 რა არის ქრისტიანობა ?, მათთვის ვისაც ობიექტურობა უყვარს... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| Atman |
 Sep 10 2009, 12:39 PM
პოსტი
#21
|
|
მეცამეტე მეომარი  ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518  |
ციტატა ქრისტემ კარაქი მოიპარა ესეთი რამე კანონიკურ წიგნებში არ წერია, შენ ისიც გექნება წაკიტხული რომ ქრისტემ ბავვშ შეხედა გულსწყრომით და იმ ბავშს გული გაუსკდა და ა.შ. ბევრ რამეს წერდნენ ქრისტეზე... ეკლესია კი ამობობს ,,ქრისტემ შეითვისა ადამიანი ბუნება გარდა მისი ცოდვისა"... ქრისტეს არავიტარი ცოდვა არ ჩაუდენია...და ის ჯვარცმული ევედრებოდა მამას რომ ეპატიებინა მათთვის ვინც ის ჯვარს აცვა... ღმერთმა დამიფაროს ქრისტეზე რამე ცუდი ვთქვა, რა კარაქი, საიდან მოიტანე  კრიშნა ბავშვობაში აკეთებდა მაგას... -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
   |
 
|
| neo |
Sep 10 2009, 12:44 PM
პოსტი
#22
|
 Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა საქმით იცნობა პიროვნება და არა სიტყვებით. საქმით და სიტყვებით არა - მოტივებით... ციტატა ღმერთმა დამიფაროს ქრისტეზე რამე ცუდი ვთქვა, რა კარაქი, საიდან მოიტანე კრიშნა ბავშვობაში აკეთებდა მაგას... ააა, ოკ. კარაქის წინადადებას მოყვებოდა ტექსტი და მაგიტომ... არსებობს ე.წ. სახარებები რომლებიც არ მიიღო ეკლესიამ, და იქ ბევრი ცუდი წერია... რა ცშეეხება ანდერშტენდს. მე გულწრფელად მაინტერესებს, რა ვქნა მერე რომ დავეუფლები იოგას და სულის სხეულიდან გასვლას ვისწავლი, იქ მეორე მხარეს ზნედაცემული ქერუბიმი აღმოჩნდეს ? -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Atman |
Sep 10 2009, 12:52 PM
პოსტი
#23
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
neo
რატო მეკამათები ასე ცხარედ? ისე გამოგყავარ თითქოს შენი ოპონენტი ვიყო. ცდილობ აკრიტიკო ის, რასაც კარგად არ იცნობ, ზერელედაც კი... რაღაცეები მეც არ მომწონს ჩვენს რელიგიაში, მაგრამ ამას ჩემი ჩაუწვდომლობით ვხსნი ამ საკითხებში და არა თავად რელიგიის ნაკლით. ამის თქმის უფლებასაც გამოცდილება მაძლევს, ცხოვრების ყოველ ეტაპზე მქონია რაღაც უარყოფითი შეხედულებები მოვლენებზე, მაგრამ რაღაც დროის მერე სხვანაირად შემიხედავს ამ მოვლენისთვის და გამიგია. თუ შეიძლება შევწყვიტოთ ეს უაზრო კამათი... და არ იფიქრო რომ თავდაცვით ტაქტიკას ვირჩევ და გავურბივარ კამათს უბრალოდ კამათმა შედეგი უნდა მოიტანოს, ამ კამათით კი წმინდა ადამიანების კრიტიკის მეტი არაფერი გამოდის ასე რომ ჯობია შევწყვიტოთ...ციტატა მე გულწრფელად მაინტერესებს, რა ვქნა მერე რომ დავეუფლები იოგას და სულის სხეულიდან გასვლას ვისწავლი, იქ მეორე მხარეს ზნედაცემული ქერუბიმი აღმოჩნდეს ? იოგის დაუფლებას არავინ გთხოვს, მოსმენა მაინც უნდა ისწავლო მორჩილებით და ღიად, კრიტიკის გარეშე და ის რჩევები აიღო, რაც ამ ეტაპზეა მისაღები შენთვის. ეხპერიმენტი იმაზე უნდა გააკეთო, რაც მოგწონს და რაც მისაღებია... თუ არადა არავინ გაძალებს. მე არც სხეულიდან გასვლას ვსწავლობ და საერთოდ ეგეთი ფოკუსნიკური მისტიკა ნაკლებად მაინტერესებს უკვე (თუმცა თავიდან მაინტერესებდა). მე თანხმობას ვეძებ ყველასთან და ერთიანობას. -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| neo |
Sep 10 2009, 02:37 PM
პოსტი
#24
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
 საკამათო არაფერი დამიწერია და საერთოდაც არ ვკამათობ. ძალიან უბრალო კითხვები დავსვი და ფაქტების კონსტატაცია გავაკეთე... დაჟე ისეთი კი არაფერი დამიწერია რასაც კრიშნაიდი არ დაეთანხმებოდა... გარდა ბოლო წინადადებისა, რასაც მივაწერე რომ ეს ჩემი სუბიექტური აზრია მეთქი... რაც შეეხება ზერელედ, ცოდნას, ჯერ ერთი მე არცერთი ისეტი კითხვა არ დამისვია რასაც ცოდნის გაღრმავება შეცვლიდა (იმიტომ რომ რაც ზემოთ წერია ამას ეტანხმებიან ისისნი ვისზეც წერია) და მეორეც მე მგონია რომ შენ თვითონ არ იცნობ ბოლომდე იმას რასაც ქადაგებ (ესეც ჩემი სუბიექტური აზრია)...(არგუმეტი) რადგან ვერ ვნახე ვერცერთი არგუმენტი რის გამოც უნდა დაგიჯერო... გარდა იმისა რომ წაიკითხე და მიხვდები... (მე რასაც ვხვდები ჩემი სიტყვებითაც მშვენივრად ვაყალიბები, ვერ ვაყალიბებ იმას რასაც ვერ ვხვდები) ჩვენ ხომ არჩევანის გასაკეტებლად ვაკეთებთ ანალიზს. 1. არცევანი რომელსაც შენ მთავაზობ არის რომ ვეძებო თანხმობა ყველა რელიგიას შორის და ყველა ვაღიარო. 2. არჩევანი კი რასაც ქრისტეს სამოციქულო ეკლესია მთავაზობს არის დავემორჩილო მხოლოდ იმას, ვინც ტავგანწირვამდე სიყვარული იქადაგა და შემდეგ ჯვარს ეცვა ისე რომ ერთი ცუდი არ დასცდენია... თუ მეორე არჩევანს გავაკეტებ, შენ მეუბნები რომ ცუდი აქ არაფერია და ეს პირველს არ ეწინააღმდეგება. ანუ საფრთხე არანაირი არ მელოდება; ხოლო ეკლესია, რომელიც მტავაზობს მეორე არცევანს მეუბნება რომ ტუ არასწორ არცევანს გავაკეთებ შეცდომა იქნება. ამასთან მოყავს ძალიან ბევრი და ძალიან ობიექტური არგუმენტები... მაშინ რა ლოგიკაა იმაში რომ პირველი ალტერნატივა ავირჩიო ? ხოლო რაც შეეხება ერთიანობას ამაზე აგერ წერია, სახარებაში: 13. არავის მონასა ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონებად: ანუ ერთი იგი მოიძულოს და ერთი შეიყუაროს, და ანუ ერთისაჲ თავს-იდვას და ერთი შეურაცხ-ყოს. ვერ ჴელ-ეწიფების ღმრთისა მონებად და მამონაჲსა. ესეც ჩემი მოგონილი არ არის. და საერთოდ არ ვკამათობ. თუ გინდა კიდევ ერთხელ დავუბრუნდეთ ამ თემას, მაგრამ ვერც მე ვხედავ აზრს... ნუ გააკეთებ აქცენტს იმაზე რაზეც მე ვთქვი რომ ჩემი პირადი აზრია. თუ სხვა რამესთან წინააღმდეგობაში არ ხარ გადავიდეთ შემდეგ რელიგიაზე... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Atman |
Sep 10 2009, 02:57 PM
პოსტი
#25
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
ციტატა 13. არავის მონასა ჴელ-ეწიფების ორთა უფალთა მონებად: ანუ ერთი იგი მოიძულოს და ერთი შეიყუაროს, და ანუ ერთისაჲ თავს-იდვას და ერთი შეურაცხ-ყოს. ვერ ჴელ-ეწიფების ღმრთისა მონებად და მამონაჲსა. გეთანხმები. მიყევი შენ გზას და იქადაგე, ოღონდ ცოტა ფრთხილად კრიტიკასთან, მითუმეტეს იმისა რაც ღრმად არ იცი. მართალი ხარ ტექსტების და ციტატების დონეზე არც მე ვიცი ღრმად (ზეპირად) ის რასაც პოპულარიზაციას ვუწევ (არ ვქადაგებ), მაგრამ შინაგანათ, ინტუიციურად ვხვდები და გულით ვგრძნობ რომ ეს მართალია, გონების და ლოგიკის დონე კი კარგა ხანია მივაგდე, რადგანაც აღარ ვენდობი და მაგ დონის პლაცდარმიდან სხვებთანაც მიჭირს ლაპარაკი... ლოგიკა და გონება ჩიხში შეგიყვანს, და ის რაც "სულიერება" გგონია, ჯერ კიდევ გონებაა და შორსაა სულისგან. სასიამოვნო იყო შენთან საუბარი... -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| afxazi |
Sep 10 2009, 02:58 PM
პოსტი
#26
|
 დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ცოტა მშვიდად და ფრთხილად. ზოგიერთი ფრაზა ჩემთვის პირადად მოსაწონი არაა და ამიტომ გთხოვთ სათანადოდ მოვეპყრათ ერთმანეთის რელიგიურ გრძნობებს და ნუ ვილაპარაკებთ ერთმანეთისთვის ძვირფას მოვლენაზე თუ პიროვნებაზე მდარედ.
-------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Atman |
Sep 10 2009, 03:14 PM
პოსტი
#27
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
afxazi
იმედია არავისთვის მიმიყენებია შეურაცხყოფა... -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| afxazi |
Sep 10 2009, 03:22 PM
პოსტი
#28
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
Atman
კონკრეტულად შენ არ მიგულისხმიხარ, ამ შემთხვევაში ზოგადად ორივე გიგულისხმეთ, ისევე როგორც სხვებიც -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Atman |
Sep 10 2009, 03:25 PM
პოსტი
#29
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
afxazi
 -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| neo |
Sep 10 2009, 05:56 PM
პოსტი
#30
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა ცოტა მშვიდად და ფრთხილად. ზოგიერთი ფრაზა ჩემთვის პირადად მოსაწონი არაა და ამიტომ გთხოვთ სათანადოდ მოვეპყრათ ერთმანეთის რელიგიურ გრძნობებს და ნუ ვილაპარაკებთ ერთმანეთისთვის ძვირფას მოვლენაზე თუ პიროვნებაზე მდარედ. ოკ. ციტატა იმედია არავისთვის მიმიყენებია შეურაცხყოფა... არ არ მიგიყენებია , ჩემთვისაც სასიამოვნო იყო...აუცილებლად ცავეძიები ბოლომდე სხვა რელიგიებს (თუმცა როდის ჯერ არ ვიცი)... მინიმუმ ეს შედეგეი გამოიღო ურთიერთობამ... ციტატა მართალი ხარ ტექსტების და ციტატების დონეზე არც მე ვიცი ღრმად (ზეპირად) ის რასაც პოპულარიზაციას ვუწევ (არ ვქადაგებ), მაგრამ შინაგანათ, ინტუიციურად ვხვდები და გულით ვგრძნობ რომ ეს მართალია, გონების და ლოგიკის დონე კი კარგა ხანია მივაგდე, რადგანაც აღარ ვენდობი და მაგ დონის პლაცდარმიდან სხვებთანაც მიჭირს ლაპარაკი... ლოგიკა და გონება ჩიხში შეგიყვანს, და ის რაც "სულიერება" გგონია, ჯერ კიდევ გონებაა და შორსაა სულისგან. აი ამას მართლა ვერ ვხვდები. იმიტომ რომ მეც შინაგანად და ინტუიციურად მივყვები... და ამავე დროს ლოგიკაც არ მიშლის ხელს, არამედ მეხმარება, თუმცა გადაწყვეტილებას ნამდვილად გული იღებს. -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Atman |
Sep 10 2009, 06:10 PM
პოსტი
#31
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
ციტატა აი ამას მართლა ვერ ვხვდები. იმიტომ რომ მეც შინაგანად და ინტუიციურად მივყვები... და ამავე დროს ლოგიკაც არ მიშლის ხელს, არამედ მეხმარება, თუმცა გადაწყვეტილებას ნამდვილად გული იღებს. ესე იგი სწორ გზას ადგახარ. როცა კაცს ეხსნება ინტუიტიური ხედვა, ის ლოგიკაზე გაცილებით სანდოა. ქალს ისედაც უკეთესი ინტუიცია აქვს, მაგრამ სამაგიეროდ ემოციებს და სენტიმენტებს (რომელიც გონების ემოციური ნაწილია უფრო ხშირად და არა გულის) გულისმიერ განცდებში ურევს... ისე ცნობისათვის გონების ენერგეტიკული ცენტრი გულის დონეზეა მოთავსებული და არა თავში. ტვინი მხოლოდ ფიზიკური კომპიუტერია და მეტი არაფერი. ყველა რელიგიის ჩაძიება ნამდვილად ზედმეტია. აიღე ვედების მთავარი ნაწილები (რომელიც ცოდნაა და არა რელიგია და მათზე დაყრდნობით შეიქმნა უამრავი რელიგია, ისევე როგორც ბიბლიაზე) და აიღე ყურანი. ოღონდ მოისმინე აუდიოლექციები ან წერილობითი ლექციები იმათგან ვინც თავის რელიგიაშია გულითაც და გონებითაც. აუდიოლექციების მხრივ მზად ვარ დაგეხმარო თუ სურვილი გაგიჩნდება. -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| neo |
Sep 11 2009, 01:21 PM
პოსტი
#32
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა ესე იგი სწორ გზას ადგახარ. როცა კაცს ეხსნება ინტუიტიური ხედვა, ოხ რამდენჯერ შევუყვანივარ შეცდომაში ინტურიციურ გადაწყვეტილებას. მე მგონია რომ შენ ადგახარ არა სწორ გზას (ამას ვხედავ ინტუიციურადაც და ლოგიკურადაც)... ევამაც ინტუიციური გადაწყვეტილება მიიღო თავის დროზე... ლუციფერი სინათლის ანგელოსი იყო, და კარგად იცის როგორ მორთოს და მოალამაზოს ხაფანგები... ყველაზე სამწუხარო არის ის რომ შენ დაშვებასაც არ აკეთებ ,,რომ შეიძლება ცდებოდე", ეს უკვე ჩაკეტილი და კატეგორიული აზროვნებაა... მე ეს დაშვება გავაკეთე, და ლოგიკამ (თუ გნებავს ინტუიციამაც) მაინც ქრისტესთან მიმიყვანა... ცოდნის მიღებაზე უარს ნამდვილად არ ვიტყვი... თან ეჭვი მაქვს რომ ვიცი იქ რა მოძრვრებების იქნება... წამიკითხავ როგორ დარბიან ტიბეტელები წყტალზე, შუბლის ძვალს როგორ იხვრეტენ რომ მესამე თავლი გაუვიტარდეს და ა.შ. კიდევ რაღაცეები... ჩემი აზრიტ მატერიალური სამყარო სულიერი სამყაროს გაგრძელებაა და მასში ცვლილებების გარედან შეტანა შესაძლებელი სულიერ სამყაროსთან ტანამშრომლობით... ზოგჯერ საკუტარი სულიერი ძალიტაც... მაგრამ ეს ცვლილება შეუძLია განახორციელოს ანგელოსს ისევე როგორც ეშმაკს... და მათ შორის ხაზის გავლება ძალიან ძნელია... ასკეტი მამები გამოცხადებულ ანგელოსებსაც კი არ ესაუბრებიან, იმ მოტივით რომ ვერ არჩევენ ერთმანეთისგან ანგელოსია თუ ეშმაკი... რა თქმა უნდა ჰუმანურია ფიქრი ყველა რელიგიის კეთილმყოფელობასა და მათ საერტო წარმომავლობაზე, და ინტუიციურად მისაღები... მაგრამ იფიქრო რომ ეს უეჭველად ასეა, ეს არასწორი მიდგომაა, და ბრმა რწმენაა არა რომელიმე რელიგიისა არამედ ,,საკუთარი ინტუიციისა"... მითუმეტეს მაშინ როცა რეიგიების ჩაღრმავების შემთხვევაში ისინი ერთმანეთშ აშკარად ეწინააღმდეგებიან, მათ მხოლოდ ფასადი აქვთ საერთო... ფაქტები ამაზე მეტყველებენ, რაც ზემოთ გარჩეულია... თუმცა ერთი რამეა მნიშვნელოვანი, - მთესველის იგავი თუ გახსოვს სახარებიდან... იქ არის აუბარი ადამიანებზე ვინც გააზრებულად მიიღო რწმენა და ვინც გაუაზრებლად... და თუ შენ მართმადიდებელი გახდები, წინა რიგებში აღმოჩნდები... მით უმეტეს რომ მართმადიდებლობა არავის აიძულებს რომ უარი თქვას ან იოგაზე ან ვედების ცოდნაზე... ის მხოლოდ ამბობს რომ ფრთხილად და დაკვირვებით მოეკიდო ამას... ხაფანგში რომ არ ამოყო თავი, ჩვენი დიდი წინაპრებივით... ზემოთ რაც დავწერე ყველაფერი ჩემი პირადი აზრია (ამიტომ კამათად არ ღირს, თუმცა იმედი მაქვს, დაფიქრებად მაინც ეღირება...) -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Atman |
Sep 11 2009, 01:31 PM
პოსტი
#33
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
ციტატა ყველაზე სამწუხარო არის ის რომ შენ დაშვებასაც არ აკეთებ ,,რომ შეიძლება ცდებოდე", ეს უკვე ჩაკეტილი და კატეგორიული აზროვნებაა... მე ეს დაშვება გავაკეთე, და ლოგიკამ (თუ გნებავს ინტუიციამაც) მაინც ქრისტესთან მიმიყვანა... მაგ დაშვებების მეტი არაფერი მიკეთებია ამდენი წელია, ამიტომაც ვიქექებოდი ყველგან და ვეძებდი. ციტატა ცოდნის მიღებაზე უარს ნამდვილად არ ვიტყვი... თან ეჭვი მაქვს რომ ვიცი იქ რა მოძრვრებების იქნება... წამიკითხავ როგორ დარბიან ტიბეტელები წყტალზე, შუბლის ძვალს როგორ იხვრეტენ რომ მესამე თავლი გაუვიტარდეს და ა.შ. კიდევ რაღაცეები... რამდენჯერ ვთქვი უკვე და კიდევ ვიმეორებ რომ ეგ ყველაფერი ცდუნებები და წინაღობებია ღმერთისკენ მიმავალ გზაზე და ამას ყველა უმაღლესი მოძღვრება ამბობს. ზოგ გზაზე ეგ ეტაპია... ზოგ გზაზე საერთოდ არაა საჭირო... სასწაულებს მე არ ვუყურებ როგორც რაიმე განსაკუთრებულ მოვლენას. მიზნად რომ დავისახო რამდენიმე წელში მივაღწევ რაიმე მარტივ სასწაულმოქმედების ძალას, მაგრამ ეგ დროის და ენერგიის ხარჯვის მეტი არაფერია, ეგ მხოლოდ ბრიყვებს და სულელებს აცდუნებს, მაგრამ როგორც სწავლება, ხანდახან საჭიროა იმისთვის, რომ ისეთი ადამიანი მიიზიდოს, რომელსაც ძილის მეტი არაფერი აინტერესებს და მთელი ცხოვრებას ტყუილად ატარებს, ასეთი ადამიანი დემონზე უარესიც კია პ.ს. მთავარი მიზეზი, რამაც მაიძულა სხვაგან მეძებნა პასუხები ისაა, რომ აქ არავინ არ მპასუხობდა დამაჯერებლად და მე სამწუხაროდ არ აღმომაჩნდა იმდენი რწმენა რომ ბრმად მერწმუნა რაღაცეები... შეუცნობელ არიან გზანი უფლისანი, მაგრამ იმაზე მეტია შეცნობადი ვიდრე ეს ბევრს გონია... -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| Antichristian Phenomenom |
Sep 11 2009, 02:14 PM
პოსტი
#34
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 11 რეგისტრ.: 10-September 09 წევრი № 7,476 |
Speaking of Induism.
რამაკრიშნას ცხოვრებიდანაც შეეძლო რომელიმე მხარეს მოეყვანა არგუმენტები. |
|
|
|
| Atman |
Sep 11 2009, 02:19 PM
პოსტი
#35
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
Antichristian Phenomenom
რას გულისხმობ? -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| neo |
Sep 11 2009, 05:57 PM
პოსტი
#36
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ოკ. რისი თქმაც შეიძლებოდა ალბათ უკვე ითქვა. გადავდივარ ისლამზე
როგორც ღვთისმეტყველები და ამ საქმის პროფესიონალები ამბობენ, ისლამსა და ქრისტიაბნობას შორის ძირიტადი განსხვავება, მათ ადამიანტან დამოკიდებულებაშია... ისლამი უფრო დედამიწურ ცხოვრებაზე და ზნეობრივი კანონების მოწესრიგებაზე ორიენტირებული რელიგიაა... მაშინ როცა ქრისტიანობა შინაგან სამყაროზეა ორიენტირებული... მაგალითად ,,არ განიკითხო და არ განიკითხები", ,,მიუტევე და მოგეტევება", რომელი საწყაულითაც მიუწყავ, იგივეთი მოგეწყოს", ,,გიყვარდეს სხვა, ისევე როგორც საკუთარი თავი გიყვარს"... რატომ იმიტომ რომ, ჩვენ ერტმანეთის უჯრედები ვართ... და როცა სხვას განიკიტხავ, ამით საკუთარ ტავს განიკითხავ... როცა სხვას არ მიუტევებ, ამით საკუტარ ტავს არ მიუტევებ... ეს სიყვარულის კანონის გამოვლინებაა... ისლამში ღმერთი უპირველეს ყოვლისა სამართლიანია და მოწყალეა, ქრისტიანობაში უპირველეს ყოვლისა სიყვარულია... ეს არის ძირითადი, რაც შეიძლება აქ იტქვას... მიუხედავად იმისა რომ გარკვეულწილად სხვადასხვა ისლამურმა მიმდინარეობებმა შეიტვისეს ინდუისტური და ქრისტიანული ხასითები... თვით სამოთხეც კი ხასიათდება მატერიალური ხედვით... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Antichristian Phenomenom |
Sep 11 2009, 08:47 PM
პოსტი
#37
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 11 რეგისტრ.: 10-September 09 წევრი № 7,476 |
ისლამზე გადახვედით უკვე მაგრამ პასუხს გავცემ.
ციტატა რას გულისხმობ? რას ვგულისხმობ და "რამაკრიშნას ცხოვრებაში" როგორც ვიცით არის აღწერილი რამდენიმე ეპიზოდი მისი ცხოვრებიდან, თუ როგორ ეწევა მედიტაციას და რა ხდება მისი ექსტაზში ყოფნის დროს. და აღწერილია სამაჰდიში როგორ გამოეცხადება ქრისტე, ალაჰი.. მაგაზეც გაგემახვილებინათ ყურადღება-მეთქი. |
|
|
|
| Atman |
Sep 11 2009, 10:08 PM
პოსტი
#38
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
ციტატა რას ვგულისხმობ და "რამაკრიშნას ცხოვრებაში" როგორც ვიცით არის აღწერილი რამდენიმე ეპიზოდი მისი ცხოვრებიდან, თუ როგორ ეწევა მედიტაციას და რა ხდება მისი ექსტაზში ყოფნის დროს. და აღწერილია სამაჰდიში როგორ გამოეცხადება ქრისტე, ალაჰი.. მაგაზეც გაგემახვილებინათ ყურადღება-მეთქი. და რა საჭიროა და რა შუაში იყო კონკრეტულ შემთხვევაში? ქრისტეს და ალაჰის გამოცხადება შეიძლება დაიჯერო შეიძლება არ დაიჯერო და მაგას ვერც დაამტკიცებ ვერც უარყოფ. ასე რომ აქ მაგის თქმა ზედმეტად მიმაჩნია. -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| neo |
