 ჩვენი ისტორიის ყველა გამოჩენილი ქართველი ქალი, მედეა, თამარ მეფე, ქეთევან წამებული, მაია წყნეთელი... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| marine |
 Oct 15 2016, 09:32 PM
პოსტი
#101
|
 მ_ა_კ_ა  ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381  |
"გვ. 455. ორბელიანი მანანა (1808-1870) - მირმანოზ ქსნის ერისთავის ასული, დავით ორბელიანის მეუღლე, ჰქონდა ლიტერატურული სალონი.
მანანა ორბელიანი იყო საზოგადო მოღვაწე, 1832 წლის შეთქმულების მონაწილე. ალექსანდრე ჯამბაკურ-ორბელიანის ცნობით, "ბევრმა პატიოსანმა გვარმა დედაკაცებმა დაიფიცეს, კაცურად ჩავიცვამთ მამულის გამოსახსნელადო. ზოგიერთმა ყმაწვილმა დედაკაცებმა ბაირაღების კერვაც დაიწყეს და აღრეულობის ნიშნად მოამზადეს" (მემუარები). მათ შორის იყო მანანა ორბელიანიც. მანანა ორბელიანი მონაწილეობდა გიორგი ერისთავის "ცისკრის" და ქართული თეატრის დაარსებაში. მეუღლე: დავით იოანეს (ივანეს) ძე ორბელიანი (1801-1830)". /"ორიოდე სიტყვა ილია ჭავჭავაძის პერსონალური ენციკლოპედიის "სიტყვანის" გამოცემის გამო", გვ. 55/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
   |
 
|
| marine |
Oct 19 2016, 08:15 PM
პოსტი
#102
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"6 წლის იყო პატარა დავითი, ტყვეებით მოვაჭრეებმა რომ გაიტაცეს. გავიდა დრო. დაუდ-ხანად წოდებული დავითი ერაყის მმართველი გახდა. მისმა გამოგზავნილმა ხალხმა მოძებნა დავითის ოჯახი. ძმები - დიმიტრი და შიო 1818 წელს ბაღდადში ჩავიდნენ. დიმიტრიმ მუსლიმანობა მიიღო, ხოლო შიომ უარი თქვა ბაღდადში დარჩენაზე. ძმამ იგი დიდად დასაჩუქრებული გამოისტუმრა სამშობლოში. ამ დროს დავითის მამა გარდაცვლილი ყოფილა. უთხოვია, დედა ჩამომიყვანეთო. მის წარმომადგენელეს ნებართვაც აუღია ერმოლოვისგან დედამისის, მარიამის ბაღდადში წასაყვანად, მაგრამ მოხუცს "ცივი უარი უთქვამს მუსლიმანურ ქვეყანაში მოგზაურობაზე. მართლმადიდებელ სამშობლოში ყოფნა ამჯობინა ბაღდადში ფუფუნებით ცხოვრებას", - წერს ერმოლოვის მდივანი საგარეო საქმეთა ნაწილში, ა. გრიბოედოვი ერთ-ერთ თავის შენიშვნაში. საგულისხმოა და ჭკუის სასწავლებელი ამდენი ხნის უნახავი შვილის ნატრული დედის არჩევანი".
/"კარიბჭე" N10, 2008, გვ.7/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 16 2016, 01:50 PM
პოსტი
#103
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"იოსებ იმედაშვილი ეკატერინე სარაჯიშვილის გარდაცვალების გამო წერილში "სამაგალითო ადამიანი" წერს, თუ რა ღვაწლი დასდო საქართველოს ამ ოჯახმა, განსაკუთრებით კი ქართულ კულტურას თავისი უხვი შეწირულებით და ბოლოს მწარე სინანულით დასძენს: "მისი სახლის კარი დაიხშო. იქ მეგობარი ქართველი ფეხს ვეღარ შესდგავს, მაგრამ სამაგიეროდ მთელი ქართველი ერის გული გაიღო და შიგ ჩაისვენა ნათელი სახე ამ სამაგალითო ქართველი ქალის - ეკატერინესი და მისი მეუღლის - დავითისა!
დღეიდან ქართველი ერის გულში ესენი სტუმრები კი არა - უკვდავი მასპინძლები იქნებიან... ნეტარება შენ, ღირსეულო დედაკაცო, სამაგალითო ქართველო ქალო, რომ შენის კეთილის მოქმედებით ხელთუქმნელი ძეგლი ააგე თანამემამულეთა გულში. რაღა მოგკლავს შენ? კურთხეულიმც იყოს ხსენება შენი!" /ლეილა ნანიტაშვილი, "ერის წყლული აჩნდა წყლულად", გვ. 65-66/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Dec 14 2016, 09:31 PM
პოსტი
#104
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ჩემთან ერთად ქართველი გოგონა სწავლობდა. ერთ შვეიცარიელს შეუყვარდა. უარი უთხრა. ჩავეძიე, რატომ-მეთქი. მსოფლიოს მწერლები ჩამომითვალა და რუსთაველი არც გაუგონიაო. ხომ გმირობაა, რომ ამის გამო ღარიბ-ღატაკი ოჯახის შვილმა მილიონერი შვეიცარიელის შვილის ცოლობაზე უარი თქვას?".
/"კარიბჭე" N14, 2009, გვ.9/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 5 2017, 06:05 PM
პოსტი
#105
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ჭიათურის დახვრეტილთა შორის ორი ძმა იყო. თბილისში მათ დედასთან მივიდნენ მეგობრები სამძიმრის სათქმელად. დედა მათ უცრემლოდ მიესალმა და გამოუცხადა გაკვირვებულ მოსამძიმრეებს: სამგლოვიარო არა მაქვს რა; მე ვამაყობ, რომ ჩემმა შვილებმა სამშობლოს თავი შესწირეს.
მარტო მისი დატანჯული სახე ამტკიცებდა, როგორი დიდი მსხვერპლი გაიღო მისმა გულმა". /"კარიბჭე" N14, 2016, გვ.58/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 6 2017, 10:25 AM
პოსტი
#106
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ალექსანდრე ორბელიანს (+1869) მოვუსმინოთ:
ახლა მხოლოდ ჩვენი ძველი დედაკაცებისა ვსთქვათ რამე... იმ ჩვენს ძველ დედაკაცებს ჯერ ყმაწვილობაში სამღვრთო წერილს ასწავლიდნენ, კერვა-ხელსაქმეს და მასუკან საერო წიგნებს, ანუ ხელწერილებს, აკითხებდნენ; ამასთან კარგს ზნეობას, კარგს თვისებას ასწავლიდნენ; შემდეგ ქცევას, მიმოხვრას, თავის უმანკოების სიწრფელის სიმართლითა; თან ცდილობდნენ ყოველი წმინდა და პატიოსანი ხასიათი ჩაეწვეთათ, თავის მოთმინებით,იმათ ბუნებაში, და ბოლოს,როდესაც დრო მოვიდოდა, გაათხოვებდნენ - და ეს ხასიათები ქალს განძად და საუნჯედ გაჰყვებოდა თავის ქმრისა და იმის სახლის გასაბედნიერებლად; ამასთან იმგვარს სახლის პატრონობას ასწავლიდნენ, როგორც ზევით გავიგონეთ ამ ქმარიანის ქალისა. მე დიახ ხშირად ვიყავი ჩვენი ძველი დედაკაცების შეყრილობაში , იმ ღვთიურს გვამებში; მე თამამად ვიტყვი ,რომ ჩემი იმათან ყოფნით ყოვლის კეთილის მადლით განათლებული იყო ხოლმე. რა არა ჰქონდათ იმათ კარგი თვისებანი? დარბაისლური, მართებული ლაპარაკი, თუ ზრდილობიანი გახუმრებით მხიარულება? მე ჩემს დღეში არ მახსოვს, რომ იმათ ერთი ბეწვა წინააღმდეგობა და მაღალი სიტყვა ეთქვათ ერთმანეთისთვის რამა. ყოველთვის მშვიდობიანად და გონივრულად ლაპარაკობდნენ და მშვიდობიანად თავის აზრებს უმტკიცებდნენ ერთმანეთს, და ამასთან ყოველი იმათი ლაპარაკი კარგ საგნებზედ იყო: მიწის მოსავალზედ, თუ ვენახებზედ, სახლის მეურნეობაზედ თუ საქვეყნოზედ და სხვანი. ასე რომ, იმათში თავის დღეში ჭორი არ ითქმოდა, თორემ ტყუილი და სიცრუვე როგორ შეიძლებოდა, როგორც ეხლა ჩვენში გაადვილებულია,-ნამეტნავად უმანკოთა და მართლების მოთხრა ბევრი არის ეხლა... ის მართებული გვამები ქაღალდსაც ითამაშებდნენ, ნარდსაც და ჭადრაკსაც, მაგრამ ყველას თავის დროზედ. კიდეც იგალობებდნენ და სოფლურ სიმღერასაც იმღერებდნენ, ასე რომ ზოგს თვალებში ცრემლები მოუვიდოდათ იმათ მშვენიერს გალობაზედ და სიმღერაზედ. /"კარიბჭე" N14, 2009, გვ.8/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 11 2017, 12:24 PM
პოსტი
#107
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
 შობა დღეს საფლავის ქვა თითქოს რა მოსატანია, მაგრამ ეს ფოტო სწორედ ახლა მინდა გაგიზიაროთ. არა იმ ფილოსოფიისა გამო, რომ შობას უცილობლად გარდაცვალება მოყვება და გარდაცვალებას კვლავ შობა და ასე უსასრულოდ. არა. უბრალოდ, წუხელ შობას სვეტიცხოველში შევხვდი და ამ საფლავის ქვას ალბათ ცხოვრებაში მეათასედ დავხედე. დავხედე და ამჯერად რატომღაც აღარ ჩავუარე. ჩავიკითხე და საფლავი მარიამ დედოფლისა აღმოჩნდა. გოროზი ლევან დადიანის დისა, გამუსლიმებული ქართველი მეფეების – როსტომისა და ვახტანგ-შაჰნავაზის ქრისტიანი მეუღლისა, დიდად ავტორიტეტული და გავლენიანი დედოფლისა, ცნობილი სახელმწიფო მოღვაწისა და დიპლომატისა, კულტურის დიდი მოამაგისა, „ქართლის ცხოვრების“ მეცენატისა და სვეტიცხოვლის განმაახლებლისა. „ასული დადიანისა, დე(დო)ფალი საქართველო(ი)სა მარიამ დავემკვიდრე მცირესა ამას ს(ა)ფლავსა. მხილველნი შენდობას გვიბრძანებდეთ. ქ~სა ჩქპ [=1680 წ.]“ მუსლიმი მეუღლეები ირანში, ყუმში დაკრძალეს. თავად აქ განისვენებს. სვეტიცხოველშივეა ჩინ-მენდლოსანთა მთელი გვარდია, „წარმოსადეგი“ საფლავის ქვებითა და ორენოვანი ეპიტაფიებით, ხანდახან ქართული „სქოლიოში“ რომ აქვთ ჩატანილი, ისეთებით... ძლიერი დედოფლის ბობობქარი ცხოვრება, კასტელთან დაცული ამაყი ქალის პორტრეტი, სვეტიცხოვლის ფრესკაზე გამოსახული მდიდრულმოსასხამიანი და გვირგვინოსანი დადიანის ქალი ჩემ თვალში თითქოს სხვაგვარ განსასვენებელს ითხოვდა... მარიამის საფლავის ქვა ამ შობა დღეს მაინც სხვაგვარად მელამაზა. მერე რა, რომ სვეტიცხოვლის განმაახლებელს სულ რაღაც მტკაველნახევრიანი ლოდი აწევს... არ მეგონა ასეთი თავმდაბალი... შენდობა იყოს შენი დედოფალო, რომელი განისვენებ ამა მცირე საფლავსა შინა... /ბუბა კუდავა FB/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 1 2017, 03:20 PM
პოსტი
#108
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ქართლ-კახეთში საშობაო-საახალწლო სუფრის მშვენებად ითვლებოდა (და, სხვათა შორის, დღესაც ითვლება) ნაზუქები. სამეზობლოში რომელიც ქალიც ყველაზე კარგ ნაზუქებს დააცხობდა, მომავალ წელს ლხინსა თუ ჭირის სუფრებზე სწორედ ეს ქალი ინიშნებოდა ქალების ხელმძღვანელად და მთავარ მზარეულად".
/"საპატრიარქოს უწყებანი" N1, 2017, გვ.11/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 3 2017, 07:47 PM
პოსტი
#109
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ეროვნულ-განმათავისუფლებელი ბრძოლის დროს, ქაქუცა ჩოლოყაშვილის რაზმის საიდუმლო იცოდა მისმა ბიძაშვილმა - ანეტა ჩოლოყაშვილმა, რომელიც რაზმს წამლებით ამარაგებდა. ჩეკამ ანეტა დაატუსაღა, მაგრამ საშინელი წამების მიუხედავად, მისგან ვერაფერი გაიგეს და 1922 წლის დამლევს დახვრიტეს. ეს იყო მანდილოსნის დახვრეტის პირველი შემთხვევა საქართველოში".
/"ჩემო კარგო ქვეყანავ" (ნორჩი მართლმადიდებლის ბიბლიოთეკა) გვ. 27/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 6 2017, 06:34 PM
პოსტი
#110
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მეცამეტე საუკუნის მწერალი, ვიცენტი გელვაცენზი, ქართველი ქალის შესახებ ამბობდა: "ქართველნი ძალიან მამაცნი არიან, იმათი დედაკაცები ისე შეჩვეული არიან ლაშქრიანობას, რომ ცხენდაცხენ ეომებიან მტერს", ხოლო მომდევნო საუკუნის დასაწყისში გერმანელი მოგზაური ბაუმგარდტენი წერდა: "თამარის ლაშქარში ერია დედათა ლაშქარიც".
/"ჩემო კარგო ქვეყანავ" (ნორჩი მართლმადიდებლის ბიბლიოთეკა) გვ.40/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 8 2017, 09:20 PM
პოსტი
#111
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ხაზართა მეფემ - ხაკანმა - ქართველ უფლისწულს, მეფე არჩილის ძეს ჯუანშერს - შემოუთვალა: შენი და, მშვენიერი შუშანი, მომათხოვე ცოლად და, სამაგიეროდ, არაბთა წინააღმდეგ ბრძოლაში დაგეხმარებიო. ქართველმა ქალმა უარი თქვა უცხო ქვეყნის ურჯულო მეფის ცოლობაზე. შეურაცხყოფილმა ხაკანმა დიდი ლაშქარი გამოგზავნა საქართველოს მოსაოხრებლად სარდალ ბლუჩანის მეთაურობით.
ჯუანშერი ვაჟკაცურად დაუხვდა მტერს, მაგრამ რიცხვმრავალმა ხაზარებმა სძლიერს - ააოხრეს და გაძარცვეს საქართველო, ხოლო ტყვედ ჩავარდნილი და-ძმა ხაზარეთის გზას გაუყენეს. მაგრამ დარიალის ჭიშკართან, ვიდრე საქართველოს დატოვებდნენ, მოულოდნელი იმედგაცრუება ხვდა ბლუჩანს - სიკვდილი მირჩევნია, წარმართი ქმრისა და საქართველოს ამწიოკებელი მეფის ხელში ფუფუნებით ცხოვრებასო - თქვა შუშანმა, თითიდან ბეჭედი წაიძრო, ბეჭდის თვალში დამალული საწამლავი შესვა და იქვე სული განუტევა. სასძლო რომ ვერ ჩაუყვანეს, ამით გაბოროტებულმა ხაკანმა, ცხენებზე გამოაბმევინა ბლუჩანი და შუაზე გაახლეჩნა". /"ჩემო კარგო ქვეყანავ" (ნორჩი მართლმადიდებლის ბიბლიოთეკა) გვ.27/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 13 2017, 10:15 PM
პოსტი
#112
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ქართველი ქალის თავსაბურავი
დასავლეთ საქართველოში ტრადიციულ თავსაბურავთაგან გამოირჩევა რაჭველი ქალის თავმორთულობა. ის მხოლოდ რაჭის სამ სოფელშია (ღები, ჭიორა, გლოლა) გავრცელებული. ამ თავსაბურავის ნაწილია ჩიქილა - თეთრი მიტკლის შუა ნაწილის ქვედა მხარეს შემოკერებულია აბრეშუმის ძაფის ფოჩებიანი ჩიმჩიყი - ბადე. ჩიქილას ზემოდან ეხვევა რამდენჯერმე გადახვეული ოთხკუთხა, ფოჩებშემოკერებული ქსოვილი - თაუსაკონი. ამგვარი თავსაბურავები იციან მთიულეთში, გურიაში, იმერეთში, სამეგრელოში, მესხეთში. /"კარიბჭე" N1, 2009, გვ.43/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Feb 14 2017, 11:36 AM
პოსტი
#113
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მჭადიჯვრელი ქრისტინე ცქირიაშვილი ახალგაზრდობაში განთქმული ცხენოსანი და მარჯვე მსროლელი ყოფილა. 1755 წელს ხუნძახის გამგებელი ნურსალ ბეგი ქართლ-კახეთს შემოესია. გორის ციხის ასაღებად წამოსულები, მჭადიჯვრის ციხეს მიადგნენ. ამ დროს ციხის ბურჯზე დედაბერი გადმომდგარა და მტრის ერთი ბელადი მიზანში ამოუღია. ბებრისათვის მტერს სიცილი დაუყრია, მაგრამ დედაბრის თოფს - მაჟარას უსულოდ დაუცია მტრის ბელადი. გააფრთებული მტერი გამოიჭრა დედაბრის ცოცხლად ხელში ჩასაგდებად, მაგრამ მას მეორე ბელადი მიუყოლებია პირველისათვის. ახლა ცხენოსანთა დასტა გამოქანებულა, მაგრამ გმირი ქალის გამჭრიახ თვალს არც მესამე მოწინააღმდეგისათვის აუცილებია ტყვია. დედაბრის გმირული ქმედებით გამხნევებულ მეციხოვნეებს შეუტევიათ და უკან დაუხევინებიათ მტრისათვის. მემატიანე წერს: "მოვიდა ნურსალ-ბეგ ავარელი ფრიადითა მხედრობითა და მოადგა მჭადიჯვარს, გარნა ერთმან მოხუცმან დედათაგანმან დაუწვა მათ შვიდი საფარი, მიტანილი ციხესა ზედა და მოკლეს იგიცა ლეკთა მერვესა საფარსა ზედა". ქართველმა მხედრობამ გაიმარჯვა, ხოლო მტერი "სიცრხვილეული უკუიქცა, სახლადვე თავისად".
/"ჩემო კარგო ქვეყანავ" (ნორჩი მართლმადიდებლის ბიბლიოთეკა) გვ.40/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Mar 16 2017, 10:52 AM
პოსტი
#114
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
თეკლათის დედათა მონასტრის საქალებო სკოლა
გურია-სამეგრელოს ეპარქიაში ამ მოკლე ხანში დაარსდა ორი დედათა მონასტერი - ჯიხეთისა და თეკლათისა. ქართველმა მონაზვნებმა აქაც დაამტკიცეს, რომ ქართველი დედები უფრო მხნენი და მუყაითნი არიან მამაკაცებთან შედარებით. ყოველს ნივთიერს საშუალებას მოკლებულთ, მაგრამ ძლიერთ ღვთისა და ერის სიყვარულით, არარაისგან შეჰქმნეს მთელი ორი მონასტერი და თითოეულმა მონასტერმა თითო საქალებო სკოლა დააარსა თვისის ხარჯით. შარშან დაარსდა სკოლა ჯიხეთის დედათა მონასტერში და წლეულს - თეკლათის მონასტერში. 14 ოქტომბერს ყოვლად სამღვდელო ალექსანდრე ეპისკოპოსი მობრძანდა თეკლათში, სადაც წირვა მოისმინა. ყველა აღტაცებაში მოიყვანა დაწყნარებულმა, მდორე და მწყობრმა გალობამ დედათა გუნდისამ. წირვის შემდეგ ყოვლად სამღვდელომ აკურთხა დროებითი სახლი სკოლისა, სამღვდელოებისა, ეპარქიის მეთვალყურისა, მაზრის უფროსის თანაშემწისა, მონასტრის იღუმენის ათანასიასი. მოლოზონთა და დიდძალ ადგილობრივ საზოგადოების თანდასწრებით ყოვლად სამღვდელომ სიტყვა წარმოთქვა საეკლესო განათლების შესახებ და თვისის უხვის კალთისგან ახლად დაარსებულ სკოლას შესწირა ათი თუმანი. ეპარქიის მეთვალყურემ ფოთიდან მოიყვანა ხუროთმოძღვარი და მან იმავე დღეს აარჩია ალაგი ახლად დაარსებულის სკოლის შენობისთვის, რომელიც დედათა მონასტერს დაუჯდება არა უმცირეს რვაასის თუმნისა. ერთი საყურადღებო ამბავიც: თეკლათის ახლოს, ძველ საყდრის ნანგრევებში ამ ორიოდ წლის წინათ დასახლდა ორი ბერი, რომელთაც მთელს სამეგრელო-გურიაში სახელი გაითქვეს წმინდა ცხოვრებით. ისინი სხვას არას სთხოვენ, თავისის ხელით ირჩენენ თავს და შეძლებისამებრ სხვებსაცა ჰშველიან. უდიდესმა მათმა მოღვაწეობამ ყურადღება მიიქცია სოფლელ ხალხისა და თანდათან მრავლდება იმ პატარა ტაძრის თაყვანისმცემელთა რიცხვი, რომელსაც თავი შეაფარეს ამ ძველებურ ბერობის განმაახლებელთა. /"კარიბჭე" N8, 2008, გვ.48/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Mar 23 2017, 11:44 AM
პოსტი
#115
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ცნობილი ადამიანები
ქართლის მშვენიერი სოფლის საღოლაშენის ისტორიას უამრავი ძვირფასი ადამიანი ახსოვს. ესენი არიან ამირეჯიბთა და ყიფშიძეთა ოჯახები. ამირეჯიბებში გამოირჩევიან: სარდიონ და მაკინე ამირეჯიბები. ეს ცოლ-ქმარი და მათი შვილები ყურადღებას და მზრუნველობას არ აკლებდნენ გლეხკაცების ოჯახებს. მაკინე ამირეჯიბი დაიბადა სოფელ ბრეთში. დასაფლავებულია სოფელ საღოლაშენში, მეუღლის გვერდით, ღვთისმშობლის ეკლესიის ეზოში. მაკინეს მამა განათლებული კაცი ყოფილა. შვილსაც უნერგავდა წიგნის სიყვარულს, ასწავლიდა ცეკვას და მუსიკას. 16 წლის მაკინე მიათხოვეს საღოლაშენელ სარდიონ ამირეჯიბს, სარდიონი მუსიკისა და ლიტერატურის დიდი მოყვარული ყოფილა. ქართული მწერლობისა და მწერლებისადმი სიყვარული მაკინეს მთელი სიცოცხლე არ განელებია. სწორედ ამ სიყვარულის გამოხატულებაა მის ოჯახში მოსტუმრე შემოქმედთა, საზოგადო მოღვაწეთა და მწერალთა ხელნაწერების შეგროვება და მერე ამ ფაქსიმილეთა სუფრაზე ამოქარგვა. "მკვლევართა გარკვეული ნაწილი მაკინე ამირეჯიბის ოჯახს (საღოლაშენში) მიიჩნევს მწერლებისა და ხელოვნების მოღვაწეთა შეკრების და საკუთარი შემოქმედების გამომზეურების ერთ-ერთ თავშესაყრელად, ლიტერატურულ სალონად, ხოლო სუფრას, რომელზეც მათი ხელმოწერებია ამოქარგული - ყოველივე ამის დამადასტურებელ დოკუმენტად". ნინო ყიფიანის დახასიათებით, მაკინე "იყო მოხდენილი ტანისა, შავგვრემანი, მეტად სანდომიანი მოღიმარი პირისახისა, შავი, ცეცხლით სავსე თვალებით, იშვიათი იყო მისი სიმღერა ქართული ხმებისა და აგრეთვე იშვიათი - მისი ლეკური". მისი უმცროსი მეგობარი ელისაბედ ჩერქეზიშვილი აღნიშნავს, რომ "იგი პირველი უწვდიდა ხელს გაჭირვებულთ, ის იყო გლეხკაცის მრჩეველი, დამრიგებელი, დამხმარე მეგობარი". სარდიონ ამირეჯიბიც ყოველ საქმეში უწყობდა ხელს მეუღლეს. მაკინეს იცნობდნენ არა მარტო საღოლაშენში, არამედ მთელ საქართველოში. 1899 წელს სოფელ წვერში აბელ კალატოზიშვილის ოჯახში აკაკი წერეთელი დიდად მოიხიბლა მაკინეს ხმით, ლეკურით, მისი მდიდარი შინაგანი სამყაროთი. სარდიონ და მაკინე ამირეჯიბების წყალობით დაარსებულა საღოლაშენში სამწლიანი სკოლა. საღოლაშენში მათი სტუმრები იყვნენ: ილია ჭავჭავაძე, აკაკი წერეთელი, შიო არაგვისპირელი, გიორგი არადელი-იშხნელი, ვალერიან გუნია, ვასო აბაშიძე, ზაქარია ფალიაშვილი, ვანო სარაჯიშვილი, შალვა დადიანი და სხვა მრავალი ცნობილი ადამიანი. მათ საღოლაშენში სტუმრობას ადასტურებს მაკინეს მოქარგული ცნობილი სუფრა, რომელიც გიორგი ლეონიძის სახელობის მუზეუმში ინახება. სუფრის დაბადების ისტორია ერთხელ, მარიამობას, მაკინესთან საღოლაშენში მოსულან ნანა და ვარო ყიფიანები, მაკინესთან სტუმრობით იმდენად კმაყოფილები დარჩენილან, რომ სამახსოვროდ თეთრი ცხვირსახოცი მოუთხოვიათ, რათა ზედ თავიანთი სახელები და გვარები ამოექარგათ. მაკინეს თურმე ამ დროს ახალი აზრი დაბადებია და უთქვამს, ყველა სტუმარმა ჩვენს ოჯახში რაღაც უნდა დატოვოს სამახსოვროდო და მაშინვე გამოუტანია დიდი თეთრი სუფრა, მასზე ნანასა და ვაროსთვის მოუწერინებია ხელი და შემდეგ ამოუქარგავს. ამის შემდეგ სუფრაზე ხელს აწერდა ყველა, ვინც კი სოფელ საღოლაშენში სტუმრად მოვიდოდა. "სუფრაზე დებდნენ ლურჯ გადასაღებ ქაღალდს, ზედ აფარებდნენ თეთრ ქაღალდს და სტუმარი სწორედ ამ თეთრ ქაღალდზე აწერდა ხელს. გადასაბეჭდი ქაღალდით სუფრაზე აღიბეჭდებოდა ხელმოწერა ან რაიმე წარწერა და შემდეგ იქარგებოდა ოჯახის ქალების დახმარებით გადახუნებული ფერადი აბრეშუმის ძაფით". /"კარიბჭე" N6, 2009, გვ. 32-33/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Apr 1 2017, 10:51 AM
პოსტი
#116
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ბესარიონ ნიჟარაძე თავის ეთნოგრაფიულ წერილებში ჰყვება თავადის ქალზე სალდათხან დადეშქელიანზე, რომელმაც ღირსეულად აღასრულა თავისი ქრისტიანული მოვალეობა. 1860 წელს ის ცოლად გაჰყოლია ყაბარდოელ, სოფელ ბახსანის მკვიდრ ადინგერ ურუსბეის. სალდათხანი იმ პირობით დათანხმებულა ურუსბეის ცოლობაზე, უკეთუ უკანასკნელი ქრისტეს სჯულზე მოინათლებოდა. ადინგერისთვის ძნელი იყო ამ პირობის შესრულება, მაგრამ ქალიშვილი ისე მოსწონებია, რომ სიყვარულს რჯულისთვის უჯობნია, მონათლულა და სალდათხანი შეურთავს.
"კნეინა სალდათხანი მართლა რომ გასაგიჟებლად ლამაზია, ძლიერ ლამაზია ქმარიც და იმათი ოთხი შვილიც - ერთი ვაჟი და სამი ქალიშვილი - ანგელოზებსა ჰგვანან. შვილებიც ყველა მონათლულნი არიან. ეს ერთადერთი ოჯახია მთელს საზოგადოებაში, რომელიც ქრისტეს რჯულს აღიარებს. როგორი უნდა იყოს ამ ერთადერთ ქრისტიან ოჯახის მდგომარეობა ორი ათას მაჰმადის მიმდევარს მცხოვრებთა შორის, ამას მკითხველი უჩემოდაც წარმოიდგენს. ვიტყვით მხოლოდ, რომ ამ ქრისტიან ოჯახს ზიზღით უყურებენ როგორც გარეულები, ისე შინაურები. თუმცა ამ პირობებშია ჩავარდნილი კნეინა სალდათხანი თავის ქმარ-შვილებითურთ, მაგრამ ის მაინც მაგრად დგას ქრისტეს რჯულზე. ყოველ წელს მოდის სვანეთში, მოჰყავს შვილები მარტო იმისთვის, რომ თავის სამშობლო კუთხეში წმინდა საიდუმლო ზიარება მიიღოს და შვილებსაც მიაღებინოს. ყველა საეკლესიო წესებსა და მარხვებს ფრთხილად ინახავს, როგორც ნამდვილი ქრისტიანი ადამიანი. მე დამარწმუნეს, რომ კნეინა არაფერს ჰზოგავს, რომ ვინმე მაჰმადიანთაგანი მოაქციოს ქრისტეს რჯულზეო, მაგრამ ამაოდ, ამ მხრით ქრისტიან სვანის ქალს ცდა ტყუილად უვლის. მაგისთანა ფანატიკოს ხალხში, როგორიც ბახსნელები არიან და საზოგადოდ მაჰმადის მიმდევარი მთიულები, არათუ სვანის ქალი, პავლე მოციქულიც ვერაფერს გააწყობდა. ქმარი კნეინისა ადინგერი, თუმცა გარეგნობით ქრისტიანია, მაგრამ, როგორც მითხრეს, ძლიერ გულგრილად ეპყრობა ახალ რჯულს. იგი გულით მაჰმადიანია და რომ კნეინა სალდათხანის ხათრი არ ჰქონდეს, გარეგნულ ქრისტიანობასაც მალე მიატოვებდა". /კარიბჭე" N6, 2007, გვ.16/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Apr 13 2017, 11:03 AM
პოსტი
#117
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ხევში ჩხუბის დროს წინათ ქალებმა "მერდინის ჩაგდება" იცოდნენ. ქალი მერდინს (თავშალს) მოიხდიდა, მოჩხუბართა შორის ჩააგდებდა და იტყოდა, "ამ მანდილით გეხვეწებით, თავი გაანებეთო". მერდინის გადალახვა არ შეიძლებოდა და ნიშნად პატივისცემისა, ყველა იარაღს ყრიდა."
/"კარიბჭე" N24, 2008, გვ.28/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Apr 20 2017, 06:50 PM
პოსტი
#118
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"დერტავი ქართველ ქალთა სამოღვაწეო კერაა იერუსალიმში. იგი ადრე ტაოში, ჭოროხის ხეობაში ან შავ მთაზე ეგულებოდათ. კორნელი კეკელიძემ გაარკვია, რომ ასეთი სახელის სავანე იერუსალიმში მდებარეობდა. მასთანაა დაკავშირებული ერთი ძვირფასი კრებული საინტერესო ანდერძ-მინაწერით. როგორც ირკვევა, გადამწერს სამუშაო შეუსრულებია დერტაველი დედების დაკვევით: "დელტვილთა დათა ყოველთავე შეუნდვენ, უფალო! დაიწერა საფოისოითა მათითა. მეცა მომიხსენეთ, ცოდვილი ბასილი მჩხრეკელი". ერთი ძეგლის ბოლოს იკითხება: "სახელითა ღმრთისაითა და მეოხებითა ცხოველსმყოფელისა საფლავისაითა. მე, ცოდვილი და უღირსი ეკატერინე, შტროის ასული, ღირს ვიქმენ აღწერად წმიდისა ამის და სულთა განმანათლებლისა სვიმონის ცხოვრებისა. აწ წმიდათა მენელსაცხებლეთა სწორნო დანო დელტაველნო! ქრისტეს სიყვარულისთვის ვინცა ღირს იქმნეთ წარკითხვად წმიდისა ამის ცხოვრებისა სვიმეონისა, თქუთ წმიდითა პირითა თქუენითა მოტევებაი ცოდვათა ჩემთაი". და იქვეა: "დანო პატიოსანნო, გევედრები ბასილი საითური, უცბად ჩხრეკისათვის შემინდევით". ირკვევა, რომ დერტავში მოღვაწეობდნენ ქართველი მანდილოსნები ეკატერინეს წინამძღვრობით. ისინი ამრავლებდნენ ხელნაწერებს, როგორც ჩანს, მწიგნობართა კადრებზეც ზრუნავდნენ - გადამწერი ბასილი მათი აღზრდილია."
/"კარიბჭე" N4, 2008, გვ. 54/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jul 14 2017, 10:26 AM
პოსტი
#119
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ეს პატარა სოფელი [მუხათი] ასურეთსა და კოდას შუა მდებარეობს. გულიანი ხალხითაა დასახლებული. სოფელში ჭკვიან კაცს რა გამოლევს. კოდის წმინდა ნინოს ტაძრის წინამძღვრის, მამა გიორგი ბაღიაურის ლოცვა-კურთხევით და მისი სტიქაროსნების დახმარებით ერთ ტკბილ და თბილ ოჯახს ვესტუმრე. წლების განმავლობაში ბატონი გიორგი მურადაშვილი კოდის სკოლის დირექტორი იყო, ახლა მხცოვანი ოჯახში ტრიალებს. ბევრი რამ გავიგეთ ამ ადამიანისგან. მან გვიამბო თბილისიდან მუხათში გამოთხოვილ გმირ ანა ბაჯიზე (ბაჯიაშვილი). დღეობის ჭიდაობაზე თელეთელ ფალავანს, გიორგის, მუხათელი სიმონა წაუქცევია. ამის შემდეგ მუხათელებს ვეღარ გაუბედავთ საჭიდაოდ გასვლა. ახლობლების დაუკითხავად წრეში ანა ბაჯი შესულა და ზედიზედ დაუმარცხებია ის თელეთელი გიორგა, ვაშლოვნელი ივანე, დურნუკელი ბერუა, ბორბალოელი სოსია, ქიზიყელი შაქრუა, კუმელი ყასაბი თედო... "დაიშალა ჭიდაობა, ხალხი ჰკვირობს ყოველია, იმ დღეს ოცდაორი დასცა, არვის არ ჰქონდა ფერია..." წერს იეთიმ გურჯი პოემაში "ანაბაჯია". იეთიმ გურჯი თურმე ხშირად დადიოდა დედულეთში, მუხათში, და ანა ბაჯის ლექსიც აქ დაუწერია. ამ ქალის სახელი პირველმა მისმა თანამედროვემ, საიათნოვამ ახსენა. ანა ერეკლეს თანამედროვე იყო. მამაცობისთვის მისთვის წარწერიანი ვერცხლის ხმალი უჩუქებია მეფეს. ყეენობა დღეს თბილისში, თათრის მოედანზე, ვინმე სოლოღას თურმე კამეჩები დაუფრთხა, პირუტყვს ხალხი უმოწყალოდ გადაუჯეგავს. ამ დროს გამოჩენილა ანა ბაჯი და დაუკივლია შეშინებული ბიჭებისთვის: "მხდალი, ლაჩარი, მშიშარა არ იყოს ქართველ ერშიაო". სახრე მოუმარჯვებია და გაგიჟებული კამეჩები გაურეკავს მინდვრიდან. ვაშლოვნელი თამარის გამტაცებელ თათრებს აბჯარასხმული ანა ბაჯი მარაბდის ბოლოს დასწევია, გამტაცებლები ამოუხოცავს და ქალი მშობლებისთვის დაუბრუნებია... ანას სამი შვილი ჰყოლია - ერთი ქალი და ორი ვაჟი. მის ქმარს, გიორგის, და ნათესავებს ანას გმირობის გამო ბაჯიაშვილების გვარი მიუღიათ. სავარაუდოდ, ანა ბაჯი 42 წლისა მუხანათურად მოუკლავთ. მისი ნეშტი მუხათის წმინდა გიორგის ეკლესიის ახლოს განისვენებს". /"კარიბჭე" N16, 2008, გვ.35/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Aug 14 2017, 09:14 PM
პოსტი
#120
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,806 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ანჩის საეპისკოპოსო ტაძრის სალაროს ძვირფას საუნჯეთაგან ჩვენამდე მოაღწია ერთმა სამღვდელთ-მთავრო ომოფორმა და ერთმა ოლარმა. დღეს ესე ნივთნი დაცულ არიან სამეგრელოში, ცაიშის ტაძრის სალაროში. ოლარი ეკუთვნის 1312 წ. და ილორის კრეტსაბმელთან ერთად ქართველ ქალთა ხელთნაქმარობის უძველეს ნაშთად ირიცხება".
/"თვენი", წიგნი 23, 11 აგვისტო - 20 აგვისტო, გვ.230/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th April 2024 - 11:14 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge