მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... |
mogzaura |
Nov 11 2006, 02:58 AM
პოსტი
#61
|
ნანა ჯგუფი: Members პოსტები: 2,805 რეგისტრ.: 26-October 06 მდებარ.: თბილისი.პლანეტა დიღომი:) წევრი № 332 |
ხო მართლაც ძნელია მონაზვნური ცხოვრება,ეს არ უნდა გამომდინარეობდეს იმისგან რომ რამეს გაურბიხარ უნდა იყო ამისთვის მზად,ერთ ჩემს ისტორიას მოგიყვებით,ოჯახში არც ისე კაი სიტვაცია მქონდა მეზიზგებოდა ყველაფერი მინდოდა მშვიდ ადგილას წასვლა სადაც ვერავის დავინახავდი და ჩემ მოძღვარს დაველაპარაკე მან დამამშვიდა და მირჩია რომ ეს ჩემთვის არასწორი გზა იქნებოდა,ეხლა რომ ვფიქრობ მართალი იყო ჩემი მოძღვარი.სულიერად ვერ შევძლებდი.ეს ღვთისგან ბოძებული ნიჭია
-------------------- ''როდესაც თქვენს ქებას გაიგებთ,გაიხსენეთ საკუთარი ნაკლოვანებები''
წმ ფილარეტ მოსკოველი |
koki |
Dec 16 2006, 11:51 PM
პოსტი
#62
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 15 რეგისტრ.: 7-November 06 წევრი № 414 |
მონაზონთა ლოცვაზე დგას სამყარო!
ბერობა მძიმე, თუმც საოცრად ტკბილი ჯვარი |
marine |
Dec 19 2006, 12:29 PM
პოსტი
#63
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მონაზონს სულ სხვა მისია აკისრია, - ქალწულება, "სხვაგვარი ცხოვრება."
მოკლედ რომ ვთქვა, მონაზვნები ქალაქის ქუჩებში ანთებული ლამპრები კი არ არიან, რომლებიც იმისათვის ანათებენ, რომ ხალხმა არ წაიბორძიკოს, არამედ ისინი მოშორებულ კლდეებზე ანთებული შუქურები არიან, რომლებიც თავიანთ ნათებას ქვეყნის ხომალდებისაკენ მიმართავენ. მათი შემწეობით კი ზღვის მორევში მყოფნი გზას პოულობენ და მიზანს აღწევენ. ამიტომაც მშობლემბა შვილები არ უნდა დააბრკოლონ, როცა ღმერთი მათ მონაზვნობისაკენ (ეკლესიის რადისტობისათვის) მოუხმობს, რადგანაც მონაზვნის მისია მათ საკუთარ მისიას დიდად აღემატება. ერისკაცები ტაძარში განსაზღვრულ დღეებში დადიან და უფალს დიდი და პატარა სანთლების დანთებას ჰპირდებიან, მონაზონი კი ყოველ ღამეს მღვიძარებაში ატარებს. მან საკუთარი თავი ქრისტეს აღუთქვა, მისი სიყვარულისათვის იწვის, მას განადიდებს და მადლობს საკუთარი თავისთვისაც და ქვეყნიერებისთვისაც." ბერი პაისი -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
კანონისტი |
Dec 19 2006, 01:49 PM
პოსტი
#64
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
საოცრად ძნელია მონაზვნობა. ეს არის ფაქტიურად ქრისტეს მოწამეობა. მონაზვნობა უკვე რჩეულობაა, ხოლო ღირსეული მონაზვნობა - რჩეულთა შორის რჩეულობა
მე მკითხა ერთხელ ერთმა მღვდელმონაზონმა: მორწმუნე კაცი ხარ და მონასტერში რატომ არ მიდიხარო? მე ვუპასუხე: იმიტომ მამაო, რომ იმ მონასტერში 1 წელიწადში პოლიტიკური პარტია არ შექმნას ჩემი თავმჯდომარეობით-მეთქი... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
marine |
Dec 19 2006, 01:55 PM
პოსტი
#65
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მე მკითხა ერთხელ ერთმა მღვდელმონაზონმა: მორწმუნე კაცი ხარ და მონასტერში რატომ არ მიდიხარო? მე ვუპასუხე: იმიტომ მამაო, რომ იმ მონასტერში 1 წელიწადში პოლიტიკური პარტია არ შექმნას ჩემი თავმჯდომარეობით-მეთქი... იყო დრო, როცა მონასტერში ცხოვრებას ვაპირებდი და კურთხევაც მქონდა.. ახლა ვხვდები, რომ ეს ძალიან ძნელი იქნებოდა ჩემი სულიერი ძალებისათვის, ამიტომაც უფალმა არ ისურვა და ერში დავრჩი.. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Dec 26 2006, 01:55 PM
პოსტი
#66
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ოჯახურ ცხოვრებასაც და მონაზვნურსაც თავ-თავისი ნაღველი აქვს, მაგრამ თუ ადამიანი ღმერთთან ერთობაში ცხოვრობს, ამ ნაღველს ტკბილი იესო ატკბობს."
ბერი პაისი მთაწმინდელი -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
kaxa-beri |
Dec 26 2006, 02:04 PM
პოსტი
#67
|
kaxa-beri ჯგუფი: Members პოსტები: 180 რეგისტრ.: 12-December 06 წევრი № 672 |
adaminanis cxoneba gmerTis nebaa, Chven sadac sachiro iqneba iq unda viyoT, dges aq xval iq da zeg sheizleba agarc vikoT sachiro da gmertma saertod gagviyvanos am qveynidan ....... magram sadac ar unda vmsaxurebdet, yvelgan qristes saxeliT unda vmoqmedebdeT da qristesTvis unda vmoqmedebdeT, da qristeTi unda vmoqmedebdeT, magram es arc ise advilia.....
-------------------- † † † !!! გახსოვდეს რომ ცოდვილი ხარ !!! † † †
|
marine |
Dec 26 2006, 02:10 PM
პოსტი
#68
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
დედამიწაზე ცხოვრება მუდმივი ჭიდილია კეთილსა და ბოროტს შორის, ამ ბრძოლას ვერსად გავექცევით, მონასტერში წასვლითაც კი. როცა დაოჯახებული ხარ, ტკბილ უღელქვეშ ხარ ადამიანი და როცა მონაზონი ხარ, ეს ორმაგად ტკბილი უღელია.
ცხოვრება ყველგან რთულია ერშიც და მონასტერშიც. მხოლოდ გულში მოპოვებული სიმშვიდით თუ ვიქნებით ბედნიერი იქ, სადაც ახლა ვართ. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მხევალი ნინო |
Dec 28 2006, 10:16 AM
პოსტი
#69
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
რა საინტერესო და საყვარელი თემაა. ძალიან მიყვარს მონაზვნები, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ მე თავად მონაზვნობას ვერ შევძლებ. როგორც ვიცი ასეთ ადამიანებს ტავად უფალი ირჩვეს, ისე მონასტერში წასვლის, რა თქმა უნდა მცირე ხნით დიდი სურვილი მაქვს. ჯერ-ჯერობით არ გამომდის. გაგიკვირდებათ ეხლა რასაც ვიტყვი, მაგრამ ქალ მონაზვნებზე მეტად ბერები მიყვარს. ისინი თითქოს განსაკუთრებულები არიან, თუმცა ეს რა თქმა უნდა არ ნიშნავს, რომ არ მიყვარს ქალი მონაზვნები. უბრალოდ კაცი ასე მგონია მაინც განსაკუთრებით ძლიერია.
-------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
marine |
Dec 28 2006, 12:15 PM
პოსტი
#70
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,336 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მონაზვნური ცხოვრება ანუ მონაზვნობა მხოლოდ რჩეულთა ხევდრია, რომელთაც აქვთ "მოწოდება" ე.ი. გადაულახავი შინაგანი სურვილი მონაზვნური ცხოვრებისა, რათა მთლიანად მიუძღვნან თავი ღმერთის სამსახურს. როგორც თვითონ უფალმა ბრძანა ამის შესახებ: "რომელი შემძლებელ არს დატევნად, დაიტიენ."
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მატასი |
Dec 29 2006, 01:19 AM
პოსტი
#71
|
თამ... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 |
ერთი პერიოდი კი მინდოდა მონაზვნობა... მაგრამ... ახლა აღარ
-------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
ქავთარაძე |
Feb 22 2007, 07:25 PM
პოსტი
#72
|
დაურეგისტრირებელი |
ეს მოთხრობა, უფრო სწორად ბერის მონათხრობი,საპატრიარქოს უწყებანში წავიკითხე, ძალიან მომეწონა, ბევრს წაკითხულიც ექნება, ვისაც არ აქვს წაკითხული წაიკითხეთ:
ერთმა თებელმა ბერმა საძმოს უამბო:"მე წარმართი ქურუმის ვაჟი ვიყავი. ბავშვობაში მამას წარმართულ ტაძარში დავყვებოდი და ხშირად მინახავს, როგორ სწირავდა მამა კერპებს მსხვერპლს. ერთხელ ფარულად ვუთვალთვალებდი მას და ვიხილე სატანა. მჯდარი დახტზე და მთელი მისი ჯარი,მის წინაშე მდგომი. უეცრად მივიდა მასთან ერთ-ერთი , თაყვანი სცა და უთხრა: "ამა და ამ ქვეყანაში ვიყავი, დიდი სისხლისღვრა მოვაწყვე და ახლა მოვედი, რომ გაცნობო ამის შესახებ." სატანამ ჰკითხა: "რა დრო მოანდომე ამას?"- "30 დღე" მიუგო დემონმა. მაშინ სატანამ ბრძანა, ეცემათ იგი, რადგან ამდენი დრო მოანდომა. და აი. მოვიდა მეორე დემონი , თაყვანი სცა მას და უთხრა: "ზღვაში ვვიყავი და საშინელი ქარიშხლები ავტეხე, გემები ჩავძირე და მრავალი ადამიანი დავხოცე, ახლა მოვედი რათა გაცნობო, ამის შესახებ". სატანამ ჰკითხა : " რა დრო მოანდომე ამ საქმეს?" "ოცი დღე".-იყო პასუხი. სატანამ მისი გვემაც ბრძანა, რადგან ამდენი დრო მოანდომა ამ საქმეს. შემდეგ მოვიდა მესამე დემონ, თაყვანი სცა მას და უთხრა "ქორწილში ვიყავი, ნეფე დედოფალი ერთმანეთს დავაშორე და დიდი სისხლისღვრა მოვაწყვე,ახლა კი შენ გეახელი რათა გაცნობო." სატანამ კითხა თუ რამდენი დღე მოანდომა ამ საქმეს და როდესაც პასუხად მოისმინა 10 დღე, მისი გვემის მრძანებაც გასცა.ბოლოს კიდევ ერთი დემონი ეახლა სატანას, თაყვანი სცა:"40 წელი ვიყავი უდაბნოში, ერთ ბერს ვებრძოდი, წუხელ კი სიძვის ცოდვაში ჩავაგდე იგი." როდესაც სატანამ ეს მოისმინა, ფეხზე წამოდგა, დემონი გადაკოცნა, თავისი გვირგვინი მოიხსა, თავზე დაადგამ ტახტზე გვერდით მოისვა და უთხრა: "შენ დიდი გამარჯვება მოიპოვე!" ყოველივე ეს რომ ვიხილე, გადავწყვიტე ბერი გავმხდარიყავი;ვთქვი: რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი! და მას შემდეგ,ღვთის განგებით,ბერობას შევუდექი და ვეძიებ ცხონების გზას!" აი ავკრიფე ძლივს |
T.L. |
Feb 22 2007, 07:32 PM
პოსტი
#73
|
Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
ქავთარაძე
აუ გიო ვერ ვიწერ მაქედან და სადმე სხვაგან ატვირთე რაა გთხოვ...რატო მტანჯავ? -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
ქავთარაძე |
Feb 22 2007, 07:34 PM
პოსტი
#74
|
დაურეგისტრირებელი |
t.l.
სხვა სერვერი მითხარი რამე |
kato_Bato |
Feb 22 2007, 07:38 PM
პოსტი
#75
|
Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
ქავთარაძე, რა არის ეეს? რაღაცეები წერია აბდა უბდა
-------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
ქავთარაძე |
Feb 22 2007, 07:40 PM
პოსტი
#76
|
დაურეგისტრირებელი |
kato_Bato
რა ვქნა მაშინ ავკრეფ |
ქავთარაძე |
Feb 22 2007, 08:01 PM
პოსტი
#77
|
დაურეგისტრირებელი |
ერთმა თებელმა ბერმა საძმოს უამბო:"მე წარმართი ქურუმის ვაჟი ვიყავი. ბავშვობაში მამას წარმართულ ტაძარში დავყვებოდი და ხშირად მინახავს, როგორ სწირავდა მამა კერპებს მსხვერპლს.
ერთხელ ფარულად ვუთვალთვალებდი მას და ვიხილე სატანა. მჯდარი დახტზე და მთელი მისი ჯარი,მის წინაშე მდგომი. უეცრად მივიდა მასთან ერთ-ერთი , თაყვანი სცა და უთხრა: "ამა და ამ ქვეყანაში ვიყავი, დიდი სისხლისღვრა მოვაწყვე და ახლა მოვედი, რომ გაცნობო ამის შესახებ." სატანამ ჰკითხა: "რა დრო მოანდომე ამას?"- "30 დღე" მიუგო დემონმა. მაშინ სატანამ ბრძანა, ეცემათ იგი, რადგან ამდენი დრო მოანდომა. და აი. მოვიდა მეორე დემონი , თაყვანი სცა მას და უთხრა: "ზღვაში ვვიყავი და საშინელი ქარიშხლები ავტეხე, გემები ჩავძირე და მრავალი ადამიანი დავხოცე, ახლა მოვედი რათა გაცნობო, ამის შესახებ". სატანამ ჰკითხა : " რა დრო მოანდომე ამ საქმეს?" "ოცი დღე".-იყო პასუხი. სატანამ მისი გვემაც ბრძანა, რადგან ამდენი დრო მოანდომა ამ საქმეს. შემდეგ მოვიდა მესამე დემონ, თაყვანი სცა მას და უთხრა "ქორწილში ვიყავი, ნეფე დედოფალი ერთმანეთს დავაშორე და დიდი სისხლისღვრა მოვაწყვე,ახლა კი შენ გეახელი რათა გაცნობო." სატანამ კითხა თუ რამდენი დღე მოანდომა ამ საქმეს და როდესაც პასუხად მოისმინა 10 დღე, მისი გვემის მრძანებაც გასცა.ბოლოს კიდევ ერთი დემონი ეახლა სატანას, თაყვანი სცა:"40 წელი ვიყავი უდაბნოში, ერთ ბერს ვებრძოდი, წუხელ კი სიძვის ცოდვაში ჩავაგდე იგი." როდესაც სატანამ ეს მოისმინა, ფეხზე წამოდგა, დემონი გადაკოცნა, თავისი გვირგვინი მოიხსა, თავზე დაადგამ ტახტზე გვერდით მოისვა და უთხრა: "შენ დიდი გამარჯვება მოიპოვე!" ყოველივე ეს რომ ვიხილე, გადავწყვიტე ბერი გავმხდარიყავი;ვთქვი: რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი! და მას შემდეგ,ღვთის განგებით,ბერობას შევუდექი და ვეძიებ ცხონების გზას!" |
ubralod gio |
Feb 22 2007, 08:15 PM
პოსტი
#78
|
giorgi ჯგუფი: Members პოსტები: 1,226 რეგისტრ.: 14-February 07 მდებარ.: saqartvelo,batumi წევრი № 1,079 |
ქავთარაძე
მართლაც საინტერესოა არ მქონდა ამ მონათხრობზე არაფერი წაკითხული მადლობა. -------------------- "რასაც ასწავლი,იმ წესით უნდა ცხოვრობდე...სიტყვის და საქმის სხვადასხვაობისას შედეგი არასასურველი იქნება,ჯერ შენში უნდა დავანდეს ჭეშმარიტი მოძღვრება, რომ შემდეგ აღსაზრდელებს გადასცე იგი."
"სამშობლოს არვის წავართმევ ნურც ნურვინ შეგვეცილება თორემ ისეთ დღეს დავაყრით!!! მკვდარსაც კი გაეცინება!!" |
ქავთარაძე |
Feb 22 2007, 08:16 PM
პოსტი
#79
|
დაურეგისტრირებელი |
ubralod gio
მე რა მადლობა, მადლობა ამ სტატიის ავტორ-მარიამ გაგუას |
kato_Bato |
Feb 22 2007, 08:17 PM
პოსტი
#80
|
Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
ვაიმე
გული გამისკდა -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th September 2024 - 05:48 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი