”ენებით ლაპარაკი”, რას გვასწავლის ბიბლია და წმიდა მამები ენებით ლაპარაკზე პარამეტრები

[alex_b]

მსოფლიოში არის ნახევარ მილიარდზე მეტი ადამიანი, რომელიც აღიარებს, რომ მოციქულთა საქმეებში და მოციქულთა ეპისტოლეებში ნახსენები ”უცხო ენებით ლაპარაკი” - ეს დღესაც მოქმედია, და რწმენით ღებულობენ ამას.

მაინტერესებს თქვენი აზრებიც ამაზე.

[კანუდოსელი]

მსოფლიოში არის ნახევარ მილიარდზე მეტი ადამიანი, რომელიც აღიარებს, რომ მოციქულთა საქმეებში და მოციქულთა ეპისტოლეებში ნახსენები ”უცხო ენებით ლაპარაკი” - ეს დღესაც მოქმედია, და რწმენით ღებულობენ ამას.

მაინტერესებს თქვენი აზრებიც ამაზე.

ყოველივეს თავისი აზრი აქვს...მაინტერესებს რა აზრი აქვს ლოცვას რომელიც არ გესმის, ლოცვა ხომ საუბარია ღმერთთან, თუ არ გესმის ის ენა, რომელზეც ლაპარაკობ, მაშინ რა იცი რას ესაუბრები - ეს ერთი
და მეორე: რა უპირატესობა აქვს ამ ენას იმასთან, რომლითაც ვლაპარაკობთ? - მე მეჩვენება, რომ უპირატესობა პირიქით უფროა

იქნებ ჯერ ამათზე გავცეთ პასუხები

და კიდევ ერთი: რა გარანტიაა, რომ ეს არ არის მასობრივი ექსტაზის შედეგი: მუსლიმ სუფიებში არის ასევე ენებზე ლაპარაკი...

[მნათე]

კანუდოსელი
მაშ იმ თავების ეგზეგეზა რაფერია?

[კანუდოსელი]

კანუდოსელი
მაშ იმ თავების ეგზეგეზა რაფერია?

იმ თავების ეგზეგეზა როგორიც არ უნდა იყოს, მას აზრი უნდა ქონდეს და მე ვცდილობ ანალიზი ჩავატარო

[მარიამი]

ძალიან მაინტერესებს ეს საკითხი, აბა მცოდნეებო, აქეთ!
მოციქულები რომ სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ სულთმოფენობისას, ეს სულ სხვა იყო, როგორც ვიცი. ამ ენების ცოდნას კონკრეტული პრაქტიკული დანიშნულება ჰქონდა. აი, ლოცვის დროს ენებით ლაპარაკის აზრი არ მესმის. ვისაც ესმის, განმარტოს, საინტერესოა.

[მხევალი ნინო]

მარიამი

აი, ლოცვის დროს ენებით ლაპარაკის აზრი არ მესმის. ვისაც ესმის, განმარტოს, საინტერესოა.

ეს ან ახალია ჩემთვის ან ვერ მივხვდი რაზეა საუბარი

[მარიამი]

მარიამი
ეს ან ახალია ჩემთვის ან ვერ მივხვდი რაზეა საუბარი

პავლე მოციქულის ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ, მე-14 თავი წაიკითხე. მე არ მესმის ეგ კარგად

[athos]

სერაფიმ როუზს აქვს ამ თემაზე დაწერილი

Православие и религия будущего

гл. VII "Харизматическое возрождение"



В этом уже можно заметить переоценку, которой нет и в помине в Новом Завете, где говорение на языках имеет определенное подчиненное значение и служит знаком сошествия Святого Духа в день Пятидесятницы (Деян. 2) и еще в двух случаях (Деян. 10 и 19). После первого или, возможно, второго века в православных источниках о нем не упоминается, и он не засвидетельствован даже у великих святых Отцов из египетских пустынь, которые были настолько преисполнены Духа Божия, что совершали многие поразительные чудеса, вплоть до воскрешения мертвых. Отношение Православия к подлинному говорению на языках можно подытожить словами блаженного Августина ("Проповеди по Иоанну", 6, 10): "В ранние времена Святой Дух изливался на верующих, и они говорили на языках, которых не учили, ибо Дух давал им дар речи. Это были знаки, приуроченные к времени. Потому что подобало, чтобы являлся этот знак Святого Духа на всех языках, чтобы засвидетельствовать, что Господне Евангелие будет проповедано на всех языках и во всех концах земли. Это было сделано для знамения, и это миновало". И, словно отвечая современным пятидесятникам с их странным выпячиванием этого свойства, Августин продолжает: "Ожидаем ли мы теперь, чтобы те, на кого будут возложены руки, заговорили на языках? Или когда мы возлагали свою руку на этих детей, ожидал ли каждый из нас, что они начнут говорить на языках? И, увидев, что они не говорят на языках, оказался ли кто из нас так развращен в своем сердце, чтобы сказать: "Они не получили Святого Духа"?"
Современные пятидесятники, чтобы оправдать свое говорение на языках, ссылаются на Первое послание апостола Павла к Коринфянам (главы 12-14). Но св. ап. Павел написал эти поучения именно потому, что "языки" стали источником беспорядка в Коринфской Церкви; и хотя он и не запрещает их, но значительно умаляет их значение. Эти поучения, таким образом, не поощряют современное возрождение "языков", а напротив, должны были бы предостеречь от этого - особенно когда человек осознает (как признаются сами пятидесятники), что есть иные источники говорения на языках кроме Святого Духа! Как православные христиане, мы уже знаем, что говорение на языках, как истинный дар Святого Духа, не может быть дано тем, кто вне Церкви Христовой

Если у нас уже вызывает подозрения само преувеличенное значение, придаваемое "языкам" современными пятидесятниками, то наша бдительность в отношении этого явления окончательно проснется, когда мы исследуем обстоятельства, при которых оно возникает.
Оно отнюдь не даруется свободно и спонтанно, без вмешательства людей, как все истинные дары Святого Духа. "Говорение на языках" может быть преднамеренно вызвано с помощью профессиональных приемов сосредоточенной групповой "молитвы" о ниспослании этого дара, в сопровождении суггестивных протестантских гимнов ("Он грядет! Он грядет!"), достигая своего апогея в "возложении рук", а подчас и пользуясь такими чисто физическими приемами, как непрестанное повторение данной фразы [5] или просто звуков, издаваемых ртом. Один человек признается, после "говорения на языках", как и многие другие: "я часто твержу бессмысленные звукосочетания, пытаясь открыть дорогу молениям на языках" [6]; и вместо того, чтобы запрещать подобные потуги, пятидесятники их рекомендуют.

თუ რუსულს ვერ იგებთ, გითარგმნით

[ლეონტი]

მადლობა ათოსს საინტერესო მასალის მოწოდებისთვის.
"ენებზე მეტყველება" ანუ გლოსოლალია (ბერძ. გლოსა - ენა, ლალო - ვმეტყველებ ), არის ქარიზმატული ეპოქის ფენომენი.
როდესაც მოციქულები სულის გადმოსვლის შემდეგ უცხო ენებზე ამეტყველდნენ. ქსენოგლოსია - იგივე მეტყველება უცხო ენაზე რომელიც არასოდეს არ გაგიგია.
რაც შეეხება დასმულ კითხვას 1 კორ თ.14 - ის შესახებ. აქ პავლე მოციქული წერს რომ სარგებლობა არა აქვს ენაზე
ლაპარაკს ,თუ ის სხვას არ ესმის:
"რომელი იგი იტყვინ ენითა არა კაცთა ეტყვინ, არამედ ღმერთსა..."
"რომელი იტყვინ ენითა, თავსა თვისსა აღაშენებნ..."
"მოვიდე თუ თქვენდა და ენათა ვიტყოდი, რაი მე გარგო თქვენ..."
"ეგრეცა თქვენ, ენითა მით უკუეთუ არა-გამოცხადებულად სიტყვაი იგი გამოსცეთ, ვითარ საცნაურ იყოს სიტყვაი იგი? იყვენით თქუენ ვითარცა აერსა მეტყუელნი."

[G_I_O_R_G_I_]

თემა რაზეა და რა საკითხს ეხება ვერ მივხვდი.
(თუ ამ თემას ეხება)
გამიგია ერთი რელიგიური მიმდინარეობა ბევრ ენებს სწავლობენ და მოციქულებს ადრიან თავს თუ რაღაც მსგავსი.

[ალექსანდრე]

მე მაპატიეთ მაგრამ ვერ გავიგე


იქნებ ქართულად, გლეხურ ენაზე ამიხსნათ ამის განმარტება

[::სალომე::]

თემა რაზეა და რა საკითხს ეხება ვერ მივხვდი.

აჰაა, მეც

[athos]

ე.წ. "ქარიზმატული მოძრაობა" ჩამოყალიბდა XX საუკუნის დასაწყისში.

მისი მიმდევრები აცხადებენ რომ მათ ისევე, როგორც მოციქულთა დროს ხდებოდა, ეძლევათ ენებზე ლაპარაკის ნიჭი. ისინი გარკვეული პერიოდი ლოცულობენ, შემდეგ იწყებენ რიტმულ მოძრაობას, ან იატაკზე ეცემიან და გაურკვეველ ენაზე ლაპარაკობენ.

[inkvizitor]

მსოფლიოში არის ნახევარ მილიარდზე მეტი ადამიანი, რომელიც აღიარებს, რომ მოციქულთა საქმეებში და მოციქულთა ეპისტოლეებში ნახსენები ”უცხო ენებით ლაპარაკი” - ეს დღესაც მოქმედია, და რწმენით ღებულობენ ამას.

რა არის აქ გაუგებარი?
ორმოცდაათიანელებზეა ლაპარაკი.
я так думаю.

[athos]

ორმოცდაათიანელებზეა ლაპარაკი.

კი, ორმაცდაათიანელები იყვნენ თავიდან, ეხლა სხვებიც მონაწილეობენ ენებზე ლაპარაკის ასეთ "პრაქტიკაში"

[ლეონტი]

მოციქულები რომ სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ სულთმოფენობისას, ეს სულ სხვა იყო, როგორც ვიცი. ამ ენების ცოდნას კონკრეტული პრაქტიკული დანიშნულება ჰქონდა. აი, ლოცვის დროს ენებით ლაპარაკის აზრი არ მესმის. ვისაც ესმის, განმარტოს, საინტერესოა.

მე კი მგონია რომ სულ სხვა არ იყო, არამედ ერთიდა იმავე მოვლენაზეა საუბარი.
ამაზე პავლე მოციქული ამბობს:
"რომელი იტყოდის ენასა, ილოცევდინ, რაითა გამოცათარგმანოს, უკუეთუ ვილოცვიდე ენითა, სული ჩემი ილოცავს, ხოლო გონებაი ჩემი უნაყოფო არს."
ასევე მგონია მოციქულებს , ვისაც ენის ნიჭი მიეცათ, საუბრობდნენ და ლოცულობდნენ და წინასწარმეტყველებდნენ ენებზე , რომელიც ხანდახან თვითონაც კი არ ესმოდათ. სული მეტყველებდა მათში, მათგან დამოუკიდებლად.

[მხევალი ნინო]

athos

გაურკვეველ ენაზე ლაპარაკობენ

თუ ყველასთვის უცხოა ეს ენა, ანუ არარსებულია, რა საჭიროა გაურკვეველი ბურტყუნი, ამით რას ამკიცებენ ვერ გავიგე?

[Dulos]

პავლე მოციქულის ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ, მე-14 თავი წაიკითხე. მე არ მესმის ეგ კარგად

იმისათვის რომ ენებზე ლაპარაკი გაიგო რა არის და რისთვის არის, ამაზე მხოლოდ კორინთელთა წერილი არ ლაპარაკობს.

ლეონტი

რაც შეეხება დასმულ კითხვას 1 კორ თ.14 - ის შესახებ. აქ პავლე მოციქული წერს რომ სარგებლობა არა აქვს ენაზე
ლაპარაკს ,თუ ის სხვას არ ესმის

როგორც ჩანს ბოლომდე არ წაგიკითხავს ეგ თავი. იგივე თავში პავლე მოციქული ღმერთს მადლობას წირავს იმისათვის, რომ ყველაზე მეტს ლოცულობს ენებზე; იძახის, რომ სურს ყველა ლაპარაკობდეს ენებით; იძახის, რომ ენებს ნუ ჩააქრობთო და ასე შემდეგ.



სოლომონ

გამიგია ერთი რელიგიური მიმდინარეობა ბევრ ენებს სწავლობენ და მოციქულებს ადრიან თავს თუ რაღაც მსგავსი.

"ენებზე ლაპარაკს" შესწავლა არ უნდა.

თუ ყველასთვის უცხოა ეს ენა, ანუ არარსებულია, რა საჭიროა გაურკვეველი ბურტყუნი, ამით რას ამკიცებენ ვერ გავიგე?

მოციქულთა საქმეებში ხუთი ადგილია სადაც სულიწმიდით ნათლობისას ენებზე ლაპარაკის ნიჭს იღებდნენ. შემიძლია შემოგთავაზოთ?

[ლეონტი]

იმისათვის რომ ენებზე ლაპარაკი გაიგო რა არის და რისთვის არის, ამაზე მხოლოდ კორინთელთა წერილი არ ლაპარაკობს.

ლეონტი
როგორც ჩანს ბოლომდე არ წაგიკითხავს ეგ თავი. იგივე თავში პავლე მოციქული ღმერთს მადლობას წირავს იმისათვის, რომ ყველაზე მეტს ლოცულობს ენებზე; იძახის, რომ სურს ყველა ლაპარაკობდეს ენებით; იძახის, რომ ენებს ნუ ჩააქრობთო და ასე შემდეგ.

დულოს,
როგორ გგონია,გავკადნიერდი და ასეთ თემაზე გავბედე საუბრის დაწყება და მაგ თავს ბოლომდე არ გადავიკითხავდი?
საქმე ისაა რომ პავლე მოციქული შეეხო ამ საკითხს კორინთელთა მიმართ წერილში, იმის გამო რომ იქ გარკვეული დაპირისპირება არსებობდა ენებით მეტყველების საკითხთან დაკავშირებით.
პავლე წინააღმდეგი იყო ენებზე მეტყვეების მაშინ, როცა ამის თარგმანი არ ხდებოდა და ირგვლივ მყოფთათვის გაუგებარი რჩებოდა ლოცვის თუ წინასწარმეტყვლების შინაარსი.
ზოგადად კი ის რაღა თქმა უნდა სულის მიერ მოცემულ ამ ნიჭს არც ამცრობს დაარც ეწინააღმდეგება.

[კანუდოსელი]

დულოს, ეგ ყველაფერი კარგი, მაგრამ მე აზრი მაინტერესებს, რაც მიგვიყვანს წმინდა წერილში დაწერილის ანალიზზე, რის გარეშეც შეუძლებელია წერილის გაგება...

იქნებ შეძლო ჩემს კითხვებზე პასუხი გასცე...არ იფიქრო რომ ამ პოზიციას გამოვხატავ კონფესიალური მიდრეკილების გამო, მე კონფესიალიზმი არ მახასიათებს...ამ ფორუმში ამას დაგიდასტურებენ