Sep 12 2009, 12:23 PM
პოსტი
#39
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა რას ვგულისხმობ და "რამაკრიშნას ცხოვრებაში" როგორც ვიცით არის აღწერილი რამდენიმე ეპიზოდი მისი ცხოვრებიდან, თუ როგორ ეწევა მედიტაციას და რა ხდება მისი ექსტაზში ყოფნის დროს. და აღწერილია სამაჰდიში როგორ გამოეცხადება ქრისტე, ალაჰი.. მაგაზეც გაგემახვილებინათ ყურადღება-მეთქი. ქრისტე და ალახი კი კარგი მედიტაციის დროს თუ გინდა ბრიჯიდ ბარდოც გამოგეცხადება ეს არ არის პრობლემა, რანარ სამყაროსაც წარმოიდგენ იმნაირში აღმოჩნდები... უბრალოდ ვერ დაასაბუთებ ეს შენი ილუზიაა თუ ნამდვილი ალახი იყო... შემდეგი ეტაპი: ჩინური რელიგიები „ჩინური რელიგიების“ ცნებაში იგულისხმება კონფუციანელობა და დაოსიზმი, რომლებიც ბუდიზმთან ერთად ქვეყნის უდიდესი ნაწილისთვის ოფიციალურ რელიგიებად ითვლება. მათ ერთობას სანძიაო ეწოდება, რაც სამ რელიგიას ნიშნავს. როგორც სინოლოგები აღნიშნავენ, ამ სამი რელიგიის მიმდევართა რაოდენობის დადგენა ჭირს, რადგან მრავალი ჩინელი სამივე რელიგიისათვის დამახასიათებელ რიტუალებს ასრულებს. თუმცა კონფუციანელები მაინც ყველას სჭარბობენ. როგორც ერთი, ისე მეორე რელიგია ძვ. წ. აღ. VI ს-ში წარმოიშვა და ორივეს დამაარსებლად ისტორიული პიროვნება ითვლება, კერძოდ, კონფუცი (იგივე კუნ-ძი, კუნ-ფუ-ძი, ანუ მასწავლებელი კუნი. კონფუცი, კონფუციუსი ლათინიზებული ფორმაა და იგი პირველად იხმარა იეზუიტმა მატეო რიჩიმ, რომელმაც 1600 წელს იმოგზაურა ჩინეთში), რომლის დაბადების თარიღად 551 ან 555 წელს მიიჩნევენ, დაოსიზმის დამაარსებელი ლაოძი კი დაახლოებით 604 წ. დაიბადა. ბუდიზმის მსგავსად, თავდაპირველად, ორივე ეს რელიგია ფილოსოფიურ სისტემებს წარმოადგენდა. (1) მათ გარკვეულწილად შეითვისეს ძველი ჩინური რწმენა - წარმოდგენათა ელემენტები, კერძოდ რიტუალები და სწავლა ინ-სა და იან-ზე. (2) კონფუცის მოძღვრებას ძნელია რელიგია ეწოდოს, ამ სიტყვის მკაცრი გაგებით. მასში არათუ პიროვნული აბსოლუტის, არამედ არც კოსმოგონიის, ონტოლოგიის, გნოსეოლოგიის, ლოგიკისა და მეტფიზიკის პრობლემები არსებობს. იგი, უპირველეს ყოვლისა, ეთიკურ-პოლიტიკურ დოქტრინას წარმოადგენს და მისი ძირითადი საკითხებიც ადამიანის ბუნება, მისი მორალი, ოჯახური ცხოვრება და სახელმწიფოს მართვაა. კონფუციანელობის მთავარი თემა ზეციერისა და მიწიერის ურთოერთობაა. მისი აზრით, ზეციური ბატონობს მიწაზე და განაგებს მას. იგია ის, რაც ადამიანებს ბედისწერას უქვემდებარებს, ეს უკანასკნელი კი ადამიანის ცხოვრებას განაგებს. ზეცა ბუნების ნაწილია, მაგრამ ამავე დროს, მისი უმაღლესი სულიერი ძალაცაა, რომელიც ადამიანის ბუნებას განაპირობებს. ადამიანი რომელსაც ზეცისაგან მონიჭებული აქვს გარკვეული ეთიკური თვისებები, მორალური კანონების (დაო) მიხედვით უნდა იქცეოდეს და სწავლის მეშვეობით უნდა სრულყოფდეს თავის ზნეობას. სწავლის მიზანი „კეთილშობილი მამაკაცის“ (ძიუნ-ძი) დონის მიღწევაა, რომელიც ფლობს ლი-ს, რაც კეთილი ხალხის მიმართ სამართლიანი და უფროსების მიმართ პატივისმცემელი ადამიანის ეტიკეტია. კონფუცის სისტემაში დიდი ადგილი უჭირავს ტერმინ „ჟენ“-ს (ადამიანურობა). ესაა კანონი ადამიანთა შორის ოჯახში, საზოგადოებასა და სახელმწიფოში იდეალური ურთიერთობების შესახებ, რომელიც შეესიტყვება პრინციპს: „ნუ გაუკეთებ სხვას იმას, რაც არ გსურს თავად შენ“. ამავე დროს, კონფუცისათვის უცხოა მტრების სიყვარული. იგი ამბობდა: „თუ მეგობრებივით მოვექცევი მტრებს, მაშინ როგორღა მოვექცე მეგობრებსო“. ამგვარი ეთიკური თეორიიდან აგებს კონფუცი თავის პოლიტიკურ კონცეფციას. იგი მოითხოვს ვალდებულებათა მკაცრ და ზუსტ იერარქიულ განაწილებას საზოგადოების წევრებს შორის, რის მაგალითადაც მას ოჯახი მიაჩნია. როგორც ზეცას ექვემდებარება მიწა და იმპერატორი, ისე ამ უკანასკნელს ექვემდებარებიან მოხელეები, მამას - ოჯახის წევრები, უფროს ძმას - უმცროსი და ა.შ. ე.ი. ზნეობრივი ცხოვრება სუბორდინაციაზეა დამყარებული. კონფუციანელობაში დიდი მნიშნველობა ენიჭება რიტუალის შესრულების სიზუსტესა და პედანტურობას, თუმცა ამისათვის სხვა ფოლოსოფოსები კონფუცს აკრიტიკებდნენ, რადგან ამგვარ პედანტურობაში მიმდევართა მიზიდვის საშუალებას ხედავდნენ. იგი მაინც ჩინებულად მოერგო ჩინელთა ეროვნულ ხასიათს კონსერვატორიზმსა და ტრადიციათა დაცვის მოვალეობის გრძნობას. კონფუცის გარდაცვალების შემდეგ მისი მოძღვრება 8 მიმდინარეობად გაიყო, რომელთაგან მნიშვნელოვანია მხოლოდ ორი: იდეალისტთა სკოლა - მენძი მატერიალისტთა სკოლა - სუნძი. ორივე სკოლა ძვ. წ. III საუკუნეში ჩამოყალიბდა. მათი შემქმნელები იყვნენ შესაბამისად მენძი (372-289 წწ.) და სუნ-ძი (313-235, ან 298-238 წწ.). მათ შორის განსხვავება ყველაზე მეტად ანთროპოლოგიაში ჩენს, კერძოდ, მენ-ძის მიხედვით, ადამიანის ბუნება კეთილია. ეს მისი ძირეული პოსტულატია, საიდანაც იგი ასკვნის, რომ ადამიანში ჩადებულია სიკეთის ცოდნა და სიკეთის ქმნის უნარი. ბოროტება ადამიანში ჩნდება იმ შემთხვევაში, როცა იგი თავისი ბუნების მიხედვით არ მოქმედებს, შეცდომას უშვებს, ან ძალა არ შესწევს უცხო გავლენას დააღწიოს თავი. ბოროტების აღმოფხვრა ადამიანის თავდაპირველი ბუნების აღდგენით უნდა მოხდეს, რაც განათლებით მიიღწევა, რის შემდეგაც ადამიანი შეიცნობს ზეცას და მის სამსახურში ჩადგება. მენძიმ ადამიანში ორი საწყისი გამოყო: იდეალური (გული, სული, გონება, ნება) და მატერიალური (ცი), რომელთაგან უპირატესობა ნებას (ჯი) მიანიჭა. სუნძი მეორე უკიდურესობაში ჩავარდა. მან ადამიანის ბუნება ბოროტად მიიჩნია. მისი აზრით, ადამიანი არ არის დამოკიდებული გარეშე ფაქტორებზე. მათ შორის არც ზეცაზე, პირიქით, იგი თვითონ უნდა მართავდეს ბუნებას, მენ-ძისაგან დიამეტრალურად განსხვავებული პოზიციის, მიუხედავად სუნძიც ადამიანური ბოროტების მოსასპობად იგივე მეთოდს ირჩევს - აღზრდას, რიტუალების დაცვასა და მოვალეობის შესრულებას. სრულყოფილება კი ხანგრძლივი სწავლით მიიღწევა, რაც მთელი სიცოცხლის მანძილზე გრძელდება. ანალოგიურ აღზრდის მეთოდს გვთავაზობს დუნ ჯუნ-შუც (180-115 ან 177-104 წწ.), რომელიც წინამორბედთა რადიკალიზმის ნაცვლად, ადამიანში როგორც ბოროტი, ისე კეთლი საწყისის არსებობას აღიარებს და დუალიზმის პოზიციაზე დგება. როგორც ვხედავთ, კონფუცის მიმდევრები ბოროტების დაძლევის გზას ზნეობრივ სრულყოფილებაში ხედავენ, რაც ერთი შეხედვით ქრისტიანულ სწავლებას წააგავს, მაგრამ ისინი არაფერს ამბობენ, თუ რატომაა ადამიანი ბუნებით კეთილი ან ბოროტი, ან ორივე ერთდროულად, რა არის ამის მიზეზი, რადგან მათთვის უცნობია პიროვნული ღმერთის, როგორც შემოქმედის, ცოდვით დაცემისა და სხვა ფუნდამენტური ცნებები. თვით სულის უკვდავების საკითხიც არა მარტო კონფუციანელობაში, არამედ მთელ ჩინურ აზროვნებაში საკმაოდ ბუნდოვანია, თუმცა გარდაცვლილისადმი პატივისცემის რიტუალი მეტად მნიშვნელოვან მოვლენას წარმოადგენს. ადამიანის სრულყოფისა და ბოროტების დაძლევის გზის ძიებას კონფუციანელები ღმერთის შეწევნას გარეშე ცდილობენ, ხოლო ამ ძიების მთელი სიმძიმე პიროვნებასა და საზოგადოებაზე გადააქვთ. გარდა ამისა, კონფუციანელობის მიხედვით, პიროვნება დეტერმინირებულია ერთი მხრივ, ფატალიზმით, ხოლო მეორე მხრივ, საზოგადოებრივი წესრიგისა და სახელმწიფოს ინტერესების გააბსოლუტურებით, რის გამოვ ადამიანი ამ სახლმწიფოს უბრალო შემადგენელ ნაწილადაა ქცეული. „აპოლოგეტიკური წერილები“, თბილისი, 2001 წ. ავტორ-შემდგენელი: ზურაბ ეკალაძე (1) ამ დროისათვის ჩინეთში კიდევ ოთხი ფილოსოფიური სკოლა ჩამოყალიბდა: 1) ინიანძი (მოძღვრება ინ-სა და იან-ზე); 2) მონ-ძია (სახელთა სკოლა); 3) ფა-ძეა (კანონიკურს ნიშნავს და ამის გამო მას ევროპაში ლიგიზმის სახელით იცნობენ); 4) მოიზმი (იგი დაარსა მო-ძიმ). გარდა ამისა, X საუკუნეში ჩნდება ნეოკონფუციანელობა, რომლის წინამორბედად ხან-იუ და ლიაო (VIII-IX სს.), ხოლო ფუძემდებლად სიენ-ფუ, ხუ-იუანი და ში-ძე ითვლებიან. III საუკუნეში დაოსიზმის ასაღორძინებლად შეიქმნა ნეოდაოსიზმი - ხე-იანისა და გან-ბის მიერ, რომელიც შემდგომში ბუდიზმს შეერწყა და გაქრა. ნეოკოფუციანელობა კი უფრო სიცოცხლისუნარიანი აღმოჩნდა და მან ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის შექმნამდე - 1949 წლამდე იარსება. (2) ინი და იანი მზიან და მოღრუბლულ ამინდს აღნიშნავდნენ. შემდგომ კი ჩინელებმა ამ ტერმინების საშუალებით დაპირისპირებულ მოვლენათა გამოხატვა დაიწყეს, მაგ: სინათლე-სიბნელე, ცეცხლი-წყალი, აქტიური-პასიური, მამრობითი-მდედრობითი და ა.შ. საერთოდ კი, ინი მიწიერი, უხეში საწყისია, იანი - წმინდა, ზეციური, სულიერი. ისინი მარადიულად არსებობენ და პარალელურად იმყოფებიან, მაგრამ ერთმანეთს არ სპობენ. მათ ემორჩილება ყოველივე. ისინი ამოქმედებენ 4 ელემენტს და გარდაქმნიან მათ. ინისა და იანის ერთობლივ წესრიგს ტაო ეწოდება. -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| Amuza |
Oct 9 2009, 03:41 PM
პოსტი
#40
|
 გიორგი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,040 რეგისტრ.: 15-January 08 მდებარ.: GSE წევრი № 3,638 |
რატომ უნდა ვიყო ქრისტიანი?
ადამიანი, რომელიც ათეიზმის სრულ უსაფუძვლობასა და რელიგიური მსოფლმხედველობის აშკარა უპირატესობას მიხვდება, კვლავ დიდი პრობლემის წინაშე აღმოჩნდება. რელიგიათა სამყარო ძალზე მრავალფეროვანია. ყოველი რელიგიური პრაქტიკა სხვათა გამომრიცხავია. სხვაგვარად - ყველა რელიგია (ყოველ შემთხვევაში, ძირითადი რელიგიები) საკუთარ თავს წარმოაჩენს, როგორც ჭეშმარიტების ერთ-ერთ მფლობელს. ადამიანი აღმსარებლობას ირჩევს სინდისის, გულის კარნახის მიხედვით, მაგრამ არ გამოირიცხება გონებაც. ერთადერთი ჭეშმარიტება (ჭეშმარიტება კი უცილობლად ერთადერთია) ყველაზე უფრო ლოგიკური და გონივრულიც უნდა იყოს. საუბრობენ ყველა რელიგიის გაერთიანებაზეც, რაც თითქოს საშუალებას მოგვცემს, ყველა მათგანში გაბნეული საუკეთესო მარცვლები შევკრიბოთ და გვარწმუნებენ, თითქოს ამგვარად მიღებული რელიგია ყველაზე უკეთესი და ამაღლებული იქნება. პრობლემის გადასაწყვეტად საინტერესო ლოგიკას გვთავაზობს პროფესორი ანდრია კურაევი: პირველ ყოვლისა, ადამიანმა უნდა გადაწყვიტოს, რომელს მიანიჭოს უპირატესობა: მონოთეიზმს თუ მრავალღმერთიანობას. როგორც ფილოსოფიური, ისე ფსიქოლოგიური კუთხით და, ცხადია, ეროვნული მენტალიტეტის გათვალისწინებითაც, მონოთეიზმის უპირატესობა მრავალღმერთიანობასთან შედარებით აშკარაა. მაგრამ მონოთეისტური რელიგიის სასარგებლოდ გაკეთებული არჩევანი ჯერ კიდევ არ ნიშნავს პრობლემის მოგვარებას. მონოთეისტური რელიგიები ორ ჯგუფად იყოფა: ერთნი ღვთაებად დაუსაბამო, უსასრულო, მაგრამ უპიროვნო ენერგიას აღიარებენ, მეორენი გვასწავლიან, რომ ღმერთი დაუსაბამო, უსასრულო, მარადიული, ყოვლისშემძლე, ყოველივეს შემოქმედი პიროვნული არსებაა. ღმერთს, როგორც უპიროვნო სუბსტანციას, ენერგიას (გრავიტაციული ან ელექტომაგნიტური ველის მსგავსს), რომელიც არ არის სამყაროს შემოქმედი (უპიროვნობის გამო), რომელსაც ისევე არ გააჩნია ცნობიერება, შემეცნებისა და თვითშემეცნების უნარი, როგორც, მაგალითად, ბუზს, ჭუჭყს, ტალახს, ქვას, აღიარებენ აღმოსავლური რელიგიები, სხვადასხვა თეოსოფიურ-ოკულტური მიმდინარეობები, ასტროლოგები. ადამიანს თავისუფალი არჩევნის ნება აქვს, მაგრამ ჩვენ უგუნურებად მიგვაჩნია, ღმერთად ვაღიაროთ გრავიტაციული ან ელექტრომაგნიტური ველის მსგავსი ენერგია, რომელსაც არ გააჩნია ცნობიერება და შემეცნების უნარი, რომელსაც ვერასოდეს მიმართავ ლოცვით (რამეთუ იგი არ არის პიროვნება) და რომელიც ამავე მიზეზის გამო ვერასოდეს იზრუნებს ჩვენზე, რომლის უპიროვნობის გამო ადამიანის პიროვნულ არსებობას პერსპექტივა არ გააჩნია და რომელშიც არ არსებობს სიკეთისა და ბოროტების ცნება. ჩვენი აზრით, შეუძლებელია, ღმერთს არ გააჩნდეს სამყაროში არსებული ყველაზე აღმატებული თვისება, შეუძლებელია, ღმერთი არ იყოს პიროვნება. უიმისოდ რელიგია, როგორც კავშირი ადამიანისა ღვთაებასთან, ყოველგვარ აზრს კარგავს. ასეთ შემთხვევაში იგი რელიგიური ნიღბით შემოსულ ათეიზმად წარმოჩინდება. ჩვენ ვირჩევთ პიროვნული ღმერთის რელიგიას. მაგრამ პრობლემა არც ამით წყდება, რამეთუ დიდი არჩევნის წინაშე ვდგებით: პიროვნული ღმერთის მქადაგებელი რომელი რელიგია ავირჩიოთ, რომელი ქადაგებს ჭეშმარიტებას, რომელი დაგავაკავშირებს ნამდვილ ღმერთთან? რაკი ჭეშმარიტებას პიროვნული ღმერთის მქადაგებელ რელიგიათა შორის ვირჩევთ, ამოსავალი ჩვენი ძიებისა პიროვნება და მისი თვისებები უნდა იყოს. რომელია პიროვნებაში ყველაზე აღმატებული და ღირებული თვისება? რა თქმა უნდა, სიყვარული. სამი ძირითადი შეკითხვით, რომლებშიც სიყვარულის ცნება დომინირებს, სხვადასხვა რელიგიის (ისლამისა და ქრიტიანობის) აღმსარებელებს მივმართოთ. პირველად დავეკითხოთ ისლამის მიმდევარს: კითხვა პირველი: ღმერთი სიყვარულია? ისლამის წარმომადგენელი პასუხს დააყოვნებს, რადგან მორწმუნისათვის ადვილი არ არის ღმერთს მიაწეროს თვისება, რომელიც მისი რელიგიის წმინდა წიგნებში არ იხსენიება. დიახ, ყურანში ვერსად ამოიკითხავთ, რომ ღმერთი სიყვარულია. ხოლო მართლმორწმუნე მუსლიმი ღმერთზე ისეთ რამეს როგორ იტყვის, რაც ყურანში არ წერია?! სხვათა შორის, მუჰამედი ამ დიად საღვთისმეტყველო თეზისს: „ღმერთი სიყვარულია“, - ვერც ჩაწერდა, ვინაიდან ისლამის „ღვთისმეტყველება“ ამის საშუალებას არ იძლევა. თუმცა ისლამის მიმდევარი ბოლოს მაინც იტყვის: „შეიძლება ითქვას, რომ სიყვარული ღმერთის ერთ-ერთი თვისებაცაა“ (ასეთი პასუხის მიზეზი მსოფლიოში დომინირებულ ევროპულ-ქრისტიანულ ცნობიერებაში უნდა ვეძებოთ). კითხვა მეორე: რაში გამოვლინდა ღვთის სიყვარული ადამიანისადმი? პასუხი დაახლოებით ასეთი იქნება: ღმერთმა შექმნა სამყარო, მოგვცა სჯული, გვაძლევს მარადიულ ცხოვრებას (პასუხი მხოლოდ გარეგნული ფორმითაა მისაღები). კითხვა მესამე: ღვთისთვის ძნელი იყო ადამიანის სიყვარული? ისლამის აღმსარებლის პასუხი: „რას ბრძანებთ! როგორ შეიძლება, მარადიული, ყოვლისშემძლე და ტრანსცენდენტული ღვთისთვის რაიმე ძნელი იყოს!“ - ლოგიკურად მისაღები იქნება, მაგრამ ასევე ლოგიკური და გასაგები იქნება ჩვენი შენიშვნა: თუ სიყვარული არ არის ძნელი, თუ სიყვარული არ ვლინდება ღვაწლსა და თავგანწირვაში, მაშინ იგი სიყვარულია?! ახლა იმავე კითხვებით ქრისტიანს მივმართოთ: კითხვა პირველი: ღმერთი სიყვარულია? ქრისტიანი არ დაფიქრდება, მაშინვე იტყვის: „დიახ, ღმერთი სიყვარულია“. ქრისტიანებს წმინდა წერილში პირდაპირ გვიწერია ეს ყველაზე აღმატებული საღვთისმეტყველო ფორმულა. იგი მხოლოდ ქრისტიანობაშია, რამეთუ ყველა რელიგიათა შორის მხოლოდ ქრისტიანული ღვთისმეტყველება იძლევა ამგვარი ფორმულის გამოთქმის საშუალებას. ამგვარად, ამ საღვთისმეტყველო ფორმულის სხვა რელიგიებში არარსებობა არ არის შემთხვევითი; ასევე არ არის იგი შემთხვევითი ქრისტიანობაში. კითხვა მეორე: რაში გამოვლინდა ღვთის სიყვარული ადამიანისადმი? პასუხი ფორმით იგივე იქნება, როგორიც ისლამის წარმომადგენელმა გასცა, თუმცა არსობრივად ამ ორ პასუხს შორის ძირეული განსხვავებაა. კითხვა მესამე: ღვთისთვის ძნელი იყო ადამიანის სიყვარული? პასუხი ალოგიკური, მაგრამ უნიკალური იქნება: „ღვთისათვის ძალზე ძნელი იყო ადამიანის სიყვარული; თავგანწირული იყო ეს სიყვარული; საკუთარი თავის უკიდურეს დამდაბლებამდე, სისხლის დაღვრამდე, თვით უპატიო სიკვდილამდე ძნელი იყო ეს სიყვარული“. ამგვარი თავგანწირვის განხორციელებისათვის ღვთაებრივი, უვნებო ბუნების მქონე პიროვნული ღმერთი ვნებად, ადამიანურ ბუნებას იღებს, რომლის ტანჯვით პიროვნულად თავად ღმერთი იტანჯება, რომლის სიკვდილით თავად ღმერთი კვდება და ამით გამოავლენს მაქსიმალურ სიყვარულს, რაც კი ერთ პიროვნებას მეორის მიმართ შუეძლია გამოამჟაღავნოს - თავის სულს დებს ჩვენთვის. აქ ისეთი სიდიადე, სიმდაბლე, სინათლე და სიყვარულია, რომ ადამიანს არათუ ამგვარის ან მსგავსის მოფიქრება, ან რაიმეს დამატება, არამედ უკვე მომხდარისა და არსებულის გააზრება და დატევნაც კი არ ძალუძს (ამიტომ იყო, რომ ქრისტიანობის მთელი ისტორიის მანძილზე ყოველთვის ცდილობდნენ მის შესწორებას, რათა იგი ადამიანებისათვის ადვილი გასააზრებელი ყოფილიყო; სწორედ ეს გახლდათ მრავალი ერესის წარმოშობის მიზეზი). ქრისტიანობაზე უფრო აღმატებული მოძღვრების შექმნა შეუძლებელია. ყოველი ნაბიჯი ქრისტიანობიდან, უკან გადადგმული ნაბიჯი იქნება. ერთ-ერთი საღვთისმეტყველო განმარტება, თუ რატომ არ ცხონდება ეშმაკი, ასეთია: თუ სატანა მაშინ არ ჩავარდა სინანულში, როცა კაცად მოსული სამყაროს შემოქმედი ადამიანთათვის კვდებოდა, როცა ასეთმა სიყვარულმაც არ შეაძრწუნა მისი გული, რაღამ უნდა შეძრას იგი? მსგავსი რამ ადამიანზეც შეიძლება ითქვას: თუ კაცის გული იმ ამბავმა არ შეძრა, რომ ღმერთი მის გადასარჩენად ადამიანად მოვიდა, ეწამა და მოკვდა, ღმერთი ადამიანად იქცა, რათა ადამიანი ღმერთად ექცია, სხვა რაღამ უნდა შეძრას იგი?! ღმერთმა დაგვიფაროს ამგვარი გულქვაობისგან! მოამზადა მღვდელმა თეოდორე გიგნაძემ ჟურნალი „კარიბჭე“, აგვისტო, 2004 წ. -------------------- ღვინო ახალისებს, გულს კაცისასა!
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 17th April 2024 - 01:11 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge