პასუხით დაიწყოთ მსჯელობა, რომ ჩვენთვის მარტივი იყოს. წინასწარ მადლობთ. უფალმა დაგლოცოთ! p.s. ვინცობაა შემაგვიანდეს, რადგან გავდივარ; მაგრამ აუცილებლად გამოგეხმაურებით. -------------------- The God became the person, that the person became the god.
|
|
|
|
| Sotiris |
Jan 4 2007, 10:05 PM
პოსტი
#16
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,567 რეგისტრ.: 3-November 06 წევრი № 382 |
ციტატა(ზურა @ Jan 4 2007, 08:35 PM) შეიძლება მასეცაა. ამის გასარკვევად უპრიანი იქნებოდა ვრცლად გესაუბრა ამის შესახებ და სასურველია მარტივად აღსათქმელი ენით, რომ თუნდაც მე უვიცმა, შევძლო ჩავწვდე ამ სიღრმეებს.  ირონია არ არის აქ საჭირო. პრობლემა კი აი რაშია: მოდიხართ ამ ფორუმზე და პოსტავთ ისეთ დოგმატურ საკითხზე, რომელმაც შეიძლება ბევრი დამწყები მართლმადიდებელი დააბრკოლოს (შეგახსენებთ, ფორუმს თითქმის 800 რეგისტრირებული მომხმარებელი ჰყავს). დაწვრილებით პასუხს ვერ გაცემთ, რადგან არ მცალია. ახლა რაც შეეხება იმას, თუ რა არის პირველმამისეული ცოდვა. ამაზე არსებობს წმ. იუსტინე პოპოვიჩის ნაშრომი "О первородном грехе". ასევე შეგიძლიათ ნახოთ კლასიკური რუსული დოგმატური ღმრთისმეტყველების სახელმძღვანელოები (ზოგი კი მათზე ცხვირს იბზუებს, მაგრამ ეს უფრო მათი პრობლემაა). თქვენ კი ასე ჩანს პირველმამისეულ ცოდვას ათანაბრებთ უყვედრელ ვნებულებებთან, რაც მეტად უცნაური სწავლებაა. მას მერე რაც გაარკვევთ რა არის პირველმამისეული ცოდვა, მერე გეტყვით, რომ მაცხოვარი ჩვენი იესუ ქრისტე არის აბსოლუტურად უცოდველი, პირველმამისეული ცოდვის არმატარებელი (და ეს გამონაკლისი ხდება იმიტომ, რომ მისი ჩასახვა ზებუნებრივი გზით მოხდა, წმ. იუსტინე: Наследственность первородного греха всеобща, ибо никто из людей не изъят из этого, кроме Богочеловека Господа Иисуса Христа, рожденного вышеестественным образом от Святой Девы и Духа Святого...). ესაა მამათა სწავლება და ამასვე გვეუბნებიან მეექვსე მსოფლიო კრების მამები (დიდმან ამან და ყოველთა ქალაქთა და სოფელთაგან ნებითა და მადლითა ღმრთისაჲთა და ბრძანებითა მორწმუნისა და ღმრთისმსახურისა მეფისა კოსტანტინესითა შემოკრებულმან ღმრთივდაცვულსა სამეუფოსა ქალაქსა მეექუსემან კრებამან ტაძარსა დიდისა პალატისასა ესრეთ აღწერა და განაწესა და ამას იტყჳს: ღმრთისა და მამისა მხოლოდშობილი ძჱ და სიტყუაჲ, რომელი-იგი ყოვლითურ მსგავს ჩუენდა იქმნა, თჳნიერ ცოდვისა...). ეს აბსოლუტურად ცხადია წმ. იოანე დამასკელის სწავლებიდანაც (აი რატომ არ არის საჭირო კონტექსტიდან ცალკეული ციტატების ამოგლეჯა და იმათიც კი ვერგაგება): "უცოდველი იყო ჩვენი უფალი იესო ქრისტე, რადგან "ცოდვა არ ჩაუდენია მას", "ვინც აზიდა ქვეყნიერების ცოდვა", "არცთუ მზაკვრობა პოვნილა მის პირში" (1 პეტრ. 2,22; იოან. 1,29). ამიტომ, არ ექვემდებარებოდა იგი სიკვდილს, რადგან სიკვდილი ცოდვის მიერ შემოვიდა ქვეყნად. ამრიგად, იგი კვდება, თავს იდებს რა ჩვენთვის სიკვდილს და სწირავს რა თავის თავს მსხვერპლად ჩვენს გამო მამას, რადგან მისდამი ვცოდეთ და მას მართებდა ჩვენს გამო გამოსასყიდის მიღება, რომ ამ სახით გამოვხსნილიყავით დაწყევლისგან" (მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა, თავი სამოცდამეთერთმეტე). ამრიგად დამასკელის სწავლებით რა გამოდის? მაცხოვარმა მიიღო უყვედრელი ვნებულებანი, სიკვდილს კი, როგორც სრულიად უცოდველი და პირველმამისეული ცოდვის არმატარებელი, იგი არ ექვემდებარებოდა, არამედ ჩვენთვის თავს-იდვა (სიკვდილი ამქვეყნად სწორედ ადამის ცოდვით დაცემის გამო შემოვიდა: ვითარცა-იგი ერთისა მის კაცისათჳს ცოდვაჲ სოფლად შემოჴდა და ცოდვისა ძლით - სიკუდილი, და ესრეთ ყოველთა კაცთა ზედა სიკუდილი მოიწია, რომლითა ყოველთა შესცოდეს (ჰრომ. 5,12)). -------------------- მძიმეწონოსანთა კატეგორია.
ქარის წისქვილებს არ ვებრძვი, კომერციულ საქმიანობაში ვიყენებ მხოლოდ: ქატო იქა, ფქვილი აქა. |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Jan 4 2007, 11:52 PM
პოსტი
#17
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
მგონი აქ საკითხი ეხება უფრო იმის გარკვევას, თუ რა არის ხსნა.
რა დაზიანდა თავდაპირველად? დაზიანდა ადამიანის ნება და შედეგად საჭირო იყო ამ ნების განკურნება. ახლა სმის კითხვა: კი მაგრამ როგორი გზით არის შესაძლებელი ასეთი დაზიანებული ნების განკურნება? 1. აღება თავად ამ დაზიანებული ნებისა-მისი შეთვისება და შემდეგ გამოხსნა 2. თავისუფალი დაუზიანებელი ნების აღება და ხსნა პირველ შემთხვევაში თუ ნება დაზიანებულია, თავად ამ კატეგორიის განმარტებიდან გამომდინარე, შეუძლებელია დაზიანებული ნებით დაუზიანებლისკენ მისვლა, რადგან ის აპრიორი გამორიცხავს თავის თავში დაუზიანებლობას. მეორე შემთხვევაში ისმის კითხვა: თუ აიღო დაუზიანებელი,მაშინ რისგან გვიხსნა? ეს საკითხი გასაშლელია კიდევ უფრო. რა არის ხსნა? ა) აღება დაზიანებული ნების და მისი მოშორება, თუ ბ) არა დაზიანებულის? ა) ამ შემთხვევაში გამოდის, რომ იესო ვერ დადგებოდა ადამისეული არჩევანის წინაშე, რაც ფუნდამენტია ცოდვის გააზრებისთვის ბ) ეს შემთხვევა გვაძლევს სრულად წარმოვიდგინოთ იესოს გზა როგორც გზა ადამისა, რომელიც განსხვავებით თავად ადამისგან, იესომ დაძლია...ამიტომაც ეწოდება იესოს ახალი ადამი, ანუ ის იგივე საწყის პირობაში დგება და გადის სრულიად, მთელ გზას ხსნისა და ცდუნების შესაძლებლობისა, რომელიც მან არ დაუშვა,რითიც პირველი ადამის შეცდომა გამოასწორა. კიდევ ერთი მომენტი: თუ იესომ მიიღო დაზიანებული ნება,მაშინ ამ ნებით მღება ჯვარცმისა იქნებოდა შეუძლებელი (რადგან ეს ნება დაზიანებულია და გაუგებარიცაა იესოს განკაცება), რაც ავტომატურად გამოიწვევდა მის ნებაზე იესოს ღმრთაებრიობის ძალადობას, ეს კი ცალსახად გადასაგდებია. -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Jan 5 2007, 02:06 AM
პოსტი
#18
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ციტატა რატომ ვუწოდებთ მას მაცხოვარს?! რა მიზანი ქონდა მის მოვლინებასა და ჯვარცმას?!...ა.შ. ეს ყველა ქრისტიანმა იცის თუ მთლად ახალბედა არ არის. რაც შეეხება ამ საკითხს ამაზე შვიდ მსოფლიო კრებაზე და წმინდა მამებს ექნებათ ნათქვამი.ჯობია ასეთ რთულ საღვთისმეტყველო საკითხებზე ვისარგებლოთ მათი განმარტებებით და არა საკუთარი გონებით ვიკვლიოთ.მე ამ თემაზე თავს შევიკავებ აზრების გამოთქმისგან რადგანაც იმ დონეზე არ მივსულვარ რომ ასეთ საღვთისმეტყველო საკითხებზე ვისაუბრო და ვიკვლიო რათა ისე არ მომივიდეს თაგვმა თხარა თხარაო კატა გამოთხარაო |
|
|
|
| Sotiris |
Jan 5 2007, 04:28 AM
პოსტი
#19
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,567 რეგისტრ.: 3-November 06 წევრი № 382 |
ციტატა(კანუდოსელი @ Jan 4 2007, 11:52 PM) მგონი აქ საკითხი ეხება უფრო იმის გარკვევას, თუ რა არის ხსნა. რა დაზიანდა თავდაპირველად? დაზიანდა ადამიანის ნება და შედეგად საჭირო იყო ამ ნების განკურნება. ცხადია მხოლოდ ნება არ დაზიანებულა (მიტრ. მაკარი, მართლმადიდებლურ-დოგმატური ღმრთისმეტყველება, მოსკოვი, 1993, ტ. 1, გვ. 476-510). ციტატა პირველ შემთხვევაში თუ ნება დაზიანებულია, თავად ამ კატეგორიის განმარტებიდან გამომდინარე, შეუძლებელია დაზიანებული ნებით დაუზიანებლისკენ მისვლა, რადგან ის აპრიორი გამორიცხავს თავის თავში დაუზიანებლობას. ადამის ცოდვის ერთერთი შედეგია ჩვენი ნების მიდრეკილება უფრო ბოროტისაკენ ვიდრე კეთილისაკენ, თუმცა ცხადია რაოდენ სუსტიც არ უნდა იყოს ჩვენი ნება, მისი თავისუფლება მაინც არ გამქრალა. (მიტრ. მაკარი, მართლმადიდებლურ-დოგმატური ღმრთისმეტყველება, მოსკოვი, 1993, ტ. 1, გვ. 507-509). მკრეხელობაა იმის ფიქრი, რომ მაცხოვრსაც ჰქონდა მიდრეკილება ბოროტებისაკენ. მაცხოვარი იყო აბსოლუტურად უცოდველი, არ იყო რა მატარებელი არც პირველმამისეული, არც პირადი ცოდვებისა (მიტრ. მაკარი, მართლმადიდებლურ-დოგმატური ღმრთისმეტყველება, მოსკოვი, 1993, ტ. 2, გვ. 59-61). უფრო მეტიც, მამათა სწავლებით მაცხოვარს არ შეუძლია სცოდოს, იგი თავისუფალია ყოველი ხორციელი ზრახვისაგან, ცოდვისკენ მიდრეკილებისგან და შინაგანი ცდუნებისაგან (იხ. იქვე, გვ. 61). სწორედ ამიტომ მეხუთე მსოფლიო კრების მამებმა ანათემას გადასცეს თეოდორე მოფსუეტელი, რომელიც ასწავლიდა, რომ მაცხოვარი არ იყო თავისუფალი შინაგანი ცდუნებებისგან და ვნებებთან ბრძოლისაგან (იხ. იქვე). მაგრამ მაცხოვარმა უყვედრელი ვნებულებები კი მიიღო, ე.ი. შიმშილი, წყურვილი, დაღლა და მისთ. (იხ. იქვე, გვ. 47). ამდენად მაცხოვარმა ყოველმხრივ ჩვენნაირი კაცობრივი ბუნება მიიღო, თვინიერ ცოდვისა (იხ. იქვე, გვ. 46-47). ციტატა რა არის ხსნა? ა) აღება დაზიანებული ნების და მისი მოშორება, თუ ბ) არა დაზიანებულის? ა) ამ შემთხვევაში გამოდის, რომ იესო ვერ დადგებოდა ადამისეული არჩევანის წინაშე, რაც ფუნდამენტია ცოდვის გააზრებისთვის ბ) ეს შემთხვევა გვაძლევს სრულად წარმოვიდგინოთ იესოს გზა როგორც გზა ადამისა, რომელიც განსხვავებით თავად ადამისგან, იესომ დაძლია...ამიტომაც ეწოდება იესოს ახალი ადამი, ანუ ის იგივე საწყის პირობაში დგება და გადის სრულიად, მთელ გზას ხსნისა და ცდუნების შესაძლებლობისა, რომელიც მან არ დაუშვა, რითიც პირველი ადამის შეცდომა გამოასწორა. ეს სოტერიოლოგიური კონცეფცია რაღაც არასრულფასოვნად მეჩვენება, სად არის აქ საუბარი ჯვარცმაზე, სიკვდილზე, სამდღე დაფლვასა და აღდგომაზე? ღმრთაებრივი განგებულების საქმე მხოლოდ განკაცება და ეთიკური მაგალითია? საბოლოო ჯამში ალბათ დაგეთანხმებით, თუ საჭირო განმარტებებს გააკეთებთ. -------------------- მძიმეწონოსანთა კატეგორია.
ქარის წისქვილებს არ ვებრძვი, კომერციულ საქმიანობაში ვიყენებ მხოლოდ: ქატო იქა, ფქვილი აქა. |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Jan 5 2007, 05:03 AM
პოსტი
#20
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
სოტირის, მე ახლა მართლა ფორუმზე კი არ ვარ მიბმული
...ის რაც დავწერე მხოლოდ ერთი, მაგრამ ჩემი აზრით ერთერთიმნიშვნელოვანი მომენტია, რადგან ადამის დაცემა მისი ნების არასწორი წარმართვით მოხდა, ანუ დაიწყო ნებით და დამთავრდა ხრწნადობით...და მე სართოდ ეთიკურობაზე არ ვმსჯელობ, რა შუაშია მანდ ეთიკური ასპექტი?-------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th April 2024 - 11:45 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge