დავითი, ფსალმუნები, განმარტებანი პარამეტრები

[marine]

"ფსალმუნი სულის წყაროა, ფსალმუნთა კითხვისას ყველაფერზე გაქვს პასუხი და სავედრებელი შენიც, გრძნობ, როგორ მიდის უფალთან. "ღმერთო, ისმინე ლოცვისა ჩემისანი", - ეს ღაღადება საყოველთაოა და მარადჟამული. ჩვენ კი არცთუ იშვიათად გვეზარება ლოცვა, უფალთან საუბარი, ვარჩევთ სხვა საქმე ვაკეთოთ, ვიდრე უფალს გავანდოთ გულისნადები, ან მადლობა ვუთხრათ, ან... თუმცა გაჭირვებისას და რაიმეს სათხოვნელად სწორედ უფალს მივმართავთ."

[marine]

ფს. 75

11. "ილოცეთ და მიეცით უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, ყოველნი რომელნი არიან გარემოის მისა, შეიწირონ ძღუენი"

- ამას რომ ეწიოთ, ილოცეთ და შეწირეთ უფალს ძღვენი, არა ხილული ძღუენი, კუროები და ვაცები, როგორც ძველ აღთქმაში, არამედ სულიერი ძღვენი, - მარხვა, ლოცვა, კეთილი საქმეები. ეს ძღუენი უნდა შევწიროთ უფალს, რომ განვერიდოთ საშინელ სამსჯავროსო.

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

[marine]

"ყოველდღიურად კითხულობდა ფსალმუნებს [დედა ანტონია (კავეშნიკოვა)] და ყველა მომსვლელს ურჩევდა, არასდროს შეეწყვიტათ ფსალმუნთა კითხვა და ცალკეული ფსალმუნები ესწავლათ ზეპირად"

[marine]

"ვინც მას [26-ე ფსალმუნს] დღეში სამეჯრ მაინც წაიკითხავს, ისე გაივლის ბოროტ ძალებს შორის, როგორ ტანკში მჯდომი"

/ნეტარი პელაგია/

[marine]

90-ე ფსალმუნი

16. დღეგრძელობითა განვაძღო იგი და უჩვენო მას მაცხოვარება ჩემი

- თუ ჩემდამი მსასოებელი, ამბობს უფალი, მთხოვს ხანგრძლივ სიცოცხლეს, ვუბოძებ მას. ანუ დღეგრძელობაში მოიაზრება საუკუნო ცხოვრება, რადგან სწორედ ეს უკანასკნელია გრძელი დღე, როგორც დაუსრულებელი და განუწყვეტელი".

/დეკ. მიქაელ გალდავა/

[marine]

90-ე ფსალმუნი

13. ასპიტსა და ვასილისკოსსა ზედა ხვიდოდი და დასთრგუნო შენ ლომი და ვეშაპი.

- ღვთის შეწევნით დამკვიდრებულო, ვერ მოგეახლება ვერანაირი შხამიანი არსება, როგორც ეს ცხადყვეს წმინდანებმა, რომელთა ცხოვრებაც ვიცით მათივე ცხოვრებათა აღწერილობიდან. შხამიან არსებებზე სლვასა ("ზედა ხვიდოდი") და დათრგუნვაში დავითი მოაზრებს ბოროტზე გამარჯვებას. ასპიტში იგულისხმება ცილისწამება, რომელსაც ცილისმწამებელი გადმოანთხევს ხოლმე ადამიანების ყურში. ვასილისკო კი შურს გამოხატავს, რამეთუ, როგორც ვასილისკოს თვალებშია ზიანი, ასევე შურიც მხოლოდ თვალებით აყენებს ზიანს მათ, ვისიც შურთ. ლომი შეუბრალებლობაა და არაადამიანურობა. ვეშაპი გულისხმობს მძვინვარებას. ყველაფერს ამას ძლევს მართალი და არ მიიღებს მათგან არავითარ ზიანს. და ასევე, დემონიც ასპიტია, ვასილისკოა, ლომია, და ვეშაპია, რადგან ამ არსებათა მსგავსად, მასაც იგივე ბოროტი თვისებები აქვს".

/დეკ. მიქაელ გალდავა/

[marine]

"ფსალმუნთა გალობისა და ლოცვის მიტოვების გამო კი არ განგვსჯის ღმერთი საშინელ სამსჯავროზე, არამედ ჩვენში ეშმაკების შემოსვლის გამო, რომელიც მათ მიტოვებას მოსდევს"

/წმ. ისააკ ასური/

[marine]

"როცა ნათელი სულის ღმრთაებრივი სიკაშკაშისა მადლით გაბრწყინდება, ადამიანი ცნობას კარგავს, და როგორც ღმრთაებრივი დავითი, გონებით ხტის და როკავს ღმრთის ხატის წინაშე, როგორც იგი - კიდობნის წინ".

/იოსებ ათონელი/

[marine]

83-ე ფსალმუნი

"7. "ვიდოდიან იგინი ძალითი ძალად და გამოუჩნდეს მათ ღმერთი ღმერთთაი სიონს"

- როგორც სახარებაში უფალი ბრძანებს, სასუფეველი ცათა იიძულების, "ძალითი ძალათში" იგულისხმება სწორედ ის, რომ ადამიანი აიძულებს თავს, აღასრულოს ღვთის მცნებები და სწორედ თავის იძულებით, რომ არ ჩაიდინოს ცოდვა, რომ სიწმინდით იცხოვროს, მას უფალი გამოუჩნდება, ანუ ღვთის ძალით დაიმკვიდრებს ზეციურ იერუსალიმში".

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

[marine]

"რას ამბობს დავითი მესიაზე? მის 21-ე ფსალმუნს ძველი დროიდანვე ყველა მესიის საგალობლად მიიჩნევდა. ამ ფსალმუნში მესია-ტანჯული ამბობს: "გარს შემომეხვივნენ მე ძაღლები, ბოროტთა ხროვა წრედ შემომერტყა ლომის მსგავსად ჩემი ხელ-ფეხის გასამაგრებლად" (ფს. 21.17). დავითის დროს საერთოდ უცნობი იყო ჯვარზე დასჯა. ცხადია, რომ დავითი წინასწარმეტყველებითი სულით ხედავს მომავალ ბედს მესიისა, ხედავს იმას, რაც ახლა აღსრულდა იესოზე სინედრიონის მონდომებით".

/მთავარეპისკოპის ფილარეტი ჩერნიგოველი/

[marine]

"ერთხელ ბატონი პანდელისი სალონიკში მიემგზავრებოდა მატარებლით, როცა ცოტა გაეხალისებინა მგზავრობა. მან ამოიღო ფსალმუნები, მაგრამ როგორც კი დაიწყო კითხვა, ვაგონში უცნაური მოვლენები დაიწყო: 3-4 ადგილის შემდგომ მჯდომმა გოგომ დაიწყო საშინელი ყვირილი და ლანძღვა მისი მისამართით.

თავიდან კაცს აზრადაც არ მოუვიდა, რომ იმ ქალის საქციელი მის მიმართ იყო მიმართული, მაგრამ რამოდენიმე წუთის მერე დაინახა მისკენ მიმავალი კონდუქტორი.

პატივცემულო, შეგიძლიათ შეწყვიტოთ ამ წიგნის კითხვა? ის სხვებს უშლის - უთხრა კონდუქტორმა.

მომისმინეთ, როგორ შეიძლება ხელს ვუშლიდე იმ გოგოს? მე ხომ ხმით არ ვკითხულობ?

ვაგონის ყველა მგზავრი უსმენდა მათ საუბარს, ისინიც ისევე იყვნენ გაკვირვებულნი, როგორც ბატონი პანდელისი. მათ ვერ გაეგოთ, თუ რატომ უყვირის ასე გაბოროტებული უცნობი გოგონა ამ უწყინარ მგზავრს.

გოგო ადგა და სხვა ვაგონში, მატარებლის ბოლოში გადავიდა. მაშინ ბატონმა პანდელისმა მიმართა თანამგზავრებს:

დღევანდლამდე ჩვენ ვერც კი ვხვდებოდით, თუ რამხელა ძალა აქვს დავითის ფსალმუნებს. ახლა კი, ამ ინციდენტის შემდგომ გამახსენდა ერთი რამ: - დავითნი შეიძლება შევადაროთ "ხელჯოხს", რომელიც განაგდებს ყოველ დაცემულ სულს ჩვენგან და ჩვენს გვერდით მყოფებისგან. ასე ამბობდა ერთი წმიდა ადამიანი".

[marine]

ფს. 83

9. "მწეო ჩუენო, იხილე, ღმერთო, და მოხედე პირსა ცხებულისა შენისასა"
- უფალი ყველა ადამიანის მწეა, აქ დავითი უფალს ევედრება ყველა ცხებულისთვის, - ყველა ცხებულს მოხედეო, თუ ძველი აღთქმის პერიოდში ცხებულები მხოლოდ მეფეები იყვნენ, ახალი აღთქმის პერიოდში ყველა ქრისტიანი ცხებულია. სწორედ ამას შეჰღაღადებს დავითი უფალს, მოხედე ცხებულებს, ანუ ყველა შენს მადიდებელს, მათ, ვისზეც შენი წმიდა სულია გარდამოსული და დაამკვიდრე შენთანო".

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

[marine]

"გთავაზობთ რჩევას მოწყინების წინააღმდეგ: მოთმინება, ფსალმუნთგალობა და ლოცვა"

/ღირსი მაკარი დიდი/

[marine]

"ფსალმუნთა უაზრო კითხვა სულს მხოლოდ აღიზიანებს"

[marine]

"საკუთრივ ფსალმუნები ზნეობრივ საქმეებს შეეხება, ასე რომ, სხეულის საშუალებით შევიცნობთ, რა უნდა გავაკეთოთ და რას უნდა ვერიდოთ"

/ნეტარი იერონიმე სტრიდონელი/

[marine]

"დავითმა უმეტესი გამარჯვება მოიპოვა საულის დანდობით, ვიდრე მაშინ, როდესაც გოლიათი დაამარცხა"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"წმინდა გრიგოლ ნოსელი წერს: "ფსალმუნი არის მელოდია, რომელიც მუსიკალურ ინსტრუმენტს მოითხოვს"

[marine]

"ამ სიტყვით [ალილუია] იწყება და სრულდება ზოგიერთი ფსალმუნი, მაგალითად, 112-ე 117-ე ფსალმუნები".

[marine]

"უკანასკნელ ფსალმუნს (ფს. 151) ახლავს ასეთი წარწერა: "ეს ფსალმუნი მიეწერება დავითს, თუმცა ფსალმუნთა რიცხვში არ შედის. შეთხზულია მას შემდეგ, რაც ორთაბრძოლაში გოლიათს სძლია".

[marine]

"ეს წმინდა საგალობლები [ფსალმუნები], რომლებიც ოდესღაც ენგადის უდაბნოებში ისმოდა და ებრაელებს შთააგონებდა იუდეის ხეობებსა და მთებში, საუკუნეების განმავლობაში მეორდებოდა და დღემდე მეორდება მსოფლიოს თითქმის ყველა მხარეში - და ოკეანის ყველაზე შორეულ კუნძულებზე, ამერიკის ტყეებსა და აფრიკის უდაბნოებში. მათში დაფარულმა ღრმა ღვთისმოსავმა გრძნობამ და გულისმიერმა სითბომ, რამდენი ადამიანის გული შეარბილა, განწმინდა, ანუგეშა და ზეცად აღაპყრო ამ წმინდა გალობამ! რამდენი ადამიანი მიიყვანა ღმერთამდე ღვთიური სიბრძნის, სიწმინდისა და ღვთის სიყვარულის შესახებ განსჯის საშუალებით, რასაც ასე ხშირად ქადაგებს და გვიცხადებს ეს ჭეშმარიტად ქებათა წიგნი!"