რატომ ვუწოდებთ, მოძღვართ მამებს?, მათე 23; 8-12 პარამეტრები

[Lashab]

athos _მა უკვე მოიყვანა ტექსტი ნეტარი თეოფილაქრეს განმარტებებიდან მე კი დავამატებდი
სიტყვებს მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი ორი მნიშვნელობა აქვთ. პირველი, როდესაც იგულისხმება ღმერთი; მეორე, როდესაც ადამიანს ეწოდება მამა, მოზღვარი ან წინამძღვარი, თუკი მას ჰყავს სულიერი ან ხორციელი შვილები.

ბიბლიაში ღმერთს ეწოდება მამა.
''ჩვენ ერთი გვყავს მამაღმერთი, ვისგანაც არის ყოველი'' [1კორ. 8. 6]
''მამამან შენმან, რომელიც ხედავს დაფარულს, მოგაგოს შენ ცხადად'' [მათ. 6. 4]

ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად, თუკი მას ჰყავს ხორციელი შვილები.
აბრაამი ''ხარანს დასახლდა. და მამამისის სიკვდილის შემდეგ ღმერთმა გადმოასახლა იგი ამ ქვეყნად'' [საქმე 7. 4]
''გაგზავნა იოსებმა ხალხი და მოიხმო მამამისი იაკობი, და მთელი თავისი საგვარეულო'' [საქმე 7. 14]
''განდგება მამა ძისაგან და ძე - მამისაგან; დედა - ასულისაგან და ასული - დედისაგან'' [ლუკა. 12. 53]
''მამებო, ნუ განარისხებთ თქვენს შვილებს, რათა არ დაეცნენ სულით'' [კოლ. 3. 21 ]

პიროვნებას ეწოდება მამა, თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილები.
ელისა წინასწარმეტყველი ილია წინასწარმეტყველს მამას უწოდებს.
''ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი. უყურებდა ელისე და ეზახდა: ჩემო მამავ, ჩემო მამავ! '' [4 მეფ. 2. 11-12]

პავლე მოციქული თავის თავს უწოდებს მშობელს , ანუ სულიერ მამას.
''ვინაიდან მრავალი მზრდელი გყავთ ქრისტეს მიერ, მაგრამ არა მრავალი მამა; რადგან ქრისტე იესოს მიერ სახარებით მე გშობეთ თქვენ. სწორედ ამიტომ გამოგიგზავნეთ ტიმოთე, რომელიც არის ჩემი საყვარელი შვილი და სარწმუნო უფლის მიერ, რათა მოგახსენოთ თქვენ ჩემი გზანი ქრისტეს მიერ'' [1კორ. 4. 15, 17]
''რადგან თავად იცით, რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით'' [1თეს. 2. 11-12]

მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ
''მოგიკითხავთ თქვენებრ რჩეული ეკლესია ბაბილონისა, და მარკოზი, ჩემი ძე'' [1პეტ. 5. 13]
''შვილნო ცემნო, რომელთატვისაც კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე'' [გალ. 4. 19]
''შვილნო, დაიცავით თქვენი თავი კერპთაგან'' [1იოან. 5. 21]
''იმაზე დიდი სიხარული არ გამაჩნია, როცა მესმის ჩემი შვილების ჭეშმარიტებით სიარული'' [3 იოან. 14]
''ტიმოტეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში'' [1ტიმ. 1. 2]
''შვილო ტიმოთე გაძლიერდი მადლითა იესო ქრისტესითა'' [2ტიმ. 2, 1] აქედან ჩანს რომ პავლე მოციქული იყო ტიმოთეს სულიერი მამა.

აღსანიშნავია, რომ არც იოანე ღვთისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ. აქ ლაპარაკია სულიერ შვილებზე.

გამარჯობათ

ეგ ადრეც წავიკითხე და დავწერ თუ რას ვფიქრობ მე

1. ღმერთს რომ მამა ეწოდება ცხადია. იესოც მაგას ამბობს.
2. ადამიანს თუ ყავს ხორციელი შვილები, მას შვილები მამას უწოდებენ ლოგიკურია.
3. აი ელიას არგუმენტი ერთადერთია დავიჯერო? ნუ დაგავიწყდებათ რომ იესო ეუბნება მოწაფეებს ნუ იწოდებით როგორც "რაბიო"... მანამდე იწოდებოდნენ და არავინ კრძალავდა... ასე რომ ელიას თუ ვინმემ ეგ უთხრა ბევრს არაფერს ნიშნავს.

4. სადმე გინახავთ სახარებაში ვინმემ პავლეს უწოდა: "მამაო პავლე"? ან "მოძღვარო პავლე"?

"შვილებო"- ეს ჩემი აზრით უფრო მზრუნველი დამოკიდებულებაა, და არა აღმატებულობის გამომხატველობა...

იესო ამბობს : "ვინც თავს აიმაღლებს დამდაბლდება, და პირიქით"- ამას გულისხმობდა ნუ იწოდებით როგორც: "მოძღვარო, რაბი! რაბი!"...

მე ასე მესმის, და რავი ვინც არ მეთანხმებით, სიამოვნებით მოვისმენ არგუმენტებს

(რა კაი სმაილიკები გაქვთ აქ )

[KAIROS]

"შვილებო"- ეს ჩემი აზრით უფრო მზრუნველი დამოკიდებულებაა, და არა აღმატებულობის გამომხატველობა...

უპს, ანუ რაო მეგობარო? ის ვინც შვილს უძახის თავის მოწაფეს, იგი მისთვის ვინაა? ბიძაშვილი?
არა, მამა, მაგრამ არაფერ შუაშია "აღმატებულობა" ეგ სხვა საკითხია, მასე ყველანი ერთ ვართ ქრისტე იესუში, მაგრამ იგივე იესუმ დაარსა ეკლესია თავისი იერარქიით, რომელნიც სულიერ მამებად იწოდებიან იმ შვილებისა,
ვინც მოაქციეს ზეციურ მამას მიუყვანეს...
ასე რომ არაფერ შუაშია "თავმდაბლობა" ის რომ პავლე უშვილო და უცოლო, ტიმოთეს"ჩემს შვილს" უწოდებდა, არ ნიშნავს რომ "თავმდაბლობა" აკლდა ან რაიმე მსგავსი, არამედ იმას, რომ მან შვა იგი ქრისტეში,

რადგან თუნდაც ათი ათასი აღმზდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იეოსოში სახარებით. (I კორ 4, 14-15)

ანუ ის "რაბი, რაბი" არ შეიძლება მასე პირდაპირ იქნას გაგებული, არამედ მთლიანად უნდა ჩასწვდე აზრს, თორემ მასე პავლეც არღვევს ე.ი. და ასეთ რამეზე თვალის დახუჭვა არ შეიძლება, ნახე როგორ პირდაპირ ეუბნება მე ვარ მამა და თქვენ შვილებიო:

''რადგან თავად იცით, რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით'' [1თეს. 2. 11-12]

ეს არაა უბრალო შედარება, რადგან "შვილებს" პავლე უხშირესად უწოდებს თავის მოქცეულს სამწყსოს, და ახლა მაშინ ვინ იქნებოდა ამ შვილებისათვის?
მოკლედ უნდა გაირჩეს, რას ნიშნავს "მამა" და "მოძღვარი" ქრისტიანულ თეოლოგიაში, სექტანტიზმის სისულეებმა რომ არ დაგვაბრკოლოს...
იხარე;
კაიროსი!
პ.ს.
დაუწერია აგერ უკვე ეკატერინეს და ჯერ დაწერილი წაიკითხეთ

ეს არ ნიშნავს იმას,- განმარტავს წმინდა ოქროპირი, - რათა არავინ იწოდოს მამად, არამედ რათა იცოდნენ, ვის უწოდონ მამა. როგორც მასწავლებელი არ არის მასწავლებელი თავის თავად, ასევე მამაც. ერთი ღმერთია მიზეზი ყველა მასწავლებლის და მამისა." "უფალი არ გვიზღუდავს მშობლის პატივისცემას, - წერს ნეტარი თეოფილაქტე, განსაკუთრებით კი სულიერი მამებისა, არამედ სიტყვებით მივყავართ ჭეშმარიტი მამის ცნობამდე, ანუ ღმერთამდე, რამდენადაც მამა საკუთარი მნიშვნელობით არის ღმერთი, ხოლო ხორციელი მშობლები მიზეზნი კი არ არიან ჩვენი არსებობისა, არამედ მხოლოდ თანამოქმედნი და მსახურნი ღვთისა" (ეგზეგეზადან ეს ვიპოვე)

საერთოდ სიტყვას შეიძლება რამოდენიმე მნიშვნელობა ქონდეს. უფალმა რომ ბრძანა ნუ იწოდებით მასწავლებლებადო, ამით მასწავლებლობა ხომ არ აკრძალა. მაშინ რა უნდა ეწოდოს ადამიანს რომელიც ასწავლის? მაშინ საჭირო გახდებოდა ახალი ტერმინის შემოღება რომელიც იდენტური იქნებოდა ცნება მასწავლებლის, იგივე შეიძლება ითქვას მამაზეც. ანუ უფალს ის კი არ უთქვამს ამ სიტყვას ნუ იხმართო, არამედ ნურავის მიიჩნევთ ჭეშმარიტ მამად და მასწავლებლად ღმერთის გარდაო.
ეს სიტყვები მოწაფეების მიმართ იყო ნათქვამი და როგორც ეპისტოლეებიდან ჩანს, მათ ეს არც მიუღიათ პირდაპირ მნიშვნელობით,
მაგ. "რადგანაც თავადაც იცით რომ როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით" (1 თეს. 2. 11-12) სხვა მრავალ ადგილასაც უწოდებენ მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს შვილებს,

[Lashab]

იოანე ოქროპირი საინტერესოა,ყურადსაღებია ეგ ფრაზა

მაგრამ აქ წერს: როგორც მამა შვილს ისე შთაგაგონებდითო როგორ წერია ბერძნულ დედანში? "tekna"- ეს წერია... რაც შვილს ნიშნავს, ოღონდ ჩვეულებრივს... და არა სულიერ შვილს... ზუსტი თარგმანი - "offspring" არის... შვილს ნიშნავს რა თქმა უნდა...

"ისევე შთაგაგონებდით, როგორც მამა თავის ღვიძლ შვილსო..."- აქ რა შედარებაა? სულიერ მამობაზეა საუბარი?

"ჩემო შვილებო"- ეს მზრუვნელი მიმართვა არაა?

აქ არის საუაბრი ვინ უწოდებს პავლეს: "მამაო პავლე", "მოძღვარო პავლე"... ბიბლიაში პავლეც და დანარჩენებიც იწოდებიან მხოლოდ ზოგადად- მწყემსებად და ასე შემდეგ...

აქ მიმართვაზეა საუბარი და არა წოდებაზე...

იესო ამბობდა არამარტო ამაღლება დამდაბლბაზე, არამედ იმაზე რომ უდიდესი თქვენ შორის უმცირესი იყოსო...

აქ არავინ საუბრობს იმაზე რომ წინამძღვარი არ უნდა არსებობდეს...

მაგრამ სხვათაშორის წერია სახარებაში რომ მედიატორი ღმერთსა და კაცს შორის მხოლოდ იესოაო

5. რადგანაც ერთია ღმერთი და ერთია შუამავალი ღმერთსა და კაცთა შორის: კაცი ქრისტე იესო... (1 ტიმოთე 2 თავი )

პ.ს. ეს სხვათაშორის შედარებIთ ყველაზე საკამათო თემად მიმაჩნია, ჩემი ძიების მანძIლზე რაც შემხვდა... ასე რომ მე ასე მესმის

[KAIROS]

მოიცა, მოიცა... აბა მივყვეთ...

tekna"- ეს წერია... რაც შვილს ნიშნავს, ოღონდ ჩვეულებრივს

როგორ დაწერდა კაცო "ჩვეულებრივ" შვილს, როცა ეს "ჩვეულებრივი" შვილი არ ყოლია? წაიკითხე ზემოთ რაც წერია..
ახლა შენ ახდენ განზოგადებას "მამა", "მოძღვარი" , "შუამავალი" ტერმინებისა ...

ამ ტერმინებს თუ პირდაპირი გაგებით მხოლოდ უფალს შეუსაბამებ, რაც აღმატებული მნიშვნელობით მართლაც ასეა გამოდის, რომ ქვეყნად საკუთარ მამასაც მამა არ უნდა დაუძახო, არც სკოლის ან სხვა მასწავლებელს მასწავლებელი და შუამავალი ხომ საერთოდ არავის და არავის
ეგ სისულელე იქნება ხომ?
ეგ ერთი, ახლა მეორე როდის მერეა პავლე ქრისტეს სიტყვებს არღვევს , მხოლოს მზრუნველობის გამოსახატავად?
ხომ შეეძლო დაეწერა:
"

ჩემო შვილებო"-

-ს ნაცვლად ჩემო კარგებო, ძვირფასებო, ტკბილებო და მურაბებოო? რავა არ იქნებოდა ეს მზრუნველობა?
იქნებოდა, მაგრამ პავლეს ამ "tekna eautou"-ს დაწერით უნდოდა შეეხსენებინა, რომ ესენი სწორედ მისი ქადაგების ნაყოფებია და ამასვე შეახსენებს მათ.
ახლა მესამე, უფლის იქით თუკი ვინმეს "მამად" და "შვილად" სულიერი გაგებით ხსენება აკრძალულია, მაშინ პავლეს მიერი შედარება საერთოდ მკრეხელობა გამოდის:

რადგან თუნდაც ათი ათასი აღმზდელი გყავდეთ ქრისტეში, მამები ბევრი არა გყავთ, მე გშობეთ თქვენ ქრისტე იეოსოში სახარებით. (I კორ 4, 14-15)

დავიდა? აღმზრდელი ანუ მოძღვარი ნახე ჯერ თურმე ყოფილა ქრისტეს ეკლესიაში "მოძღვარიც" ქრისტეს მახარებელი იმ დიდი მოძღვრის სწავლებით დამმოძღვრელი მოძღვარი მერე ნახე, თურმე სხვა ყოფილა მოძღვარი ანუ აღმზრდელი, მაგრამ სხვა ყოფილა მშობელი ქრისტეში ანუ ის ვინც მოაქცია ეს ხალხი, აქ პავლე, და ამბობს ასეთი "მამები" ბევრი არ გყავთო ! ხედავ? "მამა" ერთი რომ ყოფილიყო, იტყოდა ბევრი კი არა ერთის მეტი არ გყავთო... მაგრამ ასე არ დაწერა, რადგან როგორც ზემოთ დაგიწერე, უნდა ვიაზროვნოთ არამედ პირდაპირი და მხოლოდ ცალმხრივი გაგებით ტერმინებისა, არამედ სიღრმისეულად, აქ პავლე მამებში გულისხმობს მოციქულებს, რომლებიც აარსებდნენ ეკლესიებს, მაგრამ განა პავლეს ესწავლება რომ ყველაზე აღმატებული მამა უფალია? ან ჩვენ გვეშლება ხორციელი ან "სულიერი" მამაზე აღმატებული ის ერთადერთი მამა რომაა? არა, მაგრამ როგორც პავლე ვიყენებთ ამ სიტყვას სხვადასხვა ადამიანისადმი, რომლებმაც ან ხორცში გვშვა ან ქრისტეში გვშობს , რათა მათი მორჩილებით იმ ზეციურ მამასთან დავბრუნდეთ
ისე მაგაზე იმდენად დიდი პრობლემებია, რომ ვერც წარმოიდგენ .
იხარე;
კაიროსი!

როგორც მასწავლებელი არ არის მასწავლებელი თავის თავად, ასევე მამაც. ერთი ღმერთია მიზეზი ყველა მასწავლებლის და მამისა."

[Iona]

ასე რომ არაფერ შუაშია "თავმდაბლობა" ის რომ პავლე უშვილო და უცოლო, ტიმოთეს"ჩემს შვილს" უწოდებდა, არ ნიშნავს რომ "თავმდაბლობა" აკლდა ან რაიმე მსგავსი, არამედ იმას, რომ მან შვა იგი ქრისტეში,

მსგავსი, არამედ იმას, რომ მან შვა იგი ქრისტეში - ეს რას ნიშნავს ? განმარტება არსებობს ?

[KAIROS]

მან შვა იგი ქრისტეში - ეს რას ნიშნავს ? განმარტება არსებობს ?

კი როგორ არა, აუცილებლად დაგიძებნი, მართლა სხვაგანაც იყენებს ამ ლამაზ შედარებას:
[quote]''შვილნო ჩემნო, რომელთათვისაც კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე'' [გალ. 4. 19]
ანუ ნებისმიერი მამა და ნებისმიერი მასწავლებელია , და ის მხოლოდ იმიტომ "შვილობს" და "მოწაფეობს" ვინმეს, რომ ქრისტეს აშვილოს და დაამოწაფოს, ამიტომაა რომ ის განიცდის ამ მომენტს, სანამ მათში "ქრისტე არ გამოისახება", ეს ტკივა, როგორც მამას, როგორც მშობელს თუნდაც, ამიტომ შობს მათ ქრისტეში და ქრისტესთვის...
ეს ლოპუხინიდან...
19—29. Дѣти мои — точнѣе: «дѣточки мои» (τεκνία μου). — Я снова въ мукахъ
рожденія (ὠδίνω), т. е. снова чувствую боли, какія чувствуетъ раждающая женщина. Ап.
дѣйствительно много страданій перенесъ, обращая Галатовъ въ христіанство (ср. ст. 11 и
13). Теперь, послѣ ихъ отпаденія къ іудейству, ему снова нужно ихъ обращать опять съ
такими же муками. — Доколѣ не изобразится.. т. е. доколѣ Христосъ не получитъ въ васъ
внѣшняго вида или внѣшней формы, чтобы стать видимымъ въ васъ (ср. Рим. II, 20, 1
Кор. IV, 6; IX, 15). Христіане представляютъ собою образъ Христа, какъ необращенные
ко Христу — образъ Адама (1 Кор. XV, 49). — Измѣнитъ голосъ — т. е. заговорить по
другому, другимъ тономъ, чѣмъ прежде говорилъ съ Галатами, потому что онъ не
знаетъ, къ чему еще можно ему прибѣгнуть въ такомъ затрудненіи.

[Lashab]

KAIROS

კარგი მაშინ, ესეგი იესომ როცა თქვა არავის უწოდოთ მამაო და ასე შემდეგ, მოწაფეებმა კითხეს:

"ვა საინტერესოა, მართლა? არავის ვუწოდოთ მოძღვარი და მამა?"

და იესომ თურმე უპასუხა:

"უფ, დაივიწყეთ კაცო, წავიფილოსოფოსე ცოტა, ხუმრობა აღარ იცით?" (მაგრამ ეს ფრაზა ამოიღო მათემ თავის სახარებაში)

ესეგი იხუმრა და ვსიო აბა ისე ზუსტად ჩანს კონტექსტიც და აზრიც მაგ სიტყვების...

და კიდევ ერთხელ ვამბობ სად წერია ბიბლიაში რმ ვინმე პავლეს მიმარტავდა: "მამაო პავლე" ან "მოძღვარო პავლე"... და ერთი და იგვეს რომ იმეორებთ არ გიშველით

ასევე, მართლმადიდებლური თარგმანის მიხედვით პავლე უხვევს კანონებიდან


21. ღმერთის, უფალ იესო ქრისტესა და რჩეულ ანგელოზთა წინაშე გაფიცებ, ურღვევლად დაიცავი ჩემი რჩევა და ნურაფერს აღასრულებ მიკერძოებით. (1 ტიმოთე 5 თავი)

მაგრამ რა თქვა იესომ:

33. კვლავაც გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: ნუ დაიფიცავ ტყუილად, არამედ შეუსრულე უფალს შენი ფიცი.

34. ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: სულაც ნუ დაიფიცავ: ნურც ცას, ვინაიდან ღმერთის ტახტია;

35. ნურც მიწას, ვინაიდან მისი ტერფების კვარცხლბეკია; ნურც იერუსალიმს, ვინაიდან დიდი მეუფის ქალაქია.

36. ნურც შენს თავს დაიფიცავ, ვინაიდან არ შეგიძლია არც ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება.

37. არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო; და - არა, არა; ვინაიდან რაც ამაზე მეტია, ბოროტისმიერია. ( მათე 5 თავი )

რაო პავლემ? რას აფიცებს?


ასე რომ ზოგადად ვამბობ, მაჩვენეთ ვინ მიმარტავს პავლეს- მამაო პავლეო

[KAIROS]

ჯიგარ, კი არ იხუმრა, არამედ ის რაც დავწერეთ ზემოთ:

თურმე ყოფილა ქრისტეს ეკლესიაში "მოძღვარიც" ქრისტეს მახარებელი იმ დიდი მოძღვრის სწავლებით დამმოძღვრელი მოძღვარი მერე ნახე, თურმე სხვა ყოფილა მოძღვარი ანუ აღმზრდელი, მაგრამ სხვა ყოფილა მშობელი ქრისტეში ანუ ის ვინც მოაქცია ეს ხალხი, აქ პავლე, და ამბობს ასეთი "მამები" ბევრი არ გყავთო ! ხედავ? "მამა" ერთი რომ ყოფილიყო, იტყოდა ბევრი კი არა ერთის მეტი არ გყავთო... მაგრამ ასე არ დაწერა, რადგან როგორც ზემოთ დაგიწერე, უნდა ვიაზროვნოთ არამედ პირდაპირი და მხოლოდ ცალმხრივი გაგებით ტერმინებისა, არამედ სიღრმისეულად, აქ პავლე მამებში გულისხმობს მოციქულებს, რომლებიც აარსებდნენ ეკლესიებს, მაგრამ განა პავლეს ესწავლება რომ ყველაზე აღმატებული მამა უფალია? ან ჩვენ გვეშლება ხორციელი ან "სულიერი" მამაზე აღმატებული ის ერთადერთი მამა რომაა? არა, მაგრამ როგორც პავლე ვიყენებთ ამ სიტყვას სხვადასხვა ადამიანისადმი, რომლებმაც ან ხორცში გვშვა ან ქრისტეში გვშობს , რათა მათი მორჩილებით იმ ზეციურ მამასთან დავბრუნდეთ

ისე კი ჯობს მთელ პოსტს გასცე პასუხი, ოქროპირსაც ჩაუკვირდი ..

გთავაზობ გავხსნათ თემა სადაც ამ ყველაფერს შევკრებთ... ხოდა კიდევ, მოერიდე მართლმადიდებლების შეურაცხყოფას, თორემ დიალოგი დამთავრდება..

[Lashab]

ჯიგარ, კი არ იხუმრა, არამედ ის რაც დავწერეთ ზემოთ:
ისე კი ჯობს მთელ პოსტს გასცე პასუხი, ოქროპირსაც ჩაუკვირდი ..

გთავაზობ გავხსნათ თემა სადაც ამ ყველაფერს შევკრებთ... ხოდა კიდევ, მოერიდე მართლმადიდებლების შეურაცხყოფას, თორემ დიალოგი დამთავრდება..

ბოდიში თუ სადმე შეურაწყოფა იგრძენი...

ჰოოდა... კიდევ ვიმეორებ- სად ეუბნება ვინმე პავლეს: "მამაო პავლე" "მოძღვარო პავლეო"... ????????

ასევე პავლეზე დაგიწერე რომ უხვევს კანონებისგან ნახე რაც ზემოთ რაც დაგიწერე

[KAIROS]

"მამაო პავლე" "მოძღვარო პავლეო"... ????????

მოძღვაროო არ არსებობს შენი აზრით მიმართვა?
აბა "პედაგოგი" იცი რას ნიშნავს? იქნებ ის

აღმზდელი

აი ეს არის სწორედ მოძღვარი, აღმზრდელი ქრისტეში, მამაც არის: "

მამები

კარგი რა ხომ დაგიწერე ზემოთ?
http://church.ge/index.php?s=&showtopic=14...ndpost&p=448105
რაც შეეხება თარგმანის ამბავს, ეგ შემდეგში თემიდან გადახვევა იქნება...
მოდი ჯერ რაც დავწერე მუხლობრივად დაყავი და გაეცი პასუხი
ახლა გავედი მე და დროებით;
კაიროსი!

[KAIROS]

ხო ყველაფრის პასუხის გაცემისათვის რომ მოემზადები ( ახლა კი არ გამოაკლო რამე ელისეს არ იყოს )
ესეც წაიკითხე და დაწერე ამომწურავი პასუხი
სიტყვები - „მამა“, „მოძღვარი“ და „წინამძღვარი“
რას ამბობენ „იეღოვას მოწმეები“:

იეღოველები ფარისეველთა და მწიგნობართა შესახებ მაცხოვრის სიტყვებს იმოწმებენ: „თქვენ კი ნუ იწოდებით ასე: რაბი! ვინაიდან ერთია თქვენი მოძღვარი - ქრისტე, ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. ნურც მამას თქვენსას უწოდებთ ვინმეს ამქვეყნად, ვინაიდან ერთია მამა თქვენი ზეციერი. და ნურც წინამძღვებად იწოდებით, ვინაიდან ერთია წინამძღვარი - ქრისტე“ (მათ. 23, 8-10) და ამტკიცებენ, რომ კაცთაგან არავის ვუწოდოთ მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი.

რას უპასუხებს წმინდა წერილი:

სიტყვების მოძღვარი, მამა და წინამძღვარი პირდაპირი მნიშნველობით გაგება არ შეიძლება, რადგან მათ ორი მნიშნველობა აქვთ: პირველი - კონკრეტული და მეორე - ზოგადი. მართლაც, კონკრეტული მნიშნველობით - მამა, მოძღვარი და წინამძღვარი - მხოლოდ ერთადერთია - ღმერთი, რადგანაც იგია მამა ყოველი ქმნილებისა: „ჩვენ ერთი გვყავს მამა ღმერთი, ვისგანაც არის ყოველი“ (1 კორ. 8, 6);

არის მეორე მნიშვნელობაც - ზოგადი, რის მიხედვითაც ადამიანი შეიძლება იწოდოს მამად, თუკი, მას ჰყავს ხორციელი შვილები.

აბრაამი „ხარანს დასახლდა. და მამამისის სიკვდილის შემდეგ ღმერთმა გადმოასახლა იგი ამ ქვეყნად“ (საქმე 7, 4).

„გაგზავნა იოსებმა ხალხი, და მოიხმო მამამისი იაკობი, და მთელი თავისი საგვარეულო“ (საქმე 7, 14).

„განდგება მამა ძისაგან და ძე - მამისაგან; დედა - ასულისაგან და ასული - დედისაგან“ (ლუკ. 12, 53).

„უთხრა უმცროსმა მამას: მამა, მომეცი ჩემი წილი, რომელიც მერგება სამკვიდრებელიდან. და გაუყო მათ თავისი ქონება“ (ლუკ. 15, 12).

„მამებო, ნუ განარისხებთ თქვენს შვილებს, რათა არ დაეცნენ სულით“ (კოლ. 3, 21).

პიროვნებას ეწოდება მამა, თუკი მას ჰყავს სულიერი შვილები.

ელისე წინასწარმეტყველი ილია წინასწარმეტყველს მამას უწოდებს.

„ცად ავიდა ელია ქარბორბალათი. უყურებდა ელისე და ეძახდა: ჩემო მამავ, ჩემო მამავ!“ (4 მეფ. 2, 11-12).

მოციქული პავლე ძველი აღთქმის წმინდანებს სულიერ მამებს უწოდებს.

„მაშასადამე, რწმენისაგან, რათა მადლით მტკიცე იყოს აღთქმა მთელი მოდგმის მიმართ; არა მარტო რჯულით, არამედ რწმენითაც აბრაამისა, რომელიც არის ყოველი ჩვენგანის მაამ. როგორც დაიწერა: მე დაგადგინე შენ მრავალი ხალხის მამად“ (რომ. 4, 16-17);

„მიიღო წინადაცვეთის ნიშანი, როგორც ბეჭედი რწმენის სიმართლისა, რომელიც წინადაუცვეთელობაში ჰქონდა, რათა ყოფილიყო ყოველი წინადაუცვეთელი მორწმუნის მამა, და მათაც შერაცხოდათ სიმართლედ, - და მამა წინადაცვეთილებისა: არა მარტო იმათი, რომელთაც მიიღეს წინადაცვეთა, არამედ იმათიც, რომელნიც მისდევენ კვალს მამის ჩვენის აბრაამის რწმენისას“ (რომ. 4, 11-12).

ქრისტე ნათლობას ხელახალ, სულიერ შობას უწოდებს.

„ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც არ დაიბადება ხელახლა, ვერ იხილავს ღმერთის სასუფეველს... ვინც არ დაიბადება წყლისა და სულისაგან, ვერ შევა ღმრთის სასუფეველში... სულის მიერ შობილი სულია“ (იოან. 3, 3, 5-6).

თუკი ნათლობისას კაცი სულიერად იშვება, მაშინ პიროვნებას, რომელიც ამას აღასრულებს, მისი სულიერი მშობელი ეწოდება. ასეთები კი მოიქულები იყვნენ, რადგან ქრისტემ უშუალოდ მათ დაავალა ამის შესრულება:

„წადით და ასწავლეთ ყველა ხალხს, და ნათელი ეცით მამის და ძის და სულიწმიდის სახელით“ (მათ. 28, 19).

ამგვარად, მოციქულებსა და მათ მიერ ხელდასხმულ ესპისკოპოსებს, მღვდლებსა და დიაკვნებს, როგორც ნათლობის საიდუმლოს შემსრულებლებს, ეწოდებათ სულიერი მამები, ხოლო მათ მიერ მონათლულებს - სულიერი შვილები.

პავლე თავის თავს უწოდებს მშობელს, ანუ სულიერ მამას.

„ვინაიდან მრავალი მზრდელი გყავთ ქრისტეს მიერ, მაგრამ არა მრავალი მამა; რადგან ქრისტე იესოს მიერ სახარებით მე გშობეთ თქვენ. სწორედ ამიტომ გამოგიგზავნეთ ტიმოთე, რომელიც არის ჩემი საყვარელი შვილი და სარწმუნო უფლის მიერ, რათა მოგახსენოთ თქვენ ჩემი გზანი ქრისტეს მიერ“ (1 კორ. 4, 15, 17).

„რადგან თავადაც იცით, რომ, როგორც მამა - შვილებს, სათითაოდ შეგაგონებდით“ (1 თეს. 2, 11-12).

მოციქულები თავიანთ მოწაფეებს სულიერ შვილებს უწოდებდნენ.

„მოგიკითხავთ თქვენებრ რჩეული ეკლესია ბაბილონისა, და მარკოზი, ჩემი ძე“ (1 პეტრ. 5, 13).

„შვილნო ჩემნო, რომელთათვის კვლავ შობის სალმობით მელმის, სანამ არ გამოისახება თქვენში ქრისტე“ (გალ. 4, 19).

„შვილნო, დაიცვენით თქვენი თავები კერპთაგან“ (1 იოან. 5, 21).

„იმაზე დიდი სიხარული არ გამაჩნია, როცა მესმის ჩემი შვილების ჭეშმარიტებით სიარული“ (3 იოან. 4).

„ტიმოთეს, ჭეშმარიტ შვილს რწმენაში“ (1 ტიმ. 1, 2).

„მაშ, გაძლიერდი, შვილო ჩემო, ქრისტე იესოს მადლით“ (2 ტიმ. 2, 1).

„ტიტეს, ჭეშმარიტ შვილს საერთო რწმენისაებრ“ (ტიტ. 1, 4).

აღსანიშნავია, რომ არც იოანე ღვთისმეტყველს და არც პავლე მოციქულს ხორციელი შვილები არ ჰყოლიათ. აქ ლაპარაკია სულიერ შვილებზე.

მოყვანილი მუხლებიდან გამომდინარე, მოწაფეებიც მოციქულებს სულიერ მამებს უწოდებდნენ. ამაზე დაყრდნობით მართლმადიდებელ ეკლესიაში მრევლი სასულიერო პირებს მამებს უწოდებს, რადგანაც ისინი არიან არა მარტო მათი სულიერი მშობლები, არამედ დამრიგებლები, მოძღვრები, მწყემსები და წინამძღოლნი ყოველ სულიერ საქმეში.

ეკლესიის მსახურთ ეწოდებათ მწყემსები.

„გაუფრთხილდით თქვენსავე თავს და მთელ სამწყსოს, რომლის მცველებადაც დაგადგინათ თქვენ სული წმიდამ, რათა მწყემსავდეთ უფლისა და ღმერთის ეკლესიას“ (საქმე 20, 28).

„ხუცესთ თქვენს შორის ვთხოვ, როგორც თანახუცესი... მწყემსეთ თქვენთვის მობარებული ღმრთის სამწყსო; მიხედეთ მას, არა იძულებით, არამედ ნებსით, არა ბილწი ანგარებით, არამედ გულმოდგინედ“ (1 პეტრ. 5, 1-2).

ეკლესიის მსახურთ ეწოდებათ მოძღვარნი.

„ანტიოქიის ეკლესიაში იყვნენ წინასწარმეტყველსნი და მოძღვარნი: ბარნაბა და სიმონი, რომელსაც ერქვა ნიგერი, ლუციუს კირინელი, ჰეროდე მეოთხედმთავრის ძუძუმტე, და სავლე“ (საქმე 13, 1).

„და რაკი ჩვენთვის მოცემული მადლისაებრ სხვადასხვა ნიჭი გვაქვს, ამიტომ, თუ წინასწარმეტყველების ნიჭი გიბოძა, იწინასწარმეტყველე, თანახმად შენივე რწმენისა; თუ მსახურებისა - იმსახურე, თუ მოძღვრისა - დამოძღვრე“ (რომ. 12, 6-7).

„ზოგიერთნი ღმერთმა დაადგინა ეკლესიაში, ჯერ - ერთი, მოციქულებად, მეორეც, წინასწარმეტყველებად, მესამეც, მოძღვრებად“ (1 კორ. 12, 28);

„მანვე დაადგინა ზოგი მოციქულებად, ზოგი წინასწარმეტყველებად, ზოგი მახარებლებად, ზოგიც მწყემსებად და მოძღვრებად“ (ეფეს. 4, 11);

„რომლის ქადაგად და მოციქულადაც ვარ დადგენილი, ისევე როგორც წარმართთა მოძღვრად“ (2 ტიმ. 1, 11).

ეკლესიის მსახურთ ასევე ეწოდებათ წინამძღვარნი.

„გაიხსენეთ თქვენი წინამძღვარნი, რომელნიც გიქადაგებდნენ ღმრთის სიტყვას, და, მათი სიცოცხლის აღსასრულის შემყურეთ, მიჰბაძეთ მათ რწმენას“ (ებრ. 13, 7).

„გევედრებით თქვენ, ძმანო, სცანით მაშვრალნი თვენს შორის, და წინამძღვარნი თქვენნი უფალში და მოძღვარნი თქვენნი, და პატივი მიაგეთ მათ უპირატესად სიყვარულით, მათივე საქმის გამო“ (1 თეს. 5, 12-13).

აღსანიშნავია ისიც, რომ იეღოველები, ალბათ, ამდენი მამხილებელი ციტატის გამო მივიდნენ იმ დასკვნამდე, რომ თავიანთ ბოლოდროინდელ ჟურნალებში მოციქულებსა და ძველ საეკლესიო მწერლებს მამებად მოიხსენიებენ: „...არც მოციქული მამების ნაწერებშია რაიმე ნათქვამი...“ („საგუშაგო კოშკი“, 1.04.96, გვ. 5).

„ქრისტეს დაბადების შემდეგ ადრინდელ საუკუნეებში ნიკეის კრებამდელი მამები წამყვან რელიგიურ მასწავლებლებად იყვნენ აღიარებულნი“ („უნდა გწამდეს სამება?“ გვ. 7).

წიგნიდან: „ბიბლია ამხელს იეღოველთა სწავლებას“, თბილისი, 1998 წ.

[egri3]

როგორ ფიქრობთ, ვალდებულია თუ არა არამორწმუნე ადამიანი განსაკუთრებული მოწიწებით მოექცეს მრვდელს, რომელიც ასაკით მასზე უმცროსია?

უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად მიმართავენ? მაგალითად მეგობაროთი, ან თქვენობით, ნაცლად მამაო/მოძღვარო?


უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად ესაუბრებიან?
მაგალითად თავს არ უხრიან საუბრის განმავლობაში, თვალებში არ შესციცინებენ, კრიტიკულად იხილავენ მათ საუბარს და ა.შ.

ეს ყველაფერი საყოველთაოდ მირებული ზრდილობის ფარგლებში ხდება.

[mekaje]

egri3

როგორ ფიქრობთ, ვალდებულია თუ არა არამორწმუნე ადამიანი განსაკუთრებული მოწიწებით მოექცეს მრვდელს, რომელიც ასაკით მასზე უმცროსია?

განსაკუთრებული მოწიწებით მოქცევა არ არის საჭირო. ჩვეულებრივი ზრდილობის ფარგლებში უნდა მოიქცეს.

უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად მიმართავენ? მაგალითად მეგობაროთი, ან თქვენობით, ნაცლად მამაო/მოძღვარო?

წესით არ უნდა ჩათვალოს, უბრალოდ მიხვდება რომ მორწმუნე ადამიანი არ ესაუბრება.

[კანონისტი]

egri3

როგორ ფიქრობთ, ვალდებულია თუ არა არამორწმუნე ადამიანი განსაკუთრებული მოწიწებით მოექცეს მრვდელს, რომელიც ასაკით მასზე უმცროსია?

განსაკუთრებით არა. ჩვეულებრივად, როგორც სასულიერო პირს.

უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად მიმართავენ? მაგალითად მეგობაროთი, ან თქვენობით, ნაცლად მამაო/მოძღვარო?

არსებობს წესი, რომელიც უნდა დაიცვას ყველამ.

პრეზიდენტს არ მიმართავენ "მეგობარო"-თი, არც პარლამენტის თავმჯდომარეს "ჩემო კარგო"-თი... ეს მღვდელზე წინ მისი რელიგიის უპატივცემლობაა.

უნდა ჩათვალოს თუ არა ამგვარმა (უფრო ახალგაზრდა) მღვდელმა უპატივცმულებად, თუკი მას სხვა მოქალაქის ანალოგიურად ესაუბრებიან?
მაგალითად თავს არ უხრიან საუბრის განმავლობაში, თვალებში არ შესციცინებენ, კრიტიკულად იხილავენ მათ საუბარს და ა.შ.

უკიდირესი შეციცინება თავად იქითაა ცოდვა, მაგრამ სასულიერო პირს ცოტა განსხვავებულად რომ მოვექცეთ, უმჯობესი იქნება.

P.S. მე ამავე წესს ვიცავ არამართლმადიდებელ სასულიერო პირებთან.

[iber]

ხოლო თქვენ ნუ იწოდებით: რაბი; რადგან ერთია მოძღვარი თქვენი, ქრისტე; ხოლო თქვენ ყველანი ძმები ხართ. და მამას ნურავის უწოდებთ თქვენ ქვეყანაზე, რადგან ერთია მამა თქვენი, რომელიც არის ზეცაში. ნურც იწოდებით წინამძღვრებად, რადგან ერთია წინამძღვარი თქვენი - ქრისტე. ხოლო უდიდესი თქვენ შორის იყოს თქვენი მსახური. ხოლო ვინც აიმაღლებს თავს, დამდაბლდება, და ვინც დაიმდაბლებს თავს, ამაღლდება.

======================================================

მოკლედ, გვერდზე ფორუმზე ერთმა ათეისტმა წამოჭრა ზემოთ ხსენებული და წითლად შეფერილი, საკითხი, რომელთან შესახვედრად გულწრფელად ვიტყვი - მოუმზადებელი აღმოვჩნდი, დიდი სიამოვნებით მოვისმენდი ეგზეგეზას

მოძღვარს მამას უწოდებთ თუ მამაოს

[egri3]

კანონისტი

განსაკუთრებით არა. ჩვეულებრივად, როგორც სასულიერო პირს.

ანუ მაინც განსაკუთრებულად.

არსებობს წესი, რომელიც უნდა დაიცვას ყველამ.

პრეზიდენტს არ მიმართავენ "მეგობარო"-თი, არც პარლამენტის თავმჯდომარეს "ჩემო კარგო"-თი... ეს მღვდელზე წინ მისი რელიგიის უპატივცემლობაა.

უკიდირესი შეციცინება თავად იქითაა ცოდვა, მაგრამ სასულიერო პირს ცოტა განსხვავებულად რომ მოვექცეთ, უმჯობესი იქნება.

P.S. მე ამავე წესს ვიცავ არამართლმადიდებელ სასულიერო პირებთან.

გასაგებია შენი აზრი. არ გეთანხმები.

mekaje

განსაკუთრებული მოწიწებით rolleyes.gif მოქცევა არ არის საჭირო. ჩვეულებრივი ზრდილობის ფარგლებში უნდა მოიქცეს.

წესით არ უნდა ჩათვალოს, უბრალოდ მიხვდება რომ მორწმუნე ადამიანი არ ესაუბრება.

გასაგებია შენი აზრი.
გამოდის მიუხვედრელ მამაოს გადავეყარე.

[mekaje]

egri3

გასაგებია შენი აზრი.
გამოდის მიუხვედრელ მამაოს გადავეყარე. biggrin.gif

ვერ გაგიგია ჩემი აზრი სწორად, მე პირიქით ვიგულისხმე.

[egri3]

mekaje

ვერ გაგიგია ჩემი აზრი სწორად, მე პირიქით ვიგულისხმე.

როგორ პირიქით?

[mekaje]

egri3
მე ვიგულისხმე, რომ მოძღვარი მიხვდება არაეკლესიურ ადამიანს რომ ესაუბრება.

[egri3]

mekaje

მე ვიგულისხმე, რომ მოძღვარი მიხვდება არაეკლესიურ ადამიანს რომ ესაუბრება.

ხოდა ვერ მიხვდა მეთქი.