 არიოზი და მისი ერესი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
| afxazi |
 Apr 7 2009, 01:08 PM
პოსტი
#1
|
 დავითი  ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291  |
ვინაიდან გვერდით თემებში თავი იჩინა არიანული ერესის პარალელებმა, ვფიქრობ აუცილებელია ამ ერესის და მისი "მამამთავრის" არიოზის შესახებ გარკვეული ინფორმაცია ქონდეს მკითხველს, თუ როგორ ებრძოდა და როგორ დაამარცხვა ეს მართლაც ერესთა ერესი ეკლესიამ.
მოკლე ცნობებისათვის გამოვიყენე ედიშერ ჭელიძის ერთ-ერთი რადიო ლექცია (წერილობითი სახით) და ვფიქრობ შემდეგ და შემდეგ უფრო განივრცობა ამ ტემის ირგვლივ საუბარი. არიოზი – მისი მოღვაწეობის ზოგადი მიმოხილვა ჩვენს წინა საუბარში მიმოვიხილეთ წმ. ანტონი დიდის მოღვაწეობა. უფრო ადრე ვეხბოდით არიანელობის აღმოცენებას, რასთაანაც და რომლის უარყოფასთანაც თვით ანტონი დიდსაც ქონდა შეხება რა თქმა უნდა, როგორც თუნდაც წმ. ათანასე ალექსანდრიელის მოძღვარს და ეს თემა არიანელობასთან ბრძოლისა ხშირად წარმოდგება ჩვენს წინაშე ამ ეპოქის მოღვაწეთა შესახებ საუბრისას და ამიტომ ვფიქრობთ გასაკვრი არ უნდა იყოს ის გარკვეული, შეიძლება ასე ითქვას თხოვნა რაც ჩვენდამი იყო მომართული საკუთრივ არიოზთან დაკავშირებით, რომ როგორც ადრე რამდენიმე შემთხვევაში მსმენელთა ერთი ჯგუფისგან გამოითქვა სურვილი იმისა, რომ არიოზის ლიტერატურული საქმიანობის შესახებ, ე.ი. რამეს თუ წერდა იგი, მხოლოდ ზეპირი იყო მისი საქმიანობა თუ წერილობითაც ავრცელებდა თავის ერესს, ანუ ზოგადად რომ ვთქვათ არიოზის შესახებ უფრო ვრცელი ინფრომაცია რომ წარმოგვედგინა მსენელისათვის. ჩვენ დაახლოებით ანალოგიური მიმართვა გვქონდა თავის დროზე ტატიანე სირიელთან დაკავშირებით და მაშინაც შევეცადეთ რომ ეს სურვილი შეგვესრულებინა. ამჯერადაც, რადმენადაც ეს დაინტერესება სავსებით გამოკვეთილია, შევეცდებით რომ არიოზის შესახებ უფრო ინფორმატიული ვიყოთ და უფრო დეტალურად წარმოვაჩინოთ ამ პიროვნებასთან დაკავშირებული, დღეისათვის ცნობილი, დეტალები. კვლავ შეგახსენებთ, რაც თავის დროზე ავღნიშნეთ, რომ არიოზი რომელმაც საკმაოდ ხანგრძლივად იცხოვრა, ის 256-336 წლებში იყო, ე.ი. ოთხმოცს გადაცილებული გახლდათ, დაახლოებით 82 წლის, როდესაც გარდაიცვალა. ის წარმოშობით იყო ლიბიელი, 256 წელს ლიბიაში დაიბადა, Yთავისი საღვთისმეტყველო ფორმირება - ჩამოყალიბება მან მიიღო ანტიოქიაში, თვითონ ამ ჩამოყალიბებას განუკუთვნებს წმ. ლუკიანე ანტიოქიელს, მაგრამ ეს საკითხი თავის დროზე განვმარტეთ და ჩვენ აღარ დავუბრუნდებით. შემდეგ ის ანტიოქიიდან გადადის ალექსანდრიაში, სადაც ჯერ დიაკვნად იკურთხება, შემდეგ კი მღვდლად. ის უკავშირდება ბაუკალისის ეკლესიას, მაგრამ დაახლოებით 318 წელს, როდესაც მან უკვე დაიწყო თავისი ერეტიკული მოძღვრების საჯაროდ გამოთქმა რა თქმა უნდა მისი პერსონის წინაშე აღიძრა პრობლმები და ამ პრობლემების აღძვრამ არიოზი, რომელიც ასე ვთქვათ აქამდე ზეპირად მოღვაწეობდა, გააქტიურა იმისკენ, რომ წერილობით საქმიანობასაც შედგომოდა. მისი ნაწერების გარკვეული ფრაგმენტები ჩვენამდე მოღწეულია, ზოგი სხვადასხვა ანტიერეტიკული ძეგლიდან შეგვიძლია მოვკრიფოთ სადაც ციტატებადაა მოტანილი, ზოგს კი ათანასე ალექსანდრიელის ერთ-ერთი წყაროდმცოდნეობითი შრომა, რასაც არიანელობის ისტორია ეწოდება ზოგადად, შეიცავს და ამ ფრაგმენტებიდან არიოზის მოძღვრება სავსებით მკვეთრად წაროჩნდება. საფუძვლად თავისი სისტემისა არიოზს ქონდა დებულება თუ აქსიომა, რაც ცდომილების არსობრივად შემცველი თავის თავში, მომდევნო დასკვნების ცდომილებასაც განაპირობებდა და ეს დებულება თუ ამოსავალი პრინციპი არიოზისა გახლდათ ის რომ მისთვის ღმრთეება, ანუ ბუნებითი ღმერთი თავისი თვისებით იყო არა მხოლოდ შეუქმნელი, არამედ აგრეთვე უშობელიც, როგორც შექმნა არ შეიძლება, - ამბობს არიოზი, ასევე არ შეიძლება არც მისი შობაც, ე.ი. ღმერთი არ შეიძლება რომ იშვას. შობა თავსთავად გვიკარნახებს, - ამბობდა არიოზი, რომ ვინც იშვა მას თავისი მშობელი ყავს, თავისი წყარო ჰყავს, ანუ იმ წყაროს გარეშე ეს არ იარსებებდა და რადგანაც შობილი ყოველთვის მოსდევს მშობელს ე.ი. შობილი ყოველთვის არ შეიძლებოდა რომ არსებულიყო, სწორედ აქედან გამოაქვს მას შემდგომ დასკვნები, რომ ძე ღვთისა, იგივე სიტყვა ღვთისა არ შეიძლება იყოს ნამდვილი ღმერთი, რადგანაც იგი შობილია მამისა. არიოზისთვის შობა და შექმნა ერთიდაიგივე გაგების იყო, ერთიდაიგივე შინაარსს შეიცავდა, ორივე მისთვის იმას მიუთითებდა თითქოს, რომ ვინც შობილია, ანუ არიანელისთვის ვინც ქმნილია, მას თავისი საწყისი აქვს, ის ყოველთვის არ არსებობს, გარკვეულ მომენტში იწყებს არსებობას და რადგანაც ღვთისგან ყოველივე იქმნება სრული არაფრობიდან, შესაბამისად არიოზი აკეთებდა დაკვნას, რომ პირველი ქმნილება რომელიც ღვთისგან “იშვა” (დაიბადა), ეს იყო სწორედ ძე ღვთისა, მაგრამ იგი დაიბადა თუ იშვა ასევე სრული არაფრობიდან როგორც ნებისმიერი სხვა ქმნილება, ანუ როგორც შემდეგ თავისი ცნობილი ფორმულირება შეიმუშავა არიოზმა, იყო როდესაც არ იყო ძე ღვთისა. აქ იყოს შემდეგ იგულისხმება არა იმდენად რაღაც ჟამი, როგორც ეს საყოვალეთაოდ გავრცელდა, თითქოს არიოზს ასეთი ფორმულა ეთქვას, რომ “იყო დრო, როდესაც არ იყო ძე ღმერთი”. იქ დროს არ ამბობს არიოზი, იმიტომ რომ დრო როგორც ამქვეყნიური მოვლენა არიოზისთვისაც შეუფერებელია ძე ღმერთისადმი. თუ ზეციური ძალები, ანგელოზები დროის გარეშე არიან და ზედროულნი, რამდენად უფრო იქნებოდა მისთვის (არიოზისთვის), მისგან პირველქმნილებად, ე.ი. ქმნილებათა შორის ყველაზე აღმატებულად შერაცხილი არსი, დროისგან თავისუფალი, ამიტომ ის დროზე კი არ ამახვილებს იმდენ ყურადღებას რამდენადაც ჩვენ აქ შეგვიძლია ვივარაუდოთ სიტყვა “მომენტი”, ანუ იყო მომენტი როდესაც არ იყო ძე ღვთისა, იყო რაღაც სინამდვილე, რაღაც არსებობა, როდესაც ძე ღვთისა ჯერ კიდევ არ იყო. მაგრამ როგორც არ უნდა გავიგოთ უეჭველია, რომ გარკვეულ მომენტში, გარკვეულ შემთხევვაში, გარკვეულ ვითარებაში აღმოცენებულად თვლის იგი ძე ღმერთს და არა მარად არსებულად და აი ეს გახლდათ ფუნდამენტური ცდომილება არიანული ცრუ მოძღვრებისა, რასაც შედეგად მოჰყვა რა თქმა უნდა უკვე სულიწმინდის შესახებ სწავლების გაუკუღმართებაც, რომ თუ ძე ღვთისა არის დროში დაწყებული და ქმნილება, თუნდაც ქმნილებათა შროის პირველი, რა თქმა უნდა უკვე მისთვის სულიწმინდაც ამგვარივე იყო, როგორც დროში დაწყებული, ოღონდ ამ შემთხვევაში სულიწმინდა არიოზისთვის კიდევ უფრო კნინობითია, რადგანაც თუ ლოგოსი ანუ სიტყვა ღვთისა საკუთრივ ღვთისგან იქმნება მისთვის, სულიწმინდას უკვე სწორედ ეს ღვთივქმნილი, ასე ვთქვათ ლოგოსი ანუ ძე ღვთისა ქმნის. ასე რომ სულიწმინდა კიდევ უფრო ნაკლებღვთიურია არიოზისთვის, ვიდრე ძე ღვთისა. რაც შეეხება საკუთრივ განკაცებას, ეს არიოზის მოძღვრებაში ასე წარმოჩნდებოდა, რომ ამ ზეციურმა ლოგოსმა, ზეციურმა სიტყვამ, იგივე ღვთის ძემ, თითქოსდა პირველმა ქმნილებამ ქმნილებათა შორის, ადამიან იესო ქრისტეში მისი სულის ადგილი დაიკავა, ე.ი. იესო ქრისტე ერთის მხრივ ადამიანური სხეულის მქონე იყო და ამ დროს მას ჰყავდა სულად ზეციური ლოგოსი, ამან აღავსო და აღასრულა იესო ქრისტეში ასე ვთქვათ სულის ფნქცია. კარგადაა ცნობილი, რომ არიანელობა რაციონალური აზროვნების გაუკუღმართების სახეობად არის მიჩნეული, რომ ესაა საღვთისმეტყველო რაციონალიზმის ტიპიური ნიმუში, ე.ი. ლოგიკური მსჯელობის საფუძველზე ვითომცდა პრინციპული დასკვნების გამოტანის რაღაც მეთოდი, რამაც ამგვარი ცდომილებანი წარმოქმნა. ეს ცრუსწავლება მყისვე დაიგმო საეკლესიო მოძღვართა მიერ, ამაზე ჩვენ ვისაუბრეთ, პირველ რიგში ალექსანდრე ალექსანდრიელის მიერ და დაიგმო როგორც მართლმადიდებლურ სამოძღვრო ტრადიციასთან აბსოლუტურად შეუთავსებელი, და სხვაგვარად შეუძლებელიც გახლდათ, რადგან ერესთა შორისაც კი განსხვავებულობანია, არის უმძიმესი ერესი, მთლად წარმწყმედელი და ამომძირკველი ჭეშმარიტბისა და არის ერესი შედარებით რბილი, როგორც წმ. ათანასე ალესანდრიელი ამბობს სხვაობა ყველაფერშია, ისევე როგორც სასუფეველშია ხარისხები, ასევე ჯოჯოხეთში ანუ წარწყმედილობაში, ანუ ერესშიც თავისი ხარისხებია და ამ მხრივაც შეიძლება ითქვას, რომ არიანელობა ერთ-ერთი უმძიმესი სახეობა იყო გაუკუღმართებისა, რადგანაც ქრისტიანული მოძღვრების არსებაზე მიჰქონდა მას იერიში. ქრისიტანული მოძღვრების არსება ამ შემთხევვეაში გახლავთ მოძღვრება ცხონების, ადამიანთა გადარჩენის შესახებ, ადამიანისთვის ყველაზე არსებითი ესაა, თვით ეს გადარჩენა როგორ აღსრულდება, ეს შემდგომ ღვთისმეტყველურად განიმარტება ეკლესიის მამათაგან, მაგრამ მთელი საღვთო წერილის, ღვთიური განგებულების, საღვთო მოქმედებისა და მოღვაწეობის მიზანდასახულობა არის ადამიანის ცხონება და თუ განკაცებული იესო ქრისტე არ იყო ღმერთი მაშინ მის მიერ აღსრულებული გამოხსნა არ ყოფილა იმ სიმტკიცის მქონე, რაზეც ყოველთვის უსვამდნენ ხაზსს ეკლესიის მამები, რომ მაცხოვრისგან აღსრულებული გამოხსნა იმიტომაა უმტკიცესი საფუძველი მთელი კაცობრიობისთვის, რომ ეს გამოხსნა აღასრულა თავად ბუნებითმა ღმერთმა, მარად დაუცემელმა. ღმერთი ბუნებითად დაუცმელია და თუკი იგი ქმნილება იყო, ვინც იესო ქრისტედ მოვიდა ჩვენთან ჩვენი ცხონებისთვის, ხოლო ქმნილებაში ყოველთვისაა დაცემის შესაძლებლობა, შესაბამისად ჩვენი გამოხსნა არ ყოფილა მარადიული და მტკიცე და ეს უკვე თავისთავად ამ გამომხსნელობითი ანუ სოტერიოლოგიური არსის, ქრისტიანული მოძღვრების აი ამგვარი არსის გაუქმებას ნიშნავდა. არიოზსა და მის მომხრეებს რა თქმა უნდა შესთავაზეს ჯერ თხოვნით, შემდგომ მოთხოვნით, რომ დაეგმოთ თავიანთი ეს რაღაც სიახლე, ინოვაცია, მაგრამ მათ აბსოლუტურად კატეგორიულად გამორიცხეს ყოველგვარი დათმობა. ჩვენს მიერ განხილულმა წმ. ალექსანდრე ალექსანდრიელმა იგრძნო რა თქმა უნდა პასუხიმსგელობა იმისა, რომ ეგვიპტელ იერარქთა კრება მოეწვია და 318 წელს ალექსანდრიაში შემოკრიბა კიდეც თავის მომხრეთა გარვეული ჯგუფი, სინოდი, კრება შეიკრიბა, რომელმაც დაგმო არიოზი და გადააყენა იგი, ისევე როგორც მისი მომხრეები. მაგრამ არიოზი ცხადია იმგვარი გაკერპების მქონე რაც მისი ცხოვრების ყოველ ნაბიჯზე სახეზეა, არანაირად არ შეურიგდებოდა ამგვარ დაგმობას და როგორც წინა საუბრებში ავღნიშნავდით მან მიზნად დაისახა, რომ თვითონაც შემოეკრიბა მომხრეები. ყველაზე დიდი მომხრე ვინც გახლდათ არიანელობისა და ყველაზე დიდი არიანელი ეს იყო ევსევი ნიკომიდიელი, რომელზეც ჩვენ ვრცლად ვისაუბრეთ თავის დროზე, რომელმაც განაპირობა, როგორც არაერთგზის გვითქვამს არიანელობის, ამ ერთ-ერთ მცირე მნიშვნელობის და ნაკლებად ცნობილ რეგიონში ჩასაქრობად და დასაშრეტად გამიზნული ცრუ სწავლების ასე საყოველთაო სახით განვრცობა და მთელი იმპერიისთვის, მთელი საქრისტიანო მსოფლიოსთვის ერთ-ერთ უდიდეს წყლულად გადაქცევა, რაც არიანელობამ თითქმის მყისიერად შეიძინა იმ პოლიტიკური მხარდაჭერის საფუძველზე, რაც სამწუხაროდ არიანელებს არასოდეს არ აკლდათ თავიანთი ისტორიის არცერთ ეტაპზე, დაწყებული უშუალოთ თვით არიოზისგან, თვითონ იმ ევსევი ნიკომიდიელისგან, შემდეგ აკაკი კესარიელი გახლდათ წინამძღოლი მათი, ბოლოს ევნომიუსი და სხვა. მართალია 325 წელს ნიკეის მსოფლიო კრება შეიკრიბა, რაზეც ჩვენ დეტალურად ვისაუბრეთ და ამ კრებაზე არიანელობის პრობლემა თითქოსდა გადაიჭრა, იმიტომ რომ არიანელობა დაგმობილ იქნა, თვით არიოზი კი იმპერატორმა გადაასახლა ილირიაში, მაგრამ როგორც ავღნიშნავდით გადსახლებიდან არიოზმა გამოაგზავნა წერილი 328 წელს და ამ ეპისტოლის გაცნობით ადამიანს უეჭველად დარჩება იმის შთაბეჭდილება, რომ თითქოსდა არიოზი უსამართლოდ იყო დევნული, ისეთი ფორმაა მოძებნილი ეპისტილისა, ისე რაღაც უშუალო გრძნობებზე თამაშობს ამ თავის შეწყალების თხოვნის შემცველ წერილში არიოზი, რომ თითქოსდა იმერატორმა მხედველობაში მიიღოს ერთი რამ, რომ იგი არანაირად არ ეწინააღმდეგება ვითომცდა პირველი მსოფლიო კრების დადგენილებას, რომ თითქოს იგი თანაზიარია ყოველივე იმისა რაც ამ კრებაზე იქნა დადგინებული და რაც შეეხება მის განკვეთას ამ კრებისგან გამოტანილს ეს თითქოს ყოფილა გაუგებრობის შედეგი, რომ ისიც იმავეს განიზრახვიდა და იმავეს ფიქრობდა, მაგრამ მისი ეს განზრახვანი დამახინჯებულად იქნა გადმოცმეული, რამაც თითქოსდა ამ კრების დადგენილება განაპირობა. რა თქმა უნდა ეს თავის თავშივე შეიცავს წინააღმდეგობას, რადგან თუ კერბა მსოფლიო კრებაა და მსოფლიო კრებას უცდომელობას განუკუთვნებს ყოველთვის ეკლესია, შეუძლებელია რომ ის ყველაზე მთავარში შემცდარიყო. თუმცა ეს თვალთმაქცურად მოფიქრებული ფორმა ამ ეპისტოლისა არიოზისგან ასე ნიჭიერად მორგებული თავის სათქმელზაე მართლაც შედეგიანი აღმოჩნდა და 328 წელს იგი უკან ბრუნდება, ჩვენ როგორც შემდგომ ავღნიშნავდით, არიანელობა ამით განსაკუთრებულად მომგებიან მდგომარეობაში აღმოჩნდება იმიტომ რომ თითქოსდა გაიმარჯვეს მათ არიოზის უკან დაბრუნებით და ამის შემდეგ ტრიუმფალური ნაბიჯებით ზედიზედ აღწევენ რაღაც უპრეცედენტო და წარმოუდგენელ გამარჯვებებს. როდესაც 330 წელს ისეთ დიდ მწყემსმთავარს, რომელზეც ჩვენი წინა ლექცია იყო, ევსტათი ანტიოქიელს ანტიოქიის საყდრიდან გადააყენებენ, შემდეგ იმართება ტვიროსის კრება და იერუსალიმისა 335 წელს, როელსაც სხვათაშორის სამწუხაროდ ევსევი კესარიელი თავჯდომარეობდა, (ნახევრად არიანელი, საეკლესიო ისტორიის ავტორი, როემლსაც ჩვენ ძალიან ხშირად ვახსენებთ და საერთოდ დიდ პატივს მიაგებს გვიანდელი ტრადიცია იმ ფასადუდებელი შრიმის გამო რაც მის საეკლესიო ისტორიაშია ჩადებული). ამ კრების შემდეგ საჯარო შერიგება უნდა მომხდარიყო არიოზისა ეკლესიასთან, მაგრამ საბედნიეროდ ეს არ შედგა რითაც კიდევ ერთხელ დადასტურდა, რომ არანაირი ზიარება არ არსებობს სინათლესა და სიბნელეს შორის, ბელიარსა და უფალს შორის. არიოზის ცხოვრებასთან დაკავშირებით ჩვენ ამით შემოვიფარგლებით ამჯერად, თუმცა არ ვთვლით, რომ ის სურვილი რაც ჩვენდამი იყო გამოთქმული არიოზის საქმიანობის უფრო ფართოდ წარმოჩენისკენ უკვე ამოვწურეთ, შემდგომ შეხვედრაზე საკუთრივ მის წერილობით საქმიანობას შევეხებით, იმ ფრაგმენტებსა თუ მოღწეულ ძეგლებს რაც არიოზის სახელს უკავშირდება და ამ ფრაგმენტებით მისი მოძღვრებაც უფრო გამოიკვეთება ჩვენს წინაშე. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
   |
 
|
  |
გამოხმაურებები(20 - 39)
| Otherguy |
Oct 20 2009, 04:38 PM
პოსტი
#21
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(afxazi @ Oct 20 2009, 04:15 PM)  Otherguy ამის კონკრეტული მაგალითები მოიყვანე. როცა მოვიცლი დავიწყებ ეპისტოლეების დადებას. ათანასეს და ალექსანდრეს ეპისტოლეებია ამ მხრივ მნიშვნელოვანი. ამ წამს წმინდა ამბროსი მილანელი და წმინდა იუსტინე წამებული მახსენდება, დღეს გადავხედავ და დაგიდებ სიას იმათი, ვინც არ აღიარებდნენ სულის უკვდავებას და ამბობდნენ რომ: ქრისტიანული ცხოვრების შედეგია საუკუნო სიცოცხლე და უკვდავება- რომ სულის უკვდავება გასამრჯელოა(ეზეკიელის 18 თავის და იესოს მოსვლის მიზეზის- "რომ მისცეს საუკუნო სიცოცხლე მის მორწმუნეებს" მიხედვით). მაგრამ მგონი არაა ეს მაგის თემა... ისევ დაგელოდები ათანასეს და ალექსანდრეს ეპისტოლეებზე, ძალიან მაინტერესებს... იმისთვის კი სხვა თემას მოვძებნი... -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 28 2009, 02:17 AM
პოსტი
#22
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
აქვე ვამატებ ლეგენდარულ ფრაზას:
ATHANASIUS CONTRA MUNDUM - რაც ნიშნავს- ათანასე მსოფლიოს წინააღმდეგ მაგარი ფრაზაა.   -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 28 2009, 05:50 AM
პოსტი
#23
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ამ წამს წმინდა ამბროსი მილანელი და წმინდა იუსტინე წამებული მახსენდება, დღეს გადავხედავ და დაგიდებ სიას იმათი, ვინც არ აღიარებდნენ სულის უკვდავებას და ამბობდნენ რომ: ქრისტიანული ცხოვრების შედეგია საუკუნო სიცოცხლე და უკვდავება- რომ სულის უკვდავება გასამრჯელოა(ეზეკიელის 18 თავის და იესოს მოსვლის მიზეზის- "რომ მისცეს საუკუნო სიცოცხლე მის მორწმუნეებს" მიხედვით). სუპერაბსურდი  გააჩნია იეღოვას მოწმე ხედავს ამ სიტვებს თუ მართლმადიდებელი, რადგან სრულიად დამახინჯებულად ხდება გაგება "საუკუნო სიცოცხლე" ქრისტიანობაში საუკუნო სიცოცხლის ნამდვილ მნიშვნელობას ის კი არ იგულისხმება "საუკუნო არსებობა" რაც აქვს ყველას, არამედ სიცოცხლე მასთან ერთად საუკუნოდ ვინც არის "ცხოვრება, სინათლე , ჭეშმარიტება" ანუ ცხონება რაც მართლაც მოიპოვება და "გასამრჯელოა"... ჩემო კარგო, ნუ იტყვი იმას, რაც უაბსურდულესი რამეა, თითქოსდა ამბროსი მედიოლანელი სულის უკვდავებას არ აღიარებდა და ამ დროს იყო ყველაზე გავლენიანი მთელ დასავლეთის ეკლესიაში, და ერთხელაც არავის მისთვის მსგავსი შენიშვნაც კი არ მიუცია... -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 28 2009, 06:57 PM
პოსტი
#24
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(KAIROS @ Oct 28 2009, 05:50 AM) სუპერაბსურდი გააჩნია იეღოვას მოწმე ხედავს ამ სიტვებს თუ მართლმადიდებელი, რადგან სრულიად დამახინჯებულად ხდება გაგება "საუკუნო სიცოცხლე" ქრისტიანობაში საუკუნო სიცოცხლის ნამდვილ მნიშვნელობას ის კი არ იგულისხმება "საუკუნო არსებობა" რაც აქვს ყველას, არამედ სიცოცხლე მასთან ერთად საუკუნოდ ვინც არის "ცხოვრება, სინათლე , ჭეშმარიტება" ანუ ცხონება რაც მართლაც მოიპოვება და "გასამრჯელოა"... ჩემო კარგო, ნუ იტყვი იმას, რაც უაბსურდულესი რამეა, თითქოსდა ამბროსი მედიოლანელი სულის უკვდავებას არ აღიარებდა და ამ დროს იყო ყველაზე გავლენიანი მთელ დასავლეთის ეკლესიაში, და ერთხელაც არავის მისთვის მსგავსი შენიშვნაც კი არ მიუცია... მიხარია რომ გამომეხმაურე... ეზეკიელის 18 თავი სრულად მაგას ამბობს, მაგრამ შეგიძლია გადატანითი მნიშვნელობით გაიგო. ეხლავე განახებ წმინდა ამბროსი მილანელის აზრს. პირველ რიგში ჩამოვთვლი ყველა ეკლესიის მამას ვინც სულის მოკვდავობას ამტკიცებდნენ: (მაგრამ ზოგიერთზე კვლავ შეგიძLიათ გადატანითI მნიშვნელობით ჩათვალოთ, როცა წერენ: სული კვდებაო...) 1. პოლიკარპე სმირნელი. 2. თეოფილე ანტიოქიელი. 3. ირანეიუსი. 4. იუსტინე წამებული. 5. ტატიანე. 6. პოლიკრატე ეფესელი. 7. ტერტულიანე. 8. ჰიპოლიტუსი. 9. ვიქტორინუსი. 10. ათანასე... დიახაც ათანასე... 11. ლაქტანტიუსი. 12. ამბროსი მილანელი. ეხლა ვნახოთ ამბროსი მილანელი რას წერს ზუსტად: The third death is that of which it is said: “Leave the dead to bury their own dead.” In that death not only the flesh but also the soul dies, for “the soul that sinneth, it shall die.” (ეზეკიელი 18:4) For it dies to the Lord, through the weakness not of nature but of guilt. But this death is not the discharge from this life, but a fall through error...The heathen mostly console themselves with the thought, either of the common misery, or of the law of nature, or of the immortality of the soul. And would that their utterances were consistent, and that they did not transmit the wretched soul into a number of ludicrous monstrosities and figures! But what ought we to do, whose reward is the resurrection, though many, not being able to deny the greatness of this gift, refuse to believe in it? And for this reason will we maintain it, not by one casual argument only, but by as many as we are able...The blossom of the resurrection is immortality, the blossom of the resurrection is incorruption. http://www.newadvent.org/fathers/34032.htm აგერ წყარო. პ.ს. შენიშვნას როგორ მისცემდნენ? სულის უკვდავების იდეა შემდგომი თეოლოგიური დასკვნაა, მანამდე მაგი დოგმატად არავის გაუსაღებია... ნიკეა-კონსტანტინპოლის კრებაზე თუნდაც... -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| afxazi |
Oct 28 2009, 10:43 PM
პოსტი
#25
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
სულ დაკარგე ნამუსი
ნუ არ ვიცი რამდენად ხარ ძიების პროცესში (ყოველშემთხვევაში პრეტენზია გაქვს ამ მხრივ), მაგრამ ასეთი მიდგომა, რომ სექტანტურია ესეც ფაქტია. ნება შენია, მაგრამ ჩემთვის მიუღებელია უდიდესი საეკლესიო მოღვაწეების ამ კონტექსტში მოხსენიება. ეზეკიელის წიგნიდან მითითებულ მუხლსაც ასე მხოლოდ სექტანტი თუ გაიგებს და არა რეალურად ძიების პროცესში მყოფი ადამიანი. სექტანტისთვის ხომ მხოლოდ ისაა მთავარი ბუკვალურად რა წერია ამა თუ იმ მუხლში, მისთვის მნიშვნელოვანი არაა რა იგულისხმება სიღრმისეულად ამა თუ იმ ბიბლიურ ციტატაში. მეორეც თემა არიოზის მწვალებლობას ეძღვნება და ამ კუთხით ისაუბრეთ. თუმცა თუ სურვილი გაქვს გახსენი თემა ზემოთ დასმულ საკითხებზე. პრობლემა არაა ვისაუბროთ, მაგრამ ასე მტკიცებით ფორმაში ნუ გამოთქვამ არარეალურს, ნუ შენეული ინტერპრეტაციით მტკიცებით ფორმაში. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 01:06 AM
პოსტი
#26
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
afxazi
კარგი მე სექტანტურად ვუდგები, ჩავთვალოთ ასეა, მაშინ ამბროსი მილანელიც სექტანტურად უდგებოდა გამოდის... კარგი იყოს მასე. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 29 2009, 03:47 AM
პოსტი
#27
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ასე მხოლოდ სექტანტი თუ გაიგებს და არა რეალურად ძიების პროცესში მყოფი ადამიანი. სექტანტისთვის ხომ მხოლოდ ისაა მთავარი ბუკვალურად რა წერია ამა თუ იმ მუხლში, მისთვის მნიშვნელოვანი არაა რა იგულისხმება სიღრმისეულად ამა თუ იმ ბიბლიურ ციტატაში. ნამდვილად, ჩემო დაბნეულო რადგან თემა სხვა რამეს ეხება, მაგ აბსურდებს სხვაგან მივხედოთ, არადა მოშნად ცდები ციტატა სულის უკვდავების იდეა შემდგომი თეოლოგიური დასკვნაა, მანამდე მაგი დოგმატად არავის გაუსაღებია... ნიკეა-კონსტანტინპოლის კრებაზე თუნდაც... ეს კი ყველაზე მსუქანი აბსურდია გადმოდი სხვა თემაში და გაჩვენებ, აქ აფხაზ საწყალ არიოზზე ებაასე -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 29 2009, 04:06 AM
პოსტი
#28
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
მოდი აფხაზ, ეს ერთიც მაპატიე, დავუწერ ამასაც და მერე სხვა თემაში ვპატიჟებ დუელზე
ნახე ჯიგარ, რას წერს ამბროსი პირველივე გვერდზე? Зачем мне оплакивать тебя, любезный брат, который отнят у меня так, как будто ты был братом всем? Ибо я не лишился общения с тобой, но только переменил его, прежде не разделен был от меня телом, а теперь духом пребываешь со мной и навсегда пребудешь რაიო, ვერ აეწყო რაღაც სექტანტურად ხო ? ჰოოდა, გელოდები სხვა თემაში, მე პარდონ კიდევ ერთხელ. იხარეთ უკვდავებაში ( );კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 02:00 PM
პოსტი
#29
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(KAIROS @ Oct 29 2009, 05:06 AM) მოდი აფხაზ, ეს ერთიც მაპატიე, დავუწერ ამასაც და მერე სხვა თემაში ვპატიჟებ დუელზე ნახე ჯიგარ, რას წერს ამბროსი პირველივე გვერდზე? Зачем мне оплакивать тебя, любезный брат, который отнят у меня так, как будто ты был братом всем? Ибо я не лишился общения с тобой, но только переменил его, прежде не разделен был от меня телом, а теперь духом пребываешь со мной и навсегда пребудешь რაიო, ვერ აეწყო რაღაც სექტანტურად ხო ? ჰოოდა, გელოდები სხვა თემაში, მე პარდონ კიდევ ერთხელ. იხარეთ უკვდავებაში ( );კაიროსი! კეთილი და პატიოსანი, და ვითარმედ მე წაკითხულ ვყავ სიტყუები იგი შენი, შევქმენ მე თემაი იგი ახალი, რაითა იქმნეს საუბარი ჩუენს შორის... აფხაზი, ჟამ არს უკვე რათა ღირსად მყო და მაჩუენო წერილნი წმიდისაი ათანასესაი. პ.ს. (მომეწონა ძველი ქართული, ახლახანს ერთმა მღვდელმა მაჩუქა ახალი აღთქმა მთაწმინდელის დაწერილი და არ ყოფილა ცუდი ძველი ქართული. )-------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| afxazi |
Oct 29 2009, 02:59 PM
პოსტი
#30
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Otherguy
ციტატა პ.ს. (მომეწონა ძველი ქართული, ახლახანს ერთმა მღვდელმა მაჩუქა ახალი აღთქმა მთაწმინდელის დაწერილი და არ ყოფილა ცუდი ძველი ქართული. ლამის ნერვოზი გაგვიჩინე (თ) იმის ძახილში გიორგი მთაწმინდელს ნუ აყენებთ შეურაცხყოფასო და თურმე გაცნობილიც არ ყოფილხარ. ციტატა აფხაზი, ჟამ არს უკვე რათა ღირსად მყო და მაჩუენო წერილნი წმიდისაი ათანასესაი. ხო ეს ეპისტოლე უკვე ავკრიფე და საეკლესიო ლიტერატურის თემაში დევს. შეგიძლია გაეცნო. აქედან იწყება. http://church.ge/index.php?s=&showtopic=67...ndpost&p=555755 ხოდა თუკი შევძლებ მინდა თეოდორიტე კვირელის ისტორიიდან დავდო ის თავი მთლიანად სადაც IV საუკუნის მოვლენებია ასახული, სხვათაშორის ძალიან კარგად. აქ შედის ალექსანდრეს ეპისტოლეც, არიოზის, ევსების... -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 03:44 PM
პოსტი
#31
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
afxazi
გაცნობილი ვიყავი, უბრალოდ მხოლოდ დოგმატურ ნაწილებს ვნახულობდი შიგნით, როგორც "მოთხრობა" ისე არ წამიკითხავს. პ.ს. ის მღვდელი არ ემორჩილება საპატრიარქოს, შენ როგორც მინიმუმ გაგიგია მის შესახებ, სქიზმა და ამბებიო, ემს-იდან გამოსვლაო, გახსოვს? -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| afxazi |
Oct 29 2009, 04:11 PM
პოსტი
#32
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Otherguy
ციტატა პ.ს. ის მღვდელი არ ემორჩილება საპატრიარქოს, შენ როგორც მინიმუმ გაგიგია მის შესახებ, სქიზმა და ამბებიო, ემს-იდან გამოსვლაო, გახსოვს? ვიზე ამბობ? -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 04:42 PM
პოსტი
#33
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(afxazi @ Oct 29 2009, 05:11 PM) Otherguy ვიზე ამბობ? მამა ზურაბი გავიცანი, აროშვილი. რამოდენიმე წიგნი მომცა, კარგი და განათლებული ადამიანია. ემს-თან და ეკუმენიზმთან დაკავშირებით სრულად ვეთანხმები. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 29 2009, 04:51 PM
პოსტი
#34
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა მამა ზურაბი გავიცანი, აროშვილი. რამოდენიმე წიგნი მომცა, კარგი და განათლებული ადამიანია. ემს-თან და ეკუმენიზმთან დაკავშირებით სრულად ვეთანხმები შესანიშნავია კამპანია ერთი მაგას რა ვუთხარი რაც "მამაა" და მეორე შენც რა გითხარი "ეკუმენიზმზე" რომ გაარკვიე ჯერ მართლმადიდებლობის პრინციპები ვერ გავარჩიეთ და ახლა შიგა მართლმადიდებლურ დაპირისპირებაში არბიტრად მოგვევილინე? ისე რა შუაშია არიოზი?  -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 04:54 PM
პოსტი
#35
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(KAIROS @ Oct 29 2009, 05:51 PM) შესანიშნავია კამპანია ერთი მაგას რა ვუთხარი რაც "მამაა" და მეორე შენც რა გითხარი "ეკუმენიზმზე" რომ გაარკვიე ჯერ მართლმადიდებლობის პრინციპები ვერ გავარჩიეთ და ახლა შიგა მართლმადიდებლურ დაპირისპირებაში არბიტრად მოგვევილინე? ისე რა შუაშია არიოზი? კარგი იუმორი გაქვს. (ხო აბა შიგა ამბებსაც ვსწავლობ, ეს ეკუმენიზმი არის მწვალებლობა რა. ) არიოზს რაც შეეხება, წავიკითხავ ათანასეს აპოლოგიებს მის მიმართ. ხომ იცი მომწონს როცა ადამიანი მარტოა და ბევრი ებრძვის, ასე რომ დამაინტერესა ეგ წმინდა მამა. ვნახოთ რა არგუმენტები აქვს და მერე განვსაჯოთ. -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 29 2009, 05:20 PM
პოსტი
#36
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა წმინდა შეგეწიოს მოქცევაში  -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 05:25 PM
პოსტი
#37
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(KAIROS @ Oct 29 2009, 06:20 PM) შეგეწიოს მოქცევაში კეთილი სურვილისთვის მადლობა. ისე ვფიქრობ და ვერ ვხვდები თუ როგორ დამარცხდა არიანიზმი... 95% ეპისკოპოსებისა არიანელები იყვნენ, ათანასეს ყველა კრებაზე აპამპულავებდნენ, ხან იქით ასახლებდნენ, ხან აქეთ, ხან ერთ ანათემას მისცემდნენ ხან მეორეს... და უცებ ჰოპლა - მოკვდა არიანიზმი და კონსტანტინოპოლის კრებაზე საერთოდ საპირისპირო აზრი არ ყოფილა... (ნუ რეალურად არ მმკვდარა, მაგრამ ეპისკოპოსებში მოკვდა, ეხლა ვისიგოთები და სხვები, აზრზე არ იყვნენ ისედაც არაფრის, ყფილი წარმართები და ვითომ არიანელები იყვნენ...) საინერესოა და ვერ გამიგია რა...    -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| afxazi |
Oct 29 2009, 05:33 PM
პოსტი
#38
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Otherguy
ციტატა ისე ვფიქრობ და ვერ ვხვდები თუ როგორ დამარცხდა არიანიზმი... 95% ეპისკოპოსებისა არიანელები იყვნენ, ათანასეს ყველა კრებაზე აპამპულავებდნენ, ხან იქით ასახლებდნენ, ხან აქეთ, ხან ერთ ანათემას მისცემდნენ ხან მეორეს... ოოოო, ამ კიტხვას რომ ლოგიკური პასუხი გასცე, კარგი იქნება. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Otherguy |
Oct 29 2009, 07:18 PM
პოსტი
#39
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ციტატა(afxazi @ Oct 29 2009, 06:33 PM) Otherguy ოოოო, ამ კიტხვას რომ ლოგიკური პასუხი გასცე, კარგი იქნება. მაგრამ ვერ ვხვდები... 95% ეპისკოპოსებიდან უცებ 0-ზე როგორ ჩამოვიდა? არ ჯდება ლოგიკაში, რაღაცა მინიწინააღმდეგობა მაინც უნდა დარჩენილიყო... რაღაც მოხდა რა... იქნებ კონსტანტინოპოლის კრება მოაწყვეს სამების მომხრეებმა და არიანელები არ მოიწვიეს და თავად გადაწყვიტეს... -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
| Otherguy |
Nov 6 2009, 11:06 AM
პოსტი
#40
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,802 რეგისტრ.: 25-February 09 მდებარ.: Sorrow Hill წევრი № 6,554 |
ესეგი როგორია ფინალი?
არიოზი "გაიქცა" კონსტანტინოპოლი თავისუფალია? (თუმცა მხოლოდ დროებით, სანამ "შემოპარული გველი" ნესტორი არ გამოჩნდება... ) -------------------- 43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა... 46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ? |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 17th May 2024 - 05:22 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge