IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

> დანაშაულის შეუტყობინებლობა და ჩვენების მიცემაზე უარი, სასულიერო პირის მიერ
T I K O
პოსტი Oct 9 2008, 12:25 AM
პოსტი #1


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 2,328
რეგისტრ.: 14-January 08
წევრი № 3,632



მაინტერესებს ეკლესიის პოზიცია ამ საკითხთან დაკავშირებით:


როგორ უნდა მოიქცეს სასულიერო პირი თუკი შეესწრება მისი სულიერი შვილის (ან სხვა პირის) მიერ დანაშაულის ჩადენის ფაქტს? უნდა აცნობოს თუ არა ამის შესახებ სამართალდამცავ ორგანოებს? ან უნდა მისცეს თუ არა ჩვენება, ვთქვათ, თავისი სულიერი შვილის წინააღმდეგ, მოწმედ გამოძახების შემთხვევაში? მაშინ, როცა მძიმე დანაშაულის შეუტყობინებლობა (თუ პირისთვის დანაშაულის შესახებ ცნობილია) ისევე, როგორც ჩვენების მიცემაზე უარის თქმა, თავად ითვლება დანაშაულად საქართველოს კანონმდებლობის მიხედვით.

ანუ ერთ შემთხვევაში სასულიერო პირმა იცის დანაშაულის შესახებ და ჩუმადაა (სამართალდამცავებს არ ატყობინებს თავის ინიციატივით), მეორე შემთხვევაში კი მას იბარებენ როგორც მოწმეს და ის უარს ამბობს ჩვენების მიცემაზე (გამონაკლისია, როცა სასულიერო პირი არ შეიძლება მოწმედ იქნას დაკითხული იმ დანაშაულის შესახებ, რომელიც მისთვის ცნობილი გახდა აღსარების ან სხვაგვარად განდობის შედეგად).


პ.ს. თუ განყოფილება შემეშალა, გთხოვთ, გადაიტანოთ შესაბამის განყოფილებაში.


--------------------
An eye for eye only ends up making the whole world blind.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

პოსტი ამ თემაში


Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 23rd May 2024 - 06:16 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი